Zaak T-98/00

Linde AG

tegen

Commissie van de Europese Gemeenschappen

„Staatssteun — Begrip — Voordeel — Normale handelstransactie — Rationele deelnemer aan markteconomie”

Arrest van het Gerecht (Vijfde kamer — uitgebreid) van 17 oktober 2002   II-3963

Samenvatting van het arrest

1. Steunmaatregelen van de staten – Begrip – Juridisch – Uitlegging op basis van objectieve elementen – Rechterlijke toetsing – Omvang

   (Art. 87, lid 1, EG)

2. Steunmaatregelen van de staten – Begrip – Beoordeling aan hand van criterium van particuliere investeerder – Subsidie toegekend door overheidsinstantie met oog op overdracht van verliesgevende activiteit – Subsidiebedrag dat overeenstemt met uitkomst van normale handelstransactie tussen rationele deelnemers aan markteconomie – Geen steunmaatregel

   (Art. 87, lid 1, EG)

1.  Het begrip steunmaatregel, zoals omschreven in het Verdrag, is een juridisch begrip en moet op basis van objectieve elementen worden uitgelegd. Om deze reden moet de gemeenschapsrechter in beginsel en gelet op zowel de concrete gegevens van het hem voorgelegde geschil als het technische of ingewikkelde karakter van de door de Commissie gemaakte beoordelingen, volledig toetsen of een maatregel al dan niet binnen de werkingssfeer van artikel 87, lid 1, EG valt.

   (cf. punt 40)

2.  Om uit te maken of een overheidsmaatregel als steunmaatregel is aan te merken, dient te worden nagegaan of de steunontvangende onderneming een economisch voordeel ontvangt dat zij onder normale marktvoorwaarden niet zou hebben verkregen, en of dit voordeel rechtstreeks of zijdelings met staatsmiddelen is bekostigd of een bijkomende last inhoudt voor de staat of voor de organen die hiervoor door hem zijn aangewezen of opgericht.

   Wanneer een overheidsinstantie die jegens een derde gebonden is door een toeleveringsovereenkomst waarvan zij zich niet kan ontdoen, ervoor kiest om, gelet op de verliezen die zij wegens de uitvoering van die overeenkomst lijdt, de uitvoering van haar verbintenis aan een andere marktdeelnemer over te dragen, en deze daarvoor een subsidie toekent — wat voor hem een voorwaarde voor aanvaarding was — die lager is dan de totale verliezen die zij zou hebben geleden wegens haar toeleveringsverplichting, kan niet worden aangenomen dat die subsidie een steunmaatregel is in de zin van artikel 87, lid 1, EG, indien de regeling waarbinnen de subsidie past, globaal gezien een normale handelstransactie is waarbij de verschillende partijen als rationele ondernemers in een markteconomie hebben gehandeld, en de publiekrechtelijke partij geen politiekeconomische of sociale doelstellingen in haar beschouwing heeft betrokken.

   (cf. punten 38-39, 43-54)