Trefwoorden
Samenvatting

Trefwoorden

Sociale politiek ° Europees Sociaal Fonds ° Bijstand in financiering van beroepsopleidingsacties ° Vermindering van aanvankelijk toegekende bijstand ° Exclusieve bevoegdheid van Commissie ° Bij artikel 6, lid 2, van verordening nr. 2950/83 voorziene subrogatie van Lid-Staten in rechten van Gemeenschap ° Subrogatie beperkt tot recht van terugvordering dat voortvloeit uit door Commissie gegeven beschikking tot vermindering van bijstand ° Door begunstigde ingesteld beroep tot nietigverklaring na zuiver nationaal besluit betreffende vermindering van nationale bijdrage en bevel tot terugbetaling van bepaalde bijdragen ° Niet-ontvankelijkheid wegens ontbreken van voor beroep vatbare handeling

(EG-Verdrag, art. 173; verordening nr. 2950/83 van de Raad, art. 6, lid 1)

Samenvatting

Iedere nationale autoriteit die bevoegd is ter zake van de financiering van de acties van het Europees Sociaal Fonds heeft weliswaar de mogelijkheid in een aanvraag tot betaling van het saldo overeenkomstig artikel 5, lid 4, van verordening nr. 2950/83 houdende toepassing van besluit 83/516 betreffende de taken van het Fonds, voor te stellen dat de financiële bijstand van het Fonds wordt verminderd, doch het is de Commissie die op de aanvragen tot betaling van het saldo beslist en aan haar alleen komt de bevoegdheid toe om overeenkomstig artikel 6, lid 1, van voormelde verordening een financiële bijstand te verminderen. Het is derhalve de Commissie die ten opzichte van de begunstigde van bijstand juridisch verantwoordelijk is voor de beschikking waarbij zijn bijstand wordt verminderd, ongeacht of deze vermindering al dan niet door de betrokken nationale autoriteit is voorgesteld.

Aangezien alleen de Commissie het recht heeft de bijstand te verminderen, kan de nationale instantie niet in dit recht worden gesubrogeerd. Overigens betreft de bij artikel 6, lid 2, van de verordening bedoelde subrogatie geenszins de bij artikel 6, lid 1, verleende bevoegdheden, doch enkel de rechten van de Gemeenschap op terugvordering van de onverschuldigd betaalde voorschotten. De Lid-Staat wordt slechts in deze rechten gesubrogeerd, voor zover hij aan de Commissie de bedragen overmaakt, die door degene die financieel voor de actie verantwoordelijk is, moeten worden terugbetaald. Enkel de aan de begunstigde overgemaakte bedragen die niet overeenkomstig de in het goedkeuringsbesluit vastgestelde voorwaarden zijn gebruikt, worden evenwel teruggevorderd. Aangezien enkel de Commissie moet beoordelen of er een conform gebruik van de financiële bijstand is gemaakt, veronderstelt de subrogatie dus dat zij vooraf een beschikking geeft.

Bij gebreke van enige beschikking van de Commissie betreffende het niet betalen van het saldo of het verminderen van een bijstand in de zin van artikel 6, lid 1, waardoor de uit de goedkeuringsbesluiten voortvloeiende rechtspositie van de begunstigde van een bijstand zou worden gewijzigd, is een beroep, strekkende tot nietigverklaring van een vermindering van bijstand niet-ontvankelijk, omdat er geen voor beroep vatbare handeling in de zin van artikel 173 van het Verdrag is.

Aangezien de besluiten van een nationale instantie houdende vermindering van de nationale financiële bijdrage en vordering tot terugbetaling van bepaalde bedragen een zuiver nationaal karakter hebben en in geen geval aan een gemeenschapsinstelling kunnen worden toegeschreven, vallen zij niet onder het toezicht van de gemeenschapsrechter, omdat het aan de bevoegde nationale rechter staat om de geldigheid van nationale maatregelen tot uitvoering van gemeenschapshandelingen betreffende de betrokken bijstand te controleren. Daarbij kan de nationale rechter krachtens artikel 177 van het Verdrag het Hof van Justitie verzoeken om een prejudiciële beslissing over de geldigheid van de gemeenschapshandelingen.