1)

Ní mór Airteagal 102 CFAE a léirmhíniú sa chaoi, d’fhonn cleachtas mí-úsáid ceannasachta a shuí, gur leor, d’údarás iomaíochta, a chruthú go bhféadfadh an cleachtas sin dochar a dhéanamh don struchtúr iomaíochta éifeachtaí atá i bhfeidhm ar an margadh i dtrácht, ach amháin má léiríonn an chuideachta cheannasach lena mbaineann go ndéantar frithchothromú, nó fiú sárú, ar na héifeachtaí frithiomaíocha a d’fhéadfadh a bheith ag an gcleachtas sin le héifeachtaí dearfacha do thomhaltóirí, go háirithe maidir leis an bpraghas, leis an rogha, leis an gcaighdeán agus leis an nuálaíocht.

2)

Ní mór Airteagal 102 CFAE a léirmhíniú sa chaoi, d’fhonn nádúr mí-úsáideach d’iompraíocht cuideachta le ceannasacht a chur as an áireamh, nach bhféadfaí a mheas go bhfuil an fhianaise, ina haonar, arna tabhairt ar aird ag an gcuideachta i dtrácht, nach raibh éifeachtaí sriantacha nithiúla ag an iompraíocht sin leordhóthanach. D’fhéadfadh an fhianaise sin a bheith ina comhartha nach bhféadfadh an iompraíocht i dtrácht a bheith in ann éifeachtaí frithiomaíocha a imirt, ach ní mór é sin a shlánú, áfach, le heilimintí eile fianaise d’fhonn an t-éagumas sin a shuí.

3)

Ní mór Airteagal 102 CFAE a léirmhíniú sa chaoi nach mór a mheas gurb ann do chleachtas eisiatach mí-úsáideach ag cuideachta le ceannasacht ar bhonn cumas an chleachtais sin éifeachtaí frithiomaíocha a imirt. Ní cheanglaítear ar údarás iomaíochta rún na cuideachta i dtrácht chun fáil réidh lena hiomaitheoirí trí mhodhanna nó trí dhul i muinín acmhainní seachas iadsan lena rialaítear iomaíocht ar bhonn buanna a shuí. Is cúinse fíorasach fianaise de rún den sórt sin, áfach, a d’fhéadfaí a chur san áireamh d’fhonn mí-úsáid ceannasachta a chinneadh.

4)

Ní mór Airteagal 102 CFAE a léirmhíniú sa chaoi go bhféadfadh cleachtas dleathach lasmuigh de dhlí na hiomaíochta, nuair a chuireann cuideachta le ceannasacht i bhfeidhm é, a bheith cáilithe mar “mhíúsáideach”, de réir bhrí na forála sin, dá mba rud é go bhféadfadh sé éifeacht eisiatach a imirt agus go bhfuil sé bunaithe ar úsáid modhanna seachas iadsan atá baint le hiomaíocht ar bhonn buanna. Nuair a chomhlíontar an dá choinníoll sin, is féidir leis an gcuideachta cheannasach lena mbaineann éalú ón gcosc dá bhforáiltear in Airteagal 102 CFAE trína suí go raibh údar oibiachtúil leis an gcleachtas i dtrácht agus agus go raibh sé comhréireach leis an údar sin nó go ndearnadh frithchothromú, nó fiú sárú, air le buntáistí maidir le héifeachtacht a théann chun thairbhe na dtomhaltóirí freisin.

5)

Ní mór Airteagal 102 CFAE a léirmhíniú sa chaoi, i gcás ina dtugann fochuideachta amháin nó níos mó a bhaineann le haonad eacnamaíoch faoi mhí-úsáid ceannasachta, gur leor gurb ann don aonad sin chun a mheas go bhfuil an mháthairchuideachta í féin freagrach as an mí-úsáid sin freisin. Ní mór glacadh leis gurb ann d’aonad den sórt sin má tá, an tráth ábhartha, nach mór an caipiteal go léir, ar a laghad, de na fochuideachtaí sin i seilbh, go díreach nó go hindíreach, na máthairchuideachta. Ní cheanglaítear ar an údarás iomaíochta aon fhianaise breise a thabhairt, ach amháin má shuíonn an mháthairchuideachta nach raibh sé de chumhacht aici iompraíocht a fochuideachtaí a shainiú, agus go raibh siadsan ag gníomhú ar bhealach neamhspleách.