91997E3608

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-3608/97 van José García-Margallo y Marfil (PPE) aan de Commissie (13 november 1997)

Betreft: Mededeling van de Commissie over de gevolgen van de invoering van de euro voor de kapitaalmarkten (COM(97)0337 def.)

Voor wat betreft de markten met een vaste opbrengst is een van de mogelijkheden voor redenominatie van de uitstaande schuldredominatie op basis van minimumcoupures, met een compensatie volgens de "top-down¨-methode.

In het verslag wordt uitgelegd dat een nadeel van compensatiebetalingen, met name bij redenominatie volgens de "top-down¨-methode wordt gevormd door de verandering in de kasstroom door couponbetalingen, en in de eindwaarde van de obligatie.

Kan de Commissie uitleggen waarom deze schommelingen nadelig zijn?

Gecombineerd Antwoord op de schritftelijke vragen E-3607/97 en E-3608/97 van de heer de Silguy namens de Commissie (13 februari 1998)

In de mededeling van de Commissie over de gevolgen van de invoering van de euro voor de kapitaalmarkten ((COM(97) 337 def. )) wordt een aantal methoden voor de redenominatie van uitstaande schulden onder de loep genomen. De twee belangrijkste daarvan zijn de zogenaamde "top-down-"methode en "bottom-up¨-methode. In de mededeling wordt een voorkeur uitgesproken voor de "bottom-up¨-methode. Bij deze methode treedt bij redenominatie geen verandering op in het totale volume aan uitgegeven effecten en blijven de mogelijke afrondingsfouten tot een niet-significant bedrag beperkt.

Bij de "top-down¨-methode wordt de oorspronkelijke emissie gesplitst in een aantal "stukken¨ met een identieke minimumwaarde. Vervolgens worden deze stukken met behulp van de omrekeningsfactoren in euro omgerekend en op de dichtsbijzijnde cent afgerond. Het nieuwe totaalbedrag van de emissie wordt dan berekend door de minimumcoupure in euro te vermenigvuldigen met het aantal stukken. Door afrondingsverschillen wijkt dit nieuwe totaal waarschijnlijk af van het bedrag dat wordt verkregen bij het direct omrekenen van de totale waarde van de emissie. Het verschil zou moeten worden gecorrigeerd door compensatiebetalingen.

De compensatiebetalingen zijn nodig om een eventuele kunstmatige vorming of vernietiging van kapitaal te voorkomen. Contante betaling van compensatie zou de emittent of belegger echter blootstellen aan herbeleggingsrisico's. Compensatiebetalingen zouden er tevens toe leiden dat de kasstroom door couponbetalingen en de eindwaarde van de obligatie lichtelijk wordt gewijzigd. Dit kan gevolgen hebben voor de afgeleide instrumenten, daar afdekkingstransacties die vóór de redenominatie zijn afgesloten gebaseerd zijn op de precieze waarde van de kasstromen die bij couponbetalingen en bij de aflossing worden verwacht. Als dergelijke kasstromen, hoe weinig ook, worden gewijzigd, komen zij niet meer overeen met de transacties met de afgeleide instrumenten. Als voor een "top-down¨-methode wordt gekozen moet worden getracht dit soort problemen te vermijden. Zoals hierboven echter reeds werd gesteld, zou de verstoring alleen optreden als uitstaande contracten betreffende afgeleide instrumenten betrekking hebben op de obligatie vóór de redenominatie.

In de mededeling van de Commissie (blz. 13 en 14 van de Nederlandse versie) zijn enkele gedetailleerde voorbeelden ter illustratie van de "top-down¨-methode opgenomen.