Netwerk van immigratieverbindingsfunctionarissen

SAMENVATTING VAN:

Verordening (EU) 2019/1240 — De oprichting van een Europees netwerk van immigratieverbindingsfunctionarissen

WAT IS HET DOEL VAN DE VERORDENING?

Het migratiebeleid van de EU heeft tot doel irreguliere en ongecontroleerde migratiestromen te vervangen door veilige en goed beheerde migratie door middel van een alomvattende aanpak die is gericht op een efficiënt migratiebeheer.

In de verordening worden voorschriften vastgesteld die moeten zorgen voor goede samenwerking, coördinatie en uitwisseling van informatie tussen immigratieverbindingsfunctionarissen* die door de EU-landen, de Europese Commissie en de agentschappen van de EU worden ingezet in niet-EU-landen, door middel van een Europees netwerk van immigratieverbindingsfunctionarissen.

KERNPUNTEN

Met de verordening wordt een Europees netwerk van immigratieverbindingsfunctionarissen opgericht dat moet bijdragen tot beter migratiebeheer om in te spelen op de volgende EU-prioriteiten:

het voorkomen en bestrijden van illegale immigratie en de daarmee samenhangende grensoverschrijdende criminaliteit, zoals migrantensmokkel en mensenhandel;
het uitvoeren van waardige en doeltreffende terugkeer*, overname* en re-integratie*;
het beheren van legale immigratie, met inbegrip van internationale bescherming, hervestiging, toelatingsprocedures en aan vertrek voorafgaande integratiemaatregelen van de EU-landen en de EU.

Plaatselijke of regionale netwerken van immigratieverbindingsfunctionarissen

Immigratieverbindingsfunctionarissen die in hetzelfde land of dezelfde regio worden ingezet, vormen plaatselijke of regionale samenwerkingsnetwerken. Waar nodig en wanneer passend hebben zij de volgende taken:

gegevens en praktijkervaring uitwisselen, onder meer op regelmatige bijeenkomsten en via een beveiligd op internet gebaseerd platform voor informatie-uitwisseling;
gegevens uitwisselen inzake de toegang tot internationale bescherming;
de standpunten coördineren die worden ingenomen in contacten met commerciële vervoerders;
deelnemen aan gezamenlijke gespecialiseerde opleidingen, onder meer over grondrechten, mensenhandel, migrantensmokkel, documentfraude of toegang tot internationale bescherming in niet-EU-landen;
informatiebijeenkomsten en opleidingen organiseren voor diplomatiek en consulair personeel van de vertegenwoordigingen in niet-EU-landen;
een gemeenschappelijke aanpak bewerkstelligen voor het verzamelen van strategisch relevante informatie, met inbegrip van risicoanalyses, en de rapportage daarover;
regelmatige contacten onderhouden met soortgelijke netwerken in het niet-EU-land en in naburige landen.

Taken van immigratieverbindingsfunctionarissen

De verbindingsfunctionarissen verzamelen informatie, op operationeel of strategisch niveau of op beide niveaus, over:

migratieroutes;
het bestaan van criminele organisaties die betrokken zijn bij migrantensmokkel en mensenhandel langs de migratieroutes;
de methoden die gebruikt worden voor het namaken of vervalsen van identiteitsdocumenten;
manieren om de terugkeer, overname en re-integratie te faciliteren;
maatregelen om doeltreffende toegang tot de bescherming die het niet-EU-land heeft ingesteld, ook ten behoeve van kwetsbare personen, te garanderen;
bestaande en mogelijke toekomstige strategieën en kanalen voor legale immigratie tussen de EU en niet-EU-landen.

Verbindingsfunctionarissen kunnen ook aan autoriteiten en andere betrokkenen in niet-EU-landen bijstand verlenen bij:

de vaststelling van de identiteit en de nationaliteit van onderdanen van niet-EU-landen en het bevorderen van hun terugkeer, alsmede het helpen bij hun re-integratie;
de identificatie van personen die internationale bescherming nodig hebben, teneinde hun hervestiging in de EU te faciliteren, met name door waar mogelijk vóór vertrek informatie en ondersteuning te verstrekken;
de bevestiging van de identiteit van legale immigranten en het faciliteren van nationale en EU-maatregelen voor hun toelating;
de uitwisseling van informatie binnen de netwerken van immigratieverbindingsfunctionarissen en met de bevoegde autoriteiten van de EU-landen, met inbegrip van de rechtshandhavingsautoriteiten, teneinde illegale immigratie te voorkomen en op te sporen en migrantenmokkel en mensenhandel te bestrijden.

De maatregelen die de immigratieverbindingsfunctionarissen nemen, met name in gevallen waarbij kwetsbare personen betrokken zijn, moeten de grondrechten eerbiedigen overeenkomstig het desbetreffende internationale recht en EU-recht, met inbegrip van artikel 2 en artikel 6 van het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie.

Stuurgroep

Er wordt een stuurgroep opgericht om het beheer van het netwerk en de coördinatie van de immigratieverbindingsfunctionarissen te versterken, met inachtneming van de bestaande bevels- en rapportagelijnen tussen de immigratieverbindingsfunctionarissen en hun respectieve inzettende autoriteiten, alsook tussen de immigratieverbindingsfunctionarissen onderling.
De stuurgroep bestaat uit één vertegenwoordiger van elk EU-land, twee van de Commissie, één van het Europees Grens- en kustwachtagentschap (ook wel Frontex genoemd), één van Europol en één van het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken. Met Schengen geassocieerde landen wijzen elk een vertegenwoordiger zonder stemrecht aan als lid.

VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?

De verordening is sinds 14 augustus 2019 van toepassing. Verordening (EU) 2019/1240 strekte tot herziening en vervanging van Verordening (EG) nr. 377/2004 en de achtereenvolgende wijzigingen daarvan.

ACHTERGROND

Europese agenda voor migratie — Informatiebladen (Europese Commissie)

KERNBEGRIPPEN

Immigratieverbindingsfunctionaris: een functionaris die door de bevoegde autoriteiten van een EU-land, door de Commissie of door een agentschap van de EU, overeenkomstig de respectieve wetgeving, is aangewezen en in een niet-EU-land wordt ingezet om immigratiegerelateerde kwesties te behandelen, ook wanneer dit slechts een deel van hun taken is.

Terugkeer: de beweging van een persoon die van een gastland terugkeert naar zijn/haar land van oorsprong, land van nationaliteit of gebruikelijke verblijfplaats, gewoonlijk na een vrijwillig of gedwongen, begeleid of spontaan verblijf gedurende een lange periode in het land van ontvangst.

Overname: handeling waarbij een land een persoon (eigen onderdaan, onderdaan van een ander land of een statenloze) opnieuw toelaat.

Re-integratie: re-integratie of heropname van een persoon in een groep of een proces, bv. van een migrant in de samenleving van zijn/haar land van terugkeer.

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Verordening (EU) 2019/1240 van het Europees Parlement en de Raad van 20 juni 2019 betreffende de oprichting van een Europees netwerk van immigratieverbindingsfunctionarissen (herschikking) (PB L 198 van 25.7.2019, blz. 88-104)

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Verordening (EU) 2019/1896 van het Europees Parlement en de Raad van 13 november 2019 betreffende de Europese grens- en kustwacht en tot intrekking van Verordening (EU) nr. 1052/2013 en Verordening (EU) 2016/1624 (PB L 295 van 14.11.2019, blz. 1-131)

Verordening (EU) 2016/1624 van het Europees Parlement en de Raad van 14 september 2016 betreffende de Europese grens- en kustwacht, tot wijziging van Verordening (EU) 2016/399 van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 863/2007 van het Europees Parlement en de Raad, Verordening (EG) nr. 2007/2004 van de Raad en Besluit 2005/267/EG van de Raad (PB L 251 van 16.9.2016, blz. 1-76)

Achtereenvolgende wijzigingen aan Verordening (EU) 2016/1624 werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

Geconsolideerde versie van het Verdrag betreffende de Europese Unie — Titel I — Gemeenschappelijke bepalingen — Artikel 2 (PB C 202 van 7.6.2016, blz. 17)

Geconsolideerde versie van het Verdrag betreffende de Europese Unie — Titel I — Gemeenschappelijke bepalingen — Artikel 6 (oud artikel 6 VEU) (PB C 202 van 7.6.2016, blz. 19)

Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio’s — Een Europese migratieagenda (COM(2015) 240 final van 13.5.2015)

Verordening (EU) nr. 1052/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 22 oktober 2013 tot instelling van het Europees grensbewakingssysteem (Eurosur) (PB L 295 van 6.11.2013, blz. 11-26)

Richtlijn 2013/32/EU van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 betreffende gemeenschappelijke procedures voor de toekenning en intrekking van de internationale bescherming (PB L 180 van 29.6.2013, blz. 60-95)

Zie de geconsolideerde versie.

Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio’s — De totaalaanpak van migratie en mobiliteit (COM(2011) 743 definitief van 18.11.2011)

Richtlijn 2008/115/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 over gemeenschappelijke normen en procedures in de lidstaten voor de terugkeer van onderdanen van derde landen die illegaal op hun grondgebied verblijven (PB L 348 van 24.12.2008, blz. 98-107)

Verordening (EG) nr. 377/2004 van de Raad van 19 februari 2004 betreffende de oprichting van een netwerk van immigratieverbindingsfunctionarissen (PB L 64 van 2.3.2004, blz. 1-4)

Zie de geconsolideerde versie.

Laatste bijwerking 17.01.2020

Top