92003E1408

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-1408/03

van Kathleen Van Brempt (PSE) aan de Commissie

(23 april 2003)

Betreft: Gevaar van wegmarkeringen voor motorrijders

Motorrijders ervaren op heel wat wegen problemen met gladde wegoppervlakken en wegmarkeringen. Bij regenweer zijn wegmarkeringen zeer glad en vooral in bochten wordt het gevaarlijk motorrijden. Overheden kiezen vaak voor de goedkoopste oplossingen en kiezen niet altijd voor goede kwaliteitsverf met antislipkwaliteiten. Ook zijn er te weinig controles

of de verf voldoet aan de geldende normen. Ook zijn er problemen met pek. Pek wordt gebruikt om kleinere herstellingen aan het wegdek uit te voeren. Bij regenweer zijn deze oppervlakken van pek echter zeer glad. Motoren glijden er te gemakkelijk op uit en de remafstand wordt langer. Bovendien is het gebruikte materiaal niet duurzaam. Nochtans bestaan er wegherstellingsproducten die veiliger en duurzamer zijn.

Is de Commissie op de hoogte van deze problemen?

Wat zijn de initiatieven die de Commissie neemt om gladde wegoppervlakken en wegmarkeringen te vermijden?

Kent de Commissie alternatieven voor klassieke wegmarkeringsverven en pek en wat is haar mening hierover?

Antwoord van mevrouw de Palacio namens de Commissie

(27 mei 2003)

De Commissie is zeer bezorgd over de gevaarlijke toestand van bepaalde weggedeelten en slipvastheid is een belangrijke factor voor het veiligheidsniveau van een weg. Er dient echter op te worden gewezen dat het onderhoud van wegen, waaronder ook een goed gebruik van wegmarkeringen en wegverhardingen, tot de bevoegdheid van de lidstaten behoort.

Met een mandaat van de Commissie heeft het CEN(1) een norm vastgesteld voor materialen voor wegmarkeringen die een goede wegvastheid bieden, ook als de weg nat is (norm EN 1423:1997 Wegmarkeringsmaterialen opspuitmaterialen glaskorrels, antislipgranulaten en mengsels daarvan). Wat wegverhardingsproducten betreft is CEN/TC 227 bezig met de voorbereiding van een norm, die onderworpen zal worden aan CE-keuring op basis van de Richtlijn Bouwproducten (Richtlijn 89/106/EEG van de Raad van 21 december 1988 betreffende de onderlinge aanpassing van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen der lidstaten inzake voor de bouw bestemde producten(2)) zodra de norm is goedgekeurd. Aan de hand van de in deze normen vastgestelde kwaliteitsklassen kunnen wegautoriteiten veel betere materialen aankopen dan verf zonder dergelijke additieven.

Zodra dergelijke markeringen en verhardingen zijn aangebracht, moet de slipvastheid ervan worden gecontroleerd. Op dit ogenblik gebruikt elke lidstaat één of twee van in totaal twaalf verschillende modellen meetinstrumenten voor slipvastheid. In een poging om veiligheidsvoorwaarden tot stand te brengen die vergelijkbaar zijn tussen de verschillende lidstaten, is CEN-groep TC 227 WG 5 bezig met de ontwikkeling van een ontwerpnorm waarin een eenvormige procedure wordt voorgeschreven om slipvastheid aan de hand van dynamische metingen te bepalen.

De Commissie ondersteunt deze activiteiten door middel van de onderzoekprojecten Format (onderhoud van wegverhardingen) en Silvia (fluisterasfalt), die beide in 2002 zijn gestart. In haar werkprogramma voor 2003 heeft de Commissie aangekondigd dat zij bij het Parlement en de Raad een richtlijn zal indienen betreffende het beheer van plaatsen met een hoog ongevallenrisico en controles op de verkeersveiligheid. Met behulp van dergelijke procedures kunnen op een kostenefficiënte manier risicovolle weggedeelten worden geïdentificeerd en remediërende maatregelen worden ontwikkeld en kunnen kritieke secties in het netwerk veiliger worden gemaakt.

(1) Europees Comité voor Normalisatie.

(2) PB L 40 van 11.2.1989.