Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Vangstmogelijkheden in EU-wateren en niet-EU-wateren (2021)

Legal status of the document This summary has been archived and will not be updated, because the summarised document is no longer in force or does not reflect the current situation.

Vangstmogelijkheden in EU-wateren en niet-EU-wateren (2021)

 

SAMENVATTING VAN:

Verordening (EU) nr. 2021/92 tot vaststelling, voor 2021, van de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden welke in de wateren van de Unie en, voor vissersvaartuigen van de Unie, in bepaalde wateren buiten de Unie van toepassing zijn

WAT IS HET DOEL VAN DE VERORDENING?

  • Bij deze verordening worden voor 2021 de vangstmogelijkheden vastgesteld voor sommige visbestanden en groepen visbestanden welke in de wateren van de Europese Unie (EU) en, voor vissersvaartuigen van de Unie, in bepaalde wateren buiten de EU van toepassing zijn.
  • De verordening bevat een overzicht van de definities en de visserijzones die in het kader van deze verordening van toepassing zijn.

KERNPUNTEN

De vangstmogelijkheden voor vis die onder deze verordening vallen zijn:

  • de vangstbeperkingen voor 2021 en, waar dat in deze verordening is bepaald, voor 2022;
  • de beperkingen van de visserijinspanning voor 2021, met uitzondering van de in bijlage II vermelde beperkingen van de visserijinspanning, die van toepassing zijn van 1 februari 2021 tot en met 31 januari 2022;
  • de vangstmogelijkheden voor de periode van 1 december 2020 tot en met 30 november 2021 voor bepaalde bestanden in het gebied dat onder het Verdrag inzake de instandhouding van de levende rijkdommen in de Antarctische wateren (CCAMLR) valt.

Toepassingsgebied

De verordening is van toepassing op:

  • in de EU geregistreerde vissersvaartuigen en niet-EU-vaartuigen die in EU-wateren vissen;
  • de recreatievisserij* wanneer daar in de verordening speciaal naar wordt verwezen, en
  • de commerciële visserij vanaf de kust.

Naast de vangstmogelijkheden die de EU autonoom vaststelt, heeft de verordening ook betrekking op vangstmogelijkheden die voortvloeien uit multilaterale of bilaterale visserijovereenkomsten, namelijk:

Vangstmogelijkheden voor vissersvaartuigen uit derde landen die in EU-wateren vissen

Totaal toegestane vangsten

Overeenkomstig artikel 43 van het Verdrag betreffende de werking van de EU is de Raad verantwoordelijk voor de vaststelling van de totaal toegestane vangsten (total allowable catches — TAC’s).

  • De TAC’s betreffen de maximale hoeveelheid van verschillende vissoorten die in het jaar mag worden gevangen.
  • De limieten worden vastgesteld volgens het beginsel van de duurzame exploitatie van de verschillende bestanden in overeenstemming met de maximale duurzame opbrengst*. Voor de visserijgebieden van de EU zijn meerjarige beheersplannen vastgesteld die doelstellingen voor het beheer van de visbestanden bevatten.
  • De TAC voor elke afzonderlijke soort wordt verdeeld in quota — gedeeltes van de TAC die zijn toegewezen aan de EU, EU-lidstaten of niet-EU-landen.

Voorlopige totaal toegestane vangsten voor gedeelde visbestanden

  • Voor de visbestanden die met bepaalde niet-EU-landen worden gedeeld, zijn bij Verordening (EU) nr. 2021/92 voorlopige TAC’s vastgesteld, in afwachting van de afronding van het overleg met Noorwegen en het Verenigd Koninkrijk.
  • De EU en Noorwegen hebben in maart 2021 het bilateraal overleg over de gedeelde bestanden in de Noordzee, het Skagerrak en de quota-uitwisseling afgesloten. Noorwegen en de EU hebben ook een trilaterale overeenkomst gesloten met het Verenigd Koninkrijk, over een beperkt aantal TAC’s in de Noordzee, het Skagerrak en de wateren ten westen van Schotland.
  • Vanwege deze overeenkomsten en om de voortzetting van duurzame visserijactiviteiten te waarborgen totdat het overleg tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk is afgerond, wordt Verordening (EU) nr. 2021/92 gewijzigd bij Verordening (EU) nr. 2021/703. Overeenkomstig de handels- en samenwerkingsovereenkomst tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk (artikel 499) worden bij deze wijzigingsverordening de voorlopige EU-TAC’s verlengd om de marktdeelnemers in de EU rechtszekerheid te bieden totdat het overleg is afgerond.

Aanlandingsverplichting

Sinds 1 januari 2019 moeten alle vissersvloten van de EU zich houden aan de aanlandingsverplichting die een einde heeft gemaakt aan de praktijk van het teruggooien. De verordening:

  • stelt dat alle aan boord genomen vangsten van gereguleerde commerciële soorten (inclusief bijvangst*) moeten worden aangeland en in mindering worden gebracht op de respectieve quota van elke lidstaat, en
  • introduceert een quotumruilsysteem voor de lidstaten die geen quota hebben voor hun onvermijdelijke bijvangsten.

Herstelmaatregelen

De verordening bevat een opsomming van de maatregelen die functioneel verband houden met de vangstmogelijkheden en die in de verschillende visserijzones moeten worden toegepast, alsmede de herstelmaatregelen die nodig zijn om het bestand snel weer op een niveau te krijgen dat boven het niveau ligt waarbij de maximale duurzame opbrengst kan worden verkregen.

Verboden soorten

De verordening bevat een opsomming van visserijzones waar het vissersvaartuigen verboden is bepaalde soorten te bevissen, aan boord te houden, over te laden* en aan te landen.

Vismachtigingen voor EU-vaartuigen in wateren van niet-EU-landen

  • Het maximumaantal vismachtigingen voor in de EU geregistreerde vissersvaartuigen in niet-EU-wateren is vastgesteld in deel A van bijlage V bij de verordening.
  • Lidstaten mogen quota onderling overdragen, maar elke overdracht moet vergezeld gaan van een passende overdracht van vismachtigingen en aan de Commissie worden gemeld.

Vangstmogelijkheden voor EU-vaartuigen in wateren van regionale organisaties voor visserijbeheer

Dit deel van Verordening (EU) nr. 2021/92 is opgesplitst per regionaal visserijgebied dat onder de respectieve verdragen vallen.

Per gebied bepaalt de verordening:

  • eventuele beperkingen van de vangstcapaciteit van vaartuigen;
  • het soort visserijactiviteiten dat mag worden verricht;
  • het soort netten dat mag worden gebruikt en het soort boeien dat verplicht is;
  • verbodsbepalingen voor de visserij op bepaalde soorten.

Vangstmogelijkheden voor vaartuigen van derde landen in de wateren van de EU

  • Vaartuigen die de vlag van Noorwegen voeren of die op de Faeröer zijn geregistreerd en vaartuigen die onder de vlag van het Verenigd Koninkrijk varen, in het Verenigd Koninkrijk geregistreerd zijn en een vergunning hebben gekregen van een visserijautoriteit van het VK, kunnen toestemming krijgen om in de wateren van de EU te vissen met inachtneming van de in bijlage I bij deze verordening vastgestelde TAC’s en onder de in deze verordening en in Verordening (EU) nr. 2017/2403 inzake het duurzame beheer van externe vissersvloten vastgestelde voorwaarden (zie samenvatting).
  • Voor vissersvaartuigen die de vlag van Venezuela voeren, gelden de voorwaarden van Verordening (EU) nr. 2021/92 en die van Verordening (EU) nr. 2017/2403.
  • Verordening (EU) nr. 2021/92 bevat tevens een lijst van soorten die, wanneer ze in de wateren van de EU worden aangetroffen, niet door niet in de EU geregistreerde vaartuigen mogen worden bevist, aan boord gehouden, overgeladen of aangeland.

Bijlagen

Er zijn negen bijlagen bij de verordening.

VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?

De verordening is sinds 1 januari 2021 van toepassing.

ACHTERGROND

Verordeningen inzake EU-vangstmogelijkheden moeten de bevissing van visbestanden beperken tot niveaus die aansluiten op de algemene doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid. Verordening (EU) nr. 1380/2013 inzake het gemeenschappelijk visserijbeleid (zie samenvatting) bevat de doelstellingen voor de jaarlijkse voorstellen voor vangst- en inspanningsbeperkingen om ervoor te zorgen dat de visserij in de EU ecologisch, economisch en sociaal duurzaam is.

Zie voor meer informatie:

KERNBEGRIPPEN

Recreatievisserij: niet-commerciële visserijactiviteiten waarmee levende aquatische rijkdommen van de zee worden geëxploiteerd voor recreatieve, toeristische of sportieve doeleinden.
Maximale duurzame opbrengst: de grootste opbrengst (vangst) uit het bestand van een soort die over een onbepaalde periode kan worden bovengehaald, d.w.z. zonder deze soort in gevaar te brengen.
Bijvangst: ongewenste vis- en mariene soorten die per ongeluk worden gevangen.
Overladen: het overbrengen van een vangst van een kleiner vissersvaartuig naar een groter vaartuig, waar de vangst vervolgens wordt opgenomen in een grotere partij voor levering.

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Verordening (EU) nr. 2021/92 van de Raad van 28 januari 2021 tot vaststelling, voor 2021, van de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden welke in de wateren van de Unie en, voor vissersvaartuigen van de Unie, in bepaalde wateren buiten de Unie van toepassing zijn (PB L 31 van 29.1.2021, blz. 31-192)

Achtereenvolgende wijzigingen aan Verordening (EU) nr. 2021/92 werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Handels- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie, enerzijds, en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, anderzijds (PB L 149 van 30.4.2021, blz. 10-2539)

Verordening (EU) nr. 2021/406 van de Raad van 5 maart 2021 tot wijziging van Verordeningen (EU) nr. 2021/91 en (EU) nr. 2021/92 wat betreft bepaalde voorlopige vangstmogelijkheden voor 2021 in Uniewateren en niet-Uniewateren (PB L 81 van 9.3.2021, blz. 1-14)

Verordening (EU) nr. 2019/1241 van het Europees Parlement en de Raad van 20 juni 2019 betreffende de instandhouding van visbestanden en de bescherming van mariene ecosystemen door middel van technische maatregelen, tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 1967/2006 en (EG) nr. 1224/2009 van de Raad en de Verordeningen (EU) nr. 1380/2013, (EU) 2016/1139, (EU) 2018/973, (EU) 2019/472 en (EU) 2019/1022 van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van de Verordeningen (EG) nr. 894/97, (EG) nr. 850/98, (EG) nr. 2549/2000, (EG) nr. 254/2002, (EG) nr. 812/2004 en (EG) nr. 2187/2005 van de Raad (PB L 198 van 25.7.2019, blz. 105-201)

Zie de geconsolideerde versie.

Verordening (EU) nr. 2017/2403 van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2017 inzake het duurzame beheer van externe vissersvloten, en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1006/2008 van de Raad (PB L 347 van 28.12.2017, blz. 81-104)

Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2013 inzake het gemeenschappelijk visserijbeleid, tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 1954/2003 en (EG) nr. 1224/2009 van de Raad en tot intrekking van Verordeningen (EG) nr. 2371/2002 en (EG) nr. 639/2004 van de Raad en Besluit 2004/585/EG van de Raad (PB L 354 van 28.12.2013, blz. 22-61)

Zie de geconsolideerde versie.

Verordening (EG) nr. 1224/2009 van de Raad van 20 november 2009 tot vaststelling van een communautaire controleregeling die de naleving van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid moet garanderen, tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 847/96, (EG) nr. 2371/2002, (EG) nr. 811/2004, (EG) nr. 768/2005, (EG) nr. 2115/2005, (EG) nr. 2166/2005, (EG) nr. 388/2006, (EG) nr. 509/2007, (EG) nr. 676/2007, (EG) nr. 1098/2007, (EG) nr. 1300/2008, (EG) nr. 1342/2008 en tot intrekking van Verordeningen (EEG) nr. 2847/93, (EG) nr. 1627/94 en (EG) nr. 1966/2006 (PB L 343 van 22.12.2009, blz. 1-50)

Zie de geconsolideerde versie.

Laatste bijwerking 03.06.2021

Top