–

għal la Generalstaatsanwaltschaft München, minn J. Ettenhofer, u F. Halabi, bħala aġenti,

–

għall-Gvern Ġermaniż, minn J. Möller u M. Hellmann, bħala aġenti,

–

għall-Gvern Ċek, minn A. Edelmannová, M. Smolek u J. Vláčil, bħala aġenti,

–

għall-Gvern Spanjol, minn L. Aguilera Ruiz, bħala aġent,

–

għall-Gvern Kroat, minn G. Vidović Mesarek, bħala aġent,

–

għall-Gvern Litwan, minn K. Dieninis u R. Dzikovič, bħala aġenti,

–

għall-Gvern Pollakk, minn B. Majczyna, bħala aġent,

–

għall-Kummissjoni Ewropea, minn L. Baumgart, S. Grünheid u H. Leupold, bħala aġenti,

1

Din it-talba għal deċiżjoni preliminari tirrigwarda l-interpretazzjoni tal-Artikoli 18 u 21 TFUE.

2

Hija tressqet fil-kuntest ta’ talba għal estradizzjoni indirizzata mill-awtoritajiet tal-Bosnja-Ħerzegovina lill-awtoritajiet tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja fir-rigward ta’ S.M., li għandu n-nazzjonalità Kroata, tal-Bosnja-Ħerzegovina u dik Serba, għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija.

3

L-Artikolu 1 tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, iffirmata f’Pariġi fit‑13 ta’ Diċembru 1957 (iktar ’il quddiem il-“Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni”), jistipula:

“Il-partijiet kontraenti għandhom jikkonsenjaw lil xulxin, skont ir-regoli u taħt il-kundizzjonijiet iddeterminati mill-artikoli segwenti, l-individwi suġġetti ta’ proċeduri minħabba reat jew rikjesta għall-finijiet ta’ eżekuzzjoni ta’ piena jew miżura ta’ sigurtà mill-awtoritajiet ġudizzjarji tal-parti rikjedenti.” [traduzzjoni mhux uffiċjali]

4

L-Artikolu 6 ta’ din il-konvenzjoni, intitolat “Estradizzjoni ta’ ċittadini”, jipprevedi:

“1.   

2.   Jekk il-parti rikjesta ma testradixxix liċ-ċittadin tagħha, hija għandha, fuq talba tal-parti rikjedenti, tissottometti l-każ lill-awtoritajiet kompetenti sabiex jekk ikun hemm lok ikunu jistgħu jiġu eżerċitati proċeduri ġudizzjarji. Fil-fatt, il-proċessi, informazzjoni u oġġetti relatati mar-reat jintbagħtu gratwitament skont kif previst fl-Artikolu 12(1). Il-parti rikjedenti għandha tiġi informata bl-eżitu li jkun ingħata lit-talba tagħha.” [traduzzjoni mhux uffiċjali]

5

Ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja għamlet dikjarazzjoni, fis-sens tal-Artikolu 6(1)(b) tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, waqt il-preżentata tal-istrument ta’ ratifikazzjoni, it‑2 ta’ Ottubru 1976, bil-kliem li ġej:

“L-estradizzjoni ta’ ċittadini Ġermaniżi, mir-Repubblika Federali tal-Ġermanja lejn pajjiż barrani, hija prekluża mill-ewwel sentenza tal-Artikolu 6(2) [tal-Grundgesetz für die Bundesrepublik Deutschland (il-Liġi Fundamentali tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja), tat‑23 ta’ Mejju 1949 (BGBl. 1949 I, p. 1)] u għalhekk għandha tkun irrifjutata fil-każijiet kollha.

It-terminu ‘ċittadini’, fis-sens tal-Artikolu 6(1)[(b)] tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, jinkludi l-Ġermaniżi kollha fis-sens tal-Artikolu 116(1) tal-Liġi Fundmentali tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja.” [traduzzjoni mhux uffiċjali]

6

Skont l-Artikolu 2 tal-Konvenzjoni tal-Kunsill tal-Ewropa tal‑21 ta’ Marzu 1983 dwar it-Trasferiment ta’ Persuni Kkundannati (iktar ’il quddiem il-“Konvenzjoni dwar it-Trasferiment ta’ Persuni Kkundannati”), il-persuni kkundannati fit-territorju ta’ Stat firmatarju ta’ din il-konvenzjoni (l-Istat ta’ kundanna) jistgħu jiġu ttrasferiti lejn it-territorju tal-pajjiż ta’ oriġini tagħhom (l-Istat ta’ eżekuzzjoni) sabiex hemmhekk jiskontaw il-piena li ġiet imposta fuqhom. B’dan il-mod, skont l-Artikolu 9(1)(b) tal-imsemmija konvenzjoni, tista’ tiġi ssostitwita s-sanzjoni imposta fl-Istat ta’ kundanna b’sanzjoni prevista mil-leġiżlazzjoni tal-Istat ta’ eżekuzzjoni għall-istess reat.

7

Skont il-premessi tal-istess konvenzjoni, l-għan ta’ tali trasferiment huwa b’mod partikolari li jiffavorixxi l-integrazzjoni soċjali mill-ġdid tal-persuni kkundannati, billi jippermetti lill-barranin li jiċċaħħdu mil-libertà tagħhom wara reat li jiskontaw il-piena tagħhom fl-ambjent soċjali tal-oriġini tagħhom.

8

Mill‑1 ta’ Novembru 1995, il-Konvenzjoni dwar it-Trasferiment ta’ Persuni Kkundannati torbot lill-Istati Membri kollha tal-Unjoni Ewropea. Din il-konvenzjoni, li torbot ukoll il-Bosnja-Ħerzegovina, daħlet fis-seħħ fil-Ġermanja fl‑1 ta’ Frar 1992.

9

L-Artikolu 16(2) tal-Liġi Fundamentali tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja jipprevedi:

“Ebda Ġermaniż ma jista’ jiġi estradit lejn pajjiż barrani. Regola derogatorja tista’ tiġi stabbilita b’liġi għall-estradizzjoni lejn Stat Membru tal-[lUnjoni] jew lejn qorti internazzjonali sakemm il-prinċipji tal-Istat tad-dritt ikunu ggarantiti.”

10

L-Artikolu 116(1) tal-Liġi Fundamentali tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja jistabbilixxi:

“It-terminu ‘Ġermaniż’ fis-sens ta’ din il-liġi fundamentali, mingħajr ħsara għal kwalunkwe dispożizzjoni legali kuntrarja, ifisser kull min għandu ċittadinanza Ġermaniża jew li, bħala refuġjat jew persuna spostata li tappartjeni lill-poplu Ġermaniż jew bħala konjuġi jew dixxendent ta’ din tal-aħħar, ġiet aċċettata fit-territorju tal-Istat Ġermaniż skont il-fruntieri tiegħu tal‑31 ta’ Diċembru 1937.”

11

L-Artikolu 48 tal-Gesetz über die internationale Rechtshilfe in Strafsachen (il-Liġi fuq l-Għajnuna Legali Internazzjonali fil-Qasam Kriminali), tat‑23 ta’ Diċembru 1982 (BGBl.1982 I, p. 2071), fil-verżjoni tagħha applikabbli għall-fatti fil-kawża prinċipali (iktar ’il quddiem l-“IRG”), jipprevedi:

“L-assistenza ġudizzjarja tista’ tiġi pprovduta fil-kuntest ta’ proċedura kriminali taħt il-forma tal-eżekuzzjoni ta’ piena jew ta’ kwalunkwe sanzjoni oħra imposta f’pajjiż barrani permezz ta’ sentenza definittiva […]”

12

Skont l-Artikoli 54 u 55 tal-IRG, sa fejn l-eżekuzzjoni tad-deċiżjoni barranija fil-Ġermanja hija awtorizzata, is-sanzjoni imposta tiġi kkonvertita fl-eqreb sanzjoni fid-dritt Ġermaniż u d-deċiżjoni barranija tiġi ddikjarata eżegwibbli. Skont l-Artikolu 57(1) tal-IRG, l-eżekuzzjoni tas-sanzjoni ssir mill-uffiċċju tal-prosekutur Ġermaniż “sakemm l-Istat barrani jagħti l-kunsens tiegħu għall-eżekuzzjoni”.

13

Fil‑5 ta’ Novembru 2020, l-awtoritajiet tal-Bosnja-Ħerzegovina talbu lir-Repubblika Federali tal-Ġermanja testradixxi lil S.M., li għandu nazzjonalità Kroata, tal-Bosnja-Ħerzegovina u dik Serba, għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija ta’ sitt xhur imposta għal korruzzjoni minn sentenza tal-Qorti Muniċipali ta’ Bosanska Krupa (il-Bosnja-Ħerzegovina), tal‑24 ta’ Marzu 2017. S.M. ilu jgħix il-Ġermanja flimkien ma’ martu minn nofs l‑2017. Ilu jaħdem hemm sa mit‑22 ta’ Mejju 2020 u nħeles wara li kien tqiegħed temporanjament taħt arrest pendenti l-estradizzjoni.

14

L-awtoritajiet Ġermaniżi informaw lill-awtoritajiet Kroati bit-talba għall-estradizzjoni fir-rigward ta’ S.M., mingħajr ebda reazzjoni min-naħa tagħhom.

15

Il-Generalstaatsanwaltschaft München (l-Uffiċċju tal-Prosekutur Ġenerali ta’ München, il-Ġermanja) talab, billi rrefera għas-sentenza Raugevicius (C‑247/17, EU:C:2018:898, iktar ’il quddiem is-“sentenza Raugevicius”,), li l-estradizzjoni ta’ S.M. tiġi ddikjarata inammissibbli.

16

Skont l-Oberlandesgericht München (il-Qorti Reġjonali Superjuri ta’ München, il-Ġermanja), li hija l-qorti tar-rinviju f’din il-kawża, il-fondatezza ta’ din it-talba tal-Uffiċċju tal-Prosekutur Ġenerali ta’ München tiddependi fuq il-punt dwar jekk l-Artikoli 18 u 21 TFUE għandhomx jiġu interpretati fis-sens li jipprekludu l-estradizzjoni ta’ ċittadin tal-Unjoni anki jekk, fid-dawl tat-trattati internazzjonali, l-Istat Membru rikjest għandux jestradih.

17

Hija tqis li din il-kwistjoni ma ngħatatx risposta fis-sentenza Raugevicius peress li, fil-kawża li tat lok għal din is-sentenza, ir-Repubblika tal-Finlandja kienet, fid-dawl tat-trattati internazzjonali applikabbli, awtorizzata sabiex ma testradixxix liċ-ċittadin Litwan inkwistjoni lejn il-Federazzjoni Russa.

18

Bl-istess mod, skont il-qorti tar-rinviju, il-ftehimiet ta’ estradizzjoni speċifiċi jew il-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni inkwistjoni fil-kawżi li taw lok għas-sentenzi tas‑6 ta’ Settembru 2016, Petruhhin (C‑182/15, EU:C:2016:630), tal‑10 ta’ April 2018, Pisciotti (C‑191/16, EU:C:2018:222), kif ukoll tas‑17 ta’ Diċembru 2020, Generalstaatsanwaltschaft Berlin (Estradizzjoni lejn l-Ukraina) (C‑398/19, EU:C:2020:1032), ħallew lill-Istat Membru rikjest l-għażla li jiddeċiedi lil liema Stati rikjedenti għandha tiġi estradita l-persuna akkużata. Konsenja lejn l-Istat Membru ta’ oriġini taċ-ċittadin tal-Unjoni li huwa s-suġġett ta’ proċeduri kriminali kienet possibbli fl-imsemmija każijiet mingħajr ma l-Istati Membri kkonċernati jiksru l-obbligi tagħhom li jirriżultaw mit-trattati internazzjonali fir-rigward tal-pajjiżi terzi kkonċernati.

19

Min-naħa l-oħra, f’din il-kawża, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja hija marbuta fir-rigward tal-Bosnja-Ħerzegovina li testradixxi S.M., skont l-Artikolu 1 tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni.

20

Skont din id-dispożizzjoni, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja u l-Bosnja-Ħerzegovina huma reċiprokament obbligati li jikkonsenjaw il-persuni rikjesti mill-awtoritajiet ġudizzjarji tal-Istat rikjedenti għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena, sakemm il-kundizzjonijiet previsti minn din il-konvenzjoni jkunu ssodisfatti u sakemm ebda dispożizzjoni oħra tal-imsemmija konvenzjoni ma tipprevedi eċċezzjoni.

21

F’dan il-każ, il-kundizzjonijiet previsti mill-istess konvenzjoni għall-finijiet tal-estradizzjoni ta’ S.M. huma ssodisfatti u ma jeżistix ostakolu għal din l-estradizzjoni skont id-dispożizzjonijiet rilevanti tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni. B’mod partikolari, l-imsemmija estradizzjoni u l-atti li fuqha hija bbażata josservaw ir-regoli minimi tad-dritt internazzjonali applikabbli fir-Repubblika Federali tal-Ġermanja u ma jiksrux il-prinċipji kostituzzjonali imperattivi jew il-livell imperattiv ta’ protezzjoni tad-drittijiet fundamentali.

22

Għalhekk, fil-fehma tal-qorti tar-rinviju, jeżistu dubji dwar jekk il-ġurisprudenza li tirriżulta mis-sentenza Raugevicius tapplikax għal każ bħal dak fil-kawża prinċipali.

23

F’dan ir-rigward, hija tenfasizza li, skont il-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja, l-assenza ta’ ugwaljanza fit-trattament li tirriżulta mill-fatt li ċittadin tal-Unjoni li għandu n-nazzjonalità ta’ Stat Membru li ma huwiex l-Istat Membru rikjest jista’ jiġi estradit, kuntrarjament għal ċittadin tal-Istat Membru rikjest, jikkostitwixxi restrizzjoni għad-dritt ta’ moviment liberu u ta’ residenza libera fit-territorju tal-Istati Membri, previst fl-Artikolu 21 TFUE.

24

Tali restrizzjoni ma tistax tiġi ġġustifikata ħlief jekk din tkun ibbażata fuq kunsiderazzjonijiet oġġettivi u tkun proporzjonata għall-għan leġittimament segwit mill-Istat Membru rikjest. F’dan ir-rigward, il-Qorti tal-Ġustizzja rrikonoxxiet li l-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità tal-persuni li jkunu wettqu reat għandu jiġi kkunsidrat bħala għan leġittimu li jista’, bħala prinċipju, jiġġustifika miżura restrittiva bħall-estradizzjoni.

25

Issa, il-kwistjoni dwar jekk il-ħtieġa li jiġu previsti miżuri inqas restrittivi mill-estradizzjoni tistax timplika li l-Istat Membru rikjest jikser l-obbligi tiegħu li jirriżultaw mid-dritt internazzjonali ma ġietx indirizzata fil-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja.

26

Il-qorti tar-rinviju tippreċiża wkoll li eżekuzzjoni fil-Ġermanja tal-piena ta’ priġunerija mogħtija mill-Qorti Muniċipali ta’ Bosanska Krupa hija possibbli. Peress li S.M. diġà jinsab fit-territorju Ġermaniż, il-Konvenzjoni dwar it-Trasferiment ta’ Persuni Kkundannati, li kienet irratifikata kemm mir-Repubblika Federali tal-Ġermanja kif ukoll mill-Bosnja-Ħerzegovina, ma hijiex rilevanti. L-eżekuzzjoni tal-piena hija b’hekk regolata mid-dritt Ġermaniż, li ma jirrikjedix li l-persuna akkużata jkollha n-nazzjonalità Ġermaniża u lanqas li tagħti l-kunsens tagħha. Madankollu, din l-eżekuzzjoni hija possibbli biss jekk u sa fejn l-Istat ta’ kundanna jagħti l-kunsens tiegħu. F’dan il-każ, dan ma huwiex il-każ, peress li l-awtoritajiet tal-Bosnja-Ħerzegovina talbu l-estradizzjoni ta’ S.M. u mhux li responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-imsemmija piena tittieħed mill-awtoritajiet Ġermaniżi.

27

Huwa f’dawn iċ-ċirkustanzi li l-Oberlandesgericht München (il-Qorti Reġjonali Superjuri ta’ München) iddeċidiet li tissospendi l-proċeduri quddiemha u li tagħmel lill-Qorti tal-Ġustizzja d-domanda preliminari li ġejja:

“Il-prinċipji stabbiliti fis-[sentenza Raugevicius] dwar l-applikazzjoni tal-Artikoli 18 u 21 TFUE, jeżiġu li talba mressqa minn Stat terz għall-estradizzjoni ta’ ċittadin tal-Unjoni għall-finijiet ta’ eżekuzzjoni ta’ piena, abbażi tal-[Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni], tiġi miċħuda anki fil-każ li l-Istat Membru rikjest ikun marbut jestradixxi ċ-ċittadin tal-Unjoni abbażi ta’ din il-konvenzjoni fid-dawl tat-trattati internazzjonali, peress li jkun iddefinixxa t-terminu ‘ċittadini’ fl-Artikolu 6(1)(b) tal-[imsemmija] Konvenzjoni fis-sens li jirreferi għaċ-ċittadini tiegħu u mhux ukoll għal ċittadini oħra tal-Unjoni?”

28

Permezz tad-domanda tagħha, il-qorti tar-rinviju tistaqsi, essenzjalment, jekk l-Artikoli 18 u 21 TFUE għandhomx jiġu interpretati fis-sens li ma jipprekludux li Stat Membru, fil-preżenza ta’ talba għal estradizzjoni għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija ta’ ċittadin tal-Unjoni li jirrisjedi b’mod permanenti fit-territorju tal-Istat Membru rikjest, li fid-dritt nazzjonali tiegħu jipprojbixxi biss l-estradizzjoni taċ-ċittadini tiegħu barra mill-Unjoni u jipprevedi l-possibbiltà li tali piena tiġi skontata fit-territorju tiegħu bil-kundizzjoni li l-Istat terz rikjedent jagħti l-kunsens tiegħu, jestradixxi ta’ dan iċ-ċittadin tal-Unjoni, skont l-obbligi li huwa għandu skont konvenzjoni internazzjonali, ladarba ma jkunx jista’ jieħu responsabbiltà tal-eżekuzzjoni ta’ din il-piena fl-assenza ta’ tali kunsens.

29

Fl-ewwel lok, għandu jitfakkar li s-sentenza Raugevicius kienet tikkonċerna, bħall-kawża prinċipali, talba għal estradizzjoni minn Stat terz li miegħu l-Unjoni ma kkonkludietx ftehim dwar l-estradizzjoni. Il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet, fil-punt 45 ta’ din is-sentenza, li, fl-assenza ta’ dispożizzjonijiet legali tal-Unjoni li jirregolaw l-estradizzjoni ta’ ċittadini tal-Istati Membri lejn ir-Russja, l-Istati Membri jkollhom il-kompetenza sabiex jadottaw tali dispożizzjonijiet, dawn l-istess Stati Membri jkollhom obbligu jeżerċitaw din il-kompetenza fl-osservanza tad-dritt tal-Unjoni, b’mod partikolari tal-projbizzjoni ta’ diskriminazzjoni prevista fl-Artikolu 18 TFUE kif ukoll tal-libertà ta’ moviment u ta’ residenza fit-territorju tal-Istati Membri ggarantita fl-Artikolu 21(1) TFUE.

30

Issa, minħabba l-kwalità tiegħu ta’ ċittadinanza tal-Unjoni, ċittadin ta’ Stat Membru li jirrisjedi fi Stat Membru ieħor għandu d-dritt li jinvoka l-Artikolu 21(1) TFUE u jaqa’ taħt il-kamp ta’ applikazzjoni tat-Trattati, fis-sens tal-Artikolu 18 TFUE, li jinkludi l-prinċipju ta’ nondiskriminazzjoni bbażata fuq in-nazzjonalità (sentenza tas‑17 ta’ Diċembru 2020, Generalstaatsanwaltschaft Berlin (Estradizzjoni lejn l-Ukraina), C‑398/19, EU:C:2020:1032, punt 30 u l-ġurisprudenza ċċitata).

31

Il-fatt li tali ċittadin ta’ Stat Membru, li ma huwiex l-Istat Membru li quddiemu titressaq talba għal estradizzjoni, għandu wkoll in-nazzjonalità tal-pajjiż terz li għamel din it-talba ma jistax jipprekludi lil dan iċ-ċittadin milli jinvoka d-drittijiet u l-libertajiet mogħtija mill-istatus ta’ ċittadin tal-Unjoni, b’mod partikolari dawk iggarantiti mill-Artikoli 18 u 21 TFUE. Fil-fatt, il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet ripetutament li n-nazzjonalità doppja ta’ Stat Membru u ta’ pajjiż terz ma tistax iċċaħħad lill-persuna kkonċernata minn dawn id-drittijiet u libertajiet (ara, f’dan is-sens, is-sentenzi Raugevicius, punt 29, u tas‑17 ta’ Diċembru 2020, Generalstaatsanwaltschaft Berlin (Estradizzjoni lejn l-Ukraina), C‑398/19, EU:C:2020:1032, punt 32).

32

F’dan il-każ, mid-deċiżjoni tar-rinviju jirriżulta li S.M., li b’mod partikolari għandu n-nazzjonalità Kroata, eżerċita, fil-kwalità tiegħu ta’ ċittadin tal-Unjoni, id-dritt tiegħu, previst fl-Artikolu 21(1) TFUE, li jmur minn post għal ieħor u li joqgħod liberament fi Stat Membru ieħor, f’dan il-każ ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja, b’tali mod li s-sitwazzjoni tiegħu taqa’ taħt il-kamp ta’ applikazzjoni tat-Trattati, fis-sens tal-Artikolu 18 TFUE, minkejja l-fatt li huwa wkoll ċittadin tal-pajjiż terz li għamel it-talba għal estradizzjoni tiegħu.

33

Fit-tieni lok, skont il-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja, ir-regoli ta’ Stat Membru dwar l-estradizzjoni li jintroduċu, bħal fil-kawża prinċipali, differenza fit-trattament skont jekk il-persuna rikjesta tkunx ċittadin ta’ dan l-Istat Membru jew ċittadin ta’ Stat Membru ieħor, sa fejn dawn iwasslu sabiex ma jagħtux liċ-ċittadini ta’ Stati Membri oħra li jirrisjedu legalment fit-territorju tal-Istat rikjest il-protezzjoni kontra l-estradizzjoni li minnha jgawdu ċ-ċittadini ta’ dan l-Istat Membru tal-aħħar, jistgħu jaffettwaw il-libertà taċ-ċittadini tal-Istati Membri l-oħra ta’ moviment u ta’ residenza fit-territorju tal-Istati Membri (ara, f’dan is-sens, is-sentenzi Raugevicius, punt 28, u tas‑17 ta’ Diċembru 2020, Generalstaatsanwaltschaft Berlin (Estradizzjoni lejn l-Ukraina), C‑398/19, EU:C:2020:1032, punt 39 u l-ġurisprudenza ċċitata).

34

Minn dan isegwi li, f’sitwazzjoni bħal dik inkwistjoni fil-kawża prinċipali, in-nuqqas ta’ ugwaljanza fit-trattament li tikkonsisti fil-fatt li tiġi permessa l-estradizzjoni ta’ ċittadin tal-Unjoni, ċittadin ta’ Stat Membru li ma huwiex l-Istat Membru rikjest, jikkostitwixxi restrizzjoni għal-libertà ta’ moviment u ta’ residenza fit-territorju tal-Istati Membri, fis-sens tal-Artikolu 21 TFUE (sentenzi Raugevicius, punt 30, u tas‑17 ta’ Diċembru 2020, Generalstaatsanwaltschaft Berlin (Estradizzjoni lejn l-Ukraina), C‑398/19, EU:C:2020:1032, punt 40 u l-ġurisprudenza ċċitata).

35

Tali restrizzjoni tista’ tiġi ġġustifikata biss jekk din tkun ibbażata fuq kunsiderazzjonijiet oġġettivi u tkun proporzjonata għall-għan leġittimament imfittex mid-dritt nazzjonali (sentenzi Raugevicius, punt 31, u tas‑17 ta’ Diċembru 2020, Generalstaatsanwaltschaft Berlin (Estradizzjoni lejn l-Ukraina), C‑398/19, EU:C:2020:1032, punt 41 u l-ġurisprudenza ċċitata).

36

F’dan il-kuntest, il-Qorti tal-Ġustizzja rrikonoxxiet li l-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità tal-persuni li wettqu reat għandu jitqies li huwa leġittimu u jippermetti li tiġi ġġustifikata miżura restrittiva ta’ libertà fundamentali, bħal dik prevista fl-Artikolu 21 TFUE, bil-kundizzjoni li din il-miżura tkun neċessarja għall-protezzjoni tal-interessi li tixtieq tiggarantixxi u biss sa fejn dawn l-għanijiet ma jkunux jistgħu jintlaħqu permezz ta’ miżuri inqas restrittivi (sentenzi Raugevicius, punt 32, u tas‑17 ta’ Diċembru 2020, Generalstaatsanwaltschaft Berlin (Estradizzjoni lejn l-Ukraina), C‑398/19, EU:C:2020:1032, punt 42 u l- ġurisprudenza ċċitata).

37

F’dan ir-rigward, għalkemm il-prinċipju ta’ ne bis in idem, hekk kif inhu ggarantit mid-dritt nazzjonali, jista’ jikkostitwixxi ostakolu għall-prosekuzzjoni, minn Stat Membru, tal-persuni kkonċernati minn talba għal estradizzjoni għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena, xorta jibqa’ l-fatt li, sabiex jiġi evitat ir-riskju li tali persuni jibqgħu impuniti, jeżistu mekkaniżmi fid-dritt nazzjonali u/jew fid-dritt internazzjonali li jippermettu li dawn il-persuni jiskontaw il-pieni tagħhom, b’mod partikolari, fl-Istat li tiegħu huma ċ-ċittadini u, b’dan il-mod, iżidu l-possibbiltajiet tagħhom ta’ reintegrazzjoni soċjali wara li jiskontaw il-piena (ara, f’dan is-sens, is-sentenza Raugevicius, punt 36).

38

L-istess jgħodd, b’mod partikolari, għall-Konvenzjoni dwar it-Trasferiment tal-Persuni Kkundannati tal‑21 ta’ Marzu 1983 li għaliha huma parti l-Istati Membri kollha, kif ukoll il-Bosnja-Ħerzegovina. Fil-fatt, din il-konvenzjoni tippermetti lil persuna li tkun ġiet ikkundannata fit-territorju ta’ Stat firmatarju tal-imsemmija konvenzjoni, konformement mal-Artikolu 2 ta’ din tal-aħħar, titlob li tiġi ttrasferita lejn it-territorju tal-pajjiż ta’ oriġini tiegħu sabiex jirċievi l-kundanna li tkun ġiet imposta fuqu, fejn il-premessi tal-istess konvenzjoni jindikaw li l-għan ta’ tali trasferiment huwa b’mod partikolari li tiġi inċentivata r-reintegrazzjoni soċjali tal-persuni kkundannati, fejn il-barranin fi priġunerija wara reat ikunu jistgħu jiskontaw il-piena tagħhom fl-ambjent soċjali ta’ oriġini (ara, f’dan is-sens, is-sentenza Raugevicius, punt 37 u l-ġurisprudenza ċċitata).

39

Barra minn hekk, ċerti Stati Membri, bħar-Repubblika Federali tal-Ġermanja, jipprevedu l-possibbiltà li l-assistenza ġudizzjarja reċiproka fil-kuntest ta’ proċeduri kriminali tingħata fil-forma tal-eżekuzzjoni ta’ piena mogħtija barra mill-pajjiż.

40

Issa kif enfassiza l-Avukat Ġenerali fil-punt 50 tal-konklużjonijiet tiegħu, fil-każ ta’ talba għal estradizzjoni għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija, il-miżura alternattiva għall-estradizzjoni, li tippreġudika inqas l-eżerċizzju tad-dritt ta’ moviment liberu u ta’ residenza ta’ ċittadin tal-Unjoni li jirrisjedi b’mod permanenti fl-Istat Membru rikjest, tikkonsisti preċiżament fil-possibbiltà, meta din teżisti fid-dritt tal-Istat Membru rikjest, li din il-piena tiġi eżegwita fit-territorju ta’ dan l-Istat Membru.

41

Barra minn hekk, meta teżisti din il-possibbiltà, il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li, fid-dawl tal-għan li tiġi evitata l-impunità, iċ-ċittadini tal-Istat Membru rikjest, minn naħa, u ċ-ċittadini ta’ Stati Membri oħra li jirrisjedu b’mod permanenti f’dan l-Istat Membru rikjest u li b’hekk juru livell ta’ integrazzjoni ċert fis-soċjetà tiegħu, min-naħa l-oħra, jinsabu f’sitwazzjoni paragunabbli (ara, f’dan is-sens, is-sens, is-sentenza Raugevicius, punt 46 u l-ġurisprudenza ċċitata).

42

F’dawn iċ-ċirkustanzi, l-Artikoli 18 u 21 TFUE jirrikjedu li ċittadini ta’ Stati Membri oħra li jirrisjedu b’mod permanenti fl-Istat Membru rikjest u li jkunu suġġetti għal talba għal estradizzjoni minn pajjiż terz, għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija, jistgħu jiskontaw il-piena tagħhom fit-territorju ta’ dan l-Istat Membru taħt l-istess kundizzjonijiet bħaċ-ċittadini ta’ dan l-aħħar Stat.

43

F’dan il-każ, il-qorti tar-rinviju titlaq mill-premessa li S.M, li jgħix fit-territorju tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja flimkien ma’ martu mill‑2017 u li ilu jaħdem hemmhekk sa mill‑2020, għandu jitqies li huwa ċittadin tal-Unjoni li jirrisjedi b’mod permanenti f’dan l-Istat Membru.

44

Barra minn hekk, skont l-indikazzjonijiet ipprovduti lill-Qorti tal-Ġustizzja mill-qorti tar-rinviju, l-eżekuzzjoni fit-territorju Ġermaniż tal-piena mogħtija fil-Bosnja-Ħerzegovina fir-rigward ta’ S.M hija possibbli. Fil-fatt, skont l-Artikolu 48 u l-Artikolu 57(1) tal-IRG, l-eżekuzzjoni fit-territorju Ġermaniż ta’ piena mogħtija fi Stat terz hija permessa sakemm dan l-Istat terz jagħti l-kunsens tiegħu.

45

Madankollu, il-qorti tar-rinviju ssostni li, f’dan il-każ, l-eżekuzzjoni ta’ din il-piena fit-territorju Ġermaniż twassal lir-Repubblika Federali tal-Ġermanja sabiex tikser l-obbligu ta’ estradizzjoni impost fuq l-Istat Membru rikjest skont il-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni.

46

F’dan ir-rigward, hija tindika li t-terminu “ċittadini”, fis-sens tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, ikopri, fir-rigward tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja, biss il-persuni li għandhom in-nazzjonalità ta’ dan l-Istat Membru, skont id-dikjarazzjoni magħmula minn dan tal-aħħar, skont l-Artikolu 6(1)(b) ta’ din il-konvenzjoni. F’dawn iċ-ċirkustanzi, bid-differenza għall-kawża li tat lok għas-sentenza Raugevicius, rifjut eventwali tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja li testradixxi lil S.M. lejn il-Bosnja-Ħerzegovina jista’ jkun kuntrarju għall-obbligi li l-istess konvenzjoni timponi fuq dan l-Istat Membru.

47

Fid-dawl ta’ dawn il-kunsiderazzjonijiet, għandu jiġi ppreċiżat, fit-tielet lok, li, kif irrileva l-Avukat Ġenerali fil-punt 32 tal-konklużjonijiet tiegħu, il-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja li tirriżulta mis-sentenza Raugevicius ma stabbilixxietx dritt awtomatiku u assolut, għaċ-ċittadini tal-Unjoni, li ma jiġux estraditi barra mit-territorju tal-Unjoni.

48

Fil-fatt, kif jirriżulta mill-punti 35 sa 42 ta’ din is-sentenza, fil-preżenza ta’ regola nazzjonali li tintroduċi, bħal fil-kawża prinċipali, differenza fit-trattament bejn iċ-ċittadini tal-Istat Membru rikjest u ċ-ċittadini tal-Unjoni li jirrisjedu hemmhekk b’mod permanenti billi tipprojbixxi biss l-estradizzjoni ta’ dawn tal-ewwel, huwa dan l-Istat Membru li għandu l-obbligu li jfittex b’mod attiv l-eżistenza ta’ miżura alternattiva għall-estradizzjoni, inqas ta’ preġudizzju għall-eżerċizzju tad-drittijiet u tal-libertajiet li tali ċittadini tal-Unjoni jisiltu mill-Artikoli 18 TFUE u 21 TFUE, meta ssir talba għall-estradizzjoni tagħhom minn Stat terz.

49

B’hekk, meta l-applikazzjoni ta’ tali miżura alternattiva għall-estradizzjoni tkun tikkonsisti, bħal f’dan il-każ, f’li ċ-ċittadini tal-Unjoni li jirrisjedu b’mod permanenti fl-Istat Membru rikjest ikunu jistgħu jiskontaw il-piena tagħhom f’dan l-Istat Membru bl-istess kundizzjonijiet bħaċ-ċittadini tal-imsemmi Stat Membru, iżda li din l-applikazzjoni hija kkundizzjonata mill-kisba tal-kunsens tal-Istat terz li għamel it-talba għal estradizzjoni, l-Artikoli 18 u 21 TFUE jimponu fuq l-Istat Membru rikjest li jfittex b’mod attiv il-kunsens ta’ dan l-Istat terz. Għal dan il-għan, l-Istat Membru rikjest huwa obbligat juża l-mekkaniżmi kollha ta’ kooperazzjoni u ta’ assistenza fil-qasam kriminali li għandu fil-kuntest tar-relazzjonijiet tiegħu ma’ dan l-Istat terz.

50

Jekk l-Istat terz li jkun ressaq it-talba għal estradizzjoni jagħti l-kunsens tiegħu sabiex il-piena ta’ priġunerija tiġi eżegwita fit-territorju tal-Istat Membru rikjest, dan l-Istat Membru jkun f’pożizzjoni li jippermetti liċ-ċittadini tal-Unjoni li jkunu s-suġġett ta’ din it-talba u li jirrisjedu b’mod permanenti f’dan it-territorju jiskontaw il-piena tagħhom hemmhekk u b’hekk jiżguraw trattament identiku għal dak li jirriżerva għaċ-ċittadini tiegħu stess fil-qasam tal-estradizzjoni.

51

F’każ bħal dan, mill-elementi pprovduti lill-Qorti tal-Ġustizzja jirriżulta li l-applikazzjoni ta’ din il-miżura alternattiva għall-estradizzjoni tista’ wkoll tippermetti lill-Istat Membru rikjest jeżerċita l-kompetenzi tiegħu b’mod konformi mal-obbligi ta’ ftehim li jorbtu lill-Istat terz li għamel it-talba għal estradizzjoni. Fil-fatt, bla ħsara għall-verifiki li għandhom isiru mill-qorti tar-rinviju, il-kunsens ta’ dan l-Istat terz għall-eżekuzzjoni tat-totalità tal-piena msemmija fit-talba għal estradizzjoni fit-territorju tal-Istat Membru rikjest huwa, bħala prinċipju, tali li jirrendi superfluwa l-eżekuzzjoni ta’ din it-talba.

52

Għaldaqstant, fil-każ li, f’dan il-każ, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja tasal sabiex tikseb il-kunsens tal-Bosnja-Ħerzegovina sabiex S.M. jiskonta l-piena li ngħatat f’dan l-Istat terz fit-territorju tal-imsemmi Stat Membru, l-applikazzjoni ta’ tali miżura alternattiva għall-estradizzjoni rikjesta mill-Artikoli 18 u 21 TFUE ma twassalx neċessarjament sabiex dan tal-aħħar jikser l-obbligi li l-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni timponi fuqu fir-rigward tal-imsemmi Stat terz, li hija l-qorti tar-rinviju li għandha tivverifika dan.

53

Jekk, min-naħa l-oħra, minkejja l-implimentazzjoni tal-mekkaniżmi msemmija fil-punt 49 ta’ din il-piena, dan l-Istat terz ma jagħtix il-kunsens tiegħu sabiex il-piena ta’ priġunerija inkwistjoni tiġi skontata fit-territorju tal-Istat Membru rikjest, il-miżura alternattiva għall-estradizzjoni meħtieġa mill-Artikoli 18 u 21 TFUE ma tkunx tista’ tiġi applikata. F’dan il-każ, dan l-Istat Membru jista’ jestradixxi l-persuna kkonċernata, konformement mal-obbligi imposti fuqu b’applikazzjoni ta’ din il-konvenzjoni, peress li r-rifjut ta’ tali estradizzjoni ma jippermettix, f’dan il-każ, li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità ta’ din il-persuna.

54

F’din l-istess ipoteżi, l-estradizzjoni tal-persuna kkonċernata tikkostitwixxi, fid-dawl ta’ dan l-għan, miżura neċessarja u proporzjonata sabiex jintlaħaq l-imsemmi għan, b’tali mod li r-restrizzjoni għad-dritt ta’ moviment liberu u ta’ residenza libera fit-territorju tal-Istati Membri, fis-sens tal-Artikolu 21 TFUE, li hija inkwistjoni fil-kawża prinċipali tidher li hija ġġustifikata, fid-dawl tal-ġurisprudenza ċċitata fil-punti 35 u 36 ta’ din is-sentenza.

55

Skont il-ġurisprudenza stabbilita tal-Qorti tal-Ġustizzja, l-Istat Membru rikjest għandu madankollu jivverifika li din l-estradizzjoni ma hijiex ser tippreġudika d-drittijiet iggarantiti mill-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea, b’mod partikolari l-Artikolu 19 tagħha (sentenza Raugevicius, punt 49; ara wkoll, f’dan is-sens, is-sentenza tat‑2 ta’ April 2020, Ruska Federacija, C‑897/19 PPU, EU:C:2020:262, punt 64 u l-ġurisprudenza ċċitata).

56

Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet kollha preċedenti, ir-risposta li għandha tingħata għad-domandi magħmula hija li l-Artikoli 18 TFUE u 21 TFUE għandhom jiġu interpretati fis-sens li:

57

Peress li l-proċedura għandha, fir-rigward tal-partijiet fil-kawża prinċipali, in-natura ta’ kwistjoni mqajma quddiem il-qorti tar-rinviju, hija din il-qorti li tiddeċiedi fuq l-ispejjeż. L-ispejjeż sostnuti għas-sottomissjoni tal-osservazzjonijiet lill-Qorti tal-Ġustizzja, barra dawk tal-imsemmija partijiet, ma jistgħux jitħallsu lura.

Għal dawn il-motivi, Il-Qorti tal-Ġustizzja (Awla Manja) taqta’ u tiddeċiedi:

L-Artikoli 18 TFUE u 21 TFUE għandhom jiġu interpretati fis-sens li: