—

nietigverklaring van het besluit van 1 oktober 2022, dat op 3 oktober 2022 ter kennis is gebracht van verzoeker, van de gedelegeerde ordonnateur van de Commissie, de directeur-generaal van DG Reform, over de uitsluiting van verzoeker van deelname aan onder verordening (EU, Euratom) 2018/1046 van het Europees Parlement en de Raad (1) vallende aanbestedingsprocedures, zijn uitsluiting van selectie voor het besteden van middelen van de Europese Unie en zijn uitsluiting van deelname aan onder verordening (EU) 2018/1877 van de Raad (2) vallende aanbestedingsprocedures (hierna: “bestreden besluit”);

—

subsidiair, vervanging van het bestreden besluit met een gematigde geldboete die in verhouding staat tot verzoekers beperkte betrokkenheid bij de uitvoering van het project;

—

veroordeling van de Europese Commissie tot vergoeding van verzoekers schade als gevolg van het bestreden besluit, en

—

in ieder geval, verwijzing van de Europese Commissie in de kosten.

1.

Het bestreden besluit is in strijd met artikel 136, lid 1, van verordening 2018/1046 omdat het niet de noodzakelijke feiten vaststelt voor het uitvaardigen van een besluit tot uitsluiting jegens verzoeker, voornamelijk door niet aan te tonen dat verzoeker als individu aanzienlijk tekort zou schieten in de nakoming van de belangrijkste verplichtingen bij de uitvoering van de overeenkomst tussen het consortium waarvan hij deel uitmaakt en de Commissie, zoals vereist op grond van artikel 136, lid 1, van verordening 2018/1046.

2.

Het bestreden besluit is in strijd met artikel 136, lid 3, van verordening 2018/1046 en het algemene evenredigheidsbeginsel, in die zin dat:

3.

Het bestreden besluit is in strijd met het algemene rechtszekerheidsbeginsel, door met terugwerkende kracht een sanctie van uitsluiting op grond van verordening 2018/1046 te handhaven die zwaarder is dan de geldboete die bovengenoemde ordonnateur zou hebben opgelegd op grond van verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad (3).