Versterking van de maritieme arbeidsnormen

De Europese Commissie wil de sociale partners raadplegen over de manier waarop de relevante bepalingen van het verdrag van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) inzake maritieme arbeidsnormen van februari 2006 moeten worden opgenomen in het Gemeenschapsrecht.

MAATREGEL

Mededeling van de Commissie van 15 juni 2006 krachtens artikel 138, lid 2, van het EG-Verdrag betreffende de versterking van de maritieme arbeidsnormen [COM(2006) 287 definitief - niet in het Publicatieblad verschenen].

SAMENVATTING

De Europese Commissie heeft de totstandkoming van het verdrag van de IAO (EN) (FR) (ES) inzake maritieme arbeidsnormen sterk gesteund. Zij acht het onontbeerlijk dat dit verdrag zowel op communautair als op nationaal niveau wordt uitgevoerd.

Artikel 138, lid 2, van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap (EG) bepaalt dat de Commissie, alvorens voorstellen op het gebied van de sociale politiek in te dienen, de sociale partners raadpleegt over de mogelijke richting van een communautair optreden.

Toepassingsgebied van het verdrag

Het verdrag omvat een aantal bepalingen die fatsoenlijke arbeids- en levensvoorwaarden moeten garanderen aan boord van vaartuigen met een bruto tonnage van 500 ton of meer die worden gebruikt in de internationale vaart of op trajecten tussen buitenlandse havens. De normen die in het verdrag zijn opgenomen, hebben betrekking op de volgende punten:

• de minimumvoorwaarden die gelden bij de werving
• de arbeidsvoorwaarden en de rechten van de werknemer
• de accommodatie aan boord
• de sociale bescherming
• de definiëring van de verantwoordelijkheden wat betreft de toepassing van het verdrag

De voornaamste elementen van het verdrag

Het verdrag van de IAO is in de eerste plaats bedoeld om de verdragen en aanbevelingen met betrekking tot maritieme arbeid, die in 1919 door de IAO zijn goedgekeurd, te consolideren in één tekst van grote juridische en politieke waarde. Bovendien worden innovatieve mechanismen toegepast om ervoor te zorgen dat de tekst optimaal wordt benut.

In de tweede plaats is dit verdrag bedoeld om de globalisering in goede banen te leiden en billijke mededingingsvoorwaarden te waarborgen. Het draagt bij tot een stabilisering van de maritieme transportsector, die met een sterke mondiale concurrentie wordt geconfronteerd, en tot normalisering van het statuut van zeelieden in de context van de globalisering. Bepaalde schadelijke effecten, zoals sociale dumping, benadelen namelijk zeelieden en reders die zich aan de vigerende regels houden.

Ten slotte is het verdrag bedoeld om de maritieme veiligheid te verbeteren en het beroep aantrekkelijker te maken. Er zij op gewezen dat menselijke fouten aan de basis liggen van 80 % van de maritieme ongevallen. Het is dan ook van wezenlijk belang dat er sociale minimumnormen worden gesteld in een coherent kader en dat de opleidingen worden herzien, want kwalificaties en arbeidsvoorwaarden vullen elkaar aan.

Rol van de EU

De Commissie heeft vanaf het begin haar steun verleend aan de werkzaamheden ter voorbereiding van het verdrag, omdat zij overtuigd was van het belang van deze stap om oneerlijke concurrentie te bestrijden en de sociale normen wereldwijd aan te scherpen. Zij heeft een dynamische rol gespeeld door een waardevolle bijdrage te leveren aan de onderhandelingen en door ervoor te zorgen dat de tekst van het verdrag en de communautaire wetgeving op elkaar aansluiten. Bovendien heeft zij gezorgd voor een coördinatie van de standpunten van de lidstaten en een financiële bijdrage verleend.

De Commissie wil nu de ratificatie aanmoedigen en versnellen om ervoor te zorgen dat het verdrag spoedig in werking kan treden. Het gewicht van de Unie, met haar 27 lidstaten, kan het proces versnellen, want de voorwaarden voor de inwerkingtreding van het verdrag zijn gesteld op 30 lidstaten met in totaal 33 % van het wereldtonnage.

Bovendien beijvert de Commissie zich om de communautaire normen te verbeteren door de meest relevante bepalingen van het verdrag in de communautaire wetgeving op te nemen.

De sociale partners wordt in deze eerste fase van het overleg dan ook verzocht zich uit te spreken over verscheidene vragen die verband houden met de toepassing van het verdrag en het onderwerp vormen van een effectbeoordeling, namelijk:

• of het raadzaam is om het communautair acquis te ontwikkelen door het aan te passen, te consolideren of aan te vullen overeenkomstig bepaalde richtsnoeren;
• of het nodig is om in de communautaire wetgeving verder te gaan dan de bepalingen van het verdrag;
• of het van belang is om het niet-bindende deel van het verdrag verplicht te stellen;
• of de sociale partners willen deelnemen aan onderhandelingen om een overeenkomst te bereiken die middels een besluit van de Raad moet worden uitgevoerd, in de zin van artikel 139 van het verdrag.

Bovendien legt de Commissie de sociale partners de vraag voor of de communautaire tripartiete structuur moet worden weergegeven in de in het verdrag geplande commissie.

Context

Nu het verdrag is goedgekeurd, is de Europese Commissie van mening dat de nodige middelen bijeen moeten worden gebracht om het verdrag, zowel op nationaal als communautair niveau, te kunnen uitvoeren. De Commissie wil de Europese waarden en belangen uitdragen en verdedigen, en wereldwijd streven naar hoge normen.

GERELATEERDE BESLUITEN

Beschikking 2007/431/EG van de Raad van 7 juni 2007 waarbij de lidstaten worden gemachtigd in het belang van de Europese Gemeenschap het geconsolideerde Verdrag 2006 van de Internationale Arbeidsorganisatie betreffende maritieme arbeid te bekrachtigen [Publicatieblad L 161 van 22.6.2007]. Op het terrein van socialezekerheidsregelingen ligt de exclusieve bevoegdheid bij de Commissie. Zij kan echter niet in de plaats van de lidstaten een verdrag bekrachtigen. De beschikking van de Raad van 7 juni 2007 zorgt ervoor dat de lidstaten het verdrag kunnen bekrachtigen dat aspecten bevat die verband houden met de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen.

Laatste wijziging: 10.01.2008