Trefwoorden
Samenvatting

Trefwoorden

1. Sociale politiek – Mannelijke en vrouwelijke werknemers – Gelijke beloning – Beloning – Begrip – Belastingkorting – Daarvan uitgesloten

(Art. 141 EG)

2. Sociale politiek – Mannelijke en vrouwelijke werknemers – Toegang tot arbeidsproces en arbeidsvoorwaarden – Gelijke behandeling – Richtlijn 76/207 – Ontslag – Begrip – Regeling inzake vrijwillige uittreding – Daaronder begrepen

(Richtlijn 76/207 van de Raad, art. 5, lid 1)

3. Sociale politiek – Mannelijke en vrouwelijke werknemers – Toegang tot arbeidsproces en arbeidsvoorwaarden – Richtlijn 76/207 – Gelijke behandeling op gebied van sociale zekerheid – Richtlijn 79/7 – Nationale bepaling die bij beëindiging van dienstbetrekking belastingvoordeel toekent op voor mannen en vrouwen verschillende leeftijd – Rechtstreekse discriminatie op grond van geslacht – Ontoelaatbaarheid

(Richtlijnen 76/207 en 79/7 van de Raad)

Samenvatting

1. Het in artikel 141 EG bedoelde begrip beloning omvat alle huidige of toekomstige voordelen in geld of in natura, mits deze, zij het ook indirect, door de werkgever aan de werknemer uit hoofde van diens dienstbetrekking worden betaald. Een voordeel in de vorm van belastingkorting door heffing van belasting tegen een gehalveerd tarief op de bij de beëindiging van de dienstbetrekking uitgekeerde bedragen valt dus niet onder artikel 141 EG, aangezien dit voordeel niet door de werkgever wordt betaald.

(cf. punten 22‑23)

2. Het begrip „ontslag” in artikel 5, lid 1, van richtlijn 76/207 betreffende de tenuitvoerlegging van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen ten aanzien van de toegang tot het arbeidsproces, de beroepsopleiding en de promotiekansen en ten aanzien van de arbeidsvoorwaarden, moet ruim worden opgevat, in die zin dat daaronder ook valt de beëindiging van de dienstbetrekking tussen werknemer en werkgever in het kader van een vrijwillige uittredingsregeling.

(cf. punt 27)

3. Richtlijn 76/207 betreffende de tenuitvoerlegging van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen ten aanzien van de toegang tot het arbeidsproces, de beroepsopleiding en de promotiekansen en ten aanzien van de arbeidsvoorwaarden, moet aldus worden uitgelegd dat zij zich verzet tegen een nationale bepaling die vrouwelijke werknemers die de leeftijd van 50 jaar en mannelijke werknemers die de leeftijd van 55 jaar hebben bereikt, ter bevordering van hun vrijwillige uittreding een voordeel verleent in de vorm van heffing van belasting tegen een gehalveerd tarief op de bij de beëindiging van de dienstbetrekking uitgekeerde bedragen.

Een dergelijk verschil in behandeling, dat een rechtstreekse discriminatie op grond van geslacht vormt, kan door geen afwijking worden gedekt, noch uit hoofde van richtlijn 76/207, noch uit hoofde van artikel 7, lid 1, sub a, van richtlijn 79/7 betreffende de geleidelijke tenuitvoerlegging van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen op het gebied van de sociale zekerheid. De in deze laatste bepaling neergelegde uitzondering op het verbod van discriminatie op grond van geslacht moet strikt worden uitgelegd en kan niet worden toegepast op een belastingkorting, die geen socialezekerheidsuitkering vormt, maar enkel op de vaststelling van de pensioenleeftijd met het oog op de toekenning van ouderdoms‑ en rustpensioenen en de gevolgen die hieruit voortvloeien voor andere socialezekerheidsuitkeringen.

(cf. punten 33‑35 en dictum)