6.6.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 144/45

(1)

Met het oog op de geleidelijke totstandbrenging van een ruimte van vrijheid, veiligheid en recht voorziet het Verdrag in de aanneming, enerzijds, van maatregelen die erop gericht zijn het vrije verkeer van personen te waarborgen, in samenhang met begeleidende maatregelen met betrekking tot controles aan de buitengrenzen, asiel en immigratie, en anderzijds, van maatregelen op het gebied van asiel, immigratie en de vrijwaring van de rechten van onderdanen van derde landen.

(2)

De Europese Raad heeft tijdens zijn bijeenkomst in Tampere van 15 en 16 oktober 1999 zijn streven bevestigd om een ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid tot stand te brengen. Met het oog hierop dient een gemeenschappelijk Europees beleid inzake asiel en migratie tegelijkertijd gericht te zijn op een eerlijke behandeling van onderdanen van derde landen en een beter beheer van de migratiestromen.

(3)

Een doeltreffend communautair terugkeerbeleid is een noodzakelijke aanvulling op een geloofwaardig immigratie- en asielbeleid en ook een belangrijk bestanddeel van de bestrijding van illegale immigratie. De lidstaten hebben aanzienlijke budgetten gereserveerd voor de uitvoering van vrijwillige terugkeerprogramma's en gedwongen terugkeeroperaties. Gemeenschappelijke actie van de EU op dit gebied, ondersteund met voldoende financiële middelen van de Gemeenschap, zou de lidstaten kunnen steunen, kunnen beklemtonen dat het noodzakelijk is dat illegaal verblijvende personen terugkeren en kunnen bijdragen tot meer solidariteit tussen de lidstaten.

(4)

Op 28 februari 2002 stelde de Raad het algemeen plan ter bestrijding van illegale immigratie en mensenhandel in de Europese Unie (4) vast, waarin wordt beklemtoond dat het terugkeer- en overnamebeleid een integraal en cruciaal onderdeel is van de bestrijding van illegale immigratie en waarin twee elementen worden vastgesteld waarop een communautair terugkeerbeleid dient te zijn gebaseerd, namelijk gemeenschappelijke beginselen en gemeenschappelijke maatregelen, binnen het kader van het verbeteren van de administratieve samenwerking van de lidstaten.

(5)

Het actieprogramma inzake terugkeer van de Raad van 28 november 2002, dat was gebaseerd op de mededeling van de Commissie van 14 oktober 2002 over een communautair terugkeerbeleid ten aanzien van personen die illegaal in de Europese Unie verblijven, behandelt de hele keten van acties met betrekking tot de organisatie van het terugkeerproces in de lidstaten, waaronder zowel de vrijwillige als de gedwongen terugkeer van onderdanen van derde landen valt, alsook de belangrijkste fasen van de terugkeer, inclusief voorbereiding en follow-up.

(6)

De Europese Raad, te Thessaloniki bijeen op 19 en 20 juni 2003, heeft de Commissie verzocht zich te buigen over alle aspecten die verbonden zijn aan een afzonderlijk communautair instrument inzake terugkeer ter ondersteuning van met name de prioriteiten van het actieprogramma inzake terugkeer.

(7)

Tevens heeft de Raad, in zijn conclusies inzake de prioriteiten voor een succesvolle ontwikkeling van een gemeenschappelijk overnamebeleid van 2 november 2004, benadrukt dat de communautaire overnameovereenkomsten een belangrijke bijdrage leveren aan een doeltreffend gemeenschappelijk migratiebeheer en een waardevolle rol spelen bij de bestrijding van illegale immigratie. Zij vormen een belangrijk onderdeel van de dialoog en de samenwerking tussen de Europese Unie en de landen van oorsprong, eerder verblijf en doorreis van illegale immigranten.

(8)

Naar aanleiding van de conclusies van 8 juni 2004 waarin de Raad de begrotingsautoriteit heeft opgeroepen om voorbereidende acties mogelijk te maken en de Commissie heeft verzocht om rekening te houden met zijn standpunt over de ontwikkeling van geïntegreerde terugkeerplannen in nauwe samenwerking met de lidstaten, werden voorbereidende acties voor de periode 2005 en 2006 gestart.

(9)

In zijn vergadering van 4 en 5 november 2004 te Brussel drong de Europese Raad er in het „Haags programma” op aan om de voorbereidende fase voor een Europees terugkeerfonds (hierna: „het Fonds” genoemd) te starten en het fonds uiterlijk in 2007 op te richten, rekening houdend met de evaluatie van de voorbereidende fase.

(10)

In november 2004 nam de Raad kennis van het verslag van het voorzitterschap over een analyse van gerapporteerde goede werkwijzen inzake terugkeer naar specifieke landen. Het rapport wees op ruime mogelijkheden voor en een behoefte aan meer praktische samenwerking tussen de lidstaten op het terrein van terugkeer. Het verslag wees op mogelijkheden voor een meer geïntegreerde benadering van het terugkeerbeleid en van het algemene beleid, zowel op nationaal als op Gemeenschapsniveau. Het verslag bevatte ook goede werkwijzen van lidstaten inzake vrijwillige of gedwongen terugkeer van onderdanen van derde landen naar hun land van herkomst of doorreis, zoals het bevorderen van programma's voor begeleide vrijwillige terugkeer voor duurzame terugkeer, terugkeerbegeleiding en de organisatie van gezamenlijke terugkeeroperaties, inclusief chartervluchten.

(11)

De Gemeenschap moet over een instrument beschikken waarmee zij de inspanningen van de lidstaten om alle aspecten van de organisatie van het terugkeerproces te verbeteren op grond van het beginsel van een geïntegreerde organisatie van het terugkeerproces, kan ondersteunen en aanmoedigen en waarmee een rechtvaardige en doeltreffende toepassing van gemeenschappelijke normen inzake terugkeer, zoals vastgesteld in de Gemeenschapswetgeving inzake terugkeer, kan worden bevorderd.

(12)

In het kader van deze beschikking zou voor 2007 geen financiering moeten worden gepland om rekening te kunnen houden met de resultaten van voorbereidende acties inzake terugkeer (2005-2006), op basis van een verslag van de Commissie over de evaluatie van de voorbereidende acties.

(13)

De betrokken gemeenschappelijke normen zijn in het bijzonder Richtlijn 2001/40/EG van de Raad van 28 mei 2001 betreffende de onderlinge erkenning van besluiten inzake de verwijdering van onderdanen van derde landen (5) en de daaruit voortvloeiende Beschikking 2004/191/EG van de Raad van 23 februari 2004 tot vaststelling van de criteria en uitvoeringsvoorschriften voor de compensatie van de verstoringen van het financiële evenwicht die voortvloeien uit de toepassing van Richtlijn 2001/40/EG betreffende de onderlinge erkenning van besluiten inzake de verwijdering van onderdanen van derde landen (6) en Beschikking 2004/573/EG van de Raad van 29 april 2004 inzake het organiseren van gezamenlijke vluchten voor de verwijdering van onderdanen van derde landen tegen wie individuele verwijderingsmaatregelen zijn genomen van het grondgebied van twee of meer lidstaten (7).

(14)

Dit heeft ook betrekking op de toekomstige instrumenten van de Gemeenschap, zoals een instrument inzake gemeenschappelijke normen en procedures voor de terugkeer van illegaal verblijvende onderdanen van derde landen, dat binnen de EU gelijke voorwaarden zou moeten creëren wat terugkeerprocedures betreft, en daarom de voorwaarden waaronder en de marge waarbinnen lidstaten terugkeermaatregelen kunnen vaststellen, moet definiëren.

(15)

De lidstaten dienen ervoor te zorgen dat acties in het kader van het Fonds de verplichtingen uit hoofde van fundamentele rechten respecteren, zoals die met name zijn vastgelegd in het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden („het Europees Vedrag voor de rechten van de mens”), het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, het Verdrag van Genève betreffende de status van vluchtelingen van 28 juli 1951, zoals gewijzigd bij het Protocol van New York van 31 januari 1967, alsmede, in voorkomend geval, andere relevante internationale instrumenten, zoals het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van het kind van 1989.

(16)

Aangezien collectieve uitzetting bij Protocol 4 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens verboden is, dienen uit dit fonds alleen gezamenlijke terugkeeroperaties te worden gefinancierd die betrekking hebben op personen tegen wie een individueel uitzettingsbevel is uitgevaardigd.

(17)

Het doel en de werkingssfeer van het Fonds laten in geen geval de ondersteuning toe van maatregelen ten behoeve van gebieden en centra om mensen in derde landen vast te houden.

(18)

In het actieprogramma inzake terugkeer dat de Raad op 28 november 2002 heeft aangenomen, staat te lezen dat vrijwillige terugkeer een belangrijk onderdeel vormt van een evenwichtige, doeltreffende en duurzame aanpak van de terugkeer. Dit is voortdurend bevestigd in de EU-instrumenten op dit gebied, waaronder met name de conclusies van de Raad inzake vrijwillige terugkeer van 2 november 2005.

(19)

Subsidiabele acties in het kader van de geïntegreerde organisatie van het terugkeerproces dienen rekening te houden met de specifieke situatie van kwetsbare personen.

(20)

Teneinde de doeltreffendheid inzake het terugkeerbeheer op nationaal niveau te vergroten, dient het fonds tevens acties te bestrijken met betrekking tot de vrijwillige terugkeer van personen die niet verplicht zijn het grondgebied te verlaten, zoals asielzoekers die nog geen negatieve beslissing hebben ontvangen, van personen die een vorm van internationale bescherming genieten in de zin van Richtlijn 2004/83/EG van de Raad van 29 april 2004 inzake minimumnormen voor de erkenning van onderdanen van derde landen en staatlozen als vluchteling of als persoon die anderszins internationale bescherming behoeft, en de inhoud van de verleende bescherming (8), of van personen die tijdelijke bescherming genieten in de zin van Richtlijn 2001/55/EG van de Raad van 20 juli 2001 betreffende minimumnormen voor het verlenen van tijdelijke bescherming in geval van massale toestroom van ontheemden en maatregelen ter bevordering van een evenwicht tussen de inspanning van de lidstaten voor de opvang en het dragen van de consequenties van de opvang van deze personen (9).

(21)

De bevordering van een geïntegreerd terugkeerbeheer op nationaal niveau moet één van de voornaamste doelstellingen van deze beschikking zijn. De lidstaten worden aangemoedigd om terugkeeroperaties uit te voeren in het kader van geïntegreerde terugkeeractieplannen waarin de situatie van de doelgroep in de lidstaten wordt onderzocht, waarin doelen voor voorgenomen acties worden gesteld en waarin via uiteenlopende maatregelen, in samenwerking met betrokken partijen zoals het Hoog Commissariaat van de Verenigde Naties voor Vluchtelingen (UNHCR) en de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM), terugkeerregelingen voor doeltreffende en duurzame terugkeer worden vastgesteld. Indien nodig worden geïntegreerde terugkeerplannen regelmatig beoordeeld en aangepast.

(22)

Om de vrijwillige terugkeer van personen te bevorderen, in het bijzonder van personen aan wie geen verplichting om het grondgebied te verlaten is opgelegd, moet worden voorzien in stimulansen voor dergelijke terugkeerders, zoals een voorkeursbehandeling met extra ondersteuning bij de terugkeer. Dit soort vrijwillige terugkeer is in het belang van een waardige terugkeer van de terugkeerders, alsmede van de autoriteiten, met het oog op de kosteneffectiviteit. De lidstaten moeten worden aangemoedigd om de voorkeur te geven aan vrijwillige terugkeer.

(23)

Nochtans zijn vrijwillige terugkeer en gedwongen terugkeer vanuit beleidsoogpunt met elkaar verbonden en versterken zij elkaar wederzijds. De lidstaten moeten in hun organisatie van het terugkeerproces worden aangemoedigd om de complementariteit van beide vormen te versterken. Het is duidelijk dat gedwongen terugkeer nodig is om de integriteit van het immigratie- en asielbeleid van de Europese Unie en van de immigratie- en asielregelingen van de lidstaten te waarborgen. Tot gedwongen terugkeer te kunnen overgaan is een noodzakelijke voorwaarde om te garanderen dat dit beleid niet wordt ondermijnd en om de beginselen van de rechtsstaat af te dwingen, wat een wezenlijk kenmerk is van een ruimte van vrijheid, veiligheid en recht. Daarom moet deze beschikking acties van lidstaten ondersteunen die gedwongen terugkeer vergemakkelijken.

(24)

Bovendien hebben de grootste belemmeringen inzake terugkeer vaak te maken met gedwongen terugkeer. Een belangrijke belemmering is de onzekerheid inzake de identiteit van de betrokken persoon en/of het feit dat hij of zij niet over de noodzakelijke reisdocumenten beschikt. Om deze problemen op te lossen, moeten de lidstaten worden aangemoedigd om de samenwerking met consulaire diensten van derde landen te verbeteren en om onderling meer informatie uit te wisselen en de samenwerking met dergelijke diensten beter onderling af te stemmen.

(25)

Tot slot moet deze beschikking in lidstaten die dit nodig achten, specifieke maatregelen voor terugkeerders in het land van terugkeer ondersteunen, ten eerste om de terugkeer naar de stad of streek van oorsprong in goede omstandigheden te garanderen en ten tweede om hun duurzame herintegratie in hun gemeenschap te bevorderen. Dergelijke maatregelen mogen niet bestaan uit steun aan het derde land als dusdanig en mogen alleen voor financiering in aanmerking komen wanneer en in zoverre het nodig is om verder te gaan met activiteiten die zijn aangevat en hoofdzakelijk worden uitgevoerd op het grondgebied van de lidstaten in het kader van een geïntegreerd terugkeerplan.

(26)

Tevens dienen deze acties te sporen met de maatregelen die worden ondersteund met de communautaire instrumenten voor externe bijstand, in het bijzonder het thematisch programma inzake asiel en migratie.

(27)

Deze beschikking maakt deel uit van een coherent kader, met inbegrip van Beschikking nr. 573/2007/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 mei 2007 tot instelling van het Europees Vluchtelingenfonds voor de periode 2008-2013 als onderdeel van het algemeen programma „Solidariteit en beheer van de migratiestromen” (10), Beschikking nr. 574/2007/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 mei 2007 tot instelling van het Buitengrenzenfonds voor de periode 2007-2013 als onderdeel van het algemeen programma „Solidariteit en beheer van de migratiestromen” (11) en Beschikking nr. 2007/.../EG van de Raad van ... tot oprichting van het Europees Fonds voor de integratie van onderdanen van derde landen voor de periode 2007-2013 als onderdeel van het algemeen programma „Solidariteit en beheer van de migratiestromen” (12) en dat gericht is op een eerlijke verdeling van de verantwoordelijkheden tussen de lidstaten, met name de financiële lasten die voortvloeien uit de invoering van een geïntegreerd beheer van de buitengrenzen van de Unie en uit het gemeenschappelijk asiel- en immigratiebeleid dat is ontwikkeld overeenkomstig titel IV van het derde deel, van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap.

(28)

Het Europees agentschap voor het beheer van de operationele samenwerking aan de buitengrenzen van de lidstaten van de Europese Unie opgericht overeenkomstig Verordening (EG) nr. 2007/2004 van de Raad (13) (hierna „het agentschap” genoemd) heeft onder meer tot taak het verlenen van de nodige steun voor het organiseren van gezamenlijke terugkeeroperaties van de lidstaten en het vaststellen van beste werkwijzen voor het verkrijgen van reisdocumenten en de verwijdering van onderdanen van derde landen die illegaal op het grondgebied van de lidstaten aanwezig zijn. Bijgevolg moet het agentschap garanderen dat aan de voorwaarden voor een doeltreffende terugkeeroperatie in onderlinge coördinatie tussen lidstaten is voldaan, terwijl de uitvoering en de organisatie van gezamenlijke terugkeeroperaties aan de bevoegde nationale diensten moeten worden overgelaten. Daarom moet het agentschap middelen kunnen gebruiken die in het kader van deze beschikking door communautaire acties beschikbaar zijn gesteld.

(29)

De steun uit het Fonds zou doeltreffender en gerichter zijn indien de medefinanciering van subsidiabele acties gebaseerd werd op strategische meerjarenprogrammering die elke lidstaat in samenspraak met de Commissie opstelt.

(30)

Op basis van strategische richtsnoeren die door de Commissie worden vastgesteld, dienen de lidstaten, uitgaande van hun specifieke situatie en behoeften, een meerjarig programmeringsdocument met een ontwikkelingsstrategie op te stellen dat het kader moet vormen voor de uitvoering van de acties die in de jaarprogramma's worden opgesomd.

(31)

In het kader van het gedeelde beheer zoals bedoeld in artikel 53, lid 1, onder b), van Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 van de Raad van 25 juni 2002 houdende het Financieel Reglement van toepassing op de algemene begroting van de Europese Gemeenschappen (14) (hierna het „Financieel Reglement” genoemd), moeten de voorwaarden waaronder de Commissie haar verantwoordelijkheid voor de uitvoering van de algemene begroting van de Europese Unie kan uitoefenen, worden vastgesteld en de samenwerkingsverplichtingen van de lidstaten worden verduidelijkt. Door deze voorwaarden toe te passen, kan de Commissie zich ervan vergewissen dat de lidstaten het Fonds op een wettige en correcte manier gebruiken volgens het beginsel van goed financieel beheer in de zin van artikel 27 en artikel 48, lid 2, van het Financieel Reglement.

(32)

De Commissie moet via een objectieve en transparante methode de beschikbare vastleggingskredieten op indicatieve wijze verdelen.

(33)

De lidstaten dienen de nodige maatregelen te nemen om ervoor te zorgen dat het beheers- en controlesysteem goed werkt en om de kwaliteit van de uitvoering te verzekeren. Daartoe moet worden vastgesteld aan welke algemene beginselen en noodzakelijke functies alle programma's moeten voldoen.

(34)

Overeenkomstig het subsidiariteits- en het evenredigheidsbeginsel zijn in de eerste plaats de lidstaten verantwoordelijk voor de uitvoering van en de controle op de bijstandsverlening door het Fonds.

(35)

De verplichtingen van de lidstaten op het gebied van de beheers- en controlesystemen, de certificering van de uitgaven en de preventie, opsporing en correctie van onregelmatigheden en inbreuken op het Gemeenschapsrecht moeten nader worden geregeld om ervoor te zorgen dat de meerjaren- en de jaarprogramma's efficiënt en correct worden uitgevoerd. Wat het beheer en de controle betreft, moet in het bijzonder worden vastgesteld op welke manier de lidstaten ervoor zorgen dat de betrokken systemen worden ingevoerd en naar tevredenheid werken.

(36)

Onverminderd de bevoegdheden van de Commissie inzake financiële controle dient de samenwerking tussen de Commissie en de lidstaten op dit gebied te worden aangemoedigd.

(37)

De doeltreffendheid en het effect van de acties die met geld uit dit Fonds worden ondersteund, hangen mede af van de evaluatie en de verspreiding van de resultaten. Er moet formeel worden geregeld welke verantwoordelijkheden de lidstaten en de Commissie op dit gebied hebben, en hoe de betrouwbaarheid van de evaluaties en de kwaliteit van de betreffende informatie wordt gewaarborgd.

(38)

De acties dienen te worden geëvalueerd met het oog op de tussentijdse herziening en effectbeoordeling, en in de regelingen voor het volgen van projecten dient evaluatie een vast onderdeel te zijn.

(39)

Het belang van de zichtbaarheid van financiering door de Gemeenschap indachtig, dient de Commissie richtsnoeren te verstrekken om te bevorderen dat autoriteiten, niet-gouvernementele organisaties, internationale organisaties en andere entiteiten die een subsidie uit dit Fonds krijgen, de ontvangen steun goed zichtbaar maken, rekening houdend met de praktijk voor andere instrumenten in het kader van gezamenlijk beheer, zoals de Structuurfondsen.

(40)

Deze beschikking stelt voor de gehele duur van het programma de financiële middelen vast die in het kader van de jaarlijkse begrotingsprocedure voor de begrotingsautoriteit het voornaamste referentiepunt vormen in de zin van punt 37 van het Interinstitutioneel Akkoord van 17 mei 2006 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdicipline en een goed financieel beheer (15).

(41)

Aangezien de doelstelling van deze beschikking, namelijk het bevorderen van de terugkeer van illegaal verblijvende onderdanen van derde landen binnen het kader van gemeenschappelijke normen en het beginsel van geïntegreerd terugkeerbeheer, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en derhalve, vanwege de omvang en de gevolgen van het optreden, beter door de Gemeenschap kunnen worden verwezenlijkt, kan de Gemeenschap overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel, gaat deze beschikking niet verder dan wat nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(42)

De voor de uitvoering van deze beschikking vereiste maatregelen moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (16).

(43)

Daar de maatregel van deze beschikking betreffende de aanneming van strategische richtsnoeren een maatregel van algemene strekking betreft tot wijziging van niet-essentiële onderdelen van deze beschikking, onder meer door bepaalde van deze onderdelen te schrappen of door deze beschikking met nieuwe niet-essentiële onderdelen aan te vullen, moet hij worden vastgesteld volgens de in artikel 5 bis van Besluit 1999/468/EG vastgestelde regelgevingsprocedure met toetsing. Om redenen van doeltreffendheid moeten de normaal voor de regelgevingsprocedure met toetsing toepasselijke termijnen worden ingekort.

(44)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van het Protocol betreffende de positie van Denemarken, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, neemt Denemarken niet deel aan de aanneming van deze beschikking, die derhalve niet bindend is voor, noch van toepassing is op Denemarken.

(45)

Overeenkomstig artikel 3 van het Protocol betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, heeft Ierland bij brief van 6 september 2005 kennis gegeven van zijn wens deel te nemen aan de aanneming en toepassing van deze beschikking.

(46)

Overeenkomstig artikel 3 van het Protocol betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, heeft het Verenigd Koninkrijk bij brief van 27 oktober 2005 kennis gegeven van zijn wens deel te nemen aan de aanneming en toepassing van deze beschikking.

(47)

Overeenkomstig artikel 67, lid 2, tweede streepje, van het Verdrag, is de in artikel 251 van het Verdrag bedoelde procedure bij Besluit 2004/927/EG van de Raad van 22 december 2004 betreffende de toepassing van de procedure zoals vastgelegd in artikel 251 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap op sommige gebieden die onder titel IV van het derde deel van dat Verdrag vallen (17), toepasselijk gemaakt op artikel 62, punt 1, punt 2, onder a), en punt 3, en artikel 63, punt 2, onder b), en punt 3, onder b), van het Verdrag,

a)

het vaststellen en verbeteren van de organisatie en de uitvoering van een geïntegreerde organisatie van het terugkeerproces door de lidstaten;

b)

het versterken van de samenwerking tussen lidstaten in het kader van een geïntegreerde organisatie van het terugkeerproces en de uitvoering ervan;

c)

het bevorderen van een doeltreffende en uniforme toepassing van gemeenschappelijke normen inzake terugkeer overeenkomstig de beleidsontwikkeling op dit gebied.

a)

gebaseerd zijn op een uitgebreide beoordeling van de situatie in de lidstaat met betrekking tot de doelgroep of een specifieke kwestie op het gebied van terugkeer en de problemen inzake de voorgenomen acties (zoals die inzake het verkrijgen van reisdocumenten en andere praktische belemmeringen voor de terugkeer), rekening houdend, in voorkomend geval, met het aantal relevante gevallen. De uitgebreide beoordeling wordt in samenwerking met alle relevante instanties en partners gemaakt;

b)

een breed pakket maatregelen tot doel hebben die programma's voor vrijwillige terugkeer van onderdanen van derde landen aanmoedigen, in het bijzonder van onderdanen van derde landen die niet of niet langer voldoen aan de voorwaarden voor toegang tot en verblijf op het grondgebied, en die, indien nodig, dienen tot uitvoering van gedwongen terugkeeroperaties, met volledige inachtneming van de humanitaire beginselen en met respect voor de menselijke waardigheid;

c)

een planning en/of tijdstabel bevatten en indien nodig voorzien in een periodiek evaluatiesysteem dat het mogelijk maakt de planning aan te passen en de gevolgen van het plan in de praktijk te beoordelen;

d)

wanneer de lidstaten zulks nodig achten, maatregelen omvatten om de samenwerking tussen de bevoegde administratieve, rechtshandhavings- en rechterlijke instanties, in voorkomend geval op verschillende bestuursniveaus, te faciliteren.

a)

het vaststellen en verbeteren van een doeltreffende, stabiele en blijvende operationele samenwerking tussen de instanties van de lidstaten en consulaire diensten en immigratiediensten van derde landen om reisdocumenten voor de terugkeer van onderdanen van derde landen te verkrijgen en om snelle en geslaagde uitzettingen te garanderen;

b)

het bevorderen van methoden en middelen voor het verstrekken van informatie over terugkeer in een zo vroeg mogelijk stadium van de asiel- en immigratieprocedures, en voor het individueel aanmoedigen van onderdanen van derde landen om gebruik te maken van de mogelijkheid van vrijwillige terugkeer;

c)

het vergemakkelijken van vrijwillige terugkeer van onderdanen van derde landen, in het bijzonder door middel van programma's voor begeleide vrijwillige terugkeer, om de doeltreffendheid en de duurzaamheid van de terugkeer te garanderen;

d)

het ontwikkelen van vormen van samenwerking tussen de verschillende nationale, regionale, plaatselijke, stedelijke en andere overheden, waardoor ambtenaren snel informatie kunnen inwinnen over ervaringen en werkmethoden elders, en zo mogelijk krachten en middelen kunnen bundelen;

e)

het vereenvoudigen en uitvoeren van gedwongen terugkeer van onderdanen van derde landen die niet of niet langer voldoen aan de voorwaarden voor toegang en verblijf, om de geloofwaardigheid en integriteit van het immigratiebeleid te versterken en om de periode van bewaring van personen die wachten op hun gedwongen uitzetting in te korten.

a)

samenwerking bij het verzamelen van informatie over het land van herkomst, eerder verblijf of doorreis en het verstrekken van die informatie aan potentiële terugkeerders;

b)

samenwerking bij de ontwikkeling van doeltreffende, stabiele en blijvende operationele werkrelaties tussen de instanties van de lidstaten en consulaire diensten en immigratiediensten van derde landen om consulaire bijstand te vergemakkelijken inzake het verkrijgen van terugkeerdocumenten voor onderdanen van derde landen en om snelle en geslaagde uitzettingen te garanderen;

c)

ontwerp en uitvoering van gezamenlijke geïntegreerde terugkeerplannen, inclusief gezamenlijke programma's voor vrijwillige terugkeer voor specifieke landen en regio's van herkomst, eerder verblijf of doorreis;

d)

studies over de huidige situatie en mogelijkheden om de administratieve samenerking tussen lidstaten op het gebied van terugkeer te verbeteren alsook over de rol die internationale en niet-gouvernementele organisaties in deze context moeten spelen;

e)

uitwisseling van informatie en goede werkwijzen, bijstand en adviesverlening op het vlak van terugkeer van bijzonder kwetsbare groepen;

f)

organisatie van studiebijeenkomsten voor mensen uit de praktijk over goede werkwijzen waarbij de nadruk wordt gelegd op specifieke derde landen en/of regio's;

g)

gezamenlijke maatregelen die de opvang van overgenomen personen in landen van herkomst, eerder verblijf of doorreis mogelijk maken;

h)

gezamenlijke ontwikkeling van acties om de duurzame terugkeer van personen naar het land van herkomst of eerder verblijf te garanderen.

a)

versterking van de capaciteit van de bevoegde instanties om zo snel mogelijk terugkeerbesluiten van hoge kwaliteit te nemen;

b)

versterking van de capaciteit van de bevoegde administratieve instanties om snel uitzettingsbesluiten ten uitvoer te leggen of af te dwingen met volledige eerbiediging van de menselijke waardigheid en de voor dergelijke acties relevante Europese veiligheidsnormen;

c)

versterking van de capaciteit van de rechterlijke instanties om sneller terugkeerbesluiten waartegen beroep is ingesteld, te beoordelen;

d)

organisatie van studiebijeenkomsten en gezamenlijke opleiding voor het personeel van de bevoegde nationale, regionale, plaatselijke, stedelijke en andere administratieve, rechtshandhavings- en rechterlijke instanties betreffende juridische en praktische aspecten van terugkeeroperaties;

e)

versterking van de capaciteit van de bevoegde administratieve instanties om gemeenschappelijke regelingen inzake wederzijdse erkenning en gezamenlijke terugkeeroperaties daadwerkelijk uit te voeren, inclusief de aanbevelingen, operationele normen en goede werkwijzen die door het Agentschap zijn vastgesteld.

1)

in alle gevallen van terugkeer: voorlichting aan onderdanen van derde landen over de terugkeer in het algemeen, advies aan individuen over de mogelijkheden voor vrijwillige terugkeer, kosten voor vertaling, het verschaffen van essentiële reisdocumenten, kosten voor noodzakelijke, aan de terugkeer voorafgaande medische controles, reiskosten en kosten voor levensmiddelen voor terugkeerders en begeleiders, inclusief medisch personeel en tolken, logies voor begeleiders, inclusief medisch personeel en tolken, kosten voor vervoer in de lidstaat en tot het land van terugkeer en samenwerking met de instanties van het land van herkomst, eerder verblijf of doorreis;

2)

in alle gevallen van terugkeer: specifieke bijstand aan kwetsbare groepen zoals minderjarigen, niet-begeleide minderjarigen, personen met een handicap, ouderen, zwangere vrouwen, alleenstaande ouders met minderjarige kinderen, en mensen die het slachtoffer zijn geweest van foltering, verkrachting of andere ernstige vormen van psychologisch, fysiek of seksueel geweld;

3)

daarnaast, in het geval van gedwongen terugkeer van onderdanen van derde landen die niet of niet langer aan de voorwaarden voor toegang en verblijf voldoen: reiskosten en kosten voor levensmiddelen en voor tijdelijk logies voor terugkeerders en hun begeleiders van de participerende lidstaat in de organiserende lidstaat, voorafgaand aan het vertrek in het geval van gezamenlijke terugkeeroperaties;

4)

daarnaast, in het geval van vrijwillige terugkeer van onderdanen van derde landen die niet of niet langer aan de voorwaarden voor toegang en verblijf voldoen: bijstand aan terugkeerders bij de voorbereiding van de terugkeer, alsook essentiële uitgaven vóór vertrek;

5)

daarnaast, in het geval van vrijwillige terugkeer van onderdanen van derde landen die niet verplicht zijn het grondgebied van de lidstaten te verlaten, en in andere gevallen voor zover dit door de lidstaten wenselijk wordt geacht, een beperkte financiële bijdrage voor de eerste kosten na de terugkeer, het vervoer van de persoonlijke bezittingen van de terugkeerder, passende tijdelijke logies voor de eerste dagen na aankomst in het land van terugkeer in een opvangcentrum of, indien nodig, in een hotel, bijstand op het gebied van opleiding en werk, en, in voorkomend geval, beperkte steun voor het opbouwen van economische activiteiten;

6)

onderwijs en opleiding van het personeel van de bevoegde instanties en rechtshandhavings- en rechterlijke instanties, terbeschikkingstelling van deze categorieën van personeel uit andere lidstaten om een doeltreffende en uniforme toepassing van gemeenschappelijke normen inzake terugkeer en de naleving van de verplichtingen uit hoofde van de instrumenten van internationaal recht op het gebied van de behandeling van terugkeerders te waarborgen en om beter samen te werken, alsook dienstreizen om de resultaten van het terugkeerbeleid in derde landen te beoordelen;

7)

in het geval van operationele samenwerking met consulaire diensten en immigratiediensten van derde landen om reisdocumenten te verkrijgen en om snelle uitzettingsprocedures te garanderen: de reis- en verblijfkosten in de lidstaten voor het personeel van de autoriteiten en diensten die verantwoordelijk zijn voor de identificatie van onderdanen van derde landen en voor de controle van hun reisdocumenten;

8)

in het geval van herintegratiemaatregelen voor onderdanen van derde landen die niet verplicht zijn het grondgebied van een lidstaat te verlaten: geldelijke stimulansen en andere kortetermijnmaatregelen die noodzakelijk zijn om voor de persoonlijke ontwikkeling van de terugkeerder de herintegratie op gang te brengen zoals opleiding, bijstand bij het vinden van werk, steun voor het opbouwen van economische activiteiten, hulp en begeleiding na terugkeer;

9)

in het geval van herintegratiemaatregelen voor onderdanen van derde landen die niet of niet langer voldoen aan de voorwaarden voor toegang en verblijf, indien lidstaten dit wenselijk achten: geldelijke stimulansen en andere kortetermijnmaatregelen die noodzakelijk zijn om voor de persoonlijke ontwikkeling van de terugkeerder de herintegratie op gang te brengen, zoals opleiding, bijstand bij het vinden van werk, steun voor het opbouwen van economische activiteiten, hulp en begeleiding na terugkeer, alsook maatregelen die de lidstaten in staat stellen om passende regelingen te treffen om terugkeerders bij hun terugkeer in derde landen te ontvangen.

a)

het bevorderen van communautaire samenwerking bij de toepassing van communautaire wetgeving en goede werkwijzen;

b)

het steunen van het opzetten van transnationale samenwerkingsnetwerken en proefprojecten op basis van transnationale partnerschappen tussen instanties in twee of meer lidstaten die gericht zijn op het stimuleren van innovatie, uitwisseling van ervaringen en goede werkwijzen en verbetering van de kwaliteit van het terugkeerbeleid;

c)

het steunen van transnationale bewustmakingscampagnes;

d)

het steunen van studies en van de verspreiding en uitwisseling van informatie over goede werkwijzen en over alle andere aspecten van het terugkeerbeleid, onder meer over het gebruik van de modernste technologie, met name om het verrichten van meer vergelijkend onderzoek naar de invloed van voltooide en lopende terugkeerprogramma's te stimuleren;

e)

het steunen van proefprojecten en studies waarin wordt gezocht naar nieuwe vormen van communautaire samenwerking en Gemeenschapsrecht op dit gebied;

f)

het ondersteunen van de ontwikkeling en de toepassing door de lidstaten van gemeenschappelijke statistische hulpmiddelen, methoden en indicatoren voor het meten van beleidsontwikkelingen op het gebied van terugkeer, in het bijzonder met het oog op het opstellen van naar vrijwillige respectievelijk gedwongen terugkeer uitgesplitste statistieken;

g)

het ondersteunen van de opstelling en de geregelde bijwerking, in samenwerking met het Agentschap, van een gemeenschappelijk handboek van goede werkwijzen inzake terugkeer, inclusief begeleiding;

h)

het verlenen van steun aan de lidstaten indien zich duidelijke noodsituaties voordoen, die dringend om actie vragen.

a)

alle onderdanen van derde landen die nog geen definitieve negatieve beslissing hebben ontvangen op hun verzoek om internationale bescherming in een lidstaat en die ervoor kunnen kiezen gebruik te maken van de mogelijkheid van vrijwillige terugkeer, op voorwaarde dat zij geen nieuwe nationaliteit hebben verworven en het grondgebied van die lidstaat niet hebben verlaten;

b)

alle onderdanen van derde landen die in een lidstaat een vorm van internationale bescherming in de zin van Richtlijn 2004/83/EG, of tijdelijke bescherming in de zin van Richtlijn 2001/55/EG genieten en die ervoor kiezen gebruik te maken van de mogelijkheid van vrijwillige terugkeer, op voorwaarde dat zij geen nieuwe nationaliteit hebben verworven en het grondgebied van de lidstaat niet hebben verlaten;

c)

alle onderdanen van derde landen die niet of niet langer voldoen aan de voorwaarden voor toegang en/of verblijf in een lidstaat en die overeenkomstig de verplichting om het grondgebied van die lidstaat te verlaten, gebruik maken van de mogelijkheid van vrijwillige terugkeer;

d)

alle andere onderdanen van derde landen die niet of niet langer voldoen aan de voorwaarden voor toegang en/of verblijf in een lidstaat.

a)

te controleren of er in de lidstaten beheers- en controlesystemen bestaan die goed functioneren, overeenkomstig de procedures in artikel 32;

b)

de betalingen overeenkomstig de artikelen 41 en 42 geheel of gedeeltelijk uit te stellen of op te schorten indien de nationale beheers- en controlesystemen niet naar behoren functioneren, en door de nodige financiële correcties toe te passen volgens de procedures beschreven in de artikelen 45 en 46.

a)

50 % van deze middelen: naar verhouding van het totaal aantal onderdanen van derde landen die niet of niet langer voldoen aan de voorwaarden voor toegang en verblijf op het grondgebied van de lidstaat en tegen wie in de loop van de drie voorgaande jaren in het kader van het nationale recht en/of het Gemeenschapsrecht een terugkeerbesluit is gericht, zijnde een administratieve of rechterlijke beslissing of handeling, waarin de illegaliteit van het verblijf wordt vastgesteld of verklaard en een terugkeerverplichting wordt opgelegd;

b)

50 % van deze middelen: naar verhouding van het aantal onderdanen van derde landen die ingevolge een administratief of rechterlijk bevel daartoe, in de loop van de drie voorgaande jaren, vrijwillig of onder dwang, effectief het grondgebied van de lidstaat hebben verlaten.

a)

onderdanen van derde landen aan wie tijdens hun aanwezigheid in een transitzone van een lidstaat de toegang is geweigerd;

b)

onderdanen van derde landen die door een lidstaat naar een andere lidstaat moeten worden teruggestuurd, met name overeenkomstig Verordening (EG) nr. 343/2003 van de Raad van 18 februari 2003 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek dat door een onderdaan van een derde land bij een van de lidstaten wordt ingediend (18).

a)

de situatie en de behoeften in de betrokken lidstaat;

b)

de kosteneffectiviteit van de uitgaven, onder meer in verhouding tot het aantal personen dat bij het project is betrokken;

c)

de ervaring, deskundigheid, betrouwbaarheid en financiële bijdrage van de organisatie die financiering aanvraagt en van eventuele partnerorganisaties;

d)

de mate waarin het project een aanvulling vormt op andere acties die uit de algemene begroting van de Europese Unie of als onderdeel van nationale programma's wordt gefinancierd.

a)

studies, evaluaties, deskundigenverslagen en statistieken, ook van algemene aard, betreffende de werking van het Fonds;

b)

voorlichtingsmaatregelen voor de lidstaten, de eindbegunstigden en het grote publiek, inclusief bewustmakingscampagnes en een gemeenschappelijke gegevensbank van de uit het Fonds gefinancierde projecten;

c)

het opzetten, doen functioneren en onderling koppelen van computersystemen voor beheer, toezicht, inspectie en evaluatie;

d)

het ontwerpen van een gemeenschappelijk kader voor evaluatie en toezicht, alsmede een systeem van indicatoren dat, in voorkomend geval, rekening houdt met nationale indicatoren;

e)

verbeteringen van de evaluatiemethoden en de uitwisseling van informatie over de praktijken op dit gebied;

f)

voorlichtings- en opleidingsmaatregelen voor de door de lidstaten overeenkomstig artikel 25 aangewezen instanties, als aanvulling op de inspanningen van de lidstaten om hun instanties richtsnoeren te geven overeenkomstig artikel 31, lid 2.

a)

7 % van de aan die lidstaat toegekende jaarlijkse medefinanciering, vermeerderd met 30 000 EUR voor de periode 2008-2010, en

b)

4 % van de aan de lidstaat toegekende jaarlijkse medefinanciering, vermeerderd met 30 000 EUR voor de periode 2011-2013.

a)

de terugkeer van onderdanen van derde landen die geen paspoort of andere identiteitsdocumenten bezitten;

b)

de terugkeer van onderdanen van derde landen die niet onder communautaire overnameovereenkomsten of nationale bilaterale overnameovereenkomsten vallen, met het oog op de versterking van de verplichting van internationaal recht van een staat om eigen onderdanen terug te nemen;

c)

de terugkeer naar een specifiek land van onderdanen van derde landen en staatlozen, die niet als eigen onderdanen uit dat land zijn gekomen of daar hebben verbleven;

d)

de terugkeer van personen die niet verplicht zijn het grondgebied van de lidstaten te verlaten, zoals asielzoekers die nog geen negatieve beslissing hebben ontvangen, en personen die een vorm van internationale bescherming in de zin van Richtlijn 2004/83/EG of tijdelijke bescherming in de zin van Richtlijn 2001/55/EG genieten;

e)

de terugkeer van bijzonder kwetsbare groepen.

a)

een beschrijving van de actuele situatie in deze lidstaat met betrekking tot de geïntegreerde organisatie van het terugkeerproces, de samenwerking met consulaire diensten en immigratiediensten van derde landen, de maatregelen en het beleid inzake vrijwillige en gedwongen terugkeer, aan de hand van naar vrijwillige respectievelijk gedwongen terugkeer uitgesplitste gegevens als deze voorhanden zijn, de aanpak inzake herintegratiemaatregelen en duurzaamheid van de terugkeer, de capaciteitsopbouw van bevoegde administratieve en rechterlijke diensten en de samenwerking met andere lidstaten in relatie tot het voorgaande;

b)

een analyse van de behoeften van de betrokken lidstaat op het gebied van samenwerking met consulaire diensten en immigratiediensten van derde landen, de maatregelen en het beleid inzake vrijwillige en gedwongen terugkeer, de aanpak inzake herintegratiemaatregelen en duurzaamheid van de terugkeer, de capaciteitsopbouw van bevoegde administratieve en rechterlijke diensten en de samenwerking met andere lidstaten inzake het voorgaande, alsmede een indicatie van de operationele doelstellingen om in de loop van de periode waarop het meerjarenprogramma betrekking heeft, in de behoeften te voorzien;

c)

de presentatie van een goede strategie om deze doelstellingen te verwezenlijken, met de prioriteiten in verband met de realisering van de doelstellingen en een beschrijving van de acties om uitvoering te geven aan die prioriteiten;

d)

een aanwijzing waaruit blijkt dat die strategie strookt met andere regionale, nationale en communautaire instrumenten;

e)

informatie over de prioriteiten en de bijbehorende specifieke doelen. Deze doelen worden gekwantificeerd aan de hand van een beperkt aantal indicatoren, waarbij rekening wordt gehouden met het evenredigheidsbeginsel. Met deze indicatoren moeten de vorderingen ten opzichte van de uitgangssituatie kunnen worden gemeten en moet kunnen worden nagegaan in hoeverre deze doelen effectief uitvoering geven aan de prioriteiten;

f)

een beschrijving van de aanpak die wordt gekozen voor de uitvoering van het beginsel van partnerschap, omschreven in artikel 12;

g)

een ontwerp-financieringsplan met per prioriteit en per jaarprogramma de voorgestelde financiële bijdrage uit het Fonds en met het totaalbedrag van de publieke of particuliere medefinanciering;

h)

de voorschriften die ervoor moeten zorgen dat aan het meerjarenprogramma bekendheid wordt gegeven.

a)

het ontwerp-meerjarenprogramma strookt met de doelstellingen van het Fonds en de in artikel 18 bedoelde strategische richtsnoeren;

b)

de in het ontwerp-meerjarenprogramma beoogde acties relevant zijn in het licht van de voorgestelde strategie;

c)

de beheers- en controlesystemen die door de lidstaat zijn ingevoerd voor de uitvoering van de bijstand uit het Fonds, stroken met de bepalingen van deze beschikking;

d)

het ontwerp-meerjarenprogramma in overeenstemming is met het Gemeenschapsrecht en in het bijzonder met het Gemeenschapsrecht dat het vrije verkeer van personen moet waarborgen in samenhang met de daarmee rechtstreeks verband houdende begeleidende maatregelen inzake de controles aan de buitengrenzen, asiel en immigratie.

a)

de algemene regels voor de selectie van projecten die worden gefinancierd in het kader van het jaarprogramma;

b)

een beschrijving van de acties die krachtens het jaarprogramma worden gesteund;

c)

de voorgestelde verdeling van de bijdrage van het Fonds over de verschillende acties in het kader van het programma en een indicatie van het bedrag dat nodig is voor de in artikel 17 bedoelde technische bijstand voor de uitvoering van het jaarprogramma.

a)

de omschrijving van de functies van de bij het beheer en de audit betrokken instanties en de toewijzing van de functies binnen elke instantie;

b)

de naleving van het beginsel van functiescheiding tussen dergelijke instanties en binnen elke instantie;

c)

voldoende middelen voor elke instantie opdat deze de aan haar opgedragen taken kan uitoefenen gedurende de periode waarin de uit het Fonds medegefinancierde acties worden uitgevoerd;

d)

procedures om te zorgen voor de juistheid en regelmatigheid van de in het kader van de jaarprogramma's gedeclareerde uitgaven;

e)

betrouwbare geautomatiseerde systemen voor de boekhouding, het toezicht en de financiële verslaglegging;

f)

in de gevallen waarin de verantwoordelijke instantie de uitvoering van taken aan een andere instantie toevertrouwt, een systeem voor de verslaglegging en het toezicht;

g)

procedurehandleidingen met betrekking tot de uit te oefenen functies;

h)

regelingen voor het uitvoeren van audits in verband met de werking van het systeem;

i)

systemen en procedures om voor een toereikend auditspoor te zorgen;

j)

procedures voor de verslaglegging over en het toezicht op onregelmatigheden en voor de terugvordering van onverschuldigd betaalde bedragen.

a)

een verantwoordelijke instantie: een functioneel orgaan van de lidstaat of een door de lidstaat aangewezen nationale overheidsinstantie of -organisatie of een privaatrechtelijke organisatie met een openbaredienstverleningstaak, die verantwoordelijk is voor het beheer van de uit het Fonds ondersteunde meerjaren- en jaarprogramma's en voor alle communicatie met de Commissie;

b)

een certificeringsinstantie: een nationale overheidsinstantie of -organisatie, of een persoon die optreedt als zo'n instantie of organisatie, door de lidstaat aangewezen om uitgavendeclaraties te certificeren voordat deze aan de Commissie worden toegezonden;

c)

een auditinstantie: een door de lidstaat aangewezen nationale overheidsinstantie of -organisatie, mits deze functioneel onafhankelijk is van de verantwoordelijke instantie en de certificerende instantie, die is belast met het verifiëren van de goede werking van het beheers- en controlesysteem;

d)

indien nodig, een instantie waaraan taken worden gedelegeerd.

a)

rechtspersoonlijkheid hebben, behalve wanneer het gaat om een functioneel orgaan van de lidstaat;

b)

beschikken over de vereiste infrastructuur voor een vlotte communicatie met een groot scala aan gebruikers, de verantwoordelijke instanties van de andere lidstaten en de Commissie;

c)

functioneren binnen een administratief kader dat haar in staat stelt zich naar behoren van haar taken te kwijten en belangenconflicten te vermijden;

d)

in staat zijn de regels voor het beheer van financiële middelen van de Gemeenschap toe te passen;

e)

op financieel gebied en op het gebied van het beheer beschikken over een capaciteit die in verhouding staat tot de omvang van de communautaire middelen die zij moet beheren;

f)

beschikken over personeel met voldoende beroepskwalificaties om administratieve werkzaamheden te verrichten in een internationale omgeving.

a)

de partners raadpleegt overeenkomstig artikel 12;

b)

bij de Commissie de in de artikelen 19 en 21 bedoelde voorstellen voor meerjaren- en jaarprogramma's indient;

c)

aanbestedingen en oproepen tot het indienen van voorstellen organiseert en publiceert, in voorkomend geval;

d)

de selectie van projecten voor medefinanciering uit het Fonds instelt, met inachtneming van de criteria van artikel 15, lid 5;

e)

de betalingen van de Commissie ontvangt en betalingen aan de eindbegunstigden verricht;

f)

zorgt voor samenhang en complementariteit tussen de medefinanciering uit het Fonds en die uit andere nationale en communautaire financieringsinstrumenten;

g)

erop toeziet dat de medegefinancierde producten en diensten zijn geleverd en de voor de acties gedeclareerde uitgaven daadwerkelijk zijn gedaan en met de communautaire en nationale voorschriften in overeenstemming zijn;

h)

zorgt voor een systeem om boekhoudkundige gegevens over elke actie in het kader van de jaarprogramma's in gecomputeriseerde vorm te registreren en te bewaren en waarborgt dat de gegevens over de uitvoering die nodig zijn voor financieel beheer, toezicht, controle en evaluatie, worden verzameld;

i)

ervoor zorgt dat de eindbegunstigden en de andere organisaties die betrokken zijn bij de uitvoering van acties die uit het Fonds worden medegefinancierd, voor alle transacties die verband houden met een actie, een afzonderlijk boekhoudsysteem of een passende boekhoudkundige code gebruiken, onverminderd nationale boekhoudregels;

j)

ervoor zorgt dat de in artikel 49 bedoelde evaluaties van het Fonds binnen de in artikel 50, lid 2, gestelde termijnen plaatsvinden en voldoen aan de kwaliteitsnormen die de Commissie en de lidstaat hebben vastgesteld;

k)

procedures instelt om te garanderen dat alle documenten met betrekking tot uitgaven en audits die nodig zijn om voor een toereikend auditspoor te zorgen, worden bewaard overeenkomstig artikel 43;

l)

ervoor zorgt dat de auditinstantie met het oog op de in artikel 30, lid 1, bedoelde audits de nodige informatie ontvangt over de beheersprocedures die worden toegepast en de projecten die uit het Fonds worden medegefinancierd;

m)

ervoor zorgt dat de certificeringsinstantie met het oog op de certificering de nodige informatie ontvangt over de in verband met de uitgaven gevolgde procedures en verrichte verificaties;

n)

voortgangsverslagen en eindverslagen over de uitvoering van de jaarprogramma's, door de certificeringsinstantie gecertificeerde uitgavendeclaraties, en betalingsverzoeken, of eventueel terugbetalingsverklaringen opstelt en indient bij de Commissie;

o)

activiteiten op het gebied van voorlichting en advies uitvoert en de resultaten van medegefinancierde acties verspreidt;

p)

samenwerkt met de Commissie en met de verantwoordelijke instanties in de andere lidstaten;

q)

de toepassing door de eindbegunstigden van de in artikel 33, lid 6, bedoelde richtsnoeren verifieert.

a)

verklaart dat:

b)

zorgt er, met het oog op de certificering, voor dat zij van de verantwoordelijke instantie toereikende informatie krijgt over de procedures die zijn gevolgd en de verificaties die zijn verricht in verband met de in de uitgavendeclaraties vermelde uitgaven;

c)

houdt voor de certificering rekening met de uitkomst van alle audits die door of onder de verantwoordelijkheid van de auditinstantie zijn verricht;

d)

houdt boekhoudkundige gegevens in gecomputeriseerde vorm bij over de bij de Commissie gedeclareerde uitgaven;

e)

zorgt ervoor dat alle communautaire bijstand waarvan blijkt dat hij wegens geconstateerde onregelmatigheden onverschuldigd is betaald, wordt teruggevorderd, in voorkomend geval verhoogd met rente;

f)

houdt een boekhouding bij van de te innen bedragen en de geïnde bedragen aan de algemene begroting van de Europese Unie, indien mogelijk door ze in mindering te brengen op de volgende uitgavendeclaratie.

a)

zorgt ervoor dat er audits worden verricht om na te gaan of het beheers- en controlesysteem effectief functioneert;

b)

zorgt ervoor dat er aan de hand van een adequate steekproef audits worden verricht om de voor bepaalde maatregelen gedeclareerde uitgaven te verifiëren; de steekproef bestrijkt ten minste 10 % van de totale subsidiabele uitgaven van elk jaarprogramma;

c)

legt binnen zes maanden na de goedkeuring van het meerjarenprogramma aan de Commissie een auditstrategie voor waarin wordt uiteengezet welke organisaties de onder a) en b) bedoelde audits zullen uitvoeren; doel hiervan is te garanderen dat audits worden verricht ten aanzien van de belangrijkste begunstigden van de medefinanciering uit het Fonds en dat de audits gelijkelijk over de programmeringsperiode worden gespreid.

a)

een jaarlijks auditverslag met de uitkomst van de audits die overeenkomstig de auditstrategie met betrekking tot het jaarprogramma zijn verricht, waarbij eventuele tekortkomingen in de beheers- en controlesystemen voor het programma worden vermeld;

b)

een oordeel, op basis van de onder de verantwoordelijkheid van de auditinstantie verrichte controles en audits, over de vraag of de wijze waarop het beheers- en controlesysteem heeft gefunctioneerd, een redelijke garantie biedt omtrent de correctheid van de uitgavendeclaraties die tijdens dat jaar bij de Commissie zijn ingediend, alsmede omtrent de wettigheid en de regelmatigheid van de onderliggende transacties;

c)

een verklaring over de geldigheid van het verzoek om betaling of de terugbetalingsverklaring van het eindsaldo, alsmede over de wettigheid en de regelmatigheid van de betrokken uitgaven.

a)

een gecertificeerde uitgavendeclaratie opgesteld overeenkomstig artikel 29, lid 1, onder a), en artikel 35 en een saldobetalingsverzoek of een terugbetalingsverklaring;

b)

het eindverslag over de uitvoering van het jaarprogramma, zoals bedoeld in artikel 51;

c)

het jaarlijkse auditverslag, het oordeel en de verklaring zoals bedoeld in artikel 30, lid 3.

a)

er in een verslag van een nationale of communautaire auditinstantie aanwijzingen zijn die significante tekortkomingen in de goede werking van de beheers- en controlesystemen doen vermoeden;

b)

de gedelegeerde ordonnateur aanvullende verificaties moet verrichten naar aanleiding van te zijner kennis gekomen informatie die hem doet vermoeden dat uitgaven in een gecertificeerde uitgavendeclaratie verband houden met een ernstige onregelmatigheid ten aanzien waarvan geen corrigerende maatregelen zijn genomen.

a)

de beheers- en controlesystemen van het programma ernstige tekortkomingen vertonen die afbreuk doen aan de betrouwbaarheid van de procedure voor de certificering van de betalingen, en er in dat verband geen correctiemaatregelen zijn genomen; of

b)

uitgaven in een gecertificeerde uitgavendeclaratie verband houden met een ernstige onregelmatigheid ten aanzien waarvan geen corrigerende maatregelen zijn genomen; of

c)

een lidstaat zijn verplichtingen uit hoofde van de artikelen 31 en 32 niet is nagekomen.

a)

het beheers- en controlesysteem van het programma ernstige tekortkomingen vertoont die de reeds voor het programma betaalde communautaire bijdrage in gevaar brengen;

b)

de uitgaven in een gecertificeerde uitgavendeclaratie onregelmatigheden vertonen die niet door de lidstaat zijn gecorrigeerd voordat de in dit lid bedoelde correctieprocedure werd ingeleid;

c)

een lidstaat niet aan zijn verplichtingen uit hoofde van artikel 31 heeft voldaan voordat de in dit lid bedoelde correctieprocedure werd ingeleid.

a)

uiterlijk op 30 juni 2010, een evaluatieverslag over de uitvoering van acties die medefinanciering uit het fonds hebben ontvangen;

b)

uiterlijk op 30 juni 2012 voor de periode 2008-2010 en op 30 juni 2015 voor de periode 2011-2013 een evaluatieverslag over de resultaten en het effect van de acties die medefinanciering uit het fonds hebben ontvangen.

a)

uiterlijk op 30 juni 2010, een verslag over de toepassing van de in artikel 15 geformuleerde criteria voor de jaarlijkse verdeling van de middelen tussen de lidstaten, zo nodig met voorstellen voor wijzigingen;

b)

uiterlijk op 31 december 2010, een tussentijds verslag over de resultaten en over de kwalitatieve en kwantitatieve aspecten van de uitvoering van het fonds, vergezeld van een voorstel voor de toekomstige ontwikkeling van het fonds;

c)

uiterlijk op 31 december 2012 voor de periode 2008-2010 respectievelijk op 31 december 2015 voor de periode 2011-2013, een verslag van de evaluatie achteraf.

a)

de financiële en de operationele uitvoering van het jaarprogramma;

b)

de vorderingen die bij de uitvoering van het meerjarenprogramma en de prioriteiten zijn gemaakt in het licht van specifieke controleerbare doelstellingen door middel van een kwantificering, voorzover en wanneer zij zich daartoe lenen, van de indicatoren;

c)

de maatregelen die de verantwoordelijke instantie heeft genomen om de kwaliteit en de doeltreffendheid van de uitvoering te waarborgen, en met name:

d)

de maatregelen om informatie te verstrekken over en bekendheid te geven aan de meerjaren- en de jaarprogramma's.