Trefwoorden
Samenvatting

Trefwoorden

1. Vrij verrichten van diensten – Beperkingen – Terbeschikkingstelling van werknemers die onderdaan zijn van derde staten, door onderneming in andere lidstaat

(Art. 49 EG)

2. Vrij verrichten van diensten – Beperkingen – Terbeschikkingstelling van werknemers die onderdaan zijn van derde staten, door onderneming in andere lidstaat

(Art. 49 EG)

Samenvatting

1. Een lidstaat komt de krachtens artikel 49 EG op hem rustende verplichtingen niet na door de terbeschikkingstelling van werknemers die onderdaan zijn van een derde land, door een in een andere lidstaat gevestigde onderneming afhankelijk te stellen van de afgifte van een „EU-detacheringsverklaring”, waarvoor vereist is, ten eerste, dat de betrokken werknemers sinds ten minste een jaar in dienst zijn van deze onderneming, dan wel door een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd daarmee zijn verbonden, en ten tweede, dat het bewijs wordt geleverd dat aan de nationale arbeids‑ en loonvoorwaarden is voldaan.

Daar de afgifte van deze verklaring onontbeerlijk is om tot detachering te kunnen overgaan, en pas plaatsvindt nadat de bevoegde nationale instanties hebben gecontroleerd of aan deze vereisten is voldaan, heeft deze procedure namelijk de strekking van een vergunningsprocedure. Een nationale wettelijke regeling die de verrichting van bepaalde diensten op het nationale grondgebied door een in een andere lidstaat gevestigde onderneming afhankelijk stelt van de afgifte van een vergunning door de overheid, vormt evenwel een beperking op deze vrijheid in de zin van artikel 49 EG.

(cf. punten 40‑41, 68, dictum 1)

2. Een lidstaat komt de krachtens artikel 49 EG op hem rustende verplichtingen niet na door te voorzien in een grond voor automatische weigering van een inreis‑ en verblijfstitel, waarop geen uitzonderingen bestaan en die geen mogelijkheid biedt tot regularisatie van de situatie van werknemers uit een derde land die door een in een andere lidstaat gevestigde onderneming wettig zijn gedetacheerd, maar die zonder visum op het nationale grondgebied zijn binnengekomen.

(cf. punt 68, dictum 1)