Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

++++

1 . Προσφυγή ακυρώσεως - Φυσικά και νομικά πρόσωπα - Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και προσωπικά - Κανονισμός περί των λεπτομερειών εφαρμογής σε κράτος μέλος του συστήματος κοινοτικών ενισχύσεων

( Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 173, δεύτερη παράγραφος κανονισμός 381/86 της Επιτροπής )

2 . Προσφυγή ακυρώσεως - Ακυρωτική απόφαση - Μέτρα εκτελέσεως - 'Αρνηση λήψεως μέτρων που να βαίνουν πέρα από την αντικατάσταση της ακυρωθείσας πράξης - Αμφισβήτηση ως προς το περιεχόμενο της υποχρεώσεως εκτελέσεως - 'Ενδικο μέσο - Προσφυγή κατά παραλείψεως

( Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρα 175 και 176 )

3 . Προσφυγή ακυρώσεως - Ακυρωτική απόφαση - Αποτελέσματα - Υποχρέωση λήψεως μέτρων εκτελέσεως - Περιεχόμενο - Λήψη υπόψη τόσο του σκεπτικού όσο και του διατακτικού της απόφασης - Αναδρομικότητα της ακύρωσης - Εξάλειψη όλων των διατάξεων που πάσχουν το ίδιο ελάττωμα με την ακυρωθείσα πράξη και είναι μεταγενέστερες από αυτή

( Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 176 )

Περίληψη

1 . Κανονισμός καθορίζων τις λεπτομέρειες σύμφωνα με τις οποίες η κοινοτική ενίσχυση, η οποία θεσπίστηκε στο πλαίσιο μιας κοινής οργανώσεως αγοράς, χορηγείται εντός κράτους μέλους, συνιστά μέτρο γενικής ισχύος που εφαρμόζεται σε καταστάσεις καθοριζόμενες αντικειμενικά και συνεπάγεται έννομα αποτελέσματα έναντι μιας κατηγορίας προσώπων θεωρούμενης κατά τρόπο γενικό και αφηρημένο . Επομένως, δεν μπορεί να αφορά ατομικά, κατά την έννοια του άρθρου 173, δεύτερη παράγραφος, επιχειρηματία εγκατεστημένο στο εν λόγω κράτος μέλος και ο οποίος μπορεί να τύχει της εν λόγω ενισχύσεως .

2 . Η αμφισβήτηση σχετικά με το αν η συμπεριφορά κοινοτικού οργάνου συνάδει προς τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 176 της Συνθήκης, στην περίπτωση κατά την οποία μια από τις πράξεις του έχει ακυρωθεί, επιλύεται με προσφυγή κατά παραλείψεως εφόσον το αντικείμενο της αμφισβήτησης δεν έγκειται στην παρανομία της εκδοθείσας πράξης προς αντικατάσταση της ακυρωθείσας, αλλά αφορά το ζήτημα αν, πλην της αντικατάστασης αυτής, το κοινοτικό όργανο υποχρεούται να λάβει άλλα μέτρα σχετικά με άλλες πράξεις το κύρος των οποίων δεν είχε αμφισβητηθεί με προσφυγή ακυρώσεως .

3 . Το κοινοτικό όργανο, πράξη του οποίου έχει ακυρωθεί από το Δικαστήριο, προκειμένου να συμμορφωθεί με την απόφαση και να την εκτελέσει πλήρως, υποχρεούται να σεβαστεί όχι μόνο το διατακτικό της απόφασης, αλλά και το σκεπτικό που οδήγησε στο διατακτικό αυτό και που συνιστά το αναγκαίο του στήριγμα υπό την έννοια ότι είναι απαραίτητο για να προσδιοριστεί η ακριβής έννοια αυτού που κρίθηκε με το διατακτικό . Πράγματι, με το σκεπτικό αυτό, αφενός, εντοπίζεται η ακριβής διάταξη που θεωρείται ως παράνομη και, αφετέρου, σ' αυτό εμφαίνονται οι ακριβείς λόγοι της παρανομίας που διαπιστώνεται με το διατακτικό και που το οικείο κοινοτικό όργανο πρέπει να λάβει υπόψη αντικαθιστώντας την ακυρωθείσα πράξη .

Αν όμως η διαπίστωση της παρανομίας στο σκεπτικό της ακυρωτικής αποφάσεως υποχρεώνει, προεχόντως, το κοινοτικό όργανο - εκδότη της πράξης - να εξαλείψει την παρανομία αυτή στην πράξη που προορίζεται να αντικαταστήσει την ακυρωθείσα πράξη, μπορεί επίσης, εφόσον αφορά διάταξη συγκεκριμένου περιεχομένου σε δεδομένο τομέα, να συνεπάγεται και άλλες συνέπειες για το κοινοτικό αυτό όργανο .

Εφόσον πρόκειται για την ακύρωση κανονισμού του οποίου το αποτέλεσμα περιορίζεται σε καθορισμένη χρονική περίοδο, το κοινοτικό όργανο - εκδότης του κανονισμού - έχει πρωτίστως την υποχρέωση να αποκλείσει από τις νέες διατάξεις που πρέπει να θεσπιστούν μετά την ακυρωτική απόφαση και που θα εφαρμόζονται στις μεταγενέστερες της απόφασης αυτής περιόδους, κάθε διάταξη έχουσα το ίδιο περιεχόμενο με τη διάταξη που κρίθηκε παράνομη . Πρέπει ωστόσο να γίνει δεκτό ότι, δυνάμει του αναδρομικού αποτελέσματος που προσδίδεται στις ακυρωτικές αποφάσεις, η διαπίστωση της παρανομίας ανατρέχει στην ημερομηνία θέσεως σε ισχύ της διάταξης που ακυρώθηκε, ώστε το οικείο κοινοτικό όργανο έχει επίσης την υποχρέωση να εξαλείψει τις διατάξεις που είχαν ήδη θεσπιστεί κατά το χρόνο εκδόσεως της ακυρωτικής απόφασης και οι οποίες εφαρμόζονται σε περιόδους μεταγενέστερες από αυτήν που διεπόταν από τον ακυρωθέντα κανονισμό, εφόσον οι διατάξεις έχουν το ίδιο περιεχόμενο με τη διάταξη που κρίθηκε παράνομη .