16.1.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/1

16.1.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/3

(1)

Το άρθρο 136 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 προβλέπει ότι, για τα προϊόντα που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (μαλακό σιτάρι υψηλής ποιότητας), 1002, ex 1005 εκτός από τα υβρίδια προς σπορά, και ex 1007 εκτός από τα υβρίδια προς σπορά, ο εισαγωγικός δασμός ισούται με την τιμή παρέμβασης που ισχύει για τα προϊόντα αυτά κατά την εισαγωγή τους, προσαυξημένη κατά 55 %, μείον την τιμή εισαγωγής cif που εφαρμόζεται στο συγκεκριμένο φορτίο. Ωστόσο, ο δασμός αυτός δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τον δασμολογικό συντελεστή του κοινού δασμολογίου.

(2)

Το άρθρο 136 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 προβλέπει ότι, για τον υπολογισμό του εισαγωγικού δασμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του εν λόγω άρθρου, καθορίζονται σε τακτικά διαστήματα αντιπροσωπευτικές τιμές εισαγωγής cif για τα προϊόντα αυτά.

(3)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1249/96, η τιμή που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του εισαγωγικού δασμού για τα προϊόντα που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (μαλακό σιτάρι υψηλής ποιότητας), 1002 00, 1005 10 90, 1005 90 00 και 1007 00 90 είναι η ημερήσια αντιπροσωπευτική τιμή εισαγωγής cif που ορίζεται βάσει της μεθόδου που προβλέπεται στο άρθρο 4 του εν λόγω κανονισμού.

(4)

Είναι σκόπιμο να καθοριστούν οι εισαγωγικοί δασμοί για την περίοδο από την 16η Ιανουαρίου 2010, οι οποίοι θα ισχύουν έως τον εκ νέου καθορισμό τους,

16.1.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/6

(1)

Δυνάμει του άρθρου 3 παράγραφοι 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 1 (3) της ευρωμεσογειακής συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός, και της Δημοκρατίας της Τυνησίας, αφετέρου (4), ανοίγεται δασμολογική ποσόστωση με μηδενικό δασμό για την εισαγωγή μη κατεργασμένου ελαιόλαδου των κωδικών ΣΟ 1509 10 10 και 1509 10 90 που παράγεται εξ ολοκλήρου στην Τυνησία και μεταφέρεται από τη χώρα αυτή απευθείας στην Κοινότητα, εντός του ορίου που προβλέπεται για κάθε έτος.

(2)

Το άρθρο 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1918/2006 της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, για το άνοιγμα και τον τρόπο διαχείρισης των δασμολογικών ποσοστώσεων για το ελαιόλαδο καταγωγής Τυνησίας (5), προβλέπει μηνιαία ποσοτικά όρια για την έκδοση πιστοποιητικών εισαγωγής.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1918/2006, υποβλήθηκαν αιτήσεις στις αρμόδιες αρχές για την έκδοση πιστοποιητικών εισαγωγής, για συνολική ποσότητα η οποία υπερβαίνει το όριο που προβλέπεται για τον μήνα Ιανουάριο στο άρθρο 2 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού.

(4)

Υπό αυτές τις συνθήκες, η Επιτροπή οφείλει να καθορίσει έναν συντελεστή κατανομής που θα επιτρέπει την έκδοση πιστοποιητικών εισαγωγής κατ’ αναλογία της διαθέσιμης ποσότητας.

(5)

Δεδομένου ότι το όριο που αντιστοιχεί στον μήνα Ιανουάριο έχει καλυφθεί, κανένα πιστοποιητικό εισαγωγής δεν επιτρέπεται να εκδοθεί για τον εν λόγω μήνα,

16.1.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/7

(1)

Με την επιστολή της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, που πρωτοκολλήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2001, η μόνιμη αντιπροσωπεία της Ιταλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση κοινοποίησε στην Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ, το κείμενο του άρθρου 257 του περιφερειακού νόμου αριθ. 10 της 10ης Μαΐου 2001, το οποίο τροποποιεί το άρθρο 2 του περιφερειακού νόμου αριθ. 52 της 31ης Οκτωβρίου 1994.

(2)

Με την επιστολή της 19ης Απριλίου 2002, που πρωτοκολλήθηκε στις 22 Απριλίου 2002, η μόνιμη αντιπροσωπεία της Ιταλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαβίβασε στην Επιτροπή τα συμπληρωματικά στοιχεία που είχαν ζητηθεί από τις ιταλικές αρχές αναφορικά με τις προαναφερθείσες διατάξεις, με την επιστολή της 9ης Νοεμβρίου 2001.

(3)

Μετά την εξέταση των προαναφερόμενων στοιχείων οι υπηρεσίες της Επιτροπής ζήτησαν από τις ιταλικές αρχές, με την επιστολή της 17ης Ιουνίου 2002, να διαβιβάσουν περαιτέρω πληροφορίες μέσα στις τέσσερις επόμενες εβδομάδες.

(4)

Δεδομένου ότι δεν έλαβαν καμία απάντηση έως την προθεσμία που τέθηκε με την επιστολή της 17ης Ιουνίου 2002, οι υπηρεσίες της Επιτροπής απέστειλαν νέα επιστολή στις 19 Αυγούστου 2003 με το αίτημα να τους χορηγηθούν οι πληροφορίες που είχαν ήδη ζητηθεί.

(5)

Με την επιστολή της 23ης Οκτωβρίου 2003, η οποία πρωτοκολλήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2003, η μόνιμη αντιπροσωπεία της Ιταλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση κοινοποίησε στην Επιτροπή τις συμπληρωματικές πληροφορίες που είχαν ζητηθεί από τις ιταλικές αρχές με την επιστολή της 17ης Ιουνίου 2002.

(6)

Με την επιστολή της 11ης Δεκεμβρίου 2003 η Επιτροπή ενημέρωσε την Ιταλία για την απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ σε σχέση με τις διατάξεις του άρθρου 257 του περιφερειακού νόμου αριθ. 10 της 10ης Μαΐου 2001 (εφεξής «νόμος αριθ. 10/01»), καθώς και σε σχέση με τις ενισχύσεις που χορηγήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 1998 έως και τις 20 Μαΐου 2001 (την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου αριθ. 10/01) στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων που επρόκειτο να αναχρηματοδοτηθούν από το κονδύλιο του προϋπολογισμού το οποίο προβλεπόταν από το εν λόγω άρθρο (1).

(7)

Η απόφαση της Επιτροπής να κινήσει τη διαδικασία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (2). Η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους.

(8)

Η Επιτροπή δεν έλαβε καμία παρατήρηση από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Οι ιταλικές αρχές συναντήθηκαν εντούτοις με τις υπηρεσίες της Επιτροπής για να δώσουν διευκρινίσεις σε συνάρτηση με τις παρατηρήσεις που διατυπώθηκαν από την Επιτροπή μετά την κίνηση της διαδικασίας του άρθρου 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ.

(9)

Με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της 3ης Απριλίου 2009, η μόνιμη αντιπροσωπεία της Ιταλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαβίβασε στην Επιτροπή επιστολή των ιταλικών αρχών στην οποία συνοψίζεται το περιεχόμενο των συζητήσεων που πραγματοποιήθηκαν κατά τη συνεδρίαση για την οποία γίνεται λόγος στην προηγούμενη παράγραφο.

(10)

Το άρθρο 257 του νόμου αριθ. 10/01 προβλέπει τη χορήγηση πρόσθετου ποσού 400 εκατ. ITL (206 583 ευρώ) προς χρηματοδότηση των επιδοτήσεων επιτοκίου για τα δάνεια δεκαπενταετούς διάρκειας τα οποία χορηγήθηκαν με στόχο την παγιοποίηση των υπέρμετρων χρεών των γεωργικών συνεταιρισμών, των ενώσεών τους και των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, βάσει των διατάξεων του άρθρου 1 του περιφερειακού νόμου αριθ. 52/1994 (εφεξής «νόμος αριθ. 52/94»), όπως τροποποιήθηκε από τον περιφερειακό νόμο αριθ. 13/1996 (εφεξής «νόμος αριθ. 13/96»). Τροποποιεί επίσης το άρθρο 2 του νόμου αριθ. 52/1994, επεκτείνοντας τη δυνατότητα υπαγωγής στο ευεργετικό καθεστώς των ενισχύσεων, των οποίων η χορήγηση προβλέπεται από το τελευταίο αυτό άρθρο, προς κάλυψη των υφιστάμενων υπέρμετρων χρεών στις 31 Δεκεμβρίου 2000. Το άρθρο αυτό περιλαμβάνει μια ρήτρα, βάσει της οποίας οι προβλεπόμενες ενισχύσεις επιτρέπεται να χορηγηθούν μόνο μετά τη δημοσίευση, στο Bollettino ufficiale della Regione Lazio, της θετικής έκβασης της εξέτασης που διενεργείται από την Επιτροπή με βάση τα άρθρα 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ.

(11)

Ο νόμος αριθ. 52/94, που αποτελεί τη νομική βάση για την παγιοποίηση, προέβλεπε τα εξής:

(12)

Η Επιτροπή κίνησε τη διαδικασία έρευνας στο πλαίσιο του άρθρου 88 παράγραφος 2 (πρώην άρθρο 93) της Συνθήκης σε σχέση με την ενίσχυση που προβλέπεται από τον εν λόγω (3) νόμο, δεδομένου ότι εξακολουθούσε να διατηρεί τις αμφιβολίες της κατά πόσον οι εν λόγω ενισχύσεις ήταν συμβιβάσιμες με τα κριτήρια στα οποία είχε βασίσει την ανάλυσή της την εποχή εκείνη.

(13)

Βασιζόμενη στα κριτήρια αυτά η Επιτροπή έκρινε ότι το εν λόγω είδος επιχορηγήσεων συνιστά ενισχύσεις λειτουργίας, οι οποίες θα μπορούσαν, σε γενικές γραμμές, να θεωρηθούν συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά, αλλά μόνο εφόσον πληρούνται οι ακόλουθοι τρεις όροι:

(14)

Συνεπεία της κίνησης της σχετικής διαδικασίας οι ιταλικές αρχές τροποποίησαν τον νόμο αριθ. 52/94 με τον νόμο αριθ. 13/96, με βάση τον οποίο η Επιτροπή κατόρθωσε να περατώσει τη διαδικασία κηρύσσοντας συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά τις ενισχύσεις με τις τροποποιήσεις που επήλθαν βάσει του εν λόγω νόμου (8).

(15)

Οι αλλαγές που επέφερε στο καθεστώς ο νόμος αριθ. 13/96 έχουν ως εξής:

(16)

Το καθεστώς ενισχύσεων, το οποίο εγκρίθηκε αφού ελήφθησαν υπόψη οι προαναφερθείσες τροποποιήσεις, παρέμεινε αμετάβλητο έως τη στιγμή που η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ σε συνάρτηση με τις διατάξεις του άρθρου 257 του νόμου αριθ. 10/01.

(17)

Η Επιτροπή κίνησε τη διαδικασία που προβλέπεται από το άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ σε σχέση με τις διατάξεις του άρθρου 257 του νόμου αριθ. 10/01 και τις ενισχύσεις που καταβλήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου 1998 και της 20ής Μαΐου 2001 (της ημερομηνίας έναρξης ισχύος του νόμου αριθ. 10/01) βάσει του καθεστώτος ενισχύσεων, οι οποίες προβλεπόταν ότι θα αναχρηματοδοτηθούν από το κονδύλιο του προϋπολογισμού που προβλεπόταν από εκείνο το άρθρο, δεδομένου ότι εξακολουθούσε να έχει αμφιβολίες, κατά πόσο οι εν λόγω ενισχύσεις ήταν συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά, ιδίως όσον αφορά τις ακόλουθες πτυχές:

(18)

Με επιστολή της 2ας Ιουλίου 2004, που πρωτοκολλήθηκε στις 7 Ιουλίου 2004, η μόνιμη αντιπροσωπεία της Ιταλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαβίβασε στην Επιτροπή τις παρατηρήσεις που διατυπώθηκαν από τις ιταλικές αρχές μετά την έναρξη της διαδικασίας σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ σε σχέση με τις διατάξεις του άρθρου 257 του νόμου αριθ. 10/01, αλλά και τις ενισχύσεις που χορηγήθηκαν μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου 1998 και της 20ής Μαΐου 2001 (ημερομηνία έναρξης ισχύος του εν λόγω περιφερειακού νόμου) βάσει του καθεστώτος ενισχύσεων, σύμφωνα με το οποίο προορίζονταν να αναχρηματοδοτηθούν από το κονδύλιο του προϋπολογισμού που προβλεπόταν σε εκείνο το άρθρο.

(19)

Με την επιστολή τους εκείνη οι ιταλικές αρχές ανήγγειλαν αρχικά την απόσυρση της ανακοίνωσης του άρθρου 257 του νόμου αριθ. 10/01 και την προώθηση της διαδικασίας για την κατάργησή του, διευκρινίζοντας ότι δεν είχε θεσπισθεί κανένα μέτρο εφαρμογής, αλλά ότι δεν είχε χορηγηθεί καμία ενίσχυση βάσει του προαναφερόμενου άρθρου.

(20)

Οι ιταλικές αρχές τόνισαν επίσης ότι, στην επιστολή με την οποία είχε εγκριθεί ο νόμος αριθ. 52/94, η Επιτροπή είχε δηλώσει ότι οι επίμαχες ενισχύσεις ήταν συμβιβάσιμες με τα κριτήρια που εφαρμόζονταν σε εκείνες και ότι θα μπορούσαν ως εκ τούτου να υπαχθούν στο ευεργετικό καθεστώς της παρέκκλισης για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 92 (νυν άρθρο 87) παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ, δεδομένου ότι επρόκειτο για μέτρα προορισμός των οποίων ήταν να διευκολυνθεί η ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή ορισμένων οικονομικών περιοχών, χωρίς να αλλοιώνονται οι όροι των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο προς το κοινό συμφέρον, χωρίς παραπομπές στις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων.

(21)

Κατά την άποψή τους, όπως προκύπτει από την αλληλογραφία με την Επιτροπή κατά το διάστημα μεταξύ 1994 και 1996, ήταν σαφές ότι στόχος του νόμου αριθ. 52/94 ήταν να αποφευχθεί το ενδεχόμενο οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις να βρεθούν αντιμέτωπες, κατά τη χρονική στιγμή πραγματοποίησης των επενδύσεων, με επιτόκια κατά πολύ υψηλότερα από τα επιτόκια της αγοράς, με αποτέλεσμα διακυμάνσεις στο κόστος δανεισμού, γεγονός που θα τις δυσκόλευε πολύ. Η περιφερειακή αρχή του Λάτσιο εγγυήθηκε εξάλλου επανειλημμένα ότι θα προέβαινε σε έλεγχο της αποδοτικότητας των δικαιούχων γεωργικών εκμεταλλεύσεων, στηριζόμενη ιδίως στα προγράμματα εξυγίανσης που οι τελευταίες ήταν υποχρεωμένες να υποβάλουν δυνάμει του νόμου αριθ. 52/94 και των τροποποιήσεών του.

(22)

Οι ιταλικές αρχές εξάλλου διαβεβαιώνουν ότι οι ενισχύσεις που προβλέπονται από τον νόμο αριθ. 52/94 θα μπορούσαν να υπαχθούν στις ευεργετικές διατάξεις του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ.

(23)

Στην επιστολή της 2ας Ιουλίου 2004 οι ιταλικές αρχές έθεταν επιπλέον το ερώτημα εάν, εν προκειμένω, εφαρμόζοντας το κριτήριο της διάσωσης και αναδιάρθρωσης προβληματικών επιχειρήσεων, δεν θα ήταν δυνατόν, για τις ενισχύσεις που είχαν χορηγηθεί κατά τη χρονική περίοδο 1998-2000 (11), για δάνεια που είχαν συναφθεί πριν από τις 5 Δεκεμβρίου 1994, να παρασχεθεί η κάλυψη του σημείου 2.5 των κατευθυντήριων γραμμών του 1997, σύμφωνα με το οποίο «οι κατευθυντήριες γραμμές δεν θίγουν την εφαρμογή καθεστώτων ενίσχυσης που έχουν εγκριθεί για άλλους σκοπούς πλην της διάσωσης ή της αναδιάρθρωσης, όπως για παράδειγμα την περιφερειακή ανάπτυξη [και] την ανάπτυξη ΜΜΕ», δεδομένου ότι τα μέτρα που προβλέπονταν από τον νόμο αριθ. 52/94 είχαν εγκριθεί ως μέτρα που είχαν ως στόχο να διευκολυνθεί η ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή ορισμένων οικονομικών περιοχών, χωρίς να αλλοιώνονται οι όροι των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο στο κοινό συμφέρον.

(24)

Τέλος, στην απάντηση στο σημείο 29 της επιστολής της 11ης Δεκεμβρίου 2003 (βλέπε υποσημείωση 1), με την οποία η Επιτροπή ζητούσε από τις ιταλικές αρχές να της κοινοποιήσουν μια σειρά αποφάσεων της περιφερειακής αρχής του Λάτσιο και αντιγράφων όλων των νόμων χρηματοδότησης που είχαν εγκριθεί από την 1η Ιανουαρίου 1998, ώστε να είναι σε θέση να προσδιορίσει το ακριβές ύψος των κονδυλίων που προορίζονταν κάθε χρόνο για τη χρηματοδότηση του εν λόγω καθεστώτος, οι ιταλικές αρχές έδωσαν τις εξής διευκρινίσεις:

(25)

Στην επιστολή που απέστειλαν στην Επιτροπή στις 3 Απριλίου 2009 οι ιταλικές αρχές διευκρίνιζαν ότι όλες οι αιτήσεις ενίσχυσης βάσει του καθεστώτος είχαν υποβληθεί πριν από την 1η Ιανουαρίου 1998.

(26)

Σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ, είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά οι ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχείρισης ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές.

(27)

Το εξεταζόμενο μέτρο εμπίπτει στον ορισμό αυτό, στον βαθμό που ευνοεί ορισμένες επιχειρήσεις (εκείνες που είναι υποχρεωμένες να επωμιστούν υπέρμετρα χρέη στον γεωργικό τομέα) και μπορεί να επηρεάσει τις συναλλαγές, εάν ληφθεί υπόψη η θέση της Ιταλίας στον τομέα της γεωργικής παραγωγής (η Ιταλία αποτέλεσε π.χ. τον τρίτο μεγαλύτερο παραγωγό βόειου κρέατος και τον μεγαλύτερο ντοματοπαραγωγό στην Ένωση).

(28)

Εντούτοις, στις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 87 παράγραφοι 2 και 3 της συνθήκης ΕΚ, ορισμένα μέτρα μπορούν, κατά παρέκκλιση, να θεωρηθούν συμβιβάσιμα με την κοινή αγορά.

(29)

Στην παρούσα περίπτωση, δεδομένης της φύσης του εξεταζόμενου καθεστώτος, η μοναδική παρέκκλιση που θα μπορούσε να εφαρμοστεί στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι εκείνη του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ, που ορίζει ότι δύνανται να θεωρηθούν ότι συμβιβάζονται με την κοινή αγορά οι ενισχύσεις για την προώθηση της ανάπτυξης ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή ορισμένων οικονομικών περιοχών, εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο στο κοινό συμφέρον.

(30)

Πριν από την εξέταση της δυνατότητας εφαρμογής της εν λόγω παρέκκλισης, η Επιτροπή θα επιθυμούσε να επισημάνει ότι, όπως είχαν δηλώσει οι ιταλικές αρχές με την επιστολή τους της 2ας Ιουλίου 2004 μετά την έναρξη της διαδικασίας, σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ, είχε κινηθεί η διαδικασία κατάργησης του άρθρου 257 του νόμου αριθ. 10/01, ενώ δεν είχε καταβληθεί καμία ενίσχυση δυνάμει των διατάξεων του εν λόγω άρθρου. Οι υπηρεσίες της Επιτροπής είχαν ζητήσει με τηλετυπία τους της 20ής Σεπτεμβρίου 2005 από τις ιταλικές αρχές αποδείξεις περί της κατάργησης του άρθρου 257 του νόμου αριθ. 10/01.

(31)

Οι υπηρεσίες της Επιτροπής έλαβαν την απάντηση στην τηλετυπία τους με την επιστολή της 16ης Ιουλίου 2008 που επιβεβαιώνει την ανάκληση, με τη βοήθεια του άρθρου 27 παράγραφος 2 του περιφερειακού νόμου αριθ. 4 της 28ης Απριλίου 2006, των επίμαχων διατάξεων που περιλαμβάνονται στο άρθρο του νόμου αριθ. 10/01, η εφαρμογή του οποίου είχε εν πάση περιπτώσει ανασταλεί, δεδομένου ότι είχε κινηθεί η διαδικασία του άρθρου 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ. Οι ιταλικές αρχές είχαν εξάλλου εξαγγείλει την απόσυρση της ανακοίνωσης του προαναφερθέντος άρθρου 257, με την επιστολή τους της 2ας Ιουλίου 2004.

(32)

Ενόψει των προαναφερομένων, η Επιτροπή δεν έχει κανέναν λόγο να συνεχίσει τις έρευνές της σχετικά με τις διατάξεις του άρθρου 257 του νόμου αριθ. 10/01 και μπορεί να περατώσει τη διαδικασία εξέτασής της.

(33)

Όσον αφορά τη δυνατότητα εφαρμογής της εν λόγω παρέκκλισης για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ σε σχέση με τις ενισχύσεις που χορηγήθηκαν μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου 1998 και της 31ης Δεκεμβρίου 2000 (βλέπε υποσημείωση 11), οι υπηρεσίες της Επιτροπής διαπιστώνουν ότι, στις παρατηρήσεις που διατύπωσαν μετά την κίνηση της διαδικασίας του άρθρου 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ, αλλά και κατά τη διάρκεια των συναντήσεων που πραγματοποιήθηκαν στη συνέχεια, οι ιταλικές αρχές αποσαφήνισαν ότι οι επίμαχες παρεμβάσεις χρηματοδοτήθηκαν αποκλειστικά από πόρους που είχαν εγγραφεί στον προϋπολογισμό του καθεστώτος C 43/95 το οποίο εγκρίθηκε από την Επιτροπή (βλέπε αιτιολογική σκέψη 24). Όπως επίσης προκύπτει από την επιστολή της 3ης Απριλίου 2009 που απέστειλαν οι ιταλικές αρχές, όλες οι αιτήσεις ενίσχυσης υποβλήθηκαν πριν από την 1η Ιανουαρίου 1998 (βλέπε αιτιολογική σκέψη 25).

(34)

Δεδομένου ότι από τις διευκρινίσεις αυτές προκύπτει ότι οι πόροι που χρησιμοποιήθηκαν στο διάστημα μεταξύ 1998 και 2000 αποτελούν ήδη αντικείμενο απόφασης της Επιτροπής και ότι καμία αίτηση δεν υποβλήθηκε μετά την ημερομηνία από την οποία οποιαδήποτε νέα αίτηση έπρεπε να συμμορφώνεται με τις νέες διατάξεις που ισχύουν όσον αφορά τις ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων (βλέπε αιτιολογική σκέψη 17), η Επιτροπή δεν έχει πλέον κανένα λόγο να εκδώσει νέα απόφαση, υπό το φως των προαναφερόμενων διατάξεων, σχετικά με τη δυνατότητα εφαρμογής της παρέκκλισης του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ αναφορικά με το θέμα των ενισχύσεων που χορηγήθηκαν κατά την περίοδο 1998-2000, οι οποίες συνιστούν στην πράξη τη συνέχεια των χρηματοδοτήσεων συνεπεία των αιτήσεων ενίσχυσης που είχαν υποβληθεί πριν από την 1η Ιανουαρίου 1998 και οι οποίες πληρούσαν τους όρους της αιτιολογικής σκέψης 15, οι οποίοι είχαν ήδη εγκριθεί από εκείνη (βλέπε αιτιολογική σκέψη 14). Επομένως, η διαδικασία που είχε κινηθεί αναφορικά με τις ενισχύσεις που είχαν καταβληθεί κατά το χρονικό διάστημα 1998-2000 δύναται να περατωθεί,

16.1.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/12

(1)

Το Calendula officinalis L και το Pimpinella anisum L συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στην οδηγία 2001/83/ΕΚ. Το Calendula officinalis L και το Pimpinella anisum L μπορούν να θεωρηθούν ως βοτανοθεραπευτικές ουσίες, βοτανοθεραπευτικά σκευάσματα ή συνδυασμοί τους.

(2)

Επομένως, είναι σκόπιμο να περιληφθούν το Calendula officinalis L και το Pimpinella anisum L στον κατάλογο των βοτανοθεραπευτικών ουσιών, παρασκευασμάτων και συνδυασμών τους για χρήση σε παραδοσιακά βοτανοθεραπευτικά φάρμακα, ο οποίος καταρτίζεται στο παράρτημα I της απόφασης 2008/911/ΕΚ της Επιτροπής (2).

(3)

Συνεπώς, η απόφαση 2008/911/ΕΚ πρέπει να τροποποιηθεί ανάλογα.

(4)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση,

1)

Το παράρτημα I τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα I της παρούσας απόφασης.

2)

Το παράρτημα II τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ της παρούσας απόφασης.