(1)

Voor de aanpak van oneerlijke handelspraktijken die consumenten ervan weerhouden duurzame consumptiekeuzen te maken, zoals praktijken die verband houden met de vroegtijdige veroudering van goederen, misleidende milieuclaims (“greenwashing”), niet-transparante en ongeloofwaardige duurzaamheidskeurmerken of -informatiemiddelen, moeten in het consumentenrecht van de Unie specifieke voorschriften worden opgenomen. Dit stelt de nationale bevoegde instanties in staat die praktijken doeltreffend aan te pakken. Door ervoor te zorgen dat milieuclaims eerlijk zijn, kunnen consumenten producten kiezen die werkelijk beter zijn voor het milieu dan concurrerende producten. Dit zal de concurrentie in de richting van milieuvriendelijkere producten stimuleren, waardoor de negatieve gevolgen voor het milieu worden verminderd.

(1)

Voor de aanpak van oneerlijke handelspraktijken die consumenten misleiden en hen ervan weerhouden duurzame consumptiekeuzen te maken, zoals praktijken die verband houden met de vroegtijdige veroudering van goederen, misleidende of foutieve milieuclaims (“greenwashing”), niet-transparante , niet-gecertificeerde en ongeloofwaardige duurzaamheidskeurmerken of -informatiemiddelen, moeten in het consumentenrecht van de Unie specifieke voorschriften worden opgenomen. Dit stelt de nationale bevoegde instanties in staat die praktijken doeltreffend aan te pakken. Door ervoor te zorgen dat milieuclaims betrouwbaar, duidelijk, begrijpelijk en eerlijk zijn, kunnen consumenten producten kiezen die werkelijk beter zijn voor het milieu dan concurrerende producten. Dit zal de concurrentie in de richting van milieuvriendelijkere producten stimuleren, waardoor de negatieve gevolgen voor het milieu worden verminderd. Bedrijven spelen ook een rol bij het bevorderen van een groene transitie en door grotere duurzaamheid na te streven ten aanzien van de producten die zij vervaardigen en op de interne markt verkopen.

(3)

Om handelaren ervan te weerhouden de consument te misleiden wat betreft de maatschappelijke en milieueffecten, de duurzaamheid of de repareerbaarheid van hun producten, zoals via de algemene presentatie van de producten, moet artikel 6, lid 1, van Richtlijn 2005/29/EG worden gewijzigd door de maatschappelijke of milieueffecten, de duurzaamheid en repareerbaarheid van het product toe te voegen aan de lijst van de belangrijkste kenmerken van het product ten aanzien waarvan de praktijken van de handelaar op basis van een individuele toetsing als misleidend kunnen worden beschouwd. Door handelaren verstrekte informatie over de sociale duurzaamheid van producten, zoals arbeidsomstandigheden, liefdadigheidsbijdragen of dierenwelzijn, mag consumenten evenmin misleiden.

(3)

Om handelaren ervan te weerhouden de consument te misleiden wat betreft de maatschappelijke en milieueffecten, de duurzaamheid of de repareerbaarheid van hun producten, zoals via de algemene presentatie van de producten, moet artikel 6, lid 1, van Richtlijn 2005/29/EG worden gewijzigd door de maatschappelijke of milieueffecten, de duurzaamheid , herbruikbaarheid, recyclebaarheid en repareerbaarheid van het product toe te voegen aan de lijst van de belangrijkste kenmerken van het product ten aanzien waarvan de praktijken van de handelaar op basis van een individuele toetsing als misleidend kunnen worden beschouwd. Door handelaren verstrekte informatie over de sociale duurzaamheid van producten, zoals arbeidsomstandigheden, liefdadigheidsbijdragen of dierenwelzijn, mag consumenten evenmin misleiden.

(4)

Milieuclaims, in het bijzonder klimaatgerelateerde claims, hebben steeds meer betrekking op toekomstige prestaties in de vorm van een transitie naar koolstof- of klimaatneutraliteit, of een vergelijkbare doelstelling, tegen een bepaalde datum. Via dergelijke claims wekken handelaren de indruk dat consumenten door aanschaf van hun producten bijdragen tot een koolstofarme economie. Om de eerlijkheid en geloofwaardigheid van dergelijke claims te waarborgen, moet artikel 6, lid 2, van Richtlijn 2005/29/EG worden gewijzigd om dergelijke claims, na een individuele toetsing, te verbieden wanneer zij niet ondersteund worden door duidelijke, objectieve en verifieerbare verplichtingen en doelen die door de handelaar zijn opgegeven. Dergelijke claims moeten ook worden ondersteund door een onafhankelijk monitoringsysteem om de door de handelaar geboekte vooruitgang met betrekking tot de toezeggingen en doelstellingen te volgen.

(4)

Milieuclaims, in het bijzonder klimaatgerelateerde claims, hebben steeds meer betrekking op toekomstige prestaties in de vorm van een transitie naar koolstof- of klimaatneutraliteit, of een vergelijkbare doelstelling, tegen een bepaalde datum. Via dergelijke claims wekken handelaren de indruk dat consumenten door aanschaf van hun producten bijdragen tot een koolstofarme economie. Om de eerlijkheid en geloofwaardigheid van dergelijke claims te waarborgen, moet artikel 6, lid 2, van Richtlijn 2005/29/EG worden gewijzigd om dergelijke claims, na een individuele toetsing, te verbieden wanneer zij uitsluitend gebaseerd zijn op koolstofcompensatieregelingen of niet ondersteund worden door duidelijke, objectieve , gekwantificeerde, wetenschappelijk onderbouwde en verifieerbare verplichtingen en doelen die door de handelaar zijn opgegeven , waaronder een gedetailleerd en realistisch uitvoeringsplan voor de verwezenlijking van deze toekomstige milieuprestaties . Dat plan moet concrete doelen bevatten die verenigbaar zijn met de naleving van de langetermijnverplichtingen van de handelaar, en ondersteund worden door een toereikend budget en de toewijzing van voldoende middelen. Claims moeten ook worden ondersteund door een onafhankelijk monitoringsysteem om de geboekte vooruitgang met betrekking tot het uitvoeringsplan en de toezeggingen en doelstellingen van de handelaar te volgen.

(6)

Het vergelijken van producten op basis van hun maatschappelijke of milieuaspecten, onder meer door het gebruik van duurzaamheidsinformatiemiddelen, is een marketingtechniek die steeds vaker wordt toegepast. Om te waarborgen dat de consumenten niet door dergelijke vergelijkingen worden misleid, moet artikel 7 van Richtlijn 2005/29/EG dusdanig worden gewijzigd dat aan de consument informatie wordt verstrekt over de vergelijkingsmethode, de producten die zijn vergeleken en de leveranciers van die producten, alsmede over de maatregelen om de informatie actueel te houden. Dit moet waarborgen dat consumenten bij het gebruik van dergelijke diensten beter geïnformeerde beslissingen over transacties nemen. De vergelijking moet objectief zijn door, in het bijzonder, producten te vergelijken die dezelfde functie vervullen, gebruik te maken van een gemeenschappelijke methode en gemeenschappelijke veronderstellingen, en door wezenlijke en controleerbare kenmerken van de betreffende producten te vergelijken.

(6)

Het vergelijken van producten op basis van hun maatschappelijke of milieuaspecten, onder meer door het gebruik van duurzaamheidsinformatiemiddelen, is een marketingtechniek die steeds vaker wordt toegepast en die voor consumenten misleidend zou kunnen zijn aangezien zij niet altijd in staat zijn de betrouwbaarheid van die informatie te beoordelen . Om te waarborgen dat de consumenten niet door dergelijke vergelijkingen worden misleid, moet artikel 7 van Richtlijn 2005/29/EG dusdanig worden gewijzigd dat aan de consument informatie wordt verstrekt over de vergelijkingsmethode, de producten die zijn vergeleken en de leveranciers van die producten, alsmede over de maatregelen om de informatie actueel te houden. Dit moet waarborgen dat consumenten bij het gebruik van dergelijke diensten beter geïnformeerde beslissingen over transacties nemen. De vergelijking moet objectief zijn door, in het bijzonder, producten te vergelijken die dezelfde functie vervullen, gebruik te maken van een gemeenschappelijke methode en gemeenschappelijke veronderstellingen, en door wezenlijke en controleerbare kenmerken van de betreffende producten te vergelijken.

(7)

Het weergeven van duurzaamheidskeurmerken die niet op een certificeringsregeling zijn gebaseerd of niet door overheidsinstanties zijn ingesteld, moet worden verboden door dergelijke praktijken in de lijst in bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG op te nemen. De certificeringsregeling moet voldoen aan minimumvoorwaarden inzake transparantie en geloofwaardigheid. Het aanbrengen van duurzaamheidskeurmerken blijft mogelijk zonder een certificeringsregeling wanneer dergelijke etiketten door een overheidsinstantie worden vastgesteld, of in het geval van aanvullende uitdrukkings- en presentatievormen van levensmiddelen overeenkomstig artikel 35 van Verordening (EU) nr. 1169/2011. Deze regel vormt een aanvulling op punt 4 van bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG dat het verbiedt om te beweren dat een handelaar, de handelspraktijken van een handelaar of een product door een openbare of particuliere instelling is aanbevolen, erkend of goedgekeurd terwijl zulks niet het geval is, of om iets dergelijks te beweren zonder dat aan de voorwaarde voor de aanbeveling, erkenning of goedkeuring wordt voldaan.

(7)

Het weergeven van duurzaamheidskeurmerken die niet op een certificeringsregeling zijn gebaseerd of niet door overheidsinstanties zijn ingesteld, moet worden verboden door dergelijke praktijken in de lijst in bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG op te nemen. De certificeringsregeling moet voldoen aan minimumvoorwaarden inzake transparantie en geloofwaardigheid. Het toezicht op de naleving van de certificeringsregeling moet worden onderbouwd door methoden die evenredig zijn en relevantie hebben voor de aard van de producten, procedures of ondernemingen die onder de regeling vallen. Het moet worden verricht door een derde partij waarvan de competenties en onafhankelijkheid ten aanzien van zowel de eigenaar van de regeling als de handelaar door de lidstaten zijn gecontroleerd. Bovendien moeten certificeringsregelingen een klachtensysteem omvatten dat beschikbaar is voor consumenten en andere externe belanghebbenden, gericht is op niet-naleving en ervoor zorgt dat het duurzaamheidskeurmerk in geval van niet-naleving wordt ingetrokken. Het aanbrengen van duurzaamheidskeurmerken blijft mogelijk zonder een certificeringsregeling wanneer dergelijke etiketten door een overheidsinstantie worden vastgesteld, of in het geval van aanvullende uitdrukkings- en presentatievormen van levensmiddelen overeenkomstig artikel 35 van Verordening (EU) nr. 1169/2011. Deze regel vormt een aanvulling op punt 4 van bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG dat het verbiedt om te beweren dat een handelaar, de handelspraktijken van een handelaar of een product door een openbare of particuliere instelling is aanbevolen, erkend of goedgekeurd terwijl zulks niet het geval is, of om iets dergelijks te beweren zonder dat aan de voorwaarde voor de aanbeveling, erkenning of goedkeuring wordt voldaan. Door overheidsinstanties vastgestelde duurzaamheidskeurmerken moeten tegen redelijke kosten toegankelijk zijn voor alle ondernemingen, ongeacht hun omvang en financiële draagkracht. Certificeringsregelingen en duurzaamheidskeurmerken die de geleidelijke invoering van duurzame praktijken door kleine en middelgrote ondernemingen bevorderen, moeten worden aangemoedigd.

(9)

Bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG moet ook worden gewijzigd om generieke milieuclaims zonder erkende voortreffelijke milieuprestaties die relevant zijn voor de claim, te verbieden. Voorbeelden van dergelijke generieke milieuclaims zijn “milieuvriendelijk”, “milieubewust”, “eco”, “groen”, “natuurvriendelijk”, “ecologisch”, “ecologisch verantwoord”, “klimaatvriendelijk”, “zacht voor het milieu”, “koolstofarm”, “CO2-neutraal” , “met positieve koolstofbalans” , “klimaatneutraal”, “energie-efficiënt”, “biologisch afbreekbaar”, “biogebaseerd” of vergelijkbare vermeldingen, evenals algemenere vermeldingen zoals “bewust” of “verantwoord” die de indruk of suggestie van voortreffelijke milieuprestaties wekken. Dergelijke generieke milieuclaims moeten worden verboden wanneer voortreffelijke milieuprestaties niet werden aangetoond of de specificatie van de claim niet in duidelijke en in het oog springende bewoordingen op hetzelfde medium, zoals in dezelfde reclameboodschap, de verpakking van het product of de onlineverkoopinterface, wordt vermeld. Zo zou de claim “biologisch afbreekbaar” met betrekking tot een product een generieke claim zijn, terwijl de claim “de verpakking is door thuiscompostering in één maand biologisch afbreekbaar” een specifieke claim zou zijn, die niet onder dit verbod valt.

(9)

Bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG moet ook worden gewijzigd om generieke milieuclaims zonder enige vorm van bewijs van de voortreffelijke milieuprestaties die relevant zijn voor de claim, te verbieden. Voorbeelden van dergelijke generieke milieuclaims zijn “milieuvriendelijk”, “milieubewust”, “eco”, “groen”, “natuurvriendelijk”, “natuurlijk”, “diervriendelijk”, “zonder dierenleed”, “duurzaam”, “ecologisch”, “ecologisch verantwoord”, “klimaatvriendelijk”, “zacht voor het milieu”, “zonder ontbossing” , “koolstofarm”, “klimaatneutraal”, “energie-efficiënt”, “biologisch afbreekbaar”, “kunststofneutraal”, “zonder kunststof”, “biogebaseerd” of vergelijkbare vermeldingen, evenals algemenere vermeldingen zoals “bewust” of “verantwoord” die de indruk of suggestie van voortreffelijke milieuprestaties wekken. Dergelijke generieke milieuclaims moeten worden verboden wanneer ze gebaseerd zijn op de compensatie van milieueffecten, zoals de aankoop van koolstofcredits, of wanneer voortreffelijke milieuprestaties niet werden aangetoond of daarvoor geen wetenschappelijk bewijs is, of de specificatie van de claim niet in duidelijke en in het oog springende bewoordingen op hetzelfde medium, zoals in dezelfde reclameboodschap, de verpakking van het product of de onlineverkoopinterface, wordt vermeld. Zo zou de claim “biologisch afbreekbaar” met betrekking tot een product een generieke claim zijn, terwijl de claim “de verpakking is door thuiscompostering in één maand biologisch afbreekbaar” een specifieke claim zou zijn, die niet onder dit verbod valt. In gevallen waarin dit niet met wetenschappelijk bewijs kan worden onderbouwd, is het bijzonder belangrijk beweringen te verbieden die op basis van koolstofcompensatie suggereren dat een product of dienst een neutraal, verminderd, gecompenseerd of CO2-positief effect heeft op het milieu, aangezien dit consumenten kan misleiden door hen te laten geloven dat het product dat zij kopen of de bedrijfsactiviteiten van de handelaar geen gevolgen hebben voor het milieu. Dit mag bedrijven er niet van weerhouden reclame te maken voor hun investeringen in milieu-initiatieven, zolang in dergelijke reclame niet wordt beweerd dat zulke investeringen of initiatieven de milieueffecten van het product of van de bedrijfsactiviteiten van de handelaar compenseren of neutraliseren of in iets positiefs omzetten.

(14)

Om het welzijn van de consument te verbeteren, moeten de wijzigingen van bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG ook betrekking hebben op verschillende praktijken die verband houden met vroegtijdige veroudering, met inbegrip van praktijken van geplande veroudering, wat gezien wordt als een commercieel beleid waarbij een product bewust wordt gepland of ontworpen met een beperkte gebruiksduur, zodat het na een bepaalde termijn voortijdig verouderd is of niet-functioneel wordt. De aankoop van producten die minder lang meegaan dan mag worden verwacht, is nadelig voor de consument. Praktijken van vroegtijdige veroudering hebben bovendien een algemene negatieve invloed op het milieu in de vorm van meer materiaalafval. Het aanpakken van deze praktijken zou wellicht ook de hoeveelheid afval verminderen en bijdragen aan een duurzamere consumptie.

(14)

Om het welzijn van de consument te verbeteren, moeten de wijzigingen van bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG ook betrekking hebben op verschillende praktijken die verband houden met vroegtijdige veroudering, met inbegrip van praktijken van geplande veroudering, wat gezien wordt als een commercieel beleid waarbij een product bewust wordt gepland of ontworpen met een beperkte gebruiksduur, zodat het na een bepaalde termijn voortijdig verouderd is of niet-functioneel wordt. Het toepassen van praktijken die leiden tot verkorting van de levensduur van een product of de aankoop van producten die minder lang meegaan dan mag worden verwacht, is nadelig voor de consument. Praktijken van vroegtijdige veroudering hebben bovendien een algemene negatieve invloed op het milieu in de vorm van meer materiaalafval. Het aanpakken van deze praktijken zou wellicht ook de hoeveelheid afval verminderen en bijdragen aan een duurzamere consumptie.

(16)

Het moet ook worden verboden na te laten om de consument te informeren over het bestaan van een kenmerk van een goed dat is ingevoerd om de duurzaamheid ervan te beperken . Een dergelijk kenmerk kan bijvoorbeeld bestaan uit software die de functionaliteit van het goed na een bepaalde periode stopzet of verlaagt, of hardware die is ontworpen om na een bepaalde tijd defect te raken. Het verbod op het niet informeren van de consument over dergelijke kenmerken van de goederen vormt een aanvulling op en doet geen afbreuk aan de beschikbare rechtsmiddelen voor de consument wanneer deze kenmerken een gebrek aan conformiteit in de zin van Richtlijn (EU) 2019/771 van het Europees Parlement en de Raad (26) vormen. Om een dergelijke handelspraktijk als oneerlijk te beschouwen, hoeft niet te worden aangetoond dat het kenmerk tot doel heeft de vervanging van het betrokken goed te stimuleren. Het gebruik van kenmerken die de duurzaamheid van de goederen beperken, moet worden onderscheiden van fabricagepraktijken waarbij gebruik wordt gemaakt van materialen of processen van een lage algemene kwaliteit die tot een beperkte duurzaamheid van de goederen leiden. Het gebrek aan conformiteit van een goed als gevolg van het gebruik van materialen of processen van lage kwaliteit moet blijven vallen onder de voorschriften inzake de conformiteit van goederen van Richtlijn (EU) 2019/771.

(16)

Het moet ook worden verboden om een kenmerk van een goed in te voeren dat de duurzaamheid ervan beperkt . Een dergelijk kenmerk kan bijvoorbeeld bestaan uit software die de functionaliteit van het goed na een bepaalde periode stopzet of verlaagt, of hardware die is ontworpen om na een bepaalde tijd defect te raken. Het verbod op het invoeren van dergelijke kenmerken van de goederen doet geen afbreuk aan de beschikbare rechtsmiddelen voor de consument wanneer deze kenmerken een gebrek aan conformiteit in de zin van Richtlijn (EU) 2019/771 van het Europees Parlement en de Raad (26) vormen. Om een dergelijke handelspraktijk als oneerlijk te beschouwen, hoeft niet te worden aangetoond dat het kenmerk tot doel heeft de vervanging van het betrokken goed te stimuleren. Het gebruik van kenmerken die de duurzaamheid van de goederen beperken, moet worden onderscheiden van fabricagepraktijken waarbij gebruik wordt gemaakt van materialen of processen van een lage algemene kwaliteit die tot een beperkte duurzaamheid van de goederen leiden. Het gebrek aan conformiteit van een goed als gevolg van het gebruik van materialen of processen van lage kwaliteit moet blijven vallen onder de voorschriften inzake de conformiteit van goederen van Richtlijn (EU) 2019/771.

(17)

Een andere praktijk die op grond van bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG moet worden verboden, is de praktijk waarbij wordt geclaimd dat een goed een bepaalde duurzaamheid heeft terwijl het dat niet heeft. Daarvan zou bijvoorbeeld sprake zijn wanneer een handelaar consumenten meedeelt dat een wasmachine naar verwachting een bepaald aantal wasbeurten meegaat, terwijl uit het feitelijke gebruik van de wasmachine blijkt dat dit niet het geval is.

(17)

Een andere praktijk die op grond van bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG moet worden verboden, is de praktijk waarbij wordt geclaimd dat een goed een bepaalde duurzaamheid heeft terwijl het dat niet heeft. Daarvan zou bijvoorbeeld sprake zijn wanneer een handelaar consumenten meedeelt dat een wasmachine naar verwachting , bij normaal te verwachten gebruik volgens de gebruiksinstructies, een bepaald aantal wasbeurten meegaat, terwijl uit het feitelijke gebruik van de wasmachine blijkt dat dit niet het geval is.

(18)

Evenzo moet door wijziging van bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG worden verboden dat producten als repareerbaar worden gepresenteerd wanneer een dergelijke reparatie niet mogelijk is, en om consumenten er niet over te informeren dat het niet mogelijk is om goederen overeenkomstig de wettelijke voorschriften te repareren .

(18)

Evenzo moet door wijziging van bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG worden verboden dat een goed in de handel wordt gebracht dat volgens de wettelijke voorschriften niet mag worden gerepareerd, of dat de consument niet wordt geïnformeerd dat een goed niet kan worden gerepareerd . Bovendien moet bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG ook worden gewijzigd om ervoor te zorgen dat de consument altijd wordt geïnformeerd over reparatiebeperkingen, zoals het niet-beschikbaar zijn van reparatiediensten, het niet-beschikbaar zijn van reserveonderdelen of de weigering tot reparatie indien het product is gerepareerd door een onafhankelijke beroepsbeoefenaar, een leek of een gebruiker.

(20)

Een andere, met vroegtijdige veroudering verband houdende praktijk die verboden en in de lijst in bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG opgenomen moet worden, is het aanzetten van de consument tot het eerder vervangen van de verbruiksgoederen van een goed dan om technische redenen noodzakelijk zou zijn. Dergelijke praktijken wekken bij de consument ten onrechte de indruk dat de goederen niet meer zullen functioneren tenzij de verbruiksgoederen worden vervangen, waardoor de consument meer verbruiksgoederen dan nodig aankoopt. Bijvoorbeeld de praktijk om de consument via de instellingen van de printer aan te sporen de inktpatronen van een printer te vervangen voordat deze daadwerkelijk leeg zijn, teneinde de aankoop van extra inktpatronen te stimuleren, zou verboden zijn.

(20)

Een andere, met vroegtijdige veroudering verband houdende praktijk die verboden en in de lijst in bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG opgenomen moet worden, is het in de handel brengen van goederen die eerder vervangen moeten worden dan om technische redenen noodzakelijk zou zijn. Dergelijke praktijken wekken bij de consument ten onrechte de indruk dat de goederen niet meer zullen functioneren tenzij de verbruiksgoederen worden vervangen, waardoor de consument meer verbruiksgoederen dan nodig aankoopt. Bijvoorbeeld het in de handel brengen van een printer die consumenten ertoe dwingt de inktpatronen van een printer te vervangen voordat deze daadwerkelijk leeg zijn, teneinde de aankoop van extra inktpatronen te stimuleren, zou verboden zijn.

(21)

Bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG moet ook worden gewijzigd om te verbieden dat de consument niet wordt geïnformeerd over de omstandigheid dat een goed zodanig is ontworpen dat de functionaliteit ervan wordt beperkt bij gebruik van verbruiksgoederen, reserveonderdelen of accessoires die niet door de oorspronkelijke producent zijn geleverd. Bijvoorbeeld het in de handel brengen van printers die zijn ontworpen om de functionaliteit ervan te beperken bij gebruik van inktpatronen die niet door de oorspronkelijke producent van de printer zijn geleverd, zonder dat deze informatie aan de consument wordt meegedeeld, zou verboden zijn. Deze praktijk kan de consument ten onrechte aanzetten tot aankoop van een alternatief inktpatroon dat niet voor die printer kan worden gebruikt, wat niet alleen leidt tot onnodige herstelkosten, afvalstromen of extra kosten als gevolg van de verplichting om verbruiksgoederen of vervangingsonderdelen van de oorspronkelijke producent te gebruiken, die de consument op het moment van aankoop niet kon voorzien. Evenzo zou het in de handel brengen van slimme apparaten die zijn ontworpen om de functionaliteit ervan te beperken bij gebruik van opladers of reserveonderdelen die niet door de oorspronkelijke producent zijn geleverd , zonder dat deze informatie aan de consument wordt meegedeeld , verboden zijn.

(21)

Bijlage I bij Richtlijn 2005/29/EG moet ook worden gewijzigd om te verbieden dat goederen in de handel worden gebracht die zodanig ontworpen zijn dat de functionaliteit ervan wordt beperkt bij gebruik van verbruiksgoederen, reserveonderdelen of accessoires die niet door de oorspronkelijke producent zijn geleverd. Bijvoorbeeld het in de handel brengen van printers die zijn ontworpen om de functionaliteit ervan te beperken bij gebruik van inktpatronen die niet door de oorspronkelijke producent van de printer zijn geleverd, zou verboden zijn. Deze praktijk kan de consument ten onrechte aanzetten tot aankoop van een alternatief inktpatroon dat niet voor die printer kan worden gebruikt, wat niet alleen leidt tot onnodige herstelkosten, afvalstromen of extra kosten als gevolg van de verplichting om verbruiksgoederen of vervangingsonderdelen van de oorspronkelijke producent te gebruiken, die de consument op het moment van aankoop niet kon voorzien. Evenzo zou het in de handel brengen van slimme apparaten die zijn ontworpen om de functionaliteit ervan te beperken bij gebruik van opladers of reserveonderdelen die niet door de oorspronkelijke producent zijn geleverd, verboden zijn.

(22)

Om de consument in staat te stellen beter geïnformeerde beslissingen te nemen en de vraag naar en het aanbod van duurzamere goederen te stimuleren, moet voor alle soorten goederen vóór het sluiten van de overeenkomst specifieke informatie over de duurzaamheid en repareerbaarheid van het product worden verstrekt. Bovendien moeten de consumenten bij goederen met digitale elementen, digitale inhoud en digitale diensten worden geïnformeerd over de periode waarin gratis software-updates beschikbaar zijn. Daarom moet Richtlijn 2011/83/EU van het Europees Parlement en de Raad (27) worden gewijzigd, zodat consumenten precontractuele informatie over duurzaamheid, repareerbaarheid en de beschikbaarheid van updates ontvangen. De informatie moet op duidelijke en begrijpelijke wijze aan de consument worden verstrekt en in overeenstemming met de toegankelijkheidsvoorschriften van Richtlijn 2019/882 (28). De verplichting om deze informatie aan de consument te verstrekken, vormt een aanvulling op en doet geen afbreuk aan de rechten van consumenten waarin is voorzien in de Richtlijnen (EU) 2019/770 (29) en (EU) 2019/771 (30) van het Europees Parlement en de Raad.

(22)

Om de consument in staat te stellen beter geïnformeerde beslissingen te nemen en de vraag naar en het aanbod van duurzamere goederen te stimuleren, moet voor alle soorten goederen vóór het sluiten van de overeenkomst specifieke informatie over de duurzaamheid en repareerbaarheid van het product worden verstrekt. Bovendien moeten de consumenten bij goederen met digitale elementen, digitale inhoud en digitale diensten overeenkomstig de vereisten van het Unie- of nationale recht worden geïnformeerd over de periode waarin gratis software-updates beschikbaar zijn , die ten minste de periode omvat die in het Unierecht wordt vermeld, alsook de vrijwillige verlenging ervan, wanneer de producent deze informatie ter beschikking stelt . Daarom moet Richtlijn 2011/83/EU van het Europees Parlement en de Raad (27) worden gewijzigd, zodat consumenten precontractuele informatie over duurzaamheid, repareerbaarheid en de beschikbaarheid van updates ontvangen. De informatie moet op duidelijke en begrijpelijke wijze aan de consument worden verstrekt , onder meer in een officiële taal of officiële talen van de lidstaat waar het goed wordt aangeboden, en in overeenstemming met de toegankelijkheidsvoorschriften van Richtlijn 2019/882 (28). De verplichting om deze informatie aan de consument te verstrekken, vormt een aanvulling op en doet geen afbreuk aan de rechten van consumenten waarin is voorzien in de Richtlijnen (EU) 2019/770 (29), (EU) 2019/771 (30) en (EU) 2011/83 van het Europees Parlement en de Raad.

(23)

De commerciële duurzaamheidsgarantie van de producent in de zin van artikel 17 van Richtlijn (EU) 2019/771 is een goede indicator van de duurzaamheid van een goed . Daarom moet Richtlijn 2011/83/EU worden gewijzigd om handelaren die goederen verkopen specifiek te verplichten consumenten over het bestaan van de commerciële duurzaamheidsgarantie voor alle soorten goederen van de producent te informeren, wanneer de producent deze informatie beschikbaar stelt .

(23)

Een goede indicator van de duurzaamheid van een goed is de duur van de wettelijke waarborg van conformiteit, evenals de duur van de vrijwillige verlenging daarvan in de vorm van de equivalente commerciële duurzaamheidsgarantie van de producent in de zin van artikel 17 van Richtlijn (EU) 2019/771 , die voor het hele goed geldt en geen bijkomende kosten inhoudt . Daarom moet Richtlijn 2011/83/EU worden gewijzigd om handelaren specifiek te verplichten consumenten vóór het sluiten van de overeenkomst een label te verstrekken met ten minste een herinnering aan de wettelijke conformiteitsgarantie en, indien van toepassing, de vrijwillige verlenging ervan in de vorm van een commerciële duurzaamheidsgarantie.

(23 bis)

Wanneer de goederen ter beschikking worden gesteld van consumenten en andere eindgebruikers moet het label op een goed zichtbare en op een duidelijk leesbare wijze worden weergegeven.

(24)

Het probleem van een beperkte duurzaamheid in strijd met wat de consument zou mogen verwachten, is het relevantst bij energieverbruikende goederen. Dit zijn goederen die op een externe energiebron werken. De consumenten zijn ook het meest geïnteresseerd in informatie over de verwachte duurzaamheid van deze categorie goederen. Derhalve moet de consument er alleen voor deze categorie van goederen op worden gewezen dat de informatie over het bestaan van een commerciële duurzaamheidsgarantie van een producent van meer dan twee jaar niet door de producent is verstrekt.

(25)

Goederen met energieverbruikende componenten die slechts als accessoire dienen en niet aan de hoofdfunctie van die goederen bijdragen, zoals decoratieve verlichting voor kleding of schoeisel of elektrisch licht voor een fiets, mogen niet als energieverbruikende goederen worden geclassificeerd.

(26)

Met het oog op de vastgestelde minimumduur van twee jaar van de aansprakelijkheid van de verkoper voor een gebrek aan overeenstemming conform Richtlijn (EU) 2019/771 en het feit dat veel productdefecten zich na twee jaar voordoen, moet de verplichting van de handelaar om de consument te informeren over het bestaan en de duur van de commerciële duurzaamheidsgarantie van de producent, gelden voor garanties van meer dan twee jaar.

(27)

Om het voor de consumenten gemakkelijker te maken een geïnformeerd besluit over een transactie te nemen wanneer zij goederen vergelijken alvorens een overeenkomst te sluiten, moeten handelaren consumenten informeren over het bestaan en de duur van de commerciële duurzaamheidsgarantie van de producent voor het gehele goed en niet voor specifieke componenten ervan.

(28)

De producent en de verkoper moeten de vrijheid behouden om andere soorten commerciële garanties en diensten na verkoop van willekeurige duur aan te bieden. De aan de consument verstrekte informatie over dergelijke andere commerciële garanties of diensten mag de consument echter niet in verwarring brengen over het bestaan en de duur van de commerciële duurzaamheidsgarantie van de producent die het gehele goed dekt en een looptijd van meer dan twee jaar heeft .

(28)

De producent en de verkoper moeten de vrijheid behouden om andere soorten commerciële garanties en diensten na verkoop van willekeurige duur aan te bieden. De aan de consument verstrekte informatie over dergelijke andere commerciële garanties of diensten mag de consument echter niet in verwarring brengen.

(29)

Om concurrentie tussen producenten op het gebied van de duurzaamheid van goederen met digitale elementen te bevorderen, moeten de handelaren die deze goederen verkopen de consumenten informeren over de minimumperiode waarin de producent zich ertoe verbindt software-updates voor dergelijke goederen te verstrekken . Om de consument echter niet met informatie te overladen, moet dergelijke informatie alleen worden verstrekt wanneer deze periode langer is dan de periode van de commerciële duurzaamheidsgarantie van de producent , aangezien die garantie de verstrekking inhoudt van updates, met inbegrip van beveiligingsupdates die noodzakelijk zijn om de vereiste functies en prestaties van goederen met digitale elementen in stand te houden. Bovendien is informatie over de verplichting van de producent om software-updates te verstrekken alleen relevant wanneer de verkoopovereenkomst betreffende goederen met digitale elementen voorziet in één handeling van levering van de digitale inhoud of digitale dienst ten aanzien waarvan artikel 7, lid 3, punt a), van Richtlijn (EU) 2019/771 geldt. Daarentegen mag er geen sprake zijn van een nieuwe verplichting om die informatie te verstrekken wanneer de verkoopovereenkomst voorziet in een continue levering van de digitale inhoud of digitale dienst gedurende een periode, aangezien voor die overeenkomsten in artikel 7, lid 3, punt b), van Richtlijn (EU) 2019/771, onder verwijzing naar artikel 10, lid 2 of lid 5, wordt gespecificeerd gedurende welke periode de verkoper ervoor moet zorgen dat de consument wordt geïnformeerd over en wordt voorzien van updates.

(29)

Om concurrentie tussen producenten op het gebied van de duurzaamheid van goederen met digitale elementen te bevorderen, moeten de handelaren die deze goederen verkopen de consumenten informeren over de minimumperiode waarin de producent software-updates voor dergelijke goederen zal verstrekken, die ten minste de door het Unierecht voorgeschreven periode omvat, alsook de vrijwillige verlenging ervan wanneer de producent die informatie beschikbaar maakt; de informatie mag alleen worden verstrekt wanneer deze periode langer is dan de periode van de commerciële duurzaamheidsgarantie van de producent.

(30)

Evenzo moeten handelaren die digitale inhoud en digitale diensten aanbieden de consument ook informeren over de minimumperiode waarin de aanbieder van de digitale inhoud of digitale dienst, wanneer de aanbieder een andere partij dan de handelaar is, zich ertoe verplicht software-updates, met inbegrip van beveiligingsupdates, te leveren die nodig zijn om de digitale inhoud en digitale diensten conform te houden. Informatie over de verplichting van de aanbieder om software-updates te verstrekken is alleen relevant wanneer de overeenkomst voorziet in één handeling van levering of een reeks individuele handelingen van levering ten aanzien waarvan artikel 8, lid 2, punt a), van Richtlijn (EU) 2019/770 geldt . Daarentegen mag er geen sprake zijn van een nieuwe verplichting om die informatie te verstrekken wanneer de overeenkomst voorziet in een continue levering gedurende een periode, aangezien voor die overeenkomsten in artikel 8, lid 2, punt a), van Richtlijn (EU) 2019/770, wordt gespecificeerd gedurende welke periode de handelaar ervoor moet zorgen dat de consument wordt geïnformeerd over en wordt voorzien van updates .

(30)

Evenzo moeten handelaren die digitale inhoud en digitale diensten aanbieden de consument vanaf het moment dat het product op de markt is gebracht ook informeren over de minimumperiode waarin de aanbieder van de digitale inhoud of digitale dienst, wanneer de aanbieder een andere partij dan de handelaar is, software-updates, met inbegrip van beveiligingsupdates, zal leveren die nodig zijn om de digitale inhoud en digitale diensten conform te houden. Deze informatie moet minimaal de periode omvatten gedurende welke de updates overeenkomstig het Unierecht moeten worden geleverd . De aanbieder zal de handelaar deze informatie in alle gevallen verstrekken .

(31)

Om consumenten in staat te stellen een geïnformeerd besluit over een transactie te nemen en goederen te kiezen die gemakkelijker te repareren zijn, moeten handelaren, vóór het sluiten van de overeenkomst, voor alle soorten goederen, indien van toepassing, de repareerbaarheidsscore van het goed verstrekken, zoals door de producent overeenkomstig het Unierecht is verstrekt.

(31)

Om consumenten in staat te stellen een geïnformeerd besluit over een transactie te nemen en goederen te kiezen die gemakkelijker te repareren zijn, moeten handelaren, vóór het sluiten van de overeenkomst, voor alle soorten goederen, indien van toepassing, de repareerbaarheidsscore van het goed verstrekken, zoals door de producent overeenkomstig het Unierecht of het nationale recht is verstrekt.

(32)

Overeenkomstig artikel 5, lid 1, punt e), en artikel 6, lid 1, punt m), van Richtlijn 2011/83/EU zijn handelaren verplicht om de consument, voordat deze door de overeenkomst gebonden is, informatie te verstrekken over het bestaan en de voorwaarden van diensten na verkoop, met inbegrip van reparatiediensten , wanneer dergelijke diensten worden verleend . Om bovendien te waarborgen dat de consumenten goed geïnformeerd zijn over de repareerbaarheid van de goederen die zij kopen, moeten de handelaren, wanneer geen repareerbaarheidsscore overeenkomstig het Unierecht is vastgesteld, bovendien voor alle soorten goederen andere relevante reparatie-informatie verstrekken die door de producent beschikbaar is gesteld , zoals informatie over de beschikbaarheid van reserveonderdelen en een gebruikers- en reparatiehandleiding.

(32)

Overeenkomstig artikel 5, lid 1, punt e), en artikel 6, lid 1, punt m), van Richtlijn 2011/83/EU zijn handelaren verplicht om de consument, voordat deze door de overeenkomst gebonden is, informatie te verstrekken over het bestaan en de voorwaarden van diensten na verkoop, met inbegrip van reparatiediensten. Om bovendien te waarborgen dat de consumenten goed geïnformeerd zijn over de repareerbaarheid van de goederen die zij kopen, moeten de handelaren, wanneer geen repareerbaarheidsscore is vastgesteld, bovendien voor alle soorten goederen andere relevante reparatie-informatie verstrekken, zoals informatie over de beschikbaarheid en verwachte maximumprijs van de reserveonderdelen die nodig zijn om een goed te repareren, met inbegrip van de minimumperiode na de aankoop van het goed gedurende welke reserveonderdelen en accessoires verkrijgbaar zijn, de procedure om deze te bestellen en de beschikbaarheid van een gebruikers- en reparatiehandleiding , alsook de beschikbaarheid van diagnose- en reparatiehulpmiddelen en -diensten. De producenten van de goederen moeten deze informatie aan de respectieve handelaren verstrekken.

(33)

Handelaren moeten de consumenten informatie verstrekken over het bestaan en de duur van de commerciële duurzaamheidsgarantie van de producent , de minimumperiode voor updates en andere reparatie-informatie dan de repareerbaarheidsscore , wanneer de producent of aanbieder van de digitale inhoud of digitale dienst, wanneer deze verschilt van de handelaar, de relevante informatie ter beschikking stelt . Wat betreft goederen moet de handelaar de consument in het bijzonder de informatie meedelen die de producent hem heeft verstrekt of anderszins vóór sluiting van de overeenkomst gemakkelijk toegankelijk voor de consument heeft willen maken, door deze informatie aan te geven op het product zelf, op de verpakking ervan of op de etiketten en labels die de consument normaliter zou raadplegen alvorens de overeenkomst te sluiten. Van de handelaar mag niet worden verlangd dat hij actief op zoek gaat naar dergelijke informatie van de producent, zoals op de productspecifieke websites.

(33)

Handelaren moeten de consumenten informatie verstrekken over het bestaan van labels , de minimumperiode voor updates en andere reparatie-informatie dan de repareerbaarheidsscore. Wat betreft goederen moet de handelaar de consument in het bijzonder de informatie meedelen die de producent hem heeft verstrekt of anderszins vóór sluiting van de overeenkomst gemakkelijk toegankelijk voor de consument heeft willen maken, door deze informatie aan te geven op het product zelf, op de verpakking ervan of op de etiketten en labels die de consument normaliter zou raadplegen alvorens de overeenkomst te sluiten. Van de handelaar mag niet worden verlangd dat hij actief op zoek gaat naar dergelijke informatie van de producent, zoals op de productspecifieke websites. Indien de handelaars niet de producenten van het goed zijn, zijn hun invloed op het ontwerp van de handelswaar en hun inbreng in eventuele begeleidende informatie mogelijk beperkt. In dat geval moeten de producenten de relevante informatie verstrekken aan de handelaars die met de consumenten omgaan. Daarnaast moeten handelaars verantwoordelijk zijn voor de verdere doorgifte van de informatie aan consumenten.

(36 bis)

De Commissie moet ondernemingen eenvoudig te begrijpen richtsnoeren verstrekken over de vereisten van deze richtlijn. Bij het opstellen van deze richtsnoeren moet de Commissie rekening houden met de behoeften van kmo’s om de administratieve en financiële lasten tot een minimum te beperken en tegelijkertijd de naleving van deze richtlijn te vergemakkelijken. De Commissie moet relevante belanghebbenden met deskundigheid op het gebied van marketing raadplegen.

1)

in artikel 2 worden de volgende punten o) tot en met y) toegevoegd:

1)

in artikel 2 worden de volgende punten o) tot en met y  bis ) toegevoegd:

o)

milieuclaim: een boodschap of voorstelling, die niet verplicht is uit hoofde van het Unierecht of het nationale recht, met inbegrip van tekst, beeldende, grafische of symbolische voorstellingen, in welke vorm ook, met inbegrip van labels, merknamen, bedrijfsnamen of productnamen, in de context van een commerciële communicatie, waarin gesteld of verondersteld wordt dat een product of handelaar een positief effect of geen effect op het milieu heeft, dan wel minder schadelijk voor het milieu is dan andere respectievelijke producten of handelaren, of dit effect in de loop der tijd is verbeterd;

o)

milieuclaim: een boodschap of voorstelling, die niet verplicht is uit hoofde van het Unierecht of het nationale recht, met inbegrip van tekst, beeldende, grafische of symbolische voorstellingen, in welke vorm ook, met inbegrip van labels, merknamen, bedrijfsnamen of productnamen, in de context van een commerciële communicatie, waarin gesteld of verondersteld wordt dat een product , productcategorie, merk of handelaar een positief effect of geen effect op het milieu heeft, dan wel minder schadelijk voor het milieu is dan andere respectievelijke producten , merken of handelaren, of dit effect in de loop der tijd is verbeterd;

p)

uitdrukkelijke milieuclaim: een milieuclaim in tekstvorm of opgenomen in een duurzaamheidskeurmerk;

q)

generieke milieuclaim: een niet in een duurzaamheidskeurmerk opgenomen , uitdrukkelijke milieuclaim waarbij de specificatie van de claim niet in duidelijke en in het oog springende bewoordingen op hetzelfde medium is aangebracht;

q)

generieke milieuclaim: een niet in een duurzaamheidskeurmerk opgenomen milieuclaim waarbij de specificatie van de claim niet in duidelijke en in het oog springende bewoordingen op hetzelfde medium is aangebracht;

s)

certificeringsregeling: een verificatieregeling van een derde partij die op grond van transparante, eerlijke en niet-discriminerende voorwaarden openstaat voor alle handelaren die bereid en in staat zijn om aan de vereisten van de regeling te voldoen , en die certificeert dat een product aan bepaalde vereisten voldoet , en waarvoor het toezicht op de naleving objectief is , op internationale, Unie- of nationale normen en procedures is gebaseerd en wordt verricht door een partij die onafhankelijk van zowel de eigenaar van de regeling als de handelaar is ;

s)

certificeringsregeling: een verificatieregeling van een derde partij:

i)

die op grond van algemeen beschikbare, transparante, eerlijke en niet-discriminerende voorwaarden en tegen redelijke kosten openstaat voor alle handelaren en entiteiten die bereid en in staat zijn om aan de vereisten van de regeling te voldoen;

ii)

die certificeert dat een product , een proces of een onderneming aan bepaalde algemeen beschikbare en onafhankelijk opgestelde vereisten voldoet;

iii)

waarvoor het toezicht op de naleving en de toekenning van het certificaat objectief zijn , op internationale, Unie- of nationale normen en procedures zijn gebaseerd en waarbij rekening wordt gehouden met de aard van de producten, processen of ondernemingen in kwestie;

iv)

waarbij ervoor gezorgd wordt dat het in punt iii) bedoelde toezicht op de naleving wordt verricht door een derde partij waarvan de competenties en onafhankelijkheid van zowel de eigenaar van de regeling als de handelaar door de lidstaten zijn gecontroleerd ; en

v)

die een klachtensysteem omvat dat ter beschikking staat van consumenten en andere externe belanghebbenden, gericht is op niet-naleving en ervoor zorgt dat het duurzaamheidskeurmerk wordt ingetrokken in geval van niet-naleving;

t)

duurzaamheidsinformatiemiddel : door of namens een handelaar beheerde software, met inbegrip van een website, een deel van een website of een toepassing, waarmee consumenten informatie wordt verstrekt over maatschappelijke of milieu-aspecten van producten, of waarmee producten op deze aspecten worden vergeleken;

t)

duurzaamheidsinformatie- en vergelijkingsmiddel : door of namens een handelaar beheerde software, met inbegrip van een website, een deel van een website of een toepassing, waarmee consumenten informatie wordt verstrekt over maatschappelijke of milieuaspecten van producten, of waarmee producten op deze aspecten worden vergeleken.

w)

software-update: een gratis update, met inbegrip van een beveiligingsupdate, die nodig is om goederen met digitale elementen, digitale inhoud en digitale diensten conform Richtlijn (EU) 2019/770 en Richtlijn (EU) 2019/771 te houden;

w)

software-update: een gratis update, met inbegrip van ofwel een beveiligingsupdate , ofwel een functionaliteits- of kenmerkupdate , die nodig is om goederen met digitale elementen, digitale inhoud en digitale diensten conform Richtlijn (EU) 2019/770 en Richtlijn (EU) 2019/771 te houden of die hun duurzaamheid verbetert of vermindert ;

w bis)

beveiligingsupdate: een update van het besturingssysteem, met inbegrip van beveiligingspatches, indien relevant voor een bepaald apparaat, die voornamelijk tot doel heeft de beveiliging van het apparaat te verbeteren;

w ter)

functionaliteitsupdate: een update van het besturingssysteem die voornamelijk tot doel heeft nieuwe functies te implementeren;

x)

verbruiksartikel: een component van een goed dat herhaaldelijk wordt verbruikt en moet worden vervangen om het goed naar behoren te laten functioneren;

x)

verbruiksartikel: een component van een goed dat herhaaldelijk wordt verbruikt en moet worden vervangen of aangevuld om het goed naar behoren te laten functioneren;

y bis)

koolstofcompensatie: de verwerving van koolstofcredits, of de verlening van financiële steun voor milieuprojecten, om de eigen milieueffecten van de koper of de effecten van zijn goederen of diensten te neutraliseren, verminderen, compenseren of te vereffenen.

“b)

de voornaamste kenmerken van het product, zoals beschikbaarheid, voordelen, risico’s, uitvoering, samenstelling, maatschappelijke of milieueffecten, accessoires, duurzaamheid, repareerbaarheid, klantenservice en klachtenbehandeling, procedé en datum van fabricage of verrichting, levering, geschiktheid voor het gebruik, gebruiksmogelijkheden, hoeveelheid, specificatie, geografische of commerciële oorsprong, van het gebruik te verwachten resultaten, of de resultaten en wezenlijke kenmerken van op het product verrichte tests of controles;”

“b)

de voornaamste kenmerken van het product, zoals beschikbaarheid, voordelen, risico’s, uitvoering, samenstelling, maatschappelijke of milieueffecten, accessoires, duurzaamheid, repareerbaarheid, herbruikbaarheid, recycleerbaarheid, klantenservice en klachtenbehandeling, procedé en datum van fabricage of verrichting, levering, geschiktheid voor het gebruik, gebruiksmogelijkheden, hoeveelheid, specificatie, geografische of commerciële oorsprong, van het gebruik te verwachten resultaten, of de resultaten en wezenlijke kenmerken van op het product verrichte tests of controles;”

a bis)

in lid 2 wordt punt c) vervangen door:

c )

marketing van een goed in één lidstaat als zijnde identiek aan een goed dat in andere lidstaten wordt gemarket, terwijl de samenstelling of kenmerken van dat goed aanzienlijk verschillen , tenzij dit gerechtvaardigd is op grond van legitieme en objectieve factoren.

“c )

marketing van een goed in één lidstaat met een ogenschijnlijk identieke presentatie als die van een ander goed, dat in andere lidstaten wordt gemarket, onder hetzelfde merk, handelsmerk of aanduiding, terwijl de samenstelling of kenmerken van dat goed, waaronder zijn zintuiglijk profiel, verschillen;”

b)

aan lid 2 worden de volgende punten d) en e) toegevoegd:

b)

aan lid 2 worden de volgende punten d) tot en met e  bis ) toegevoegd:

d)

het beweren dat een milieuclaim geldt met betrekking tot toekomstige milieuprestaties zonder duidelijke, objectieve en verifieerbare verplichtingen en doelen, en zonder een onafhankelijk monitoringsysteem;

d)

het beweren dat een milieuclaim geldt met betrekking tot toekomstige milieuprestaties uitsluitend gebaseerd op koolstofcompensatieregelingen of zonder duidelijke, objectieve , gekwantificeerde, wetenschappelijk onderbouwde en verifieerbare verplichtingen , zonder een gedetailleerd en realistisch uitvoeringsplan met budgettaire en technologische verplichtingen, zonder haalbare doelen, en zonder een onafhankelijk monitoringsysteem dat is gebaseerd op relevante gegevens ;

e bis)

a)

het volgende punt 3 bis) wordt ingevoegd:

14 quinquies)

repareerbaarheidsscore: een score die de repareerbaarheid van een goed aangeeft op basis van een overeenkomstig het Unierecht vastgestelde methode;

14 quinquies)

repareerbaarheidsscore: een score die de repareerbaarheid van een goed aangeeft op basis van een op Unieniveau vastgestelde, geharmoniseerde methode;

-a)

a)

de volgende punten e bis) tot en met e  quinquies ) worden ingevoegd:

a)

de volgende punten e bis) tot en met e  quater ) worden ingevoegd:

e bis)

voor alle goederen , eventueel door de producent ter beschikking gestelde, informatie over een voor de goederen verleende commerciële duurzaamheidsgarantie en de duur daarvan in tijdseenheden , wanneer die garantie het gehele goed dekt en een looptijd van meer dan twee jaar heeft ;

e bis)

voor alle goederen een label zoals bedoeld in bijlage Z met de duur van wettelijke waarborg van conformiteit en , indien van toepassing , de vrijwillige verlenging ervan in de vorm van een commerciële duurzaamheidsgarantie ;

e ter)

e quater)

voor goederen met digitale elementen , wanneer deze informatie door de producent ter beschikking is gesteld, de minimumperiode in tijdseenheden waarin de producent software-updates ter beschikking stelt, tenzij de overeenkomst voorziet in een doorlopende levering van de digitale inhoud of digitale dienst gedurende een bepaalde periode . Wanneer overeenkomstig punt e bis) informatie over het bestaan van een commerciële duurzaamheidsgarantie is verstrekt , wordt de informatie over de updates verstrekt indien deze updates gedurende een langere periode dan de commerciële duurzaamheidsgarantie worden verstrekt ;

e quater)

voor goederen met digitale elementen de minimumperiode in tijdseenheden na de datum van het in de handel brengen waarin de producent software-updates ter beschikking stelt, die tenminste de in het Unierecht voorgeschreven periode voor het verstrekken van updates omvat , alsook de vrijwillige verlenging ervan, wanneer deze informatie door de producent ter beschikking is gesteld ;

e quinquies)

voor digitale inhoud en digitale diensten, indien de aanbieder ervan een andere partij dan de handelaar is en dergelijke informatie ter beschikking stelt, de minimumperiode in tijdseenheden waarin de aanbieder software-updates levert, tenzij de overeenkomst voorziet in een doorlopende levering van de digitale inhoud of digitale dienst gedurende een bepaalde periode ;

e quinquies)

voor digitale inhoud en digitale diensten, indien de aanbieder ervan een andere partij dan de handelaar is , de minimumperiode na de datum van het in de handel brengen in tijdseenheden waarin de aanbieder software-updates levert, die tenminste de periode omvat gedurende welke updates overeenkomstig het toepasselijke Unierecht ter beschikking worden gesteld ;

j)

indien punt i) niet van toepassing is, door de producent beschikbaar gestelde informatie over de beschikbaarheid van reserveonderdelen, inclusief de hiervoor geldende bestelprocedure, en over de beschikbaarheid van een gebruikers- en reparatiehandleiding.

j)

indien punt i) niet van toepassing is, door de producent verstrekte informatie over de verwachte beschikbaarheid en maximumprijs van de reserveonderdelen die nodig zijn om goederen te repareren , inclusief de minimumperiode na de aanschaf van het goed gedurende welke reserveonderdelen en accessoires verkrijgbaar zijn en de hiervoor geldende bestelprocedure, en over de beschikbaarheid van een gebruikers- en reparatiehandleiding en reparatiehulpmiddelen en -diensten .

b bis)

het volgende lid 1 bis wordt ingevoegd:

b ter)

het volgende lid 1 ter wordt ingevoegd:

-a)

punt g) wordt vervangen door:

“g)

de wijze van betaling, levering, uitvoering, de termijn waarbinnen de handelaar zich verbindt het goed te leveren of de diensten te verlenen, en, voor zover van toepassing, het bestaan van meer duurzame leveringsmogelijkheden waarbij minder koolstof vrijkomt, en, voor zover van toepassing, het beleid van de handelaar inzake klachtenbehandeling;”;

-a bis)

m bis)

voor alle soorten goederen , eventueel door de producent ter beschikking gestelde, informatie over een voor de goederen verleende commerciële duurzaamheidsgarantie en de duur daarvan in tijdseenheden , wanneer die garantie het gehele goed dekt en een looptijd van meer dan twee jaar heeft ;

m bis)

voor alle goederen een label zoals bedoeld in bijlage Z met de duur van wettelijke waarborg van conformiteit en , indien van toepassing , de vrijwillige verlenging ervan in de vorm van een commerciële duurzaamheidsgarantie ;

m ter)

m quater)

voor goederen met digitale elementen , wanneer deze informatie door de producent ter beschikking is gesteld, de minimumperiode in tijdseenheden waarin de producent software-updates ter beschikking stelt, tenzij de overeenkomst voorziet in een doorlopende levering van de digitale inhoud of digitale dienst gedurende een bepaalde periode . Wanneer overeenkomstig punt m bis) informatie over het bestaan van een commerciële duurzaamheidsgarantie is verstrekt, wordt de informatie over de updates verstrekt indien deze updates gedurende een langere periode dan de commerciële duurzaamheidsgarantie worden verstrekt;

m quater)

voor goederen met digitale elementen de minimumperiode in tijdseenheden — gerekend vanaf de datum van het in de handel brengen – waarin de producent software-updates ter beschikking stelt, die tenminste de in het Unierecht voorgeschreven periode voor het verstrekken van updates omvat plus de vrijwillige verlenging van die periode, wanneer deze informatie door de producent ter beschikking wordt gesteld ;

m quinquies)

voor digitale inhoud en digitale diensten, indien de aanbieder ervan een andere partij dan de handelaar is en dergelijke informatie ter beschikking stelt , de minimumperiode in tijdseenheden waarin de aanbieder software-updates levert, tenzij de overeenkomst voorziet in een doorlopende levering van de digitale inhoud of digitale dienst gedurende een bepaalde periode ;

m quinquies)

voor digitale inhoud en digitale diensten, indien de aanbieder ervan een andere partij dan de handelaar is, de minimumperiode in tijdseenheden waarin de aanbieder software-updates levert, die ten minste de verplichte periode bestrijkt gedurende welke de updates overeenkomstig het Unierecht ter beschikking worden gesteld ;

v)

indien punt u) niet van toepassing is, door de producent beschikbaar gestelde informatie over de beschikbaarheid van reserveonderdelen, inclusief de hiervoor geldende bestelprocedure, en over de beschikbaarheid van een gebruikers- en reparatiehandleiding.

v)

indien punt u) niet van toepassing is, door de producent verstrekte informatie over de beschikbaarheid en de verwachte maximale prijs van de reserveonderdelen die nodig zijn om goederen te repareren , inclusief de duur van de periode gedurende welke reserveonderdelen en accessoires verkrijgbaar zijn en de hiervoor geldende bestelprocedure, en over de beschikbaarheid van een gebruikers- en reparatiehandleiding en de beschikbaarheid van instrumenten en diensten voor diagnose en reparatie.

v bis)

het adres van de reparatiecentra waarnaar de goederen voor reparatie door de consument kunnen worden teruggestuurd.

b ter)

het volgende lid 1 bis wordt ingevoegd:

1.

XX Years + YY Years

2.

3.

(2)

de volgende punten 4 bis en 4 ter worden ingevoegd:

(2)

de volgende punten 4 bis tot en met 4 ter ter worden ingevoegd:

4 bis.

Beweren dat een generieke milieuclaim geldt waarvoor de handelaar geen erkende voortreffelijke milieuprestaties kan aantonen die relevant zijn voor de claim.

4 bis.

Beweren dat een generieke milieuclaim geldt waarvoor de handelaar geen bewijs van erkende voortreffelijke milieuprestaties die relevant zijn voor de claim aandraagt .

4 ter.

Beweren dat een milieuclaim geldt voor het volledige product terwijl de claim in feite slechts op een bepaald aspect van het product betrekking heeft.;

4 ter.

Beweren dat een milieuclaim geldt voor het volledige product of bedrijf van de handelaar, terwijl de claim in feite slechts op een bepaald aspect van het product of bedrijf van de handelaar betrekking heeft.

4 ter bis.

4 ter ter.

(2 bis)

“7 bis.

(3 bis)

het volgende punt 13 bis wordt ingevoegd:

(4)

de volgende punten 23 quinquies tot en met 23 decies worden ingevoegd:

(4)

de volgende punten 23 quinquies tot en met 23 decies ter worden ingevoegd:

23 quinquies bis.

23 sexies.

Nalaten de consument te informeren over het bestaan van een kenmerk van een goed , dat is ingevoerd om de levensduur ervan te beperken.

23 sexies.

Een kenmerk invoeren om de levensduur van een goed te beperken.

23 sexies bis.

23 octies.

Presenteren van goederen als repareerbaar wanneer zij dat niet zijn , of nalaten de consument te informeren over de omstandigheid dat de goederen volgens de wettelijke voorschriften niet mogen worden gerepareerd .

23 octies.

Een goed in de handel brengen dat volgens de wettelijke voorschriften niet mag worden gerepareerd , of nalaten de consument te informeren over de omstandigheid dat een goed niet te repareren is .

23 octies bis.

23 octies ter.

23 nonies.

De consument aanzetten tot het eerder vervangen van de verbruiksgoederen van een goed dan om technische redenen noodzakelijk is.

23 nonies.

Een goed in de handel brengen waarvan de verbruiksgoederen eerder vervangen moeten worden dan om technische redenen noodzakelijk is.

23 decies.

Nalaten de consument te informeren over de omstandigheid dat een goed zodanig is ontworpen dat de functionaliteit ervan wordt beperkt bij gebruik van verbruiksgoederen, reserveonderdelen of accessoires die niet door de oorspronkelijke producent zijn geleverd.

23 decies.

Een product in de handel brengen dat zodanig is ontworpen dat de functionaliteit ervan wordt beperkt bij gebruik van verbruiksgoederen, reserveonderdelen of accessoires die niet door de oorspronkelijke producent zijn geleverd.

23 decies bis.

23 decies ter.