23.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 104/37

(1)

Op 27 januari 2005 heeft het Verenigd Koninkrijk de Commissie overeenkomstig artikel 9 van Verordening (EG) nr. 2371/2002 geraadpleegd over de uitbreiding van een nationaal verbod op de spannetvisserij op baars binnen de twaalfmijlszone aan de zuidwestkust van Engeland tot vaartuigen uit andere lidstaten die in dat gebied mogen vissen; de bedoeling van deze maatregel is om, in afwachting van meer doeltreffende en meer gecoördineerde maatregelen op communautair niveau, de bijvangst van walvisachtigen te beperken. Bij het indienen van dit verzoek hebben de Britse autoriteiten gewag gemaakt van hun bezorgdheid over de omvang van de bijvangst van gewone dolfijnen in de spannetvisserij op baars en hebben zij verwezen naar het besluit waarbij de Commissie het door hen ingediende voorstel om bij wijze van noodmaatregel deze visserij in het westelijke Kanaal (ICES-sector VII e) te sluiten, heeft verworpen (2).

(2)

Franse en Belgische vaartuigen mogen overeenkomstig artikel 17, lid 2, van Verordening (EG) nr. 2371/2002 op demersale soorten vissen in de zone van 6 tot 12 mijl en zouden dus gevolgen ondervinden van de door het Verenigd Koninkrijk voorgestelde ontwerp-maatregelen.

(3)

Het Verenigd Koninkrijk heeft zijn verzoek overeenkomstig artikel 9 van Verordening (EG) nr. 2371/2002 aan de betrokken lidstaten gezonden. De Commissie heeft binnen de in artikel 9 van Verordening (EG) nr. 2371/2002 bedoelde termijn van vijf werkdagen schriftelijke opmerkingen ontvangen van Frankrijk, dat de Commissie vraagt het Britse verzoek te verwerpen.

(4)

De Commissie maakt zich zorgen over de bijvangst van op grond van Richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna (3), beschermde walvisachtigen bij bepaalde vormen van visserij en streeft ernaar het aantal dieren dat in het vistuig verstrikt geraakt en stikt, tot een minimum te beperken. Op communautair niveau zijn onlangs maatregelen in die zin getroffen bij Verordening (EG) nr. 812/2004 van de Raad van 26 april 2004 tot vaststelling van maatregelen betreffende de bijvangsten van walvisachtigen bij de visserij en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 88/98 (4).

(5)

Krachtens de hierboven vermelde Verordening (EG) nr. 812/2004 moeten met ingang van 1 januari 2005 waarnemers worden ingezet op vaartuigen die actief zijn in de spannetvisserij. De bijvangst van walvisachtigen bij de pelagische spannetvisserij is een complex probleem dat specifiek door de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) is behandeld in zijn omvattend wetenschappelijk onderzoek en advies over deze materie (5). ICES wijst erop dat „niet alleen bij de spannetvisserij op baars dolfijnen worden gevangen” en dat „omvattend toezicht op de talrijke vormen van trawlvisserij in dit gebied vereist is voordat specifieke uitspraken over beperkende voorschriften kunnen worden gedaan”. ICES beschouwt „een verbod op de pelagische spannetvisserij op baars” als „een arbitraire maatregel die waarschijnlijk niet het gewenste effect sorteert”. Indien het gebruik van spannetten voor de visserij op zeebaars in de Britse kustwateren van het westelijke Kanaal wordt verboden, zal dat naar alle waarschijnlijkheid resulteren in een herverdeling van de visserij-inspanning in belendende gebieden en is het nog maar de vraag of de bijvangst van gewone dolfijnen daarbij zal dalen.

(6)

Hoewel een lidstaat krachtens artikel 9 van Verordening (EG) nr. 2371/2002 maatregelen mag nemen om het effect van visserijactiviteiten op de mariene ecosystemen tot een minimum te beperken, valt uit de beschikbare wetenschappelijke informatie niet af te leiden dat de voorgestelde maatregel tot de verwezenlijking van die doelstelling zal bijdragen.

(7)

Onder meer op basis van de hierboven aangehaalde motivering heeft de Commissie in augustus 2004 besloten tot de afwijzing van de door het Verenigd Koninkrijk voorgestelde noodmaatregel waarbij de pelagische trawlvisserij op baars in het westelijke Kanaal zou worden verboden. In de tussentijd is geen nieuwe wetenschappelijke informatie aan het licht gekomen die een eventuele wijziging van die analyse zou rechtvaardigen.

(8)

De Commissie is van mening dat het probleem van de bijvangst van walvisachtigen in de pelagische trawlvisserij een doeltreffende en gecoördineerde aanpak vergt die gestoeld is op een gedegen wetenschappelijk inzicht in de aard en de omvang van het fenomeen. Met het oog hierop stelt de Commissie financiële steun ter beschikking voor het verrichten van wetenschappelijke studies en onderzoeksactiviteiten die moeten uitmonden in maatregelen ter beperking van de bijvangst van walvisachtigen in de pelagische trawlvisserij, of in bijgewerkte wetenschappelijke ramingen van het aantal kleine walvisachtigen in de Europese Atlantische wateren. Deze studies en onderzoeksprojecten moeten, samen met de uit het communautaire waarnemersprogramma voortvloeiende gegevens over de bijvangst van walvisachtigen in een groot aantal vormen van visserij, binnen een redelijk tijdsbestek een technische basis opleveren voor gerichte en doeltreffende beheersmaatregelen ter beperking van de impact van de visserij op walvisachtigen. Zodra deze gegevens ter beschikking worden gesteld, zal de Commissie zo nodig de vereiste maatregelen voorstellen in nauwe samenwerking met alle betrokken partijen.

(9)

Het door het Verenigd Koninkrijk ingediende verzoek is derhalve niet aanvaardbaar,