Belastingontwijkingspraktijken door bedrijven bestrijden

 

SAMENVATTING VAN:

Richtlijn (EU) 2016/1164 — Belastingontwijkingspraktijken door bedrijven voorkomen

WAT IS HET DOEL VAN DE RICHTLIJN?

Met de richtlijn worden regels geïntroduceerd die ertoe dienen belastingvlucht door bedrijven te voorkomen en zo het probleem van agressieve fiscale planning op de interne markt aan te pakken.

KERNPUNTEN

Toepassingsgebied

De richtlijn is van toepassing op alle belastingplichtigen die in een of meer EU-landen aan vennootschapsbelasting onderworpen zijn, inclusief vaste inrichtingen in een of meer EU-landen van entiteiten die fiscaal inwoner zijn van een niet-EU-land.

Tegengaan van grondslaguitholling en winstverschuiving (base erosion and profit shifting — BEPS)*

De richtlijn voorziet in regels tegen belastingvlucht op vier specifieke gebieden om BEPS tegen te gaan:

• Renteaftrekbeperkingsregels: wanneer multinationals kunstmatig hun belastinggrondslagen uithollen via verhoogde rentebetalingen aan zusterbedrijven in rechtsgebieden met lagere belastingtarieven. De richtlijn heeft als doel dergelijke praktijken bij bedrijven te ontmoedigen door een beperking in te stellen op het bedrag aan rente dat een belastingplichtige gedurende een belastingperiode mag aftrekken. Het maximale bedrag aan aftrekbare rente is vastgesteld op maximaal 30 % van de winst van de belastingplichtige vóór rente, belastingen, afschrijvingen (een maatstaf voor de waardevermindering van een activum op een bepaald moment) en amortisatie (spreiding van betalingen over meerdere perioden).
• Regels betreffende exitheffingen: wanneer belastingplichtigen proberen hun belastingverplichting te verlagen door het verplaatsen van de fiscale woonplaats en/of activa naar een rechtsgebied met lage belastingtarieven, uitsluitend ten behoeve van agressieve fiscale planning. Met de regels betreffende exitheffingen moet worden voorkomen dat de belastinggrondslagen van het EU-land van herkomst worden uitgehold wanneer activa met een hoge waarde worden overgedragen naar een belastinggebied buiten dat land, zonder dat de eigendom wordt overgedragen. Op grond van de richtlijn hebben belastingplichtigen de mogelijkheid de betaling van het bedrag voor een periode van vijf jaar op te schorten en deze te voldoen via gespreide betaling, mits de overdracht binnen de EU plaatsvindt.
• Algemene antimisbruikregel: deze regel heeft als doel mazen in specifieke antimisbruikregels van een land te dichten ter voorkoming van belastingvlucht, en geeft belastingautoriteiten de bevoegdheid belastingplichtigen de voordelen van frauduleuze fiscale regelingen te ontzeggen. De algemene antimisbruikclausule van de richtlijn is van toepassing op regelingen die kunstmatig zijn, in de zin dat deze niet tot stand zijn gekomen op grond van geldige zakelijke redenen die de economische realiteit weerspiegelen.
• Regels betreffende gecontroleerde buitenlandse vennootschappen (controlled foreign companies, of cfc’s): om hun algehele belastingschulden te verlagen, kunnen concerns winsten verschuiven naar gecontroleerde dochterondernemingen in rechtsgebieden met lagere belastingtarieven. Met cfc-regels wordt het inkomen van de dochteronderneming in een gebied met lagere belastingtarieven bijgeschreven bij de zwaarder aangeslagen moedermaatschappij. Hierdoor wordt de moedermaatschappij voor dit inkomen aangeslagen in het vestigingsland.

Wijzigingsrichtlijn (EU) 2017/952

Omdat in Richtlijn (EU) 2016/1164 alleen wordt gesproken over hybridemismatches* binnen de EU, is een nieuwe Richtlijn (EU) 2017/952 met een uitgebreider toepassingsgebied aangenomen, om ervoor te zorgen dat de regels tevens van toepassing zijn op hybridemismatches met niet-EU-landen. De regels van de laatste richtlijn vervangen de regels betreffende hybridemismatches in Richtlijn (EU) 2016/1164.

Regels betreffende hybridemismatches: wanneer zakelijke belastingplichtigen gebruikmaken van de verschillen tussen nationale belastingsystemen om de algehele belastingverplichtingen te verlagen, bijvoorbeeld middels dubbele aftrek (d.w.z. aftrek in beide landen) of aftrek van inkomsten in het ene land zonder dat deze in het andere land worden opgegeven. Om de effecten van regelingen met een hybridemismatch te neutraliseren, worden in de richtlijn regels vastgesteld die erin voorzien dat een van de twee rechtsgebieden de aftrek van een betaling met een dergelijk resultaat dient te weigeren.

VANAF WANNEER IS DE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?

Richtlijn (EU) 2016/1164 is van toepassing sinds 8 augustus 2016 en moet voor 31 december 2018 in de EU-landen in nationaal recht worden omgezet.

Wijzigingsrichtlijn (EU) 2017/952 is van toepassing sinds 27 juni 2017 en moet voor 31 december 2019 (of in het geval van hybridemismatches voor 31 december 2021) in de EU-landen in nationaal recht worden omgezet.

ACHTERGROND

De richtlijn is gebaseerd op het actieplan voor eerlijke en doeltreffende vennootschapsbelasting en vormt een reactie op de afronding van het project tegen grondslaguitholling en winstverschuiving (BEPS) door de G20 en de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO).

KERNBEGRIPPEN

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Richtlijn (EU) 2016/1164 van de Raad van 12 juli 2016 tot vaststelling van regels ter bestrijding van belastingontwijkingspraktijken welke rechtstreeks van invloed zijn op de werking van de interne markt (PB L 193 van 19.7.2016, blz. 1-14)

Zie de geconsolideerde versie.

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Richtlijn (EU) 2017/952 van de Raad van 29 mei 2017 tot wijziging van Richtlijn (EU) 2016/1164 wat betreft hybridemismatches met derde landen (PB L 144 van 7.6.2017, blz. 1-11)

Laatste bijwerking 07.11.2017