Trefwoorden
Samenvatting

Trefwoorden

Steunmaatregelen van de staten - Begrip - Gedeeltelijke verlichting van sociale lasten die voortvloeien uit normale toepassing van stelsel van sociale voorzieningen - Daaronder begrepen - Overheidsmaatregelen ter compensatie van kosten die voor ondernemingen voortvloeien uit collectieve arbeidsovereenkomsten inzake arbeidstijdherschikking en -verkorting

[EG-Verdrag, art. 92, lid 1 (thans, na wijziging, art. 87, lid 1, EG)]

Samenvatting

$$Het begrip steun omvat tegemoetkomingen van overheidswege die, in verschillende vormen, de lasten verlichten die normaliter op het budget van een onderneming drukken. Een gedeeltelijke verlichting van de sociale lasten van de ondernemingen in een bijzondere bedrijfstak is een steunmaatregel in de zin van artikel 92, lid 1, van het Verdrag (thans, na wijziging, artikel 87, lid 1, EG), wanneer die maatregel die ondernemingen ten dele beoogt vrij te stellen van de geldelijke lasten die voortvloeien uit de normale toepassing van het algemene stelsel van sociale voorzieningen, zonder dat die vrijstelling is gerechtvaardigd door de aard of de opzet van dat stelsel. Het sociale karakter van overheidsinterventies volstaat niet om de kwalificatie van steunmaatregelen in de zin van artikel 92 van het Verdrag voetstoots te kunnen uitsluiten.

Aldus kunnen overheidsmaatregelen waarbij de werkgeversbijdrage aan de sociale zekerheid voor ondernemingen uit bepaalde bijzondere bedrijfstakken geleidelijk wordt verminderd, niet anders dan als steunmaatregelen in de zin van artikel 92 van het Verdrag worden gekwalificeerd, aangezien zij de kosten beogen te compenseren die voor deze ondernemingen voortvloeien uit collectieve overeenkomsten tussen werkgevers- en werknemersorganisaties, die door de ondernemingen in acht moeten worden genomen, en die kosten naar hun aard op het budget van de ondernemingen drukken.

Wat verder de waardering van deze kosten betreft, vormen de door de sociale partners gesloten overeenkomsten één geheel en mag bij de beoordeling ervan niet alle aandacht worden gericht op bepaalde positieve of negatieve aspecten ervan voor deze of gene partij. Gelet op de uiteenlopende overwegingen die de sociale partners tot overleg aanzetten, en op het feit dat de uitkomst van hun overleg het resultaat is van een compromis waarbij elke partij op een aantal gebieden toegevingen doet in ruil voor voordelen op andere, niet noodzakelijk aanverwante gebieden, is het in beginsel niet mogelijk de uiteindelijke kosten van dergelijke overeenkomsten voor de ondernemingen met de nodige nauwkeurigheid te ramen.