52001PC0273

Gewijzigd voorstel voor een VERORDENING VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD houdende wijziging van Verordening (EG) nr. 2027/97 betreffende de aansprakelijkheid van luchtvervoerders bij ongevallen (door de Commissie overeenkomstig artikel 250, lid 2 van het EG-verdrag ingediend)

TOELICHTING

1. inleiding

Op 6 juni 2000 heeft de Commissie een voorstel goedgekeurd voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad houdende wijziging van Verordening (EG) nr. 2027/97 betreffende de aansprakelijkheid van luchtvervoerders bij ongevallen [1]. Met dit voorstel werd beoogd:

[1] COM(2000)340 def. van 6.6.2000.

- Verordening (EG) nr. 2027/97 in overeenstemming te brengen met de bepalingen inzake aansprakelijkheid van het Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer (Verdrag van Montreal);

- een aantal aanvullende bepalingen op te nemen om de passagiers een betere bescherming te bieden;

- de bovenbedoelde maatregelen uit te breiden tot het binnenlandse luchtvervoer (binnen de lidstaten).

In zijn plenaire zitting van 5 april 2001 heeft het Europees Parlement het voorstel van de Commissie onder voorbehoud van een aantal amendementen goedgekeurd.

2. aanvaarde amendementen

De Commissie aanvaardt de volgende amendementen:

Nr. 1: omdat daardoor de omschrijving van de doelstellingen in de eerste overweging meer gewicht krijgt;

Nr. 2: aangezien daarbij een nieuwe overweging wordt opgenomen waarin wordt erkend dat ook na de inwerkingtreding van het Verdrag van Montreal de aansprakelijkheid van een aantal luchtvervoerders uit derde landen verder zal worden beheerst door het systeem van het Verdrag van Warschau (dat onvoldoende bescherming biedt). Door dit aspect te vermelden wordt het opleggen van de verplichting aan luchtvervoerders uit derde landen om hun passagiers informatie te verstrekken over hun aansprakelijkheidsregeling nog eens extra gemotiveerd;

Nr. 4: omdat daardoor in een overweging verder de nadruk wordt gelegd op het belang van transparante regels inzake aansprakelijkheid voor zowel passagiers als luchtvaartmaatschappijen;

Nr. 5: aangezien daardoor het onderwerp van de voorgestelde wijzigingsverordening nauwkeurig wordt gedefinieerd, namelijk aansprakelijkheid met betrekking tot het luchtvervoer van passagiers en hun bagage, en dus niet van vracht;

Nr. 6: aangezien daardoor de drie doelstellingen van het voorstel worden verduidelijkt;

Nr. 7: aangezien daardoor het voorstel wordt afgestemd op het Verdrag van Montreal, op grond waarvan naast natuurlijke personen ook rechtspersonen schadeloosstelling kunnen verlangen;

Nr. 8: omdat daarin een definitie van bagage wordt gegeven die alle onzekerheid wegneemt over de vraag of niet-aangegeven bagage ook in aanmerking komt, en waardoor de voorgestelde verordening wordt afgestemd op het Verdrag van Montreal;

Nr. 9: het op artikel 3, lid 2 (Verordening (EG) nr. 2027/97) betrekking hebbende gedeelte, aangezien daardoor wordt verduidelijkt dat de verzekeringsplicht te maken heeft met de aansprakelijkheid voor de passagiers in het kader van het verordening;

Nr. 10: - het op artikel 3bis, lid 2 (nieuw) (Verordening (EG) nr. 2027/97) betrekking hebbende gedeelte, aangezien daardoor wordt verduidelijkt dat het desbetreffende lid, zoals de verordening als geheel, geldt voor luchtvervoerders [niet van toepassing op de Nederlandse tekst];

- het op artikel 3bis, lid 3, betrekking hebbende gedeelte, aangezien de verplichting op klachten te reageren niet alleen moet gelden voor het aspect aansprakelijkheid, maar onderdeel moet zijn van een meeromvattende maatregel die alle soorten klachten bestrijkt;

Nr. 12: aangezien daardoor in het voorstel de noodzakelijke vermelding wordt opgenomen van de voorwaarden waaronder een voorschot voor het lenigen van economische noden als gevolg van overlijden of letsel moet worden terugbetaald;

Nr. 13: aangezien daardoor de in de voorgestelde wijzigingsverordening aan luchtvervoerders opgelegde verplichting op verkooppunten een samenvatting van de bepalingen inzake aansprakelijkheid te verstrekken, wordt verduidelijkt en aangescherpt in de zin dat (a) dit geldt voor alle vervoerders die in de Gemeenschap luchtvervoerdiensten aanbieden, en niet alleen voor luchtvervoerders van de Gemeenschap; (b) een aantal onderwerpen wordt vermeld waarover informatie moet worden verstrekt en (c) alle verkooppunten onder deze verplichting vallen, inclusief die voor verkoop per telefoon of via het internet. Tevens worden de luchtvervoerders van de Gemeenschap verplicht voor het verstrekken van de betrokken informatie gebruik te maken van de kennisgeving in de bijlage bij de verordening (zie amendement 18). Dit geheel van wijzigingen moet ervoor zorgen dat luchtvervoerders volledige informatie verstrekken in een gemakkelijk te begrijpen vorm, ongeacht de wijze waarop de tickets worden gekocht;

Nr. 14: daar het de luchtvervoerders de verplichting oplegt passagiers in de Gemeenschap bij aankoop van luchtvervoerdiensten een schriftelijke mededeling te verstrekken van de voor hun vlucht geldende aansprakelijkheidsbepalingen in plaats van een officiële kennisgeving, zodat de informatie in een eenvoudiger en bruikbaarder vorm kan worden aangeboden;

Nr. 15: aangezien daardoor een waardevolle bijdrage aan bovenbedoelde informatieverplichtingen wordt geleverd door deze in twee opzichten aan te passen: ten eerste door luchtvervoerders uit de Gemeenschappen toe te staan, wanneer zij op vrijwillige basis hogere maximumgrenzen aan hun aansprakelijkheid toepassen, dit te vermelden en ten tweede, door vervoerders uit derde landen toe te staan alleen informatie te verstrekken op vluchten naar, vanuit of binnen de Gemeenschap, namelijk de vluchten die van belang zijn voor het merendeel van de passagiers uit de Gemeenschap;

Nr. 16: omdat het betrokken lid overbodig is en kan worden geschrapt, daar de aansprakelijkheidsregeling niet contractueel maar bij wet wordt vastgesteld;

Nr. 17: aangezien daardoor de termijn wordt bekort waarbinnen de Commissie verslag moet uitbrengen over de toepassing van de voorgestelde wijzigings verordening met als gevolg dat de doeltreffendheid van de bescherming van de passagiers sneller kan worden beoordeeld. Ook wordt daardoor de herziening van de financiële aansprakelijkheidsgrenzen gekoppeld aan de in het Verdrag van Montreal vastgestelde procedures.

3. amendementen die na een aantal redactionele wijzigingen zijn aanvaard

Nr. 3: aangezien daardoor een overweging zodanig wordt toegelicht dat duidelijk wordt dat de Commissie om partij bij het Verdrag van Montreal te worden dit Verdrag moet ratificeren. "Sluiten" is hier echter een passender term dan "ratificeren";

Nr. 18: aangezien daarbij als bijlage bij de voorgestelde verordening de tekst van de mededeling over aansprakelijkheidsbepalingen wordt toegevoegd die lucht vervoerders uit de Gemeenschap op grond van amendement 13 gehouden zouden zijn te verstrekken, en daardoor tevens duidelijk wordt gemaakt dat deze mededeling niet kan worden gebruikt voor de interpretatie van de verordening. De redactionele wijzigingen houden met name in dat de verweermiddelen waarover de luchtvervoerders beschikken tegen schadeclaims bij overlijden of letsel nader worden gespecificeerd, dat wordt vermeld dat voorschotten moeten worden betaald zowel bij overlijden als bij letsel, dat de aansprakelijkheidsregeling voor bagage wordt verduidelijkt, dat een termijn wordt gesteld voor het indienen van klachten over verkeerd behandelde bagage en dat de aansprakelijkheidsregels worden verduidelijkt die gelden wanneer de luchtvaartmaatschappij die de vlucht verzorgt niet dezelfde is als die waarmee het vervoerscontract is gesloten.

4. Afgewezen amendementen

Nr. 9: Het op artikel 3, lid 1 (Verordening (EG) nr. 2027/97) betrekking hebbende gedeelte en Nr. 10: het op artikel 3bis, lid 1 (nieuw) (Verordening (EG) nr. 2027/97) betrekking hebbende gedeelte. Beide houden een zodanige aanpassing van de tekst in dat de aansprakelijkheid van luchtvervoerders bij de Gemeenschap onderworpen zou zijn aan alle desbetreffende bepalingen van het Verdrag van Montreal, in plaats van aan de specifieke artikelen die afzonderlijk op nummer worden vermeld in het voorstel van de Commissie. Door alle op aansprakelijkheid betrekking hebbende bepalingen van het Verdrag van toepassing te verklaren zou dit ook gelden voor artikelen waarnaar niet hoeft te worden verwezen om Verordening (EG) nr. 2027/97 in overeenstemming te brengen met het Verdrag van Montreal. Bijgevolg zouden daardoor de bevoegdheden van de Gemeenschap verder worden uitgebreid dan wat strikt noodzakelijk is voor de tenuitvoerlegging van de bepalingen van het Verdrag van Montreal in de Gemeenschap.

Nr. 11: aangezien de Commissie een algemene verwijzing naar het Verdrag van Montreal niet accepteert (zie hierboven) moet de betrokken bepaling, die luidt dat een luchtvervoerder van de Gemeenschap niet noodzakelijk de enige partij die aansprakelijk kan worden gesteld voor schade, in het voorstel voor een wijzigingsverordening worden gehandhaafd.

2000/0145(COD)

Gewijzigd voorstel voor een VERORDENING VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD houdende wijziging van Verordening (EG) nr. 2027/97 betreffende de aansprakelijkheid van luchtvervoerders bij ongevallen (Voor de EER relevante tekst)

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, inzonderheid op artikel 80, lid 2,

Gezien het voorstel van de Commissie [2],

[2] PB C [...] van [...], blz. [...].

Gezien het advies van het Economisch en Sociaal Comité [3],

[3] PB C [...] van [...], blz. [...].

Gezien het advies van het Comité van de Regio's [4],

[4] PB C [...] van [...], blz. [...].

Volgens de procedure van artikel 251 van het Verdrag [5],

[5] PB C [...] van [...], blz. [...].

Overwegende hetgeen volgt:

(1) In het kader van het gemeenschappelijk vervoerbeleid is het belangrijk te zorgen voor een passend schadevergoedingsniveau voor passagiers die bij een vliegtuigongeval betrokken zijn.

(2) Op 29 mei 1999 is in Montreal een nieuw Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer vastgesteld, waarin nieuwe mondiale aansprakelijkheidsregels in geval van ongevallen voor het internationale luchtvervoer zijn opgenomen die de regels van het Verdrag van Warschau van 1929 en latere wijzigingen vervangen.

(3) Voor luchtvervoerders uit sommige derde landen zal het Verdrag van Warschau gedurende onbepaalde tijd naast het Verdrag van Montreal blijven voortbestaan.

(4) Voornoemd Verdrag van Montreal voorziet in een systeem van onbeperkte aansprakelijkheid bij overlijden of letsel van passagiers.

(5) De Gemeenschap heeft het Verdrag van Montreal ondertekend en heeft het voornemen kenbaar gemaakt partij bij dit Verdrag te worden door het te sluiten.

(6) Verordening (EG) nr. 2027/97 van de Raad betreffende de aansprakelijkheid van luchtvervoerders bij ongevallen [6] dient in overeenstemming te worden gebracht met de bepalingen van het Verdrag van Montreal, om zodoende een uniform aansprakelijkheidssysteem voor het internationale luchtvervoer tot stand te brengen.

[6] PB L 285 van 17.10.1997, blz. 1.

(7) Binnen de interne luchtvaartmarkt wordt niet langer onderscheid gemaakt tussen nationaal en internationaal vervoer, en daarom dient zowel voor het internationale als het nationale vervoer binnen de Europese Gemeenschap dezelfde mate en aard van aansprakelijkheid te gelden.

(8) Overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel zijn maatregelen op communautair niveau wenselijk om te komen tot uniforme regelgeving voor alle luchtvervoerders van de Gemeenschap.

(9) Een systeem van onbeperkte aansprakelijkheid bij overlijden of letsel van passagiers is passend binnen de context van een veilig en modern luchtvervoerssysteem.

(10) Door de vaststelling van uniforme aansprakelijkheidsgrenzen bij verlies, beschadiging of vernietiging van bagage en bij door vertraging veroorzaakte schade die van toepassing zijn op alle door luchtvervoerders van de Gemeenschap verzorgde vervoer zal worden gezorgd voor eenvoudige en duidelijke regels voor zowel passagiers als luchtvaartmaatschappijen en zullen passagiers zelf kunnen bepalen wanneer een bijkomende verzekering noodzakelijk is.

(11) De toepassing van verschillende aansprakelijkheidsregelingen op verschillende routes binnen de netwerken van luchtvervoerders van de Gemeenschap zou voor deze maatschappijen onpraktisch en voor de passagiers verwarrend zijn.

(12) Het is wenselijk de slachtoffers van ongevallen en de personen ten hunnen laste in de periode onmiddellijk na het ongeval te verlossen van financiële zorgen op korte termijn.

(13) Krachtens artikel 50 van het Verdrag van Montreal moeten de partijen ervoor zorgen dat luchtvervoerders voldoende verzekerd zijn en bij de naleving van deze bepaling dient rekening te worden gehouden met artikel 7 van Verordening (EEG) nr. 2407/92 van de Raad van 23 juli 1992 betreffende de verlening van exploitatievergunningen aan luchtvaartmaatschappijen [7].

[7] PB L 240 van 24.8.1992, blz. 1.

(14) De geldende aansprakelijkheidsregels bij ongevallen dienen altijd te worden vermeld in de vervoersvoorwaarden van de luchtvervoerder en de passagiers dienen gemakkelijk over deze informatie te kunnen beschikken.

(15) Aan alle passagiers dient basisinformatie over de geldende aansprakelijkheidsregels te worden verstrekt, zodat zij indien nodig vóór de reis een passende aanvullende verzekering kunnen regelen.

(16) De in deze verordening vermelde monetaire bedragen dienen te worden herzien teneinde rekening te houden met de inflatie en eventuele herzieningen van de aansprakelijkheidsgrenzen in het Verdrag van Montreal,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Verordening (EG) nr. 2027/97 wordt als volgt gewijzigd:

1. De titel wordt gelezen:

"Verordening (EG) nr. 2027/97 betreffende de aansprakelijkheid van luchtvervoerders met betrekking tot het luchtvervoer van passagiers en hun bagage".

2. Artikel 1 wordt gelezen:

"Artikel 1

1. Deze verordening geeft uitvoering aan de bepalingen van het Verdrag van Montreal over het vervoer van passagiers en bagage, en bevat een aantal aanvullende bepalingen. Ze breidt de toepassing van de bepalingen in kwestie ook uit tot vervoer binnen de grenzen van één en dezelfde lidstaat."

3. Artikel 2 wordt als volgt gewijzigd:

i) Littera c) wordt gelezen:

"(c) "schadevergoedingsgerechtigde": een passagier of elke persoon die volgens het toepasselijke recht gerechtigd is om met betrekking tot die passagier schadeloosstelling te verlangen."

ii) Littera d) wordt gelezen:

"(d) "bagage": tenzij uitdrukkelijk anders bepaald, zowel aangegeven als niet-aangegeven bagage in de zin van artikel 17, lid 4, van het Verdrag van Montreal."

iii) Littera f) wordt gelezen:

"(f) "Verdrag van Warschau": het Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer, ondertekend te Warschau op 12 oktober 1929, het Verdrag van Warschau zoals dat op 28 september 1955 is gewijzigd te 's-Gravenhage en het Verdrag ter aanvulling van het Verdrag van Warschau, ondertekend te Guadalajara op 18 september 1961;"

iv) De volgende littera g) wordt toegevoegd:

"(g) "Verdrag van Montreal": het Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer, ondertekend te Montreal op 28 mei 1999."

v) Lid 2 wordt gelezen:

"2. Aan in deze verordening voorkomende begrippen die niet in lid 1 zijn omschreven, wordt dezelfde betekenis gehecht als daaraan in het Verdrag van Montreal wordt gegeven."

4. Artikel 3 wordt gelezen:

"Artikel 3

1. De aansprakelijkheid van een luchtvervoerder van de Gemeenschap voor de schade bij overlijden of lichamelijk letsel van een passagier is onderworpen aan het bepaalde in de artikelen 17, 20 en 21 van het Verdrag van Montreal.

2. De bij artikel 7 van Verordening (EEG) nr. 2407/92 opgelegde verzekeringsplicht, voor zover ze te maken heeft met de aansprakelijkheid van de passagiers, houdt in dat een luchtvervoerder van de Gemeenschap zich verzekert tegen aansprakelijkheid tot een niveau dat toereikend is om te waarborgen dat alle schadevergoedingsgerechtigde personen het volledige bedrag ontvangen waarop zij overeenkomstig deze verordening recht hebben."

5. Het volgende nieuwe artikel 3bis wordt toegevoegd:

"Artikel 3bis

1. De aansprakelijkheid van een luchtvervoerder van de Gemeenschap voor door vertraging veroorzaakte schade en in geval van vernietiging, verlies, beschadiging of vertraging bij het vervoer van bagage is onderworpen aan het bepaalde in de artikelen 19, 20, 22, (1), (2), (5) en (6), en 31 van het Verdrag van Montreal.

2. Het bijkomende bedrag dat overeenkomstig artikel 22, (2), van het Verdrag van Montreal door een luchtvervoerder van de Gemeenschap kan worden verlangd wanneer een passagier verklaart er bijzonder belang bij te hebben dat zijn bagage ter bestemming wordt afgeleverd, is gebaseerd op een tarief dat wordt bepaald door de extra vervoers- en verzekeringskosten voor de betrokken bagage bovenop de desbetreffende kosten voor bagage waarvan de waarde op of beneden het bedrag van de aansprakelijkheidsgrens wordt geraamd. Dit tarief wordt op verzoek aan de passagiers verstrekt."

6. Artikel 4 wordt gelezen:

"Artikel 4

Deze verordening:

- bevat geen enkele bepaling waaruit kan worden afgeleid dat de luchtvervoerder van de Gemeenschap de enige partij is die aansprakelijk kan worden gesteld voor schade;

- doet in geen enkel opzicht uitspraak over het feit of een persoon die overeenkomstig de bepalingen van de verordening aansprakelijk is voor schade verhaalrecht heeft tegenover enige andere persoon."

7. Artikel 5, lid 2, wordt gelezen:

"2. Onverminderd lid 1moet het voorschot in geval van overlijden ten minste 16.000 bijzondere trekkingsrechten in euro-equivalenten per passagier bedragen."

8. Artikel 5, lid 3, wordt gelezen:

"3. Een voorschot impliceert niet dat aansprakelijkheid wordt erkend en mag worden verrekend met elk bedrag dat later op basis van de aansprakelijkheid van de luchtvervoerder van de Gemeenschap wordt uitgekeerd, maar behoeft niet te worden terugbetaald, tenzij in de in artikel 20 van het Verdrag van Montreal bedoelde gevallen of als degene die het voorschot ontvangen heeft niet schadevergoedingsgerechtigd was."

9. Artikel 6 wordt gelezen:

"Artikel 6

1. Het bepaalde in de artikelen 3, 3bis en 5 moet in de vervoersvoorwaarden van de luchtvervoerder van de Gemeenschap tot uitdrukking komen.

2. Alle luchtvervoerders die in de Gemeenschap luchtvervoersdiensten aanbieden, zorgen ervoor dat de passagiers op alle verkooppunten, ook voor de verkoop per telefoon of via het internet, een samenvatting van de voornaamste bepalingen op de aansprakelijkheid voor passagiers en hun bagage kunnen krijgen, die ook de termijnen voor het indienen van een eis tot schadeloosstelling en de mogelijkheid van aanvullende bagageverzekering vermeldt. Om aan hun informatieplicht te voldoen, moeten alle aanbieders van luchtvervoer in de Gemeenschap gebruikmaken van de kennisgeving in de bijlage bij deze verordening.

3. Naast de krachtens lid 2 verplichte inlichtingen verstrekken de luchtvervoerders elke consument in de Gemeenschap bij aankoop van luchtvervoerdiensten een schriftelijke mededeling van:

- in voorkomend geval, het voor de desbetreffende vlucht geldende maximum inzake de aansprakelijkheid van de luchtvervoerder voor overlijden of lichamelijk letsel;

- het voor de desbetreffende vlucht geldende maximum inzake de aansprakelijkheid van de luchtvervoerder voor vernietiging, verlies of beschadiging van bagage, vergezeld van een waarschuwing dat bagage met een hogere waarde dan dit bedrag bij de vertrekbalie bij de luchtvervoerder moet worden aangemeld of vóór de reis volledig door de passagier moet worden verzekerd;

- het voor de desbetreffende vlucht geldende maximum inzake de aansprakelijkheid van de luchtvervoerder voor door vertraging veroorzaakte schade.

4. Voor alle door luchtvervoerders van de Gemeenschap verrichte vervoer worden de bij deze verordening vastgestelde maxima vermeld in overeenstemming met de kennisgevingsplicht van artikel 6, leden 2 en 3, tenzij de luchtvaartmaatschappij van de Gemeenschap op vrijwillige basis hogere maximumgrenzen toepast. Voor alle vervoer door luchtvaartmaatschappijen van buiten de Gemeenschap kunnen leden 2 en 3 van dit artikel alleen van toepassing zijn op vervoer naar, vanuit of binnen de grenzen van de Gemeenschap."

10. Artikel 7 wordt gelezen:

"Artikel 7

Uiterlijk drie jaar na de datum van inwerkingtreding van deze verordening stelt de Commissie een verslag over de toepassing van de verordening op. Met name zal de Commissie daarbij nagaan of de in de desbetreffende artikelen van het Verdrag van Montreal vermelde bedragen moeten worden herzien in het licht van de economische ontwikkelingen en de aanbevelingen van de bewaarnemende instantie van de internationale organisatie voor de burgerluchtvaart (ICAO)."

Artikel 2

Deze verordening treedt in werking op de 20e dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen. Zij is van toepassing met ingang van de datum van inwerkingtreding daarvan of met ingang van de datum van inwerkingtreding van het Verdrag van Montreal, naar gelang welke datum de laatste is.

Deze verordening is bindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat.

Gedaan te Brussel, [...]

Voor het Europees Parlement Voor de Raad

De voorzitter De voorzitter

[...] [...]

BIJLAGE

Informatieve kennisgeving in overeenstemming met artikel 6, lid 2:

Aansprakelijkheid van luchtvaartmaatschappijen van de Gemeenschap voor passagiers

Deze informatieve kennisgeving geeft een samenvatting van de aansprakelijkheidsregels die toegepast worden door luchtvaartmaatschappijen van de Gemeenschap overeenkomstig de EG-wetgeving en het Verdrag van Montreal.

Grondslag voor deze regels is het Verdrag van Montreal van 25 mei 1999, dat in de Gemeenschap uitgevoerd wordt door Verordening (EG) nr. 2027/97 (in geamendeerde vorm). Deze informatie is een samenvatting en kan niet als interpretatie van de desbetreffende wetgeving worden gebruikt. Indien deze kennisgeving afwijkt van de bepalingen van Verordening (EG) nr. 2027/97, gelden deze laatste.

Passagiers wordt geadviseerd ervoor te zorgen dat zij tijdens hun reis terdege persoonlijk verzekerd zijn als aanvulling op hun wettelijke rechten.

Schadeloosstelling bij overlijden of letsel

De aansprakelijkheid voor overlijden of letsel van passagiers is niet door financiële limieten beperkt. Voor schade tot 100.000 speciale trekkingsrechten (bedrag bij benadering in plaatselijke munt) kan de luchtvaartmaatschappij haar aansprakelijkheid niet afwijzen of beperken. Boven dat bedrag kan ze zich tegen een aanspraak verzetten als ze het bewijs kan leveren dat ze niet nalatig is geweest of anderszins in gebreke is gebleven.

Voorschotten

Als een passagier gewond raakt of om het leven komt, moet de vervoermaatschappij een voorschot uitbetalen om aan de onmiddellijke economische behoeften tegemoet te komen. In geval van overlijden kan het voorschot niet minder dan 16 000 speciale trekkingsrechten (bedrag bij benadering in plaatselijk munt) bedragen.

Vertraging van passagiers

In geval van vertraging is de vervoerder aansprakelijk voor schade die ontstaat, tenzij hij alle redelijke maatregelen getroffen heeft om de vertraging te voorkomen of dat het onmogelijk geweest is om dergelijke maatregelen te treffen. De aansprakelijkheid voor vertraging is beperkt tot 4.150 speciale trekkingsrechten (bedrag bij benadering in plaatselijke munt).

Bagage

De luchtvaartmaatschappij is aansprakelijk voor vernietiging, verlies, beschadiging of vertraging van bagage tot een maximum van 1.000 speciale trekkingsrechten (bedrag bij benadering in plaatselijke munt) per passagier. Wanneer het aangegeven bagage betreft, is de maatschappij ook aansprakelijk indien zij niet in gebreke is gebleven, tenzij die schade het gevolg is van de aard van de bagage zelf. Wanneer het niet-aangegeven bagage betreft, is de luchtvaartmaatschappij enkel aansprakelijk voor schade die aan haar toe te schrijven is.

Voor aangegeven bagage kan een hogere aansprakelijkheidslimiet gelden indien de passagier een speciale verklaring aflegt en een aanvullende vergoeding betaalt.

Klachten over bagage

In geval van beschadiging van aangegeven bagage moet de passagier bij de luchtvaartmaatschappij schriftelijk een klacht indienen binnen zeven dagen na ontvangst van zijn bagage. In geval van vertraagde bagage moet de passagier schriftelijk een klacht indienen binnen 21 dagen na de datum waarop de bagage tot zijn of haar beschikking is gesteld.

Aansprakelijkheid van de luchtvaartmaatschappij waarmee het vervoerscontract is gesloten en de maatschappij die de vlucht verzorgt

Als de luchtvaartmaatschappij die de vlucht verzorgt niet dezelfde is als de maatschappij waarmee het vervoerscontract is gesloten en waarvan de naam of code dus op het ticket voorkomt, heeft de passagier het recht een klacht of aanspraak op schadeloosstelling aan elk van beide maatschappijen te richten.

Termijn voor gerechtelijke procedure

Een gerechtelijke procedure tot het verkrijgen van schadeloosstelling moet worden aangevangen binnen twee jaar na het tijdstip van aankomst op de plaats van bestemming of het tijdstip waarop het vliegtuig had moeten aankomen.