1.

Din it-talba għal deċiżjoni preliminari tirrigwarda l-interpretazzjoni tal-Artikoli 18 u 21 TFUE. Hija tressqet fil-kuntest ta’ talba għal estradizzjoni indirizzata mill-awtoritajiet tal-Bosnja‑Ħerzegovina lill-awtoritajiet tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja fir-rigward ta’ S.M., ċittadin Serb, tal-Bosnja‑Ħerzegovina u Kroat, għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija.

2.

Din it-talba taqa’ fil-kuntest tal-ġurisprudenza mibdija mis-sentenza tas‑6 ta’ Settembru 2016, Petruhhin ( 2 ), dwar l-estradizzjoni, lejn Stati terzi, ta’ ċittadini tal-Unjoni Ewropea li eżerċitaw id-dritt tagħhom ta’ moviment liberu fi Stati Membri oħra tal-Unjoni minbarra f’dawk li tagħhom għandhom in-nazzjonalità, meta f’dawn l-Istati Membri teżisti regola li tipprojbixxi l-estradizzjoni taċ-ċittadini tagħhom stess barra mill-Unjoni. Huwa possibbli li ssir distinzjoni fost il-kawżi li ġew sottomessi lill-Qorti tal-Ġustizzja bejn, minn naħa, dawk relatati ma’ talba għal estradizzjoni għall-finijiet ta’ proċeduri kriminali, li taw lok għas-sentenza Petruhhin u għas-sentenzi tal‑10 ta’ April 2018, Piscotti ( 3 ), tat‑2 ta’ April 2020, Ruska Federacija ( 4 ), tas‑17 ta’ Diċembru 2020, Generalstaatsanwaltschaft Berlin (Estradizzjoni lejn l-Ukraina) ( 5 ), kif ukoll għad-digriet tas‑6 ta’ Settembru 2017, Peter Schotthöfer & Florian Steiner ( 6 ), u min-naħa l-oħra, dik li tirrigwardaw talba għal estradizzjoni għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena, li tat lok għas-sentenza tat‑13 ta’ Novembru 2018, Raugevicius ( 7 ).

3.

Permezz ta’ din il-ġurisprudenza, il-Qorti tal-Ġustizzja applikat fil-qasam tal-estradizzjoni dak li ddeċidiet fis-sentenza tagħha tal‑20 ta’ Settembru 2001, Grzelczyk ( 8 ), jiġifieri li “ċ-ċittadinanza ta’ l-Unjoni hija intiża sabiex tkun l-istat fundamentali taċ-ċittadini ta’ l-Istati Membri, u tippermetti lil dawk li jkunu fl-istess sitwazzjoni jingħataw, irrispettivament min-nazzjonalità tagħhom u bla ħsara għall-eċċezzjonijiet espressament previsti f’dan ir-rigward, l-istess trattament ġuridiku” ( 9 ). Dan wassal lill-Qorti tal-Ġustizzja teħtieġ li Stat Membru li ma jawtorizzax l-estradizzjoni taċ-ċittadini tiegħu stess jivverifika l-eżistenza ta’ miżuri alternattivi għall-estradizzjoni meta tiġi indirizzata lilu talba għal estradizzjoni minn Stat terz li tirrigwarda ċittadin ta’ Stat Membru ieħor li jkun uża d-dritt tiegħu ta’ moviment liberu.

4.

Permezz tat-talba għal deċiżjoni preliminari tagħha, il-qorti tar-rinviju tixtieq tikseb mill-Qorti tal-Ġustizzja kjarifiki dwar kif għandha tinftiehem is-sentenza Raugevicius kif ukoll dwar kif din is-sentenza għandha tiġi rrikonċiljata mal-obbligi tal-Istati Membri li jirriżultaw mill-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, iffirmata f’Pariġi fit‑13 ta’ Diċembru 1957 ( 10 ).

5.

F’din l-aħħar sentenza, il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li l-Artikoli 18 u 21 TFUE għandhom jiġu interpretati fis-sens li, fil-preżenza ta’ talba għal estradizzjoni, imressqa minn Stat terz, ta’ ċittadin tal-Unjoni li eżerċita d-dritt tiegħu ta’ moviment liberu, mhux għall-finijiet ta’ prosekuzzjoni, iżda tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija, l-Istat Membru rikjest, li d-dritt nazzjonali tiegħu jipprojbixxi l-estradizzjoni taċ-ċittadini tiegħu stess barra mill-Unjoni għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena u li jipprevedi l-possibbiltà li tali piena mogħtija barra mill-pajjiż tiġi skontata fit-territorju tiegħu, għandu l-obbligu li jiżgura li dan iċ-ċittadin tal-Unjoni, fil-mument li dan iċ-ċittadin jirrisjedi b’mod permanenti fit-territorju tiegħu, jirċievi trattament identiku għal dak mogħti liċ-ċittadini tiegħu fil-qasam tal-estradizzjoni ( 11 ).

6.

Għandu jiġi ppreċiżat li fil-kawża li tat lok għas-sentenza Raugevicius, l-Istat Membru rikjest, jiġifieri il-Finlandja, kienet għamlet dikjarazzjoni fil-kuntest tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni li tippermettilha li tirrifjuta l-estradizzjoni mhux biss taċ-ċittadini tagħha stess, iżda wkoll ta’ ċittadini ta’ Stati oħra li jirrisjedu fit-territorju tagħha. Bid-differenza għar-Repubblika tal-Finlandja, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja għamlet dikjarazzjoni li tillimita t-terminu “ċittadini”, fis-sens ta’ din il-konvenzjoni, għaċ-ċittadini ta’ dan l-Istat Membru biss. Hija din id-differenza fil-kuntest li tqajjem il-mistoqsija tal-qorti tar-rinviju dwar l-applikazzjoni f’din il-kawża tas-soluzzjoni mogħtija mill-Qorti tal-Ġustizzja fis-sentenza tagħha Raugevicius, sa fejn, fid-dawl tal-portata limitata tad-dikjarazzjoni magħmula mir-Repubblika Federali tal-Ġermanja fil-kuntest tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, rifjut minn dan l-Istat Membru li jestradixxi ċittadin ta’ Stat Membru ieħor li jirrisjedi b’mod permanenti fit-territorju tiegħu jista’ jidħol f’kunflitt ma’ din il-konvenzjoni.

7.

Sabiex tingħata risposta lil din id-domanda, f’dawn il-konklużjonijiet ser nispjega r-raġunijiet li għalihom inqis li s-sentenza Raugevicius ma għandhiex tinftiehem bħala li timponi fuq l-Istat Membru rikjest li jirrifjuta b’mod awtomatiku u assolut l-estradizzjoni għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ ċittadin ta’ Stat Membru ieħor li jirrisjedi b’mod permanenti fit-territorju tiegħu, b’kontradizzjoni ma’ dak li timponi fuqu l-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni. Fil-fatt, dak li ddeċidiet il-Qorti tal-Ġustizzja f’din is-sentenza jimplika pjuttost, fil-fehma tiegħi, li l-Istat Membru rikjest għandu, skont l-Artikoli 18 u 21 TFUE, jistabbilixxi b’mod attiv jekk teżistix miżura alternattiva għall-estradizzjoni, li tippreġudika inqas l-eżerċizzju tad-dritt ta’ moviment liberu u ta’ residenza li minnu jibbenefika ċ-ċittadin tal-Unjoni suġġett ta’ talba għal estradizzjoni. Ladarba, minkejja l-passi meħuda mill-Istat Membru rikjest mal-Istat terz rikjedenti, ma tistax tinstab miżura alternattiva għall-estradizzjoni, dawn l-istess artikoli ma jistgħux, fil-fehma tiegħi, jiġu interpretati bħala li jipprekludu lill-Istat Membru rikjest milli jipproċedi bl-estradizzjoni ta’ dan iċ-ċittadin tal-Unjoni.

8.

L-Artikolu 1 tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni jipprovdi:

“Il-partijiet kontraenti għandhom jikkonsenjaw lil xulxin, skont ir-regoli u taħt il-kundizzjonijiet iddeterminati mill-artikoli segwenti, l-individwi suġġetti ta’ proċeduri minħabba reat jew rikjesta għall-finijiet ta’ eżekuzzjoni ta’ piena jew miżura ta’ sigurtà mill-awtoritajiet ġudizzjarji tal-parti rikjedenti.” [traduzzjoni mhux uffiċjali]

9.

L-Artikolu 6 ta’ din il-konvenzjoni, intitolat “Estradizzjoni ta’ ċittadini”, jipprevedi:

“1.   

[…]” [traduzzjoni mhux uffiċjali]

10.

Waqt il-preżentazzjoni tal-istrument ta’ ratifika, fit‑2 ta’ Ottubru 1976, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja għamlet dikjarazzjoni fis-sens tal-Artikolu 6 tal-imsemmija konvenzjoni, fit-termini segwenti:

“L-estradizzjoni ta’ ċittadini Ġermaniżi, mir-Repubblika Federali tal-Ġermanja lejn pajjiż barrani, hija prekluża mill-ewwel sentenza tal-Artikolu 16(2) [tal-Grundgesetz für die Bundesrepublik Deutschland (il-Liġi Fundamentali tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja) ( 12 ), tat‑23 ta’ Mejju 1949] u għalhekk għandha tkun irrifjutata fil-każijiet kollha.

It-terminu ‘ċittadini’, fis-sens tal-Artikolu 6(1)[(b)] tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, jinkludi l-Ġermaniżi kollha fis-sens tal-Artikolu 116(1) tal-Liġi Fundamentali tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja.”

11.

L-Artikolu 16(2) tal-Liġi Fundamentali tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja jipprovdi:

“Ebda Ġermaniż ma jista’ jiġi estradit lejn pajjiż barrani. Regola derogatorja tista’ tiġi stabbilita b’liġi għall-estradizzjoni lejn Stat Membru tal-Unjoni Ewropea jew lejn qorti internazzjonali sakemm il-prinċipji tal-Istat tad-dritt ikunu ggarantiti.”

12.

L-Artikolu 116(1) tal-Liġi Fundamentali tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja jistabbilixxi:

“It-terminu ‘Ġermaniż’ fis-sens ta’ din il-liġi fundamentali, mingħajr ħsara għal kwalunkwe dispożizzjoni legali kuntrarja, ifisser kull min għandu ċittadinanza Ġermaniża jew li, bħala refuġjat jew persuna spostata li tappartjeni lill-poplu Ġermaniż jew bħala konjuġi jew dixxendent ta’ din tal-aħħar, ġiet aċċettata fit-territorju tal-Istat Ġermaniż skont il-fruntieri tiegħu tal‑31 ta’ Diċembru 1937.”

13.

Il-Gesetz über die internationale Rechtshilfe in Strafsachen (il-Liġi dwar l-Assistenza Ġudizzjarja Internazzjonali fil-Qasam Kriminali) ( 13 ), tat‑23 ta’ Diċembru 1982, fil-verżjoni tagħha applikabbli għall-fatti ( 14 ), tinkludi dispożizzjonijiet dwar l-assistenza ġudizzjarja għall-eżekuzzjoni ta’ sentenzi barranin fil-Ġermanja.

14.

L-Artikolu 48 tal-IRG jipprovdi:

“L-assistenza ġudizzjarja tista’ tiġi pprovduta fil-kuntest ta’ proċedura kriminali taħt il-forma tal-eżekuzzjoni ta’ piena jew ta’ kwalunkwe sanzjoni oħra imposta f’pajjiż barrani permezz ta’ sentenza definittiva […]”

15.

Skont l-Artikolu 57(1) tal-IRG, l-eżekuzzjoni fil-Ġermanja tal-piena mogħtija f’sentenza barranija tista’ titwettaq biss jekk u sa fejn l-Istat li jagħti l-kundanna jagħti l-kunsens tiegħu.

16.

Fil‑5 ta’ Novembru 2020, abbażi tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, l-awtoritajiet tal-Bosnja-Ħerzegovina talbu lir-Repubblika Federali tal-Ġermanja testradixxi lil S.M. għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija ta’ sitt xhur imposta minħabba korruzzjoni minn sentenza tal-Qorti Muniċipali ta’ Bosanska Krupa (il-Bosnja‑Ħerzegovina), tal‑24 ta’ Marzu 2017. Il-qorti tar-rinviju tindika li l-awtoritajiet Kroati ġew informati mill-awtoritajiet Ġermaniżi b’din it-talba.

17.

S.M. huwa ċittadin Serb, tal-Bosnja‑Ħerzegovina u Kroat li ilu jgħix fil-Ġermanja mal-mara tiegħu sa mill‑2017. Ilu jaħdem hemm sa mit‑22 ta’ Mejju 2020 u nħeles wara li kien tqiegħed taħt arrest għal estradizzjoni.

18.

Il-Generalstaatsanwaltschaft München (l-Uffiċċju tal-Prosekutur Ġenerali ta’ München, il-Ġermanja) talab, billi rrefera għas-sentenza Raugevicius, li l-estradizzjoni ta’ S.M. tiġi ddikjarata inammissibbli.

19.

Skont il-qorti tar-rinviju, il-fondatezza ta’ din it-talba tal-Uffiċċju tal-Prosekutur Ġenerali ta’ München tiddependi fuq il-punt dwar jekk l-Artikoli 18 u 21 TFUE għandhomx jiġu interpretati fis-sens li jipprekludu l-estradizzjoni ta’ ċittadin tal-Unjoni anki jekk, fid-dawl tat-trattati internazzjonali, l-Istat Membru rikjest għandu jipproċedi bl-estradizzjoni tiegħu.

20.

Din il-qorti tqis li din il-kwistjoni ma ngħatatx tweġiba fis-sentenza Raugevicius, peress li fil-kawża li tat lok għal din is-sentenza, l-Istat Membru rikjest, jiġifieri r-Repubblika tal-Finlandja, kellha d-dritt, fir-rigward tal-Istati terzi, f’dan il-każ il-Federazzjoni Russa, li ma testradixxix il-persuna mfittxija. Fil-fatt, ir-Repubblika tal-Finlandja kellha, kif jipprovdi l-Artikolu 6(1)(a) tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, il-fakultà li tirrifjuta l-estradizzjoni taċ-ċittadini tagħha. Skont il-possibbiltà miftuħa mill-Artikolu 6(1)(b) ta’ din il-konvenzjoni, dan l-Istat Membru kien għażel li jiddefinixxi, fid-dikjarazzjoni ta’ adeżjoni tiegħu tat‑12 ta’ Mejju 1971, it-terminu “ċittadini” fis-sens tal-imsemmija konvenzjoni, bħala li jfisser “iċ-ċittadini tal-Finlandja, tad-Danimarka, tal-Islanda, tan-Norveġja u tal-Isvezja kif ukoll il-barranin iddomiċiljati f’dawn l-Istati”. Peress li l-persuna mfittxija kienet taqa’ taħt din id-definizzjoni, ir-Repubblika tal-Finlandja setgħet tirrifjuta li testradixxi lil din il-persuna mingħajr ma tikser l-obbligi tagħha li jirriżultaw mit-trattati internazzjonali fir-rigward tal-Istati terzi li għamlu t-talba għal estradizzjoni.

21.

Issa, il-qorti tar-rinviju għandha quddiemha sitwazzjoni differenti fir-rigward tad-dritt internazzjonali. Fil-fatt, skont il-possibbiltà miftuħa mill-Artikolu 6(1)(b) tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja, waqt il-preżentazzjoni tal-istrument ta’ ratifika tagħha tat‑2 ta’ Ottubru 1976, għamlet dikjarazzjoni li tillimita t-terminu “ċittadini” għall-persuni li għandhom iċ-ċittadinanza Ġermaniża biss, mingħajr ma estendietu għall-persuni li għandhom ir-residenza permanenti tagħhom fit-territorju tagħha.

22.

Din il-qorti żżid li l-kundizzjonijiet previsti mill-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni għall-finijiet tal-estradizzjoni ta’ S.M. huma ssodisfatti u ma jeżistix ostakolu għal din l-estradizzjoni. B’mod partikolari, l-imsemmija estradizzjoni u l-atti li fuqha hija bbażata josservaw ir-regoli minimi tad-dritt internazzjonali applikabbli fir-Repubblika Federali tal-Ġermanja u ma jiksrux il-prinċipji kostituzzjonali imperattivi jew il-livell imperattiv ta’ protezzjoni tad-drittijiet fundamentali.

23.

Madankollu, l-imsemmija qorti għandha dubji dwar jekk l-Artikoli 18 u 21 TFUE jimponux li S.M. ma jiġix estradit lejn il-Bosnja‑Ħerzegovina, peress li din il-persuna ma taqax fil-kunċett ta’ “ċittadini”, fis-sens tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, u għalhekk jekk huwiex possibbli li r-Repubblika Federali tal-Ġermanja tapplika s-soluzzjoni mogħtija mill-Qorti tal-Ġustizzja fis-sentenza tagħha Raugevicius mingħajr ma tikser l-obbligi tagħha li jirriżultaw minn din il-konvenzjoni fir-rigward tal-Bosnja‑Ħerzegovina.

24.

Il-qorti tar-rinviju tippreċiża wkoll li eżekuzzjoni fil-Ġermanja tal-piena ta’ priġunerija mogħtija mill-Qorti Muniċipali ta’ Bosanska Krupa (il-Bosnja‑Ħerzegovina) hija possibbli. Peress li S.M. diġà jinsab fit-territorju Ġermaniż, il-Konvenzjoni dwar it-Trasferiment ta’ Persuni Kundannati ( 15 ), li kienet irratifikata kemm mir-Repubblika Federali tal-Ġermanja kif ukoll mill-Bosnja‑Ħerzegovina, ma hijiex rilevanti. Għalhekk, din l-eżekuzzjoni hija rregolata mill-Artikoli 48 et seq. tal-IRG u ma teħtieġx la li l-persuna kkonċernata tkun ċittadina Ġermaniża u lanqas li hija tagħti l-kunsens tagħha.

25.

Madankollu, skont l-Artikolu 57(1) tal-IRG, l-eżekuzzjoni fil-Ġermanja tal-piena ta’ priġunerija mogħtija mill-Qorti Muniċipali ta’ Bosanska Krupa (il-Bosnja‑Ħerzegovina) hija possibbli biss jekk u sa fejn l-Istat terz tal-kundanna jagħti l-kunsens tiegħu. F’dan ir-rigward, il-qorti tar-rinviju tindika li dan ma huwiex il-każ, tal-inqas attwalment, peress li l-awtoritajiet tal-Bosnja‑Ħerzegovina talbu l-estradizzjoni ta’ S.M. u mhux li l-awtoritajiet Ġermaniżi jieħdu r-responsabbiltà tal-eżekuzzjoni tal-piena mogħtija fil-konfront ta’ dan tal-aħħar.

26.

F’dawn iċ-ċirkustanzi, l-Oberlandesgericht München (il-Qorti Reġjonali Superjuri ta’ München, il-Ġermanja), iddeċidiet li tissospendi l-proċedura quddiemha u tagħmel lill-Qorti tal-Ġustizzja d-domanda preliminari li ġejja:

“Il-prinċipji stabbiliti fis-[sentenza Raugevicius] dwar l-applikazzjoni tal-Artikoli 18 u 21 TFUE, jeżiġu li talba mressqa minn Stat terz għall-estradizzjoni ta’ ċittadin tal-Unjoni għall-finijiet ta’ eżekuzzjoni ta’ piena, abbażi tal-[Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni], tiġi miċħuda anki fil-każ li l-Istat Membru rikjest ikun marbut jestradixxi ċ-ċittadin tal-Unjoni abbażi ta’ din il-konvenzjoni fid-dawl tat-trattati internazzjonali, peress li jkun iddefinixxa t-terminu ‘ċittadini’ fl-Artikolu 6(1)(b) tal-[imsemmija] Konvenzjoni fis-sens li jirreferi għaċ-ċittadini tiegħu u mhux ukoll għal ċittadini oħra tal-Unjoni?”

27.

Il-Gvern Spanjol, Kroat, Litwan u Pollakk u l-Kummissjoni Ewropea ppreżentaw osservazzjonijiet bil-miktub. Inżammet seduta fis‑26 ta’ April 2022, li matulha nstemgħu l-Uffiċċju tal-Prosekutur Ġenerali ta’ München, il-Gvern Ġermaniż, Ċek u Spanjol kif ukoll il-Kummissjoni.

28.

Permezz tad-domanda preliminari tagħha, il-qorti tar-rinviju tistieden lill-Qorti tal-Ġustizzja tippreċiża l-portata tas-sentenza tagħha Raugevicius f’sitwazzjoni fejn l-assenza ta’ estradizzjoni tal-persuna mitluba tkun, skont din l-istess qorti, kontradittorja għall-obbligu li l-Istat Membru rikjest għandu, skont il-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, li jestradixxi lil din il-persuna.

29.

Din il-mistoqsija hija fil-parti l-kbira marbuta mad-differenza tal-kuntest bejn il-kawża li tat lok għas-sentenza Raugevicius u din il-kawża għal dak li jirrigwarda l-obbligi li jirriżultaw mill-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni. Kif indikajt preċedentement, din id-differenza tirrigwarda d-definizzjoni tat-terminu “ċittadini”, fis-sens ta’ din il-konvenzjoni, li hija iktar restrittiva fil-kuntest ta’ din il-kawża, peress li hija limitata biss għall-persuni li għandhom ċittadinanza Ġermaniża, skont id-dikjarazzjoni magħmula mir-Repubblika Federali tal-Ġermanja, skont l-Artikolu 6(1)(b) tal-imsemmija konvenzjoni. Għalhekk, bid-differenza għal dak li kien il-każ fil-kawża li tat lok għas-sentenza Raugevicius, rifjut tar-Repubblika Federali tal-Ġermanja li testradixxi lil S.M. lejn il-Bosnja‑Ħerzegovina jista’ jkun kontradittorju għall-obbligi li l-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni timponi fuq dan l-Istat Membru.

30.

Għalhekk, il-qorti tar-rinviju tistaqsi, essenzjalment, jekk l-Artikoli 18 u 21 TFUE għandhomx jiġu interpretati fis-sens li, sabiex tingħata tweġiba għal talba għal estradizzjoni mressqa minn Stat terz għall-eżekuzzjoni ta’ piena mogħtija f’dan l-Istat, iċ-ċittadini ta’ Stat Membru minbarra dawk tal-Istat Membru rikjest għandhom jibbenefikaw mir-regola li tipprojbixxi l-estradizzjoni minn dan tal-aħħar taċ-ċittadini tiegħu stess, u dan minkejja l-obbligu ta’ estradizzjoni li l-Istat Membru rikjest għandu skont il-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni.

31.

Minkejja li l-mistoqsija ta’ din il-qorti titlaq mill-premessa li tista’ teżisti inkompatibbiltà bejn il-ġurisprudenza stabbilita mill-Qorti tal-Ġustizzja fil-qasam tal-estradizzjoni taċ-ċittadini tal-Unjoni li użaw id-dritt tagħhom ta’ moviment liberu fi Stat Membru minbarra dak li tiegħu għandhom iċ-ċittadinanza u d-dikjarazzjoni magħmula mir-Repubblika Federali tal-Ġermanja skont l-Artikolu 6(1)(b) tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, li tipprovdi li ċ-ċittadini Ġermaniżi biss jibbenefikaw mill-protezzjoni kontra l-estradizzjoni, ser nuri, għall-kuntrarju, li ma teżisti ebda kontradizzjoni f’dan is-sens.

32.

Għal dan il-għan, ser infakkar kif il-Qorti tal-Ġustizzja, filwaqt li tippermetti li ċ-ċittadin tal-Unjoni li eżerċita d-dritt tiegħu ta’ moviment liberu jista’ jkun protett mill-estradizzjoni lejn Stat terz, ma stabbilixxietx dritt awtomatiku u assolut, għal dan iċ-ċittadin, li ma jiġix estradit ’il barra mit-territorju tal-Unjoni, iżda pjuttost stabbilixxiet obbligu, għall-Istat Membru rikjest, li jistabbilixxi b’mod attiv l-eżistenza ta’ miżura alternattiva għall-estradizzjoni, li tippreġudika inqas l-eżerċizzju tad-dritt ta’ moviment liberu u ta’ residenza li minnu jibbenefika l-imsemmi ċittadin meta dan ikun suġġett ta’ talba għal estradizzjoni. Ser nikkonkludi li l-partikolarità tad-dritt konvenzjonali, kif jirriżulta miċ-ċirkustanzi tal-kawża prinċipali, ma tqigħedx lill-Istat Membru rikjest f’inkonsistenza la fir-rigward tal-obbligu li jestradixxi lill-persuna kkundannata skont il-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni u lanqas fir-rigward tal-obbligi tiegħu li jirriżultaw mill-Artikoli 18 u 21 TFUE, kif interpretati mill-Qorti tal-Ġustizzja.

33.

Preliminarjament, għandu jitfakkar li fis-sentenza tagħha Petruhhin, li tirrigwarda, bħal f’din il-kawża, talba għal estradizzjoni mressqa minn Stat terz li miegħu l-Unjoni ma kkonkludietx ftehim dwar l-estradizzjoni, il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li minkejja li r-regoli fil-qasam ta’ estradizzjoni jaqgħu taħt il-kompetenza tal-Istati Membri fl-assenza ta’ tali ftehim, is-sitwazzjonijiet li jaqgħu fil-kamp ta’ applikazzjoni tal-Artikolu 18 TFUE, moqri flimkien mad-dispożizzjonijiet tat-Trattat FUE dwar iċ-ċittadinanza tal-Unjoni, jinkludu, b’mod partikolari, dawk li jaqgħu taħt l-eżerċizzju tal-libertà ta’ moviment u ta’ residenza fit-territorju tal-Istati Membri, kif mogħtija mill-Artikolu 21 TFUE ( 16 ).

34.

Issa, mill-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja jirriżulta li ċittadin ta’ Stat Membru, li għandu l-istatus ta’ ċittadin tal-Unjoni, li juża d-dritt tiegħu ta’ moviment liberu u li jirrisjedi legalment fit-territorju ta’ Stat Membru ieħor, jaqa’ fil-kamp ta’ applikazzjoni tad-dritt tal-Unjoni ( 17 ). Għalhekk, minħabba l-kwalità tiegħu ta’ ċittadin tal-Unjoni, ċittadin ta’ Stat Membru b’residenza fi Stat Membru ieħor għandu d-dritt jinvoka l-Artikolu 21(1) TFUE u jaqa’ fil-kamp ta’ applikazzjoni tat-Trattati, fis-sens tal-Artikolu 18 TFUE, li jinkludi l-prinċipju ta’ nondiskriminazzjoni minħabba n-nazzjonalità ( 18 ).

35.

Din il-konstatazzjoni bl-ebda mod ma hija affettwata mill-fatt li l-persuna mitluba għandha wkoll in-nazzjonalità tal-Istat terz li jitlob l-estradizzjoni tagħha ( 19 ).

36.

Barra minn hekk, mill-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja jirrizulta li r-regoli nazzjonali ta’ estradizzjoni ta’ Stat Membru li jintroduċu differenza fit-trattament skont jekk il-persuna mitluba tkunx ċittadina ta’ dan l-Istat Membru jew ċittadina ta’ Stat Membru ieħor, sa fejn dawn iwasslu sabiex ma jagħtux liċ-ċittadini ta’ Stati Membri oħra li jirrisjedu legalment fit-territorju tal-Istat Membru rikjest il-protezzjoni kontra l-estradizzjoni li minnha jgawdu iċ-ċittadini ta’ dan l-Istat Membru tal-aħħar, jistgħu jaffettwaw id-dritt tal-ewwel ċittadini tal-libertà ta’ moviment u ta’ residenza fit-territorju tal-Istati Membri ( 20 ). Minn dan isegwi li n-nuqqas ta’ ugwaljanza fit-trattament li tikkonsisti fil-fatt li tiġi permessa l-estradizzjoni ta’ ċittadin tal-Unjoni, ċittadin ta’ Stat Membru li ma huwiex l-Istat Membru rikjest, jikkostitwixxi restrizzjoni għal-libertà ta’ moviment u ta’ residenza fit-territorju tal-Istati Membri, fis-sens tal-Artikolu 21 TFUE ( 21 ).

37.

Skont il-Qorti tal-Ġustizzja, tali restrizzjoni tista’ tiġi ġġustifikata biss jekk din tkun ibbażata fuq kunsiderazzjonijiet oġġettivi u tkun proporzjonata għall-għan leġittimament imfittex mid-dritt nazzjonali ( 22 ).

38.

F’dan ir-rigward, il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet diversi drabi li l-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità tal-persuni li wettqu reat għandu jitqies li huwa leġittimu fid-dritt tal-Unjoni u jippermetti li tiġi ġġustifikata miżura restrittiva ta’ libertà fundamentali, bħal dik prevista fl-Artikolu 21 TFUE, bil-kundizzjoni li din il-miżura tkun neċessarja għall-protezzjoni tal-interessi li tixtieq tiggarantixxi u biss sa fejn dawn l-għanijiet ma jkunux jistgħu jintlaħqu permezz ta’ miżuri inqas restrittivi ( 23 ).

39.

Minkejja li huwa possibbli li ssir distinzjoni fost il-kawżi sottomessi lill-Qorti tal-Ġustizzja bejn dawk li jirrigwardaw talba għal estradizzjoni għall-finijiet ta’ proċeduri kriminali u dawk li jirrigwardaw talba għal estradizzjoni għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena, madankollu, is-sentenzi kollha tal-Qorti tal-Ġustizzja huma mmarkati minn fattur komuni, jiġifieri l-istabbiliment ta’ obbligu fuq l-Istat Membru rikjest li jivverifika l-eżistenza ta’ miżura alternattiva għall-estradizzjoni, li tippreġudika inqas l-eżerċizzju tad-dritt ta’ moviment liberu u ta’ residenza taċ-ċittadin tal-Unjoni mitlub, qabel ma jkun jista’, fin-nuqqas ta’ tali miżura, jipproċedi bl-estradizzjoni ta’ dan tal-aħħar.

40.

Għalhekk, fir-rigward ta’ talba għal estradizzjoni għall-finijiet ta’ proċeduri kriminali, il-Qorti tal-Ġustizzja enfasizzat li l-implimentazzjoni tal-mekkaniżmi ta’ kooperazzjoni u ta’ assistenza reċiproka li jeżistu fil-qasam kriminali bis-saħħa tad-dritt tal-Unjoni tikkostitwixxi, fi kwalunkwe każ, miżura alternattiva li tippreġudika inqas id-dritt ta’ moviment liberu mill-estradizzjoni lejn Stat terz li miegħu l-Unjoni ma kkonkludietx ftehim dwar l-estradizzjoni u li tippermetti għalhekk li l-għan tal-ġlieda kontra l-impunità ta’ persuna li tkun wettqet reat kriminali, jintlaħaq b’mod daqstant ieħor effettiv ( 24 ).

41.

Għalhekk, il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li għandu jingħata privileġġ lill-iskambju ta’ informazzjoni mal-Istat Membru li tiegħu l-persuna mitluba għandha n-nazzjonalità bil-għan, jekk ikun il-każ, li tingħata lill-awtoritajiet ta’ dan l-Istat Membru l-opportunità li joħorġu mandat ta’ arrest Ewropew għall-finijiet ta’ proċeduri kriminali. Dan huwa dak li ġie maqbul li jissejjaħ il-“mekkaniżmu Petruhhin”. Għalhekk, meta Stat Membru ieħor, li fih din il-persuna tirrisjedi legalment, jiġi indirizzat talba għal estradizzjoni minn Stat terz, huwa għandu jinforma lill-Istat Membru li tiegħu l-imsemmija persuna għandha n-nazzjonalità, u jekk ikun il-każ, fuq talba tiegħu, jikkonsenjalu lil din l-istess persuna, skont id-dispożizzjonijiet tad-Deċiżjoni Qafas tal-Kunsill 2002/584/ĠAI tat‑13 ta’ Ġunju 2002 fuq il-mandat ta’ arrest Ewropew u l-proċeduri ta’ ċediment bejn l-Istati Membri ( 25 ), kif emendata mid-Deċiżjoni Qafas tal-Kunsill 2009/299/ĠAI tas‑26 ta’ Frar 2009 ( 26 ).

42.

Madankollu, mill-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja jirriżulta li l-possibbiltà li l-“mekkaniżmu Petruhhin” jostakola talba għal estradizzjoni lejn Stat terz billi jagħti prijorità lil mandat ta’ arrest Ewropew ma hijiex ta’ natura awtomatika ( 27 ). Fil-fatt, il-Qorti tal-Ġustizzja takkumpanja dan il-mekkaniżmu b’ċertu numru ta’ kundizzjonijiet u ta’ limiti intiżi sabiex jiżguraw li l-implimentazzjoni tiegħu ma tippreġudikax l-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità ta’ persuni li wettqu reat.

43.

Minn dan isegwi, b’mod partikolari, li sabiex jiġi ppreżervat dan l-għan, l-implimentazzjoni tal-“mekkaniżmu Petruhhin” tippreżupponi li l-Istat Membru li tiegħu ċ-ċittadin tal-Unjoni suġġett ta’ talba għal estradizzjoni huwa ċittadin, ikollu ġurisdizzjoni, skont id-dritt nazzjonali tiegħu, li jressaq proċeduri kriminali kontra din il-persuna għal fatti mwettqa barra mit-territorju nazzjonali tiegħu ( 28 ). Barra minn hekk, il-mandat ta’ arrest Ewropew eventwalment maħruġ mill-Istat Membru li tiegħu l-persuna mitluba għandha n-nazzjonalità, għandu jirrigwarda tal-inqas l-istess fatti bħal dawk li l-imsemmija persuna hija akkużata bihom fit-talba għal estradizzjoni ( 29 ). Barra minn hekk, bil-kundizzjoni li l-Istat Membru li tiegħu l-persuna mitluba għandha n-nazzjonalità, ikun informat mill-Istat Membru rikjest bl-elementi kollha ta’ liġi u ta’ fatt ikkomunikati mill-Istat terz rikjedenti fil-kuntest tat-talba għal estradizzjoni, l-assenza ta’ ħruġ ta’ mandat ta’ arrest Ewropew f’terminu raġonevoli mill-ewwel minn dawn l-Istati Membri tista’ tirrendi possibbli l-estradizzjoni ta’ din il-persuna mit-tieni ( 30 ).

44.

Għalhekk, l-Artikoli 18 u 21 TFUE ma jipprekludux li l-Istat Membru rikjest jistabbilixxi distinzjoni abbażi ta’ regola ta’ dritt kostituzzjonali bejn iċ-ċittadini tiegħu u ċ-ċittadini ta’ Stati Membri oħra u li huwa jawtorizza l-estradizzjoni ta’ dawn tal-aħħar għall-finijiet ta’ proċeduri kriminali, minkejja li ma jippermettix l-estradizzjoni taċ-ċittadini tiegħu stess, sakemm huwa jkun qiegħed minn qabel lill-awtoritajiet kompetenti tal-Istat Membru li tiegħu dan iċ-ċittadin tal-Unjoni jkollu n-nazzjonalità f’pożizzjoni li jitolbu l-konsenja ta’ dan iċ-ċittadin fil-kuntest ta’ mandat ta’ arrest Ewropew u dan l-Istat Membru tal-aħħar ma jkun ħa ebda miżura f’dan is-sens ( 31 ). Għalhekk, il-Qorti tal-Ġustizzja ma ħolqitx mekkaniżmu li jippermetti lill-Istat Membru rikjest jirrifjuta, fi kwalunkwe ċirkustanza, li ċ-ċittadin tal-Unjoni, li jkun eżerċita d-dritt tiegħu ta’ moviment liberu, jiġi estradit lejn Stat terz għall-finijiet ta’ proċeduri kriminali, iżda żviluppat ir-rekwiżit li dan l-Istat Membru jikkoopera b’mod effettiv mal-Istat Membru ta’ oriġini ta’ dan iċ-ċittadin sabiex dan tal-aħħar jitqiegħed f’pożizzjoni li joħroġ mandat ta’ arrest Ewropew.

45.

Fil-qosor, kif irrileva l-Avukat Ġenerali Tanchev, fis-sentenza Petruhhin, il-Qorti tal-Ġustizzja enfasizzat “id-disponibbiltà ta’ alternattiva li tagħti garanziji kontra l-impunità sal-istess grad jew sa grad simili bħall-estradizzjoni” ( 32 ). Għalhekk, il-protezzjoni kontra l-estradizzjoni li ċittadin tal-Unjoni li eżerċita d-dritt tiegħu ta’ moviment liberu u ta’ residenza fl-Istat Membru rikjest jista’ jislet mill-Artikoli 18 u 21 TFUE, tapplika biss sa fejn dan l-Istat Membru jista’ jikkonstata l-eżistenza ta’ miżura alternattiva għall-estradizzjoni li tippermetti li jintlaħaq b’mod daqstant effettiv bħall-estradizzjoni l-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità ta’ persuni li wettqu reat. Jekk tali miżura tkun nieqsa, id-dritt tal-Unjoni ma jibqax jipprekludi l-estradizzjoni taċ-ċittadin tal-Unjoni mitlub.

46.

Il-loġika li l-Istat Membru rikjest ifittex l-eżistenza ta’ miżura alternattiva għall-estradizzjoni li tippermetti li jintlaħaq b’mod daqstant effettiv bħall-estradizzjoni l-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità tal-persuni li wettqu reat għandha, fil-fehma tiegħi, tkun l-istess meta tkun inkwistjoni talba għal estradizzjoni mhux għall-finijiet ta’ proċeduri kriminali, iżda għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija. Fil-fehma tiegħi, dan għandu jwassal lill-Qorti tal-Ġustizzja tippreċiża l-portata tas-sentenza tagħha Raugevicius li, sal-lum, hija l-unika li tirrigwarda talba għal estradizzjoni li tappartjeni lil din l-aħħar kategorija.

47.

Fil-fatt, dan ir-rinviju għal deċiżjoni preliminari juri li l-eżistenza ta’ tensjoni eventwali bejn id-dritt tal-Unjoni u d-dritt internazzjonali hija bbażata fuq qari tas-sentenza Raugevicius li minnu jirriżulta li ċittadin tal-Unjoni li jirrisjedi b’mod permanenti fl-Istat Membru rikjest għandu b’mod awtomatiku u assolut jibbenefika mill-istess protezzjoni kontra l-estradizzjoni bħal dik li minnha jibbenefikaw iċ-ċittadini ta’ dan l-Istat Membru. Madankollu, dan il-qari tas-sentenza Raugevicius jidhirli li huwa żbaljat, peress li l-Qorti tal-Ġustizzja ssuġġettat il-protezzjoni kontra l-estradizzjoni għall-finijiet ta’ proċeduri kriminali li għandha tingħata lil ċittadin tal-Unjoni li jirrisjedi b’mod permanenti fl-Istat Membru rikjest għall-kundizzjoni li dan iċ-ċittadin jista’ jiskonta l-piena tiegħu fit-territorju ta’ dan l-Istat Membru, u dan sabiex ma jiġix ippreġudikat l-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità tal-persuna mitluba.

48.

Fil-fatt, f’din is-sentenza, il-Qorti tal-Ġustizzja telqet mill-konstatazzjoni li, preżunt li D. Raugevicius jista’ jitqies bħala ċittadin barrani li jirrisjedi b’mod permanenti fil-Finlandja, fis-sens tal-leġiżlazzjoni Finlandiża dwar il-kooperazzjoni internazzjonali fuq l-eżekuzzjoni ta’ ċerti sanzjonijiet kriminali ( 33 ), minn din il-leġiżlazzjoni jirriżulta li D. Raugevicius jista’ jiskonta fit-territorju Finlandiż il-piena li għaliha kien ikkundannat fir-Russja, sa fejn dan l-aħħar Stat kif ukoll D. Raugevicius innifsu jagħtu l-kunsens tagħhom ( 34 ). Il-Qorti tal-Ġustizzja rrilevat ukoll li, fid-dawl tal-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità, iċ-ċittadini Finlandiżi, minn naħa, u ċ-ċittadini ta’ Stati Membri oħra li jirrisjedu b’mod permanenti fil-Finlandja u li b’hekk juru livell ta’ integrazzjoni ċerta fis-soċjetà ta’ dan l-Istat, min-naħa l-oħra, jinsabu f’sitwazzjoni paragunabbli ( 35 ).

49.

Huwa abbażi ta’ dawn il-konstatazzjonijiet li l-Qorti tal-Ġustizzja mbagħad iddeċidiet li l-Artikoli 18 u 21 TFUE jeħtieġu li ċittadini ta’ Stati Membri oħra li jirrisjedu b’mod permanenti fil-Finlandja u li huma s-suġġett ta’ talba għal estradizzjoni minn Stat terz, għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija, jibbenefikaw mir-regola li tipprojbixxi l-estradizzjoni applikata għaċ-ċittadini Finlandiżi, u jkunu jistgħu, fl-istess kundizzjonijiet bħal dawn tal-aħħar, jiskontaw il-piena tagħhom fit-territorju Finlandiż ( 36 ). Fi kliem ieħor, il-Qorti tal-Ġustizzja qieset li ċ-ċittadini ta’ Stati Membri oħra li jirrisjedu b’mod permanenti fil-Finlandja jippreżentaw livell tali ta’ integrazzjoni f’dan l-Istat Membru ta’ akkoljenza li għandhom dritt jibbenefikaw, l-istess bħaċ-ċittadini ta’ dan l-Istat Membru, mir-regola li tippermetti lil dawn tal-aħħar jiskontaw il-piena tagħhom mogħtija fi Stat terz fit-territorju tal-imsemmi Stat Membru ( 37 ).

50.

Barra minn hekk, mis-sentenza Raugevicius jirriżulta li meta tkun inkwistjoni talba għal estradizzjoni mressqa minn Stat terz għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija, il-miżura alternattiva għall-estradizzjoni, li tippreġudika inqas l-eżerċizzju tad-dritt ta’ moviment liberu u ta’ residenza ta’ ċittadin tal-Unjoni li jirrisjedi b’mod permanenti fl-Istat Membru rikjest, tikkonsisti fil-possibbiltà li din il-piena tiġi eżegwita fit-territorju ta’ dan l-Istat Membru. B’dan il-mod, l-għan li tiġi inċentivata r-reintegrazzjoni soċjali tal-persuni kkundannati wara li l-piena tagħhom tkun ġiet eżegwita jingħaqad mal-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità taċ-ċittadini ta’ Stati Membri oħra minbarra l-Istat Membru rikjest. F’dan ir-rigward, nirrileva li fid-dispożittiv tas-sentenza tagħha Raugevicius, il-Qorti tal-Ġustizzja tissuġġetta l-eżistenza ta’ obbligu tal-Istat Membru rikjest li jiżgura, skont l-Artikoli 18 u 21 TFUE, lil ċittadin tal-Unjoni li jirrisjedi b’mod permanenti fit-territorju tiegħu trattament identiku għal dak mogħti liċ-ċittadini tiegħu stess fil-qasam tal-estradizzjoni, għall-kundizzjoni li dan l-Istat Membru jipprovdi l-possibbiltà li piena ta’ priġunerija mogħtija fi Stat terz tiġi skontata fit-territorju tal-imsemmi Stat Membru ( 38 ).

51.

Peress li, kif kien il-każ tad-dritt Finlandiż, id-dritt tal-Istat Membru rikjest jissuġġetta l-eżekuzzjoni fit-territorju tiegħu tal-piena ta’ priġunerija mogħtija fl-Istat terz rikjedenti għall-kisba tal-kunsens ta’ dan l-Istat terz, l-eżistenza ta’ miżura alternattiva għall-estradizzjoni tippermetti li jintlaħaq b’mod daqstant effettiv l-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità tal-persuni li wettqu reat ma tistax tiġi kkonstatata ħlief bil-kundizzjoni li l-imsemmi Stat terz jagħti effettivament tali kunsens. Is-soluzzjoni sostnuta mill-Qorti tal-Ġustizzja fis-sentenza tagħha Raugevicius għandha għalhekk, fil-fehma tiegħi, tinftiehem bħala li tinkludi intrinsikament u neċessarjament tali kundizzjoni sabiex l-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità tal-persuna mitluba jkun jista’ jintlaħaq b’mod reali u effettiv.

52.

F’din il-perspettiva, għandu jiġi ppreċiżat li l-Istat Membru rikjest li jipproteġi ċ-ċittadini tiegħu stess kontra l-estradizzjoni ma jistax jibqa’ passiv meta jiġi indirizzat b’talba għal estradizzjoni għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena li tirrigwarda ċittadin tal-Unjoni li jirrisjedi b’mod permanenti fit-territorju tiegħu. Ladarba d-dritt nazzjonali ta’ dan l-Istat Membru jipprovdi l-possibbiltà li piena ta’ priġunerija mogħtija minn Stat terz tiġi skontata fit-territorju tiegħu bil-kundizzjoni li dan l-Istat terz jagħti l-kunsens tiegħu, l-Artikoli 18 u 21 TFUE jimponu lill-Istat Membru rikjest li jfittex b’mod attiv il-kunsens tal-imsemmi Stat terz billi juża għal dan il-għan il-mekkaniżmi kollha ta’ kooperazzjoni u ta’ assistenza fil-qasam kriminali li huwa għandu fil-kuntest tar-relazzjonijiet tiegħu ma’ dan l-istess Stat terz.

53.

Jekk, minkejja l-implimentazzjoni ta’ dawn il-mekkaniżmi, l-Istat terz rikjedenti ma jagħtix il-kunsens tiegħu sabiex il-piena ta’ priġunerija inkwistjoni tiġi skontata fit-territorju tal-Istat Membru rikjest, l-Artikoli 18 u 21 TFUE ma jipprekludux imbagħad li dan l-Istat Membru jipproċedi bl-estradizzjoni tal-persuna mitluba, b’konformità mal-obbligi li għandu skont il-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni ( 39 ).

54.

Għalhekk, l-obbligu li l-Artikoli 18 u 21 TFUE jimponu fuq l-Istat Membru rikjest li jiżgura lil ċittadin tal-Unjoni li jirrisjedi b’mod permanenti fit-territorju tiegħu trattament identiku għal dak li minnu jibbenefikaw iċ-ċittadini tiegħu stess fil-qasam tal-protezzjoni kontra l-estradizzjoni, isib il-limitu tiegħu meta, fin-nuqqas ta’ kunsens min-naħa tal-Istat terz rikjedenti, il-piena ta’ priġunerija li ngħatat minn dan l-Istat terz ma tkunx tista’ tiġi eżegwita fit-territorju tal-Istat Membru rikjest. Id-differenza fit-trattament li tirriżulta bejn dawn iż-żewġ kategoriji ta’ ċittadini hija, f’dan il-każ, iġġustifikata mill-għan tal-ġlieda kontra l-impunità ta’ persuni li wettqu reat.

55.

Tali soluzzjoni hija ta’ natura li tevita li l-obbligi li għandu l-Istat Membru rikjest skont id-dritt tal-Unjoni jidħlu f’kunflitt ma’ dawk li dan l-istess Stat Membru għandu skont il-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni. Fil-fatt, fil-każ fejn l-Istat terz rikjedenti jagħti l-kunsens tiegħu sabiex il-piena ta’ priġunerija inkwistjoni tiġi eżegwita fit-territorju tal-Istat Membru rikjest it-talba għal estradizzjoni li huwa jkun għamel taqa’. Fil-każ kuntrarju, id-dritt tal-Unjoni ma jipprekludix lill-Istat Membru rikjest jipproċedi bl-estradizzjoni tal-persuna mitluba wara li jkun fittex b’mod attiv il-kunsens tal-Istat terz rikjedenti ( 40 ). Għalhekk, din is-soluzzjoni tikkontribwixxi sabiex tiġi żgurata kooperazzjoni internazzjonali effettiva u bbażata fuq rabta ta’ fiduċja mal-Istati terzi fil-qasam tal-ġlieda kontra l-kriminalità.

56.

Huwa fid-dawl ta’ dawn l-elementi ta’ analiżi li għandu jiġi ddeterminat jekk, f’ċirkustanzi bħal dawk inkwistjoni fil-kawża prinċipali, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja għandhiex, skont id-dritt tal-Unjoni, tirrifjuta l-estradizzjoni ta’ S.M. lejn il-Bosnja‑Ħerzegovina, minkejja li ma għandhiex il-possibbiltà li tipprekludi tali rifjut lil dan l-Istat terz skont l-Artikolu 6(1) tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni.

57.

F’dan ir-rigward, għandu jiġi ppreċiżat li l-eżekuzzjoni fit-territorju Ġermaniż tal-piena mogħtija fil-Bosnja‑Ħerzegovina fil-konfront ta’ S.M. tidher prevista mid-dritt Ġermaniż ( 41 ). Fil-fatt, mill-Artikolu 48 u mill-Artikolu 57(1) tal-IRG jirriżulta li piena mogħtija f’pajjiż barrani tista’ tiġi eżegwita fit-territorju Ġermaniż jekk l-Istat terz li fih ingħatat din il-piena jagħti l-kunsens tiegħu. Għalhekk, S.M. jista’ jiskonta fit-territorju Ġermaniż il-piena li għaliha ġie kkundannat fil-Bosnja‑Ħerzegovina, sakemm dan l-aħħar Stat jagħti l-kunsens tiegħu.

58.

L-applikazzjoni ta’ miżura alternattiva għall-estradizzjoni, li tippreġudika inqas l-eżerċiżżju tad-dritt ta’ moviment liberu u ta’ residenza ta’ S.M., hija għalhekk, f’dawn iċ-ċirkustanzi, ikkundizzjonata mill-kisba tal-kunsens tal-Bosnja‑Ħerzegovina.

59.

L-Artikoli 18 u 21 TFUE jimponu fuq l-awtoritajiet kompetenti l-obbligu li jużaw il-mekkaniżmi kollha ta’ kooperazzjoni u ta’ assistenza fil-qasam kriminali li huma għandhom fil-kuntest tar-relazzjonijiet tagħhom ma’ dan l-Istat terz sabiex jiksbu l-kunsens ta’ dan tal-aħħar sabiex il-piena ta’ priġunerija mogħtija fl-imsemmi Stat terz tiġi eżegwita fit-territorju Ġermaniż. B’hekk, dawn l-awtoritajiet jaġixxu b’mod li jippreġudika inqas l-eżerċizzju tad-dritt ta’ moviment liberu u ta’ residenza ta’ S.M., filwaqt li jevitaw, sa fejn huwa possibbli, ir-riskju li, fin-nuqqas ta’ eżekuzzjoni ta’ din il-piena, ir-reat li ta lok għall-kundanna inkwistjoni jibqa’ mhux issanzjonat ( 42 ). L-imsemmija awtoritajiet jinċentivaw, fl-istess waqt, l-għan ta’ reintegrazzjoni soċjali tal-persuna kkundannata wara li hija tkun eżegwiet il-piena tagħha ( 43 ).

60.

Mill-kunsiderazzjonijiet preċedenti jirriżulta li, jekk il-Bosnja‑Ħerzegovina tagħti l-kunsens tagħha sabiex il-piena mogħtija fil-konfront ta’ S.M. tiġi eżegwita fit-territorju Ġermaniż, it-talba għal estradizzjoni inizjali taqa’ u tiġi ssostitwita minn talba għat-teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni ta’ din il-piena fit-territorju Ġermaniż. Għalhekk, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja ma tibqax obbligata, skont il-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, li tipproċedi bl-estradizzjoni ta’ S.M. lejn il-Bosnja‑Ħerzegovina.

61.

Jekk, għall-kuntrarju, il-Bosnja‑Ħerzegovina ma tagħtix il-kunsens tagħha sabiex il-piena mogħtija fil-konfront ta’ S.M. tiġi eżegwita fit-territorju Ġermaniż, l-awtoritajiet Ġermaniżi ma jkollhom ebda miżura alternattiva għall-estradizzjoni li tippermetti li jintlaħaq b’mod daqstant effettiv l-għan li jiġi evitat ir-riskju ta’ impunità ta’ dan iċ-ċittadin tal-Unjoni. Għalhekk, l-Artikoli 18 u 21 TFUE ma jipprekludux li S.M. jiġi estradit lejn dan l-Istat terz, b’konformità ma’ dak li tipprovdi l-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni ( 44 ).

62.

Finalment, nippreċiża li l-Artikoli 18 u 21 TFUE ma għandhomx, fil-fehma tiegħi, jiġu interpretati b’tali mod li t-tfittxija mill-Istat Membru rikjest ta’ miżura alternattiva għall-estradizzjoni, li tippreġudika inqas l-eżerċizzju tad-dritt ta’ moviment liberu u ta’ residenza ta’ ċittadin tal-Unjoni, twassal sabiex iġġiegħel lil dan l-Istat Membru jimmodifika d-dikjarazzjoni li huwa għamel skont l-Artikolu 6(1)(b) tal-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni, b’mod li ċ-ċittadini ta’ Stat Membri oħra li jirrisjedu b’mod permanenti fl-imsemmi Stat Membru jibbenefikaw fil-każijiet kollha mill-istess protezzjoni bħal dik mogħtija liċ-ċittadini tiegħu. Id-dibattiti li seħħew quddiem il-Qorti tal-Ġustizzja wrew ukoll li l-possibbiltà ta’ tali modifika tidher ġuridikament dubjuża ( 45 ). Barra minn hekk, kif diġà indikajt preċedentement, ma jidhirlix li l-Qorti tal-Ġustizzja tinterpreta l-Artikoli 18 u 21 TFUE bħala li jimponu fuq l-Istat Membru rikjest l-obbligu li jipproteġi ċ-ċittadini tiegħu kontra l-estradizzjoni li jiżgura b’mod awtomatiku u assolut tali protezzjoni liċ-ċittadini ta’ Stati Membri oħra. Pjuttost, il-Qorti tal-Ġustizzja tinterpreta dawn l-artikoli bħala li jobbligaw lill-Istat Membru rikjest juża l-mekkaniżmi ta’ kooperazzjoni u ta’ assistenza fil-qasam kriminali li huwa għandu, skont jekk hijiex talba għal estradizzjoni għall-finijiet ta’ proċeduri kriminali jew għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena, mal-Istat Membru li tiegħu l-persuna mitluba għandha n-nazzjonalità jew mal-Istat terz rikjedenti, sabiex ifittex b’mod attiv jekk teżistix miżura alternattiva għall-estradizzjoni li tippermetti li jiġi żgurat b’mod daqstant effettiv l-għan li tiġi evitata l-impunità tal-persuna mitluba.

63.

Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet kollha preċedenti, nipproponi lill-Qorti tal-Ġustizzja tirrispondi għad-domanda preliminari magħmula mill-Oberlandesgericht München (il-Qorti Reġjonali Superjuri ta’ München, il-Ġermanja) kif ġej:

L-Artikoli 18 u 21 TFUE għandhom jiġu interpretati fis-sens li ma jipprekludux li, fil-preżenza ta’ talba għal estradizzjoni għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija ta’ ċittadin tal-Unjoni li jirrisjedi b’mod permanenti fit-territorju tal-Istat Membru rikjest, dan l-Istat Membru, li d-dritt nazzjonali tiegħu jipprojbixxi l-estradizzjoni taċ-ċittadini tiegħu barra mill-Unjoni għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena u jipprovdi l-possibbiltà li tali piena mogħtija f’pajjiż barrani tiġi skontata fit-territorju tiegħu bil-kundizzjoni li l-Istat terz rikjedenti jagħti l-kunsens tiegħu, jipproċedi bl-estradizzjoni ta’ dan iċ-ċittadin tal-Unjoni, skont l-obbligi li huwa għandu b’applikazzjoni ta’ konvenzjoni internazzjonali, ladarba ma jkunx jista’ jieħu responsabbiltà tal-eżekuzzjoni ta’ din il-piena b’mod effettiv.

Għalhekk, l-Istat Membru rikjest jista’ jipproċedi b’din l-estradizzjoni biss meta, wara li jkun issodisfa l-obbligu, impost fuqu mill-Artikoli 18 u 21 TFUE, li jfittex b’mod attiv il-kunsens tal-Istat terz rikjedenti billi juża għal dan il-għan il-mekkaniżmi kollha ta’ kooperazzjoni u ta’ assistenza fil-qasam kriminali li huwa għandu fil-kuntest tar-relazzjonijiet tiegħu ma’ dan l-Istat terz, dan ma jagħtix il-kunsens tiegħu sabiex il-piena inkwistjoni tiġi skontata fit-territorju tal-Istat Membru rikjest.