This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 01971L0317-19710730
Consolidated text: Dyrektywa Rady z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do odważników prostopadłościennych od 5 do 50 kilogramów średniej klasy dokładności oraz odważników walcowych od 1 grama do 10 kilogramów średniej klasy dokładności (71/317/EWG)
Dyrektywa Rady z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do odważników prostopadłościennych od 5 do 50 kilogramów średniej klasy dokładności oraz odważników walcowych od 1 grama do 10 kilogramów średniej klasy dokładności (71/317/EWG)
No longer in force
)
1971L0317 — PL — 30.07.1971 — 000.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość
DYREKTYWA RADY z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do odważników prostopadłościennych od 5 do 50 kilogramów średniej klasy dokładności oraz odważników walcowych od 1 grama do 10 kilogramów średniej klasy dokładności (Dz.U. L 202, 6.9.1971, p.14) |
sprostowane przez:
DYREKTYWA RADY
z dnia 26 lipca 1971 r.
w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do odważników prostopadłościennych od 5 do 50 kilogramów średniej klasy dokładności oraz odważników walcowych od 1 grama do 10 kilogramów średniej klasy dokładności
(71/317/EWG)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ( 1 ),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ( 2 ),
a także mając na uwadze, co następuje:w Państwach Członkowskich budowa i metody kontroli odważników prostopadłościennych oraz walcowych średniej klasy dokładności są przedmiotem obowiązujących przepisów, które różnią się w poszczególnych Państwach Członkowskich, w konsekwencji przeszkadza to w wymianie handlowej tych odważników; dlatego rzeczą niezbędną jest zbliżenie tych ustawodawstw;
dyrektywa Rady z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wspólnych przepisów dotyczących przyrządów pomiarowych oraz metod kontroli metrologicznej ( 3 ) ustanowiła procedury dotyczące zatwierdzenia typu EWG oraz legalizacji pierwotnej EWG; wymagania techniczne dotyczące konstrukcji i wykonania prostopadłościennych oraz cylindrycznych odważników średniej klasy dokładności powinny być ustanowione zgodnie z niniejszą dyrektywą,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Niniejsza dyrektywa stosuje się do odważników średniej klasy dokładności o następujących masach nominalnych:
— odważniki prostopadłościenne o masie 5, 10, 20 i 50 kg;
— odważniki walcowe o masie 1, 2, 5, 10, 20, 50, 100, 200 i 500 g oraz 1, 2, 5 i 10 kg.
Artykuł 2
Odważniki, które mogą otrzymać oznaczenia i cechy EWG są opisane i zilustrowane w załącznikach I–IV. Nie są one przedmiotem zatwierdzenia typu EWG; muszą przejść legalizację pierwotną EWG.
Artykuł 3
Żadne z Państw Członkowskich nie może odmówić, zabronić lub ograniczyć wprowadzenia do obrotu lub do użytku odważników prostopadłościennych oraz walcowych średniej klasy dokładności oznaczonych cechą legalizacji pierwotnej EWG.
Artykuł 4
1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie odpowiednie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu osiemnastu miesięcy od jej ogłoszenia oraz niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy.
Artykuł 5
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
ODWAŻNIKI PROSTOPADŁOŚCIENNE
1. Kształt, materiał składowy oraz metoda produkcji
1.1. |
Kształt prostopadłościanu ze sztywnym, niewystającym uchwytem do trzymania. |
1.2. |
Zastosowany materiał:
|
2. Jama adiustacyjna
Wzór 1
2.1. |
Wewnętrzna jama utworzona z wnętrza rurowego uchwytu do trzymania. |
2.2. |
Jama zamknięta jest wkręcanym korkiem z mosiądzu ciągnionego lub mosiężnym korkiem w kształcie gładkiego krążka. Wkręcany korek ma rowek na wkrętak, a gładki krążek ma centralny otwór do podnoszenia. |
2.3. |
Korek jest zabezpieczony za pomocą ołowianej plomby wciśniętej do kołowego wyżłobienia wewnątrz otworu lub do gwintowanego otworu w rurze. |
Wzór 2
2.4. |
Wewnętrzna jama odlana w jednej z pionowych ścian odważnika z ujściem skierowanym na górną powierzchnię tej ściany. |
2.5. |
Jama jest zamknięta za pomocą małej płytki z miękkiej stali. |
2.6. |
Płytka jest zabezpieczona za pomocą ołowianej plomby wciśniętej do wgłębienia, jak pokazano w załączniku II. |
3. Adiustacja
3.1. |
Po adiustacji nowego odważnika za pomocą ołowianego śrutu dwie trzecie całej objętości jamy pozostaje puste. |
4. Miejsce nanoszenia cechy legalizacji pierwotnej EWG
4.1. |
Cecha legalizacji EWG jest wybijana stemplem na plombie ołowianej zamykającej jamę adiustacyjną. |
5. Oznaczenia i znaki identyfikacyjne
5.1. |
Oznaczenia odnoszące się do wartości masy nominalnej odważnika oraz znak identyfikujący producenta, znajdują się na środku górnej powierzchni odważnika, jako wklęsłe albo wypukłe. |
5.2. |
Wartość masy nominalnej odważnika jest oznaczana w postaci: 5 kg, 10 kg, 20 kg, 50 kg. |
6. Wymiary i tolerancje
6.1. |
Wymiary, których należy przestrzegać dla różnych odważników, są podane w załączniku II (rozmiary w milimetrach). |
6.2. |
►C1 Tolerancje stosowane dla różnych wymiarów są normalnymi tolerancjami warsztatowymi. ◄ |
7. Błędy graniczne dopuszczalne
Masa nominalna |
Błędy graniczne dopuszczalne w miligramach przy legalizacji pierwotnej |
|
5 kg |
+ |
800 |
- |
0 |
|
10 kg |
+ |
1 600 |
- |
0 |
|
20 kg |
+ |
3 200 |
- |
0 |
|
50 kg |
+ |
8 000 |
- |
0 |
8. Wykończenie powierzchni
8.1. |
W przypadkach koniecznych odważniki są zabezpieczane antykorozyjnie poprzez nałożenie odpowiedniej warstwy odpornej na ścieranie i uderzenie. |
ZAŁĄCZNIK II
ZAŁĄCZNIK III
ODWAŻNIKI WALCOWE
1. Kształt, materiał składowy oraz metoda produkcji
1.1. |
Kształt walca z płaską główką do trzymania. |
1.2. |
►C1 Zastosowany materiał: każdy materiał o gęstości od 7 g/cm3 do 9,5 g/cm3, o twardości co najmniej równej twardości lanego mosiądzu, nie mniej odporny na korozję i nie bardziej kruchy niż lane żeliwo szare, oraz o powierzchni porównywalnej do powierzchni żeliwa szarego starannie odlewanego w formie z drobnoziarnistego piasku. ◄ Szare żeliwo lane nie może być stosowane do odważników o wartości masy nominalnej mniejszej niż 100 g. |
1.3. |
Metoda produkcji musi być odpowiednia do wybranego materiału. |
2. Jama adiustacyjna
2.1. |
Wewnętrzna jama z większą średnicą w górnej jej części. |
2.2. |
Jama jest zamknięta wkręcanym korkiem z mosiądzu ciągnionego lub mosiężnym korkiem w kształcie gładkiego krążka. Wkręcany korek posiada rowek na wkrętak, a gładki krążek posiada centralny otwór do podnoszenia. |
2.3. |
Korek jest zabezpieczony za pomocą ołowianej plomby wciśniętej do kołowego wyżłobienia wykonanego w szerszej części jamy. |
2.4. |
Odważniki o 1, 2, 5 i 10 g nie posiadają jamy adiustacyjnej. |
2.5. |
Jama adiustacyjna jest dopuszczalna, ale nie obowiązująca dla odważników o masie 20 i 50 g. |
3. Adiustacja
3.1. |
Po adiustacji nowego odważnika za pomocą ołowianego śrutu dwie trzecie całej objętości jamy pozostaje puste. |
4. Miejsca nanoszenia cechy legalizacji pierwotnej EWG
4.1. |
Cecha legalizacji EWG jest wybijana stemplem na plombie ołowianej zamykającej jamę adiustacyjną. |
4.2. |
Odważniki bez jamy adiustacyjnej są stemplowane na swojej podstawie. |
5. Oznaczenia i znaki identyfikacyjne
5.1. |
Oznaczenia odnoszące się do wartości masy nominalnej odważnika oraz znak identyfikujący producenta znajdują się na środku górnej powierzchni główki odważnika, jako wklęsłe lub wypukłe. |
5.2. |
Wartość masy nominalnej odważnika może być oznaczana na korpusie odważników od 500 g do 10 kg. |
5.3. |
Wartość masy nominalnej odważnika jest oznaczana w postaci: 1 g, 2 g, 5 g, 10 g, 20 g, 50 g, 100 g, 200 g, 500 g, 1 kg, 2 kg, 5 kg, 10 kg. |
6. Wymiary i tolerancje
6.1. |
Wymiary, których należy przestrzegać dla różnych odważników, są podane w załączniku IV (rozmiary w milimetrach). |
6.2. |
Tolerancje stosowane dla różnych wymiarów są normalnymi tolerancjami warsztatowymi. |
7. Błędy graniczne dopuszczalne:
Masa nominalna |
Błędy graniczne dopuszczalne w miligramach przy legalizacji pierwotnej |
|
1 g |
+ |
5 |
– |
0 |
|
2 g |
+ |
5 |
– |
0 |
|
5 g |
+ |
10 |
– |
0 |
|
10 g |
+ |
20 |
– |
0 |
|
20 g |
+ |
20 |
– |
0 |
|
50 g |
+ |
30 |
– |
0 |
|
100 g |
+ |
30 |
– |
0 |
|
200 g |
+ |
50 |
– |
0 |
|
500 g |
+ |
100 |
– |
0 |
|
1 kg |
+ |
200 |
– |
0 |
|
2 kg |
+ |
400 |
– |
0 |
|
5 kg |
+ |
800 |
– |
0 |
|
10 kg |
+ |
1 600 |
– |
0 |
8. Wykończenie powierzchni
8.1. |
W razie potrzeby odważniki są zabezpieczane antykorozyjnie poprzez nałożenie odpowiedniej warstwy odpornej na ścieranie i uderzenie. Mogą być polerowane. |
ZAŁĄCZNIK IV
ODWAŻNIKI WALCOWE
( 1 ) Dz.U. 63 z 3.4.1967, str. 982/67.
( 2 ) Dz.U. 30 z 22.2.1967, str. 480/67.
( 3 ) Dz.U. L 202 z 6.9.1971, str. 1.