–

għall-Gvern Awstrijak, minn J. Schmoll kif ukoll minn K. Ibili u G. Eberhard, bħala aġenti,

–

għall-Gvern Ungeriż, minn Z. Fehér, G. Koós u G. Tornyai, bħala aġenti

–

għall-Kummissjoni Ewropea, minn H. Krämer u R. Troosters, bħala aġenti,

1

It-talba għal deċiżjoni preliminari tirrigwarda l-interpretazzjoni tal-Artikolu 4(3) TUE kif ukoll tal-prinċipji ta’ ekwivalenza u ta’ effettività.

2

Din it-talba ġiet ippreżentata fil-kuntest ta’ proċedura ta’ assistenza legali reċiproka f’materji kriminali, mibdija quddiem l-awtoritajiet ġudizzjarji Awstrijaċi fuq it-talba tal-Staatsanwaltschaft tal-canton ta’ Saint-Gall (il-Prosekutur Pubbliku tal-canton ta’ Saint-Gall, l-Isvizzera), dwar XC, YB, ZA, issuspettati, fl-Isvizzera, li wettqu r-reat ta’ tneħħija ta’ taxxa fis-sens tal-liġi Svizzera dwar it-taxxa fuq il-valur miżjud (VAT), kif ukoll ta’ reati kriminali oħra.

3

L-Artikolu 50 tal-Konvenzjoni li timplimenta l-Ftehim ta’ Schengen, ta’ l-14 ta’ Ġunju 1985, bejn il-Gvernijiet tal-Istati ta’ l-Unjoni Ekonomika tal-Benelux, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja u r-Repubblika Franċiża dwar it-tneħħija bil-mod ta’ kontrolli fil-fruntieri komuni tagħhom, iffirmata f’Schengen (il‑Lussemburgu) fid-19 ta’ Ġunju 1990 u li daħlet fis-seħħ fis-26 ta’ Marzu 1995 (ĠU Edizzjoni Speċjali bil-Malti, Kapitolu 19, Vol. 2, p. 9, iktar ’il quddiem il-“KFS”), li jidher fil-Kapitolu 2, intitolat “Assistenza Reċiproka fi Kwistjonijiet Kriminali”, tat-Titolu III tagħha, jipprevedi, fil-paragrafu 1 tiegħu:

“Il-Partijiet Kontraenti jimpenjaw ruħhom li jagħtu lil xulxin, skond il-(Konvenzjoni Ewropea dwar l-Assistenza Reċiproka f’Materji Kriminali (ETS Nru 30), iffirmata fi Strasburgu fit-20 ta’ April 1959, u għat-Trattat tal-Benelux dwar l-Estradizzjoni u l-Assistenza Reċiproka f’Materji Kriminali tas-27 ta’ Ġunju 1962, kif emendat mill-Protokoll tal-11 ta’ Mejju 1974), assistenza reċiproka fir-rigward ta’ ksur tal-liġijiet tagħhom u ta’ regolamenti dwar taxxa tas-sisa, taxxa fuq valur miżjud u dazju. Dispożizzjonijiet tad-dwana għandhom ifissru r-regoli stipulati fl-Artikolu 2 tal-Konvenzjoni tas-7 ta’ Settembru 1967 bejn il-Belġju, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja, Franza, l-Italja, il-Lussemburgu u l-Olanda dwar Assistenza Reċiproka bejn Amministrazzjonijiet tad-Dwana, u l-Artikolu 2 tar-Regolament tal-Kunsill (KEE) Nru 1468/81 (tad-19 ta’ Mejju 1981, dwar għajnuna reċiproka bejn l-awtoritajiet amministrattivi tal-Istati Membri u l-kooperazzjoni bejn dawn tal-aħħar u l-Kummissjoni biex tkun assigurata l-applikazzjoni korretta tal-liġi dwar materji doganali u agrikoli (ĠU 1981, L 144, p. 1)).”

4

L-Artikolu 54 tal-KFS, li jinsab fil-Kapitolu 3, intitolat “Applikazzjoni tal-prinċipju ta’ ne bis in idem”, tat-Titolu III ta’ din il-konvenzjoni, jipprovdi:

“Persuna li l-każ tagħha jkun inqata’ b’mod finali f’Parti Kontraenti waħda ma tistax tiġi mixlija f’Parti Kontraenti oħra għall-istess azzjonijiet sakemm, jekk tkun ġiet imposta penali, din tkun ġiet infurzata, tkun fil-fatt fil-proċess li tiġi infurzata jew ma tkunx tista’ tiġi infurzata iżjed taħt il-liġijiet tal-Parti Kontraenti fejn tkun ingħatat is-sentenza.”

5

L-iStrafrechtsänderungsgesetz (il-Liġi ta’ Riforma tal-Kodiċi Kriminali, BGBl., 762/1996) introduċiet, fis-Strafprozessordnung (il-Kodiċi tal-Proċedura Kriminali), l-Artikoli 363a sa 363c, dwar il-kunċett legali ta’ “ftuħ mill-ġdid tal-proċeduri kriminali” (Erneuerung des Strafverfahrens), “sabiex jimplimenta s-sentenzi tal-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem”.

6

L-Artikolu 363a tal-Kodiċi tal-Proċedura Kriminali jipprovdi:

“(1)   Meta sentenza tal-[Qorti EDB] tikkonstata li sentenza jew deċiżjoni ta’ qorti kriminali kisret il-[KEDB, iffirmata f’Ruma fl-4 ta’ Novembru 1950,] jew wieħed mill-protokolli tiegħu, il-proċeduri għandhom, fuq talba, jinfetħu mill-ġdid jekk ma jistax jiġi eskluż li l-ksur jista’ jkollu effett negattiv għall-individwu kkonċernat fuq il-kontenut tad-deċiżjoni tal-qorti kriminali.

(2)   L-Oberster Gerichtshof [(il-Qorti Suprema, l-Awstrija)] għandu jkollha kompetenza sabiex tiddeċiedi dwar kull talba għall-ftuħ mill-ġdid tal-proċeduri. Tista’ tiġi ppreżentata talba mill-individwu kkonċernat u mill-Generalprokurator [(il-Prosekutur Ġenerali)]; l-Artikolu 282(1) għandu japplika mutatis mutandis. It-talba għandha titressaq quddiem l-Oberster Gerichtshof [(il-Qorti Suprema)]. Fil-każ ta’ talba tal-individwu kkonċernat, għandu jinstema’ l-Generalprokurator [(il-Prosekutur Ġenerali)] u fil-każ ta’ talba tal-Generalprokurator [(il-Prosekutur Ġenerali)], għandu jinstema’ l-individwu kkonċernat”.

7

Matul is-sena 2012, il-Prosekuzzjoni Pubblika tal-canton ta’ Saint-Gall fetħet investigazzjoni dwar il-fatti ta’ tneħħija ta’ taxxa kontra XC, YB u ZA, issuspettati li kisbu, permezz ta’ dikjarazzjonijiet żbaljati lill-amministrazzjoni tat-taxxa Svizzera, ħlasijiet lura tal-VAT għall-ammont totali ta’ CHF 835 374.17 Franki Svizzeri (madwar EUR 716000). Il-prosekutur ressaq quddiem l-awtoritajiet ġudizzjarji Awstrijaċi talbiet għall-assistenza legali reċiproka f’materji kriminali, għall-finijiet ta’ smigħ tal-partijiet mill-iStaatsanwaltschaft Feldkirch (il-Prosekutur ta’ Feldkirch, l-Awstrija).

8

Diversi rikorsi intiżi sabiex jikkontestaw l-organizzazzjoni tas-seduti mitluba ġew ippreżentati fl-Awstrija minn XC, YB u ZA, għar-raġuni, essenzjalment, li l-eżistenza ta’ proċeduri kriminali magħluqa fil-Ġermanja u fil-Liechtenstein matul is-snin 2011 u 2012 kienet tipprekludi, minħabba l-prinċipju ta’ ne bis in idem stabbilit fl-Artikolu 54 tal-KFS, li proċeduri kriminali ġodda, dwar is-suspetti ta’ reati kriminali mwettqa għad-detriment tal-amministrazzjoni tat-taxxa Svizzera, jinbdew kontrihom. B’digriet tat-9 ta’ Ottubru 2015, l-Oberlandesgericht Innsbruck (il-Qorti Reġjonali Superjuri ta’ Innsbruck, l-Awstrija), bħala qorti tal-aħħar istanza, qieset li ma kienx hemm elementi li jindikaw ksur tal-Artikolu 54 tal-KFS.

9

Minkejja li dan id-digriet kien sar definittiv, XC, YB u ZA, abbażi tal-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċeduri Kriminali, adixxew il-Oberster Gerichtshof (il-Qorti Suprema) b’talba għall-ftuħ mill-ġdid tal-proċeduri kriminali, billi sostnew li l-fatt li l-ilqugħ tat-talbiet għal assistenza legali reċiproka inkwistjoni kienet tikser xi drittijiet tagħhom stabbiliti mhux biss mill-Konvenzjoni Ewropea għall-Protezzjoni tad-Drittijiet tal-Bniedem u tal-Libertajiet Fundamentali, iffirmata f’Ruma fl-4 ta’ Novembru 1950 (iktar’ il quddiem il-“KEDB”), imma wkoll il-KFS u l-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea (iktar ’il quddiem il-“Karta”).

10

Il-qorti tar-rinviju tirrileva li, skont il-ġurisprudenza stabbilita sew tagħha, il-ftuħ mill-ġdid tal-proċeduri kriminali huwa possibbli biss fil-każ ta’ ksur tad-drittijiet iggarantiti mill-KEDB, ikkonstatat mill-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem jew, qabel kwalunkwe deċiżjoni ta’ din tal-aħħar li tikkonstata dan il-ksur, mill-Oberster Gerichtshof (il-Qorti Suprema). Hija tistaqsi jekk il-prinċipju ta’ kooperazzjoni leali, il-prinċipji ta’ ekwivalenza u ta’ effettività jimponux li l-ftuħ mill-ġdid tal-proċeduri kriminali tiġi ordnata xorta waħda fil-każ ta’ ksur ta’ drittijiet fundamentali stabbiliti mid-dritt tal-Unjoni, anki jekk dan il-każ ma huwiex espressament previst mit-test li jirregola dan ir-rimedju.

11

F’dawn iċ-ċirkustanzi, l-Oberster Gerichtshof (il-Qorti Suprema) iddeċidiet li tissospendi l-proċedura quddiemha u li tagħmel lill-Qorti tal-Ġustizzja d-domanda preliminari segwenti:

“Id-dritt tal-Unjoni, b’mod partikolari l-Artikolu 4(3) TUE, ikkunsidrat flimkien mal-prinċipji ta’ ekwivalenza u ta’ effettività li jinsiltu minnu, għandu jiġi interpretat fis-sens li jobbliga lill-Oberster Gerichtshof (il-Qorti Suprema, l-Awstrija) tistħarreġ, fuq talba tal-persuna kkonċernata, deċiżjoni ta’ qorti kriminali li saret res judicata rigward allegat ksur tad-dritt tal-Unjoni (f’dan il-każ: l-Artikolu 50 tal-[Karta] u l-Artikolu 54 tal-[KFS]), fejn id-dritt nazzjonali (l-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċeduri Kriminali) jipprevedi tali stħarriġ biss fil-każ ta’ allegat ksur tal-KEDB jew ta’ wieħed mill-protokolli tagħha?”

12

Il-Gvern Awstrijak qed iqajjem eċċezzjoni ta’ inammissibbiltà kontra din it-talba għal deċiżjoni preliminari.

13

Fl-ewwel lok, dan il-gvern isostni li s-sitwazzjonijiet legali li wasslu għall-kawża prinċipali ma jaqgħux fil-kamp ta’ applikazzjoni tad-dritt tal-Unjoni, peress li r-rimedju msemmi fl-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċeduri Kriminali huwa previst fil-każ ta’ ksur mhux tad-dritt tal-Unjoni iżda tal-KEDB.

14

Madankollu, meta, bħal fil-kawża prinċipali, l-awtoritajiet ta’ Stat Membru jilqgħu talba għal assistenza legali reċiproka bbażata fuq il-KFS, li tifforma parti integrali mid-dritt tal-Unjoni bis-saħħa tal-Protokoll Nru 19 dwar l-acquis ta’ Schengen integrat fil-qafas tal-Unjoni Ewropea, anness mat-Trattat ta’ Lisbona (ĠU 2010, C 83, p. 290), huma jimplimentaw id-dritt tal-Unjoni fis-sens tal-Artikolu 51(1) tal-Karta. Barra minn hekk, ġie deċiż li l-Artikolu 54 tal-KFS għandu jiġi interpretat fid-dawl tal-Artikolu 50 tal-Karta, li jiggarantixxi r-rispett tal-kontenut essenzjali (ara, f’dan is-sens, is-sentenzi tas-27 ta’ Mejju 2014, Spasic, C‑129/14 PPU, EU:C:2014:586, punt 59; kif ukoll tal-5 ta’ Ġunju 2014, M, C‑398/12, EU:C:2014:1057, punt 35, u tad-29 ta’ Ġunju 2016, Kossowski, C‑486/14, EU:C:2016:483, punt 31). Għaldaqstant, is-sitwazzjoni fattwali u legali li wasslet għall-kawża prinċipali taqa’ fil-kamp ta’ applikazzjoni tad-dritt tal-Unjoni.

15

It-tieni nett, il-Gvern Awstrijak isostni li din it-talba għal deċiżjoni preliminari hija inammissibili, peress li l-qorti tar-rinviju diġà kkunsidrat li l-Artikolu 54 tal-KFS jikkostitwixxi bażi ġuridika suffiċjenti biex jintalab ftuħ mill-ġdid tal-proċeduri kriminali, skont l-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċeduri Kriminali. Issa, din il-qorti ma spjegatx ir-raġunijiet li minħabba fihom hija tqis li hija meħtieġa risposta għad-domanda preliminari.

16

Skont ġurisprudenza stabbilita, id-domandi dwar l-interpretazzjoni tad-dritt tal-Unjoni magħmula mill-qorti nazzjonali fil-kuntest leġiżlattiv u fattwali li hija għandha r-responsabbiltà li tiddefinixxi, u li ma huwiex il-kompitu tal-Qorti tal-Ġustizzja li tivverifika l-eżattezza tagħhom, jibbenefikaw minn preżunzjoni ta’ rilevanza. Ir-rifjut, mill-Qorti tal-Ġustizzja li tiddeċiedi fuq talba mressqa minn qorti nazzjonali huwa possibbli biss meta jkun jidher b’mod manifest li l-interpretazzjoni tad-dritt tal-Unjoni mitluba ma jkollha ebda rabta mar-realtà jew mas-suġġett tat-tilwima fil-kawża prinċipali, meta l-problema tkun ta’ natura ipotetika jew inkella meta l-Qorti tal-Ġustizzja ma jkollhiex il-punti ta’ fatt u ta’ liġi neċessarji sabiex tirrispondi b’mod utli għad-domandi li jkunu sarulha (ara, b’mod partikolari, is-sentenza tas-27 ta’ Ġunju 2018, Altiner u Ravn, C‑230/17, EU:C:2018:497, punt 22).

17

F’dan il-każ, il-qorti tar-rinviju esponiet ir-raġunijiet li għalihom l-interpretazzjoni tad-dispożizzjoni u tal-prinċipji msemmija fid-domanda preliminari tagħha hija neċessarja sabiex tiġi deċiża l-kwistjoni fil-kawża prinċipali. Issa, minn dan jirriżulta li r-risposta tal-Qorti tal-Ġustizzja għad-domanda dwar jekk din il-qorti għandhiex, fil-kuntest tal-eżami ta’ talba ta’ ftuħ mill-ġdid tal-proċeduri kriminali, tippronunzja ruħha dwar l-allegat ksur tad-dritt fundamentali ggarantit fl-Artikolu 50 tal-Karta u fl-Artikolu 54 tal-KFS jista’ jkollu impatt dirett fuq l-evalwazzjoni tas-sitwazzjoni tar-rikorrenti fil-kawża prinċipali.

18

Fil-fatt, għalkemm l-Artikolu 52(3) tal-Karta jipprevedi li, sa fejn din tal-aħħar tinkludi drittijiet li jikkorrispondu għal dawk iggarantiti mill-KEDB, it-tifsira u l-ambitu ta’ dawk id-drittijiet huma l-istess bħal dawk stabbiliti minn din il-konvenzjoni, jirriżulta wkoll minn din id-dispożizzjoni li d-dritt tal-Unjoni jista’ jagħti protezzjoni iktar estiża.

19

F’dawn iċ-ċirkustanzi, id-domanda preliminari hija ammissibbli.

20

Permezz tad-domanda tagħha, il-qorti tar-rinviju tistaqsi, essenzjalment, jekk id-dritt tal-Unjoni, u b’mod partikolari l-prinċipji ta’ ekwivalenza u ta’ effettività, għandux jiġi interpretat fis-sens li jobbliga lill-qorti nazzjonali testendi għall-ksur tad-dritt tal-Unjoni, b’mod partikolari għall-ksur tad-dritt fundamentali ggarantit mill-Artikolu 50 tal-Karta u mill-Artikolu 54 tal-KFS, rimedju previst mid-dritt intern li jippermetti li jinkiseb, fil-każ ta’ ksur tal-KEDB, jew ta’ wieħed mill-protokolli tiegħu, il-ftuħ mill-ġdid ta’ proċeduri kriminali magħluqa b’deċiżjoni nazzjonali li tkun kisbet l-awtorità ta’ res judicata.

21

F’dan ir-rigward, għandu jitfakkar li, fl-assenza ta’ leġiżlazzjoni tal-Unjoni f’dan il-qasam, il-modalitajiet ta’ implimentazzjoni tal-prinċipju ta’ awtorità tar-res judicata jaqa’ taħt l-ordinament ġuridiku intern tal-Istati Membri, skont il-prinċipju ta’ awtonomija proċedurali ta’ dawn tal-aħħar, b’osservanza, madankollu, tal-prinċipji ta’ ekwivalenza u ta’ effettività (sentenza tal-10 ta’ Lulju 2014, Impresa Pizzarotti, C‑213/13, EU:C:2014:2067, punt 54 u l-ġurisprudenza ċċitata).

22

Fil-fatt, skont il-prinċipju ta’ kooperazzjoni leali stabbilit fl-Artikolu 4(3) TUE, ir-regoli ddettaljati proċedurali tar-rikorsi intiżi sabiex jiżguraw il-protezzjoni ta’ drittijiet li għandhom il-partijiet f’kawża bis-saħħa tad-dritt tal-Unjoni, ma għandhomx ikunu inqas favorevoli minn dawk li jikkonċernaw rikorsi simili ta’ natura interna (prinċipju ta’ ekwivalenza) u ma għandhomx jagħmlu prattikament impossibbli jew eċċessivament diffiċli l-eżerċizzju tad-drittijiet mogħtija mill-ordinament ġuridiku tal-Unjoni (prinċipju ta’ effettività) (ara, f’dan is-sens, is-sentenzi tas-16 ta’ Diċembru 1976, Rewe-Zentralfinanz u Rewe-Zentral, 33/76, EU:C:1976:188, punt 5; tal-14 ta’ Diċembru 1995, Peterbroeck, C‑312/93, EU:C:1995:437, punt 12; tal-15 ta’ April 2008, Impact, C‑268/06, EU:C:2008:223, punt 46, kif ukoll tas-27 ta’ Ġunju 2013, Agrokonsulting-04, C‑93/12, EU:C:2013:432, punt 36).

23

Ir-rekwiżiti li jirriżultaw minn dawn il-prinċipji japplikaw kemm għal dak li jirrigwarda l-indikazzjoni tal-qrati kompetenti sabiex jisimgħu kawżi bbażati fuq dan id-dritt kif ukoll f’dak li jirrigwarda d-definizzjoni tar-regoli proċedurali ddettaljati li jirregolaw dawn il-kawżi (ara, f’dan is-sens, is-sentenzi tal-15 ta’ April 2008, Impact, C‑268/06, EU:C:2008:223, punt 47, u tas-27 ta’ Ġunju 2013, Agrokonsulting-04, C‑93/12, EU:C:2013:432, punt 37).

24

Il-konformità ta’ dawn ir-rekwiżiti għandha tiġi analizzata billi jittieħdu inkunsiderazzjoni r-rwol tar-regoli kkonċernati fil-proċeduri kollha, l-iżvolġiment tal-imsemmija proċeduri u tal-partikolaritajiet ta’ dawn ir-regoli, quddiem id-diversi qrati nazzjonali (sentenza tas-27 ta’ Ġunju 2013, Agrokonsulting-04, C‑93/12, EU:C:2013:432, punt 38 u l-ġurisprudenza ċċitata).

25

Skont il-ġurisprudenza mfakkra fil-punt 22 ta’ din is-sentenza, il-prinċipju ta’ ekwivalenza jipprojbixxi lil Stat Membru milli jipprevedi regoli dettaljati proċedurali inqas favorevoli għat-talbiet intiżi għall-protezzjoni tad-drittijiet li l-individwi jgawdu bis-saħħa tad-dritt tal-Unjoni minn dawk applikabbli għar-rikorsi simili ta’ natura interna.

26

F’dan ir-rigward, jirriżulta mid-deċiżjoni tar-rinviju u minn tweġiba għal mistoqsija magħmula mill-Qorti tal-Ġustizzja lill-Gvern Awstrijak matul is-seduta li r-rikors għall-finijiet ta’ ftuħ mill-ġdid tal-proċeduri kriminali, previst fl-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċedura Kriminali, għandu jitqies li huwa rikors ta’ natura interna.

27

Għaldaqstant għandu jiġi vverifikat jekk dan ir-rikors jistax jitqies li huwa simili għal rikors intiż għall-protezzjoni ta’ dritt tal-Unjoni, b’mod partikolari d-drittijiet fundamentali stabbiliti minnu, filwaqt li jittieħdu inkunsiderazzjoni s-suġġett tal-kawża kif ukoll il-punti essenzjali ta’ dawn ir-rikorsi (ara, f’dan is-sens, is-sentenza tas-27 ta’ Ġunju 2013, Agrokonsulting-04, C‑93/12, EU:C:2013:432, punt 39 u l-ġurisprudenza ċċitata).

28

Sabiex turi d-dubji tagħha f’dak li jirrigwarda l-osservanza tal-prinċipju ta’ ekwivalenza skont l-Artikolu 363a tal-Kodiċi tal-Proċeduri Kriminali, il-qorti tar-rinviju tinvoka l-possibbiltà li, fil-kuntest ta’ talba bbażata fuq din id-dispożizzjoni, ilment ibbażat fuq ksur ta’ dritt fundamentali ggarantit mill-KEDB jkollu l-istess suġġett u l-istess bażi bħal ilment ibbażat fuq ksur ta’ dritt iggarantit mill-Karta. Hija tenfasizza wkoll, essenzjalment, li, skont l-Artikolu 52(3) tal-Karta, id-drittijiet iggarantiti minn din tal-aħħar għandhom mill-inqas l-istess portata bħad-drittijiet korrispondenti ggarantiti mill-KEDB.

29

Skont l-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċedura Kriminali, il-ftuħ mill-ġdid tal-proċeduri kriminali hija prevista fil-każ fejn sentenza tal-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem tikkonstata li deċiżjoni ta’ qorti kriminali kisret il-KEDB jew wieħed mill-protokolli tagħha. B’hekk jirriżulta mill-kliem ta’ din id-dispożizzjoni li dan ir-rimedju jippreżumi, bħala prinċipju, il-konstatazzjoni minn qabel, mill-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem, ta’ ksur tal-KEDB jew ta’ wieħed mill-protokolli tagħha.

30

Il-Qorti tar-rinviju tispeċifika madankollu li hija ddeċidiet, f’sentenza ta’ prinċipju tal-1 ta’ Awwissu 2007, li l-ftuħ mill-ġdid tal-proċeduri kriminali ma huwiex limitat għas-sitwazzjoni li fiha l-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem tkun ikkonstatat minn qabel li sentenza jew deċiżjoni ta’ qorti kriminali tkun kisret il-KEDB jew wieħed mill-Protokolli tagħha, iżda li hija tista’ tiġi implimentata wkoll meta hija stess tkun ikkonstatat l-eżistenza ta’ tali ksur. B’dan il-mod, meta tiġi adita minflok il-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem, u mhux abbażi ta’ konstatazzjoni minn din tal-aħħar ta’ ksur tal-KEDB jew ta’ wieħed mill-protokolli tagħha, l-Oberster Gerichtshof (il-Qorti Suprema) testendi, sakemm ikunu sodisfatti l-kundizzjonijiet ta’ ammissibbiltà applikabbli għal rikors quddiem il-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem, din il-proċedura għal kull min jallega li jkun sofra ksur tad-drittijiet iggarantiti minn din il-Konvenzjoni u minn dawn il-Protokolli, u tantiċipa b’hekk deċiżjoni dwar il-mertu ta’ din l-aħħar qorti.

31

Mill-proċess li għandha l-Qorti tal-Ġustizzja jirriżulta li r-rimedju eċċezzjonali previst fl-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċedura Kriminali huwa ġġustifikat min-natura stess tal-KEDB u, bil-mod ta’ kif ġie previst mil-leġiżlatur Awstrijak, huwa marbut b’rabta funzjonali mill-qrib mal-proċedura quddiem il-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem. Fil-fatt, dan ir-rimedju ġie introdott “sabiex jimplimenta s-sentenzi tal-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem”, peress li l-Gvern Awstrijak enfasizza l-fatt li l-leġiżlatur kellu l-intenzjoni, b’dan il-mod, li jikkonforma ruħu mal-obbligu stabbilit fl-Artikolu 46 tal-KEDB.

32

Għandu jitfakkar f’dan ir-rigward, kif għamel l-Avukat Ġenerali fil-punt 75 tal-konklużjonijiet tiegħu, li r-rekwiżit li jinsab fl-Artikolu 35(1) tal-KEDB, li jgħid li l-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem tista’ tittratta kwistjoni biss wara li jkunu ġew eżawriti r-rimedji legali interni, jimplika l-eżistenza ta’ deċiżjoni mogħtija minn qorti nazzjonali li tiddeċiedi fl-aħħar istanza li jkollha l-awtorità ta’ res judicata.

33

Kif jirriżulta mill-proċess li għandha l-Qorti tal-Ġustizzja, huwa preċiżament sabiex tittieħed inkunsiderazzjoni din is-sitwazzjoni u tiġi żgurata l-applikazzjoni fl-ordinament ġuridiku intern tas-sentenzi mogħtija mill-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem li ġiet stabbilita l-proċedura prevista fl-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċedura Kriminali, li tippermetti l-ftuħ mill-ġdid ta’ proċeduri kriminali magħluqa permezz ta’ deċiżjoni ġudizzjarja li jkollha l-awtorità ta’ res judicata.

34

Barra minn hekk, mit-talba għal deċiżjoni preliminari u mill-ispjegazzjonijiet ipprovduti mill-Gvern Awstrijak jirriżulta li r-rabta funzjonali mill-qrib bejn il-proċedura prevista f’din id-dispożizzjoni u l-proċedura quddiem il-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem ma titqegħedx inkwistjoni mill-estensjoni tal-kamp ta’ applikazzjoni ta’ din l-ewwel proċedura mwettqa mis-sentenza ta’ prinċipju tal-Oberster Gerichtshof (il-Qorti Suprema) tal-1 ta’ Awwissu 2007. Fil-fatt, kif ġie enfasizzat fil-punt 30 ta’ din is-sentenza, rikors ippreżentat skont din l-istess dispożizzjoni qabel kwalunkwe konstatazzjoni mill-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem għal konstatazzjoni ta’ ksur tal-KEDB jew ta’ wieħed mill-protokolli tagħha huwa suġġett għall-istess kundizzjonijiet ta’ ammissibbiltà bħal rikors ippreżentat quddiem din il-qorti tal-aħħar u, skont l-ispjegazzjonijiet ipprovduti mill-qorti tar-rinviju, għandu l-uniku skop li jantiċipa tali konstatazzjoni.

35

Issa, għandu jiġi kkonstatat li l-proċedura prevista fl-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċedura Kriminali, fid-dawl tas-suġġett tagħha, tal-kawża tagħha u tal-elementi ewlenin tagħha kif ġew esposti, ma tistax titqies li hija simili għal rikors intiż għall-protezzjoni ta’ dritt fundamentali ggarantit mid-dritt tal-Unjoni, b’mod partikolari mill-Karta, u dan minħabba l-karatteristiċi speċifiċi marbuta man-natura stess ta’ dan id-dritt.

36

F’dan ir-rigward, għandu jitfakkar, kif il-Qorti tal-Ġustizzja rrilevat ripetutament, li d-dritt tal-Unjoni huwa kkaratterizzat mill-fatt li joħroġ minn sorsi indipendenti kkostitwiti mit-Trattati, mis-supremazija tiegħu meta mqabbel mad-dispożizzjonijiet legali tal-Istati Membri (ara, f’dan is-sens, is-sentenzi tal-15 ta’ Lulju 1964, Costa, 6/64, EU:C:1964:66 u tas-17 ta’ Diċembru 1970, Internationale Handelsgesellschaft, 11/70, EU:C:1970:114, punt 3; Opinjoni 1/91 (Ftehim ŻEE - I), tal-14 ta’ Diċembru 1991, EU:C:1991:490, punt 21, u 1/09, tat-8 ta’ Marzu 2011, EU:C:2011:123, punt 65 u sentenza tas-26 ta’ Frar 2013, Melloni, C‑399/11, EU:C:2013:107, punt 59) kif ukoll permezz tal-effett dirett ta’ firxa wiesgħa ta’ dispożizzjonijiet applikabbli għaċ-ċittadini tagħhom u għalihom stess (ara, f’dan is-sens, is-sentenza tal-5 ta’ Frar 1963, van Gend & Loos, 26/62, EU:C:1963:1, p. 23; Opinjoni 1/09, tat-8 ta’ Marzu 2011, EU:C:2011:123, punt 65 u Opinjoni 2/13 (Adeżjoni tal-Unjoni għall-KEDB), tat-18 ta’ Diċembru 2014, EU:C:2014:2454, punt 166 u l-ġurisprudenza ċċitata).

37

Barra minn hekk, jinsabu fil-qalb ta’ din il-kostruzzjoni legali d-drittijiet fundamentali, kif irrikonoxxuti mill-Karta - li, bis-saħħa tal-Artikolu 6(1) TUE, għandha l-istess valur legali bħat-Trattati -, li r-rispett ta’ dawn id-drittijiet jikkostitwixxi kundizzjoni għall-legalità tal-atti tal-Unjoni, b’mod li ma jkunux jistgħu jiġu ammessi fl-Unjoni miżuri inkompatibbli ma’ dawn l-istess drittijiet (ara, f’dan is-sens, is-sentenzi tat-18 ta’ Ġunju 1991, ERT, C‑260/89, EU:C:1991:254, punt 41; tad-29 ta’ Mejju 1997, Kremzow, C‑299/95, EU:C:1997:254, punt 14; tat-12 ta’ Ġunju 2003, Schmidberger, C‑112/00, EU:C:2003:333, punt 73, u tat-3 ta’ Settembru 2008, Kadi u Al Barakaat International Foundation vs Il‑Kunsill u Il‑Kummissjoni, C‑402/05 P u C‑415/05 P, EU:C:2008:461, punti 283 u 284, kif ukoll l-Opinjoni 2/13 (Adeżjoni tal-Unjoni għall-KEDB), tat-18 ta’ Diċembru 2014, EU:C:2014:2454, punt 169).

38

Barra minn hekk il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet, fir-rigward tal-prinċipju ta’ ne bis in idem stabbilit fl-Artikolu 50 tal-Karta, inkwistjoni fil-kawża prinċipali, li din id-dispożizzjoni għandha effett dirett (sentenza tat-20 ta’ Marzu 2018, Garlsson Real Estate et, C‑537/16, EU:C:2018:193, punt 68).

39

Sabiex jiġi żgurat li jinżammu l-karatteristiċi speċifiċi u l-awtonomija ta’ dan l-ordinament ġuridiku, it-Trattati stabbilixxew sistema ġudizzjarja maħsuba sabiex tiżgura l-koerenza u l-unità fl-interpretazzjoni tad-dritt tal-Unjoni (Opinjoni 2/13 (Adeżjoni tal-Unjoni għall-KEDB), tat-18 ta’ Diċembru 2014, EU:C:2014:2454, punt 174).

40

F’dan il-kuntest, huwa l-kompitu tal-qrati nazzjonali u tal-Qorti tal-Ġustizzja li jiggarantixxu l-applikazzjoni sħiħa tad-dritt tal-Unjoni fl-Istati Membri kollha kif ukoll il-protezzjoni ġudizzjarja tad-drittijiet li l-individwi jgawdu bis-saħħa ta’ dan id-dritt (Opinjoni 1/09, EU:C:2011:123, punt 68 u l-ġurisprudenza ċċitata, kif ukoll l-Opinjoni 2/13 (Adeżjoni tal-Unjoni għall-KEDB), tat-18 ta’ Diċembru 2014, EU:C:2014:2454, punt 175).

41

L-element ċentrali tas-sistema ġudizzjarja hekk maħsub huwa kkostitwit mill-proċedura tar-rinviju għal deċiżjoni preliminari prevista fl-Artikolu 267 TFUE li, filwaqt li tistabbilixxi djalogu bejn qorti u oħra, speċifikament bejn il-Qorti tal-Ġustizzja u l-qrati tal-Istati Membri, għandha bħala għan li tiżgura l-unità fl-interpretazzjoni tad-dritt tal-Unjoni (ara, f’dan is-sens, is-sentenza tal-5 ta’ Frar 1963, van Gend & Loos, 26/62, EU:C:1963:1, p. 23), li b’hekk tippermetti li tiżgura l-koerenza tiegħu, l-effett sħiħ tiegħu u l-awtonomija tiegħu kif ukoll, fl-aħħar istanza, in-natura adatta tad-dritt stabbilit mit-Trattati (Opinjoni 2/13 (Adeżjoni tal-Unjoni għall-KEDB), tat-18 ta’ Diċembru 2014, EU:C:2014:2454, punt 176).

42

Skont ġurisprudenza stabbilita, l-Artikolu 267 TFUE jagħti lill-qrati nazzjonali diskrezzjoni mill-iktar wiesgħa sabiex jirreferu kawża lill-Qorti tal-Ġustizzja jekk huma jqisu li kawża pendenti quddiemhom tqajjem kwistjonijiet ta’ interpretazzjoni jew ta’ evalwazzjoni tal-validità tad-dispożizzjonijiet tad-dritt tal-Unjoni neċessarji għar-riżoluzzjoni tat-tilwima mressqa quddiemhom. Barra minn hekk il-qrati nazzjonali huma liberi li jeżerċitaw din id-diskrezzjoni f’kull stadju tal-proċedura li huma jikkunsidraw xieraq (sentenza tal-5 ta’ Lulju 2016, Ognyanov, C‑614/14, EU:C:2016:514, punt 17 u l-ġurisprudenza ċċitata).

43

Minbarra dan, għandu jitfakkar li, skont it-tielet paragrafu tal-Artikolu 267 TFUE, qorti nazzjonali li d-deċiżjoni tagħha ma tista’ tkun is-suġġett ta’ ebda rimedju ġudizzjarju tad-dritt intern hija, bħala prinċipju, marbuta li tressaq il-kwistjoni quddiem il-Qorti tal-Ġustizzja, meta tkun tqajmet quddiemha kwistjoni dwar l-interpretazzjoni tad-dritt tal-Unjoni (ara, f’dan is-sens, is-sentenza tad-9 ta’ Settembru 2015, Ferreira da Silva u Brito et, C‑160/14, EU:C:2015:565, punt 37 kif ukoll il-ġurisprudenza ċċitata).

44

Fl-aħħar nett, skont ġurisprudenza stabbilita tal-Qorti tal-Ġustizzja, il-qrati nazzjonali inkarigati milli japplikaw, fil-kuntest tal-kompetenzi tagħhom, id-dispożizzjonijiet tad-dritt tal-Unjoni għandhom l-obbligu li jiżguraw l-effett sħiħ ta’ dawn id-dispożizzjonijiet billi fejn ikun hemm bżonn ma japplikawx, minn rajhom, kwalunkwe dispożizzjoni nazzjonali kuntrarja mingħajr ma jitolbu jew jistennew it-tħassir minn qabel ta’ din id-dispożizzjoni nazzjonali permezz ta’ leġiżlazzjoni jew permezz ta’ kwalunkwe proċedura kostituzzjonali oħra (ara, f’dan is-sens, is-sentenzi tad-9 ta’ Marzu 1978, Simmenthal, 106/77, EU:C:1978:49, punti 21 u 24, kif ukoll tas-6 ta’ Marzu 2018, SEGRO u Horváth (C‑52/16 u C‑113/16, EU:C:2018:157, punt 46 u l-ġurisprudenza ċċitata).

45

Għaldaqstant, huwa b’osservanza ta’ dan il-qafas kostituzzjonali li d-drittijiet fundamentali, kif irrikonoxxuti b’mod partikolari mill-Karta, għandhom jiġu interpretati u applikati fi ħdan l-Unjoni (Opinjoni 2/13 (Adeżjoni tal-Unjoni għall-KEDB), tat-18 ta’ Diċembru 2014, EU:C:2014:2454, punt 177).

46

Għalhekk, hekk kif ġie ppreċiżat fil-punt 36 ta’ din is-sentenza u kif irrileva l-Avukat Ġenerali fil-punt 55 tal-konklużjonijiet tiegħu, l-imsemmi qafas kostituzzjonali jiggarantixxi lil kull persuna l-possibbiltà li tikseb il-protezzjoni effettiva tad-drittijiet mogħtija lilha mill-ordinament ġuridiku tal-Unjoni anki qabel tkun ittieħdet deċiżjoni nazzjonali li jkollha l-awtorità ta’ res judicata.

47

Fid-dawl ta’ dak li ntqal iktar’ il fuq, hemm lok li jiġi konkluż li d-differenzi li tippreżenta l-proċedura prevista fl-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċedura Kriminali, minn naħa, u r-rimedji intiżi għall-protezzjoni tad-drittijiet li l-individwi jisiltu mid-dritt tal-Unjoni, min-naħa l-oħra, huma tali li dawn ir-rimedji ma jistgħux jitqiesu li huma simili fis-sens tal-ġurisprudenza mfakkra fil-punti 22 sa 25 ta’ din is-sentenza.

48

Minn dan isegwi li l-prinċipju ta’ ekwivalenza ma jimponix fuq il-qorti nazzjonali li testendi, fil-każ ta’ allegazzjoni ta’ ksur ta’ dritt fundamentali ggarantit mid-dritt tal-Unjoni, b’mod partikolari mill-Karta, rimedju ġudizzjarju taħt id-dritt intern li jippermetti li jinkiseb, fil-każ ta’ ksur tal-KEDB jew ta’ wieħed mill-protokolli tagħha, il-ftuħ mill-ġdid ta’ proċeduri kriminali magħluqa permezz ta’ deċiżjoni nazzjonali li tkun saret res judicata.

49

Fir-rigward tal-prinċipju ta’ effettività, għandu jitfakkar li, skont ġurisprudenza stabbilita, kull każ li fih tqum il-kwistjoni, dwar jekk dispożizzjoni proċedurali nazzjonali tagħmilx impossibbli jew eċċessivament diffiċli l-applikazzjoni tad-dritt tal-Unjoni, għandu jiġi analizzat billi jittieħdu inkunsiderazzjoni l-pożizzjoni ta’ din id-dispożizzjoni fil-proċedura fl-intier tagħha, l-iżvolġiment tagħha u l-karatteristiċi partikolari tagħha, quddiem id-diversi istanzi nazzjonali. F’din il-perspettiva, għandhom b’mod partikolari jittieħdu inkunsiderazzjoni, jekk ikun il-każ, il-protezzjoni tad-drittijiet tad-difiża, il-prinċipju ta’ ċertezza legali u l-iżvolġiment tajjeb tal-proċedura (sentenza tat-22 ta’ Frar 2018, INEOS Köln, C‑572/16, EU:C:2018:100, punt 44).

50

Sabiex tiġi evalwata l-eżistenza ta’ ksur tal-prinċipju ta’ effettività tad-dritt tal-Unjoni, hemm lok li jiġi ddeterminat jekk l-impossibbiltà li jintalab, abbażi tal-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċedura Kriminali, il-ftuħ mill-ġdid ta’ proċeduri kriminali magħluqa permezz ta’ deċiżjoni li tkun saret res judicata, billi jinvoka l-ksur ta’ dritt fundamentali ggarantit mid-dritt tal-Unjoni, bħal dak stabbilit fl-Artikolu 50 tal-Karta u fl-Artikolu 54 tal-KFS, tirrendi impossibbli jew eċċessivament diffiċli fil-prattika l-eżerċizzju tad-drittijiet mogħtija mill-ordinament ġuridiku tal-Unjoni.

51

F’dan ir-rigward, għandu jiġi rrilevat li t-Trattat FUE ma riedx jikkostrinġi l-Istati Membri jistabbilixxu quddiem il-qrati nazzjonali tagħhom, bil-għan li jiżguraw il-protezzjoni tad-drittijiet li l-partijiet f’kawża jisiltu mid-dritt tal-Unjoni, rimedji legali minbarra dawk stabbiliti mid-dritt nazzjonali (ara, f’dan is-sens, is-sentenza tat-13 ta’ Marzu 2007, Unibet, C‑432/05, EU:C:2007:163, punt 40 u l-ġurisprudenza ċċitata).

52

Barra minn hekk, għandha titfakkar l-importanza li għandu l-prinċipju ta’ awtorità ta’ res judicata, kemm fl-ordinament ġuridiku tal-Unjoni kif ukoll fl-ordinamenti ġuridiċi nazzjonali. Fil-fatt, bil-għan li jiġu ggarantiti kemm l-istabbiltà tad-dritt u r-relazzjonijiet ġuridiċi kif ukoll l-amministrazzjoni tajba tal-ġustizzja, huwa essenzjali li d-deċiżjonijiet ġudizzjarji li jkunu saru res judicata wara li jkunu ntużaw il-mezzi kollha disponibbli għal appell jew wara li jkun skada t-terminu previst għal dan l-appell ma jkunux jistgħu jiġu iktar ikkontestati (sentenzi tas-16 ta’ Marzu 2006, Kapferer, C‑234/04, EU:C:2006:178, punt 20; tad-29 ta’ Ġunju 2010, Il‑Kummissjoni vs Il-Lussemburgu, C‑526/08,EU:C:2010:379, punt 26; tad-29 ta’ Marzu 2011, ThyssenKrupp Nirosta vs Il‑Kummissjoni, C‑352/09 P, EU:C:2011:191, punt 123, u tal-10 ta’ Lulju 2014, Impresa Pizzarotti, C‑213/13, EU:C:2014:2067, punt 58).

53

Għaldaqstant, id-dritt tal-Unjoni ma jimponix fuq il-qorti nazzjonali l-obbligu li ma tapplikax ir-regoli proċedurali interni li jagħtu l-awtorità ta’ res judicata lil deċiżjoni ġudizzjarja, anki jekk, li kieku jsir hekk, dan jippermetti li tiġi rrimedjata sitwazzjoni nazzjonali li tkun inkompatibbli ma’ dan id-dritt (sentenzi tal-10 ta’ Lulju 2014, Impresa Pizzarotti, C‑213/13, EU:C:2014:2067, punt 59 u l-ġurisprudenza ċċitata, kif ukoll tas-6 ta’ Ottubru 2015, Târşia, C‑69/14, EU:C:2015:662, punt 29).

54

Għaldaqstant, id-dritt tal-Unjoni ma jeżiġix li, sabiex tittieħed inkunsiderazzjoni l-interpretazzjoni ta’ dispożizzjoni rilevanti ta’ dan id-dritt adottata mill-Qorti tal-Ġustizzja wara d-deċiżjoni ta’ korp ġudizzjarju li jkolha l-awtorità ta’ res judicata, dan ikollu, bħala prinċipju, jirriforma din id-deċiżjoni (ara, f’dan is-sens, is-sentenzi tal-10 ta’ Lulju 2014, Impresa Pizzarotti, C‑213/13, EU:C:2014:2067, punt 60, kif ukoll tas-6 ta’ Ottubru 2015, Târşia, C‑69/14, EU:C:2015:662, punt 38).

55

F’dan il-każ, ebda element mill-proċess li għandha l-Qorti tal-Ġustizzja ma jippermetti li jiġi konkluż li ma jeżistux, fl-ordinament ġuridiku Awstrijak, rimedji li jiżguraw b’mod effettiv il-protezzjoni tad-drittijiet li l-partijiet fil-kawża jkollhom bis-saħħa tal-Artikolu 50 tal-Karta u tal-Artikolu 54 tal-KFS.

56

Għall-kuntrarju, huwa stabbilit li r-rikorrenti fil-kawża prinċipali, meta l-kontestazzjoni tagħhom tat-talbiet għall-assistenza legali reċiproka tal-prosekutur tal-canton ta’ Saint-Gall quddiem il-qrati Awstrijaċi, kienu għalkollox f’pożizzjoni li jinvokaw ksur ta’ dawn id-dispożizzjonijiet u li dawn il-qrati eżaminaw dawn l-ilmenti. Il-qorti tar-rinviju tenfasizza, barra minn hekk, li l-Kodiċi ta’ Proċedura Kriminali jipprovdi ħafna opportunitajiet għall-persuni kkonċernati li jinvokaw id-drittijiet mogħtija lilhom mill-ordinament ġuridiku tal-Unjoni.

57

Għaldaqstant, dan il-qafas jiggarantixxi l-effettività tad-dritt tal-Unjoni mingħajr ma jkun neċessarju li jiġi estiż għalih ir-rimedju straordinarju previst fl-Artikolu 363a tal-Kodiċi ta’ Proċedura Kriminali li jippermetti li jitqiegħdu inkwistjoni d-deċiżjonijiet nazzjonali li jkunu kisbu l-awtorità ta’ res judicata.

58

Barra minn hekk, kif irrileva l-Avukat Ġenerali fil-punt 56 tal-konklużjonijiet tiegħu, il-prinċipju ta’ awtorità ta’ res judicata ma jipprekludix ir-rikonoxximent tal-prinċipju ta’ responsabbiltà tal-Istat għal deċiżjoni ta’ qorti tal-aħħar istanza (sentenza tat-30 ta’ Settembru 2003, Köbler, C‑224/01, EU:C:2003:513, punt 40). Fil-fatt, minħabba, b’mod partikolari, il-fatt li ksur tad-drittijiet li jirriżultaw mid-dritt tal-Unjoni minn tali deċiżjoni normalment ma jistax ikun iktar jiġi rrimedjat, l-individwi ma jistgħux jiċċaħħdu mill-possibbiltà li jinvokaw ir-responsabbiltà tal-Istat sabiex b’dan il-mezz jiksbu protezzjoni legali tad-drittijiet tagħhom (sentenzi tat-30 ta’ Settembru 2003, Köbler, C‑224/01, EU:C:2003:513, punt 34, kif ukoll tas-6 ta’ Ottubru 2015, Târşia, C‑69/14, EU:C:2015:662, punt 40).

59

Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet kollha preċedenti, għandha tingħata risposta għad-domanda magħmula li d-dritt tal-Unjoni, u b’mod partikolari l-prinċipji ta’ ekwivalenza u ta’ effettività, għandu jiġi interpretat fis-sens li ma jobbligax lil qorti nazzjonali testendi għall-ksur tad-dritt tal-Unjoni, b’mod partikolari għall-ksur tad-dritt fundamentali ggarantit mill-Artikolu 50 tal-Karta u mill-Artikolu 54 tal-KFS, rimedju ġudizzjarju previst mid-dritt intern li jippermetti li jinkiseb, fil-każ biss ta’ ksur tal-KEDB jew ta’ wieħed mill-protokolli tagħha, il-ftuħ mill-ġdid ta’ proċeduri kriminali magħluqa b’deċiżjoni nazzjonali li tkun kisbet l-awtorità ta’ res judicata.

60

Peress li l-proċedura għandha, fir-rigward tal-partijiet fil-kawża prinċipali, in-natura ta’ kwistjoni mqajma quddiem il-qorti tar-rinviju, hija din il-qorti li tiddeċiedi fuq l-ispejjeż. L-ispejjeż sostnuti għas-sottomissjoni tal-osservazzjonijiet lill-Qorti tal-Ġustizzja, barra dawk tal-imsemmija partijiet, ma jistgħux jitħallsu lura.

Għal dawn il-motivi, Il-Qorti tal-Ġustizzja (Awla Manja) taqta’ u tiddeċiedi:

Id-dritt tal-Unjoni, u b’mod partikolari l-prinċipji ta’ ekwivalenza u ta’ effettività, għandu jiġi interpretat fis-sens li ma jobbligax lil qorti nazzjonali testendi għall-ksur tad-dritt tal-Unjoni, b’mod partikolari għall-ksur tad-dritt fundamentali ggarantit mill-Artikolu 50 tal-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea u mill-Artikolu 54 tal-Konvenzjoni li timplimenta l-Ftehim ta’ Schengen tal-14 ta’ Ġunju 1985 bejn il-Gvernijiet tal-Istati ta’ l-Unjoni Ekonomika tal-Benelux, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja u r-Repubblika Franċiża dwar it-tneħħija bil-mod ta’ kontrolli fil-fruntieri komuni tagħhom, iffirmata f’Schengen (il-Lussemburgu) fid-19 ta’ Ġunju 1990 u li daħlet fis-seħħ fis-26 ta’ Marzu 1995, rimedju ġudizzjarju previst mid-dritt intern li jippermetti li jinkiseb, fil-każ biss ta’ ksur tal-Konvenzjoni Ewropea għall-Protezzjoni tad-Drittijiet tal-Bniedem u tal-Libertajiet Fundamentali ffirmata f’Ruma fl-4 ta’ Novembru 1950 jew ta’ wieħed mill-Protokolli tagħha, il-ftuħ mill-ġdid ta’ proċeduri kriminali magħluqa b’deċiżjoni nazzjonali li tkun kisbet l-awtorità ta’ res judicata.