61993O0257

++++

1. Beroep tot nietigverklaring ° Natuurlijke en rechtspersonen ° Handelingen die hen rechtstreeks en individueel raken ° Verordening tot instelling van regeling voor handelsverkeer in bananen met derde landen, met inbegrip van stelsel van verdeling van tariefcontingent over verschillende categorieën van marktdeelnemers

(EEG-Verdrag, art. 173, tweede alinea; verordening nr. 404/93 van de Raad)

2. Beroep tot schadevergoeding ° Zelfstandig rechtsmiddel ten opzichte van beroep tot nietigverklaring ° Niet-ontvankelijkheid van beroep tot nietigverklaring van verordening ° Niet van invloed op ontvankelijkheid van beroep strekkende tot vergoeding van door vaststelling van zelfde verordening veroorzaakte schade

(EEG-Verdrag, art. 178 en 215, tweede alinea)

1. De mogelijkheid om ° met meer of minder nauwkeurigheid ° het aantal of zelfs de identiteit te bepalen van de rechtssubjecten op wie een maatregel van toepassing is, houdt geenszins in, dat deze rechtssubjecten moeten worden geacht door die maatregel individueel te zijn geraakt in de zin van artikel 173, tweede alinea, van het Verdrag, zolang maar vaststaat, dat die toepassing voortvloeit uit een objectieve feitelijke of rechtssituatie die in de betrokken handeling wordt omschreven. Willen die rechtssubjecten kunnen worden geacht individueel te zijn geraakt, dan moet de handeling hun rechtspositie beïnvloeden uit hoofde van een feitelijke situatie, welke hen ten opzichte van ieder ander karakteriseert en hen individualiseert op soortgelijke wijze als een adressaat. Een verordening tot instelling van een regeling voor het handelsverkeer met derde landen ter zake van bananen en van een mechanisme om het daarin vervatte tariefcontingent te verdelen over verschillende categorieën marktdeelnemers die aan de hand van objectieve criteria zijn afgebakend, is evenwel van toepassing op objectief bepaalde situaties en sorteert rechtsgevolgen jegens algemeen en abstract opgevatte categorieën personen. Zij raakt de marktdeelnemers van de verschillende categorieën slechts in hun objectieve hoedanigheid van marktdeelnemers uit de sector afzet van bananen uit derde landen, net als zij iedere andere marktdeelnemer raakt die zich in dezelfde situatie bevindt.

2. De schadevergoedingsactie van de artikelen 178 en 215, tweede alinea, van het Verdrag is voorzien als een zelfstandige beroepsweg, waaraan binnen het systeem der rechtsmiddelen een bijzondere functie toekomt en toepassingsvoorwaarden zijn gesteld die op zijn specifieke doelstelling zijn afgestemd, zodat de niet-ontvankelijkverklaring van een verzoek om nietigverklaring van een verordening niet automatisch de niet-ontvankelijkheid meebrengt van het verzoek om vergoeding van de schade die door de vaststelling van die verordening zou zijn veroorzaakt.

In zaak C-257/93,

1. Leon Van Parijs, vennootschap naar Belgisch recht, te Antwerpen (België),

2. International Fruit Importers NV, vennootschap naar Belgisch recht, te Schoten (België),

3. Bananic International, vennootschap naar Belgisch recht, te Sint-Niklaas (België),

4. International Fruchtimport Gesellschaft Weichert & Co., vennootschap naar Belgisch recht, te Sint-Niklaas (België),

5. Velleman & Tas, vennootschap naar Nederlands recht, te Rotterdam (Nederland),

6. Banana Marketing Belgium, vennootschap naar Belgisch recht, te Antwerpen (België),

7. Jan Van Den Brink, vennootschap naar Nederlands recht, te Rotterdam (Nederland),

vertegenwoordigd door P. Vlaemminck en J. Holmens, advocaten te Gent (België), domicilie gekozen hebbende te Luxemburg ten kantore van R. Diederich, advocaat aldaar, Rue Zithe 8,

verzoeksters,

tegen

1. Raad van de Europese Gemeenschappen,

2. Europese Gemeenschappen, vertegenwoordigd door

° Raad van de Europese Gemeenschappen,

° Commissie van de Europese Gemeenschappen,

verweerders,

betreffende een verzoek aan het Hof krachtens artikel 173, tweede alinea, EEG-Verdrag om nietigverklaring van een aantal bepalingen van verordening (EEG) nr. 404/93 van de Raad van 13 februari 1993 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector bananen (PB 1993, L 47, blz. 1), en krachtens de artikelen 178 en 215, tweede alinea, EEG-Verdrag om veroordeling van de Europese Economische Gemeenschap tot vergoeding van de door de vaststelling van die verordening veroorzaakte schade,

geeft

HET HOF VAN JUSTITIE,

samengesteld als volgt: O. Due, president, C. N. Kakouris, G. C. Rodríguez Iglesias en M. Zuleeg, kamerpresidenten, R. Joliet, F. A. Schockweiler, J. C. Moitinho de Almeida, F. Grévisse en P. J. G. Kapteyn, rechters,

advocaat-generaal: C. Gulmann

griffier: J.-G. Giraud

de advocaat-generaal gehoord,

de navolgende

Beschikking

1 Bij verzoekschrift, neergelegd ter griffie van het Hof op 27 april 1993, hebben Leon Van Parijs en zes andere ondernemingen uit de bananensector, het Hof krachtens artikel 173, tweede alinea, EEG-Verdrag verzocht om nietigverklaring van een aantal bepalingen van verordening (EEG) nr. 404/93 van de Raad van 13 februari 1993 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector bananen (PB 1993, L 47, blz. 1), en krachtens de artikelen 178 en 215, tweede alinea, EEG-Verdrag om veroordeling van de Europese Economische Gemeenschap tot vergoeding van de door de vaststelling van die verordening veroorzaakte schade.

2 Titel IV van verordening nr. 404/93 bevat de regeling voor het handelsverkeer met derde landen. Daarin wordt bepaald, dat de traditionele invoer van bananen uit de ACS-Staten in de Gemeenschap, waarvan de hoeveelheden in de bijlage zijn vastgesteld, verder met vrijstelling van douanerechten kan plaatsvinden.

Artikel 18, lid 1, van deze verordening bepaalt:

"Voor elk jaar wordt een tariefcontingent van 2 miljoen ton nettogewicht geopend voor de invoer van bananen uit derde landen en niet-traditionele ACS-bananen.

In het kader van dit tariefcontingent wordt op de invoer van bananen uit derde landen 100 ECU per ton geheven en wordt op de invoer van niet-traditionele ACS-bananen een nulrecht toegepast."

Lid 2 luidt als volgt:

"Buiten het in lid 1 bedoelde contingent:

° wordt op de invoer van niet-traditionele ACS-bananen 750 ECU per ton geheven,

° wordt op de invoer van bananen uit derde landen 850 ECU per ton geheven."

In artikel 19, lid 1, wordt bepaald:

"Het tariefcontingent wordt met ingang van 1 juli 1993 geopend ten belope van:

a) 66,5 % voor de categorie marktdeelnemers die bananen uit derde landen en/of niet-traditionele ACS-bananen hebben afgezet;

b) 30 % voor de categorie marktdeelnemers die bananen uit de Gemeenschap en/of traditionele ACS-bananen hebben afgezet;

c) 3,5 % voor de categorie in de Gemeenschap gevestigde marktdeelnemers die vanaf 1992 zijn begonnen andere bananen dan bananen uit de Gemeenschap en/of traditionele ACS-bananen af te zetten."

3 Verzoeksters betogen, dat de in verordening nr. 404/93 vervatte bepalingen betreffende de instelling van een tariefcontingent voor de invoer van bananen uit derde landen en de verdeling van dit contingent tussen de marktdeelnemers die bananen uit derde landen en/of niet-traditionele ACS-bananen hebben afgezet, en de marktdeelnemers die bananen uit de Gemeenschap en/of traditionele ACS-bananen hebben afgezet, hen rechtstreeks en individueel raken, onwettig zijn en hun schade berokkenen.

4 Ingevolge artikel 92, lid 2, van het Reglement voor de procesvoering kan het Hof in iedere stand van het geding ambtshalve middelen van niet-ontvankelijkheid die van openbare orde zijn, in behandeling nemen en deze overeenkomstig artikel 91, leden 3 en 4, afdoen zonder mondelinge behandeling.

5 Van oordeel, dat het dossier alle elementen bevat die het voor zijn uitspraak over de ontvankelijkheid van het beroep tot nietigverklaring nodig heeft, heeft het Hof besloten dit punt af te doen zonder de partijen in hun mondelinge toelichtingen te horen.

6 Ingevolge artikel 173, tweede alinea, EEG-Verdrag kan iedere natuurlijke of rechtspersoon beroep instellen tegen de tot hem gerichte beschikkingen, alsmede tegen beschikkingen die, hoewel genomen in de vorm van een verordening, of van een beschikking gericht tot een andere persoon, hem rechtstreeks en individueel raken.

7 Daar het onderhavige beroep de nietigverklaring van bepalingen van een verordening betreft, moet worden nagegaan, of de bestreden maatregelen verzoeksters rechtstreeks en individueel raken.

8 Met betrekking tot de vraag, of verzoeksters individueel zijn geraakt, dient eraan te worden herinnerd, dat volgens vaste rechtspraak, de mogelijkheid om ° met meer of minder nauwkeurigheid ° het aantal of zelfs de identiteit te bepalen van de rechtssubjecten op wie een maatregel van toepassing is, geenszins inhoudt, dat deze rechtssubjecten moeten worden geacht door die maatregel individueel te zijn geraakt, zolang maar vaststaat, dat die toepassing voortvloeit uit een objectieve feitelijke of rechtssituatie die in de betrokken handeling wordt omschreven (zie bij voorbeeld de beschikking van het Hof van 24 mei 1993, zaak C-131/92, Arnaud e.a., Jurispr. 1993, blz. I-2573).

9 Willen die rechtssubjecten kunnen worden geacht individueel te zijn geraakt, dan moet de handeling hun rechtspositie beïnvloeden uit hoofde van een feitelijke situatie, welke hen ten opzichte van ieder ander karakteriseert en hen individualiseert op soortgelijke wijze als een adressaat (zie bij voorbeeld de reeds aangehaalde beschikking Arnaud en het arrest van 24 februari 1987, zaak 26/86, Deutz en Geldermann, Jurispr. 1987, blz. 941).

10 Vaststaat, dat de bestreden bepalingen het handelsverkeer met derde landen ter zake van bananen regelen, en een mechanisme bevatten voor de verdeling van het tariefcontingent tussen categorieën marktdeelnemers die aan de hand van objectieve criteria zijn afgebakend.

11 Die bepalingen zijn derhalve van toepassing op objectief bepaalde situaties en sorteren rechtsgevolgen jegens algemeen en abstract opgevatte categorieën personen.

12 Hieruit volgt, dat de bestreden handeling verzoeksters slechts raakt in hun objectieve hoedanigheid van marktdeelnemers uit de sector afzet van bananen uit derde landen, net als zij iedere andere marktdeelnemer raakt die zich in dezelfde situatie bevindt.

13 In die omstandigheden moet het beroep niet-ontvankelijk worden verklaard voor zover het strekt tot nietigverklaring van de bestreden bepalingen van verordening nr. 404/93.

14 Met betrekking tot het beroep tot schadevergoeding dient eraan te worden herinnerd, dat de schadevordering van de artikelen 178 en 215, tweede alinea, van het Verdrag voorzien is als een zelfstandige beroepsweg, waaraan binnen het systeem der rechtsmiddelen een bijzondere functie toekomt en toepassingsvoorwaarden zijn gesteld die op zijn specifieke doelstelling zijn afgestemd, zodat de niet-ontvankelijkverklaring van het verzoek om nietigverklaring niet automatisch de niet-ontvankelijkheid van het verzoek om schadevergoeding meebrengt (zie inzonderheid het arrest van 2 december 1971, zaak 5/71, Schoeppenstedt, Jurispr. 1971, blz. 975).

15 Het beroep blijft derhalve bestaan voor zover het strekt tot veroordeling van de Europese Economische Gemeenschap tot vergoeding van de schade die door de vaststelling van verordening nr. 404/93 is veroorzaakt.

Kosten

16 Aangezien het beroep blijft bestaan voor zover het op de artikelen 178 en 215 EEG-Verdrag is gebaseerd, moet de beslissing omtrent de kosten worden aangehouden.

HET HOF VAN JUSTITIE

beschikt:

1) Het beroep wordt niet-ontvankelijk verklaard voor zover het strekt tot nietigverklaring van een aantal bepalingen van verordening (EEG) nr. 404/93 van de Raad van 13 februari 1993 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector bananen.

2) Het beroep blijft bestaan voor zover het strekt tot veroordeling van de Europese Economische Gemeenschap tot vergoeding van de schade die door de vaststelling van verordening nr. 404/93 is veroorzaakt.

3. De beslissing omtrent de kosten wordt aangehouden.

Luxemburg, 21 juni 1993.