Juridische familiezaken — onderhandelen over overeenkomsten tussen EU- en niet-EU-landen

 

SAMENVATTING VAN:

Verordening (EG) nr. 664/2009 tot vaststelling van een procedure voor overeenkomsten tussen EU-landen en niet-EU-landen betreffende familiezaken

WAT IS HET DOEL VAN DE VERORDENING?

In de verordening wordt een strikte, tijdbegrensde procedure ingesteld waarbinnen EU-landen afzonderlijk gerechtigd zijn bestaande overeenkomsten met niet-EU-landen aan te passen of nieuwe overeenkomsten te sluiten betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen inzake bepaalde gebieden van het familierecht, zoals ouderlijke verantwoordelijkheid en alimentatieplicht. Dergelijke overeenkomsten vallen doorgaans binnen de exclusieve bevoegdheid van de EU.

KERNPUNTEN

De verordening heeft betrekking op de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen op het gebied van:

• huwelijksrecht en ouderlijke verantwoordelijkheid, en
• onderhoudsverplichtingen

in het kader van Verordening (EG) nr. 2201/2003 en Verordening (EG) nr. 4/2009. Een samenhangende verordening behandelt contractuele en niet-contractuele verbintenissen.

Voordat de exclusieve bevoegdheden op deze gebieden van het burgerlijk recht door de EU bij de EU kwamen te liggen, sloten afzonderlijke EU-landen zelf overeenkomsten met niet-EU-landen. Deze verordening biedt EU-landen een procedure om in uitzonderlijke gevallen te onderhandelen over internationale overeenkomsten.

De verordening is niet van toepassing als de EU al een overeenkomst over hetzelfde onderwerp met de betreffende landen heeft gesloten.

Kennisgeving: Wanneer een EU-land voornemens is onderhandelingen te openen teneinde een bestaande overeenkomst te wijzigen of een nieuwe overeenkomst te sluiten die binnen de werkingssfeer van deze verordening valt, stelt het de Europese Commissie zo snel mogelijk voor de geplande aanvang van de formele onderhandelingen schriftelijk van dit voornemen in kennis.

Vertrouwelijkheid: De Commissie moet de informatie die het EU-land op verzoek verstrekt, als vertrouwelijk behandelen.

Evaluatie

De Commissie moet:

• nagaan of er in de komende 24 maanden geen relevante overeenkomst op EU-niveau met het betrokken derde land is gepland;
• indien dit niet het geval is, nagaan of het EU-land een specifiek belang heeft bij de overeenkomst en dat de voorgenomen overeenkomst de doeltreffendheid van het EU-recht en het doel van het EU-beleid inzake buitenlandse betrekkingen niet ondermijnt, en
• zo nodig, aanvullende informatie vragen.

Machtiging tot onderhandelingen

Indien aan de voorwaarden wordt voldaan, geeft de Commissie het EU-land een machtiging om de formele onderhandelingen over de overeenkomst te openen. De Commissie mag onderhandelingsrichtsnoeren voorstellen en verlangen dat in de geplande overeenkomst specifieke bepalingen worden opgenomen.

Deelneming

De Commissie kan als waarnemer deelnemen aan de onderhandelingen en wordt op de hoogte gehouden van de voortgang en de resultaten.

Bepalingen in de overeenkomst

Indien gemachtigd, moet de overeenkomst in ieder geval het volgende bevatten:

• dat de overeenkomst geheel of gedeeltelijk wordt beëindigd ingeval de EU en hetzelfde niet-EU-land later een overeenkomst sluiten over hetzelfde onderwerp, en
• dat een latere overeenkomst tussen de EU en het niet-EU-land over hetzelfde onderwerp onmiddellijk de relevante bepalingen van de overeenkomst vervangt.

Machtiging tot sluiting

Vóór de ondertekening van de overeenkomst stelt het EU-land de Commissie in kennis van het resultaat van de onderhandelingen en doet het haar de tekst van de overeenkomst toekomen voor machtiging tot sluiting nadat is nagegaan of aan alle voorwaarden is voldaan.

Weigering

De verordening beschrijft de procedure voor en de gevolgen van een weigering van de Commissie om onderhandelingen of sluiting van een overeenkomst te machtigen.

Evaluatie

Niet eerder dan op 7 juli 2017 dient de Commissie bij het Europees Parlement, de Raad en het Europees Economisch en Sociaal Comité een verslag over de toepassing van deze richtlijn in. Dit rapport moet:

• bevestigen dat het passend is deze verordening te laten verlopen op de vastgestelde datum, conform de onderstaande voorwaarden, of
• een aanbeveling bevatten dat deze verordening op de vermelde datum wordt vervangen door een nieuwe verordening.

Vervaldatum

De verordening vervalt drie jaar na de indiening door de Commissie van het eerder vermelde verslag. Alle op dat moment lopende onderhandelingen mogen echter worden voortgezet.

VANAF WANNEER IS DEZE VERORDENING VAN TOEPASSING?

De verordening is van toepassing sinds 20 augustus 2009.

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Verordening (EG) nr. 664/2009 van de Raad van 7 juli 2009 tot vaststelling van een procedure voor de onderhandelingen over en de sluiting van overeenkomsten tussen lidstaten en derde landen betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in huwelijkszaken, inzake ouderlijke verantwoordelijkheid en inzake onderhoudsverplichtingen, en betreffende het toepasselijke recht op het gebied van onderhoudsverplichtingen (PB L 200 van 31.7.2009, blz. 46-51)

Achtereenvolgende wijzigingen aan Verordening (EG) nr. 664/2009 werden in het oorspronkelijke document opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Verordening (EG) nr. 662/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 13 juli 2009 tot vaststelling van een procedure voor de onderhandelingen over en de sluiting van overeenkomsten tussen lidstaten en derde landen over specifieke aangelegenheden betreffende het recht dat van toepassing is op verbintenissen uit overeenkomst en op niet-contractuele verbintenissen (PB L 200 van 31.7.2009, blz. 25-30)

Zie de geconsolideerde versie.

Verordening (EG) nr. 4/2009 van de Raad van 18 december 2008 betreffende de bevoegdheid, het toepasselijke recht, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen, en de samenwerking op het gebied van onderhoudsverplichtingen (PB L 7 van 10.1.2009, blz. 1-79)

Zie de geconsolideerde versie.

Verordening (EG) nr. 2201/2003 van de Raad van 27 november 2003 betreffende de bevoegdheid en de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in huwelijkszaken en inzake de ouderlijke verantwoordelijkheid, en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1347/2000 (PB L 338 van 23.12.2003, blz. 1-29)

Zie de geconsolideerde versie.

Laatste bijwerking 06.12.2017