Betaalbare telecommunicatiediensten - gebruikersrechten

De Europese Unie (EU) streeft ernaar de beschikbaarheid van een minimumpakket elektronischecommunicatiediensten van goede kwaliteit toegankelijk voor alle gebruikers tegen een betaalbare prijs te waarborgen en tegelijkertijd marktverstoring tot een minimum te beperken.

BESLUIT

Richtlijn 2002/22/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 maart 2002 inzake de universele dienst en gebruikersrechten met betrekking tot elektronische communicatienetwerken en -diensten (Universele dienstrichtlijn).

SAMENVATTING

WAT DOET DEZE RICHTLIJN?

De „richtlijn voor universele dienst” zorgt voor specifieke regels voor de voorziening van elektronische communicatiediensten binnen de EU. In dit verband worden:

• verplichtingen uiteengezet voor de levering van bepaalde verplichte diensten (universele dienst);
• de rechten uiteengezet van eindgebruikers en de daarbij behorende verplichtingen voor bedrijven die elektronische communicatienetwerken en -diensten aanbieden die voor het publiek beschikbaar zijn.

BELANGRIJKSTE ELEMENTEN

Universele dienstverplichtingen

EU-landen moeten ervoor zorgen dat:

• elektronische communicatiediensten van een bepaalde kwaliteit en tegen een betaalbare prijs beschikbaar zijn voor alle gebruikers op hun grondgebied, ongeacht hun geografische locatie;
• gebruikers die een verbinding met het openbare communicatienetwerk (bijv. elektronische communicatiediensten beschikbaar voor het publiek, zoals telefoon en internet) op een bepaalde plaats willen, er ook een krijgen (dit is bijvoorbeeld belangrijk voor consumenten in plattelands- of geografisch geïsoleerde gebieden);
• er ten minste één uitgebreid telefoonboek, dat ten minste eenmaal per jaar wordt bijgewerkt, beschikbaar wordt gesteld aan de eindgebruikers;
• gebruikers met een handicap kunnen profiteren van een op hun behoefte aangepast aanbod op een niveau dat gelijkwaardig is aan dat van andere gebruikers;
• gebruikers met een laag inkomen toegang hebben tot speciale tarieven of speciale hulp krijgen.

Om de nettokosten die dienstverleners oplopen als gevolg van het aanbieden van een universele dienst (wat niet altijd winstgevend is) te compenseren, kunnen EU-landen compensatiemechanismen invoeren.

Belangen en rechten van gebruikers

Consumenten moeten de informatie krijgen waardoor zij de diensten waarop zij zich abonneren begrijpen. Contracten moeten: i) informatie verschaffen over de minimale kwaliteitsnormen van de dienst en over de schadevergoeding en terugbetaling wanneer deze normen niet worden gehaald, ii) het recht vermelden om opgenomen te worden in telefoongidsen voor abonnees, iii) duidelijke informatie bevatten over de ontvankelijkheidscriteria voor reclameaanbiedingen.

Door deze richtlijn:

• hebben consumenten het recht om binnen één werkdag van vaste of mobiele exploitant te wisselen en daarbij hun oude nummer te behouden;
• moeten exploitanten transparante en tijdige informatie verstrekken over prijzen en tarieven;
• hebben exploitanten een specifieke verplichting om veranderingen in contractuele voorwaarden te melden;
• heeft de exploitant de verplichting om vergelijkbare en geactualiseerde informatie over de kwaliteit van hun diensten te publiceren;
• krijgen consumenten toegang tot alle telefoonnummers die in de EU beschikbaar zijn gesteld;
• bestaat er gratis levering van het Europese alarmnummer „112”, met de verplichting voor exploitanten om informatie over de locatie van de beller aan de hulpdiensten over te dragen;
• worden specifieke „116”-nummers voor gestandaardiseerde diensten van sociaal nut bevorderd, met inbegrip van het telefonisch meldpunt voor „vermiste kinderen”.

WANNEER IS DE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?

Vanaf 24 februari 2002.

ACHTERGROND

De richtlijn is onderdeel van het EU-hervormingspakket voor de telecommunicatie met vier andere richtlijnen (de „kaderrichtlijn” , de „toegangsrichtlijn” , de „autorisatierichtlijn” en de „richtlijn betreffende privacy en elektronische communicatie” ), alsmede de Verordening tot oprichting van het Orgaan van Europese regelgevende instanties voor elektronische communicatie (Body of European Regulators for Electronic Communications - Berec)

Nadere informatie is beschikbaar op de website van de Europese Commissie en de Uw Europa website.

Laatste bijwerking 22.09.2015