Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 22001A0718(01)

Verdrag van Montreal betreffende de aansprakelijkheid van luchtvervoerders

Verdrag van Montreal betreffende de aansprakelijkheid van luchtvervoerders

 

SAMENVATTING VAN:

Besluit 2001/539/EG inzake de sluiting door de Europese Gemeenschap van het Verdrag van Montreal

Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer (Verdrag van Montreal)

WAT IS HET DOEL VAN HET VERDRAG EN HET BESLUIT?

  • Het verdrag beoogt de invoering van uniforme wettelijke voorschriften ter regulering van de aansprakelijkheid van luchtvervoerders bij schade die aan passagiers, bagage of goederen tijdens internationale reizen wordt berokkend.
  • Met het besluit wordt het verdrag ten behoeve van de Europese Gemeenschap (thans de EU) gesloten.

KERNPUNTEN

Het verdrag introduceert alomvattende rechtsbeginselen en -regels, met als belangrijkste:

  • het beginsel van de onbeperkte wettelijke aansprakelijkheid van een luchtvervoerder in geval van lichamelijk letsel; dit valt in twee categorieën uiteen:
    • een eerste categorie van strikte schuldaansprakelijkheid van de vervoerder voor schade tot een maximum van 100 000 BTR’s (bijzondere trekkingsrechten, zoals gedefinieerd door het Internationaal Monetair Fonds, d.w.z. ongeveer 120 000 EUR);
    • indien de schade dit maximum te boven gaat, een tweede aansprakelijkheidscategorie op basis van de aangenomen schuld van de vervoerder, die deze alleen kan vermijden door te bewijzen dat de schade niet te wijten was aan hem (de bewijslast ligt bij de vervoerder);
  • het beginsel van het betalen van voorschotten in geval van lichamelijk letsel opdat slachtoffers of de personen die recht hebben op schadevergoeding kunnen voorzien in hun onmiddellijke economische behoeften;
  • de mogelijkheid voor het slachtoffer of de personen die recht hebben op schadevergoeding om een gerechtelijke procedure in te stellen in de voornaamste verblijfplaats van de passagier;
  • een verhoging van de aansprakelijkheidsgrenzen van de luchtvervoerder in geval van vertraging en in geval van beschadiging van de bagage (vertraging, verlies of beschadiging);
  • de modernisering van vervoersdocumenten (elektronische luchtvrachtbrieven en tickets);
  • een verduidelijking van de regels inzake de onderscheiden aansprakelijkheid van de contractuele vervoerder (de luchtvervoerder wiens naam of code op het vliegtuigticket vermeld is) en de feitelijke vervoerder (de vervoerder die de vlucht uitvoert is niet per se identiek aan de contractuele luchtvervoerder);
  • een algemene instelling van de verplichting voor luchtvervoerders om een toereikende verzekering te sluiten;
  • de invoering van de zogenaamde „regionale” clausule die organisaties voor economische integratie, zoals de EU, in staat stelt toe te treden tot het verdrag.

In 1997 heeft de EU Verordening (EG) nr. 2027/97 (betreffende de aansprakelijkheid van luchtvervoerders bij ongevallen) aangenomen, die EU-luchtvervoerders een onbeperkte aansprakelijkheid bij overlijden of letsel van passagiers oplegt. Bij Verordening (EG) nr. 889/2002 wordt Verordening (EG) nr. 2027/97 gewijzigd en worden de bepalingen van het Verdrag van Montreal op alle door EU-luchtvervoerders uitgevoerde vluchten toegepast, ongeacht of een vlucht binnenlands dan wel internationaal is.

VANAF WANNEER ZIJN HET VERDRAG EN HET BESLUIT VAN TOEPASSING?

Het Verdrag van Montreal is sinds 4 november 2003 van kracht. Het besluit is sinds 5 april 2001 van toepassing.

ACHTERGROND

De ontoereikendheid van het Verdrag van Warschau van 1929, dat de aansprakelijkheid van luchtvervoerders bij overlijden en letsel regelde, en van de latere wijzigingen daarvan heeft geresulteerd in de noodzaak om de aansprakelijkheidsregels te moderniseren en uniformeren.

In mei 1999 hebben de bij de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie aangesloten landen onderhandeld over een overeenkomst om de regels van het Verdrag van Warschau te moderniseren door deze te converteren naar één wetgevingsinstrument waarmee een passende mate van schadeloosstelling wordt geboden in geval van schade veroorzaakt bij passagiers tijdens internationaal luchtvervoer.

Voor meer informatie, zie:

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Besluit 2001/539/EG van de Raad van 5 april 2001 inzake de sluiting door de Europese Gemeenschap van het Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer (Verdrag van Montreal) (PB L 194 van 18.7.2001, blz. 38)

Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer (Verdrag van Montreal) (PB L 194 van 18.7.2001, blz. 39-49)

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Verordening (EG) nr. 2027/97 van de Raad van 9 oktober 1997 betreffende de aansprakelijkheid van luchtvervoerders bij ongevallen (PB L 285 van 17.10.1997, blz. 1-3)

Achtereenvolgende wijzigingen in Verordening (EG) nr. 2027/97 werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

Laatste bijwerking 31.07.2018

Naar boven