Trefwoorden
Samenvatting

Trefwoorden

++++

1. Landbouw ° Mededingingsregels ° Verdragsbepalingen inzake steunmaatregelen van staten ° Toepasselijkheid in wijnsector ° Gevolg ° Bevoegdheid van Raad om in buitengewone omstandigheden bij wege van afwijking machtiging te verlenen voor steunmaatregel

(EG-Verdrag, art. 42 en 92-94; verordening nr. 822/87 van de Raad, art. 76)

2. Landbouw ° Mededingingsregels ° Steunmaatregelen ° Door Raad bij wege van afwijking verleende machtiging voor steunmaatregelen ° Rechterlijke toetsing ° Grenzen ° Besluit houdende machtiging voor buitengewone steun voor distillatie van bepaalde wijnen van wijnoogstjaar 1993/1994 in Italië en Frankrijk ° Ontbreken van kennelijke beoordelingsfout

(EG-Verdrag, art. 39 en 93, lid 2, derde alinea)

3. Handelingen van de instellingen ° Motivering ° Verplichting ° Draagwijdte

(EG-Verdrag, art. 190)

Samenvatting

1. Aangezien de Raad krachtens artikel 42 van het Verdrag in artikel 76 van verordening nr. 822/87 heeft bepaald, dat de artikelen 92 tot en met 94 van het Verdrag, betreffende steunmaatregelen van de staten, van toepassing zijn op de produktie van en de handel in wijnen, kan hij in de wijnsector gebruik maken van de hem door artikel 93, lid 2, derde alinea, van het Verdrag verleende bevoegdheid om te beslissen dat een door een staat genomen steunmaatregel in afwijking van de bepalingen van artikel 92 of van de in artikel 94 bedoelde verordeningen als verenigbaar met de gemeenschappelijke markt moet worden beschouwd, indien buitengewone omstandigheden een dergelijke beslissing rechtvaardigen.

2. Wanneer de Raad bij de uitvoering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid een complexe economische situatie heeft te beoordelen, geldt zijn discretionaire bevoegdheid niet slechts de aard en draagwijdte der vast te stellen bepalingen, doch tot op zekere hoogte ook de vaststelling der basisgegevens, onder meer in dier voege dat hij in voorkomend geval zijn oordeel op globale vaststellingen mag baseren. Dit is juist het geval wanneer de Raad krachtens de hem door artikel 93, lid 2, derde alinea, van het Verdrag verleende bevoegdheid dient te beslissen, of buitengewone omstandigheden rechtvaardigen dat een steunmaatregel in afwijking van artikel 92 van het Verdrag als verenigbaar met de gemeenschappelijke markt moet worden beschouwd.

Bij zijn controle op de uitoefening van een dergelijke bevoegdheid mag de rechter alleen nagaan, of daarbij geen kennelijk verkeerde beoordeling van de gegevens van het concrete geval is verricht of misbruik van bevoegdheid is begaan en of de Raad zich ter zake van de te treffen maatregelen niet kennelijk buiten de grenzen van zijn appreciatieve bevoegdheid heeft begeven.

Blijkens deze controle met betrekking tot het besluit van de Raad houdende machtiging voor het verlenen van buitengewone nationale steun voor de distillatie van bepaalde in het wijnoogstjaar 1993/1994 in Frankrijk en Italië geproduceerde wijnen valt geen kennelijke beoordelingsfout te ontwaren in het feit dat is geoordeeld, dat het verzekeren van een redelijk inkomen aan de wijnproducenten bijzondere aandacht verdiende, dat niet voor een daadwerkelijke en duurzame verstoring van de gemeenschappelijke marktordening moest worden gevreesd en dat die steunmaatregelen bij wege van afwijking als verenigbaar met de gemeenschappelijke markt moesten worden beschouwd, voor zover en zolang zij absoluut noodzakelijk waren voor het herstel van het vastgestelde gebrek aan evenwicht.

3. De door artikel 190 van het Verdrag vereiste motivering moet de redenering van de gemeenschapsinstelling die de gelaakte handeling heeft verricht, weliswaar duidelijk en ondubbelzinnig tot uitdrukking doen komen, zodat de belanghebbenden de rechtvaardigingsgronden van de genomen maatregel kunnen kennen en het Hof zijn toezicht kan uitoefenen, doch het is niet noodzakelijk, dat alle gegevens, feitelijk of rechtens, daarin worden gespecificeerd. Bij de vraag, of de motivering van een besluit aan deze vereisten voldoet, moet immers niet alleen acht worden geslagen op de tekst ervan, doch ook op de context waarin het is genomen, en op het geheel van rechtsregels die de betrokken materie beheersen. Indien de essentie van het door de instelling nagestreefde doel uit de betwiste handeling blijkt, zou het derhalve nutteloos zijn, voor elke technische keuze van deze instelling een specifieke motivering te verlangen.