—

gezien de inzet van de G20 voor duurzame groei onder het Duitse voorzitterschap van 1 december 2016 tot en met 30 november 2017, met bijzondere verwijzing naar de verklaring: "we zullen alle beleidsinstrumenten – monetair, fiscaal en structureel – afzonderlijk en collectief blijven gebruiken om onze doelstelling van sterke, duurzame, evenwichtige en inclusieve groei te bereiken en tegelijkertijd de economische en financiële veerkracht te vergroten",

—

gezien de door de Verenigde Naties vastgestelde doelstellingen inzake duurzame ontwikkeling, met name de verbintenis om maatregelen te nemen tegen klimaatverandering en de gevolgen daarvan en om een duurzame consumptie en productie te waarborgen,

—

gezien de inzet van de Commissie voor duurzame investeringen in dit opzicht, in het kader van het plan voor een kapitaalmarktenunie (KMU) en met name de bevindingen van de deskundigengroep op hoog niveau (HLEG) inzake duurzame financiering,

—

gezien het tussentijds verslag van de HLEG van juli 2017over de financiering van een duurzame Europese economie, waarin de spanning wordt geschetst tussen het streven naar kortetermijnwinst en de behoefte aan langetermijninvesteringen om te voldoen aan de doelstellingen op milieu-, sociaal en governancegebied (MSG), en in het bijzonder gezien punt 5 op bladzijde 16 over de risico's voor het financiële stelsel en het beleidskader als de financiële prognoses een te korte termijn beslaan ("tragedy of the horizon"),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 8 juni 2017 over de tussentijdse evaluatie van het actieplan kapitaalmarktenunie (COM(2017)0292),

—

gezien het eindverslag van de HLEG van januari 2018 over de financiering van een duurzame Europese economie,

—

gezien bladzijde 14 van het tussentijds verslag van de HLEG, waarin wordt gesteld dat Europese investeerders een gezamenlijke blootstelling aan koolstofintensieve sectoren hebben van ongeveer 45 %, en dat minder dan 1 % van de wereldwijde institutionele investeringen groene infrastructuurvoorzieningen betreffen,

—

gezien het feit dat prudentiële kaders, met name Richtlijn 2009/138/EG van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2009 betreffende de toegang tot en uitoefening van het verzekerings- en het herverzekeringsbedrijf (Solvabiliteit II) (1), alsook boekhoudkundige regels voor investeerders een langetermijnbenadering ontmoedigen, en dat prudentiële regels een kapitaalniveau vereisen dat in verhouding staat tot het risiconiveau over een periode van één jaar en alleen financiële risico's in aanmerking nemen voor de berekening van kapitaalvereisten,

—

gezien artikel 173 van de Franse wet nr. 2015-992 van 17 augustus 2015 over de energietransitie voor groene groei,

—

gezien zowel de toespraak van 22 september 2016 door Mark Carney, gouverneur van de Bank of England en voorzitter van de Raad voor financiële stabiliteit, als het verslag van het Carbon Trackers Initiative van 2015, met specifieke verwijzing naar het feit dat de gecombineerde marktkapitalisatie van de vier grootste Amerikaanse steenkoolproducenten sinds eind 2010 met meer dan 99 % was gedaald,

—

gezien het in september 2016 opgerichte Platform klimaatfinanciering Luxemburg-EIB,

—

gezien bladzijde 9 van de discussienota van de E3G van mei 2016 getiteld "Clean Energy Lift Off – Capitalising Europe’s Energy Union", met specifieke verwijzing naar het feit dat de top 20 van energiebedrijven in Europa tussen 2008 en 2013 meer dan de helft van hun marktwaarde van 1 biljoen EUR zag verdampen,

—

gezien de verslagen van het Carbon Tracker Initiative van 2015 en 2016, waaruit blijkt dat nog eens 1,1 tot 2 biljoen USD aan kapitaaluitgaven voor fossiele brandstoffen dreigt te stranden, met alleen al 500 miljard USD aan investeringen in de Chinese energiesector,

—

gezien de aanbeveling van de Raad van de OESO inzake een gemeenschappelijke aanpak van door de overheid gesteunde exportkredieten en de in acht te nemen zorgvuldigheid op milieu- en sociaal gebied (de "gemeenschappelijke aanpak"), waarin wordt erkend dat het de verantwoordelijkheid van de deelnemers is om uitvoering te geven aan de verbintenissen die zijn aangegaan door de partijen bij het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering en het de verantwoordelijkheid van de deelnemers is om de positieve en negatieve milieu- en sociale gevolgen van projecten, met name in gevoelige sectoren of in of nabij gevoelige gebieden, en de aan bestaande activiteiten verbonden milieu- en sociale risico's in overweging te nemen in hun beslissingen om overheidssteun te verlenen voor exportkredieten,

—

gezien de OESO-richtlijnen voor verantwoord zakendoen voor institutionele beleggers van 2017, met name bladzijde 13, waar wordt gesteld dat investeerders, zelfs zij die minderheidsbelangen hebben, mogelijk rechtstreeks gekoppeld zijn aan nadelige effecten (mede)veroorzaakt door bedrijven waarin is geïnvesteerd, als gevolg van hun belang in of het beheer van aandelen in het bedrijf dat bepaalde sociale of milieueffecten veroorzaakt of daaraan bijdraagt",

—

gezien de aanpak van de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (EBWO) voor de transitie naar een groene economie, die tot doel heeft de gevolgen van de klimaatverandering en andere vormen van milieuaantasting te beperken en/of beter te kunnen opvangen, en in het bijzonder gezien de documenten van de EBWO waarin de gevolgen van deze transitie en het milieu met elkaar in verband worden gebracht, waar nodig met inbegrip van wijzigingen in de beoordelingsmethodologie van het project,

—

gezien het OESO-document van 2017 getiteld "Responsible Business Conduct for Institutional Investors: Key Considerations for Due Diligence under the OECD Guidelines for Multinational Enterprises",

—

gezien het verslag van 2018 van de taskforce op hoog niveau voor investeringen in sociale infrastructuur in Europa, getiteld "Boosting Investment in Social Infrastructure in Europe",

—

gezien de Franse wet betreffende de zorgplicht van ondernemingen van 27 maart 2017, en met name artikel 1 en artikel 2 daarvan,

—

gezien Richtlijn 2014/95/EU van het Europees Parlement en de Raad van 22 oktober 2014 tot wijziging van Richtlijn 2013/34/EU met betrekking tot de bekendmaking van niet-financiële informatie en informatie inzake diversiteit door bepaalde grote ondernemingen en groepen (2) (Richtlijn bekendmaking niet financiële informatie), en met name artikel 19 en artikel 19, onder a) van Richtlijn 2013/34/EU, en de overwegingen 3, 6, 7 en 8 van Richtlijn 2014/95/EU,

—

gezien Richtlijn (EU) 2017/828 van het Europees Parlement en de Raad van 17 mei 2017 tot wijziging van Richtlijn 2007/36/EG wat het bevorderen van de langetermijnbetrokkenheid van aandeelhouders betreft (3) (de Richtlijn betreffende de rechten van aandeelhouders),

—

gezien Richtlijn (EU) 2016/2341 van het Europees Parlement en de Raad van 14 december 2016 betreffende de werkzaamheden van en het toezicht op instellingen voor bedrijfspensioenvoorziening (4) (de IBPV-richtlijn),

—

gezien Richtlijn 2013/34/EU van het Europees Parlement en van de Raad van 26 juni 2013 betreffende de jaarlijkse financiële overzichten, geconsolideerde financiële overzichten en aanverwante verslagen van bepaalde ondernemingsvormen, tot wijziging van Richtlijn 2006/43/EG van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van Richtlijnen 78/660/EEG en 83/349/EEG van de Raad (5),

—

gezien Verordening (EU) 2017/2402 van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2017 tot vaststelling van gemeenschappelijke regels betreffende securitisatie en tot instelling van een Europees kader voor eenvoudige, transparante en gestandaardiseerde securitisatie en tot wijziging van de Richtlijnen 2009/65/EG, 2009/138/EG en 2011/61/EU en de Verordeningen (EG) nr. 1060/2009 en (EU) nr. 648/2012 (6) (de STS-verordening),

—

gezien artikel 8, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1286/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 26 november 2014 over essentiële-informatiedocumenten voor verpakte retailbeleggingsproducten en verzekeringsgebaseerde beleggingsproducten (PRIIP) (7) (de PRIIP's-verordening), waarin wordt gesteld dat wanneer een verpakt retailbeleggingsproduct en verzekeringsgebaseerd beleggingsproduct een aangetoonde milieugerelateerde of sociale doelstelling heeft, de producent aan de potentiële retailbelegger en andere belanghebbenden duidelijk moet maken hoe tijdens het gehele beleggingsproces aan deze doelstellingen wordt voldaan,

—

gezien het voorstel van Triodos Bank voor "modelmandaten" die de vereisten bevatten van volledige integratie van MSG-factoren in investeringsbeslissingen, actieve betrokkenheid bij en stemmingen over deze kwesties, de keuze van duurzame benchmarks, minder frequente maar zinvollere rapportage door vermogensbeheerders en een op de lange termijn georiënteerde vergoedings- en salariëringsstructuur,

—

gezien de herinterpretatie door de Britse regering van fiduciaire verplichtingen, waardoor het verband met maximale rendementen wordt verzwakt en er kan worden nagedacht over ethische en milieukwesties,

—

gezien de pioniersrol die de Europese Investeringsbank (EIB) speelt door de eerste groene obligatie ter wereld uit te geven en sinds januari 2018 de grootste emittent van groene obligaties ter wereld te worden,

—

gezien de beginselen voor Positive Impact Finance ontwikkeld door het Milieuprogramma van de Verenigde Naties voor financiële instellingen (UNEP FI),

—

gezien het advies van het Europees Comité van de Regio's van 10 oktober 2017 getiteld "Klimaatfinanciering: een essentieel instrument voor de uitvoering van de overeenkomst van Parijs", waarin de nadruk wordt gelegd op de rol van lokale en regionale overheden bij het versterken van de investeringspijplijn om de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs te verwezenlijken,

—

gezien het UNEP-onderzoek naar het ontwerp van een duurzaam financieel stelsel,

—

gezien het verslag van het Climate Bonds Initiative van 2017, dat laat zien hoe obligaties worden gebruikt om de overgang naar een koolstofarme wereldeconomie te bewerkstelligen,

—

gezien het UNEP-onderzoekverslag van 2016, waarin wordt vastgesteld dat verschillende nationale financiële regelgevers reeds duurzaamheidsbeoordelingen uitvoeren of voorbereiden en dat dergelijke initiatieven snel op EU-niveau moeten worden geïntegreerd, en gezien het punt dat dergelijke analyses moeten voortbouwen op gestandaardiseerde klimaatscenario's, waaronder een scenario waarin de stijging van de wereldwijde temperatuur ruim onder 2 °C wordt gehouden,

—

gezien de aanbeveling in het eindverslag van de HLEG van januari 2018 dat de Commissie een duurzaamheidstest moet uitvoeren ten aanzien van alle financiële wetgevingsvoorstellen,

—

gezien de mededeling van de Commissie over de tussentijdse evaluatie van het KMU-actieplan (COM(2017)0292) en haar duidelijke verklaring dat zij "zowel met beleidsmaatregelen als met publieke investeringen, de afstemming van private investeringen op klimaat-, hulpbronnenefficiëntie- en andere milieudoelstellingen [ondersteunt]" (COM(2016)0601),

—

gezien het verslag van de Bundesbank van april 2017 en het kwartaalbericht van de Bank of England voor het vierde kwartaal van 2014, waarin wordt gesteld dat het meeste geld dat in omloop is, wordt gecreëerd door de particuliere banksector als banken leningen verstrekken,

—

gezien artikel 2, lid 1, onder c), van de Overeenkomst van Parijs betreffende de noodzaak om "geldstromen te doen sporen met een traject naar geringe broeikasgasemissies en klimaatbestendige ontwikkeling",

—

gezien het verslag van UNISDR en CRED "The Human Cost of Weather-Related Disasters 1995-2015", waarin wordt geconcludeerd dat 90 % van de in die periode geregistreerde grote rampen die door natuurgevaren werden veroorzaakt, verband hield met klimaat en weer, en dat rampen wereldwijd elk jaar voor 300 miljard USD aan economische schade veroorzaken (8),

—

gezien het kader van Sendai voor rampenrisicovermindering 2015-2030 en prioriteit 3 daarvan "Investeren in rampenrisicovermindering met het oog op weerbaarheid", met inbegrip van paragraaf 30, waarin is vastgesteld dat in voorkomend geval overwegingen en maatregelen in verband met rampenrisicovermindering meer moeten worden geïntegreerd in financiële en fiscale instrumenten,

—

gezien het verslag van de Raad voor financiële stabiliteit van juni 2017 over de aanbevelingen van de taskforce voor de openbaarmaking van klimaatgerelateerde financiële informatie,

—

gezien het werk van het Europees Comité voor systeemrisico's (European Systemic Risk Board – ESRB) over de risico's van gestrande activa en de behoefte aan Europese "koolstofstresstests",

—

gezien speciaal verslag nr. 31/2016 van de Europese Rekenkamer, waarin is vastgesteld dat, ondanks dat de EU in de lopende begrotingsperiode 2014-2020 een politieke toezegging heeft gedaan om van elke vijf euro één euro (20 %) te besteden aan klimaatgerelateerde doelen, de EU niet op schema lag om aan deze toezegging te voldoen, aangezien de huidige maatregelen maar goed zijn voor ongeveer 18 % van het budget,

—

gezien het statistisch verslag 2016 van de EIB van 27 april 2017, waaruit blijkt dat de steun van de EIB voor klimaatactie de verschillende marktcontexten in de EU blijft weerspiegelen en in 2016 het niveau van 20 % niet heeft gehaald in 16 EU-lidstaten, en dat de investeringen voor klimaatactie in 2016 weliswaar voornamelijk werden gedaan in de sterkere economieën van de EU, maar dat de EIB in 2016 projecten op het gebied van hernieuwbare energie heeft gefinancierd in 11 lidstaten en projecten op het gebied van energie-efficiëntie in 18 lidstaten,

—

gezien het verslag van de taskforce op hoog niveau voor investeringen in sociale infrastructuur in Europa, waarin de minimale kloof voor investeringen in sociale infrastructuur in de EU op 100-150 miljard EUR per jaar wordt geraamd en de totale kloof voor de periode 2018-2030 op meer dan 1,5 biljoen EUR,

—

gezien zijn resolutie van 8 februari 2018 over het jaarverslag over de financiële activiteiten van de Europese Investeringsbank (9),

—

gezien zijn resolutie van 6 februari 2018 over het jaarverslag 2016 van de Europese Centrale Bank (10),

—

gezien zijn resolutie van 14 november 2017 over het Actieplan financiële retaildiensten (11),

—

gezien het investeringsverslag 2017/2018 van de EIB,

—

gezien zijn resolutie van 2 juli 2013 over innovatie voor duurzame groei: een bio-economie voor Europa (12),

—

gezien het pakket circulaire economie van de Europese Commissie van 2015 en de resolutie van het Parlement van 9 juli 2015 over hulpbronnenefficiëntie: de overgang naar een circulaire economie (13),

—

gezien de leidende beginselen van de VN inzake het bedrijfsleven en mensenrechten en de verantwoordelijkheid om te beschermen, eerbiedigen en verhelpen (protect, respect, remedy),

—

gezien de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling en de doelstellingen inzake duurzame ontwikkeling,

—

gezien artikel 52 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie economische en monetaire zaken (A8-0164/2018),

A.

overwegende dat financiële markten een essentiële rol kunnen en moeten spelen om de overgang naar een duurzame economie in de EU te bevorderen, waarbij het niet alleen gaat over klimaatverandering en ecologische vraagstukken, maar ook over sociale en governancekwesties; overwegende dat hieraan gerelateerde markttekortkomingen dringend moeten worden verholpen; overwegende dat de milieu-, sociale en economische uitdagingen nauw met elkaar verbonden zijn; overwegende dat volgens het HLEG-verslag van juli 2017 de financieringskloof bij het verwezenlijken van de Europese inspanningen voor een koolstofarme economie bijna 180 miljard EUR bedraagt, waarbij andere doelstellingen inzake duurzame ontwikkeling niet worden meegerekend;

B.

overwegende dat de ecologische transitie een stimulans moet zijn voor onze samenleving en de cohesie moet bevorderen; overwegende dat duurzame financiering een middel kan zijn om maatschappelijke uitdagingen met het oog op een inclusieve groei op lange termijn aan te pakken en het welzijn van burgers te bevorderen; overwegende dat criteria voor investeringen om klimaatverandering te beperken zeer veelbelovend lijken een goed uitgangspunt kunnen vormen; overwegende dat duurzame financiering verder reikt dan alleen klimaat- en groene investeringen en dat daarbij ook snel rekening moet worden gehouden met sociale en governancecriteria;

C.

overwegende dat een voorspelbaar en stabiel regelgevingskader voor investeringen in verband met klimaatverandering van het allergrootste belang is om de betrokkenheid van de particuliere sector bij klimaatfinanciering te bevorderen; overwegende dat de Europese Unie een norm voor een duurzaam financieel stelsel kan vaststellen door een geloofwaardig en alomvattend kader in te voeren waarvan de details geleidelijk moeten worden vastgelegd door middel van specifieke wetgevingsinitiatieven;

D.

overwegende dat er een mentaliteitsverschuiving bij alle belanghebbenden nodig is en dat daarvoor transversale wetgeving van de Commissie vereist is; overwegende dat institutionele beleggers en retailbeleggers er steeds meer belangstelling voor tonen om te investeren in producten die voldoen aan de MSG-criteria;

E.

overwegende dat een grotere transparantie van MSG-gegevens over bedrijven nodig is om "groenwassen" te voorkomen;

F.

overwegende dat effectbeoordelingen deel moeten uitmaken van de taxonomie voor duurzame financiële producten; overwegende dat de deskundigheid voor het berekenen van de effecten van investeringen op de MSG-doelstellingen groeit;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

46.

47.

48.

49.