—

elmax = het elektriciteitsverbruik van het product bij nominale warmteafgifte, met uitzondering van de energiebehoefte van de transportventilator, uitgedrukt in kW;

—

elmin = het elektriciteitsverbruik van het product bij minimale warmteafgifte, met uitzondering van de energiebehoefte van de transportventilator, uitgedrukt in kW;

—

elsb = het elektriciteitsverbruik van het product in stand-bystand, uitgedrukt in kW;

—

SCOP = de seizoensgebonden prestatiecoëfficiënt, uitgedrukt in %;

—

F(i) = correctiefactoren berekend overeenkomstig punt 3.3, uitgedrukt in %.

(1)

Voor eenheden met vast vermogen:

Indien het laagste opgegeven verwarmingsvermogen hoger is dan de deellast voor verwarming (of de vermogensverhouding CRu <1,0):

waarbij:

en,

(2)

Voor eenheden met getrapt of variabel vermogen:

Bepaal het opgegeven verwarmingsvermogen en de COPd(Tj) bij de dichtste stap of verhoog de vermogensregeling van de eenheid om de vereiste verwarmingsbelasting te bereiken.

Indien bij deze stap de vereiste verwarmingsbelasting kan worden bereikt binnen ± 10 % (bijv. tussen 9,9 kW en 8,1 kW voor een vereiste verwarmingsbelasting van 9 kW), wordt ervan uitgegaan dat de COPbin(Tj) gelijk is aan de COPd(Tj).

Indien bij deze stap de vereiste verwarmingsbelasting niet kan worden bereikt binnen ± 10 % (bijv. tussen 9,9 kW en 8,1 kW voor een vereiste verwarmingsbelasting van 9 kW), bepaal dan het vermogen en de COPbin(Tj) bij de gedefinieerde temperaturen bij deellast voor de stappen aan beide kanten van de vereiste verwarmingsbelasting. Het vermogen bij deellast en de COPbin(Tj) bij de vereiste verwarmingsbelasting worden vervolgens bepaald door lineaire interpolatie tussen de resultaten van deze twee stappen.

Indien bij de laagste regelingsstap van de eenheid alleen een opgegeven verwarmingsvermogen kan worden bereikt dat hoger is dan de vereiste verwarmingsbelasting, wordt de COPbin(Tj) bij de vereiste deellastverhouding op dezelfde manier berekend als bij eenheden met vast vermogen.

(3)

Voor bin-waarden voor andere dan de hierboven beschreven bedrijfsomstandigheden:

De COPbin wordt vastgesteld door interpolatie, met uitzondering van deellastomstandigheden hoger dan deellastomstandigheid A, waarvoor dezelfde waarden gelden als voor omstandigheid A, en voor deellastomstandigheden lager dan deellastomstandigheid D, waarvoor dezelfde waarden gelden als voor omstandigheid D.

—

SPERh = de seizoensgebonden primaire energieverhouding voor verwarming, uitgedrukt in %;

—

F(i) = correctiefactoren berekend overeenkomstig punt 3.3, uitgedrukt in %.

—

QEh = het werkelijke verwarmingsvermogen, in kW;

—

QEhr,c = het werkelijke warmteterugwinningsvermogen, in kW;

—

Qgmh = de gemeten warmte-input voor verwarming, in kW;

—

GUEh houdt ook rekening met de verlieseffecten die te wijten zijn aan cyclische variatie zoals bij elektrische warmtepompen,

—

QEh = het werkelijke verwarmingsvermogen, in kW;

—

QEhr,c = het werkelijke warmteterugwinningsvermogen, in kW;

—

PEh = het werkelijke elektrische ingangsvermogen voor verwarming, in kW;

—

AEFh houdt ook rekening met de verlieseffecten die te wijten zijn aan cyclische variatie zoals bij elektrische warmtepompen.

(1)

Voor eenheden met vast vermogen:

Indien het laagste opgegeven verwarmingsvermogen hoger is dan de deellast voor verwarming (of de vermogensverhouding CRu < 1,0):

en,

waarbij:

en,

(2)

Voor eenheden met getrapt of variabel vermogen:

Bepaal het opgegeven verwarmingsvermogen bij de dichtste stap of verhoog de vermogensregeling van de eenheid om de vereiste verwarmingsbelasting te bereiken.

Indien bij deze stap de vereiste verwarmingsbelasting kan worden bereikt binnen ± 10 % (bijv. tussen 9,9 kW en 8,1 kW voor een vereiste verwarmingsbelasting van 9 kW), wordt ervan uitgegaan dat de GUEbin(Tj) gelijk is aan de GUEd(Tj) en dat de AEFbin(Tj) gelijk is aan de AEFd(Tj).

Indien bij deze stap de vereiste verwarmingsbelasting niet kan worden bereikt binnen ± 10 % (bijv. tussen 9,9 kW en 8,1 kW voor een vereiste verwarmingsbelasting van 9 kW), bepaal dan het vermogen, de GUEbin(Tj) en de AEFbin(Tj) bij de gedefinieerde temperaturen bij deellast voor de stappen aan beide kanten van de vereiste verwarmingsbelasting. Het verwarmingsvermogen bij deellast, de GUEbin(Tj) en de AEFbin(Tj) bij de vereiste verwarmingsbelasting worden vervolgens bepaald door lineaire interpolatie tussen de resultaten van deze twee stappen.

Indien bij de laagste regelingsstap van de eenheid alleen een opgegeven verwarmingsvermogen kan worden bereikt dat hoger is dan de vereiste verwarmingsbelasting, wordt de GUEbin(Tj) en de AEFbin(Tj) bij de vereiste deellastverhouding op dezelfde manier berekend als bij eenheden met vast vermogen.

Voor bin-waarden voor andere dan de hierboven beschreven bedrijfsomstandigheden worden de GUEbin en de AEFbin vastgesteld door interpolatie, met uitzondering van deellastomstandigheden hoger dan deellastomstandigheid A, waarvoor dezelfde waarden gelden als voor omstandigheid A, en voor deellastomstandigheden lager dan deellastomstandigheid D, waarvoor dezelfde waarden gelden als voor omstandigheid D.

—

SEER = de seizoensgebonden energie-efficiëntie voor ruimtekoeling in actieve modus, uitgedrukt in %;

—

F(i) = correctiefactoren berekend overeenkomstig punt 3.3, uitgedrukt in %.

(1)

Voor elektrische airconditioners (verbonden met een luchtkoelsysteem) waarvan de vermogensregeling vast is ingesteld:

Indien het laagste opgegeven koelvermogen hoger is dan de deellast voor koeling (of de vermogensverhouding CRu ≤ 1,0):

waarbij:

(2)

Voor elektrische comfortchillers en hogetemperatuurproces-chillers (verbonden met een waterkoelsysteem) waarvan de vermogensregeling vast is ingesteld:

Indien het laagste opgegeven koelvermogen hoger is dan de deellast voor koeling (of de vermogensverhouding CRu ≤ 1,0):

waarbij:

(3)

Voor airconditioners en comfortchillers met getrapt of variabel vermogen:

Bepaal het opgegeven koelvermogen en de EERd(Tj) bij de dichtste stap of verhoog de vermogensregeling van de eenheid om de vereiste koelbelasting te bereiken.

Indien bij deze stap de vereiste koelbelasting kan worden bereikt binnen ± 10 % (bijv. tussen 9,9 kW en 8,1 kW voor een vereiste koelbelasting van 9 kW), wordt ervan uitgegaan dat de EERbin(Tj) gelijk is aan de EERd(Tj).

Indien bij deze stap de vereiste koelbelasting niet kan worden bereikt binnen ± 10 % (bijv. tussen 9,9 kW en 8,1 kW voor een vereiste koelbelasting van 9 kW), bepaal dan het vermogen en de EERbin(Tj) bij de gedefinieerde temperaturen bij deellast voor de stappen aan beide kanten van de vereiste koelbelasting. Het vermogen bij deellast en de EERbin(Tj) bij de vereiste koelbelasting worden vervolgens bepaald door lineaire interpolatie tussen de resultaten van deze twee stappen.

Indien bij de laagste regelingsstap van de eenheid alleen een opgegeven koelvermogen kan worden bereikt dat hoger is dan de vereiste koelbelasting, wordt de EERbin(Tj) bij de vereiste deellastverhouding op dezelfde manier berekend als bij eenheden met vast vermogen.

(4)

Voor hogetemperatuurproces-chillers:

De vereiste koelbelasting moet binnen een marge van ± 3 % worden bereikt.

Voor bin-waarden voor andere dan de hierboven beschreven bedrijfsomstandigheden wordt de EERbin vastgesteld door interpolatie, met uitzondering van deellastomstandigheden hoger dan deellastomstandigheid A, waarvoor dezelfde waarden gelden als voor omstandigheid A, en voor deellastomstandigheden lager dan deellastomstandigheid D, waarvoor dezelfde waarden gelden als voor omstandigheid D.

—

SPERc: = de seizoensgebonden primaire energieverhouding voor koeling, uitgedrukt in %;

—

F(i) = correctiefactoren berekend overeenkomstig punt 3.3, uitgedrukt in %.

(1)

Voor airconditioners met een interne verbrandingsmotor (verbonden met een luchtkoelsysteem) waarvan de vermogensregeling vast is ingesteld:

Indien het laagste opgegeven koelvermogen hoger is dan de deellast voor koeling (of de vermogensverhouding CRu ≤ 1,0):

en,

waarbij:

en,

(2)

Voor comfortchillers met een interne verbrandingsmotor (verbonden met een waterkoelsysteem) waarvan de vermogensregeling vast is ingesteld:

Indien het laagste opgegeven koelvermogen hoger is dan de deellast voor koeling (of de vermogensverhouding CRu ≤ 1,0):

waarbij:

en,

(3)

Voor eenheden met getrapt of variabel vermogen:

Bepaal het opgegeven koelvermogen bij de dichtste stap of verhoog de vermogensregeling van de eenheid om de vereiste koelbelasting te bereiken.

Indien bij deze stap de vereiste koelbelasting kan worden bereikt binnen ± 10 % (bijv. tussen 9,9 kW en 8,1 kW voor een vereiste koelbelasting van 9 kW), wordt ervan uitgegaan dat de GUEbin(Tj) gelijk is aan de GUEd(Tj) en dat de AEFbin(Tj) gelijk is aan de AEFd(Tj).

Indien bij deze stap de vereiste koelbelasting niet kan worden bereikt binnen ± 10 % (bijv. tussen 9,9 kW en 8,1 kW voor een vereiste koelbelasting van 9 kW), bepaal dan het vermogen, de GUEbin(Tj) en de AEFbin(Tj) bij de gedefinieerde temperaturen bij deellast voor de stappen aan beide kanten van de vereiste koelbelasting. Het koelvermogen bij deellast, de GUEbin(Tj) en de AEFbin(Tj) bij de vereiste koelbelasting worden vervolgens bepaald door lineaire interpolatie tussen de resultaten van deze twee stappen.

Indien bij de laagste regelingsstap van de eenheid alleen een opgegeven koelvermogen kan worden bereikt dat hoger is dan de vereiste koelbelasting, worden de GUEbin(Tj) en de AEFbin(Tj) bij de vereiste deellastverhouding op dezelfde manier berekend als bij eenheden met vast vermogen.

Voor bin-waarden voor andere dan de hierboven beschreven bedrijfsomstandigheden worden de GUEbin en de AEFbin vastgesteld door interpolatie, met uitzondering van deellastomstandigheden hoger dan deellastomstandigheid A, waarvoor dezelfde waarden gelden als voor omstandigheid A, en voor deellastomstandigheden lager dan deellastomstandigheid D, waarvoor dezelfde waarden gelden als voor omstandigheid D.

en,

waarbij:

en,

waarbij:

(1)

Voor eenheden met vast vermogen:

Om een tijdsgemiddelde uitlaattemperatuur te verkrijgen, worden de inlaat- en uitlaattemperaturen voor de vermogenstest bepaald aan de hand van de onderstaande vergelijking:

toutlet,average = tinlet,capacity test + (toutlet,capacity test — tinlet,capacity test) * CR

waarbij:

Om de toutlet,average te bepalen is een iteratieve procedure vereist bij alle omstandigheden (B, C en D) indien het koelvermogen van de chiller (regelingsstap) hoger is dan de vereiste koelbelasting.

Vervolgens wordt voor elke deellastomstandigheid B, C en D de EERPL als volgt berekend:

waarbij:

Het verlies ten gevolge van het drukvereffeningseffect dat zich voordoet wanneer de eenheid opnieuw opstart, kan als te verwaarlozen worden beschouwd voor chillers.

Het enige effect dat een invloed heeft op de EER bij de cycli is het resterende ingangsvermogen wanneer de compressor is uitgeschakeld.

Het elektrisch ingangsvermogen tijdens de uitstand van de compressor van de eenheid wordt gemeten wanneer de compressor minstens tien minuten is uitgeschakeld.

Het verliescoëfficiënt Cc wordt voor elke deellastverhouding als volgt bepaald:

Indien Cc niet wordt bepaald aan de hand van de test, bedraagt het standaardverliescoëfficiënt Cc 0,9;

(2)

Voor eenheden met variabel vermogen:

Bepaal het opgegeven vermogen en de EERPL bij de dichtste stap of verhoog de vermogensregeling van de eenheid om de vereiste koelbelasting te bereiken. Indien bij deze stap de vereiste koelbelasting niet kan worden bereikt binnen ± 10 % (bijv. tussen 9,9 kW en 8,1 kW voor een vereiste koelbelasting van 9 kW), bepaal dan het vermogen en de EERPL bij de gedefinieerde temperaturen bij deellast voor de stappen aan beide kanten van de vereiste koelbelasting. Het vermogen bij deellast en de EERPL bij de vereiste koelbelasting worden vervolgens bepaald door lineaire interpolatie tussen de resultaten van deze twee stappen.

Indien de laagste regelingsstap van de eenheid hoger is dan de vereiste koelbelasting, wordt de EERPL bij de vereiste deellastverhouding berekend met de vergelijking voor eenheden met vast vermogen.