Trefwoorden
Samenvatting

Trefwoorden

1. Sociale zekerheid van migrerende werknemers – Toepasselijke wettelijke regeling – Werknemer die werkloos is in woonstaat nadat hij in andere lidstaat zijn dienstplicht heeft vervuld – Toepasselijkheid van wettelijke regeling van woonstaat

(Verordening nr. 1408/71 van de Raad, art. 13, lid 2, sub f)

2. Sociale zekerheid van migrerende werknemers – Werkloosheid – Bijzondere aanknopingsregels – Werkloze die tijdens verrichten van zijn laatste werkzaamheden op grondgebied van andere dan bevoegde lidstaat heeft gewoond – Begrip „werkzaamheden”

(Verordening nr. 1408/71 van de Raad, art. 71, lid 1)

3. Sociale zekerheid van migrerende werknemers – Werkloosheid – Wettelijke regeling die uitkeringen afhankelijk stelt van vervulling van tijdvakken van verzekering of van arbeid – Samentelling van tijdvakken van verzekering of van arbeid – Verklaring waarin krachtens wettelijke regeling van lidstaat vervulde tijdvakken van verzekering en van arbeid worden vermeld – Bewijskracht ten aanzien van socialezekerheidsorganen van andere lidstaten – Grenzen

(Art. 10 EG; verordening nr. 574/72 van de Raad, art. 80)

4. Sociale zekerheid van migrerende werknemers – Werkloosheid – Bijzondere aanknopingsregels – Werkloze die tijdens verrichten van zijn laatste werkzaamheden op grondgebied van andere dan bevoegde lidstaat heeft gewoond – Begrip „woonplaats”

(Verordening nr. 1408/71 van de Raad, art. 71, lid 1)

5. Sociale zekerheid van migrerende werknemers – Werkloosheid – Bijzondere aanknopingsregels – Artikel 71, lid 1, sub b‑ii, van verordening nr. 1408/71 – Draagwijdte – Niet-toepassing van algemene aanknopingsregels – Voorwaarde – Verplichting voor nationale rechter om dit na te gaan

(Verordening nr. 1408/71 van de Raad, art. 71, lid 1, sub b‑ii)

6. Sociale zekerheid van migrerende werknemers – Gemeenschapsregeling – Personele werkingssfeer – Werknemer in zin van verordening nr. 1408/71 – Begrip – Persoon die zijn dienstplicht vervult – Daaronder begrepen – Voorwaarde

(Verordening nr. 1408/71 van de Raad, art. 1, sub a)

7. Sociale zekerheid van migrerende werknemers – Werkloosheid – Wettelijke regeling die uitkeringen afhankelijk stelt van vervulling van tijdvakken van verzekering – Samentelling van tijdvakken van verzekering – Inaanmerkingneming van krachtens wettelijke regeling van andere lidstaat vervulde tijdvakken van verzekering of van arbeid – Tijdvakken van arbeid – Begrip

(Verordening nr. 1408/71 van de Raad, art. 67, lid 1)

8. Sociale zekerheid van migrerende werknemers – Werkloosheid – Wettelijke regeling die uitkeringen afhankelijk stelt van vervulling van tijdvakken van verzekering – Samentelling van tijdvakken van verzekering – Inaanmerkingneming van krachtens wettelijke regeling van andere lidstaat vervulde tijdvakken van verzekering of van arbeid – Voorwaarden – Laatstelijk vervullen van tijdvakken van verzekering in lidstaat waar uitkeringen worden aangevraagd – Beoordeling door nationale rechter

(Verordening nr. 1408/71 van de Raad, art. 67, lid 3)

9. Sociale zekerheid van migrerende werknemers – Gelijke behandeling – Niet-toepasselijkheid op werkloosheidsuitkeringen die door bijzondere bepalingen van verordening nr. 1408/71 zijn geregeld

(Verordening nr. 1408/71 van de Raad, art. 3 en 67)

Samenvatting

1. Artikel 13, lid 2, sub f, van verordening nr. 1408/71, zoals bijgewerkt bij verordening nr. 2001/83 en gewijzigd bij verordening nr. 2195/91, moet aldus worden uitgelegd dat een in een lidstaat wonende persoon die aldaar werkloos is nadat hij in een andere lidstaat zijn dienstplicht heeft vervuld, onderworpen is aan de wettelijke regeling van de lidstaat waar hij woont.

(cf. punten 26, 41, dictum 1)

2. Het begrip „werkzaamheden” in de zin van artikel 71, lid 1, van verordening nr. 1408/71, zoals bijgewerkt bij verordening nr. 2001/83 en gewijzigd bij verordening nr. 2195/91, welke bepaling de wettelijke regeling inzake werkloosheidsuitkeringen vaststelt die toepasselijk is op een werknemer die tijdens zijn laatste dienstbetrekking in een andere dan de bevoegde lidstaat heeft gewoond, moet worden uitgelegd aan de hand van de in de nationale socialezekerheidswetgeving gegeven definitie. „Werkzaamheden” in de zin van deze bepaling zijn derhalve werkzaamheden die als dusdanig worden aangemerkt voor de toepassing van de socialezekerheidswetgeving van de lidstaat waar zij worden uitgeoefend.

(cf. punt 33)

3. Zolang de door het bevoegde orgaan van een lidstaat krachtens artikel 80 van verordening nr. 574/72 afgegeven verklaring, waarin de krachtens de wettelijke regeling van deze staat door een werknemer vervulde tijdvakken van verzekering en van arbeid worden vermeld, niet is ingetrokken of ongeldig is verklaard, moet het bevoegde orgaan van een andere lidstaat er bij de samentelling van de tijdvakken van verzekering of van arbeid rekening mee houden. Op grond van het in artikel 10 EG neergelegde beginsel van loyale samenwerking zijn de socialezekerheidsorganen evenwel verplicht, de feiten die inzonderheid voor de toepassing van de regels betreffende de vaststelling van de toepasselijke wettelijke regeling of van de regels inzake de samentelling van de tijdvakken van verzekering of van arbeid relevant zijn, juist te beoordelen en derhalve de juistheid van de in de door hen afgegeven verklaringen vermelde gegevens te garanderen. Zij moeten de gegrondheid van de afgifte van de verklaringen dus opnieuw onderzoeken en de verklaringen in voorkomend geval intrekken in geval van twijfel over de juistheid van de feiten die daaraan ten grondslag liggen, en bijgevolg van de daarin opgenomen gegevens.

(cf. punten 34, 36)

4. De woonplaats van een werknemer, in de zin van artikel 71, lid 1, van verordening nr. 1408/71, zoals bijgewerkt bij verordening nr. 2001/83 en gewijzigd bij verordening nr. 2195/91, welke bepaling de wettelijke regeling inzake werkloosheidsuitkeringen vaststelt die toepasselijk is op een werknemer die tijdens zijn laatste dienstbetrekking in een andere dan de bevoegde lidstaat heeft gewoond, is de plaats waar zich het gewone centrum van zijn belangen bevindt. In dit verband moet worden gelet op de gezinssituatie van de betrokkene, de redenen waarom hij naar een ander land is gegaan, en de aard van de verrichte werkzaamheden.

(cf. punt 37)

5. Artikel 71, lid 1, sub b‑ii, van verordening nr. 1408/71, zoals bijgewerkt bij verordening nr. 2001/83 en gewijzigd bij verordening nr. 2195/91, welke bepaling de wettelijke regeling inzake werkloosheidsuitkeringen vaststelt die toepasselijk is op een volledig werkloze werknemer die geen grensarbeider is en die tijdens zijn laatste dienstbetrekking in een andere dan de bevoegde lidstaat heeft gewoond, moet aldus worden uitgelegd dat het een bijzondere regel voor het vaststellen van de toepasselijke wettelijke regeling inzake werkloosheidsuitkeringen is, zodat, wanneer de voorwaarden voor toepassing daarvan zijn vervuld, de in deze bepaling genoemde wettelijke regeling van toepassing is, en niet de algemene aanknopingsregels van titel II van deze verordening. Het staat aan de verwijzende rechter om uit te maken of de voorwaarden voor toepassing van deze bepaling zijn vervuld.

(cf. punt 41, dictum 1)

6. Het begrip „werknemer” dat wordt gebruikt in verordening nr. 1408/71, zoals bijgewerkt bij verordening nr. 2001/83 en gewijzigd bij verordening nr. 2195/91, omvat alle personen die, al is het maar tegen één risico, verplicht of vrijwillig verzekerd zijn bij een algemeen of bijzonder stelsel van sociale zekerheid genoemd in artikel 1, sub a, van deze verordening, ongeacht of er een arbeidsverhouding bestaat.

Bijgevolg moet voor de toepassing van verordening nr. 1408/71, zoals gewijzigd, als werknemer worden gekwalificeerd, de persoon die zijn dienstplicht vervult, voorzover de betrokkene bij een stelsel van sociale zekerheid verzekerd is in de zin van artikel 1, sub a, van deze verordening.

(cf. punten 46‑47, 54, dictum 2)

7. Een in een lidstaat vervuld tijdvak van dienstplicht is een krachtens de wettelijke regeling van deze lidstaat vervuld tijdvak van arbeid in de zin van artikel 67, lid 1, van verordening nr. 1408/71, zoals bijgewerkt bij verordening nr. 2001/83 en gewijzigd bij verordening nr. 2195/91, wanneer het als zodanig wordt omschreven of aangemerkt door deze wettelijke regeling, of erdoor wordt gelijkgesteld met en erkend als gelijkwaardig met een tijdvak van arbeid. In dat geval moet het bevoegde orgaan van een andere lidstaat, waarvan de wettelijke regeling de toekenning van werkloosheidsuitkeringen afhankelijk stelt van het vervullen van tijdvakken van verzekering, er bij de samentelling van de tijdvakken van verzekering of van arbeid rekening mee houden.

(cf. punten 47, 54, dictum 2)

8. Het staat aan de nationale rechter om te beoordelen of is voldaan aan de voorwaarde van artikel 67, lid 3, van verordening nr. 1408/71, zoals bijgewerkt bij verordening nr. 2001/83 en gewijzigd bij verordening nr. 2195/91, volgens welke een persoon die in een lidstaat tijdvakken van verzekering of van arbeid heeft vervuld, voor de verkrijging van een werkloosheidsuitkering in een andere lidstaat op deze tijdvakken slechts een beroep kan doen, indien hij laatstelijk tijdvakken van verzekering heeft vervuld volgens de wettelijke regeling van laatstgenoemde lidstaat.

In dit verband moet een tijdvak van verzekering als „laatstelijk” in een lidstaat vervuld worden aangemerkt wanneer, ongeacht de tijd die is verlopen tussen het einde van het laatste tijdvak van verzekering en het verzoek om uitkeringen, in de tussentijd geen ander tijdvak van verzekering in een andere lidstaat is vervuld.

(cf. punten 52‑53, dictum 2)

9. Artikel 3 van verordening nr. 1408/71, zoals bijgewerkt bij verordening nr. 2001/83 en gewijzigd bij verordening nr. 2195/91, waarin het beginsel van gelijke behandeling binnen de werkingssfeer van deze verordening besloten ligt, staat niet eraan in de weg dat een bevoegd orgaan bij het onderzoek van het recht op werkloosheidsuitkering van een werknemer voor de berekening van de vervulde tijdvakken van verzekering geen rekening houdt met een in een andere lidstaat vervuld tijdvak van dienstplicht, ook al wordt dit voorgeschreven door de wettelijke regeling op grond waarvan de uitkeringen worden aangevraagd, voorzover deze oplossing voortvloeit uit de toepassing van artikel 67 van genoemde verordening, welke bijzondere bepaling het recht van een werknemer op werkloosheidsuitkeringen regelt.

(cf. punten 57‑58, dictum 3)