(1)

De huidige Covid‐19-pandemie en de uitgebreide verplaatsingsbeperkingen die in de lidstaten zijn ingevoerd, hebben geleid tot een gedaalde vraag naar bepaalde producten in de sector melk en zuivelproducten, met name kazen. Door de verspreiding van de ziekte en de ingevoerde maatregelen zijn minder arbeidskrachten beschikbaar, waardoor met name de fasen van productie, inzameling en verwerking van melk in het gedrang komen. Bovendien heeft de verplichte sluiting van winkels, markten, restaurants en andere horecagelegenheden de horeca- en cateringsector stilgelegd, met aanzienlijke veranderingen in de vraagpatronen voor melk en zuivelproducten als gevolg. De horeca- en cateringsector is goed voor ongeveer 15 % van de binnenlandse vraag in de Unie naar kaas. Bovendien zeggen kopers in de Unie en op de wereldmarkt contracten op en stellen ze de sluiting van nieuwe contracten uit in afwachting van verdere prijsdalingen. 8 % van de totale kaasproductie in de Unie wordt naar derde landen uitgevoerd.

(2)

Daarom wordt een deel van de opgehaalde rauwe melk verwerkt tot bulkproducten met een lange houdbaarheid die minder arbeidsintensief zijn, zoals mageremelkpoeder en boter. Veel kaasmakerijen in de Unie beschikken echter niet over de capaciteit om de melk tot verschillende producten te verwerken en moeten doorgaan met het produceren van kaas waarvoor de vraag uitzonderlijk sterk is gedaald.

(3)

De kaassector wordt geconfronteerd met een verstoring van de markt vanwege een sterk verstoord evenwicht tussen vraag en aanbod. Als geen maatregelen tegen deze verstoring van de markt worden genomen, zullen de prijzen van kaas in de Unie naar verwachting dan ook zakken en zal de neerwaartse druk waarschijnlijk aanhouden.

(4)

De in het kader van Verordening (EU) nr. 1308/2013 beschikbare marktinterventiemaatregelen blijken niet te volstaan om de verstoring van de markt te verhelpen, aangezien zij op andere producten zijn gericht, zoals boter of mageremelkpoeder, of beperkt zijn tot kazen met een beschermde oorsprongsbenaming of beschermde geografische aanduiding.

(5)

De verstoring van de kaasmarkt kan worden aangepakt door producten op te slaan. Daarom moet steun voor de particuliere opslag van kaas worden verleend.

(6)

In het kader van artikel 17 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 kan enkel steun worden verleend voor de particuliere opslag van kaas met een beschermde oorsprongsbenaming of beschermde geografische aanduiding op grond van Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad (3). Kazen met een beschermde oorsprongsbenaming of een beschermde geografische aanduiding vormen echter slechts een klein aandeel van de totale kaasproductie in de Unie. Met het oog op operationele en administratieve efficiëntie moet voor alle soorten kaas één enkele steunregeling voor particuliere opslag worden opgezet.

(7)

Het is passend om kaas die niet voor opslag geschikt is, van deze regeling uit te sluiten.

(8)

Het is passend een maximum vast te stellen voor de hoeveelheid die onder de regeling valt en het totale volume uit te splitsen naar de lidstaten op basis van hun kaasproductie.

(9)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/1238 van de Commissie (4) en Uitvoeringsverordening (EU) 2016/1240 van de Commissie (5) zijn regels voor de uitvoering van steun voor particuliere opslag vastgesteld. Tenzij in de onderhavige verordening anders is bepaald, moeten de bepalingen van Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/1238 en Uitvoeringsverordening (EU) 2016/1240 inzake de particuliere opslag van kaas met een beschermde oorsprongsbenaming of beschermde geografische aanduiding van overeenkomstige toepassing zijn op de bij de onderhavige verordening vastgestelde enkele steunregeling voor particuliere opslag.

(10)

Om een snel en flexibel operationeel systeem mogelijk te maken, moet het bedrag van de steun vooraf worden vastgesteld. Het steunbedrag moet worden vastgesteld op basis van de opslagkosten en andere relevante marktelementen. Er moet een steunbedrag worden vastgesteld voor de vaste opslagkosten van het in- en uitslaan van de betrokken producten en een steunbedrag per opslagdag voor de kosten van de opslag en de financiering.

(11)

Om redenen van administratieve efficiëntie en vereenvoudiging mogen de aanvragen alleen betrekking hebben op reeds opgeslagen kaas en mag niet worden verlangd dat een zekerheid wordt gesteld.

(12)

Om redenen van administratieve efficiëntie en vereenvoudiging moet de minimumhoeveelheid producten waarop elke aanvraag betrekking moet hebben, worden vastgesteld.

(13)

De maatregelen voor de bestrijding van de Covid‐19-pandemie kunnen van invloed zijn op de naleving van de in artikel 60 van Uitvoeringsverordening (EU) 2016/1240 vastgestelde voorschriften inzake controles ter plaatse betreffende steun voor particuliere opslag. Het is passend de lidstaten waar die maatregelen van kracht zijn, flexibiliteit te bieden door hen toe te staan slechts een representatieve statistische steekproef fysiek te controleren, door de termijn voor het uitvoeren van de controles op de inslag te verlengen of die controles te vervangen door het gebruik van ander relevant bewijsmateriaal, en door geen onaangekondigde controles te vereisen. Daarom moet voor de toepassing van deze verordening worden afgeweken van sommige bepalingen van Uitvoeringsverordening (EU) 2016/1240.

(14)

Om een onmiddellijk effect op de markt te hebben en bij te dragen aan de stabilisering van de prijzen, moet de bij deze verordening vastgestelde tijdelijke maatregel in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,