—

Maíonn an t-iarratasóir go bhfuil an beart a chonspóidtear neamhdhleathach a mhéid a ghlac Ceann Aonaid um Thuarastal agus Theidil Shóisialta na bhFeisirí é in éagmais na rannpháirtíochta is gá ó Bhiúró Pharlaimint na hEorpa, arb é sealbhóir iarbhír na gcinntí airgeadais, eagrúcháin agus riaracháin a bhaineann le Feisirí de Pharlaimint na hEorpa de réir bhrí Airteagal 25 de Rialacha Nós Imeachta Pharlaimint na hEorpa.

—

Maíonn an t-iarratasóir go bhfuil an beart a chonspóidtear neamhdhleathach sa mhéid is gur glacadh é in éagmais bunús dlí bailí, ós rud é gur aisghaireadh Airteagal 2(1) d’Iarscríbhinn 3 a ghabhann le PEAM tar éis theacht i bhfeidhm Reacht na bhFeisirí (Airteagail 74-75 MAS).

—

Maíonn an t-iarratasóir go bhfuil an beart a chonspóidtear neamhdhleathach a mhéid is go ndearna Parlaimint na hEorpa míthuiscint agus gur chuir sí Airteagal 75 MAS agus Airteagal 2(1) d’Iarscríbhinn 3 a ghabhann le PEAM i bhfeidhm. Measann an t-iarratasóir nach mór na forálacha sin a léiriú sa chiall nach mór an tagairt d’Iarscríbhinní I, II agus III a ghabhann le Rialachán PEAM in Airteagal 75 MAS, agus go háirithe Airteagal 2(1) d’Iarscríbhinn III, a thuiscint mar thagairt don láimhseáil is infheidhme fad a bhí Iarscríbhinn III i bhfeidhm. Os a choinne sin, ceadaítear le léirmhíniú agus cur i bhfeidhm na rialacha sin ag an bParlaimint pinsean an iarratasóra a athrú i líon na gcásanna, i sárú oscailte ar Airteagal 28 de Reacht Fheisirí Pharlaimint na hEorpa agus ar phrionsabail an ionchais dhlisteanaigh agus na deimhneachta dlíthiúla.

—

Ar deireadh, fiú dá mbeadh léirmhíniú Pharlaimint na hEorpa le roinnt, tá Airteagal 2 d’Iarscríbhinn 3 a ghabhann le PEAM teoranta ag dlí an Aontais agus, ar aon chuma, ní bhaineann sé ach le méid agus modh íocaíochta an phinsin, ach ní féidir leis difear a dhéanamh don cheart chun an phinsin féin. Sa chás seo, ní hamháin gur athraigh an beart a cuireadh i bhfeidhm maidir leis an iarratasóir mar thoradh ar thrasuí uathoibríoch Chinneadh 150/2022 ceart an iarratasóra ar phinsean, a raibh tionchar aige ar a choinníollacha a chomhdhéanann é, ach is léir go bhfuil sé ar neamhréir le dlí an Aontais.

—

Cuireann an t-iarratasóir in iúl go bhfuil an beart a chonspóidtear neamhdhleathach a mhéid a sháraigh Parlaimint na hEorpa prionsabal na deimhneachta dlíthiúla, lena gcuirtear cosc ar shárú na gceart faighte, i gcomhréir, ina theannta sin, le meon agus cuspóir Airteagal 28 de na Rialacháin Foirne agus Airteagal 75 de na bearta cur chun feidhme, agus prionsabal na cosanta maidir le hionchais dhlisteanacha, rud a fhágann nach féidir cóir pinsin a chosc agus/nó cóireáil pinsin a athrú. Thairis sin, trí difear a dhéanamh d’iar-Fheisirí de chuid na hIodáile amháin, arb iad na faighteoirí amháin iad de bheart a athríomhann go haisghníomhach é trí bhíthin íocaíochtaí pinsin ranníocacha a fuarthas nuair nach raibh an modh ranníocaíochta tugtha isteach san Iodáil fós, is léir go bhfuil an t-athríomh sin ag teacht salach ar phrionsabal an chomhionannais, rud a chruthaíonn idirdhealú neamhdhleathach i gcomparáid le hiar-FPEanna ó Bhallstáit eile, chomh maith le Feisirí a toghadh tar éis 2009 agus gach saoránach eile i gcoitinne, nach bhfulaingíonn aon chóir shimplíoch den sórt sin.

—

Tá an t-iarratasóir den tuairim go bhfuil tionchar díreach ag an gcinneadh a chonspóidtear, trí mhéid a phinsin do phost Feisire de Pharlaimint na hEorpa a raibh teideal aige chuige i dtosach, a athríomh ar a cheart chun maoine. Measann sé freisin gur forchuireadh an cur isteach sin in éagmais ráiteas ar na cúiseanna iarbhír agus go raibh íobairt dhíréireach agus mhíréasúnta ina dhíobháil mar thoradh air.

—

Tá an t-iarratasóir den tuairim, trí bhíthin an bhirt a chonspóidtear, gur sáraigh Parlaimint na hEorpa Airteagail 21 agus 25 den Chairt, Airteagal 10 CFAE agus Airteagal 15 de Cholún Eorpach na gCeart Sóisialta agus Treoir 2000/78/CE (4) tar éis di beart maidir le pinsin a athríomh a bhfuil tionchar níos mó aige ar dhaoine scothaosta mar gheall ar na modhanna inar cruthaíodh é.