Eagrán sealadach

TUAIRIM AN ABHCÓIDE GHINEARÁLTA

RANTOS

arna tabhairt an 15 Meitheamh 2023 (1)

Cás C-755/21 P

Marián Kočner

v

Gníomhaireacht an Aontais Eorpaigh i ndáil le Comhar i bhForfheidhmiú an Dlí (Europol)

(Achomharc — Rialachán (AE) 2016/794 — Gníomhaireacht an Aontais Eorpaigh i ndáil le Comhar i bhForfheidhmiú an Dlí (Europol) — Cosaint sonraí pearsanta — Airteagail 49 agus 50 — Dliteanas Europol i leith próiseáil mhícheart sonraí — Aithris 57 — Cineál an dliteanais — Imeachtaí coiriúla arna dtionscnamh sa tSlóvaic i gcoinne an achomharcóra — Tuarascáil an tsaineolaí arna tarraingt suas ag Europol chun críocha an imscrúdaithe — Aisghabháil sonraí ó fhóin phóca agus gléas USB ar leis an achomharcóir iad — Nochtadh neamhúdaraithe líomhainte na sonraí sin ag Europol — Damáiste neamhábhartha — Caingean chun cúiteamh a ghnóthú — Nasc cúisíoch)

I.      Réamhrá

1.        Lena achomharc, iarrann an tUasal Marián Kočner (“an t-achomharcóir”) ar an gCúirt Bhreithiúnais breithiúnas na Cúirte Ginearálta an 29 Meán Fómhair 2021, Kočner v Europol (T‑528/20, nár foilsíodh, “an breithiúnas faoi achomharc”, EU:T:2021:631), a chur ar ceal, trína ndearna an Chúirt Ghinearálta a chaingean a dhíbhe ag lorg cúitimh as an damáiste neamhábhartha a mhaíonn sé a bhain dó mar gheall ar an sárú ar a cheart chun an saol príobháideach agus saol an teaghlaigh a urramú mar gheall, go bunúsach, ar oibríochtaí próiseála sonraí ag Gníomhaireacht an Aontais Eorpaigh i ndáil le Comhar i bhForfheidhmiú an Dlí (Europol) i gcomhthéacs imscrúdú coiriúil a thionscain údaráis na Slóvaice ina choinne tar éis dúnmharú iriseora agus fiancé an iriseora.

2.        Tugann an t-achomharc sin deis don Chúirt rialú a dhéanamh, den chéad uair, i measc nithe eile, ar chineál an dliteanais neamhchonarthaigh atá ag Europol faoi Airteagail 49 agus 50 de Rialachán (AE) 2016/794 (2), arna léiriú i bhfianaise aithris 57 den Rialachán sin, agus, go sonrach, ar rialacha speisialta dliteanais chomhpháirtigh agus leithligh a bheith ann idir Europol agus an Ballstát ina ndearnadh damáiste mar thoradh ar phróiseáil mhícheart sonraí ag Europol nó ag an mBallstát sin.

II.    An dlí lena mbaineann

3.        Luaitear an méid seo a leanas in aithrisí 56, 57 agus 65 de Rialachán Europol:

“(56)       Ba cheart do Europol bheith faoi réir na rialacha ginearálta ar dhliteanas conarthach agus neamhchonarthach is infheidhme maidir le hinstitiúidí, gníomhaireachtaí agus comhlachtaí de chuid an Aontais, cé is moite de na rialacha ar dhliteanas as próiseáil neamhdhleathach sonraí.

(57)      D'fhéadfadh nach mbeadh sé soiléir don duine atá i gceist cibé acu ar tharla nó nár tharla an damáiste a d’fhulaing sé nó sí mar gheall ar phróiseáil neamhdhleathach sonraí de thoradh beart a rinne Europol nó Ballstát. Ba cheart do Europol agus don Bhallstát inar tharla an t-imeacht as ar eascair an damáiste bheith faoi dhliteanas i gcomhpháirt agus go leithleach, dá bhrí sin.

[...]

(65)      Próiseálann Europol sonraí a bhfuil cosaint faoi leith ag teastáil uathu toisc go gcuimsíonn siad faisnéis íogair neamh-rúnaicmithe agus rúnaicmithe AE. Ba cheart do Europol, dá bhrí sin, rialacha maidir le rúndacht agus próiseáil faisnéise den sórt sin a tharraingt suas. Ba cheart do na rialacha maidir le faisnéis rúnaicmithe AE a chosaint bheith i gcomhréir le Cinneadh 2013/488/AE ón gComhairle (3).”

4.        Faoi Airteagal 17(1) den Rialachán sin, ní dhéanfaidh Europol próiseáil ach amháin ar fhaisnéis arna cur ar fáil dó, go háirithe, ag na Ballstáit i gcomhréir lena ndlí náisiúnta agus le hAirteagal 7 den Rialachán sin. Faoi Airteagal 17(2), féadfaidh Europol faisnéis, lena n-áirítear sonraí pearsanta, a aisghabháil agus a phróiseáil go díreach ó fhoinsí atá ar fáil don phobal, lena n-áirítear an t-idirlíon agus sonraí poiblí.

5.        Foráiltear mar a leanas le hAirteagal 32(1) den Rialachán sin, dar teideal “Slándáil na próiseála”:

“Cuirfidh Europol bearta iomchuí teicniúla agus eagrúcháin i bhfeidhm chun sonraí pearsanta a chosaint ó dhíothú de thaisme nó neamhdhleathach, ó chaillteanas de thaisme nó ó nochtadh neamhúdaraithe, ó athrú neamhúdaraithe agus ó rochtain neamhúdaraithe nó ó aon chineál eile próiseála neamhúdaraithe.”

6.        In Airteagal 49 de Rialachán Europol, dar teideal “Forálacha ginearálta ar dhliteanas agus an ceart chun cúitimh”, déantar foráil i mír 3:

“Gan dochar d’Airteagal 49 (4), i gcás dliteanas neamhchonarthach, déanfaidh Europol, i gcomhréir leis na prionsabail ghinearálta is coiteann do dhlíthe na mBallstát, aon damáiste a shlánú arb iad a ranna nó a bhaill foirne féin is cúis leis agus iad i mbun a ndualgas”.

7.        Foráiltear le hAirteagal 50 den Rialachán sin, dar teideal “Dliteanas i leith sonraí pearsanta a phróiseáil go mícheart agus an ceart chun cúitimh”:

“1.       Beidh sé de cheart ag aon duine aonair a bhfuil damáiste arna bhaint dó nó di de thoradh oibríocht próiseála neamhdhleathach sonraí cúiteamh a fháil i leith an damáiste arna bhaint dó nó di ó Europol i gcomhréir le hAirteagal 340 CFAE nó ón mBallstát inar tharla an teagmhas ba shiocair don damáiste, i gcomhréir lena dhlí náisiúnta. Déanfaidh an duine aonair caingean a thionscnamh in aghaidh Europol os comhair Chúirt Bhreithiúnais an Aontais Eorpaigh, nó in aghaidh an Bhallstáit os comhair chúirt inniúil an Bhallstáit sin”.

“2.      Déanfar aon díospóid idir Europol agus Ballstát maidir le cúiteamh arna íoc nó maidir le méid na haisíocaíochta a chur faoi bhráid an Bhoird Bainistíochta a shocróidh an ní trí thromlach dhá thrian dá chomhaltaí gan dochar don cheart chun agóid a dhéanamh i gcoinne an chinnidh sin i gcomhréir le hAirteagal 263 CFAE.”

III. Cúlra na díospóide

8.        Le linn imscrúdú a rinne údaráis choiriúla na Slóvaice tar éis dúnmharú sa tSlóvaic, an 21 Feabhra 2018, iriseora agus a fiancé, ghlac Europol, arna iarraidh sin ag an Národná kriminálna agentúra (an Ghníomhaireacht Náisiúnta um Choireacht, an tSlóvaic; “NAKA”), an 10 Deireadh Fómhair 2018, seilbh ar dhá fhón póca a líomhnaítear gur leis an achomharcóir iad agus, an 17 Deireadh Fómhair 2018, ar ghléas stórála USB.

9.        Maidir leis na fóin phóca, chuir Europol na tuarascálacha eolaíocha deiridh maidir leis na hoibríochtaí a rinneadh ar na teileafóin sin ar aghaidh chuig NAKA an 21 Meitheamh 2019. Dar le Europol, roimh chur ar aghaidh na dtuarascálacha sin, ar an gcéad dul síos, seachadadh tiomántán crua chuig NAKA ina raibh na sonraí criptithe a fuarthas ó na teileafóin, arna ndeimhniú le taifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018 (“taifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018”), agus, ar an dara dul síos, trí na teileafóin atá i gceist a chur ar ais chuig NAKA, arna dheimhniú le foirm fhála/sheachadta fianaise an 13 Feabhra 2019 (5).

10.      Cuireadh faisnéis a bhaineann leis an achomharcóir a fuarthas ó na fóin phóca sin, lena n-áirítear tras-scríbhinní de chomhráite príobháideacha, ar fáil don phobal i roinnt alt a foilsíodh sa phreas agus mír amháin a foilsíodh ar shuíomh gréasáin i mí na Bealtaine 2019.

11.      Maidir leis an ngléas stórála USB, ina thuarascáil an 13 Eanáir 2019 a seoladh chuig NAKA an 14 Feabhra 2019, luaigh Europol go raibh an t-achomharcóir faoi choimeád ón 20 Meitheamh 2018 i leith coireacht airgeadais amhrasta agus go raibh a ainm, inter alia, nasctha go díreach leis na “liostaí maifia” agus na “Panama Papers” (6).

12.      Le litir dar dáta an 4 Bealtaine 2020, d’éiligh an t-achomharcóir cúiteamh ó Europol, faoi Airteagal 50(1) de Rialachán Europol, de mhéid EUR 100 000 as an damáiste neamhábhartha a mhaíonn sé a bhain dó, ar an gcéad dul síos, mar thoradh ar shonraí pearsanta a fhoilsiú sa phreas agus ar an idirlíon agus, go háirithe, tras-scríbhinní de chomhráite de chineál príobháideach agus gnéasach a fhoilsiú, agus, ar an dara dul síos, a ainm a áireamh ar na “liostaí maifia”, a thuairiscigh an preas tar éis sraith sceite a bhain leis an gcáschomhad sna himeachtaí coiriúla náisiúnta maidir leis an dúnmharú a luaitear i mír 8 den Tuairim seo.

13.      Tar éis an imscrúdaithe a rinne údaráis choiriúla na Slóvaice, dá dtagraítear i mír 8 den Tuairim seo, rinneadh an t-achomharcóir, a ionchúisíodh as comhpháirteachas i ndúnmharú mar gheall ar na maruithe a ordú, a éigiontú ar an gcéad chéim le breithiúnas a chuir an Najvyšší súd Slovenskej republiky (Cúirt Uachtarach Phoblacht na Slóvaice) ar neamhní ina dhiaidh sin, agus tharchuir an chúirt sin an cás ar ais chuig an gcúirt chéadchéime.

IV.    An nós imeachta os comhair na Cúirte Ginearálta agus an breithiúnas atá faoi achomharc

14.      Le doiciméad a taisceadh i gClárlann na Cúirte an 18 Lúnasa 2020, thug an t-achomharcóir caingean faoi Airteagail 268 agus 340 CFAE agus faoi Airteagal 50(1) de Rialachán Europol ag lorg cúitimh as an damáiste neamhábhartha a mhaíonn sé a bhain dó mar thoradh ar iompar Europol. D’éiligh sé cúiteamh de EUR 50 000 as an damáiste neamhábhartha a líomhnaítear a rinneadh mar gheall ar nochtadh sonraí pearsanta (an chéad chuntar éilimh) agus cúiteamh sa mhéid céanna as an damáiste neamhábhartha a líomhnaítear a tharla toisc é a bheith san áireamh ar na “liostaí maifia” (an dara cuntar éilimh).

15.      Dhíbh an Chúirt Ghinearálta an chaingean sin. Chinn sí, maidir leis an gcéad chuntar éilimh, nár chruthaigh an t-achomharcóir go raibh nasc cúisíoch idir an damáiste líomhainte agus iompar Europol (7) agus, maidir leis an dara cuntar éilimh, nár sholáthair sé aon fhianaise lena bhféadfaí a shuíomh go ndearna institiúid de chuid an Aontais Eorpaigh, agus, go háirithe, Europol, na ‘liostaí maifia’ a tharraingt suas agus a shealbhú (8). Luaigh an Chúirt Ghinearálta freisin, maidir leis an dá chuntar éilimh, nár cuireadh na torthaí sin faoi cheist le haithris 57 ná le hAirteagail 49 nó 50 de Rialachán Europol (9).

V.      An nós imeachta os comhair na Cúirte Ginearálta agus na horduithe atá á lorg ag na páirtithe

16.      An 8 Nollaig 2021, rinne an t-achomharcóir achomharc i gcoinne an bhreithiúnais atá faoi achomharc. Maíonn sé gur cheart don Chúirt Bhreithiúnais an breithiúnas a chur ar ceal, an cás a tharchur ar ais chuig an gCúirt Ghinearálta agus cinneadh ar chostais a eisiúint.

17.      Áitíonn Europol, le tacaíocht ó Phoblacht na Slóvaice mar idiragraí, gur cheart don Chúirt Bhreithiúnais an t-achomharc a dhíbhe agus ordú a thabhairt don achomharcóir na costais a íoc.

VI.    Anailís

A.      An t-achomharc

18.      Mar thaca lena achomharc, maíonn an t-achomharcóir sé shaincheist dlí. Baineann an chéad go dtí an ceathrú saincheist leis an damáiste neamhábhartha a rinneadh mar thoradh ar shonraí pearsanta a nochtadh don phobal (an chéad chuntar éilimh ag an gcéad chéim) agus baineann an cúigiú agus an séú saincheist dlí leis an damáiste neamhábhartha a fulaingíodh mar thoradh ar a ainm a bheith curtha san áireamh ar na “liostaí maifia” (an dara cuntar éilimh ag an gcéad chéim) (10).

19.      Áitíonn Europol ón tús go bhfuil an chéad saincheist agus an cúigiú saincheist do-ghlactha, agus is ceist í sin ar cheart a scrúdú ar dtús.

1.      Inghlacthacht na chéad saincheiste dlí agus an cúigiú saincheist dlí, ag líomhain earráidí maidir le cineál dliteanais Europol

20.      Áitíonn Europol, go bunúsach, gur ardaíodh, den chéad uair sa fhreagra ag an gcéad chéim, an chéad saincheist agus an cúigiú saincheist dlí, go ndearna an Chúirt Ghinearálta earráid sa dlí agus í ag diúltú dliteanas comhpháirteach agus leithleach Europol agus an Bhallstáit lena mbaineann i leith damáiste a fulaingíodh mar thoradh ar phróiseáil neamhdhleathach sonraí mar thoradh ar ghníomh Europol nó an Bhallstáit sin. Dá bhrí sin, is saincheisteanna nua iad a ardaíodh le linn na n-imeachtaí agus, mar sin, tá siad do-ghlactha (11).

21.      Cuireann an t-achomharcóir ina choinne sin, agus é á rá gur ardaigh sé na hargóintí sin ina iarratas ar an gcéad chéim, nuair a luaigh sé aithris 57 agus Airteagal 50(1) agus (2) de Rialachán Europol.

22.      I ndáil leis sin, tugaim faoi deara gur mhaígh an t-achomharcóir, ina iarratas, agóid i gcoinne dhliteanas Europol i gcomhréir le hAirteagal 49(3) agus Airteagal 50 de Rialachán Europol agus faoi thagairt d’aithris 57 den Rialachán seo, a luaigh sé ina hiomláine. Ina fhreagra, rinne an t-achomharcóir forbairt ar an argóint sin ina dhiaidh sin trína rá, fiú mura suitear go raibh Europol freagrach as an iompar a chonspóidtear, go mbeadh sé faoi dhliteanas i gcomhpháirt agus go leithleach as an damáiste a rinneadh in éineacht leis an mBallstát lena mbaineann.

23.      Sna himthosca sin, measaim gur ardaigh an t-achomharcóir saincheist a bhain, go bunúsach, le dliteanas comhpháirteach agus leithleach Europol ina iarratas ag an gcéad chéim agus, dá bhrí sin, go bhfuil an chéad agus an cúigiú saincheist dlí inghlactha.

2.      Saincheist dlí maidir leis an damáiste neamhábhartha a rinneadh mar thoradh ar shonraí pearsanta a nochtadh don phobal (an chéad chuntar éilimh ag an gcéad chéim)

(a)    An chéad saincheist dlí, lena líomhnaítear earráid dlí in aicmiú dhliteanas Europol maidir le próiseáil mhícheart sonraí

24.      Faoin gcéad saincheist dlí, cáineann t-achomharcóir an Chúirt Ghinearálta, go bunúsach, toisc gur chuir sí as an áireamh go raibh Europol agus an Ballstát lena mbaineann faoi dhliteanas i gcomhpháirt agus go leithleach i leith damáiste a eascraíonn as próiseáil neamhdhleathach sonraí, trí neamhaird a dhéanamh de chineál ceangailteach aithris 57 de Rialachán Europol.

25.      Cé go n-admhaíonn an t-iarratasóir nach bhforáiltear go sainráite san fhoclaíocht in Airteagal 50(1) agus (2) de Rialachán Europol do dhliteanas comhpháirteach agus leithleach Europol agus an Bhallstáit lena mbaineann, áitíonn an t-achomharcóir go leanann an dliteanas sin mar sin féin ón bhforáil sin, arna léiriú i bhfianaise aithris 57 den Rialachán sin.

26.      Ar an gcéad dul síos, dar leis an achomharcóir, ní féidir Airteagal 50(2) den Rialachán sin, san áit ina ndéantar foráil ann do réiteach díospóidí idir Europol agus an Ballstát lena mbaineann trí Bhord Bainistíochta Europol, a léiriú ar bhealach ar bith eile, nó bhainfí gach brí den fhoráil sin.

27.      Ar an dara dul síos, tacaítear le dliteanas comhpháirteach agus leithleach ar thaobh Europol sa chás seo freisin le cuspóir na rialacha atá i gceist, a eascraíonn go háirithe ó aithris 57 de Rialachán Europol agus arb é atá ann cosaint fheabhsaithe a sholáthar do dhaoine díobhálaithe (12).

28.      Ar an tríú dul síos, le prionsabail ghinearálta dhlí an Aontais Eorpaigh is féidir, in aon chás, a thuiscint go bhfuil dliteanas comhpháirteach agus leithleach i gceist fiú in éagmais foráil shainráite, ag féachaint d’Airteagal 340 CFAE.

29.      Dearbhaíonn Europol, le tacaíocht ó Phoblacht na Slóvaice, mar réamhphointe, nach n-aithnítear, i bprionsabal, dliteanas comhpháirteach agus leithleach an Aontais Eorpaigh agus an Bhallstáit lena mbaineann, nuair a ghníomhaíonn siad le chéile, faoin dara mír d’Airteagal 340 CFAE, ach go gceanglaítear leis tagairt shainráite chuige sin ó reachtas an Aontais Eorpaigh.

30.      Ar an gcéad dul síos, níl Airteagal 50 de Rialachán Europol infheidhme maidir leis an bpróiseáil sonraí atá i gceist sa chás seo, ós rud é go bhfuil feidhm aige go heisiach maidir le próiseáil sonraí a dhéantar le linn oibríochtaí agus chúraimí Europol.

31.      Ar an dara dul síos, níl feidhm ag an bhforáil sin ach amháin maidir le damáiste arna dhéanamh go comhpháirteach ag an Aontas Eorpach agus ag Ballstát agus ní féidir í a chur i bhfeidhm in éagmais aon iompar neamhdhleathach ar thaobh Europol agus gan cruthúnas ar nasc cúisíoch.

32.      Ar an tríú dul síos, ar dtús, cé go dtagraíonn aithris 57 den Rialachán sin do dhliteanas comhpháirteach agus leithleach, níl an aithris sin ceangailteach agus níl feidhm aici sa chás seo. Ina dhiaidh sin, tá coincheap an dliteanais chomhpháirtigh agus leithligh bunaithe ar níos mó ná eintiteas amháin a bheith faoi dhliteanas i leith an damáiste chéanna, agus ní ar chúiteamh a bheith le híoc ag eintiteas nár cruthaíodh a dhliteanas. Ar deireadh, níor thionscain an t-achomharcóir caingean fiú i leith damáistí i gcoinne an Bhallstáit lena mbaineann (13).

33.      Ba mhaith liom a chur in iúl, gur chinn an Chúirt Ghinearálta, sa bhreithiúnas atá faoi achomharc, nach luaitear in Airteagal 49(3) agus in Airteagal 50(1) de Rialachán Europol ach nach mór do Europol aon damáiste a shlánú arbh iad a ranna nó a bhaill foirne ba chúis leis agus a ndualgais á gcomhlíonadh acu, i gcomhréir leis na coinníollacha a leagtar síos in Airteagal 340 CFAE, agus nár comhlíonadh an coinníoll maidir le nasc cúisíoch a bheith ann (14). I ndáil leis an méid sin, cé go mbeartaítear sásra dlúthpháirtíochta le haithris 57 den Rialachán sin, níl aon léiriú nithiúil air i bhforálacha an Rialacháin agus níl aon bhunús nithiúil leis (15).

34.      Maidir le dliteanas neamhchonarthach an Aontais Eorpaigh, ba cheart a thabhairt faoi deara go bhforáiltear sa dara mír d’Airteagal 340 CFAE “i gcás dliteanais neamhchonarthaigh, déanfaidh an tAontas, de réir na bprionsabal ginearálta is coiteann do dhlíthe na mBallstát, aon damáiste a shlánú a raibh a institiúidí nó a sheirbhísigh ina siocair leis i bhfeidhmiú a gcuid feidhmeanna” (16). De réir chásdlí socair na Cúirte, braitheann dliteanas neamhchonarthach an Aontais Eorpaigh faoin bhforáil sin ar chomhlíonadh roinnt coinníollacha maidir le neamhdhleathacht an iompair a líomhnaítear in aghaidh na n-institiúidí, fírinne an damáiste agus nasc cúisíoch a bheith ann idir an gníomh éagórach agus an damáiste a ndearnadh gearán ina leith (17). Ciallaíonn cineál carnach na gcoinníollacha sin, i gcás nach gcomhlíontar ceann amháin acu, nach féidir dliteanas neamhchonarthach an Aontais Eorpaigh a bheith i gceist (18).

35.      Maidir le, go sonrach, dliteanas féideartha comhpháirteach agus leithleach Europol faoi Airteagal 50 de Rialachán Europol, tugaim faoi deara, i bprionsabal, go gciallaíonn dliteanas comhpháirteach agus leithleach neamhchonarthach, má tá an gníomh díobhálach inchurtha i leith roinnt daoine, go bhfuil siad faoi dhliteanas i gcomhpháirt agus go leithleach cúiteamh a íoc as an damáiste (19).

36.      De réir chásdlí socair na Cúirte freisin, ceanglaíonn léiriú forála de dhlí an Aontais go gcuirfear san áireamh ní hamháin a téarmaí, ach freisin an comhthéacs ina bhfuil sí leagtha síos agus na cuspóirí agus an chríoch a shaothraítear leis an ngníomh ar cuid dó í. Ina theannta sin, d’fhéadfadh stair reachtach forála de chuid dhlí an Aontais Eorpaigh gnéithe atá ábhartha dá léirmhíniú a nochtadh freisin (20).

37.      Ar an gcéad dul síos, maidir le foclaíocht Airteagal 50(1) de Rialachán Europol, foráiltear leis an Airteagal sin, go bunúsach, go bhfuil sé de cheart ag aon duine a bhfuil damáiste arna bhaint dó nó di de thoradh oibríocht próiseála neamhdhleathach sonraí cúiteamh a fháil i leith an damáiste arna bhaint dó nó di, ó Europol i gcomhréir le hAirteagal 340 CFAE (os comhair Chúirteanna an Aontais Eorpaigh) nó ón mBallstát inar tharla an teagmhas ba shiocair don damáiste, i gcomhréir lena dhlí náisiúnta (os comhair chúirt inniúil an Bhallstáit sin).

38.      Dealraíonn sé dom nach n-eascraíonn léiriú gan débhrí ar chineál an dliteanais atá i gceist ó Airteagal 50(1) de Rialachán Europol, de réir a fhriotail amháin.

39.      Níl úsáid na habairte “ó... nó” cinntitheach ina leith sin (21). D’fhéadfadh sé a bheith i gceist leis an abairt sin chomh maith céanna gur rogha mhalartach é dliteanas Europol ar dhliteanas an Bhallstáit lena mbaineann nó go bhféadfaidh an páirtí díobhálaithe éileamh a dhéanamh i gcoinne na hinstitiúide lena mbaineann nó i gcoinne an Bhallstáit lena mbaineann i leith an damáiste iomláin.

40.      Thairis sin, níl an tagairt san fhoráil sin d’Airteagal 340 CFAE cinntitheach ach oiread agus, i bhfianaise na tagartha san fhoráil sin do na “prionsabail ghinearálta is coiteann do dhlíthe na mBallstát”, tá gá le léiriú comparáideach, a dhéanfaidh mé thíos i gcomhthéacs léiriú teileolaíoch na forála atá i gceist (22).

41.      Ar an dara dul síos, maidir leis an gcomhthéacs lena mbaineann Airteagal 50(1) de Rialachán Europol, tugaim do m’aire, ar dtús, go luaitear in aithris 56 de Rialachán Europol go bhfuil Europol faoi réir na rialacha ginearálta maidir le dliteanas conarthach agus neamhchonarthach is infheidhme maidir le hinstitiúidí, gníomhaireachtaí agus comhlachtaí an Aontais Eorpaigh, “cé is moite de na rialacha ar dhliteanas as próiseáil neamhdhleathach sonraí”. Maidir le próiseáil neamhdhleathach sonraí den sórt sin, ní fhéadfadh aithris 57 den Rialachán sin a bheith níos soiléire nuair a shonraítear ann “ba cheart do Europol agus don Bhallstát inar tharla an t-imeacht as ar eascair an damáiste bheith faoi dhliteanas i gcomhpháirt agus go leithleach”, ar an bhforas go “[bhf]éadfadh nach mbeadh sé soiléir don duine atá i gceist cibé acu ar tharla nó nár tharla an damáiste a d'fhulaing sé nó sí mar gheall ar phróiseáil neamhdhleathach sonraí de thoradh beart a rinne Europol nó Ballstát”.

42.      Is fíor go deimhin, mar a thugann Europol le fios, nach bhfuil aon fheidhm dhlíthiúil cheangailteach ag an mbrollach a ghabhann le gníomh de chuid an Aontais agus nach féidir brath air mar fhoras chun maolú ar fhorálacha iarbhír an ghnímh atá i gceist nó chun na forálacha sin a léirmhíniú ar bhealach atá contrártha go follasach lena bhfoclaíocht (23). Mar sin féin, taobh amuigh na teorainneacha sin, is gnéithe tábhachtacha iad na haithrisí chun críocha léirmhínithe, lena bhféadfar go bhfuil ar intinn ag údar an ghnímh sin a shoiléiriú (24).

43.      Dá bhrí sin, ós rud é nach bhfuil an rún ag reachtas an Aontais Eorpaigh, a cuireadh in iúl go soiléir in aithris 57 de Rialachán Europol, chun tús áite a thabhairt do dhaoine díobhálaithe trí Europol agus an Ballstát lena mbaineann a chur faoi dhliteanas i gcomhpháirt agus go leithleach, ag teacht salach ar Airteagal 50 den Rialachán sin, bainim de thátal as sin gur féidir (agus nach mór) an tAirteagal sin a léiriú i bhfianaise na haithrise sin.

44.      Dearbhaítear an chonclúid sin le hAirteagal 50(2) de Rialachán Europol, faoina bhfuil aon díospóid idir Europol agus na Ballstáit maidir leis an bhfreagracht deiridh as cúiteamh arna dhámhachtain do dhuine aonair i gcomhréir le hAirteagal 50(1) le cur faoi bhráid an Bhoird Bainistíochta.

45.      Ar an dara dul síos, maidir le hargóint Europol nach gcumhdaítear, go bunúsach, a ghníomhaíochtaí maidir le seilbh a ghlacadh ar fhóin phóca an achomharcóra agus iad a dhíchriptiú faoin gcoincheap “próiseáil sonraí pearsanta” de réir bhrí Airteagal 50 de Rialachán Europol, ní fheicim cén fáth — agus ní thugann Europol míniú ar bith ina leith sin — nach dtagann na gníomhaíochtaí díchriptithe a dhéanann Europol sa chás seo faoin sainmhíniú a leagtar amach in Airteagal 88(2)(a) CFAE, faoina bhféadfaidh “faisnéis, arna cur ar aghaidh go háirithe ag údaráis na mBallstát nó ag tríú tíortha nó ag tríú comhlachtaí, a bhailiú, a stóráil, a phróiseáil, a anailísiú agus a mhalartú” teacht faoi chúraimí Europol (25).

46.      Ar an tríú dul síos, is léir dom gurb é ceann de chuspóirí Rialachán Europol, mar is léir ó aithris 57 de, é a dhéanamh níos éasca, trí bhíthin dhliteanas comhpháirteach agus leithleach Europol agus an Bhallstáit lena mbaineann, do dhaoine a ndearnadh damáiste dóibh mar thoradh ar phróiseáil mhícheart sonraí caingean a thionscnamh i leith damáistí. Dearbhaítear an tuairim sin le stair reachtach na forála atá i gceist agus le léiriú comparáideach ar an bhforáil sin i bhfianaise na bprionsabal ginearálta is coiteann do dhlíthe na mBallstát.

47.      I ndáil leis sin, maidir le stair reachtach Airteagal 50 de Rialachán Europol ar an gcéad dul síos, tugaim do m’aire gur tógadh foclaíocht an Airteagail sin agus aithris 57 go díreach ón gcéad togra ón gCoimisiún (26), lena dtacaítear leis an tuairim go dtrasuítear leis an Airteagal sin rún reachtas an Aontais Eorpaigh, mar a chuirtear in iúl san aithris sin, cineál dliteanais chomhpháirtigh agus leithligh a thabhairt isteach idir Europol agus an Ballstát lena mbaineann (27).

48.      Ina theannta sin, contrártha d’aighneachtaí Europol, ní féidir cur i bhfeidhm na forála sin a theorannú do chás an damáiste arna dhéanamh go comhpháirteach ag an Aontas Eorpach agus ag Ballstát ós rud é, dar liom, i gcás den sórt sin, gur faoin gcúirt a mbeadh dlínse aici atá sé rialú ar dhliteanas na n-eintiteas nó na ndaoine ba chúis leis an damáiste (28).

49.      Ar an dara dul síos, maidir leis an léiriú comparáideach ar Airteagal 50(1) de Rialachán Europol, ba mhaith liom a chur in iúl, faoin bhforáil sin, go bhféadfaidh an duine díobhálaithe dliteanas Europol a agairt “i gcomhréir le hAirteagal 340 CFAE,” a ndéantar tagairt sa dara mír de do na prionsabail ghinearálta is coiteann do dhlíthe na mBallstát (29).

50.      I ndáil leis sin, dealraíonn sé dom go bhfuil córais dlí na mBallstát maidir le dliteanas comhpháirteach agus leithleach ag teacht le chéile, ar bhealach, i gcásanna ina bhfuil an damáiste céanna inchurtha i leith roinnt daoine (30). Thairis sin, tá an treocht chéanna i gceist le Prionsabail Dhlí Torta na hEorpa (31).

51.      Ina theannta sin, tugaim faoi deara freisin nach bhfuil an sásra dliteanais chomhpháirtigh agus leithligh coimhthíoch le dlí an Aontais Eorpaigh maidir le próiseáil sonraí ós rud é, go háirithe, go dtugtar isteach le hAirteagal 82(4) de Rialachán 2016/679 an dliteanas sin i gcás ina bhfuil baint ag níos mó ná rialaitheoir amháin leis an bpróiseáil chéanna (32).

52.      Ní chuirtear an chonclúid sin faoi cheist ag prionsabal an chásdlí nach mór, i gcásanna dliteanas comhthráthach de chuid an Aontais Eorpaigh agus Ballstáit, daoine aonair a líomhnaítear gur bhain damáiste dóibh imeachtaí dlíthiúla a thionscnamh os comhair na gcúirteanna náisiúnta ar dtús (33). Cé go bhfuil feidhm ag an bprionsabal sin maidir le cásanna dliteanais chomhpháirtigh, bhainfí an éifeacht phraiticiúil uile dá ndéanfaí é a chur i bhfeidhm maidir le cásanna dliteanais chomhpháirtigh agus leithligh.

53.      Mar chonclúid, measaim go ndearna an Chúirt Ghinearálta earráid nuair a chuir sí as an áireamh go dtugtar isteach le hAirteagal 50(1) de Rialachán Europol, arna léamh i gcomhar le haithris 57 den Rialachán sin, córas dliteanais chomhpháirtigh agus leithligh idir Europol agus an Ballstát lena mbaineann i leith damáiste mar thoradh ar phróiseáil neamhdhleathach sonraí mar thoradh ar ghníomhaíocht Europol nó an Bhallstáit sin.

54.      Molaim, dá bhrí sin, go seasfaí leis an tsaincheist dlí.

55.      Dá bhrí sin, ba cheart an breithiúnas atá faoi achomharc a chur ar ceal, a mhéid a chuirtear as an áireamh aon nasc cúisíoch idir an damáiste a líomhnaíonn an t-achomharcóir agus aon iompar de chuid Europol ar an bhforas amháin go raibh na sonraí atá sna fóin phóca i gceist i seilbh Europol agus údaráis na Slóvaice ar feadh tréimhse áirithe.

56.      É sin ráite, tugaim faoi deara, má tá Europol le bheith faoi dhliteanas i gcomhpháirt agus go leithleach i leith an damáiste líomhainte, go mbeidh sé fós riachtanach a shuíomh, i measc nithe eile, gurb ann do nasc cúisíoch idir an t-iompar líomhainte agus an damáiste sin (34). Go deimhin, ionas go mbeidh dliteanas comhpháirteach agus leithleach ann, ní mór na teagmhais éagsúla as a n-eascraíonn damáiste a bheith in ann an damáiste líomhainte a dhéanamh, gan beann ar cén sárú a bhí ina chúis láithreach chinntitheach leis an teagmhas (35).

57.      Is fíor gurb é an nasc cúisíoch sin sa chás seo an snáithe coiteann a ritheann trí na hargóintí a cuireadh ar aghaidh sa dara go dtí an ceathrú agus an séú saincheist dlí.

58.      Mar sin féin, ós rud é, sa bhreithiúnas atá faoi achomharc, nach ndearna an Chúirt Ghinearálta, go bunúsach, ach rialú a thabhairt ar easpa nasc cúisíoch “eisiach” idir iompar Europol agus an damáiste líomhainte, agus ós rud é nach bhfágann an anailís sin gur féidir a mheas an ann do nasc cúisíoch mar is gá i gcás dliteanas comhpháirteach agus leithleach, is dóigh liom, má thacaíonn an Chúirt Bhreithiúnais le mo thogra seasamh leis an gcéad saincheist dlí, ba cheart an breithiúnas atá faoi achomharc a chur ar ceal agus an cás a tharchur ar ais chuig an gCúirt Ghinearálta, maidir leis an gcéad chuntar éilimh ag an gcéad chéim, ionas go bhféadfaidh an Chúirt Ghinearálta rialú a thabhairt ar cheist an naisc chúisíoch i gcomhthéacs dliteanas comhpháirteach agus leithleach agus, i gcás inarb iomchuí, ar na coinníollacha eile a bhfuil dliteanas neamhchonarthach an Aontais Eorpaigh agus a institiúidí nó a comhlachtaí faoina réir (36).

59.      Ar eagla nach n-aontaíonn an Chúirt leis an gcur chuige a mhol mé, áfach, scrúdóidh mé na forais eile achomhairc thíos freisin (37).

(b)    An dara saincheist dlí, ina líomhnaítear míthuiscint ar an reachtaíocht náisiúnta lena rialaítear ábhar comhaid imscrúdaithe

60.      Faoin dara saincheist dlí, maíonn an t-achomharcóir, contrártha do na rialacha náisiúnta lena sonraítear inneachar an chomhaid imscrúdaithe (38), nach raibh taifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018 mar chuid den chomhad imscrúdaithe a bhaineann leis, rud a chuireann isteach ar a iontaofacht dá bhrí sin.

61.      Sa bhreithiúnas atá faoi achomharc, chuir an Chúirt Ghinearálta taifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018 san áireamh chun teacht ar an gconclúid, ón dáta sin ar aghaidh, nárbh é Europol an t-aon eintiteas a raibh na sonraí ar na fóin phóca atá i gceist ina sheilbh aige, ós rud é go raibh na sonraí sin ag údaráis na Slóvaice freisin (39).

62.      Mar fhreagra ar dhearbhú an achomharcóra nach raibh an taifead oifigiúil barántúil, chinn an Chúirt Ghinearálta nach bhféadfadh aon mhainneachtain an doiciméad sin a áireamh sa chomhad imeachtaí coiriúla difear a dhéanamh dá bharántúlacht féin agus nár mhaígh an t-achomharcóir ar bhealach ar bith gur athraíodh an taifead sin (40).

63.      I ndáil leis sin, is cosúil dom go bhfuil argóint an achomharcóra maidir leis an sárú a d’fhéadfadh a bheith ann ar na rialacha náisiúnta lena rialaítear inneachar an chomhaid — nach mbaineann, thairis sin, le barántúlacht na ndoiciméad sa chomhad — neamhéifeachtach, sa mhéid nach leor sin chun a léiriú go ndearna an Chúirt Ghinearálta earráid ina measúnú ar bhailíocht thaifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018 ná go ndearna sí an mhír fianaise sin a shaobhadh ach an oiread trí mhainneachtain an reachtaíocht náisiúnta ar bhraith an t-achomharcóir uirthi ag an gcéad chéim a chur san áireamh. Ba cheart idirdhealú a dhéanamh idir, ar thaobh amháin, neamh-chomhréireacht fhéideartha an taifid sin leis na rialacha náisiúnta lena rialaítear inneachar an chomhaid, a d’fhéadfadh difear a dhéanamh do bhailíocht an taifid mar chuid den chomhad sin (41), agus, ar an taobh eile, an taifead oifigiúil féin a bheith ann (agus, dá bhrí sin, barántúlacht) an taifid oifigiúil féin agus an luach cruthúnais a d’fhéadfadh a bheith aige sa chás seo.

64.      Ar an gcaoi chéanna, de bhrí gur léir nach bhfuil an reachtaíocht náisiúnta a bhfuil an t-achomharcóir ag brath ábhartha chun an bonn a bhaint de luach cruthúnais an taifid oifigiúil atá i gceist, ní éireoidh leis an argóint lena líomhnaítear nár luadh cúiseanna sa bhreithiúnas atá faoi achomharc, ar argóint í a d’ardaigh an t-achomharcóir freisin.

65.      Molaim, dá bhrí sin, go ndiúltófar don dara saincheist dlí.

(c)    An tríú saincheist dlí, ina líomhnaítear earráidí fíorais sa mheasúnú ar an nasc cúisíoch maidir leis an gcéad chuntar éilimh ag an gcéad chéim

66.      Ar an gcéad dul síos, leis an tríú saincheist dlí a éilíonn an t-achomharcóir, áitíonn sé nach léiríonn taifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018 (a bhfuil a bharántúlacht, thairis sin, faoi dhíospóid) ach amháin gur cuireadh “réamhthorthaí” ar aghaidh i bhfoirm éadálacha agus aisghabhálacha sonraí, rud nach gcruthaíonn gur cuireadh na “cumarsáidí” atá i gceist sna himeachtaí reatha ar fáil freisin (42).

67.      I ndáil leis sin, tugaim do m’aire, gur chinn an Chúirt Ghinearálta, i mír 68 den bhreithiúnas atá faoi achomharc, nárbh é Europol an t-aon eintiteas a bhí i seilbh na sonraí atá i gceist a thuilleadh, ar dháta an taifid oifigiúil thuasluaite, agus go raibh rochtain ag údaráis na Slóvaice orthu ón dáta sin (43).

68.      Dealraíonn sé dom nach leor an t-amhras a tharraing an t-achomharcóir anuas maidir le hábhar beacht na sonraí a chuir Europol ar aghaidh chuig údaráis na Slóvaice agus a easaontas le léiriú na Cúirte Ginearálta ar an téarma “réamhthorthaí” atá i dtaifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018 chun a shuíomh gurb ann d’earráidí fíorais nó measúnaithe as a dtagann saobhadh ar an bhfianaise ag an gCúirt Ghinearálta.

69.      Ar an dara dul síos, cuireann an t-achomharcóir in iúl gur theip ar an gCúirt Ghinearálta a shuíomh nach raibh rochtain riamh ag Europol ar na teachtaireachtaí atá i gceist i bhfoirm dhíchriptithe (44), go bhféadfadh fiú sceitheadh i bhfoirm chriptithe a bheith ina chúis leis an damáiste líomhainte, tar éis é a bheith díchriptithe ag tríú páirtí neamhúdaraithe (45), agus, sa chás seo, go mbeadh díchriptiú éasca go háirithe ós rud é go raibh Europol tar éis na comhaid lena bpasfhocail ghaolmhara a aisghabháil cheana féin.

70.      Cé nach féidir a chur as an áireamh, de réir mar a áitíonn an t-achomharcóir, go bhféadfaí na sonraí atá i gceist a sceitheadh fiú i bhfoirm chriptithe, níor chuir an t-achomharcóir aon fhaisnéis ná fianaise isteach a thabharfadh le tuiscint gur tharla sceitheadh den sórt sin nuair a bhí rochtain ag Europol (46) ar na fóin phóca atá i gceist ná go bhfuil cinneadh na Cúirte Ginearálta nach de thionscnamh na sonraí criptithe a sceitheadh na cumarsáidí atá i gceist curtha ó bhail mar gheall ar shaobhadh ar an bhfianaise ach an oiread (47).

71.      Ar an tríú dul síos, cuireann an t-achomharcóir a líomhain in iúl arís go raibh taifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018 siardhátaithe, ar dhiúltaigh an Chúirt Ghinearálta di toisc nach raibh aon fhianaise chuige sin ann (48), gan faisnéis bhreise a chur ar fáil óna bhféadfaí a thuiscint go ndearna an Chúirt Ghinearálta na fíorais a shaobhadh (49).

72.      Ar an gceathrú dul síos, deir an t-achomharcóir gur tugadh na fóin phóca atá i gceist chun críocha fála agus aisghabhála gan toiliú a fháil roimh ré ó chúirt nó ó chomhlacht riaracháin neamhspleách, rud a léiríonn gurb ann do nasc cúisíoch.

73.      I ndáil leis sin, is deacair a fheiceáil conas a d’fhéadfadh sárú féideartha ar na rialacha maidir le fáil agus aisghabháil na sonraí atá i gceist a chruthú, ann féin, gurb ann do nasc idir an éadáil sin nó an aisghabháil sin agus sceitheadh na sonraí sin don phobal (50).

74.      Is leor, dar liom, gur chuir Europol na sonraí atá i gceist ar aghaidh chuig údaráis na Slóvaice chun an nasc cúisíoch “eisiach” a bhriseadh idir sceitheadh na sonraí sin agus iompar Europol, is cuma cé acu a bhí nó nach raibh na sonraí i bhfoirm chriptithe nó dhíchriptithe i seilbh Europol agus leibhéal an díchriptithe a d’fhéadfadh a bheith ann (51).

75.      Molaim, dá bhrí sin, an tríú saincheist dlí a dhiúltú.

(d)    An ceathrú saincheist dlí, mainneachtain cúiseanna a lua agus earráidí dlí maidir le fianaise a ghlacadh, saobhadh na fianaise agus sárú ar chearta na cosanta

76.      Faoin gcéad chuid dá cheathrú saincheist dlí, cáineann an t-achomharcóir an Chúirt Ghinearálta toisc nár luaigh sí na cúiseanna lena cinneadh nach féidir a mheas go bhfuil dliteanas comhpháirteach agus leithleach bunaithe faoi Airteagal 50(1) agus (2) de Rialachán Europol agus gur sháraigh sí na rialacha maidir leis an dualgas cruthúnais.

77.      Is léir ón anailís a rinneadh i míreanna 24 go 53 den Tuairim seo gur chuir réasúnaíocht na Cúirte Ginearálta ar chumas an achomharcóra na cúiseanna lena cinneadh a thuiscint nár bunaíodh dliteanas comhpháirteach agus leithleach le hAirteagal 50 de Rialachán Europol agus gur chuir sí ar a chumas a argóintí i gcoinne na gcúiseanna sin a fhoirmliú. Cuireann sí ar chumas na Cúirte freisin, i mo thuairimse, a cumhacht athbhreithnithe a fheidhmiú.

78.      Faoin dara cuid dá cheathrú saincheist dlí, maíonn an t-achomharcóir, go bunúsach, gur aisiompaigh an Chúirt Ghinearálta an dualgas cruthúnais trína cheangal air a léiriú ag an gcéad chéim gur de thionscnamh Europol an sceitheadh faisnéise.

79.      Sa bhreithiúnas atá faoi achomharc, chinn an Chúirt Ghinearálta nár thug an t-achomharcóir fianaise ar aird maidir le nasc cúisíoch idir an damáiste líomhainte agus aon iompar a rinne Europol agus gur leor é sin chun aon dliteanas dá chuid féin a eisiamh faoi Airteagal 340 CFAE.

80.      I mo thuairimse, rinneadh measúnú na Cúirte Ginearálta i gceart, i bprionsabal, i bhfianaise an chásdlí shocair gur faoin bpáirtí atá ag iarraidh dliteanas neamhchonarthach an Aontais Eorpaigh a léiriú cruthúnas cinntitheach a thabhairt ar nasc cúisíoch sách díreach idir iompar na hinstitiúide atá i gceist agus an damáiste a líomhnaítear (52).

81.      Faoin tríú cuid dá cheathrú saincheist dlí, déanann an t-achomharcóir gearán gur theip ar an gCúirt Ghinearálta breithniú a dhéanamh mar fhianaise ar an gcomhad náisiúnta imscrúdaithe choiriúil a bhain leis agus ar fhoraithne Aireacht Dlí agus Cirt na Slóvaice (53), ina sonraítear cad atá le bheith sa chomhad sin. Go bunúsach, athdhearbhaíonn an t-achomharcóir an argóint a cuireadh chun cinn sa dara saincheist dlí, is é sin gur cheart taifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018 a áireamh sa chomhad imscrúdaithe choiriúil a bhaineann leis, i gcomhréir leis na ceanglais a leagtar síos leis an bhforaithne sin.

82.      I ndáil leis sin, is leor a thabhairt faoi deara, mar a luaigh mé san anailís a rinne mé ar an dara saincheist dlí, nach mbaineann argóint an achomharcóra maidir leis an sárú líomhainte ar na rialacha náisiúnta lena rialaítear ábhar an chomhaid le hábhar, ós rud é nach ndéanfadh neamh-chomhréireacht fhéideartha an taifid sin leis na rialacha náisiúnta sin difear do luach cruthúnais an taifid sa chás seo (54).

83.      Maidir leis an argóint arb é is éifeacht di go léiríonn an fíoras nach ndearna Europol ach grianghraf de thaifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018 a thíolacadh, nach raibh an taifead sin ag Europol agus go bhfuair sé é ó údaráis na Slóvaice i gcomhthéacs na n-imeachtaí breithiúnacha, ní mór a lua gurb é sin “tuairim” a dhlíodóra, mar a léiríonn an t-achomharcóir, nach bhfuil fianaise ná faisnéis ar bith ag tacú leis (55).

84.      Faoin gceathrú cuid dá cheathrú saincheist dlí, déanann an t-achomharcóir gearán gur sháraigh an Chúirt Ghinearálta a chearta cosanta, ar an bhforas nach raibh sé in ann a thuairimí a chur in iúl ag éisteacht an 30 Meitheamh 2021 ar shiardhátú mhiontuairiscí an 23 Deireadh Fómhair 2018. Gan é a rá go sainráite, is cosúil go luann sé sárú ar an bprionsabal sáraíochta.

85.      Mar sin féin, ní chuireann an t-achomharcóir in iúl, cad iad na hargóintí agus an fhianaise a bhféadfadh sé a bheith ag brath orthu dá n-urramófaí cearta na cosanta, agus ní éilíonn sé, in éagmais an tsáraithe líomhainte ar phrionsabal na sáraíochta, go bhféadfadh a chuid argóintí toradh na díospóide a athrú (56).

86.      Thairis sin, i míreanna 74 go 78 den bhreithiúnas atá faoi achomharc, rialaigh an Chúirt Ghinearálta ar argóintí an achomharcóra maidir leis an siardhátú líomhainte, ag tabhairt dá haire go háirithe nach raibh aon fhianaise ina leith sin agus nár mhaígh an t-achomharcóir, sa fhreagra, gur athraíodh taifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018 nó an chóip de.

87.      Ní luann an t-achomharcóir ach nach eol, go dtí seo, cá bhfuil an bhunchóip de thaifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018, nach bhfuil sa cháschomhad breithiúnach óna bhfuil sé ceaptha a bheith faighte agus go léiríonn na doiciméid ó chás coiriúil eile go bhfuil dhá chóip ar leith ar a laghad den taifead sin.

88.      I ndáil leis sin, ba cheart a thabhairt faoi deara, de réir phrionsabal an tsaor-mheasúnaithe ar fhianaise, atá cumhdaithe i gcásdlí na Cúirte Breithiúnais, gur faoi rogha na Cúirte Ginearálta (57) atá sé luach cruthúnais na fianaise a chinneadh, ach amháin i gcás ina ndéantar an fhianaise sin a shaobhadh, saobhadh nach mór, de réir chásdlí socair na Cúirte Breithiúnais, a bheith soiléir ó na doiciméid atá ar chomhad na Cúirte, gan aon ghá a bheith ann measúnú nua a dhéanamh ar na fíorais agus ar an bhfianaise (58), agus ní dóigh liom gurb é sin an cás anseo.

89.      Molaim, dá bhrí sin, an ceathrú saincheist dlí a dhiúltú.

3.      Saincheisteanna dlí maidir leis an damáiste neamhábhartha a rinneadh de thoradh ainm an achomharcóra a bheith ar na “liostaí maifia” (an dara cuntar éilimh ag an gcéad chéim)

(a)    An cúigiú saincheist dlí, ina líomhnaítear earráid dlí i gcatagóiriú dhliteanas Europol as próiseáil mhícheart sonraí

90.      Faoin gcúigiú saincheist dlí, a thagraíonn go hiomlán don chéad cheann, cáineann an t-achomharcóir an Chúirt Ghinearálta, go bunúsach, toisc gur chuir sí as an áireamh go raibh Europol agus an Ballstát lena mbaineann faoi dhliteanas i gcomhpháirt agus go leithleach i leith damáiste a eascraíonn as próiseáil neamhdhleathach sonraí, de shárú ar chineál ceangailteach aithris 57 de Rialachán Europol.

91.      Mar is léir ón anailís a rinne mé ar an gcéad saincheist dlí (59), rinne an Chúirt Ghinearálta earráid dlí a mhéid a chuir sí as an áireamh go dtugtar isteach le hAirteagal 50(1) de Rialachán Europol, arna léiriú i bhfianaise aithris 57 den Rialachán sin, córas dliteanais chomhpháirtigh agus leithligh idir Europol agus an Ballstát lena mbaineann i leith damáiste a dhéantar mar gheall ar phróiseáil neamhdhleathach sonraí ag Europol nó ag an mBallstát sin.

92.      É sin ráite, tugaim faoi deara, maidir leis an dara cuntar éilimh, gur chinn an Chúirt Ghinearálta, i mír 102 den bhreithiúnas atá faoi achomharc, nár thug an t-achomharcóir aon fhianaise ar aird lena bhféadfaí a shuíomh go ndearna institiúid de chuid an Aontais Eorpaigh agus, go sonrach, Europol, na “liostaí maifia” a mhaítear gur cuireadh a ainm leo a tharraingt suas agus a choimeád.

93.      I mo thuairimse, níl an earráid dlí a rinne an Chúirt Ghinearálta de chineál gur féidir an cinneadh sin a thabhairt faoi cheist, a mhéid nach gcaitear amhras air leis na hargóintí a cuireadh chun cinn sa séú saincheist dlí, mar a scrúdóidh mé thíos.

94.      Sna himthosca sin, molaim go ndiúltófaí don chúigiú saincheist dlí toisc í a bheith neamhéifeachtach.

(b)    An séú saincheist dlí, ina líomhnaítear earráidí fíorais sa mheasúnú ar an nasc cúisíoch maidir leis an dara cuntar éilimh ag an gcéad chéim

95.      De réir a séú saincheist dlí, maíonn an t-achomharcóir, go bunúsach, nach raibh aon bhunús ann do Europol chun nasc a bhunú idir é féin agus na “liostaí maifia”.

96.      Mar sin féin, mar a luaigh an Chúirt Ghinearálta, níor luaigh Europol, ina thuarascáil an 13 Eanáir 2019 (60), ach go raibh ainm an achomharcóra, go háirithe, “nasctha go díreach leis na liostaí maifia mar a thugtar orthu agus leis na Panama Papers”, gan é a chur ar aon liosta den sórt sin, agus gur thug sé faoi deara go raibh sé ráite sna hailt a foilsíodh sa phreas roimh an tuarascáil sin cheana féin gur féidir go bhfuil naisc ag an achomharcóir leis an maifia (61).

97.      Ní chuireann argóintí an achomharcóra atá teoranta, go bunúsach, d’éileamh nár mhínigh Europol cén fáth ar bhunaigh sé nasc idir an t-achomharcóir agus na “liostaí maifia” agus, tríd an iompar sin, gur sháraigh sé prionsabal na comhréireachta, amhras ar an gconclúid sin, ós rud é nach bhfuil aon bhunús ag an “ceart chun liostaí maifia a choinneáil” sa dlí náisiúnta ná i ndlí an Aontais Eorpaigh.

98.      De réir na n-argóintí sin, tosaíonn an t-achomharcóir ón toimhde neamhchruthaithe gurb amhlaidh go ndearna Europol é a áireamh ar na “liostaí maifia”, gan amhras a chaitheamh ar chonclúid na Cúirte Ginearálta i mír 102 den bhreithiúnas atá faoi achomharc nár thug sé aon fhianaise ar aird lena bhféadfaí a shuíomh gur tharraing institiúid de chuid an Aontais Eorpaigh agus, go háirithe, Europol, suas na “liostaí maifia” ar cuireadh isteach é orthu.

99.      Molaim an séú saincheist dlí a dhiúltú agus, dá bhrí sin, an t-achomharc a dhíbhe maidir leis na forais a bhaineann leis an dara cuntar éilimh ag an gcéad chéim.

B.      An chaingean ag an gcéad chéim

100. Mar is léir ón anailís roimhe seo, molaim go gcuirfí an breithiúnas atá faoi achomharc ar ceal maidir leis an gcéad chuntar éilimh ag an gcéad chéim agus go ndéanfaí an t-achomharc a dhíbhe maidir leis an dara cuntar éilimh ag an gcéad chéim.

101. De bhun Airteagal 61 de Reacht Chúirt Bhreithiúnais an Aontais Eorpaigh, féadfaidh an Chúirt Bhreithiúnais, má chuireann sí breith na Cúirte Ginearálta ar ceal, breithiúnas críochnaitheach a thabhairt í féin san ábhar má cheadaíonn staid na n-imeachtaí é.

102. Measaim nach amhlaidh atá sa chás seo.

103. Measaim go gciallaíonn an earráid dlí a rinne an Chúirt Ghinearálta agus í ag diúltú a aithint gurb ann do dhliteanas comhpháirteach agus leithleach idir Europol agus an Ballstát lena mbaineann i leith damáiste a rinneadh mar thoradh ar phróiseáil neamhdhleathach sonraí de bharr ghníomhaíocht Europol nó an Bhallstáit sin, go bhfuil measúnú fíorasach nua le déanamh ag an gCúirt Ghinearálta maidir le cibé an bhfuil nasc cúisíoch idir iompar Europol agus an damáiste a líomhnaíonn an t-achomharcóir (62) agus, i gcás inarb iomchuí, maidir leis na coinníollacha eile a bhfuil dliteanas neamhchonarthach an Aontais Eorpaigh agus a institiúidí nó a chomhlachtaí faoina réir (63).

C.      Costais

104. Ós rud é go molaim an cás a tharchur ar ais chuig an gCúirt Ghinearálta, ba cheart an cinneadh ar chostais na bpáirtithe a bhaineann leis na himeachtaí achomhairc a fhorchoimeád, i gcomhréir le hAirteagal 137 de Rialacha Nós Imeachta na Cúirte Breithiúnais, is infheidhme maidir le himeachtaí achomhairc de bhua Airteagal 184(1) de na Rialacha sin.

VII. Conclúid

105. I bhfianaise an mhéid sin roimhe seo, molaim go ndéanfadh an Chúirt an méid seo a leanas:

–        breithiúnas Chúirt Ghinearálta an Aontais Eorpaigh an 29 Meán Fómhair 2021 Kočner v Europol (T‑528/20, nár foilsíodh, EU:T:2021:631), a chur ar ceal, a mhéid a bhaineann leis an gcéad chuntar éilimh;

–        an cás a tharchur ar ais chuig an gCúirt Ghinearálta le haghaidh cinnidh maidir le tuillteanais an chéad chuntair éilimh;

–        an chuid eile den achomharc a dhíbhe;

–        an cinneadh a fhorchoimeád maidir le costais.

1      Bunteanga: an Fhraincis.

2      Rialachán ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 11 Bealtaine 2016 maidir le Europol agus lena n-aisghairtear Cinntí 2009/371/CGB, 2009/934/CGB, 2009/935/CGB, 2009/936/CGB agus 2009/968/CGB ón gComhairle agus a ghabhann ionad na gCinntí sin (IO 2016 L 135, lch. 53; “Rialachán Europol”).

3      Cinneadh ón gComhairle an 23 Meán Fómhair 2013 maidir leis na rialacha slándála chun faisnéis rúnaicmithe Aontais Eorpaigh a chosaint (IO 2013 L 274, lch. 1).

4      Tugaim faoi deara gur dócha go bhfuil an tagairt don Airteagal sin mícheart agus gur cheart í a thuiscint mar thagairt d’Airteagal 50 de Rialachán Europol, mar is léir ón togra bunaidh ón gCoimisiún Eorpach (COM (2013) 173 final an 27 Márta 2013), ina ndéantar tagairt d’Airteagal 51 (a chomhfhreagraíonn d’Airteagal 49 de Rialachán Europol) dá dtagraítear in Airteagal 52 (a chomhfhreagraíonn d’Airteagal 50 den Rialachán sin).

5      Ina theannta sin, an 1 Aibreán 2019, bhain údaráis na Slóvaice úsáid as an bhfaisnéis a bhí sna fóin phóca atá i gceist in imeachtaí coiriúla i gcoinne an achomharcóra agus, mar is léir ó thuarascáil ó sheirbhís póilíneachta na Slóvaice an 18 Meitheamh 2019, rinne na húdaráis sin anailís ar na sonraí a bhí ar na teileafóin.

6      An breithiúnas atá faoi achomharc, mír 10.

7      An breithiúnas atá faoi achomharc, mír 91. Chinn an Chúirt Ghinearálta, ar an gcéad dul síos, nárbh é Europol an t-aon eintiteas a bhí i seilbh na sonraí a bhí sna fóin phóca atá i gceist, ós rud é gur choinnigh údaráis na Slóvaice na sonraí sin freisin (an breithiúnas atá faoi achomharc, míreanna 68 agus 84), ar an dara dul síos, nach raibh rochtain ag Europol ar na teachtaireachtaí atá i gceist i bhfoirm dhíchriptithe intuigthe (an breithiúnas atá faoi achomharc, mír 86) agus, ar an tríú dul síos, gur léir ó na hailt sa phreas gur sceitheadh faisnéis ón gcomhad náisiúnta imscrúdaithe (an breithiúnas atá faoi achomharc, mír 90).

8      An breithiúnas faoi achomharc, mír 102.

9      An breithiúnas faoi achomharc, míreanna 92 go 95 agus 105.

10      Go sonrach, baineann an chéad agus an cúigiú saincheist le dliteanas comhpháirteach agus leithleach a d’fhéadfadh a bheith ann idir Europol agus an Ballstát lena mbaineann i leith damáiste arna fhulaingt mar thoradh ar phróiseáil neamhdhleathach sonraí, i gcomhréir le haithris 57 de Rialachán Europol, agus baineann an dara saincheist go dtí an ceathrú agus an séú saincheist go bunúsach le measúnú ar an nasc cúisíoch idir an damáiste a líomhnaítear a bhain don achomharcóir agus iompar Europol.

11      Níor tharraing Europol anuas do-ghlacthacht na bhforas sin ina athfhreagra ag an gcéad chéim agus níor scrúdaigh an Chúirt Ghinearálta as a stuaim féin é sa bhreithiúnas atá faoi achomharc. É sin ráite, ní chuireann easpa plé ar an tsaincheist sin ag an gcéad chéim cosc ar an gCúirt Bhreithiúnais, más iomchuí, cinneadh a dhéanamh go ndearna an Chúirt Ghinearálta earráid dlí toisc nach ndearna sí an do-ghlacthacht a d’fhéadfadh a bheith ann a ardú mar bhac iomlán ar dhul ar aghaidh.

12      Ina theannta sin, deir an t-achomharcóir go gcuireann an prionsabal go ngníomhaíonn gach reachtas go réasúnach cosc ar bhrí eile seachas an bhrí a thagann as aithris 57 a bhaint as an bhforáil sin. Áitíonn sé gur thángthas ar an gconclúid freisin toisc, faoi na rialacha a bhí i bhfeidhm roimh Rialachán Europol, go raibh an Ballstát lena mbaineann faoi dhliteanas fiú i gcásanna ina raibh dliteanas ag Europol freisin (i gcomhréir le hAirteagal 52(1) de Chinneadh 2009/371/CGB ón gComhairle an 6 Aibreán 2009 lena mbunaítear an Oifig Eorpach Póilíní (Europol) (IO 2009 L 121, lch. 37)). Bheadh sé neamhréireach, dar leis, glacadh leis go mbeadh reachtas AE tar éis an córas dliteanais shimplithe sin a bhabhtáil le haghaidh córas nach raibh chomh fabhrach céanna i leith daoine díobhálaithe, a mbeadh orthu feasta an t-eintiteas atá freagrach as an damáiste a shainaithint ón tús sula mbeadh sé in ann imeachtaí dlíthiúla a thionscnamh, rud a bheadh bunoscionn leis an gcuspóir atá á shaothrú ag an reachtaíocht sin.

13      Ina theannta sin, dar le Europol, ní thacaíonn an fíoras, dá dtagraíonn an t-achomharcóir, gur chuir reachtas Aontais Eorpaigh córas nua in ionad an chórais dliteanais a bhí ann roimhe sin, faoinarb é an Stát lena mbaineann an t-aon pháirtí faoi dhliteanas fiú i gcás ina bhfuil Europol faoi dhliteanas freisin, le hargóint an achomharcóra nach féidir leis an gcóras reatha a bheith níos fabhraí i leith páirtithe díobhálaithe (féach fonóta 11 den Tuairim seo). Dar le Europol, is é an t-aon chúis leis an athrú reachtach sin ná, tar éis na leasuithe a tugadh isteach le Conradh Liospóin, go dtagann Europol faoi dhlínse na Cúirte ar deireadh thiar.

14      An breithiúnas atá faoi achomharc, mír 93.

15      An breithiúnas atá faoi achomharc, mír 94.

16      I bhfoclaíocht atá beagnach comhionann, luaitear in Airteagal 41(3) den Chairt um Chearta Bunúsacha an Aontais Eorpaigh “I gcomhréir leis na prionsabail ghinearálta is coiteann do dhlíthe na mBallstát, tá ag gach duine an ceart go ndéanfaidh an tAontas aon damáiste a shlánú a raibh a institiúidí nó a oifigigh ina siocair leis i bhfeidhmiú a gcuid feidhmeanna”.

17      Féach breithiúnas an 10 Meán Fómhair 2019, HTTS v an Chomhairle (C-123/18 P, EU:C:2019:694, mír 32 agus an cásdlí dá dtagraítear).

18      Breithiúnas an 9 Meán Fómhair 1999, Lucaccioni v an Coimisiún (C-257/98 P, EU:C:1999:402, mír 63), agus ordú an 12 Márta 2020, EMB Consulting agus páirtithe eile v BCE (C-571/19 P, nár foilsíodh, EU:C:2020:208, mír 29).

19      Féach, go háirithe, Airteagal 9:101 de Phrionsabail Dhlí Torta na hEorpa a rinne an European Group on Tort Law (EGTL) (tionscnamh chun prionsabail an dlí Eorpaigh torta a chódú ar bhonn scrúdú comparáideach ar chórais náisiúnta), atá ar fáil ag: http://www.egtl.org/PETLFrench.html. Maidir leis an sainmhíniú ar dhliteanas comhpháirteach agus leithleach a chuir an Chúirt i bhfeidhm (i gcúrsaí conarthacha), féach breithiúnas an 18 Bealtaine 2017, Latvijas Dzelzceļš (C-154/16, EU:C:2017:392, mír 85), inar shoiléirigh an Chúirt go leanann sé as cineál an dliteanais chomhpháirtigh agus leithligh go bhfuil gach féichiúnaí faoi dhliteanas i leith mhéid iomlán an fhiachais agus go bhfuil an creidiúnaí fós saor, i bprionsabal, a iarraidh go n-íocfadh féichiúnaí amháin nó níos mó an fiach sin de réir mar is rogha leis nó léi.

20      Breithiúnas an 16 Márta 2023, Towercast (C-449/21, EU:C:2023:207, mír 31 agus an cásdlí dá dtagraítear).

21      Is amhlaidh atá i gcás leaganacha teanga eile den fhoráil sin. De bhreis ar an leagan Fraincise, eadhon bunteanga na Tuairime seo (“soit d’Europol..., soit de l’État membre”), féach, go háirithe, na leaganacha teanga sa Ghréigis (“είτε εκ μέρους της Ευρωπόλ [...], είτε εκ μέρους του κράτους μέλους”), i mBéarla (‘either from Europol [...] or from the Member State’) agus san Iodáilis (“da Europol [...] o dallo Stato membro”).

22      Ós rud é go bhfuil dlúthnasc idir an dá mhodh (féach, i litríocht an dlí, Lenaerts, K. agus Gutiérrez-Fons, J.A., Les méthodes d’interprétation de la Cour de justice de l’Union européenne, Bruylant, an Bhruiséil, 2020, lch. 104).

23      Féach, go háirithe, breithiúnas an 19 Meitheamh 2014, Karen Millen Fashions (C-345/13, EU:C:2014:2013, mír 31 agus an cásdlí dá dtagraítear).

24      Féach breithiúnas an 19 Bealtaine 2022, Spetsializirana prokuratura (Triail cúisí éalaithe) (C-569/20, EU:C:2022:401, mír 32 agus an cásdlí dá dtagraítear). Féach freisin, mar eolas An Treoirleabhar Comhchleachtais ó Pharlaimint na hEorpa, ón gComhairle agus ón gCoimisiún dóibh siúd atá rannpháirteach i ndréachtú reachtaíocht an Aontais Eorpaigh, Oifig Foilseachán an Aontais Eorpaigh, Lucsamburg, 2015. De réir na foclaíochta réamhráití i dtreoirlíne 10 den doiciméad sin, is é is cuspóir do na haithrisí, go háirithe, “cúiseanna gonta atá le príomhfhorálacha na dtéarmaí achtacháin a leagan amach”.

25      Thairis sin, d’fhéadfadh próiseáil sonraí pearsanta a dhéanann Europol sa chás seo teacht faoi na sainmhínithe ar “sonraí pearsanta”, “sonraí pearsanta oibríochtúla” agus “próiseáil” a leagtar síos in Airteagal 3, pointí (1), (2) agus (3) de Rialachán (AE) 2018/1725 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 23 Deireadh Fómhair 2018 maidir le daoine nádúrtha a chosaint i ndáil le sonraí pearsanta a phróiseáil ag institiúidí, comhlachtaí, oifigí agus gníomhaireachtaí an Aontais agus maidir le saorghluaiseacht sonraí den sórt sin, agus lena n-aisghairtear Rialachán (CE) Uimh. 45/2001 agus Cinneadh Uimh. 1247/2002/CE (IO 2018 L 295, lch. 39). Cé gur fíor go bhforáiltear le hAirteagal 2(3) de Rialachán 2018/1725 nach mbeidh feidhm ag an Rialachán sin, inter alia, maidir le próiseáil sonraí pearsanta oibríochtúla ag Europol go dtí go ndéanfar Rialachán Europol a oiriúnú i gcomhréir le hAirteagal 98 den chéad Rialachán sin, dealraíonn sé dom, in éagmais sainmhínithe sonracha i Rialachán Europol, go bhféadfar na sainmhínithe atá i gceist a úsáid sa chás seo mar chritéir le haghaidh léirmhínithe. Ina theannta sin, tá na sainmhínithe ar “sonraí pearsanta” agus “próiseáil” ag teacht leis na sainmhínithe a leagtar amach in Airteagal 4(1) agus (2) de Rialachán (AE) 2016/679 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 27 Aibreán 2016 maidir le daoine nádúrtha a chosaint i ndáil le sonraí pearsanta a phróiseáil agus maidir le saorghluaiseacht sonraí den sórt sin, agus lena n-aisghairtear Treoir 95/46/CE (An Rialachán Ginearálta maidir le Cosaint Sonraí) (IO 2016 L 119, lch. 1, agus ceartúchán IO 2018 L 127, lch. 2), nach bhfuil feidhm aige, áfach, de réir Airteagal 2(2)(d) de, maidir le próiseáil sonraí pearsanta ag údaráis inniúla chun cionta coiriúla a chosc, a imscrúdú, a bhrath nó a ionchúiseamh.

26      Freagraíonn aithris 57 agus Airteagal 50 de Rialachán Europol, go bunúsach, d’aithris 47 agus d’Airteagal 52 den bhuntogra ón gCoimisiún (COM (2013) 173 final an 27 Márta 2013).

27      Mar sin féin, ní aontaím le hargóint an achomharcóra, a tharraingíonn inspioráid freisin ó stair reachtach Rialachán Europol, nach bhféadfadh an Rialachán sin níos lú cosanta a thabhairt don pháirtí díobhálaithe ná an chosaint a ráthaítear faoi na rialacha roimhe seo (féach fonóta 11 den Tuairim seo). Go deimhin, measaim go bhfuil seasamh Europol níos áitithí, is é sin gurb é ba chúis le dliteanas eisiach a bheith ag an mBallstát lena mbaineann i leith aon damáiste a eascraíonn as stóráil nó próiseáil sonraí, lena n-áirítear gníomhaíocht Europol, faoin reachtaíocht roimhe seo, ná tráth na reachtaíochta seo (is é sin le rá roimh theacht i bhfeidhm Chonradh Liospóin), nár tháinig gníomh Europol faoi dhlínse Chúirteanna an Aontais.

28      Ar ndóigh, mar a luann Europol, de réir an chásdlí, ní mór do Chúirteanna an Aontais fanacht, sula dtabharfaidh siad breithiúnas, go dtí go mbeidh cinneadh déanta ag an gcúirt náisiúnta ar dtús (féach breithiúnas an 14 Iúil 1967, Kampffmeyer agus páirtithe eile v an Coimisiún, 5/66, 7/66, 13/66 go 16/66 agus 18/66 go 24/66, nár foilsíodh, EU:C:1967:31, mír 344). Míneoidh mé an pointe sin ar bhealach níos mionsonraithe i bhfonóta 33 a ghabhann leis an Tuairim seo.

29      Ar bhealach an-chosúil, sonraítear in Airteagal 49 de Rialachán Europol go ndéanfaidh Europol aon damáiste a dhéanfaidh a sheirbhísí nó a bhaill foirne a shlánú agus a ndualgais á gcomhlíonadh acu “i gcomhréir leis na prionsabail ghinearálta is coiteann do dhlíthe na mBallstát”.

30      Tagraím, mar shampla, do mhír 840 den Bürgerliches Gesetzbuch (Cód Sibhialta na Gearmáine), d’Airteagal 926 den Αστικού Κώδικα (Cód sibhialta Heilléanach) agus d’Airteagal 2055 den codice civile (Cód Sibhialta na hIodáile). Is cosúil go gcuireann córais dlí choitinn an fhéidearthacht sin san áireamh freisin (féach Van Dam, C., “Causation,” European Tort Law, Oxford, 2013, lch. 331). Féach freisin, chuige sin, Airteagal 1265 den dréacht-athchóiriú ar dhliteanas sibhialta i gcóras dlí na Fraince, ina ndealraíonn sé, ar aon nós, gurb ann d’oibleagáid dliteanais chomhpháirtigh agus leithligh ar a dtugtar oibleagáid “in solidum”. arna bunú le cásdlí (féach, sa litríocht dhlíthiúil, Ligüerre, C.G., “Responsabilité solidaire et canalization de la responsabilité,” Revue des contrats, Uimh. 4, 2019, lch. 252).

31      Déantar foráil do phrionsabal den sórt sin, go háirithe in Airteagal 9:101 de Phrionsabail Dhlí Torta na hEorpa (féach European Group on Tort Law, “Principles of European Tort Law. Text and Commentary,” SpringerWienNewYork., 2005, lch. 206).

32      Faoin bhforáil sin, i gcás ina bhfuil baint ag níos mó ná rialaitheoir nó próiseálaí amháin, nó ag rialaitheoir agus próiseálaí araon, leis an bpróiseáil chéanna agus i gcás ina bhfuil siad freagrach as aon damáiste a raibh an phróiseáil ina cúis leis, beidh gach rialaitheoir nó próiseálaí faoi dhliteanas i leith iomlán an damáiste d’fhonn a áirithiú go dtabharfar cúiteamh éifeachtach don ábhar sonraí. Féadfaidh an duine a d’íoc cúiteamh iomlán as an damáiste a rinneadh, faoi Airteagal 82(5) den Rialachán sin, an chuid sin den chúiteamh a fhreagraíonn dá chuid freagrachta as an damáiste a éileamh ar ais ó na rialaitheoirí nó na próiseálaithe eile. Sa chás seo, coisctear cur i bhfeidhm na forála sin le hAirteagal 2(2)(d) den Rialachán sin.

33      Go sonrach, i gcásdlí a théann siar go dtí na 1960idí, chinn Cúirteanna an Aontais Eorpaigh, i gcás ina bhfuil an damáiste céanna faoi réir dhá chaingean ar chúiteamh, ceann amháin i gcoinne Ballstáit os comhair cúirt náisiúnta agus an ceann eile in aghaidh an Aontais Eorpaigh os comhair Chúirteanna an Aontais Eorpaigh, go bhféadfadh sé a bheith riachtanach, sula ndéanfaidh siad cinneadh faoi mhéid an damáiste a mbeidh an tAontas Eorpach faoi dhliteanas ina leith, fanacht go dtí go mbeidh breithiúnas tugtha ag an gcúirt náisiúnta ar aon dliteanas ar thaobh an Bhallstáit, chun nach gcúiteofar an t-iarratasóir go neamhleordhóthanach nó go hiomarcach mar gheall ar mheasúnú éagsúil dhá chúirt éagsúla (féach breithiúnais an 14 Iúil 1967, Kampffmeyer agus páirtithe eile v an Coimisiún, 5/66, 7/66, 13/66 go 16/66 agus 18/66 go 24/66, nár foilsíodh, EU:C:1967:31; an 30 Samhain 1967, Becher v an Coimisiún, 30/66, EU:C:1967:44; agus an 13 Nollaig 2006, É.R agus páirtithe eile v an Chomhairle agus an Coimisiún, T-138/03, EU:T:2006:390, mír 42). I litríocht an dlí, féach Lenaerts, K., et al., EU Procedural Law, Oxford University Press, 2014, lch. 506 agus 507.

34      Cé nach bhfuil a shainmhíniú féin ag dlí an Aontais ar “nasc cúisíoch” (féach Van Dam, C., European tort law, Oxford, 2013, lch. 321; Gutman, K., “The non-contractual liability of the European Union : principle, practice and promise, Research handbook on EU tort law, 2017, lgh. 26 go 60, go háirithe lch. 57), is cosúil dom go n-éilíonn córais dlí náisiúnta na mBallstát an ghné sin i gcás dliteanas comhpháirteach agus leithleach (féach, go háirithe, Infantino, M., agus Zervogianni, Ε., “Causation in European Tort Law”, The American Journal of Comparative Law, Cambridge, 2017, lgh. 652 agus 653).

35      I ndáil leis sin, ní mór a shonrú nach gceadaítear leis an dara mír d’Airteagal 340 CFAE ná leis na prionsabail a bhaineann le dliteanas comhpháirteach agus leithleach a eascraíonn as na prionsabail ghinearálta is coiteann do dhlíthe na mBallstát go mbunófar dliteanas institiúide nó comhlachta de chuid an Aontais gan nasc cúisíoch idir iompar na hinstitiúide nó an chomhlachta sin agus an damáiste líomhainte.

36      Féach mír 34 den Tuairim seo.

37      É sin ráite, má leanann an Chúirt Bhreithiúnais mo thogra seasamh leis an gcéad saincheist dlí, beidh an dara, an tríú agus an ceathrú saincheist dlí neamhéifeachtach, ós rud é go mbeadh ar an gCúirt Ghinearálta, in aon chás, athbhreithniú a dhéanamh ar a measúnú an bhfuil nasc cúisíoch ann.

38      Rialacha a leagadh síos i bhForaithne Uimh. 618/2005 ó Aireacht Dlí agus Cirt na Slóvaice.

39      Féach an breithiúnas faoi achomharc, míreanna 68 agus 84. Rinne an Chúirt Ghinearálta measúnú ar luach cruthúnais an doiciméid sin ar bhonn phrionsabal na meastóireachta neamhshrianta ar fhianaise agus ag féachaint do na heilimintí dá dtagraítear ina cásdlí (eadhon breithiúnas an 13 Nollaig 2018, Iran Insurance v an Chomhairle, T-558/15, EU:T:2018:945, míreanna 153 agus 154 agus an cásdlí dá dtagraítear) (féach an breithiúnas faoi achomharc, mír 80), nuair a chinn sí gur sainaithníodh go cruinn sa taifead oifigiúil atá i gceist na míreanna agus na sonraí a thug ball foirne Europol do bhall foirne NAKA, an comhad lenar bhain na hítimí agus na sonraí, conas a seachadadh iad, an cháil ina raibh na baill foirne i dtrácht ag gníomhú agus dáta agus am seachadta (féach an breithiúnas faoi achomharc, míreanna 79 go 81).

40      Féach an breithiúnas faoi achomharc, go háirithe, míreanna 71 agus 77. Ina theannta sin, thug an Chúirt Ghinearálta faoi deara go raibh na miontuairiscí céanna ar cheann litreach oifigiúil NAKA, go ndearnadh tagairt do chomhad aitheanta agus go raibh dáta agus sínithe ag gníomhaire de chuid NAKA a shainaithnítear faoina ainm, a chuir sé in iúl go raibh an tiomántán crua i gceist faighte aige ó ghníomhaire, arna aithint freisin faoina ainm, de chuid Europol (mír 76 den bhreithiúnas atá á achomharc), imthosca nach bhfuil conspóid ag an achomharcóir ina leith.

41      Tugaim faoi deara, thairis sin, go ndíospóideann Poblacht na Slóvaice, ina ráiteas idiragartha, argóint an achomharcóra gur cheart go mbeadh an taifead oifigiúil atá i gceist mar chuid den chomhad imscrúdaithe faoin reachtaíocht náisiúnta, á rá, i gcomhréir leis an reachtaíocht sin, nach n-áirítear roinnt doiciméad nós imeachta sa chomhad imscrúdaithe bunaidh ach go bhfuil siad stóráilte i gcóip ar leith den chomhad sin.

42      Deir an t-achomharcóir freisin nach bhfuil sé ábhartha i ndáil leis sin ach an oiread gur tugadh ar ais na fóin phóca, mar a luaitear i mír 67 den bhreithiúnas atá faoi achomharc, ós rud é nach iad na teileafóin ach na sonraí atá iontu nach mór a chur san áireamh. Thairis sin, ós rud é go raibh na teachtaireachtaí atá i gceist i seilbh Oifig Ionchúisitheoir Poiblí na Slóvaice chomh luath leis an 1 Aibreán 2019, ní chiallaíonn sé sin go dtiocfadh nochtadh na sonraí sin as na cumarsáidí sin.

43      Líomhnaíodh gur deimhníodh sin leis an bhfíric, a mheabhraigh an t-achomharcóir, gur bhain údaráis choiriúla na Slóvaice úsáid as na sonraí a bhí i gceist an 1 Aibreán 2019.

44      I ndáil leis sin, déanann an t-achomharcóir cinneadh na Cúirte Ginearálta a dhíospóid, bunaithe ar fhianaise bhall foirne Europol os comhair cúirt choiriúil de chuid na Slóvaice (féach an breithiúnas faoi achomharc, mír 82), ar dá réir nach ndearna Europol ach sonraí ‘a fháil agus a aisghabháil’ ó na fóin phóca i bhfoirm chriptithe, a ndearna údaráis na Slóvaice iad a dhíchriptiú (féach an breithiúnas faoi achomharc, mír 87). Dar leis an achomharcóir, bhí i gceist leis na hoibríochtaí fála agus aisghabhála sin ag Europol comhaid agus na pasfhocail ghaolmhara a íoslódáil, rud a d’fhágfadh go mbeadh sé éasca d’aon duine na sonraí atá i gceist a dhíchriptiú.

45      I ndáil leis sin, ardaíonn an t-achomharcóir saincheist freisin ina líomhnaítear nár luaigh an Chúirt Ghinearálta cúiseanna, ós rud é nár mhínigh an Chúirt Ghinearálta cén fáth nach bhféadfadh tríú páirtí sonraí a scaoileadh i bhfoirm chriptithe a dhíchriptiú. Dealraíonn sé dom, áfach, gur mhínigh an Chúirt Ghinearálta, sa chás seo, ar an gcaighdeán dlíthiúil is gá gur mheas sí nach raibh Europol faoi dhliteanas a mhéid nach ndearna sé na teachtaireachtaí atá i gceist a dhiúscairt i bhfoirm dhíchriptithe, agus is ionann an cheist an bhfuil bunús maith leis an dearbhú sin agus ceist substainte.

46      Dá bhrí sin, níl níos mó i gceist le hargóint an achomharcóra ná tuairimíocht. Thairis sin, aithníonn an t-achomharcóir féin go bhfuil sé deacair a chinneadh an é Europol nó an Ballstát lena mbaineann atá faoi dhliteanas i leith an damáiste sin agus, ar an gcúis sin, áitíonn sé go bhfuil an dá eintiteas sin faoi dhliteanas i gcomhpháirt agus go leithleach (féach an chéad saincheist dlí agus an cúigiú saincheist dlí).

47      Ba cheart a chur in iúl, dá suífí nach raibh rochtain riamh ag Europol ar na teachtaireachtaí atá i gceist i bhfoirm dhíchriptithe, go dtabharfadh sin le fios go láidir nach raibh aon nasc cúisíoch “neamheisiach” idir iompar Europol agus an damáiste líomhainte, rud a d’fhéadfadh a bheith ina chúis leis an nasc cúisíoch sin a chur as an áireamh freisin i gcomhthéacs dhliteanas comhpháirteach agus leithleach Europol. Mar sin féin, i mo thuairimse, is measúnú fíorasach é sin ar cheart don Chúirt Ghinearálta é a dhéanamh ar dtús.

48      An breithiúnas atá faoi achomharc, míreanna 74 agus 75.

49      Ní mhíníonn an t-achomharcóir conas a rinneadh sonraí a aisghabháil ón dá fhón póca atá i gceist tar éis thaifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018, agus ní luann sé gur chuir sé in aghaidh an athraithe líomhainte sin os comhair cúirt choiriúil. Ar an gcaoi chéanna, ní leor nach ndearna an freagróir ach grianghraf de thaifead oifigiúil an 23 Deireadh Fómhair 2018 a thíolacadh, chun a shuíomh go raibh an taifead siardhátaithe ná, a fortiori, chun a léiriú gur shaobh an Chúirt Ghinearálta an fhianaise sin toisc nár chinn sí amhlaidh.

50      Féach freisin mír 63 den Tuairim seo.

51      Go deimhin, bunaithe ar chomhroinnt na sonraí atá i gceist idir Europol agus údaráis na Slóvaice, ní féidir a shuíomh gur ag Europol amháin a bhí na fóin phóca atá i gceist agus na tras-scríbhinní a bhí iontu, mar a chinn an Chúirt Ghinearálta i míreanna 64 agus 65 den bhreithiúnas atá faoi achomharc.

52      Féach, go háirithe, breithiúnas an 30 Bealtaine 2017, Safa Nicu Sepahan v an Chomhairle (C-45/15 P, EU:C:2017:402, mír 62 agus an cásdlí dá dtagraítear). Tá an chonclúid sin, a bhaineann le measúnú ginearálta ar an ualach a bhaineann le cruthúnas a thabhairt ar an nasc cúisíoch mar a chuirtear i bhfeidhm í i ngach cás de chaingean le haghaidh damáistí, gan dochar don mheasúnú ar chineál dliteanais Europol, arna dhéanamh i gcomhthéacs na chéad agus an chúigiú saincheist dlí. Má chinneann an Chúirt, mar a mholaim i míreanna 24 go 54 den Tuairim seo, go bhfuil Europol, sa chás seo, faoi dhliteanas i gcomhpháirt agus go leithleach leis an mBallstát lena mbaineann, leanann sé go raibh an ceart ag an gCúirt Ghinearálta, cé gur chuir sí i bhfeidhm an caighdeán cruthúnais mícheart (a éilíonn cruthúnas ar nasc cúisíoch “eisiach” idir an phróiseáil a rinne Europol ar na sonraí agus an damáiste líomhainte), an dualgas a chur ar an achomharcóir ag an gcéad chéim an nasc cúisíoch a chruthú.

53      Cé nach sonraíonn an t-iarratasóir é seo, is dócha go dtagraíonn sé d’Fhoraithne Uimh. 618/2005, a luadh i gcomhthéacs an dara saincheist dlí.

54      Féach mír 63 den Tuairim seo.

55      Is amhlaidh atá i gcás éileamh an achomharcóra gur athraíodh ábhar an taifid oifigiúil atá i gceist, rud nach bhfuil ag teacht le haon fhianaise thacaíochta (féach fonóta 49 den Tuairim seo).

56      Féach, chuige sin, ordú an 29 Deireadh Fómhair 2004, Ripa di Meana v an Pharlaimint (C-360/02 P, EU:C:2004:690, mír 36).

57      Féach, chuige sin, breithiúnas an 22 Deireadh Fómhair 2020, EKETA v an Coimisiún (C-273/19 P, nár foilsíodh, EU:C:2020:852, mír 6).

58      Féach breithiúnas an 6 Samhain 2018, Scuola Elementare Maria Montessori v an Coimisiún, an Coimisiún v Scuola Elementare Maria Montessori agus an Coimisiún v Ferracci (C-622/16 P go C-624/16 P, EU:C:2018:873, mír 86 agus an cásdlí dá dtagraítear).

59      Féach míreanna 33 go 53 den Tuairim seo.

60      Féach mír 11 den Tuairim seo.

61      An breithiúnas atá faoi achomharc, mír 107.

62      Mar a luaitear i míreanna 56 go 58 den Tuairim seo, ní gá go mbeadh nasc cúisíoch “eisiach” ann idir iompar duine de na daoine atá freagrach agus an damáiste líomhainte i gcomhréir leis na rialacha coitinne (arna scrúdú ag an gCúirt Ghinearálta sa chás seo) chun gurb ann do dhliteanas comhpháirteach agus leithleach, ach éilíonn sé nach mór go mbeadh na teagmhais éagsúla as a n-eascraíonn damáiste in ann an damáiste líomhainte a dhéanamh.

63      Féach mír 34 den Tuairim seo.