Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Administratieve samenwerking op het gebied van de accijnzen

Administratieve samenwerking op het gebied van de accijnzen

 

SAMENVATTING VAN:

Verordening (EU) nr. 389/2012 betreffende administratieve samenwerking op het gebied van de accijnzen

WAT IS HET DOEL VAN DE VERORDENING?

Hierin is het volgende vastgelegd:

  • voorwaarden voor de samenwerking tussen de nationale autoriteiten en de Europese Commissie bij de toepassing van de accijnswetgeving;
  • regels en procedures voor samenwerking en uitwisseling van inlichtingen, al dan niet langs elektronische weg, tussen nationale autoriteiten.

KERNPUNTEN

Elke lidstaat van de Europese Unie (EU) heeft de volgende verantwoordelijkheden.

  • Een instantie aanwijzen om de wetgeving toe te passen en de Commissie daarvan in kennis stellen, die een lijst van de instanties publiceert in het Publicatieblad van de Europese Unie.
  • Een centraal verbindingsbureau voor accijnszaken aanwijzen dat in de eerste plaats verantwoordelijk is voor:
    • het houden van contact met andere lidstaten, rechtstreeks of via aangewezen diensten en ambtenaren;
    • het uitwisselen van informatie;
    • het doorgeven van kennisgevingen van administratieve besluiten en andere maatregelen;
    • het geven van feedback over vervolgactiviteiten;
    • het verstrekken van statistische en andere informatie.
  • De nodige maatregelen nemen om de uitwisseling van inlichtingen te vergemakkelijken.
  • Gedurende ten minste vijf jaar de gegevens over het verkeer van accijnsgoederen en de gegevens in de nationale registers bewaren.
  • Alle nodige maatregelen treffen om te zorgen voor:
    • een effectieve interne coördinatie en directe samenwerking tussen hun autoriteiten;
    • de goede werking van het systeem voor de uitwisseling van inlichtingen.

Een autoriteit in een lidstaat kan inlichtingen, met inbegrip van een specifiek administratief onderzoek, vragen aan haar tegenhanger in een andere lidstaat. Zij maakt daarbij zoveel mogelijk gebruik van het geautomatiseerde systeem voor het verkeer van en de controle op accijnsgoederen en een document voor wederzijdse administratieve bijstand.

Een autoriteit die een verzoek ontvangt:

  • verstrekt de inlichtingen, op voorwaarde dat:
    • de verzoekende autoriteit eerst alle gebruikelijke informatiebronnen heeft benut,
    • het aantal en de aard van de verzoeken binnen een bepaalde periode geen onevenredige administratieve last veroorzaken;
  • antwoordt zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk binnen drie maanden;
  • kan weigeren de inlichtingen te verstrekken indien:
    • de verzoekende autoriteit op wettelijke gronden niet in staat is gelijksoortige inlichtingen te verstrekken,
    • dit zou leiden tot de onthulling van een commercieel, industrieel of beroepsgeheim of proces of
    • dit in strijd zou zijn met de openbare orde.

de inlichtingenuitwisseling is verplicht wanneer:

  • in een andere lidstaat de wet wordt overtreden of het vermoeden bestaat dat de wet wordt overtreden;
  • er in een andere lidstaat gevaar voor fraude of verlies van accijns bestaat;
  • de totale vernietiging of het verlies van accijnsgoederen onder een accijnsschorsingsregeling* zich voordoet;
  • zich een buitengewoon voorval voordoet tijdens het verkeer van accijnsgoederen binnen de EU.

De inlichtingenuitwisseling is facultatief wanneer zij noodzakelijk is voor de correcte toepassing van de wetgeving.

Inlichtingen die worden verstrekt of verzameld op grond van de verordening:

  • vallen onder de geheimhoudingsplicht;
  • kunnen worden gebruikt om:
    • de belastinggrondslag voor accijnzen vast te stellen,
    • de accijnzen te innen of administratief te controleren,
    • het verkeer van accijnsgoederen te controleren,
    • risicoanalyses uit te voeren,
    • andere belastingen, rechten en heffingen vast te stellen.

Een elektronische databank in elke lidstaat:

  • bevat registers met gedetailleerde informatie over:
    • marktdeelnemers (erkende entrepothouders, geregistreerde geadresseerden, geregistreerde afzenders),
    • als belastingentrepot erkende plaatsen;
  • wordt bijgewerkt met volledige en nauwkeurige informatie van de centrale verbindingsbureaus voor accijnzen.

De Commissie:

  • beheert, als onderdeel van het geautomatiseerde systeem, een centraal register van marktdeelnemers die accijnsgoederen onder een accijnsschorsingsregeling overbrengen of accijnsgoederen overbrengen die tot verbruik zijn uitgeslagen* tussen lidstaten;
  • zorgt ervoor dat personen die deze goederen overbrengen, een elektronische bevestiging kunnen krijgen van de geldigheid van accijnsnummers die in het centrale register zijn opgenomen;
  • onderzoekt en evalueert samen met de lidstaten de toepassing van de wetgeving;
  • geeft regelmatig een overzicht van nationale ervaringen om het systeem te verbeteren;
  • brengt om de vijf jaar verslag uit aan het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie over de toepassing van de wetgeving;
  • wordt bijgestaan door het Accijnscomité;
  • heeft twee uitvoeringshandelingen vastgesteld in het kader van de verordening:
    • Uitvoeringsverordening (EU) nr. 612/2013 betreffende het register van marktdeelnemers en belastingentrepots,
    • Uitvoeringsverordening (EU) 2016/323 betreffende samenwerking en inlichtingenuitwisseling.

De verordening:

  • heeft geen invloed op:
  • strekt tot intrekking van Verordening (EG) nr. 2073/2004.

Wijzigingen

Verordening (EU) nr. 389/2012 is gewijzigd bij Verordeningen (EU) 2020/261, 2021/774 en 2023/246, die betrekking hebben op de registratie van marktdeelnemers die betrokken zijn bij het verkeer van goederen die tot verbruik zijn uitgeslagen. Deze wijzigingen zijn reeds opgenomen in de geconsolideerde versie van Verordening (EU) nr. 389/2012.

VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?

De verordening is sinds 1 juli 2012 van toepassing.

ACHTERGROND

  • De verordening voorziet in een gemeenschappelijk systeem waarbij de lidstaten elkaar bijstand verlenen en met de Commissie samenwerken om te zorgen voor de juiste toepassing van de accijnswetgeving, de ontduiking van deze rechten te bestrijden en verstoringen op de interne markt tot een minimum te beperken.
  • De algemene regeling voor accijns is opgenomen in Richtlijn (EU) 2020/262 (zie samenvatting), die van toepassing is sinds 13 februari 2023. Deze richtlijn strekt tot intrekking en vervanging van de vorige Richtlijn 2008/118/EG (zie samenvatting).
  • Zie voor meer informatie:

KERNBEGRIPPEN

Accijnsschorsingsregeling. Een fiscale regeling die van toepassing is op de productie, de verwerking, het voorhanden hebben of het overbrengen van accijnsgoederen en krachtens welke de accijns wordt geschorst.
Uitslag tot verbruik. Het vertrek van accijnsgoederen, met inbegrip van onregelmatig vertrek, uit een accijnsschorsingsregeling. De goederen worden tot verbruik uitgeslagen op het grondgebied van een lidstaat en worden overgebracht naar het grondgebied van een andere lidstaat om daar voor commerciële doeleinden te worden geleverd of daar te worden gebruikt. Op de goederen wordt accijns geheven in de lidstaat van bestemming.

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Verordening (EU) nr. 389/2012 van de Raad van 2 mei 2012 betreffende administratieve samenwerking op het gebied van de accijnzen en houdende intrekking van Verordening (EG) nr. 2073/2004 (PB L 121 van 8.5.2012, blz. 1-15).

Achtereenvolgende wijzigingen aan Verordening (Eu) nr. 389/2012 werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Verordening (EU) 2023/246 van de Raad van 30 januari 2023 tot wijziging van Verordening (EU) nr. 389/2012 wat betreft de uitwisseling van inlichtingen in de elektronische registers die betrekking hebben op marktdeelnemers die accijnsgoederen tussen lidstaten overbrengen voor commerciële doeleinden (PB L 34 van 6.2.2023, blz. 1-3)

Verordening (EU) 2021/774 van de Raad van 10 mei 2021 tot wijziging van Verordening (EU) nr. 389/2012 van de Raad betreffende administratieve samenwerking op het gebied van de accijnzen wat betreft de inhoud van elektronische registers (PB L 167 van 12.5.2021, blz. 1-2).

Verordening (EU) 2020/261 van de Raad van 19 december 2019 tot wijziging van Verordening (EU) nr. 389/2012 van de Raad betreffende administratieve samenwerking op het gebied van de accijnzen wat betreft de inhoud van elektronische registers (PB L 58 van 27.2.2020, blz. 1-3).

Richtlijn (EU) 2020/262 van de Raad van 19 december 2019 houdende een algemene regeling inzake accijns (herschikking) (PB L 58 van 27.2.2020, blz. 4-42).

Zie de geconsolideerde versie.

Besluit (EU) 2020/263 van het Europees Parlement en de Raad van 15 januari 2020 betreffende geautomatiseerde verwerking van gegevens inzake de overbrenging van en de controle op accijnsgoederen (herschikking) (PB L 58 van 27.2.2020, blz. 43-48).

Uitvoeringsverordening (EU) 2016/323 van de Commissie van 24 februari 2016 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen inzake samenwerking en inlichtingenuitwisseling tussen de lidstaten over goederen onder een accijnsschorsingsregeling overeenkomstig Verordening (EU) nr. 389/2012 van de Raad (PB L 66 van 11.3.2016, blz. 1-82).

Zie de geconsolideerde versie.

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 612/2013 van de Commissie van 25 juni 2013 over het beheer van het register van marktdeelnemers en belastingentrepots, daarmee verband houdende statistieken en rapportage overeenkomstig Verordening (EU) nr. 389/2012 van de Raad betreffende administratieve samenwerking op het gebied van de accijnzen (PB L 173 van 26.6.2013, blz. 9-33).

Zie de geconsolideerde versie.

Laatste bijwerking 14.02.2023

Top