6.7.2018   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 238/112

—

gezien zijn eerdere resoluties over Myanmar en over de situatie van de Rohingya-moslims, met name zijn resolutie van 7 juli 2016 (1),

—

gezien de conclusies van de Raad van 20 juni 2016 over de EU-strategie voor Myanmar/Birma,

—

gezien de gezamenlijke mededeling aan het Europees Parlement en de Raad van de hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid: „Elementen voor een strategie van de EU ten aanzien van Myanmar/Birma: een speciaal partnerschap voor democratie, vrede en welvaart”,

—

gezien de verklaring van de vicevoorzitter van de Commissie/hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid (VV/HV), Federica Mogherini, over de aantreding van de nieuwe regering van de Unie van Myanmar,

—

gezien de verklaring van de woordvoerder van de VV/HV over de recente escalatie van het geweld in Myanmar op 2 december 2016,

—

gezien het gezamenlijke persbericht van 25 november 2016 over de derde mensenrechtendialoog EU-Myanmar,

—

gezien de conclusies van de Raad van 4 december 2015 over stateloosheid,

—

gezien de recente briefings van de Hoge Commissaris van de VN (OHCHR) voor de mensenrechten en de Speciaal Rapporteur van de VN over de mensenrechtensituatie in Myanmar van respectievelijk 29 en 18 november 2016, over de verslechterende mensenrechtensituatie in de noordelijke deelstaat Rakhine,

—

gezien het verslag van de Hoge Commissaris van de VN voor de mensenrechten over de mensenrechtensituatie van Rohingya-moslims en andere minderheden in Myanmar, van 20 juni 2016,

—

gezien resolutie 31/24 van de Mensenrechtenraad van de VN over de „Mensenrechtensituatie in Myanmar”, die is aangenomen op 24 maart 2016,

—

gezien het verslag van de Speciaal Rapporteur van de VN over de mensenrechtensituatie in Myanmar van 18 maart 2016,

—

gezien het VN-verdrag van 1951 betreffende de status van vluchtelingen en het aanvullende protocol hierbij van 1967,

—

gezien het Verdrag betreffende de status van statelozen van 1954 en het Verdrag tot beperking der stateloosheid van 1961,

—

gezien het mondiaal actieplan 2014-2024 van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties (UNHCR) om een einde te maken aan stateloosheid,

—

gezien de artikelen 18-21 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van 1948,

—

gezien het Internationale Verdrag inzake burgerlijke en politieke rechten en het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten, beide van 1966,

—

gezien het Handvest van de ASEAN,

—

gezien het verslag van parlementsleden van de Associatie van Zuidoost-Aziatische staten (ASEAN) die ijveren voor de mensenrechten van april 2015 over „de Rohingya-crisis en het risico op wreedheden in Myanmar: een uitdaging en oproep tot actie voor de ASEAN”,

—

gezien artikel 135, lid 5, en artikel 123, lid 4, van zijn Reglement,

A.

overwegende dat de Hoge Commissaris van de VN voor de mensenrechten, Zeid Ra'ad Al Hussein, in zijn rapport van 20 juni 2016 ingaat op de aanhoudende ernstige mensenrechtenschendingen jegens de Rohingya, met inbegrip van willekeurige ontneming van nationaliteit, waardoor zij stateloos worden, ernstige beperking van de vrijheid van verkeer, bedreigingen voor mensenlevens en veiligheid, het ontzeggen van het recht op gezondheid en onderwijs, dwangarbeid, seksueel geweld en beperkingen van de politieke rechten, en dat er bijgevolg sprake kan zijn van misdaden tegen de menselijkheid; overwegende dat de heer Al Hussein aangeeft dat de Rohingya worden uitgesloten van tal van beroepen en speciale formaliteiten moeten vervullen om toegang te krijgen tot een ziekenhuis, wat leidt tot vertragingen en het overlijden van baby's en moeders tijdens de bevalling; overwegende dat John McKissick, hoofd van het kantoor van het vluchtelingenagentschap van de VN in de Bengaalse stad Cox's Bazar recentelijk heeft verklaard dat Myanmar probeert op zijn grondgebied een etnische zuivering door te voeren op de islamitische Rohingya-minderheid; overwegende dat de mensenrechtenschendingen tegen de Rohingya-minderheid neerkomen op collectieve bestraffing;

B.

overwegende dat gewapende overvallers op 9 oktober 2016 drie politieposten hebben aangevallen in de buurt van de Bengaalse grens, waarbij negen politieagenten om het leven kwamen en veel wapens werden gestolen; overwegende dat de regering van Myanmar beweerde dat de overvallers deel uit maakten van een Rohingya-militie en dat zij, naar aanleiding hiervan, het Maungdaw-district tot „operationele zone” verklaarde met een avondklok en andere strenge beperkingen, inclusief voor journalisten en externe waarnemers, die niet worden toegelaten tot het gebied;

C.

overwegende dat plaatselijke bronnen volgens mensenrechtenorganisaties ernstige schendingen van de mensenrechten door regeringstroepen rapporteren in de zogenoemde operationele zone; overwegende dat de regering van Myanmar heeft gerapporteerd dat er 69 vermeende militanten zijn gedood en 17 veiligheidsagenten, een bewering die niet onafhankelijk kan worden gecontroleerd vanwege de toegangsbeperkingen;

D.

overwegende dat er op 3 november 2016 een tweede aanval heeft plaatsgehad op een grenspost die heeft geleid tot de dood van een politieagent;

E.

overwegende dat mensenrechtenorganisaties, met name Human Rights Watch, aan de hand van satellietbeelden hebben gerapporteerd dat er grootschalige vernielingen van huizen en andere gebouwen hebben plaatsgevonden in delen van de noordelijke deelstaat Rakhine die momenteel ontoegankelijk is voor ngo's en onafhankelijke waarnemers;

F.

overwegende dat de regering van Myanmar op 2 en 3 november 2016 onder auspiciën van de regering een inspectiebezoek heeft gebracht aan getroffen delen van Maungdaw met een negenkoppige delegatie van buitenlandse ambassadeurs, inclusief de VN-resident coördinator, die bevestigden dat zij in verschillende steden afgebrande gebouwen zagen;

G.

overwegende dat in de afgelopen weken ten minste 25 000 Rohingya zijn gevlucht naar het naburige Bangladesh, en dat er naar schatting 30 000 inwoners van de deelstaat Rakhine door het geweld zijn ontheemd; overwegende dat er momenteel 56 000 Rohingya zijn geregistreerd bij de UNHCR in Maleisië;

H.

overwegende dat Myanmar sinds 2011 stappen heeft ondernomen om zijn economische en politieke systeem te hervormen; overwegende dat het leger echter nog steeds een buitensporige grote invloed heeft op de gang van zaken in het land; overwegende dat er in november 2015 een nieuw nationaal parlement is verkozen en dat er in maart 2016 een nieuw verkozen nationale regering is aangetreden;

I.

overwegende dat de EU en andere mondiale spelers in reactie hierop de sancties hebben opgeheven en Myanmar hebben laten integreren in mondiale politieke en economische structuren; overwegende dat de EU en haar lidstaten een belangrijke rol hebben gespeeld bij het hervormings- en omwentelingsproces en hebben bijgedragen tot, onder andere, aanzienlijke ontwikkelingshulp, opleiding en technische samenwerking, bevordering van een inclusieve landelijke bestandsovereenkomst en handel in het kader van de EBA-faciliteit (Alles Behalve Wapens); overwegende dat de EU en Myanmar jaarlijks mensenrechtendialogen organiseren;

J.

overwegende dat er nog steeds veel problemen bestaan, ook op het gebied van de mensenrechten en met name met betrekking tot de Rohingya-minderheid; overwegende dat de meer dan 1 miljoen Rohingya al generaties in Myanmar hebben geleefd, maar nu een van de meest vervolgde minderheden ter wereld zijn; overwegende dat zij officieel stateloos zijn sinds de Birmese wet op het burgerschap van 1982; overwegende dat de Rohingya bij de autoriteiten van Myanmar en in de buurlanden ongewenst zijn, hoewel sommige van die landen grote gemeenschappen vluchtelingen opvangen; overwegende dat de juridische structuur van Myanmar discriminatie van minderheden heeft geïnstitutionaliseerd en met name de Rohingya stateloos heeft gemaakt, omdat hun tijdelijke identiteitskaarten (witte kaarten) in maart 2015 ongeldig zijn verklaard en zij sinds 2012 geen geboortebewijzen voor hun kinderen hebben kunnen verkrijgen;

K.

overwegende dat de autoriteiten van Myanmar de Rohingya hun elementaire rechten blijven ontzeggen; overwegende dat volgens een verslag uit april 2015 door parlementariërs voor mensenrechten van de ASEAN, toen het verslag geschreven werd, circa 120 000 Rohingya in de deelstaat Rakhine verbleven in meer dan 80 kampen voor binnenlandse ontheemden, met beperkte toegang tot humanitaire hulp, terwijl meer dan 100 000 anderen in de afgelopen jaren over zee of over land zijn gevlucht, vaak overgeleverd aan mensensmokkelaars, naar andere landen en dat velen omkomen tijdens deze gevaarlijke tocht;

L.

overwegende dat verkrachting door de gewapende troepen naar verluidt veelvuldig wordt gebruikt als wapen om etnische minderheden te intimideren, met verwoestende gevolgen voor de slachtoffers; overwegende dat de Speciale Vertegenwoordiger van de VN-secretaris-generaal voor seksueel geweld in conflictgebieden, Zainab Hawa Bangura, hierover haar ernstige bezorgdheid heeft geuit; overwegende dat het Internationaal Strafhof verkrachting en andere vormen van seksueel geweld heeft opgenomen op zijn lijst van oorlogsmisdaden en daden die een misdaad tegen de menselijkheid vormen; overwegende dat met name moet worden benadrukt dat de Rohingya-vrouwen het slachtoffer zijn van meervoudige vormen van discriminatie, waaronder seksueel misbruik en gedwongen sterilisatie;

M.

overwegende dat er ernstige bezorgdheid bestaat over de LGBTI-gemeenschap in Myanmar, met inbegrip van Rohingya, die nog steeds worden vervolgd en gecriminaliseerd onder het voorwendsel van een bepaling die nog uit het koloniale tijdperk stamt, Sectie 377 van het Wetboek van Strafrecht, en die nog steeds op arbitraire gronden worden gearresteerd en opgesloten, geïntimideerd, fysiek en seksueel worden mishandeld en die geen medische zorg ontvangen;

N.

overwegende dat Aung San Suu Kyi tijdens een ontmoeting met de speciale rapporteur van de VN over de mensenrechtensituatie in Myanmar, Yanghee Lee, heeft aangekondigd dat de regering de term „Rohingya” (een voortzetting van de praktijken van de militaire dictatuur) niet zal gebruiken, omdat deze opruiend is, net zoals het woord „Bengaals”, en dat zij in plaats daarvan een nieuwe term voorstelt: „moslimgemeenschap in de deelstaat Rakhine”;

O.

overwegende dat Myanmar enkele inspanningen heeft gedaan om vooruitgang te boeken in het vredesproces, naast zijn voorbereidingen voor een nationale vredesconferentie; overwegende dat het van essentieel belang is het nationale bestand te handhaven en uit te breiden tot alle etnische gewapende groepen om te zorgen voor vrede, welvaart en eenheid in het land;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.