—

het stilzwijgend afwijzend besluit van Cedefop van 19 januari 2020 nietig te verklaren;

—

Cedefop te veroordelen tot betaling van het bedrag van 442 276,78 EUR aan haar.

1.

Eerste middel, ontleend aan schending van artikel 41 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie.

2.

Tweede middel, ontleend aan schending van het recht op behoorlijk bestuur, aangezien haar verzoek tot schadevergoeding is onderzocht door een ambtenaar van Cedefop die de hoedanigheid van getuige à charge heeft, en schending van artikel 11 bis van het Statuut van de ambtenaren van de Europese Unie (hierna: “Statuut”).

3.

Derde middel, ontleend aan schending van het vermoeden van onschuld in het kader van het verzoek dat zij uit hoofde van artikel 90, lid 1, van het Statuut heeft ingediend, zoals wordt bevestigd door het stilzwijgend besluit tot afwijzing van de klacht uit hoofde van artikel 90, lid 2, van het Statuut.

4.

Vierde middel, ontleend aan het feit dat de verwerende partij haar, in strijd met het Statuut en het beginsel van onpartijdigheid, heeft teruggezet in rang en niet heeft bevorderd.