“1.   De producenten en importeurs sturen hun aanvragen voor de in artikel 8 bedoelde eenheids-UI’s en de overeenkomstige in artikel 23 bedoelde, door de mens leesbare codes naar de bevoegde ID-uitgever. De aanvragen worden overeenkomstig artikel 36 elektronisch ingevoerd.”

“3.   Binnen twee werkdagen na ontvangst van de aanvraag en in de vermelde volgorde moet de ID-uitgever:

“4.   Een lidstaat kan van de ID-uitgevers echter verlangen dat zij als alternatief voor de elektronische levering ook de fysieke levering van eenheids-UI’s aanbieden. In gevallen waarin fysieke levering van eenheids-UI’s wordt aangeboden, geven de producenten en importeurs aan of fysieke levering wordt gevraagd. In dat geval moet de ID-uitgever binnen tien werkdagen na ontvangst van de aanvraag en in de vermelde volgorde:

“1.   Marktdeelnemers en eerste detaillisten vragen voor elke lidstaat waar zij ten minste één faciliteit beheren, één enkele code (“identificatiecode voor marktdeelnemers”) aan bij de bevoegde ID-uitgever. Importeurs vragen ook voor elke lidstaat waar zij hun producten in de handel brengen, een identificatiecode aan bij de bevoegde ID-uitgever.

Marktdeelnemers die zelfstandige magazijnen beheren die niet in de Unie zijn gevestigd en waar producten worden opgeslagen die in de Unie zijn vervaardigd en bestemd zijn voor de Uniemarkten in doorvoer door derde landen, kunnen een marktdeelnemersidentificatiecode aanvragen bij de ID-uitgever die bevoegd is voor de lidstaat waar de meeste door deze marktdeelnemers opgeslagen producten in de handel worden gebracht.”

“5.   Alle wijzigingen in de informatie die in het oorspronkelijke aanvraagformulier is verstrekt, en iedere beëindiging van activiteiten van de marktdeelnemer worden onverwijld door de betrokken marktdeelnemer meegedeeld aan de ID-uitgever, in het in bijlage II, hoofdstuk II, deel 1, respectievelijk punten 1.2 en 1.3, omschreven formaat. Indien de deelnemer ophoudt te bestaan, moet de ID-uitgever de marktdeelnemersidentificatiecode schrappen uit het register.

De schrapping van een marktdeelnemersidentificatiecode leidt tot de automatische schrapping van de daarmee samenhangende faciliteits- en machine-identificatiecodes door de ID-uitgever.”.

“2.   Binnen twee werkdagen verstuurt de ID-uitgever de code naar de aanvragende deelnemer.

Indien de aanvragende marktdeelnemer een producent of importeur is, stuurt hij de code, samen met de informatie over zijn overeenkomstig artikel 26 opgezette primaire gegevensopslagplaats, binnen twee werkdagen na ontvangst van de code verder door naar de exploitant van de secundaire gegevensopslag.”

“3.   Alle aan de ID-uitgever overeenkomstig artikel 14, lid 2, verstrekte informatie en de daarmee overeenstemmende identificatiecodes maken deel uit van een register dat moet worden opgezet, beheerd en bijgewerkt door de bevoegde ID-uitgever. De bevoegde ID-uitgever houdt de in het register opgeslagen informatie bij zolang het traceringssysteem operationeel is.”.

“1.   Alle faciliteiten, van productie tot de eerste detaillist, worden geïdentificeerd met één enkele code (“faciliteitsidentificatiecode”) die wordt aangemaakt door de ID-uitgever die bevoegd is voor het grondgebied waarop de faciliteit zich bevindt.

In afwijking van de eerste alinea wordt een eerste detaillist die is geïntegreerd in een faciliteit die geen detailhandel is, geïdentificeerd met een afzonderlijke faciliteitsidentificatiecode die overeenstemt met zijn functie.”

“2.   Marktdeelnemers en eerste detaillisten vragen een faciliteitsidentificatiecode aan door aan de ID-uitgever de in bijlage II, hoofdstuk II, deel 1, punt 1.4, vermelde informatie te verstrekken in het daarin omschreven formaat.

Marktdeelnemers die zelfstandige magazijnen beheren die niet in de Unie zijn gevestigd en waar producten worden opgeslagen die in de Unie zijn vervaardigd en bestemd zijn voor de markten van de Unie in doorvoer door derde landen, kunnen een faciliteitsidentificatiecode aanvragen voor een zelfstandig magazijn dat zich in een derde land bevindt bij de ID-uitgever die bevoegd is voor de lidstaat waar de meeste door deze marktdeelnemers opgeslagen producten in de handel worden gebracht. Daartoe verstrekken zij de ID-uitgever de in bijlage II, hoofdstuk II, deel 1, punt 1.4, vermelde informatie in het daarin omschreven formaat.”

“5.   Alle wijzigingen in de informatie die is verstrekt in het oorspronkelijke aanvraagformulier, en iedere sluiting van een faciliteit worden door de marktdeelnemer onverwijld meegedeeld aan de ID-uitgever, in het in bijlage II, hoofdstuk II, deel 1, punten 1.5 en 1.6, omschreven formaat.

De schrapping van een faciliteitsidentificatiecode leidt tot de automatische schrapping van de daarmee samenhangende machine-identificatiecodes door de ID-uitgever.”.

“1.   Alle machines en machineonderdelen worden geïdentificeerd met één enkele code (“machine-identificatiecode”) die wordt aangemaakt door de voor het grondgebied waarop de machine zich bevindt bevoegde ID-uitgever.”

“3.   Voor machines en machineonderdelen die zich in productiefaciliteiten buiten de Unie bevinden, berust de verplichting om een machine-identificatiecode aan te vragen bij de in de Unie gevestigde importeur. De importeur doet de aanvraag bij een ID-uitgever die is aangesteld door de lidstaat waar zijn producten in de handel worden gebracht. De registratie door de importeur is onderworpen aan de toestemming van de entiteit die verantwoordelijk is voor de productiefaciliteit in het derde land. De importeur informeert de marktdeelnemer die verantwoordelijk is voor de productiefaciliteit in het derde land over alle gegevens van de registratie, met inbegrip van de toegewezen machine-identificatiecode.”

“4.   Alle wijzigingen in de informatie die is verstrekt in het oorspronkelijke aanvraagformulier, en elke buitengebruikstelling van de geregistreerde machines en machineonderdelen worden door de marktdeelnemer onverwijld meegedeeld aan de ID-uitgever, in het in bijlage II, hoofdstuk II, deel 1, punten 1.8 en 1.9, omschreven formaat.

De producenten en importeurs brengen alle nodige wijzigingen aan in de informatie die in het oorspronkelijke aanvraagformulier is verstrekt, om de nodige informatie te verstrekken over machineonderdelen waarvoor uiterlijk op 20 mei 2024 een machine-identificatiecode vereist is. De wijzigingen gebeuren in het formaat dat is omschreven in bijlage II, hoofdstuk II, deel 1, punt 1.8. Deze eis geldt ook voor de informatie over machines die geen afzonderlijk identificeerbare machineonderdelen bevatten.”.

“2.   In het geval van elektronisch aangeleverde eenheids-UI’s zijn de producenten en importeurs verantwoordelijk voor het overeenkomstig de eisen van lid 1 en bijlage III coderen van de eenheids-UI’s.”

“3.   In het geval van fysiek aangeleverde eenheids-UI’s zijn de ID-uitgevers verantwoordelijk voor het overeenkomstig de eisen van lid 1 en bijlage III coderen van de codes die zijn aangemaakt in overeenstemming met de eisen van artikel 8, lid 2.”

“6.   Om de in lid 1 bedoelde gegevensdragers te onderscheiden van andere gegevensdragers die zijn aangebracht op verpakkingseenheden, kunnen marktdeelnemers de markering “TTT” of “EU TTT” toevoegen naast eerstgenoemde gegevensdragers.

Om de in lid 5 bedoelde gegevensdragers te onderscheiden van andere gegevensdragers die zijn aangebracht op geaggregeerde verpakkingen, moeten marktdeelnemers de markering “EU TTT” toevoegen naast eerstgenoemde gegevensdragers.”.

“2.   De secundaire gegevensopslag voorziet in grafische en niet-grafische interfaces, waaronder een applicatieprogramma-interface, stationaire en mobiele gebruikersinterfaces met een inspectieapplicatie voor de belangrijkste mobiele besturingssystemen, waarmee de lidstaten en de Commissie toegang hebben tot de in het gegevensopslagsysteem opgeslagen gegevens en waarmee zij daarin zoekopdrachten kunnen uitvoeren door middel van alle doorgaans beschikbare zoekfuncties van een gegevensbank, waaronder Structured Query Language (SQL) of een gelijkwaardige syntaxis voor het formuleren van aangepaste zoekopdrachten, met name door de volgende bewerkingen op afstand uit te voeren:

“3.   De in lid 2 bedoelde gebruikersinterfaces stellen elke lidstaat en de Commissie in staat om hun eigen regels op te stellen voor:

“5.   De in lid 2 bedoelde gebruikersinterfaces stellen de lidstaten en de Commissie in staat om:

“6.   De in lid 2 bedoelde gebruikersinterfaces worden in alle officiële talen van de Unie ter beschikking gesteld.”

“7.   De totale responstijd van de gegevensopslag na een reeds aangemaakte soort zoekopdracht of waarschuwing bedraagt, de snelheid van de internetverbinding van de eindgebruiker buiten beschouwing gelaten, niet meer dan tien seconden voor gegevens die minder dan twee jaar zijn bewaard en niet meer dan vijftien seconden voor gegevens die twee jaar of langer zijn bewaard, voor ten minste 99 % van de in de leden 2 en 3 bedoelde reeds aangemaakte zoekopdrachten en automatische waarschuwingen. De aanbieder van de secundaire gegevensopslag stelt gegevensreeksen op die nodig zijn om overeenkomstig de voorgeschreven tijd te kunnen reageren op nieuwe zoekopdrachten of waarschuwingen binnen vier weken na ontvangst van een verzoek van de lidstaten of de Commissie. Na deze termijn worden de nieuwe soorten zoekopdrachten of waarschuwingen geacht reeds te zijn vastgesteld voor de toepassing van de in dit lid vastgestelde responstijden.”

“8.   Wat individuele gegevens en berichten betreft, mag de totale tijd tussen de aankomst van meldingsgegevens en hun toegankelijkheid, via de grafische en niet-grafische interfaces, in de primaire en secundaire gegevensopslagplaatsen, niet meer dan zestig seconden bedragen in tenminste 99 % van alle transmissies. Wat voorgestructureerde analytische gegevensreeksen betreft, mag de totale tijd tussen de aankomst van meldingsgegevens en hun toegankelijkheid via de grafische interfaces in de secundaire gegevensopslag niet meer dan 24 uur bedragen in tenminste 99 % van alle transmissies.”

“10.   De aanbieder van de secundaire gegevensopslag is verantwoordelijk voor het opzetten en bijhouden van een register van de overeenkomstig artikel 20, lid 3, aan de secundaire gegevensopslag overgedragen informatie. De aanbieder van de secundaire gegevensopslag bewaart een registratie van de in het register opgeslagen informatie zolang het traceringssysteem operationeel is.

De ID-uitgevers en de aanbieders van primaire gegevensopslagplaatsen kunnen toegang hebben tot het in de eerste alinea bedoelde register om de berichten die producenten en importeurs naar hen sturen, te valideren.”

“13.   De aanbieder van de secundaire gegevensopslag organiseert ten minste één technische opleiding van één hele dag per jaar over het gebruik van de in lid 2 bedoelde gebruikersinterfaces voor de gebruikers uit elke lidstaat en van de Commissie. De aanbieder van de secundaire gegevensopslag ontwikkelt en actualiseert tevens een volledig pakket technische documentatie en handleidingen voor gebruikers in alle officiële talen van de Unie voor de bevoegde autoriteiten.”

“14.   De aanbieder van de secundaire gegevensopslag voorziet in een inspectieapplicatie voor de belangrijkste mobiele besturingssystemen die de lidstaten en de Commissie in staat stelt verbinding te maken met de secundaire gegevensopslag via de mobiele gebruikersinterfaces als bedoeld in lid 2.”.

“1.   De aanbieder die de secundaire gegevensopslag beheert, stelt de aanbieders die primaire gegevensopslagplaatsen beheren, de ID-uitgevers en de marktdeelnemers in kennis van de lijst met specificaties, waaronder gemeenschappelijke validatieregels die zijn vereist voor de gegevensuitwisseling met de secundaire gegevensopslag en de router. Alle specificaties zijn gebaseerd op open, niet aan eigendomsrechten gebonden normen.

Elke nieuw geselecteerde vervangende aanbieder die de secundaire gegevensopslag exploiteert, baseert zich op de meest recente versie van de door zijn voorganger meegedeelde lijst van specificaties. Elke bijwerking van de lijst van specificaties die verder gaat dan de wijziging van de identiteit van de aanbieder, geschiedt volgens de procedure van lid 3.

Uiterlijk twee maanden na de datum van de selectie van de aanbieder die de secundaire gegevensopslag exploiteert, wordt de in de eerste alinea bedoelde lijst meegedeeld.”

“2.   Op grond van de in bijlage II vermelde informatie is de aanbieder die de secundaire gegevensopslag beheert verantwoordelijk voor het opzetten van een gemeenschappelijk gegevenswoordenboek (common data dictionary). Het gemeenschappelijk gegevenswoordenboek verwijst naar labels van gegevensvelden in het door de mens leesbare formaat.

Elke nieuw geselecteerde vervangende aanbieder die de secundaire gegevensopslag exploiteert, baseert zich op de meest recente versie van het door zijn voorganger meegedeelde gegevenswoordenboek. Elke bijwerking van het gegevenswoordenboek die verder gaat dan de wijziging van de identiteit van de aanbieder, geschiedt volgens de procedure van lid 3.

Uiterlijk twee maanden na de datum van de selectie van de aanbieder die de secundaire gegevensopslag exploiteert, wordt het gemeenschappelijke gegevenswoordenboek ter beschikking gesteld van de aanbieders die de primaire gegevensopslagplaatsen exploiteren.”

“3.   Waar dit nodig is om de doeltreffende werking van het gegevensopslagsysteem te waarborgen overeenkomstig de eisen van deze verordening, zorgt de aanbieder die de secundaire gegevensopslag exploiteert ervoor dat de in lid 1 bedoelde lijst en het in lid 2 bedoelde gemeenschappelijke gegevenswoordenboek worden bijgewerkt. Over een dergelijke bijwerking wordt overleg gepleegd met de aanbieders die primaire gegevensopslagplaatsen exploiteren en de ID-uitgevers, en vervolgens wordt die bijwerking ten minste twee maanden vóór de datum waarop de bijwerking in het systeem zal worden geïmplementeerd, meegedeeld aan de aanbieders die primaire gegevensopslagplaatsen exploiteren, de ID-uitgevers en de marktdeelnemers.”

“4.   Op verzoek van de aanbieder van een primaire gegevensopslag kan de aanbieder van de secundaire gegevensopslag gegevensherverwerkingsactiviteiten uitvoeren voor zover die noodzakelijk zijn om de gevolgen van eerdere IT-incidenten en -storingen te voorkomen. Dergelijke activiteiten zijn alleen mogelijk om de in de secundaire gegevensopslag opgeslagen informatie aan te vullen of te corrigeren en zijn beperkt tot de herhaling van de reguliere activiteiten van de secundaire gegevensopslag. Die activiteiten sluiten zo veel mogelijk negatieve gevolgen uit voor marktdeelnemers die geen banden hebben met de verzoekende primaire gegevensopslag.

5.   De aanbieder van de secundaire gegevensopslag zet een helpdeskdienst op voor de bevoegde autoriteiten van de lidstaten, de Commissie, de ID-uitgevers, de aanbieders van registerdiensten, de marktdeelnemers en de IT-dienstverleners. De helpdeskdienst heeft uitsluitend betrekking op de activiteiten en functies van de router en de secundaire gegevensopslag en is op werkdagen gedurende ten minste 8 uur beschikbaar in alle lidstaten, met uitzondering van 1 januari, 25 december en 26 december, en ten minste in het Engels, Frans en Duits. De antwoordtijd bedraagt ten hoogste twee werkdagen voor ten minste 75 % van alle verzoeken. De gemiddelde maandelijkse antwoordtijd per verzoek bedraagt niet meer dan vier werkdagen. De aanbieder van de secundaire gegevensopslag kan de toegang tot de helpdeskdienst voor marktdeelnemers reguleren in het kader van zijn beleid inzake redelijk gebruik dat is vastgesteld overeenkomstig de in artikel 29, lid 6, bedoelde voorwaarden en de in bijlage I, deel B, punt 4, bedoelde contracten.

6.   De aanbieder van de secundaire gegevensopslag zet een testomgeving op waarin ID-uitgevers, aanbieders die primaire gegevensopslagplaatsen beheren en marktdeelnemers kwaliteitsborging van hun technische oplossingen en routines kunnen uitvoeren voordat zij verbinding maken met het gegevensopslagsysteem. De testomgeving is een getrouwe simulatie van het gegevensopslagsysteem.

De aanbieder van de secundaire gegevensopslag zet een gebruikersacceptatietestomgeving op waarin ID-uitgevers, aanbieders die primaire gegevensopslagplaatsen beheren en marktdeelnemers kwaliteitsborging van hun technische oplossingen en routines kunnen uitvoeren in afwachting van de volgende versie van het gegevensopslagsysteem. De gebruikersacceptatietestomgeving omvat alle geplande wijzigingen in het gegevensopslagsysteem na de mededeling ervan overeenkomstig lid 3.”.

“2.   De producenten en importeurs verzenden de in bijlage II, hoofdstuk II, deel 3, punten 3.1 tot en met 3.5, vermelde informatie in het daarin omschreven formaat naar de door hen gecontracteerde primaire gegevensopslag. Alle overige marktdeelnemers verzenden de in bijlage II, hoofdstuk II, deel 3, punt 3.1 tot en met 3.5, vermelde informatie in het daarin omschreven formaat via de router.

Voor het verzenden van tabaksproducten naar laboratoria, afvalverwijderingscentra, nationale autoriteiten, internationale gouvernementele organisaties, ambassades en militaire bases verzenden producenten en importeurs de in bijlage II, hoofdstuk II, deel 3, punt 3.8, vermelde informatie in het daarin omschreven formaat naar de door hen gecontracteerde primaire gegevensopslag. Alle overige marktdeelnemers verzenden de in bijlage II, hoofdstuk II, deel 3, punt 3.8, vermelde informatie in het daarin omschreven formaat via de router.”

“6.   Indien tabaksproducten na het aanbrengen van de unieke identificatiemarkering worden vernietigd of gestolen, versturen de marktdeelnemers onverwijld een verzoek tot deactivering dat voldoet aan de in bijlage II, hoofdstuk II, deel 2, punt 2.3 gespecificeerde eisen met betrekking tot formaat en inhoud.

Indien als gestolen gemelde tabaksproducten worden teruggewonnen, kunnen de marktdeelnemers een verzoek tot reactivering dat voldoet aan de in bijlage II, hoofdstuk II, deel 2, punt 2.4 gespecificeerde eisen met betrekking tot formaat en inhoud, versturen.

7.   De informatie over de gebeurtenis wordt geacht correct te zijn verstuurd na een positieve ontvangstbevestiging door de primaire gegevensopslag of de router. De positieve ontvangstbevestiging omvat de feedbackinformatie die de ontvanger in staat stelt de juistheid van zijn rapportageactiviteit vast te stellen, met name het aantal unieke identificatiemarkeringen op eenheidsniveau waarop de gebeurtenis betrekking heeft en, in het geval van splitsing als bedoeld in lid 3, de ondergeschikte unieke identificatiemarkeringen. De ontvangstbevestiging bevat een berichtterugroepcode die moet worden gebruikt door de marktdeelnemer indien het oorspronkelijke bericht moet worden geannuleerd.”

“8.   De verantwoordelijkheid voor het registreren en doorgeven van de informatie over de in lid 1 bedoelde gebeurtenissen ligt bij de marktdeelnemer die in het bezit is van de tabaksproducten. Daartoe wordt bij alle rapportageactiviteiten de identificatiecode van deze marktdeelnemer gebruikt. Aanbieders van IT-diensten kunnen deze informatie ook doorgeven namens de marktdeelnemer die de tabaksproducten in zijn bezit heeft.”.

“1.   De marktdeelnemers verzenden de in artikel 32, lid 1, punten a), b) en d), artikel 32, leden 3 en 4, en artikel 33, lid 1, bedoelde informatie binnen drie uur nadat de gebeurtenis heeft plaatsgevonden.

De in artikel 32 bedoelde informatie wordt verzonden in de volgorde waarin de gebeurtenissen hebben plaatsgevonden.”

“5.   Lid 1, eerste alinea, is van toepassing vanaf 20 mei 2028. Tot die datum kunnen alle marktdeelnemers de in lid 1 bedoelde informatie binnen 24 uur na de desbetreffende gebeurtenis verzenden.”.