E

=

de totale emissies ten gevolge van het gebruik van de brandstof (gCO2eq/MJ brandstof)

e i

=

e i flex + e i inflex – e ex-use: emissies ten gevolge van de levering van inputs (gCO2eq/MJ brandstof)

e i flex

=

emissies van flexibele inputs (gCO2eq/MJ brandstof)

e i inflex

=

emissies van inflexibele inputs (gCO2eq/MJ brandstof)

e ex-use

=

emissies ten gevolge van het gebruik of de bestemming van inputs (gCO2eq/MJ brandstof)

e p

=

emissies ten gevolge van verwerkende activiteiten (gCO2eq/MJ brandstof)

e p

=

emissies ten gevolge van vervoer en distributie (gCO2eq/MJ brandstof)

e u

=

emissies ten gevolge van de verbranding van brandstof bij het eindgebruik ervan (gCO2eq/MJ brandstof)

e ccs

=

emissiereducties door afvang en geologische opslag van koolstof (gCO2eq/MJ brandstof)

—

het deel van het proces dat gebaseerd is op de conventionele input, en

—

het deel van het proces dat gebaseerd is op hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong en brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof, ervan uitgaande dat de procesdelen voor het overige identiek zijn.

E

=

de totale emissies ten gevolge van het gebruik van hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong of brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof

E F

=

de totale emissies ten gevolge van het gebruik van de fossiele referentiebrandstof

a)

het aandeel hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong wordt bepaald door de relevante hernieuwbare-energie-input in het proces te delen door de totale relevante energie-inputs in het proces;

b)

het aandeel brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof wordt bepaald door de relevante energie-input die in aanmerking komt als bron voor de productie van brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof in het proces, te delen door de totale relevante energie-inputs in het proces.

a)

de broeikasgasemissiewaarden worden toegekend overeenkomstig deel C van deze bijlage. Dit laat toetsing aan de staatssteunregels onverlet;

b)

de broeikasgasemissiewaarden worden toegekend op basis van het aantal uren werking van de installatie die hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong en brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof produceert. Wanneer het aantal uren werking in het laatste kalenderjaar waarvoor betrouwbare gegevens beschikbaar zijn, gelijk is aan of lager is dan het aantal uren waarin de marginale elektriciteitsprijs was bepaald door installaties die hernieuwbare elektriciteit produceren of door kerncentrales, wordt aan netstroom die wordt gebruikt in het productieproces van hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong en brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof een broeikasgasemissiewaarde van nul gCO2eq/MJ toegekend. Wanneer dit aantal uren werking wordt overschreden, wordt aan netstroom die wordt gebruikt in het productieproces van hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong en brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof een broeikasgasemissiewaarde van 183 gCO2eq/MJ toegekend, of

c)

de broeikasgasemissiewaarde van de marginale elektriciteitsproductie-eenheid op het tijdstip van de productie van de hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong in de biedzone kan worden gebruikt, voor zover de nationale transmissiesysteembeheerder die informatie openbaar toegankelijk maakt.

a)

de aan de levering van inflexibele inputs toegewezen emissies worden bepaald door de verloren productie van elektriciteit, warmte of andere producten te vermenigvuldigen met de relevante emissiefactor. In geval van verloren elektriciteitsproductie zijn de in aanmerking te nemen emissiefactoren die voor netstroomopwekking in het land waar de verandering plaatsvond, en worden zij bepaald volgens de passende methode van punt 5 of 6. In geval van een verandering in het gebruik van materiaal worden de aan het vervangende materiaal toe te wijzen emissies berekend volgens de methode voor materiaalinputs. In de eerste 20 jaar na de aanvang van de productie van hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong of brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof wordt het verlies aan productie van elektriciteit, warmte en materiaal bepaald op basis van de gemiddelde hoeveelheid elektriciteit en warmte die uit de inflexibele input werd geproduceerd in de laatste drie jaar vóór de aanvang van de productie van hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong of brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof. Na 20 productiejaren wordt het verlies aan productie van elektriciteit, warmte of andere producten bepaald op basis van de minimumnormen voor energieprestaties in de relevante BBT-conclusies (beste beschikbare technieken). Wanneer het proces niet onder een BBT valt, wordt de schatting van het productieverlies gebaseerd op een vergelijkbaar proces waarbij geavanceerde technologie wordt toegepast;

b)

in geval van inflexibele inputs met betrekking tot tussenstromen in industriële processen, zoals cokesovengas, hoogovengas in een staalfabriek of raffinaderijgas in een olieraffinaderij, waarbij het effect van verandering in gebruik met het oog op brandstofproductie niet rechtstreeks kan worden gemeten, moeten de emissies ten gevolge van het veranderde gebruik van inputs worden bepaald op basis van simulaties van de werking van de installatie voor en na de aanpassing om brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof te produceren. Indien de aanpassing van de installatie heeft geleid tot minder output van bepaalde producten, bevatten de aan de inflexibele input toegewezen emissies ook de emissies in verband met de vervanging van de verloren producten;

c)

wanneer in het proces gebruik wordt gemaakt van inflexibele inputs van nieuwe installaties, zoals een nieuwe staalfabriek die zijn hoogovengas gebruikt voor de productie van brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof, wordt rekening gehouden met de gevolgen van het onttrekken van de input aan het meest economische alternatieve gebruik. Vervolgens worden de gevolgen voor de emissies berekend aan de hand van de minimumnormen voor energieprestaties in de desbetreffende BBT-conclusies. Voor industriële processen die niet onder een BBT vallen, worden de bespaarde emissies berekend op basis van het vergelijkbare proces waarbij geavanceerde technologie wordt toegepast.

a)

de CO2 is afgevangen bij een in bijlage I bij Richtlijn 2003/87/EG genoemde activiteit, is vooraf in aanmerking genomen in een doeltreffend koolstofbeprijzingssysteem en is vóór 2036 in de chemische samenstelling van de brandstof verwerkt. Indien de CO2 niet het resultaat is van de verbranding van brandstoffen voor elektriciteitsopwekking, dan wordt deze termijn tot 2041 verlengd, of

b)

de CO2 is afgevangen uit de lucht, of

c)

de afgevangen CO2 komt voort uit de productie of de verbranding van biobrandstoffen, vloeibare biomassa of biomassabrandstoffen die voldoen aan de duurzaamheids- en broeikasgasemissiereductiecriteria, en voor de CO2-afvang zijn geen kredieten verstrekt in verband met emissiereducties door het afvangen en vervangen van CO2 zoals bepaald in de bijlagen V en VI bij Richtlijn (EU) 2018/2001, of

d)

de afgevangen CO2 komt voort uit de verbranding van hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong of brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof die voldoen aan de broeikasgasemissiereductiecriteria van artikel 25, lid 2, en artikel 28, lid 5, van Richtlijn (EU) 2018/2001 en de onderhavige verordening, of

e)

de afgevangen CO2 is afkomstig van een geologische CO2-bron en de CO2 was eerder op natuurlijke wijze vrijgekomen.

a)

de toewijzing vindt plaats aan het einde van het proces waarin de bijproducten worden geproduceerd. De toegewezen emissies omvatten de emissies ten gevolge van het proces zelf, alsook die welke aan de inputs in het proces worden toegewezen,

b)

de toe te wijzen emissies zijn e i plus eventuele fracties van e p , e td en e ccs die plaatsvinden tot en met de procesfase waarin de bijproducten worden geproduceerd. Indien een input in het proces zelf een bijproduct van een ander proces is, vindt eerst de toewijzing in het andere proces plaats om vast te stellen welke emissies aan de input moeten worden toegewezen,

c)

indien een installatie binnen de projectgrens slechts één van de bijproducten van het project behandelt, moeten de emissies van die installatie volledig aan dat bijproduct worden toegewezen,

d)

wanneer in het proces de verhouding van de geproduceerde bijproducten kan worden gewijzigd, worden de emissies toegewezen op basis van fysieke causaliteit door de manier te bepalen waarop de procesemissies worden beïnvloed door het verhogen van de output van slechts één bijproduct terwijl de andere outputs constant blijven,

e)

wanneer de verhouding van de producten onveranderlijk is en alle bijproducten brandstoffen, elektriciteit of warmte zijn, worden de emissies toegewezen op basis van de energie-inhoud. Indien de toewijzing betrekking heeft op afgevoerde warmte op basis van de energie-inhoud, mag alleen het nuttige deel van de warmte in aanmerking worden genomen, zoals uiteengezet in bijlage V, deel C, punt 16, bij Richtlijn 2018/2001,

f)

wanneer de verhouding van de producten onveranderlijk is en sommige bijproducten materialen zonder energie-inhoud zijn, worden de emissies toegewezen op basis van de economische waarde van de bijproducten. De in aanmerking te nemen economische waarde is de gemiddelde waarde af fabriek van de producten in de voorafgaande drie jaar. Indien dergelijke gegevens niet beschikbaar zijn, wordt de waarde geschat door de grondstoffenprijzen te verminderen met de kosten van vervoer en opslag (5).