Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. ροδικαστικά ερωτήματα - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου - Όρια - Ερωτήματα ως προς την ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου - Υποχρέωση εκδόσεως αποφάσεως

(Άρθρο 234 ΕΚ)

2. Μεταφορές - Εναέριες μεταφορές - ρόσβαση των κοινοτικών μεταφορέων στα διακοινοτικά δρομολόγια - Άρθρο 4 του κανονισμού 2408/92 - Επιβολή υποχρεώσεων δημόσιας υπηρεσίας σε τακτικές αερομεταφορές που εξυπηρετούν περιφερειακή περιοχή - Συμβατό με την ευχέρεια των κρατών μελών να περιορίζουν τις ενδομεταφορές έως την 1η Απριλίου 1997

(Κανονισμός 2408/92 του Συμβουλίου, άρθρα 3 § 2 και 4)

3. Μεταφορές - Εναέριες μεταφορές - ρόσβαση των κοινοτικών μεταφορέων στα διακοινοτικά δρομολόγια - ροκήρυξη διαγωνισμού κατ' εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κανονισμού 2408/92 - Υποχρέωση των αερομεταφορέων που κατέχουν άδεια εκδοθείσα από άλλο κράτος μέλος, να τηρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 3, παράγραφος 2, του κανονισμού - Συμβατό προς το κοινοτικό δίκαιο - Επιφύλαξη

(Κανονισμός 2408/92 του Συμβουλίου, άρθρα 3 § 2 και 4 § 1)

4. Μεταφορές - Εναέριες μεταφορές - Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη - Απόφαση της Επιτροπής που εξαρτά την έγκριση ενισχύσεως χορηγηθείσας σε αεροπορική εταιρία από την τήρηση, εκ μέρους της ορτογαλικής Δημοκρατίας, της υποχρεώσεως της εφαρμογής του άρθρου 4 του κανονισμού 2408/92 στις αυτόνομες περιοχές της Μαδέρας και των Αζόρων το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 1996 - Δυνατότητα αυτού του κράτους μέλους να περιορίσει την πρόσβαση στις οικείες συνδέσεις στους μεταφορείς-κατόχους άδειας πληρούσας τις προϋποθέσεις του άρθρου 3, παράγραφος 2, του κανονισμού 2408/92

(Κανονισμός 2408/92 του Συμβουλίου, άρθρα 3 § 2 και 4 § 1, στοιχ. δ_· απόφαση 94/698 της Επιτροπής, άρθρο 1, στοιχ. ε_)

Περίληψη

1. αρ' όλον ότι το Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα, στο πλαίσιο του άρθρου 234 ΕΚ, να εφαρμόζει τους κοινοτικούς κανόνες δικαίου σε συγκεκριμένη περίπτωση ούτε να εκτιμά το συμβιβαστό των διατάξεων του κοινοτικού δικαίου προς τους κανόνες αυτούς, μπορεί ωστόσο να παρέχει στο εθνικό δικαστήριο όλα τα στοιχεία ερμηνείας που αφορούν το κοινοτικό δίκαιο τα οποία θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για την εκτίμηση των αποτελεσμάτων των διατάξεων αυτού.

Στο πλαίσιο της προβλεπόμενης από το άρθρο 234 ΕΚ συνεργασίας μεταξύ του Δικαστηρίου και των εθνικών δικαστηρίων, απόκειται αποκλειστικώς στο εθνικό δικαστήριο, που έχει επιληφθεί της διαφοράς και φέρει την ευθύνη της μέλλουσας να εκδοθεί δικαστικής αποφάσεως, να εκτιμήσει, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες της υποθέσεως, τόσο την αναγκαιότητα μιας προδικαστικής αποφάσεως για την έκδοση της δικής του αποφάσεως όσο και το λυσιτελές των ερωτημάτων που υποβάλλει στο Δικαστήριο. Συνεπώς, εφόσον τα υποβληθέντα ερωτήματα αφορούν την ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου, το Δικαστήριο υποχρεούται, καταρχήν, να απαντήσει.

( βλ. σκέψεις 20-21 )

2. Η εκ μέρους κράτους μέλους άσκηση των εξουσιών και ευχερειών τις οποίες προβλέπει το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2408/92 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1992, για την πρόσβαση των κοινοτικών αερομεταφορέων σε δρομολόγια ενδοκοινοτικών αεροπορικών γραμμών, ιδίως της ευχέρειας επιβολής υποχρεώσεων δημόσιας υπηρεσίας σε τακτικές αερομεταφορές που εξυπηρετούν περιφερειακή περιοχή δεν προϋποθέτει ή δεν σημαίνει κατ' ανάγκη και παραίτηση από την ευχέρεια την οποία παρέχει στο κράτος μέλος αυτό το άρθρο 3, παράγραφος 2, του λόγω κανονισμού να περιορίζει, μέχρι την 1 Απριλίου 1997, τον ανταγωνισμό στις υπηρεσίες ενδομεταφορών μέσα στην επικράτειά του.

Αντιθέτως, ορίζοντας, στο σημείο δ_, ότι «[τ]ο δικαίωμα εκμεταλλεύσεως αυτών των υπηρεσιών παραχωρείται [...] σε κάθε κοινοτικό αερομεταφορέα που έχει άδεια εκμεταλλεύσεως αυτών των γραμμών», το άρθρο 4 έχει ως αποτέλεσμα, μέχρι την 1η Απριλίου 1997, την παροχή των εν λόγω υπηρεσιών μόνον από τους μεταφορείς που πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζει ο κανονισμός, ιδίως τις προβλεπόμενες στο άρθρο 3, παράγραφος 2.

( βλ. σκέψεις 26, 33, διατακτ. 1 )

3. Κατά το μέτρο που ένας διαγωνισμός που διεξάγεται κατ' εφαρμογήν του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κανονισμού δεν επιφέρει την απώλεια της δυνατότητας περιορισμού των δικαιωμάτων ενδομεταφορών σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού, το γεγονός ότι το κράτος μέλος απαιτεί, στο πλαίσιο αυτού του διαγωνισμού, οι αερομεταφορείς να υπόκεινται στις προϋποθέσεις της τελευταίας διατάξεως, δεν αντίκειται στο κοινοτικό δίκαιο, υπό την επιφύλαξη ότι τα αποτελέσματα αυτού του διαγωνισμού δεν εκτείνονται πέραν της 1ης Απριλίου 1997.

( βλ. σκέψεις 35-37, διατακτ. 2 )

4. Το άρθρο 1, στοιχείο ε_, της αποφάσεως 94/698 σχετικά με την αύξηση κεφαλαίου, τις εγγυήσεις έναντι δανείων και τις υφιστάμενες φορολογικές απαλλαγές υπέρ μιας αεροπορικής εταιρίας, που εξαρτά τη χορήγηση της ενισχύσεως που αφορά από την προϋπόθεση ότι η ορτογαλική Δημοκρατία τηρεί την υποχρέωσή της εφαρμογής του άρθρου 4 του κανονισμού 2408/92 στις αυτόνομες περιοχές της Μαδέρας και των Αζόρων το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 1996 και δημοσιεύσεως των υποχρεώσεων δημόσιας υπηρεσίας στα οικεία δρομολόγια δεν εμποδίζει την ορτογαλική Δημοκρατία να ασκήσει την ευχέρεια, που παρέχει το άρθρο 3, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού, να περιορίσει την πρόσβαση στα οικεία δρομολόγια μόνο στους μεταφορείς κατόχους άδειας που πληρούν τις προϋποθέσεις αυτής της διατάξεως.

Αντιθέτως, από το κεφάλαιο VIII, σημείο 3, έκτο εδάφιο, αυτής της αποφάσεως προκύπτει ότι η ορτογαλική Δημοκρατία ανέλαβε τη δέσμευση να προβεί το 1995 σε δημόσιο διαγωνισμό για την ανάθεση των δρομολογίων μεταξύ της ηπειρωτικής ορτογαλίας και των νήσων της Μαδέρας και των Αζορών και ότι το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως αυτών των υπηρεσιών πρέπει να δοθεί κατόπιν του διαγωνισμού «σε κάθε κοινοτικό αερομεταφορέα που κατέχει άδεια εκμεταλλεύσεως αυτών των αεροπορικών γραμμών».

Αυτή η έκφραση «άδεια εκμεταλλεύσεως αυτών των αεροπορικών γραμμών» απαντά επίσης στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο δ_, του κανονισμού και ότι δεν μπορεί να έχει διαφορετική έννοια στο πλαίσιο της αποφάσεως 94/698. Επομένως, η ορτογαλική Δημοκρατία δύναται να περιορίσει την πρόσβαση στα δρομολόγιά της μόνο στους μεταφορείς που πληρούν τις προϋποθέσεις που προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού.

( βλ. σκέψεις 41-43, 45, διατακτ. 3 )