30.4.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 112/1

(1)

Μετά από καταγγελία, η Επιτροπή ζήτησε από τις γαλλικές αρχές πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας απόφασης, με επιστολές της 19ης Ιουλίου 1999, της 16ης Δεκεμβρίου 1999, της 24ης Αυγούστου 2000 και της 9ης Δεκεμβρίου 2000. Η Γαλλία απάντησε στην Επιτροπή με επιστολές της 19ης Αυγούστου 1999, της 24ης Φεβρουαρίου 2000 και της 25ης Ιανουαρίου 2001. Στις 26 Ιανουαρίου 2000, εκπρόσωποι των υπηρεσιών της Επιτροπής συναντήθηκαν με εκπροσώπους των γαλλικών αρχών και στις 31 Μαρτίου 2000 με αντιπροσωπεία της Comité interprofessionnel des vins doux naturels (CIVDN) (διεπαγγελματική επιτροπή φυσικών γλυκών οίνων).

(2)

Δεδομένου ότι τα υπό εξέταση μέτρα εφαρμόστηκαν χωρίς προηγούμενη έγκριση της Επιτροπής, καταχωρίσθηκαν στο μητρώο των μη κοινοποιημένων ενισχύσεων με αριθμό ενίσχυσης NN 139/2002.

(3)

Με επιστολή της 21ης Ιανουαρίου 2003, η Επιτροπή ενημέρωσε τη Γαλλία σχετικά με την απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης όσον αφορά την εν λόγω ενίσχυση.

(4)

Η απόφαση της Επιτροπής για την έναρξη της διαδικασίας δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (2). Η Επιτροπή κάλεσε τα άλλα κράτη μέλη και τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με τις συγκεκριμένες ενισχύσεις.

(5)

Οι γαλλικές αρχές απέστειλαν τις παρατηρήσεις τους με επιστολές της 16ης και της 18ης Ιουνίου 2003. Η Επιτροπή έλαβε τις παρατηρήσεις του καταγγέλλοντος, οι οποίες εστάλησαν στις γαλλικές αρχές με επιστολή της 6ης Αυγούστου 2004. Οι γαλλικές αρχές απάντησαν με επιστολή της 10ης Σεπτεμβρίου 2004.

(6)

Το 1996, η CIVDN αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα μετατροπής ποικιλιών οιναμπέλου με στόχο την αντικατάσταση, μέσω της εκρίζωσης και της φύτευσης νέων ποικιλιών οιναμπέλου υψηλής ποιότητας, ενός μέρους της παραγωγής φυσικών γλυκών οίνων της περιοχής των Ανατολικών Πυρηναίων λόγω της διαρθρωτικής κρίσης που αντιμετώπιζε η παραγωγή αυτή και η οποία είχε ως συνέπεια τη μεγάλη μείωση των πωλήσεων. Η ενίσχυση είχε ως στόχο τη χρηματοδότηση της βελτίωσης της ποιότητας των ποικιλιών αμπέλου στην περιοχή αυτή. Έπαυσε να χορηγείται το αργότερο την 1η Αυγούστου 2000.

(7)

Για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου μετατροπής (γνωστού ως «Σχέδιο Rivesaltes»), οι παραγωγοί της περιοχής είχαν πρόσβαση σε δύο είδη ενίσχυσης:

(8)

Με την απόφαση 96-1 της 5ης Ιουλίου 1996, η CIVDN ελεγχόμενων ονομασιών προέλευσης (ΕΟΠ) καθιέρωσε μια διεπαγγελματική εισφορά για τη χρηματοδότηση του σχεδίου μετατροπής «Rivesaltes» και «Grand Roussillon».

(9)

Η εισφορά ύψους 50 γαλλικών φράγκων (FRF) (3) ανά εκατόλιτρο, παραγόμενο στην περιοχή των Ανατολικών Πυρηναίων όπου παράγονταν οι σχετικοί φυσικοί γλυκείς οίνοι, είχε ως στόχο να χρηματοδοτήσει τη χορήγηση πριμοδότησης («πριμοδότηση για παύση της καλλιέργειας») για όλα τα αμπελοτεμάχια τα οποία το 1995 παρήγαγαν «Rivesaltes» ή «Grand Roussillon» και από το 1996 μέχρι και το 2000 θα παρήγαγαν επιτραπέζιο οίνο ή τοπικούς οίνους. Το προϊόν της είσπραξης της εισφοράς διατέθηκε σε ειδικό Ταμείο.

10.

Η πριμοδότηση για παύση της καλλιέργειας χορηγήθηκε πράγματι στους παραγωγούς οι οποίοι δεσμεύτηκαν να μην διεκδικήσουν την ελεγχόμενη ονομασία προέλευσης (ΕΟΠ) «Rivesaltes» ή «Grand Roussillon» για περίοδο 5 ετών. Η πριμοδότηση αυτή είχε ως στόχο να αντισταθμίσει τις απώλειες εισοδήματος που συνδέονται με τις επιπτώσεις στην τιμή που απορρέουν από την παύση της χρησιμοποίησης των δύο ονομασιών. Η πριμοδότηση δεν συνεπαγόταν παύση της παραγωγής ούτε μείωσή της, αλλά μόνο αντιστάθμιση για τη χρησιμοποίηση της παραγωγής εκτός της ΕΟΠ. Στόχος ήταν επομένως να μειωθεί γρήγορα το δυναμικό διάθεσης προς πώληση οίνων υπό την ΕΟΠ.

(11)

Το ποσό της πριμοδότησης για την παύση της καλλιέργειας ανερχόταν σε 5 000 FRF ετησίως ανά εκτάριο αποσυρόμενο από την παραγωγή. Για κάθε αμπελοτεμάχιο επιλέξιμο για ενίσχυση σταματούσε η χορήγηση της πριμοδότησης το έτος της μετατροπής του.

(12)

Η Επιτροπή δεν έλαβε πληροφορίες όσον αφορά το συνολικό ποσό των ενισχύσεων που καταβλήθηκαν στο πλαίσιο αυτού του μέτρου. Καμία πληροφορία δεν διαβιβάστηκε όσον αφορά το ποσό των εσόδων της διεπαγγελματικής εισφοράς ούτε όσον αφορά τον αριθμό των εκταρίων στα οποία εφαρμόστηκε το μέτρο.

(13)

Σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, το σχέδιο μετατροπής των αμπελώνων ΕΟΠ Rivesaltes που εγκρίθηκε το 1996 αφορούσε 3 250 εκτάρια: 1 250 εκτάρια για παραγωγή «Muscat de Rivesaltes»· 1 000 εκτάρια για παραγωγή «Côtes du Roussillon» και «Côtes du Roussillon Villages» (ποικιλίες Syrah, Mourvèdre, Roussanne, Marsanne και Vermentino) και 1 000 εκτάρια για παραγωγή τοπικών οίνων εκλεκτής ποικιλίας (ποικιλίες Chardonnay, Cabernet, Merlot κ.λπ.).

(14)

Με βάση αυτό το σχέδιο οι γαλλικές αρχές συμφώνησαν να παράσχουν χρηματοδοτική στήριξη ύψους 111 εκατ. FRF, κατανεμημένη ως εξής: 85 εκατ. FRF μέσω του Office national interprofessionnel des vins (εθνικός διεπαγγελματικός οργανισμός οίνων) και 26 εκατ. FRF από τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης [Languedoc-Roussillon και conseil général des Pyrénées-Orientales (Γενικό Συμβούλιο των Ανατολικών Πυρηναίων)].

(15)

Η στήριξη αυτή προέβλεπε ενίσχυση ύψους 25 000 FRF/εκτάριο για τη μετατροπή σε ΕΟΠ «Muscat de Rivesaltes» και ενίσχυση ύψους 40 000 FRF/εκτάριο για τη μετατροπή σε ΕΟΠ «Côtes du Roussillon Villages» και σε τοπικούς οίνους.

(16)

Σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, το πραγματικό κόστος μετατροπής στην περιοχή μπορούσε να εκτιμηθεί σε 110 000 FRF/εκτάριο. Οι γαλλικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι τα σχέδια μετατροπής είχαν υλοποιηθεί κατά ένα μεγάλο μέρος (2 350 εκτάρια από τα 3 250 εκτάρια που προβλέπονταν).

(17)

Το συνολικό κόστος της πραγματοποιηθείσας μετατροπής ανήλθε, σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, σε 258,5 εκατ. FRF (39,4 εκατ. ευρώ). Από την πλευρά τους, οι δημόσιες αρχές συνεισέφεραν 75,250 εκατ. FRF (11,01 εκατ. ευρώ) από τα 111 εκατ. FRF (16,9 εκατ. ευρώ) που είχαν προβλεφθεί αρχικά. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαβίβασαν οι γαλλικές αρχές, το σύνολο των δημόσιων χρηματοδοτήσεων ανήλθε σε 29,11 % των δαπανών μετατροπής που όντως πραγματοποιήθηκε.

(18)

Οι γαλλικές αρχές υπενθύμισαν ότι κάθε χρόνο διαβιβάζουν στη Στατιστική Υπηρεσία των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 822/87 του Συμβουλίου της 16ης Μαρτίου 1987 για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (4), πίνακα των εκτάσεων που έχουν φυτευθεί με αμπέλους, ταξινομημένων ανά διαμέρισμα και ανά τύπο παραγόμενων σταφυλιών (σταφύλια οινοποιίας, συμπεριλαμβανομένων των οίνων ποιότητας που παράγονται εντός καθορισμένων περιοχών, επιτραπέζια σταφύλια), καθώς και πίνακα των εκριζώσεων και φυτεύσεων αμπέλων που παρουσιάζεται με τον ίδιο τρόπο κατάταξης ανά διαμέρισμα και ανά τύπο παραγόμενων σταφυλιών. Οι γαλλικές αρχές επισύναψαν αντίγραφο των πινάκων που απεστάλησαν για την περίοδο εμπορίας 1997/1998.

(19)

Με την απόφαση 97-3 της 29ης Δεκεμβρίου 1997, η CIVDN καθιέρωσε από την 1η Ιανουαρίου 1998 διεπαγγελματική εισφορά, η οποία αποσκοπούσε στη χρηματοδότηση δράσεων διαφήμισης και προώθησης καθώς και λειτουργίας υπέρ των ακόλουθων ελεγχόμενων ονομασιών προέλευσης: «Rivesaltes», «Grand Roussillon», «Muscat de Rivesaltes» και «Banyuls».

(20)

Το ποσό εκτός φόρων ανά εκατόλιτρο καθορίστηκε ως εξής: «Banyuls et Banyuls Grand Cru», 25 FRF/εκατόλιτρο· «Grand Roussillon», 30 FRF/εκατόλιτρο· «Muscat de Rivesaltes», 50 FRF/εκατόλιτρο· «Rivesaltes», 30 FRF/εκατόλιτρο.

(21)

Οι εισφορές αυτές κατανεμήθηκαν ως εξής: «Rivesaltes», 25 FRF/εκατόλιτρο για τη διαφήμιση και την προώθηση και 5 FRF/εκατόλιτρο για τη λειτουργία· «Grand Roussillon», 45 FRF/εκατόλιτρο για τη διαφήμιση και την προώθηση και 5 FRF/εκατόλιτρο για τη λειτουργία· «Banyuls», 20 FRF/εκατόλιτρο για τη διαφήμιση και την προώθηση και 5 FRF/εκατόλιτρο για τη λειτουργία.

(22)

Με την απόφαση 98-1 της 10ης Ιουλίου 1997, η CIVDN καθιέρωσε από την 1η Σεπτεμβρίου 1998 διεπαγγελματική εισφορά, η οποία αποσκοπούσε στη χρηματοδότηση δράσεων διαφήμισης και προώθησης καθώς και λειτουργίας υπέρ των ακόλουθων ελεγχόμενων ονομασιών προέλευσης: «Rivesaltes», «Grand Roussillon» και «Maury».

(23)

Τα ποσά της εισφοράς εκτός φόρων ανά εκατόλιτρο καθορίστηκαν ως εξής: «Grand Roussillon», 25 FRF/εκατόλιτρο· «Maury», 5 FRF/εκατόλιτρο· «Rivesaltes», 35 FRF/εκατόλιτρο.

(24)

Οι εισφορές αυτές κατανεμήθηκαν ως εξής: «Rivesaltes», 30 FRF/εκατόλιτρο για τη διαφήμιση και την προώθηση και 5 FRF/εκατόλιτρο για τη λειτουργία· «Grand Roussillon», 20 FRF/εκατόλιτρο για τη διαφήμιση και την προώθηση και 5 FRF/εκατόλιτρο για τη λειτουργία· «Maury», 5 FRF/εκατόλιτρο για τη λειτουργία.

(25)

Οι δύο προηγούμενες εισφορές καταργήθηκαν με την απόφαση 99-1, της 17ης Δεκεμβρίου 1999, με την οποία η CIVDN καθιέρωσε διεπαγγελματική εισφορά, η οποία αποσκοπούσε στη χρηματοδότηση δράσεων διαφήμισης και προώθησης καθώς και λειτουργίας υπέρ των ακόλουθων ελεγχόμενων ονομασιών προέλευσης: «Banyuls», «Banyuls Grand Cru», «Muscat de Rivesaltes», «Rivesaltes», «Grand Roussillon» και «Maury».

(26)

Τα ποσά εκτός φόρων ανά εκατόλιτρο καθορίστηκαν ως εξής: «Grand Roussillon», 25 FRF/εκατόλιτρο· «Rivesaltes», 35 FRF/εκατόλιτρο· «Banyuls» και «Banyuls Grand Cru», 25 FRF/εκατόλιτρο· «Muscat de Rivesaltes», 55 FRF/εκατόλιτρο· «Maury», 0 FRF/εκατόλιτρο.

(27)

Οι εισφορές αυτές κατανεμήθηκαν ως εξής: «Rivesaltes», 30 FRF/εκατόλιτρο για τη διαφήμιση και την προώθηση και 5 FRF/εκατόλιτρο για τη λειτουργία· «Grand Roussillon», 20 FRF/εκατόλιτρο για τη διαφήμιση και την προώθηση και 5 FRF/εκατόλιτρο για τη λειτουργία· «Muscat de Rivesaltes», 50 FRF/εκατόλιτρο για τη διαφήμιση και την προώθηση και 5 FRF/εκατόλιτρο για τη λειτουργία· «Banyuls et Banyuls Grand Cru», 20 FRF/εκατόλιτρο για τη διαφήμιση και την προώθηση και 5 FRF/εκατόλιτρο για τη λειτουργία.

(28)

Η εισφορά αυτή ανανεώθηκε με μικρές τροποποιήσεις, με την απόφαση 00-1. Η Επιτροπή δεν διέθετε, τη στιγμή της έναρξης της διαδικασίας εξέτασης, πληροφορίες όσον αφορά τη διάρκεια του τελευταίου αυτού καθεστώτος ή την ενδεχόμενη ανανέωσή του.

(29)

Η Επιτροπή επισήμανε, όσον αφορά καταρχάς τη φύση των εν λόγω εισφορών, ότι αυτές εγκρίθηκαν κατευθείαν από τη γαλλική κυβέρνηση σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπει ο νόμος αριθ. 200 της 2ας Απριλίου 1943 όσον αφορά τη σύσταση μιας διεπαγγελματικής επιτροπής φυσικών γλυκών οίνων και οίνων λικέρ ελεγχόμενων ονομασιών. Η έγκριση της κυβέρνησης συνιστά επομένως προϋπόθεση για την έγκριση τέτοιου είδους εισφορών. Ο νόμος αριθ. 200 προβλέπει συγκεκριμένα ότι οι εισφορές είναι υποχρεωτικές για όλους τους επαγγελματίες των σχετικών κλάδων από τη στιγμή που θα έχουν εγκριθεί από την κυβέρνηση ή, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, από τον Επίτροπό της. Συμπεραίνεται λοιπόν ότι αυτό το είδος των εισφορών προϋποθέτει μια πράξη από δημόσια αρχή ώστε να παράγει πλήρη αποτελέσματα. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεώρησε στο στάδιο της διαδικασίας εξέτασης ότι στην προκειμένη περίπτωση επρόκειτο για τέλη υπέρ τρίτων, δηλαδή για δημόσιους πόρους.

(30)

Όσον αφορά την «πριμοδότηση για την παύση της καλλιέργειας» που προβλέπει το γαλλικό καθεστώς ενισχύσεων, τέτοιου είδους πριμοδοτήσεις δεν προβλέπονταν από την κοινή οργάνωση των αγορών (ΚΟΑ) και, πιο συγκεκριμένα, από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 456/80 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 1980, σχετικά με τη χορήγηση επιδοτήσεων για την προσωρινή και οριστική εγκατάλειψη ορισμένων εκτάσεων φυτευμένων με αμπέλους καθώς και πριμοδοτήσεων για παραίτηση από το δικαίωμα αναφύτευσης (5). Ο κανονισμός αυτός προέβλεπε μόνο τη χορήγηση πριμοτοδότησης προσωρινής ή οριστικής εγκατάλειψης της παραγωγής, η οποία καταβαλόταν όταν ένας παραγωγός αποφάσιζε να συμβάλει στη μείωση του κοινοτικού αμπελουργικού δυναμικού μέσω, ιδίως, της εκρίζωσης των αμπέλων. Επειδή όμως δεν έγινε καμία μείωση του δυναμικού και καμία δράση εγκατάλειψης δεν χρηματοδοτήθηκε με την πριμοδότηση, το εν λόγω μέτρο δεν φαινόταν, στο στάδιο της έναρξης της διαδικασίας εξέτασης, να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παλαιάς ΚΟΑ για τον αμπελοοινικό τομέα, που προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 822/87.

(31)

Η ενίσχυση είχε ως στόχο να ανακουφίσει οικονομικά τους παραγωγούς οι οποίοι αποφάσισαν ελεύθερα ως επιχειρηματίες να συμμετάσχουν σε μια καθαρά εμπορική ενέργεια της οποίας οι δαπάνες φαίνεται να έχουν σχέση με την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας. Σύμφωνα με την πάγια πρακτική της Επιτροπής και τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (6), οι λειτουργικές ενισχύσεις είναι αυτές οι οποίες έχουν ως στόχο να απαλλάξουν τις επιχειρήσεις από το κόστος το οποίο θα έπρεπε κανονικά να αναλάβουν στο πλαίσιο της τρέχουσας διαχείρισης ή των κανονικών τους δραστηριοτήτων. Η ιδέα αυτή περιλαμβάνεται στο σημείο 3.5 των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα της γεωργίας (7) (εφεξής «οι κατευθυντήριες γραμμές για τη γεωργία»), όπου γίνεται λόγος για ενισχύσεις οι οποίες, από την ίδια τη φύση τους, ενδέχεται να παρακωλύσουν τη λειτουργία των μηχανισμών που διέπουν τις ΚΟΑ.

(32)

Η Επιτροπή διαπίστωσε σ' αυτό το σημείο ότι η ενίσχυση χορηγήθηκε ανά εκτάριο και ανά έτος και ότι κατά συνέπεια είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ποσότητα του παραχθέντος οίνου. Η Επιτροπή υπενθύμισε ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εγκρίνει ενίσχυση η οποία θα ήταν ασυμβίβαστη προς τις διατάξεις που διέπουν την κοινή οργάνωση των αγορών (ΚΟΑ) ή θα παρεμπόδιζαν την εύρυθμη λειτουργία της εν λόγω κοινής οργάνωσης των αγορών. Η Επιτροπή θεώρησε, στο στάδιο της κίνησης της διαδικασίας εξέτασης, ότι η «πριμοδότηση για την παύση της καλλιέργειας» φαινόταν να αποτελεί λειτουργική ενίσχυση η οποία ενδέχεται να παρακωλύσει τη λειτουργία των μηχανισμών που διέπουν την αμπελοοινική ΚΟΑ και ότι, για το λόγο αυτό, θα μπορούσε να είναι ασυμβίβαστη προς τους ισχύοντες κανόνες της αγοράς και του ανταγωνισμού.

(33)

Όσον αφορά το κόστος της μετατροπής, το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 822/87 προέβλεπε ότι από την 1η Σεπτεμβρίου 1988 απαγορευόταν οποιαδήποτε εθνική ενίσχυση για τη φύτευση αμπελουργικών εκτάσεων, εκτός από εκείνες που ανταποκρίνονται σε κριτήρια που πρέπει, ιδίως, να επιτρέπουν την επίτευξη του στόχου της μείωσης της ποσότητας της παραγωγής ή της ποιοτικής βελτίωσης χωρίς να συνεπάγονται αύξηση της παραγωγής. Επομένως, στην οικεία περιφέρεια θα επιτρεπόταν η φύτευση βελτιωμένων ποικιλιών αμπέλου που δεν θα είχαν υψηλή παραγωγικότητα.

(34)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2741/89 της Επιτροπής, της 11ης Σεπτεμβρίου 1989, για τον καθορισμό των κριτηρίων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στα πλαίσια του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 822/87 του Συμβουλίου όσον αφορά τις εθνικές ενισχύσεις για τη φύτευση αμπελουργικών εκτάσεων (8) καθορίζει τα κριτήρια βάσει των οποίων εξετάζονται τα σχέδια εθνικών ενισχύσεων για τη φύτευση αμπελουργικών εκτάσεων που γίνονται δεκτές βάσει των άρθρων 87, 88 και 89 της συνθήκης. Το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2741/89 προβλέπει ότι τα σχέδια εθνικών ενισχύσεων πρέπει να αποδεικνύουν με τρόπο ικανοποιητικό ότι τηρείται ο στόχος για τη μείωση της ποσότητας παραγωγής ή τη βελτίωση της ποιότητας χωρίς αύξηση της παραγωγής.

(35)

Το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2741/89 προέβλεπε ότι το ποσό της ενίσχυσης που χορηγείται ανά εκτάριο φυτευμένης αμπέλου δεν μπορούσε να υπερβαίνει το 30 % των πραγματικών δαπανών εκρίζωσης και φύτευσης. Σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, επειδή το συνολικό κόστος της πραγματοποιηθείσας μετατροπής ανήλθε σε 258 500 000 FRF και οι δημόσιες αρχές συνεισέφεραν το ποσό των 75 250 000 FRF, συμπεραίνουν ότι το σύνολο των δημόσιων χρηματοδοτήσεων ανήλθε στο 29,11 % του κόστους της όντως πραγματοποιηθείσας μετατροπής. Όμως, το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2741/89 προέβλεπε ότι καθοριστικό στοιχείο του υπολογισμού του κόστους μετατροπής ήταν η ενίσχυση που χορηγήθηκε πράγματι ανά εκτάριο φυτευμένης αμπέλου. Στο στάδιο της διαδικασίας εξέτασης, η λογική αυτή φαινόταν να αποκλείει τους συνολικούς υπολογισμούς στο πλαίσιο της μετατροπής στο σύνολό της και, συνεπώς, τους υπολογισμούς που βασίζονται στο μέσο συνολικό κόστος ανά εκτάριο. Εξάλλου, οι γαλλικές αρχές υπολόγιζαν αυτό το μέσο όρο στο πλαίσιο διαφορετικών καθεστώτων μετατροπής.

(36)

Η Επιτροπή θεώρησε, στο στάδιο της διαδικασίας εξέτασης ότι, λαμβανομένου υπόψη του κόστους ανά εκτάριο που κοινοποίησαν οι γαλλικές αρχές (110 000 FRF/εκτάριο), οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στη συγκεκριμένη περίπτωση θα έπρεπε να είχαν ως ανώτατο όριο 33 000 FRF/εκτάριο και 30 % αντίστοιχα του πραγματικού κόστους ανά παραγωγό. Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε υπέρβαση αυτού του ανώτατου ορίου, δηλαδή οποιαδήποτε υπέρβαση του 30 % του πραγματικού κόστους ανά παραγωγό, θα μπορούσε να συνιστά ενίσχυση ασυμβίβαστη προς τους ισχύοντες κανόνες.

(37)

Η Επιτροπή, κάνοντας χρήση του δικαιώματος που της παρέχει το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999, της 22ας Μαρτίου 1999, σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (9), ζήτησε από τις γαλλικές αρχές να της διαβιβάσουν όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες που αφορούν τις δύο πραγματοποιηθείσες μετατροπές. Αυτές έπρεπε να περιλαμβάνουν, ιδίως: τις πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των αμπελοκαλλιεργητών που έλαβαν εθνικές ενισχύσεις για τη φύτευση αμπελώνων· τη σχετική έκταση ανά κατηγορία εδάφους· το ποσοστό των εκτάσεων που αποτέλεσαν αντικείμενο εκρίζωσης και εν συνεχεία φύτευσης· το ποσοστό των εκτάσεων που κρίθηκαν κατάλληλες για την παραγωγή VQPRD· την προτιθέμενη χρήση των φυτευμένων εκτάσεων (οινοποιήσιμα σταφύλια, επιτραπέζια σταφύλια, σταφύλια για την παραγωγή σταφίδας, φυτώρια ή μητρικά φυτά εμβολίων κ.λπ.)· τις χρησιμοποιηθείσες ποικιλίες· την απόδειξη της προηγούμενης έγκρισης των γαλλικών αρχών όσον αφορά τη χρησιμοποίηση αυτών των ποικιλιών· την εξέλιξη του παραγωγικού δυναμικού· οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με το ύψος της ενίσχυσης.

(38)

Όσον αφορά τις ενισχύσεις για τη διαφήμιση και την προώθηση που προβλέπονται από ορισμένες ΚΟΑ, οι γαλλικές αρχές επισήμαναν ότι οι κανονιστικές διατάξεις σχετικά με τα τέλη υπέρ τρίτων, που προορίζονται για τη χρηματοδότηση της CIVDN, έχουν αποτελέσει αντικείμενο τακτικών κοινοποιήσεων και είχαν ήδη εξεταστεί και εγκριθεί από την Επιτροπή. Πράγματι, η Επιτροπή είχε εγκρίνει τελευταία, στο πλαίσιο της κρατικής ενίσχυσης N 184/97 (10) («Ενισχύσεις και τέλος υπέρ τρίτων προς όφελος της CIVDN») τη χορήγηση μέχρι το τέλος του 2002 μιας κρατικής ενίσχυσης που θα χρηματοδοτείται από ένα τέλος υπέρ τρίτων για την κάλυψη, μεταξύ άλλων, των δαπανών διαφήμισης και προώθησης καθώς και των λειτουργικών δαπανών υπέρ της CIVDN. Όμως, με βάση τις ληφθείσες πληροφορίες, οι εν λόγω εισφορές επιβλήθηκαν από τη CIVDN επιπλέον του τέλους υπέρ τρίτων που προορίζεται για τις δράσεις επικοινωνίας και προώθησης που έχει ήδη εγκρίνει η Επιτροπή. Επομένως, η Επιτροπή θεώρησε, στο στάδιο της διαδικασίας εξέτασης, ότι η έγκριση που είχε χορηγηθεί προηγουμένως δεν αποτελούσε σιωπηρή έγκριση κάθε τροποποίησης ή κάθε άλλου μέτρου που ερχόταν να προστεθεί στην ήδη εγκριθείσα ενίσχυση.

(39)

Η Επιτροπή ζήτησε από τις γαλλικές αρχές να της διαβιβάσουν όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες σχετικά με τα εν λόγω καθεστώτα ενίσχυσης, καθώς και όσον αφορά τα καθεστώτα που δεν έχουν αναφερθεί ούτε κοινοποιηθεί, τα οποία ενδέχεται να ισχύουν επί του παρόντος, για να μπορέσει να εξετάσει κατά πόσον είναι συμβιβάσιμα, ιδίως με τα αρνητικά και τα θετικά κριτήρια που ισχύουν σχετικά με τη διαφήμιση και την προώθηση καθώς και το ανώτατο επιτρεπόμενο ποσοστό ενίσχυσης. Οι πληροφορίες αυτές θα δώσουν επίσης τη δυνατότητα να μετρηθούν οι επιπτώσεις ενδεχόμενης σώρευσης ενισχύσεων στο πλαίσιο του καθεστώτος που είχε εγκριθεί προηγουμένως και των καθεστώτων που δεν έχουν κοινοποιηθεί και τα οποία αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας απόφασης.

(40)

Η Επιτροπή διαπίστωσε επίσης ότι οι μηχανισμοί των τελών υπέρ τρίτων ήταν παρόμοιοι με αυτούς που έχει ήδη εγκρίνει η Επιτροπή. Από τα έγγραφα για την καθιέρωση των εν λόγω τελών προκύπτει, εξάλλου, ότι τα τέλη αυτά αφορούσαν μόνο την αμπελοοινική παραγωγή μιας καθορισμένης περιφέρειας. Επομένως, στο στάδιο της διαδικασίας εξέτασης, ήταν δυνατό να συναχθεί το συμπέρασμα ότι κανένα εισαγόμενο προϊόν δεν υπόκειτο, ούτε είχαν επιβληθεί σ' αυτό τα τέλη υπέρ τρίτων που αναφέρονται στην προκειμένη περίπτωση.

(41)

Ο καταγγέλλων διαβίβασε τις ακόλουθες παρατηρήσεις ζητώντας να τηρηθεί απόρρητη η ταυτότητά του. Η Επιτροπή, αφού εξέτασε τους λόγους τους οποίους επικαλέστηκε, θεώρησε σκόπιμο να σεβαστεί την επιθυμία του.

(42)

Σύμφωνα με τον καταγγέλλοντα, η πριμοδότηση για παύση της καλλιέργειας και η ενίσχυση μετατροπής αποτελούν δύο συνιστώσες ενός ενιαίου καθεστώτος ενισχύσεων, το οποίο αποσκοπεί να μειώσει μόνο τη διάθεση μιας συγκεκριμένης παραγωγής στην αγορά. Οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν για την παύση της καλλιέργειας των αμπελοτεμαχίων και εκείνες που χορηγήθηκαν για τη μετατροπή πρέπει να είναι σωρευτικές προκειμένου να εκτιμηθεί η συμφωνία τους με το κοινοτικό δίκαιο.

(43)

Ο καταγγέλλων θεωρεί ότι η αυτόνομη χρηματοοικονομική διαχείριση του Σχεδίου Rivesaltes, που προβλέπεται στην απόφαση της CIVDN 96-1 της 5ης Ιουλίου 1996, δεν τηρήθηκε, δεδομένου ότι η πριμοδότηση για παύση της καλλιέργειας χρηματοδοτήθηκε από πόρους που δεν προέρχονταν αποκλειστικά από το προϊόν της διεπαγγελματικής εισφοράς η οποία καθιερώθηκε το 1996. Σύμφωνα με τον καταγγέλλοντα, η πριμοδότηση για την παύση της καλλιέργειας χρηματοδοτήθηκε από ιδίους πόρους της CIVDN για ποσό που υπερβαίνει τα 11 εκατ. FRF. Επιπλέον, ένα μέρος των πόρων από την εισφορά για τη διαφήμιση και την προώθηση χρησιμοποιήθηκε για τη χρηματοδότηση του σχεδίου και ειδικότερα της πριμοδότησης για την παύση της καλλιέργειας.

(44)

Σύμφωνα με το καταγγέλλοντα, το γενικό συμβούλιο των Ανατολικών Πυρηναίων κατέβαλε, στις αρχές του οικονομικού έτους 2000, 2 εκατ. FRF στη CIVDN, τα οποία προορίζονταν να χρηματοδοτήσουν την πριμοδότηση για την παύση της καλλιέργειας. Εξάλλου, το εν λόγω γενικό συμβούλιο ανέλαβε την ευθύνη στο περιοδικό του «L'accent Catalan» του μήνα Μαρτίου 2003 για την απευθείας καταβολή στους αμπελοκαλλιεργητές, επιπλέον της ενίχυσης που χορηγήθηκε δυνάμει της πριμοδότησης για την παύση της καλλιέργειας και της ενίχυσης μετατροπής, ενίσχυση ανά εκτάριο ποσού ύψους 761 ευρώ και στη συνέχεια ύψους 1 293 ευρώ στο πλαίσιο του Σχεδίου Rivesaltes. Η ενίσχυση αυτή δεν κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή.

(45)

Όσον αφορά τις ενισχύσεις για τη διαφήμιση και την προώθηση, ο καταγγέλλων θεωρεί ότι το προϊόν των σχετικών τελών υπέρ τρίτων προς όφελος της CIVDN είχε χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση των εκστρατειών προώθησης των δικών τους προϊόντων, δηλαδή ορισμένων επιχειρήσεων, και όχι για τη χρηματοδότηση των εκστρατειών προώθησης διαφόρων κατηγοριών ΕΟΠ εν γένει. Οι πρακτικές αυτές εξακολουθούν να εφαρμόζονται και σήμερα από τη διεπαγγελματική επιτροπή των οίνων Roussillon (CIVR), οντότητα η οποία διαδέχτηκε την CIVDN όταν αυτή τέθηκε υπό εκκαθάριση. Οι ενισχύσεις αυτές αντιβαίνουν στις κοινοτικές διατάξεις, δεδομένου ότι δεν επιδιώκεται στόχος γενικού συμφέροντος.

(46)

Σύμφωνα με τον καταγγέλλοντα, κατά τη διάρκεια των ετών 2001 και 2002, η CIVDN συνέχισε να απαιτεί από τους εμπορευόμενους την καταβολή των τελών υπέρ τρίτων, ενώ η οργάνωση που τη διαδέχτηκε, η CIVR, άρχισε επίσης να τιμολογεί εισφορές, γεγονός που συνιστούσε παραβίαση του εθνικού δικαίου.

(47)

Με επιστολή της 16ης Ιουνίου 2003, οι γαλλικές αρχές υπέβαλαν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με την απόφαση της Επιτροπής να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης κατά της κοινοποιηθείσας ενίσχυσης.

(48)

Καταρχάς, οι γαλλικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι τα υπό εξέταση καθεστώτα δεν παρατάθηκαν πέρα από την περίοδο που είχε καθοριστεί αρχικά, δηλαδή πέντε έτη από την περίοδο εμπορίας 1996/1997. Εν πάση περιπτώσει, η Επιτροπή είχε ενημερωθεί για τη διάλυση της CIVDN με επιστολές της 14ης Δεκεμβρίου 2000 και της 6ης Δεκεμβρίου 2001. Η CIVR, η οποία αντικατέστησε την CIVDN, δεν εφάρμοσε κανένα τέτοιου είδους μέτρο.

(49)

Οι γαλλικές αρχές εξηγούν ότι το μέτρο δεν αποσκοπούσε στη μείωση του αμπελουργικού δυναμικού, δεδομένου ότι η δέσμευση των δικαιούχων συνίστατο στο να αποδεχθούν να διαθέτουν στην αγορά την παραγωγή των αμπελοτεμαχίων που έχουν τεθεί υπό καθεστώς παύσης της καλλιέργειας ως επιτραπέζιο οίνο ή τοπικό οίνο, και όχι ως οίνο ΕΟΠ. Συνεπώς, η πριμοδότηση αυτή δεν θα ήταν δυνατόν να εξομοιωθεί, όπως πράττει η Επιτροπή, με μια απλή ενίσχυση λειτουργίας η οποία, αδικαιολόγητα, θα συνιστούσε ταμειακή διευκόλυνση.

(50)

Πράγματι, η πριμοδότηση είχε ως αντικείμενο να εξασφαλίσει στους δικαιούχους αντάλλαγμα για τη δέσμευσή τους να μην διαθέτουν στην αγορά την παραγωγή των αμπελοτεμαχίων που έχουν τεθεί υπό καθεστώς παύσης της καλλιέργειας ως ΕΟΠ. Επομένως, δεν συνιστούσε για τους δικαιούχους συμπλήρωμα εισοδήματος αλλά αποτελούσε απλώς αντιστάθμιση απώλειας εισοδήματος.

(51)

Έτσι, όταν εφαρμόστηκε το μέτρο, σε ένα εκτάριο αμπέλου ΕΟΠ Rivesaltes, βάσει της ανώτατης επιτρεπόμενης απόδοσης 40 εκατολίτρων, παράγονταν μεταξύ 25 εκατολίτρων φυσικών γλυκών οίνων με 1 140 FRF/εκατόλιτρο και 15 εκατολίτρων επιτραπέζιου οίνου ή τοπικού οίνου με 350 FRF/εκατόλιτρο, με κύκλο εργασιών που κυμαινόταν από 32 250 FRF έως 33 000 /εκτάριο. Μετά τη θέση υπό καθεστώς παύσης της καλλιέργειας, ένα εκτάριο αμπέλου παρήγαγε 50 εκατόλιτρα επιτραπέζιου οίνου ή τοπικού οίνου (μέσος όρος διαμερίσματος), που αντιστοιχούσε σε κύκλο εργασιών μεταξύ 12 500 FRF και 17 500 FRF.

(52)

Η μέση απόκλιση μετά την παύση της καλλιέργειας (απώλεια εισοδήματος για τους παραγωγούς) κυμαινόταν επομένως περίπου σε 15 000 FRF/εκτάριο, ποσό από το οποίο, προκειμένου να σχηματιστεί μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης, πρέπει να αφαιρεθεί το κόστος της αλκοόλης που απαιτείται για την παραγωγή των φυσικών γλυκών οίνων, ήτοι 2 000 FRF για 25 εκατόλιτρα, με αποτέλεσμα η καθαρή διαφορά να ανέρχεται σε 13 000 FRF/εκτάριο.

(53)

Ακόμη και αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι από το 1999, λόγω της πτώσης της τιμής της παραγωγής των φυσικών γλυκών οίνων (900 FRF/εκατόλιτρο), η διαφορά μειώθηκε, αυτή εξακολουθούσε να ανέρχεται σε κάθε περίπτωση σε 6 500 FRF/εκτάριο [26 000 FRF (κύκλος εργασιών/εκτάριο ΕΟΠ) — 17 500 FRF (κύκλος εργασιών/εκτάριο επιτραπέζιου οίνου ή τοπικού οίνου) — 2 000 FRF (κόστος της αλκοόλης για την παραγωγή των φυσικών γλυκών οίνων)].

(54)

Υπό αυτές τις συνθήκες, οι γαλλικές αρχές θεωρούν ότι η πριμοδότηση για την παύση της καλλιέργειας δεν μπορούσε επουδενί να αποτελεί ενίσχυση λειτουργίας η οποία θα εξαφάλιζε στους δικαιούχους, αδικαιολόγητα, συμπληρωματικό εισόδημα ή ταμειακές διευκολύνσεις.

(55)

Επιπλέον, οι γαλλικές αρχές τονίζουν ότι η πριμοδότηση για την παύση της καλλιέργειας δεν επηρέασε τους μηχανισμούς της ΚΟΑ του αμπελοοινικού τομέα λόγω ενδεχόμενων διαταραχών που θα μπορούσε να προκαλέσει στην αγορά. Έτσι, στο διαμέρισμα των Ανατολικών Πυρηναίων, για τις περιόδους εμπορίας 1996/1997 έως 1999/2000 δεν είχε αποσταχθεί καμία ποσότητα οίνου στο πλαίσιο της υποχρεωτικής απόσταξης. Επιπλέον, οι ποσότητες που απεστάλησαν για προληπτική απόσταξη για τις σχετικές περιόδους εμπορίας καταδεικνύουν μια συνήθη λειτουργία της αγοράς των επιτραπέζιων οίνων και των τοπικών οίνων.

(56)

Επικουρικά, οι γαλλικές αρχές τονίζουν τον αλληλέγγυο χαρακτήρα του εν λόγω μέτρου που δεν χρηματοδοτήθηκε από πιστώσεις του κρατικού προϋπολογισμού, αλλά μέσω διεπαγγελματικής εισφοράς που καταβλήθηκε από τους ίδιους τους παραγωγούς.

(57)

Σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, το μέτρο αυτό συνιστά εξαιρετικό συμπλήρωμα στην εθνική ενίσχυση για την ανανέωση των αμπελώνων, η οποία καθιερώθηκε κατ' εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2741/89.

(58)

Οι γαλλικές αρχές υπενθυμίζουν ότι η ενίσχυση για τη βελτίωση των ποικιλιών αμπέλου κοινοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1993 (ενίσχυση αριθ. 769/93) και ότι συμπεριλήφθηκε στους καταλόγους των εθνικών ενισχύσεων (FR/XXX/05.00/017). Όσον αφορά την ετήσια έκθεση, οι γαλλικές αρχές εξηγούν ότι οι πληροφορίες που απαιτούνται δυνάμει του άρθρου 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2741/89 μπορούν να αποστέλλονται «στα πλαίσια της ετήσιας ανακοινώσεως από τα κράτη μέλη βάσει του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 822/87». Όμως, το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 822/87 προβλέπει ότι «Κάθε χρόνο, πριν από την 1η Σεπτεμβρίου, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή… ανακοίνωση για την εξέλιξη του αμπελουργικού δυναμικού που περιλαμβάνει πίνακα των εκτάσεων που έχουν φυτευθεί στο έδαφός τους» καθώς και «πριν από την 1η Δεκεμβρίου… έκθεση για την εξέλιξη του αμπελουργικού δυναμικού».

(59)

Οι γαλλικές αρχές υπενθυμίζουν ότι κάθε χρόνο διαβιβάζουν στη Στατιστική Υπηρεσία των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 822/87, τον πίνακα των εκτάσεων που έχουν φυτευθεί με αμπέλους, ταξινομημένων ανά διαμέρισμα και ανά τύπο παραγόμενων σταφυλιών (σταφύλια οινοποιίας, συμπεριλαμβανομένων των οίνων ποιότητας που παράγονται εντός καθορισμένων περιοχών, επιτραπέζια σταφύλια), καθώς και τον πίνακα των εκριζώσεων και φυτεύσεων αμπέλων που παρουσιάζεται με τον ίδιο τρόπο κατάταξης ανά διαμέρισμα και ανά τύπο παραγόμενων σταφυλιών. Οι γαλλικές αρχές επισύναψαν αντίγραφο των πινάκων που απεστάλησαν για την περίοδο εμπορίας 1997/1998. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, οι γαλλικές αρχές θεωρούν ότι δεν πρέπει να τους προσαφθεί ότι δεν ικανοποίησαν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 822/87.

(60)

Για την ακριβή και διεξοδική αξιολόγηση της ενίσχυσης μετατροπής «Plan Rivesaltes», είναι σκόπιμο, σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι οι εκτάσεις παραγωγής Muscat de Rivesaltes αποκλείονταν από τη συμπληρωματική ενίσχυση για την ανανέωση που προβλέπεται στο σχέδιο. Οι εκτάσεις αυτές έτυχαν μόνο της ενίσχυσης ανανέωσης σε ποσοστά που αντιστοιχούν στα εθνικά επίπεδα. Ωστόσο, στο ποσό των 85 εκατ. FRF, το οποίο ανέφεραν οι γαλλικές αρχές στα προηγούμενα σημειώματά τους, περιλαμβάνονται 31 εκατ. FRF που αντιστοιχούν στην εθνική ενίσχυση για την ανανέωση των αμπελώνων στις εκτάσεις που έχουν φυτευθεί με αμπέλους της ποικιλίας Muscat.

(61)

Τέλος, ο απολογισμός για την ενίσχυση μετατροπής, στο πλαίσιο του Σχεδίου Rivesaltes, για τις εκτάσεις παραγωγής τοπικών οίνων και Côtes du Roussillon villages έχει ως εξής:

(62)

Συνολικά, στο πλαίσιο του σχεδίου, καταβλήθηκε σε 875 παραγωγούς ποσό ύψους 36,623 εκατ. FRF για την ανανέωση των αμπελώνων όσον αφορά έκταση 1 238 εκταρίων.

(63)

Σε 221 περιπτώσεις καταβλήθηκε ποσό άνω των 33 000 FRF/εκτάριο, για έκταση 166 εκταρίων, που αντιστοιχεί σε ποσό 0,883 εκατ. FRF.

(64)

Οι γαλλικές αρχές απέστειλαν τον κατάλογο των ποικιλιών που χρησιμοποιήθηκαν στη μετατροπή καθώς και τα διάφορα διατάγματα που καθορίζουν ετησίως τα ποσοστά της ενίσχυσης.

(65)

Οι γαλλικές αρχές διευκρινίζουν καταρχάς ότι οι δράσεις αυτές δεν συνεχίστηκαν μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2000.

(66)

Οι δράσεις διαφήμισης οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν με έσοδα προερχόμενα από την υποχρεωτική εκούσια εισφορά ήταν της ίδιας φύσης με εκείνες που χρηματοδοτήθηκαν από το προϊόν τέλους υπέρ τρίτων που κοινοποιήθηκε και εγκρίθηκε από την Επιτροπή [ενισχύσεις αριθ. N 230/90 (11) και N 184/97].

(67)

Με τις πιστώσεις που προέκυψαν από την είσπραξη της υποχρεωτικής εκούσιας εισφοράς κατέστη επομένως δυνατό να ενισχυθούν οι δράσεις που χρηματοδοτήθηκαν από το προϊόν του τέλους υπέρ τρίτων. Φάνηκε πράγματι ότι ήταν απολύτως αναγκαίο να ενισχυθεί η προώθηση των οίνων αυτών ώστε να βελτιωθούν οι δυνατότητες διάθεσής τους στην αγορά, δεδομένου ότι η κατάσταση της αγοράς είχε σοβαρές επιπτώσεις στην τοπική αμπελουργική οικονομία.

(68)

Προς το σκοπό αυτό, οι γαλλικές αρχές επισημαίνουν ότι, δεδομένου ότι πρόκειται για ενισχύσεις προώθησης, η χρηματοδότησή τους επιτρέπεται έως 100 % Όσον αφορά τις ενισχύσεις διαφήμισης, οι γαλλικές αρχές παρατηρούν ότι επρόκειτο για εκστρατείες προώθησης των προϊόντων ΕΟΠ οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν με την είσπραξη τελών υπέρ τρίτων και εκουσίων εισφορών.

(69)

Σε απάντηση στην αίτηση της Επιτροπής, οι γαλλικές αρχές απέστειλαν παραδείγματα του υλικού διαφήμισης και προώθησης που χρησιμοποιήθηκε.

(70)

Με επιστολή της 10ης Σεπτεμβρίου 2004, οι γαλλικές αρχές απάντησαν στις παρατηρήσεις τρίτων. Εξηγούν ότι στις παρατηρήσεις αυτές εικάζεται ότι οι ενισχύσεις είχαν χρησιμοποιηθεί για σκοπούς άλλους από τον αρχικό, προς όφελος μιας μόνο εταιρείας ανταγωνιστικής προς τους ενδιαφερόμενους τρίτους. Οι γαλλικές αρχές εξέφρασαν την αποδοκιμασία τους έναντι αυτών των ισχυρισμών, οι οποίοι έθεταν άμεσα υπό αμφισβήτηση την ακεραιότητα των εμπλεκόμενων διοικητικών υπηρεσιών και κάλεσαν επομένως την Επιτροπή να μη λάβει υπόψη τα επιχειρήματα αυτά.

(71)

Το άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ορίζει ότι «ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές, εκτός αν η (παρούσα) συνθήκη ορίζει άλλως».

(72)

Το άρθρο 76 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 822/87, που ίσχυε όταν χορηγήθηκαν οι ενισχύσεις προέβλεπε ότι με την επιφύλαξη αντίθετων διατάξεων του εν λόγω κανονισμού, τα άρθρα 92, 93 και 94 της συνθήκης (νυν άρθρα 87, 88 και 89) εφαρμόστηκαν στην παραγωγή και στην εμπορία των αμπελοοινικών προϊόντων.

(73)

Θεωρούνται ως ενισχύσεις οι παρεμβάσεις οι οποίες, υπό οποιαδήποτε μορφή, είναι ικανές να ευνοούν άμεσα ή έμμεσα επιχειρήσεις ή που πρέπει να θεωρούνται ως οικονομικό πλεονέκτημα που η ωφελούμενη επιχείρηση δεν θα είχε υπό ομαλές συνθήκες αγοράς.

(74)

Όσον αφορά τη φύση των εισφορών στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Επιτροπή επισημαίνει ότι αυτές απαιτούν την έγκριση μιας πράξης της δημόσιας αρχής προκειμένου να παράγουν όλα τα αποτελέσματά τους και ότι οι πόροι οι οποίοι έχουν παραχθεί κατ' αυτόν τον τρόπο χρησίμευσαν ως μέσο για την εφαρμογή μιας πολιτικής στηριζόμεντης από το κράτος. Επιπλέον, δεν έχει αποδειχτεί ότι οι δικαιούχοι των ενισχύσεων είναι πάντοτε οι υπόχρεοι των φόρων στην προκειμένη περίπτωση. Γι' αυτούς τους λόγους, δεν πληρούν τα κριτήρια που προτείνει το Δικαστήριο στη νομολογία του προκειμένου να μην εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης (12). Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για τέλη υπέρ τρίτων, δηλαδή για δημόσιους πόρους.

(75)

Επίσης, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, θεωρούνται ως ενισχύσεις οι παρεμβάσεις οι οποίες, ανεξαρτήτως μορφής, ελαφρύνουν τις επιβαρύνσεις που κανονικά βαρύνουν τον προϋπολογισμό μιας επιχείρησης και οι οποίες κατά συνέπεια, χωρίς να είναι επιδοτήσεις υπό τη στενή έννοια του όρου, είναι της ιδίας φύσεως ή έχουν τα ίδια αποτελέσματα (13).

(76)

Όσον αφορά την ύπαρξη, αλλά και τη φύση της ενίσχυσης, αυτή πρέπει να προσδιοριστεί στο επίπεδο των πιθανών δικαιούχων του Σχεδίου Rivesaltes καθώς και των διεπαγγελματικών εισφορών για τη διαφήμιση και την προώθηση και για τη λειτουργία ορισμένων ΕΟΠ και στο επίπεδο της χρηματοδότησής τους. Στην προκειμένη περίπτωση, η στήριξη που χορηγήθηκε ευνόησε ορισμένες επιχειρήσεις κατά την έννοια ότι η ενίσχυση χορηγήθηκε μόνο στους παραγωγούς των ΕΟΠ που δραστηριοποιούνται σε ορισμένες καθορισμένες περιφέρειες.

(77)

Τέλος, για να διαπιστωθεί κατά πόσον η ενίσχυση εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης, πρέπει να προσδιοριστεί εάν είναι ικανή να επηρεάσει τις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών.

(78)

Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι όταν με ένα χορηγούμενο από κράτος μέλος πλεονέκτημα ενισχύεται η θέση μιας κατηγορίας επιχειρήσεων σε σχέση με άλλες ανταγωνίστριες επιχειρήσεις στο πλαίσιο των ενδοκοινοτικών συναλλαγών, οι συναλλαγές αυτές πρέπει να θεωρούνται ότι επηρεάζονται από το πλεονέκτημα αυτό (14).

(79)

Η ύπαρξη συναλλαγών μεταξύ των κρατών μελών στον αμπελοοινικό τομέα φαίνεται να καταδεικνύεται από την ύπαρξη ΚΟΑ στον κλάδο.

(80)

Ο ακόλουθος πίνακας παρουσιάζει, ενδεικτικά, το επίπεδο των εμπορικών συναλλαγών των αμπελουργικών προϊόντων μεταξύ της Γαλλίας και των άλλων κρατών μελών κατά τα τελευταία δύο έτη των μετατροπών που αναφέρθηκαν στη Γαλλία.

(81)

Οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν είναι επομένως ικανές να επηρεάσουν τις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών και να νοθεύσουν ή να απειλήσουν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό στο μέτρο που ευνοούν ορισμένες εθνικές αμπελουργικές παραγωγές εις βάρος της παραγωγής των άλλων κρατών μελών. Πράγματι, ο αμπελοοινικός τομέας είναι εξαιρετικά ανοιχτός στον ανταγωνισμό σε κοινοτικό επίπεδο και, συνεπώς, ιδιαίτερα ευαίσθητος σε κάθε μέτρο που ευνοεί την παραγωγή στο ένα ή στο άλλο κράτος μέλος.

(82)

Λαμβάνοντας υπόψη τις ανωτέρω εξηγήσεις, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα μέτρα υπέρ των παραγωγών οίνων ΕΟΠ που δραστηριοποιούνται σε ορισμένες καθορισμένες περιφέρειες συνιστούν οικονομικό πλεονέκτημα χρηματοδοτούμενο με κρατικούς πόρους, το οποίο τους προσφέρεται και από το οποίο δεν μπορούν να επωφεληθούν άλλοι οικονομικοί φορείς. Το πλεονέκτημα αυτό νοθεύει ή απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό ευνοώντας ορισμένες επιχειρήσεις και ορισμένους κλάδους παραγωγής, κατά το μέτρο που είναι ικανό να επηρεάσει τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές. Το μέτρο αποτελεί επομένως ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης.

(83)

Το άρθρο 87 της συνθήκης προβλέπει, ωστόσο, ορισμένες εξαιρέσεις από τη γενική αρχή του ασυμβίβαστου των κρατικών ενισχύσεων με τη συνθήκη, παρότι ορισμένες από αυτές είναι πρόδηλα ανεφάρμοστες στην προκειμένη περίπτωση, ιδίως οι προβλεπόμενες στην παράγραφο 2 του εν λόγω άρθρου. Τις εξαιρέσεις αυτές δεν ανέφεραν οι γαλλικές αρχές.

(84)

Όσον αφορά τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται από το άρθρο 87 παράγραφος 3 της συνθήκης, πρέπει να ερμηνεύονται αυστηρά κατά την εξέταση κάθε ενίσχυσης περιφερειακού ή τομεακού χαρακτήρα ή οποιασδήποτε μεμονωμένης περίπτωσης εφαρμογής γενικών καθεστώτων ενισχύσεων. Μπορούν ειδικότερα να χορηγούνται μόνο στην περίπτωση που η Επιτροπή μπορεί να διαπιστώσει ότι η ενίσχυση είναι αναγκαία για την υλοποίηση ενός από τους επιδιωκόμενους στόχους. Η παροχή του ευεργετήματος των εν λόγω παρεκκλίσεων σε ενισχύσεις που δεν συνεπάγονται τέτοιο αντάλλαγμα θα ισοδυναμούσε με το να επιτραπούν πλήγματα στις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών και στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στερούμενες δικαιολογίας έναντι του κοινοτικού συμφέροντος και, κατ' ακολουθία, να επιτραπούν αδικαιολόγητα πλεονεκτήματα για τους επιχειρηματίες ορισμένων κρατών μελών.

(85)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι επίμαχες ενισχύσεις δεν αποσκοπούν στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης μιας περιοχής, στην οποία το βιοτικό επίπεδο είναι ασυνήθως χαμηλό ή στην οποία επικρατεί σοβαρή υποαπασχόληση, σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης. Δεν αποσκοπούν επίσης στην προώθηση σημαντικού σχεδίου κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ή στην άρση σοβαρής διαταραχής της οικονομίας κράτους μέλους, σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο β) της συνθήκης. Οι ενισχύσεις αυτές επίσης δεν προορίζονται ούτε για την προώθηση του πολιτισμού και της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο δ) της συνθήκης.

(86)

Το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης προβλέπει ότι δύνανται να θεωρηθούν ότι συμβιβάζονται με την κοινή αγορά οι ενισχύσεις για την προώθηση της αναπτύξεως ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών, εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο προς το κοινό συμφέρον. Για να μπορούν να επωφεληθούν από την παρέκκλιση αυτή, οι ενισχύσεις πρέπει να συμβάλλουν στην ανάπτυξη του συγκεκριμένου τομέα.

(87)

Η Επιτροπή διαπιστώνει ότι οι γαλλικές αρχές δεν κοινοποίησαν στην Επιτροπή τη νομοθετική ρύθμιση για τη θέσπιση των σχετικών ενισχύσεων, όπως ορίζει το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης. Το άρθρο 1 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 ορίζει την παράνομη ενίσχυση ως μια νέα ενίσχυση η οποία εφαρμόζεται κατά παράβαση του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης. Η υποχρέωση κοινοποίησης των κρατικών ενισχύσεων κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 (15).

(88)

Δεδομένου ότι τα μέτρα που τέθηκαν σε εφαρμογή από τη Γαλλία περιέχουν στοιχεία κρατικής ενίσχυσης, προκύπτει ότι πρόκειται για νέες ενισχύσεις, μη κοινοποιηθείσες στην Επιτροπή και, ως εκ τούτου, παράνομες κατά την έννοια της συνθήκης.

(89)

Σύμφωνα με το σημείο 23.3 των κατευθυντηρίων γραμμών για τη γεωργία και την ανακοίνωση της Επιτροπής για τον καθορισμό των εφαρμοστέων κανόνων για την αξιολόγηση παράνομης κρατικής ενίσχυσης (16), κάθε παράνομη ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 1 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 πρέπει να αξιολογείται σύμφωνα με τους κανόνες και τις κατευθυντήριες γραμμές που ισχύουν κατά τη στιγμή χορήγησης της ενίσχυσης.

(90)

Οι κατευθυντήριες γραμμές για τη γεωργία ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2000. Επομένως, κάθε ενίσχυση που χορηγείται μετά από την ημερομηνία αυτή θα πρέπει να κρίνεται με βάση αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές. Αντίθετα, κάθε ενίσχυση που χορηγήθηκε πριν από αυτή την ημερομηνία θα πρέπει, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, να αξιολογείται με βάση τις διατάξεις και την πρακτική που ίσχυε πριν την 1η Ιανουαρίου 2000.

(91)

Το σημείο 3.2 των κατευθυντήριων γραμμών για τη γεωργία προβλέπει ότι αν και τα άρθρα 87, 88 και 89 της συνθήκης εφαρμόζονται πλήρως στους τομείς που καλύπτονται από τις κοινές οργανώσεις αγοράς, εντούτοις η εφαρμογή τους εξακολουθεί να εξαρτάται από τις διατάξεις που θεσπίζονται με τους σχετικούς κανονισμούς. Με άλλα λόγια, η προσφυγή εκ μέρους ενός κράτους μέλους στις διατάξεις των άρθρων 87, 88 και 89 της συνθήκης δεν μπορεί να έχει προτεραιότητα έναντι των διατάξεων του κανονισμού για την οργάνωση του τομέα αυτού της αγοράς (17). Η Επιτροπή οφείλει επίσης να εξετάσει αν μια ενίσχυση δεν παρεμποδίζει την εύρυθμη λειτουργία των σχετικών αγορών και είναι επομένως ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά.

(92)

Οι ενισχύσεις που προβλέπει το σχέδιο Rivesaltes χορηγήθηκαν από την 1η Ιανουαρίου 1997 μέχρι τις 31 Ιουλίου 2000, δηλαδή πριν τεθεί σε εφαρμογή, την 1η Αυγούστου 2000, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999, που αφορά την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς. Επειδή πρόκειται για μέτρα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της κοινής οργάνωσης της αμπελοοινικής αγοράς, πρέπει να εξεταστούν με βάση τη νομοθεσία που ίσχυε τότε, δηλαδή με βάση τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 822/87.

(93)

Όσον αφορά τις ενισχύσεις για τη διαφήμιση και την προώθηση που προβλέπονται για ορισμένες ΕΟΠ οι οποίες, σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, δεν συνεχίστηκαν μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2000, η συμβατότητα των ενισχύσεων που χορηγήθηκαν πρέπει να ελεγχθεί με βάση τις ισχύουσες κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις σχετικά με τη διαφήμιση των προϊόντων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της συνθήκης ΕΚ και ορισμένων προϊόντων που δεν περιλαμβάνονται στο παράρτημα I (18), οι οποίες προβλέπουν στο σημείο 70 ότι κάθε παράνομη ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 1 στοιχείο στ) του κανονισμού αριθ. 659/1999 αξιολογείται σύμφωνα με τους κανόνες και τις κατευθυντήριες γραμμές που ίσχυαν τη στιγμή της χορήγησης της ενίσχυσης.

(94)

Όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις που χρηματοδοτούνται από τέλη υπέρ τρίτων, οι δράσεις που χρηματοδοτούνται από τις ενισχύσεις καθώς και οι λεπτομέρειες χρηματοδότησης των ιδίων των ενισχύσεων πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο εξέτασης από την Επιτροπή.

(95)

Η πριμοδότηση για παύση της καλλιέργειας χρηματοδοτήθηκε από μια διεπαγγελματική εισφορά, η οποία κατέστη υποχρεωτική από τις δημόσιες αρχές, για τη μετατροπή του αμπελοοινικού τομέα. Η πριμοδότηση είχε ως στόχο να αποζημιώσει τους παραγωγούς για την απώλεια εισοδήματος που προκάλεσε η δέσμευσή τους να μην διεκδικήσουν την ελεγχόμενη ονομασία προέλευσης (ΕΟΠ) «Rivesaltes» και να αναπροσανατολίσουν την παραγωγή τους προς τους επιτραπέζιους και τους τοπικούς οίνους.

(96)

Όμως, οι πριμοδοτήσεις για παύση της καλλιέργειας που προβλέπει το γαλλικό καθεστώς ενισχύσεων δεν προβλέπονταν από την κοινή οργάνωση των αγορών (ΚΟΑ) και πιο συγκεκριμένα από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 456/80. Ο κανονισμός αυτός προέβλεπε μόνο τη χορήγηση πριμοδότησης για προσωρινή ή οριστική εγκατάλειψη της παραγωγής, η οποία καταβαλλόταν όταν ένας παραγωγός αποφάσιζε να συμβάλει στη μείωση του κοινοτικού αμπελουργικού δυναμικού μέσω, ιδίως, της εκρίζωσης των αμπέλων.

(97)

Η Επιτροπή διαπιστώνει ότι το γαλλικό μέτρο δεν είχε ως στόχο τη μείωση της παραγωγής οίνου αλλά μόνο τη μη διεκδίκηση της ελεγχόμενης ονομασίας προέλευσης (ΕΟΠ) «Rivesaltes». Επειδή όμως δεν μειώθηκε το αμπελουργικό δυναμικό και καμία δράση εγκατάλειψης δεν χρηματοδοτήθηκε με την πριμοδότηση, το εν λόγω μέτρο δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παλαιάς ΚΟΑ για τον αμπελοοινικό τομέα.

(98)

Παρότι η εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 456/80 φαίνεται να αποκλείεται λόγω της μη εγκατάλειψης της παραγωγής, το μέτρο πρέπει να εξεταστεί βάσει άλλων οριζόντιων διατάξεων στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων. Πράγματι, το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 456/80 όριζε ότι οι διατάξεις του λόγω κανονισμού δεν αντέκειντο στη χορήγηση ενισχύσεων που προβλέπονται από τις εθνικές νομοθεσίες και που αποσκοπούν στην επίτευξη στόχων αναλόγων με αυτούς που επιδιώκονται από τον κανονισμό αυτό, με την επιφύλαξη να εξετασθούν βάσει των άρθρων 92, 93 και 94 της συνθήκης (νυν άρθρα 87, 88 και 89).

(99)

Το υπό εξέταση μέτρο δεν προέβλεπε εγκατάλειψη της παραγωγής. Συνεπώς, δεν μπορεί να εξομοιωθεί με μέτρο που προορίζεται να επιτύχει στόχους ανάλογους με εκείνους που επιδιώκονται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 456/80, δηλαδή τη μείωση του αμπελουργικού δυναμικού.

(100)

Οι ίδιες οι γαλλικές αρχές εξήγησαν ότι το μέτρο δεν αποσκοπούσε στη μείωση του αμπελουργικού δυναμικού, δεδομένου ότι η δέσμευση των δικαιούχων συνίστατο στο να δεχθούν να διαθέτουν στην αγορά την παραγωγή των αμπελοτεμαχίων που έχουν τεθεί υπό καθεστώς παύσης της καλλιέργειας ως επιτραπέζιο οίνο ή τοπικό οίνο και όχι ως οίνο ΕΟΠ.

(101)

Οι γαλλικές αρχές διευκρινίζουν ότι η πριμοδότηση είχε ως στόχο να εξασφαλίσει στους δικαιούχους αντάλλαγμα για τη δέσμευσή τους να μη διαθέτουν στην αγορά την παραγωγή των αμπελοτεμαχίων που τέθηκαν υπό καθεστώς παύσης της καλλιέργειας ως οίνο ΕΟΠ. Επομένως, σύμφωνα με τις εν λόγω αρχές, η πριμοδότηση δεν αποτελούσε για τους δικαιούχους συμπλήρωμα εισοδήματος αλλά απλώς αντιστάθμιση απώλειας εισοδήματος. Συνεπώς, η πριμοδότηση αυτή δεν θα ήταν δυνατόν να εξομοιωθεί με μια απλή ενίσχυση λειτουργίας η οποία θα συνιστούσε, αδικαιολόγητα, ταμειακή διευκόλυνση.

(102)

Όμως, αντίθετα από ό,τι ισχυρίζονται οι γαλλικές αρχές, η Επιτροπή θεωρεί ότι η εθνική ενίσχυση είχε ως στόχο να ανακουφίσει οικονομικά τους παραγωγούς οι οποίοι, ως επιχειρηματίες, είχαν αποφασίσει ελεύθερα να συμμετάσχουν σε μια καθαρά εμπορική ενέργεια, της οποίας οι δαπάνες συνδέονται άμεσα με την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας. Πράγματι, η αντιστάθμιση από το κράτος απώλειας εισοδήματος που οφείλεται σε ενέργεια στην οποία προέβησαν αυτοβούλως οι οικονομικοί φορείς συνιστά δημόσια ενίσχυση η οποία έχει ως συνέπεια να αμβλυθούν οι οικονομικές επιπτώσεις μιας τέτοιας ενέργειας.

(103)

Σύμφωνα με την πάγια πρακτική της Επιτροπής πριν από την έγκριση των κατευθυντήριων γραμμών για τη γεωργία την 1η Ιανουαρίου 2000 και σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (19), οι λειτουργικές ενισχύσεις είναι αυτές οι οποίες αποσκοπούν στο να απαλλάξουν μια επιχείρηση από έξοδα που θα έπρεπε κανονικά να επωμισθεί στο πλαίσιο της τρέχουσας διαχείρισής της ή των συνήθων δραστηριοτήτων της. Το Πρωτοδικείο υπενθυμίζει ότι, κατά πάγια νομολογία, οι ενισχύσεις λειτουργίας δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν ότι συμβιβάζονται με την κοινή αγορά, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης, εφόσον από την ίδια τη φύση τους, ενέχουν κίνδυνο να αλλοιώσουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο προς το κοινό συμφέρον.

(104)

Η ιδέα αυτή περιλαμβάνεται στο σημείο 3.5 των κατευθυντήριων γραμμών για τη γεωργία, το οποίο προβλέπει ότι τα μονομερή μέτρα κρατικών ενισχύσεων που αποσκοπούν απλώς στη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των παραγωγών, αλλά που δεν συμβάλλουν κατά κανένα τρόπο στην ανάπτυξη του τομέα, και ειδικότερα οι ενισχύσεις που χορηγούνται αποκλειστικά με βάση την τιμή, την ποσότητα, τη μονάδα παραγωγής ή τη μονάδα μέσων παραγωγής θεωρείται ότι συνιστούν ενισχύσεις λειτουργίας, οι οποίες δεν συμβιβάζονται με την κοινή αγορά. Στο σημείο 3.5 προστίθεται ότι από την ίδια τη φύση τους, οι ενισχύσεις αυτές ενδέχεται να παρακωλύσουν τη λειτουργία των μηχανισμών των κοινών οργανώσεων αγοράς.

(105)

Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η ενίσχυση χορηγήθηκε ανά εκτάριο και ανά έτος βάσει συνέχισης της παραγωγής και ότι, κατά συνέπεια, ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την ποσότητα του παραχθέντος οίνου.

(106)

Η Επιτροπή θεωρεί, επομένως, ότι η πριμοδότηση για την παύση της καλλιέργειας αποτελεί λειτουργική ενίσχυση η οποία ενδέχεται να παρακωλύσει τη λειτουργία των μηχανισμών που διέπουν την αμπελοοινική ΚΟΑ και ότι, για το λόγο, αυτό είναι ασυμβίβαστη με τους ισχύοντες κανόνες της αγοράς και του ανταγωνισμού.

(107)

Το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 822/87 προέβλεπε ότι απαγορευόταν κάθε εθνική ενίσχυση για τη φύτευση αμπελουργικών εκτάσεων από την 1η Σεπτεμβρίου 1988, εκτός από αυτές που ανταποκρίνονται σε κριτήρια που πρέπει, ιδίως, να επιτρέπουν την επίτευξη του στόχου της μείωσης της ποσότητας της παραγωγής ή της ποιοτικής βελτίωσης χωρίς να συνεπάγονται αύξηση της παραγωγής.

(108)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2741/89 καθορίζει τα κριτήρια βάσει των οποίων εξετάζονται τα σχέδια εθνικών ενισχύσεων για τη φύτευση αμπελουργικών εκτάσεων που γίνονται δεκτά δυνάμει των άρθρων 92, 93 και 94 της συνθήκης (νυν άρθρα 87, 88 και 89).

(109)

Το άρθρο 2 του εν λόγω κανονισμού προβλέπει ότι τα σχέδια εθνικών ενισχύσεων πρέπει να αποδεικνύουν με τρόπο ικανοποιητικό ότι τηρείται ο στόχος, που αναφέρεται στο άρθρο 14 παράγραφος 2 δεύτερη περίπτωση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 822/87, για τη μείωση της ποσότητας παραγωγής ή τη βελτίωση της ποιότητας χωρίς αύξηση της παραγωγής.

(110)

Το άρθρο 3 του εν λόγω κανονισμού προβλέπει ότι η φύτευση πρέπει να γίνεται με ποικιλία η οποία, στην εν λόγω περιοχή, δεν θεωρείται υψηλής παραγωγικότητας, είναι αναγνωρισμένη ως βελτιωτική και είναι ειδικά επιτρεπόμενη από τις εθνικές αρχές στα πλαίσια του εν λόγω σχεδίου ενισχύσεως.

(111)

Οι γαλλικές αρχές υπενθύμισαν ότι κάθε χρόνο διαβιβάζουν στη Στατιστική Υπηρεσία των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 822/87, τον πίνακα των αμπελουργικών εκτάσεων που έχουν φυτευθεί, ταξινομημένων ανά διαμέρισμα και ανά τύπο παραγόμενων σταφυλιών (σταφύλια οινοποιίας, συμπεριλαμβανομένων των οίνων ποιότητας που παράγονται εντός καθορισμένων περιοχών, επιτραπέζια σταφύλια) καθώς και τον πίνακα των εκριζώσεων και των φυτεύσεων αμπέλων που παρουσιάζεται κατά τον ίδιο τρόπο κατάταξης ανά διαμέρισμα και ένα τύπο παραγόμενων σταφυλιών. Οι γαλλικές αρχές επισύναψαν αντίγραφο των πινάκων που απεστάλησαν για την περίοδο εμπορίας 1997/1998.

(112)

Η Επιτροπή έχει όντως λάβει εκ μέρους των γαλλικών αρχών πληροφορίες σχετικά με τις ποικιλίες που χρησιμοποιήθηκαν στις μετατροπές διαπιστώνοντας έτσι την τήρηση των όρων που μνημονεύονται στις αιτιολογικές σκέψεις 107 έως 110. Οι πληροφορίες αυτές επέτρεψαν ήδη στην Επιτροπή κατά το παρελθόν να διαπιστώσει ότι οι εν λόγω ποικιλίες ανταποκρίνονταν στα χαρακτηριστικά που απαιτούνταν από την κοινοτική νομοθεσία η οποία ίσχυε τη στιγμή της χορήγησης των ενισχύσεων.

(113)

Το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2741/89 προέβλεπε ότι το ποσό της ενίσχυσης που χορηγείται ανά εκτάριο φυτευμένης αμπέλου δεν μπορεί να υπερβαίνει το 30 % των πραγματικών δαπανών εκρίζωσης και φύτευσης. Οι δαπάνες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για την κατανομή της ενίσχυσης μπορούν να καθορίζονται χωριστά για κάθε περιοχή, κυρίως με βάση τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της.

(114)

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες που διαβίβασαν οι γαλλικές αρχές, το σύνολο των δημόσιων χρηματοδοτήσεων συνέβαλε κατά 29,11 % στο κόστος της μετατροπής που πράγματι υλοποιήθηκε. Έτσι, οι γαλλικές αρχές συμπεραίνουν ότι το συνολικό ποσό της ενίσχυσης δεν υπερέβη το όριο 30 % που προβλέπεται από την κοινοτική νομοθεσία.

(115)

Το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2741/89 προέβλεπε ότι το καθοριστικό στοιχείο για τον υπολογισμό του κόστους μετατροπής ήταν η ενίσχυση που πράγματι χορηγήθηκε ανά εκτάριο φυτευμένης αμπέλου. Η λογική αυτή αποκλείει τους συνολικούς υπολογισμούς όσον αφορά τη μετατροπή στο σύνολό της και, συνεπώς, τους υπολογισμούς που βασίζονται στο μέσο συνολικό κόστος ανά εκτάριο.

(116)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι, λαμβανομένου υπόψη του κόστους ανά εκτάριο που κοινοποίησαν οι γαλλικές αρχές (110 000 FRF/εκτάριο), οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στη συγκεκριμένη περίπτωση έπρεπε να περιορίζονται σε 33 000 FRF/εκτάριο και σε 30 % του πραγματικού κόστους ανά παραγωγό.

(117)

Οι νέες πληροφορίες που διαβίβασαν οι γαλλικές αρχές δείχνουν ότι, συνολικά, στο πλαίσιο του Σχεδίου, καταβλήθηκε ποσό ύψους 36,623 εκατ. FRF για την ανανέωση των αμπελώνων όσον αφορά έκταση 1 238 εκταρίων και 875 παραγωγούς. Ο αριθμός των περιπτώσεων που υπερβαίνουν τις 33 000 FRF/εκτάριο ανέρχεται σε 221 και αφορά έκταση 166 εκταρίων που αντιστοιχεί σε ποσό 883 000 εκατ. FRF.

(118)

Η Επιτροπή συμπεραίνει ότι κάθε υπέρβαση του 30 % του πραγματικού κόστους και/ή του ορίου των 33 000 FRF/εκτάριο, σε μεμονωμένες περιπτώσεις, συνιστά κρατική ενίσχυση ασυμβίβαστη προς τους ισχύοντες κανόνες.

(119)

Η Επιτροπή ενέκρινε τελευταία στο πλαίσιο της κρατικής ενίσχυσης N 184/97 τη χορήγηση, μέχρι το τέλος του 2002, κρατικής ενίσχυσης χρηματοδοτούμενης από τέλος υπέρ τρίτων για την κάλυψη, μεταξύ άλλων, των δαπανών διαφήμισης και προώθησης καθώς και των λειτουργικών δαπανών προς όφελος της CIVDN. Η αρχική ρύθμιση είχε εγκριθεί από την Επιτροπή το 1990, στο πλαίσιο της κρατικής ενίσχυσης αριθ. N 230/90. Η Επιτροπή είχε επομένως συμπεράνει ότι οι ενισχύσεις συλλογικής προώθησης οι οποίες αποσκοπούν στη βελτίωση και στην εδραίωση του κύρους του εμπορικού σήματος των φυσικών γλυκών οίνων στον καταναλωτή καθώς και στην ανάπτυξη των πωλήσεων είχαν χορηγηθεί σύμφωνα με διατάξεις του πλαισίου των εθνικών ενισχύσεων για τη διαφήμιση γεωργικών προϊόντων και ορισμένων προϊόντων που δεν υπάγονται στο παράρτημα II της συνθήκης ΕΟΚ, εκτός όμως από τα προϊόντα αλιείας (20), το οποίο ισχύει γι' αυτό το είδος ενισχύσεων. Εξάλλου, η Επιτροπή θεώρησε ότι τα έξοδα που αφορούν τις διοικητικές δαπάνες της CIVDN δεν έπρεπε να θεωρηθούν ως ενισχύσεις.

(120)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η έγκριση που χορηγήθηκε στο πλαίσιο της κρατικής ενίσχυσης αριθ. N 184/97 δεν αποτελεί σιωπηρή έγκριση κάθε τροποποίησης ή κάθε άλλου μέτρου, όπως στην προκειμένη περίπτωση, που θα ερχόταν να προστεθεί στην ήδη εγκριθείσα ενίσχυση.

(121)

Όμως, οι γαλλικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι οι δράσεις διαφήμισης και προώθησης οι οποίες αναλήφθηκαν χάρη στα έσοδα που προέρχονται από την υποχρεωτική εκούσια εισφορά ήταν της ίδιας φύσης με εκείνες που χρηματοδοτήθηκαν χάρη στο προϊόν του τέλους υπέρ τρίτων το οποίο κοινοποιήθηκε και εγκρίθηκε από την Επιτροπή. Σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, επρόκειτο επομένως αποκλειστικά για αύξηση του συνολικού προϋπολογισμού του μέτρου.

(122)

Δεδομένου ότι κατά τη χορήγηση των εν λόγω ενισχύσεων είχαν εφαρμοστεί οι ίδιοι όροι, η Επιτροπή, αναφερόμενη στην απόφασή της στο πλαίσιο της κρατικής ενίσχυσης αριθ. N 184/97, είναι επομένως σε θέση να συμπεράνει ότι οι ενισχύσεις για τη διαφήμιση και την προώθηση καθώς και οι ενισχύσεις λειτουργίας των ΕΟΠ που χρηματοδοτήθηκαν από τις νέες εισφορές συμβιβάζονται με τους ισχύοντες κανόνες ανταγωνισμού.

(123)

Η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τις παρατηρήσεις τρίτων σύμφωνα με τις οποίες οι χρηματοδοτηθείσες δράσεις παραβιάζουν τους κανόνες ανταγωνισμού που εφαρμόζονται στις ενισχύσεις για τη διαφήμιση και την προώθηση των γεωργικών προϊόντων, διότι καταβλήθηκαν σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Όμως, τα στοιχεία που υποβλήθηκαν προς επίρρωση αποδεικνύουν ότι οι εν λόγω δράσεις είναι μέτρα προώθησης εξομοιούμενα με δράσεις τεχνικής στήριξης των οποίων οι δικαιούχοι μπορεί να είναι οι αμπελοκαλλιεργητές.

(124)

Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (21), η Επιτροπή θεωρεί κατά κανόνα ότι η χρηματοδότηση κρατικής ενίσχυσης με υποχρεωτικές επιβαρύνσεις ενδέχεται να επηρεάσει την ενίσχυση, έχοντας προστατευτικό αποτέλεσμα που υπερβαίνει την ενίσχυση αυτή καθεαυτή. Οι εν λόγω εισφορές συνιστούν πράγματι υποχρεωτική επιβάρυνση. Σύμφωνα με την ίδια νομολογία, η Επιτροπή θεωρεί ότι μια ενίσχυση δεν μπορεί να χρηματοδοτείται από τέλη υπέρ τρίτων που επιβαρύνουν επίσης τα εισαγόμενα από άλλα κράτη μέλη προϊόντα.

(125)

Η Επιτροπή έχει ήδη συμπεράνει, συγκεκριμένα στο πλαίσιο της κρατικής ενίσχυσης αριθ. N 184/97, ότι το καθεστώς που θεσπίστηκε από τις γαλλικές αρχές δεν έθιγε τα εισαγόμενα προϊόντα.

(126)

Από τα έγγραφα στα οποία προβλέπονται τα εν λόγω τέλη προκύπτει εν προκειμένω ότι τα τέλη αυτά επιβάλλονται μόνο στην παραγωγή των φυσικών γλυκών οίνων ΕΟΠ της περιφέρειας των Ανατολικών Πυρηναίων. Η πριμοδότηση για την παύση καλλιέργειας χρηματοδοτήθηκε από εισφορά η οποία επιβλήθηκε μόνο στην περιφερειακή παραγωγή των οίνων τους οποίους αφορά το μέτρο, και συνεπώς σε κανένα εισαγόμενο προϊόν.

(127)

Μπορεί συνεπώς να συναχθεί το συμπέρασμα ότι κανένα εισαγόμενο προϊόν δεν υπόκειται, ούτε υπόκειτο στα υπό εξέταση τέλη υπέρ τρίτων.

(128)

Η κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία υπό μορφή «πριμοδότησης για παύση καλλιέργειας» στους γάλλους αμπελοκαλλιεργητές, οι οποίοι δεσμεύτηκαν να μη διεκδικήσουν την ελεγχόμενη ονομασία προέλευσης (ΕΟΠ) «Rivesaltes» ή «Grand Roussillon» από τη συγκομιδή του 1996 έως και τη συγκομιδή του 2000, είναι ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά.

(129)

Η κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία υπό μορφή σχεδίου μετατροπής των αμπελώνων ΕΟΠ Rivesaltes, από τη συγκομιδή του 1996 έως και τη συγκομιδή του 2000, καθ' υπέρβαση του 30 % του πραγματικού κόστους και/ή του ορίου των 5 030,82 ευρώ/εκτάριο (33 000 FRF/εκτάριο) σε μεμονωμένες περιπτώσεις, είναι ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά.

(130)

Η κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία, από την 1η Ιανουαρίου 1998 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2000, υπό μορφή δράσεων διαφήμισης και προώθησης και λειτουργίας υπέρ των ΕΟΠ «Rivesaltes», «Grand Roussillon», «Muscat de Rivesaltes» και «Banyuls», συμβιβάζεται με την κοινή αγορά δυνάμει του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης.

(131)

Τα υπό εξέταση μέτρα δεν κοινοποιήθηκαν στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης και συνιστούν επομένως παράνομες ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 1 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999.

(132)

Η Επιτροπή εκφράζει τη λύπη της για το ότι η Γαλλία εφάρμοσε τα εν λόγω μέτρα ενισχύσεων κατά παράβαση του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

(133)

Δεδομένου ότι πρόκειται για μέτρα ενισχύσεων που τέθηκαν σε εφαρμογή χωρίς αναμονή της τελικής απόφασης της Επιτροπής, είναι σκόπιμο να επισημανθεί ότι, λόγω του δεσμευτικού χαρακτήρα των προβλεπόμενων από το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης διαδικαστικών κανόνων, των οποίων το άμεσο αποτέλεσμα αναγνώρισε το ΔΕΚ στις αποφάσεις του της 19ης Ιουνίου 1973 στην υπόθεση 77/72, Carmine Capolongo κατά Azienda Agricola Maya (22), της 11ης Δεκεμβρίου 1973 στην υπόθεση 120/73, Gebrueder Lorenz GmbH κατά Γερμανίας (23) και της 22ας Μαρτίου 1977 στην υπόθεση 78/76, Steinicke και Weinlig κατά Γερμανίας (24), δεν είναι δυνατή η εκ των υστέρων άρση του παράνομου χαρακτήρα της εξεταζόμενης ενίσχυσης [απόφαση εκδοθείσα στις 21 Νοεμβρίου 1991 στην υπόθεση C-354/90, Fédération nationale du commerce extérieur des produits alimentaires και λοιποί κατά Γαλλίας] (25).

(134)

Το ΔΕΚ υπενθύμισε ότι στην περίπτωση που ένα μέτρο ενισχύσεως, ο τρόπος χρηματοδότησης του οποίου αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του, εφαρμόστηκε κατά παράβαση της υποχρέωσης κοινοποίησης, τα εθνικά δικαστήρια υποχρεούνται, καταρχήν, να διατάξουν την επιστροφή των φόρων ή εισφορών που εισπράχθηκαν ειδικά για τη χρηματοδότηση της ενίσχυσης αυτής. Υπενθυμίζει επίσης ότι εναπόκειται στα εθνικά δικαστήρια η διασφάλιση των δικαιωμάτων των πολιτών έναντι τυχόν παραβιάσεως, εκ μέρους εθνικών αρχών, της απαγορεύσεως χορηγήσεως ενισχύσεων, που αναφέρεται στο άρθρο 88 παράγραφος 3 τελευταία πρόταση της συνθήκης και έχει άμεσο αποτέλεσμα. Εφόσον μια τέτοια παραβίαση, την οποία επικαλούνται οι δικαιούμενοι προς τούτο αιτούντες έννομη προστασία, διαπιστωθεί από τα εθνικά δικαστήρια, τα τελευταία πρέπει να αντλήσουν όλες τις συνέπειες, σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο, όσον αφορά τόσο το κύρος των πράξεων που συνεπάγονται τη θέση σε εφαρμογή των οικείων μέτρων ενισχύσεως όσο και την αναζήτηση των χορηγηθεισών οικονομικών στηρίξεων (26).

(135)

Σε περίπτωση ασυμβίβαστου των παράνομων ενισχύσεων με την κοινή αγορά, το άρθρο 14 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 προβλέπει ότι η Επιτροπή αποφασίζει την εκ μέρους του οικείου κράτους μέλους λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την ανάκτηση της ενίσχυσης από τον δικαιούχο. Η επιστροφή αυτή είναι αναγκαία ενόψει αποκατάστασης της προηγούμενης κατάστασης, με την κατάργηση κάθε οικονομικού πλεονεκτήματος από το οποίο ενδεχομένως επωφελήθηκε αχρεωστήτως ο δικαιούχος της παρανόμως χορηγηθείσας ενίσχυσης, και τούτο από την ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης αυτής.

(136)

Το άρθρο 14 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 προβλέπει ότι το ποσό της ανάκτησης περιλαμβάνει και τους σχετικούς τόκους, υπολογιζόμενους με το δέον επιτόκιο που ορίζει η Επιτροπή. Οι τόκοι αυτοί αρχίζουν να τρέχουν από την ημερομηνία κατά την οποία η παράνομη ενίσχυση ετέθη στη διάθεση του δικαιούχου.

(137)

Οι ενισχύσεις πρέπει να επιστραφούν σύμφωνα με τις προβλεπόμενες από τη γαλλική νομοθεσία διαδικασίες. Στα σχετικά ποσά περιλαμβάνονται οι τόκοι από την ημερομηνία κατά την οποία καταβλήθηκε η ενίσχυση μέχρι την ημερομηνία της πραγματικής ανάκτησής της. Υπολογίζονται βάσει του επιτοκίου αναφοράς της Επιτροπής, που προβλέπεται από τη μέθοδο καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (27).

(138)

Η Επιτροπή δεν διαθέτει πληροφορίες όσον αφορά το συνολικό ποσό των ενισχύσεων που χορηγήθηκαν στο πλαίσιο της πριμοδότησης για την παύση της καλλιέργειας, δεδομένου ότι δεν γνωρίζει τα ποσά των εσόδων καθώς και τον αριθμό εκταρίων για τα οποία χορηγήθηκαν ενισχύσεις. Διευκρινίζοντας ότι οι παρατηρήσεις τρίτων δεν τροποποιούν τα συμπεράσματά της, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη την παρατήρηση σύμφωνα με την οποία η πριμοδότηση για την παύση καλλιέργειας χρηματοδοτήθηκε από τις γαλλικές αρχές από συμπληρωματικές μη δηλωθείσες κρατικές ενισχύσεις. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει στη διάθεσή της η Επιτροπή, το ποσό των κρατικών ενισχύσεων που προορίζεται να χρηματοδοτήσει την «ενίσχυση μετατροπής» ανερχόταν σε 11,01 εκατ. ευρώ.

(139)

Η παρούσα απόφαση δεν προδικάζει τα μέτρα που θα λάβει ενδεχομένως η Επιτροπή όσον αφορά τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ),

30.4.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 112/14

(1)

Με την από 15 Οκτωβρίου 2004 επιστολή, η οποία περιήλθε την 25 Οκτωβρίου 2004, η Επιτροπή έλαβε καταγγελία η οποία αφορούσε κατ’ ισχυρισμόν έκνομη κρατική βοήθεια υπέρ της εταιρείας Frucona Košice, a.s. Ο καταγγέλλων απέστειλε συμπληρωματικές πληροφορίες στις 3 Φεβρουαρίου 2005. Συνάντηση μαζί του πραγματοποιήθηκε στις 24 Μαΐου 2005.

(2)

Η Επιτροπή με βάση τις πληροφορίες που παρείχε ο καταγγέλλων, ζήτησε από τη Σλοβακική Δημοκρατία με την από 6 Δεκεμβρίου 2004 επιστολή να την ενημερώσει για το επίμαχο μέτρο. Η Σλοβακία απάντησε με την από 4 Ιανουαρίου 2005 επιστολή, η οποία παραλήφθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2005, με την οποία ενημέρωνε την Επιτροπή ότι η επίμαχη παροχή βοήθειας προς την εταιρεία Frucona Košice, a.s. είναι πιθανώς έκνομη, και αιτήθηκε από τη Επιτροπή όπως εγκρίνει την εν λόγω παροχή ως παροχή με σκοπό τη διάσωση εταιρείας που βρίσκεται σε χρεοκοπία. Η Σλοβακία παράθεσε συμπληρωματικές πληροφορίες με την από 24 Ιανουαρίου 2005 επιστολή της, η οποία παραλήφθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2005. Η Επιτροπή αιτήθηκε συμπληρωματικές πληροφορίες με την από 9 Φεβρουαρίου 2005 της, για την οποία δέχθηκε απάντηση με την από 4 Μαρτίου 2005 επιστολή, που παραλήφθηκε στις 10 Μαρτίου 2005. Η συνάντηση με τους σλοβάκους αξιωματούχους πραγματοποιήθηκε στις 12 Μαΐου 2005.

(3)

Με την από 5 Ιουλίου 2005 επιστολή της η Επιτροπή ενημέρωσε την Σλοβακία ότι με βάση το άρθρο 88 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αποφάσισε να κινήσει διαδικασία ενδελεχούς έρευνας επί της επίμαχης παροχής.

(4)

Η απόφαση της Επιτροπής να κινήσει διαδικασία ενδελεχούς έρευνας δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (2). Η Επιτροπή κάλεσε τις δύο πλευρές να καταθέσουν τις παρατηρήσεις τους επί της διαδικασίας.

(5)

Οι σλοβακικές αρχές κατέθεσαν τις παρατηρήσεις τους με την επιστολή τους από την 10 Οκτωβρίου 2005, η οποία περιήλθε 17 Οκτωβρίου 2005. Η Επιτροπή δέχθηκε τις παρατηρήσεις από τον αποδέκτη με την από 24 Οκτωβρίου 2005 επιστολή, η οποία παραλήφθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2005. Τις κοινοποίησε στη Σλοβακική Δημοκρατία, της οποίας δόθηκε η ευκαιρία να ανταπαντήσει. Οι παρατηρήσεις της Σλοβακίας απεστάλησαν με την από 16 Δεκεμβρίου 2005 επιστολή της, που παραλήφθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2005. Η ακρόαση με την αποδέκτη, κατά την οποία είχε την ευκαιρία να εκφέρει τις απόψεις του πραγματοποιήθηκε στις 28 Μαρτίου 2006. Η Σλοβακία παρέθεσε συμπληρωματικές πληροφορίες με την από 5 Μαΐου 2006 επιστολή της, που παραλήφθηκε στις 8 Μαΐου 2006.

(6)

Αποδέκτης της οικονομικής βοήθειας είναι η εταιρεία Frucona Košice, a.s. (εφεξής «αποδέκτης»), η οποία κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα δραστηριοποιούταν με την παραγωγή οινοπνεύματος και οινοπνευματωδών, μη αλκοολούχων ποτών, κονσερβοποίηση φρούτων λαχανικών και ξιδιού. Ο αποδέκτης επί της παρούσης δεν παράγει πλέον οινόπνευμα και οινοπνευματώδες. Δραστηριοποιείται όμως στο εμπόριο χονδρικής οινοπνεύματος και οινοπνευματωδών. Η εταιρεία βρίσκεται σε περιοχή θεμιτή ως προς την παροχή περιφερειακής βοήθειας σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο α) του κανονισμού περί ΕΚ.

(7)

Ο αποδέκτης κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα απασχολούσε περίπου 200 άτομα προσωπικό. Ο αποδέκτης στις παρατηρήσεις του επί της αποφάσεως κινήσεως διαδικασίας, παρέθεσε στοιχεία επί του κύκλου εργασιών του (συμπεριλαμβανομένου των καταναλωτικών φόρων και του ΦΠΑ), όπως αναφέρονται στον ακόλουθο πίνακα.

Πίνακας 1:

Κύκλος εργασιών σε διάφορους τομείς της παραγωγής, συμπεριλαμβανομένου του φόρου κατανάλωσης και του ΦΠΑ [SKK]

(8)

Τα στοιχεία αυτά εμφανώς διαφέρουν από τα στοιχεία, τα οποία η Επιτροπή έλαβε από τις σλοβακικές αρχές και αναφέρθηκαν στην απόφαση κινήσεως διαδικασίας έρευνας (5). Οι σλοβακικές αρχές σε απάντηση των παρατηρήσεων του αποδέκτη μετά την κίνηση διαδικασίας δεν εξέφρασε αντίρρηση όσον αφορά την ακρίβεια των ανωτέρω στοιχείων. Σύμφωνα με τις σλοβακικές αρχές ο αποδέκτης πληροί τα κριτήρια μεσαίας επιχείρησης.

(9)

Αμφιλεγόμενο μέτρο είναι η παραγραφή φορολογικού χρέους από τη δημόσια οικονομική υπηρεσία Košice IV (εφεξής «Δ.Ο.Υ.») στα πλαίσια της λεγόμενης εκκαθάρισης με τους οφειλέτες. Το μέτρο αυτό βασίζεται στο Ν.328/91 περί πτώχευσης και εκκαθάρισης (εφεξής «νόμος περί πτώχευσης»).

(10)

Εκκαθάριση με τους οφειλέτες (εφεξής «εκκαθάριση», «διαδικασία εκκαθάρισης») είναι διαδικασία υπό την επιτήρηση δικαστηρίου, του οποίο σκοπός είναι, όπως και στη διαδικασία πτωχεύσεων, να διαχειριστεί τα οικονομικά της εταιρείας που είναι υπό πτώχευση (6). Κατά τη διαδικασία πτώχευσης, υπάρχει και παύση των δραστηριοτήτων της, και, ή μεταβιβάζονται σε νέο ιδιοκτήτη ή η εταιρεία διαλύεται. Σε αντίθεση, κατά τη διαδικασία εκκαθάρισης, η χρεωμένη εταιρεία συνεχίζει χωρίς αλλαγή ιδιοκτήτη.

(11)

Η διαδικασία εκκαθάρισης εξωθεί την εταιρεία σε χρεοκοπία. Σκοπός της είναι να επιφέρει συμφωνία με τους πιστωτές (εφεξής «εκκαθάριση») υπό τη λογική ότι η εταιρεία σε χρεοκοπία θα εξοφλήσει ένα μέρος του χρέους και το άλλο θα παραγραφεί. Τη συμφωνία αυτή πρέπει να την επικυρώσει το δικαστήριο που επιτηρεί τη διαδικασία.

(12)

Οι πιστωτές των οποίων οι εισπρακτέες απαιτήσεις διασφαλίζονται, π.χ. μέσω υποθήκης, διαχωρίζονται από τους υπόλοιπους πιστωτές. Για να γίνει αποδεκτή η πρόταση για εκκαθάριση, θα πρέπει να συμφωνήσουν υπέρ της, όλοι οι διαχωρισμένοι πιστωτές, ενώ στη περίπτωση των υπολοίπων αρκεί εξειδικευμένη πλειοψηφία. Οι διαχωρισμένοι πιστωτές ψηφίζουν ξεχωριστά και έχουν το δικαίωμα προτάσεως αρνησικυρίας.

(13)

Οι διαχωρισμένοι πιστωτές έχουν προνομιούχα θέση και κατά τη διαδικασία πτώχευσης. Τα κέρδη από την πώληση των αποθεματικών δραστηριοτήτων κατά τη διαδικασία πτώχευσης χρησιμοποιούνται αποκλειστική για την αποπληρωμή χρεών των διαχωρισμένων πιστωτών. Αν από την πώληση αυτή δεν καλυφθούν όλα τα χρέη αυτών, τα υπόλοιπα μέρη περνούν στη δεύτερη ομάδα για την εξόφληση των χρεών των υπολοίπων πιστωτών. Στη δεύτερη ομάδα οι πιστωτές ικανοποιούνται με ανάλογο — σύμμετρο — τρόπο.

(14)

Σύμφωνα με το νόμο περί πτώχευσης εταιρείας, η οποία ζητά να γίνει εκκαθάριση με τους πιστωτές, θα πρέπει να καταθέσει στο δικαστήριο πίνακα μέτρων που αφορούν την αναδιοργάνωση της εταιρείας και ταυτόχρονες οικονομικές δραστηριότητες της εταιρείας μετά την εκκαθάριση.

(15)

Σύμφωνα με το νόμο 511/92 περί διαχείρισης φόρων και καταβολών και περί αλλαγών στη χωροταξία των οικονομικών οργάνων (εφεξής «νόμος περί διαχείρισης φόρων») έχει το δικαίωμα η εταιρεία να αιτηθεί τις φορολογικές υπηρεσίες, την αναβολή καταβολής των φόρων. Επί του ποσού που δίδεται αναβολή στην καταβολή του καταβάλλεται τόκος, καθώς επίσης, για χρέος θα πρέπει να υπάρξει εγγύηση.

(16)

Ο νόμος περί διαχείρισης φόρων προβλέπει και φορολογική κατάσχεση, σκοπός της οποίας είναι να ικανοποιήσει φορολογικές απαιτήσεις του κράτους με πώληση ακίνητης περιουσίας, κινητής περιουσίας ή της εταιρείας επί του συνόλου.

(17)

Ο αποδέκτης έκανε χρήση του δικαιώματος, κατά το χρονικό διάστημα από τον Νοέμβριο 2002 έως τον Νοέμβριο 2003, της δυνατότητας παράτασης της υποχρεώσεως καταβολής φόρου κατανάλωσης οινοπνεύματος, το οποίο προβλέπει ο νόμος περί διαχείρισης φόρων (7). Το ποσό σε σύνολο ανερχόταν σε 477 015 759 SKK (12,6 εκατ. ευρώ). Προ της εγκρίσεως της παράτασης καταβολής, οι δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες ασφάλισαν τις πιστώσεις τους με περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας. Οι σλοβακικές αρχές αναφέρουν ότι η αξία των εγγυήσεων σύμφωνα με τις λογιστικές εκτιμήσεις του αποδέκτη ανέρχονται σε 397 476 726 SKK (10,5 εκατ. ευρώ). Ο αποδέκτης όμως ισχυριζόταν ότι η αξία των εγγυήσεων σύμφωνα με τις εκτιμήσεις εμπειρογνωμόνων από τα τέλη του έτους 2003 ανέρχονται σε 193 940 000 SKK (5 εκατ. ευρώ). Αυτή είναι, σύμφωνα με τον αποδέκτη, η αξία των περιουσιακών στοιχείων που προβάλλονται ως εγγύηση (κινητής, ακίνητης περιουσία και εισφορών) όπως αναγράφονται στις λεγόμενες τιμές των εμπειρογνωμόνων.

(18)

Ο από την 1η Ιανουαρίου 2004 νέος νόμος περί διαχείρισης των φόρων περιόρισε τη δυνατότητα παράτασης καταβολής των φόρων σε μία φορά ετησίως. Ο αποδέκτης έκανε χρήση του δικαιώματος παράτασης τον Δεκέμβριο 2003, με ημερομηνία καταβολής τον Ιανουάριο 2004. Δεν είχε δε τη δυνατότητα να καταβάλει ή να ζητήσει παράταση για τον Ιανουάριο 2004, με ημερομηνία καταβολής 25 Φεβρουαρίου 2004. Συνέπεια αυτών ήταν η εταιρεία να βρεθεί σε κατάσταση χρεοκοπίας σύμφωνα με το νόμο περί πτωχεύσεως. Επίσης της αφαιρέθηκε η άδεια παραγωγής και εκμετάλλευσης οινοπνεύματος.

(19)

Στις 8 Μαρτίου 2004 ο αποδέκτης υπέβαλε στο αρμόδιο περιφερειακό δικαστήριο αίτημα εκκαθάρισης. Το περιφερειακό δικαστήριο επέτρεψε τη διαδικασία εκκαθάρισης με την από 29 Απριλίου 2004 απόφασή του, αφού αναγνώρισε ότι πληρούνται όλες οι από το νόμο προϋποθέσεις γι’ αυτή τη διαδικασία. Στην ακρόαση της 9ης Ιουλίου 2004 οι πιστωτές ψήφισαν υπέρ του αιτήματος εκκαθάρισης του αποδέκτη. Η εκκαθάριση επικυρώθηκε στις 14 Ιουλίου 2004 με την απόφαση του περιφερειακού δικαστηρίου που εκτελεί την επιτήρηση.

(20)

Τον Αύγουστο 2004 η Δ.Ο.Υ. κατέθεσε έφεση επί της επικυρωτικής αποφάσεως του δικαστηρίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο με την από 25 Οκτωβρίου 2004 απόφασή του, δεν έκανε δεκτή την έφεση, και ανακήρυξε την απόφαση του περιφερειακού δικαστηρίου, με την οποία επικύρωσε την εκκαθάριση, ως βάσιμη, αρχομένης της ισχύος της από 23 Ιουλίου 2004. Κατά της αποφάσεως του περιφερειακού δικαστηρίου κατέθεσε αργότερα ο γενικός εισαγγελέας αίτημα έκτακτης διαδικασίας. Η εν λόγω έκτακτη διαδικασία βρίσκεται επί του παρόντος στο Ανώτατο Δικαστήριο.

(21)

Οι πιστωτές, συμπεριλαμβανομένης και της Δ.Ο.Υ. συμφώνησαν με τον αποδέκτη στα εξής: το 35 % του χρέους θα καταβάλει ο αποδέκτης εντός ενός μήνα από την ημερομηνία που επήλθε επίσημα συμφωνία με τους πιστωτές και το υπόλοιπο 65 % του χρέους οι πιστωτές θα το παραγράψουν. Έτσι όλοι οι πιστωτές ικανοποιήθηκαν ισότιμα. Τα συγκεκριμένα ποσά για κάθε πιστωτή αναγράφονται στο κάτωθι πίνακα.

Πίνακας 2:

Κατάσταση χρεών αποδέκτη προ της διαδικασίας εκκαθάρισης και μετά από αυτή [SKK]

(22)

Οι αξιώσεις της Δ.Ο.Υ., που συμπεριλαμβάνονται στη διαδικασία εκκαθάρισης, ανέρχονται σε 640 793 831 SKK (16,86 εκατ. ευρώ) οι οποίες προέρχονταν από τη μη καταβολή φόρου κατανάλωσης κατά την περίοδο από τον Μάιο 2003 έως τον Μάρτιο 2004, ΦΠΑ για την περίοδο από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο 2004 όπως και τα πρόστιμα και οι τόκοι. Οι αξιώσεις που έχουν διαγραφεί από τη Δ.Ο.Υ. ανέρχονται σε 416 515 990 SKK (11 εκατ. ευρώ). Η εκκαθάριση απέφερε στη Δ.Ο.Υ. 224 277 841 SKK (5,86 εκατ. ευρώ).

(23)

Η Δ.Ο.Υ. παρουσιαζόταν μετά την εκκαθάριση ως διαχωρισμένος πιστωτής και με την ιδιότητα αυτή ψήφισε χωριστά υπέρ της εκκαθάρισης. Η προνομιούχος θέση της Δ.Ο.Υ. επήλθε διότι ορισμένες αξιώσεις, οι οποίες αποτελούσαν αντικείμενο της διαδικασίας εκκαθάρισης, ήταν ασφαλισμένες με την παράταση καταβολής φόρων του αποδέκτη κατά τα έτη 2002 και 2003 (βλέπε σημείο 17). Όλοι οι υπόλοιποι πιστωτές υπέρ του αιτήματος εκκαθάρισης. Οι αξιώσεις τους αποτελούσαν κοινές, χωρίς εγγύηση, εμπορικές αξιώσεις.

(24)

Ο αποδέκτης στη πρότασή του για εκκαθάριση περιέγραψε, όπως ορίζει ο νόμος περί εκκαθαρίσεως, μέτρα αναδιάρθρωσης που αφορούν την παραγωγή, τη διανομή και το εργατικό δυναμικό (συμπεριλαμβανομένου και την απόλυση του επιπλέον προσωπικού).

(25)

Στα οργανωτικά και στα θέματα εργατικού δυναμικού ο αποδέκτης σχεδίασε τα εξής: δημιουργία ομάδας γενικής παραγωγής για όλες τις παραγωγικές δραστηριότητες, αναδιοργάνωση των μέσων μεταφοράς του με την απόσυρση οχημάτων μικρότερης αξίας και αναδιοργάνωση των εμπορικών δραστηριοτήτων. Στα μέτρα αυτά συμπεριλαμβάνεται και η σταδιακή απόλυση 50 ατόμων κατά το χρονικό διάστημα από τον Μάρτιο έως τον Μάιο 2004. Άλλα 50 άτομα προσωπικό εργάσθηκε κατά το ίδιο χρονικό διάστημα με το 60 % των αποδοχών του.

(26)

Όσον αφορά τον παραγωγικό και τεχνικό τομέα, ο αποδέκτης ανέφερε ότι, εφόσον αφαιρέθηκε στην εταιρεία η άδεια παραγωγής οινοπνεύματος, από τον Απρίλιο 2004 θα ενοικίαζε τη μονάδα παραγωγής του. Ο αποδέκτης σχεδίαζε και την παύση παραγωγής ορισμένων μη επικερδών μη αλκοολούχων ποτών, και ανέφερε ότι κάθε νέο προϊόν, πριν παραχθεί, θα περάσει από έρευνα αγοράς σε σχέση με το αν είναι επικερδές.

(27)

Ο αποδέκτης στη συνέχεια αναφέρει τα εξής μέτρα: αναδιάρθρωση εξόδων, ως αποτέλεσμα της μείωσης των εξόδων παραγωγής, αφού έχει παύσει η παραγωγή οινοπνεύματος, και μειώθηκε ο στόλος ιδιόκτητων οχημάτων, και υπήρξε πώληση παλαιών συσκευών στα παλαιοπωλεία.

(28)

Ο αποδέκτης σχεδίαζε και την πώληση διοικητικού κτηρίου, καταστημάτων και εξοχικών κτηρίων και ανέφερε και την πιθανότητα πώλησης η ενοικίασης της μονάδας παραγωγής ξυδιού. Οι σλοβακικές αρχές στις παρατηρήσεις τους επί της αποφάσεως να κινηθεί διαδικασία, επιβεβαιώνει ότι η πώληση διοικητικού κτηρίου, καταστημάτων και εξοχικών κτηρίων δεν πραγματοποιήθηκε.

(29)

Ο αποδέκτης σχεδίαζε εντατική πώληση των αποθηκευμένων προϊόντων του (10).

(30)

30. Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό ο αποδέκτης θα χρηματοδοτούσε την εκκαθάριση από τα δικά του έσοδα (πώληση εφοδίων) ύψους [λιγότερο από 150] εκατ. SKK και μέσω εξωτερικής χρηματοδότησης υπό τη μορφή δανείου από εμπορική τράπεζα ύψους 100 εκατ. SKK. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει παραθέσει ο αποδέκτης στην απάντησή του επί της αποφάσεως της Επιτροπής να γίνει επίσημη αποτίμηση, η εξόφληση του χρέους καλύφθηκε από τις εκροές νέων μετοχών (21 εκατ. SKK· 0,56 εκατ. ευρώ), έσοδα από την πώληση εφοδίων ([λιγότερο από 150] εκατ. SKK· [λιγότερο από 3,9] εκατ. ευρώ) και με το υπό όρους δάνειο από την εταιρεία Old Herold, s.r.o. (ΕΠΕ) ([70-130] εκατ. SKK· [1,8-3,4] εκατ. ευρώ). Η προθεσμία στα τιμολόγια της Old Herold, s.r.o., ήταν 40 ημέρες, μεγάλο χρονικό διάστημα σύμφωνα με τον αποδέκτη σε σχέση με την κακή οικονομική κατάσταση της εταιρείας. Το μεγάλο αυτό χρονικό διάστημα, έδωσε τη δυνατότητα στον αποδέκτη να συλλέξει το απαραίτητο ρευστό.

(31)

Οι σλοβακικές αρχές ενημέρωσαν την Επιτροπή μετά την κίνηση διαδικασίας ότι το υπόλοιπο του χρέους του αποδέκτη προς τη Δ.Ο.Υ. ύψους 224 277 841 SKK καταβλήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2004. Οι σλοβακικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι έως το πέρας της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έχουν σταματήσει να παραγράφουν χρέη τα οποία αναφέρονται στη διαδικασία εκκαθάρισης.

(32)

Η Επιτροπή στην απόφασή της να κινήσει διαδικασία ενδελεχούς έρευνας εξέφρασε αμφιβολίες στο γεγονός ότι οι επίμαχες διαγραφές χρεών δεν χαρακτηρίζονται ως κρατική ενίσχυση. Η Επιτροπή κατέληξε στο σκεπτικό ότι η ενέργειες της Δ.Ο.Υ. κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκκαθάρισης δεν ανταποκρίνεται σε στάση πιστωτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς. Η Επιτροπή έκρινε ότι η Δ.Ο.Υ. σε σχέση με τους υπόλοιπους πιστωτές βρισκόταν νομικά σε διαφορετική κατάσταση, εφόσον είχε στη κατοχή της διασφαλισμένες αξιώσεις, και θα μπορούσε να προβεί σε κατάσχεση. Η επιτροπή εξέφρασε τις αμφιβολίες της, στο ότι η διαδικασία εκκαθάρισης, σε σχέση με τη διαδικασία πτωχεύσεως ή τη φορολογική κατάσχεση, επέφερε τα καλύτερα αποτελέσματα για το κράτος.

(33)

Η Επιτροπή στη συνέχεια εξέφρασε τις αμφιβολίες περί της συνδέσεως της επίμαχης ενισχύσεως με την ενιαία αγορά. Κατ’ αρχάς εξέφρασε τις αμφιβολίες της για το αν η ενίσχυση μπορεί να θεωρηθεί ως βοήθεια διάσωσης, όπως ισχυρίζονται οι σλοβακικές αρχές. Ενίσχυση για διάσωση μπορεί να θεωρηθεί μόνο η ενίσχυση ρευστότητας με τη μορφή εγγυητικών δανείων ή δανείων. Επίμαχο μέτρο είναι η παραγραφή χρεών, το οποίο θεωρείται παροχή άνευ επιστροφής. Επιπλέον το μέτρο αυτό πραγματοποιήθηκε χωρίς εγγύηση ότι εντός έξι μηνών από την παροχή διάσωσης θα παραθέσει ο αποδέκτης σχέδιο αναδιάρθρωσης ή σχέδιο πτώχευσης ή θα επιστρέψει την κρατική ενίσχυση στο σύνολό της.

(34)

Η Επιτροπή επίσης εξέτασε τη σχετικότητα του επίμαχου μέτρου ως βοήθεια αναδιοργάνωσης και εξέφρασε την αμφιβολία σε σχέση με την τήρηση δύο βασικών προϋποθέσεων: την ύπαρξη σχεδίου αναδιάρθρωσης, το οποίο εξασφαλίζει σε εύλογο χρονικό διάστημα επιστροφή στη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα, και τον περιορισμό της βοήθειας στα απαραιτήτως αναγκαία.

(35)

Ο αποδέκτης εκτός των πληροφοριών για την κατάσταση όπως αναφέρονται στο ΙΙ μέρος παράθεσε και τις εξής παρατηρήσεις.

(36)

Ο αποδέκτης ισχυρίζεται ότι την ευθύνη για την άσχημη οικονομική κατάσταση στις αρχές του 2004 έχει η αλλαγή του νόμου περί διαχείρισης φόρων, ο οποίος περιόρισε τη δυνατότητα παράτασης καταβολής φόρων σε μία φορά ετησίως. Αυτό για τον αποδέκτη αποτέλεσε σημαντική αλλαγή, εφόσον τα προηγούμενα έτη υπολόγιζε πάντα με βάση τη δυνατότητα αυτή.

(37)

Σε σχέση με το περιστατικό, ο αποδέκτης στην αρχή ισχυριζόταν ότι η Επιτροπή δεν έχει δικαιοδοσία να διερευνήσει τα επίμαχα μέτρα, αφού τα μέτρα πάρθηκαν προ της εντάξεως και δεν επιβλήθηκαν μετά από αυτήν. Τα μέτρα ίσχυσαν κατ’ ισχυρισμόν πριν την ένταξη, διότι η διαδικασία εκκαθάρισης άρχισε στις 8 Μαρτίου 2004, και όπως ισχυρίζεται ο αποδέκτης, επικυρώθηκαν δικαστικά στις 29 Απριλίου 2004, δηλαδή προ της εντάξεως της Σλοβακίας στην Ε.Ε. Επίσης η Δ.Ο.Υ. στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων προ της διαδικασίας εκκαθάρισης συμφώνησαν με την πρόταση εκκαθάρισης. Το Δεκέμβριο 2003 πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τον Διευθυντή των Δημοσίων Οικονομικών Υπηρεσιών της Σλοβακικής Δημοκρατίας και η Δ.Ο.Υ. απέστειλε στις 3 Φεβρουαρίου 2004 στον αποδέκτη επιστολή, στη οποία επέτρεπε, κατ’ ισχυρισμόν, τη δυνατότητα να προβεί σε εκκαθάριση.

(38)

Ο αποδέκτης στη συνέχεια ισχυρίζεται ότι στη περίπτωση που η Επιτροπή έχει τη γνώμη ότι έχει δικαιοδοσία να παρέμβει, δεν συνιστάται επίμαχο μέτρο η κρατική ενίσχυση, διότι πληροί το ρόλο του πιστωτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς.

(39)

Πρώτον, ο αποδέκτης ισχυρίζεται ότι η σύγκριση της διαδικασίας εκκαθάρισης με τη φορολογική κατάσχεση είναι παραπλανητική, αφού η εκκίνηση της μιας διαδικασίας αποκλείει την άλλη. Για το λόγο αυτό η Δ.Ο.Υ δεν θα μπορούσε να επιλέξει τη φορολογική κατάσχεση. Ο αποδέκτης επίσης ισχυρίζεται ότι εάν δεν πρότεινε εθελοντικά τη διαδικασία εκκαθάρισης, θα είχε μετά από μερικές εβδομάδες ή μήνες πλέον την από τον νόμο υποχρέωση να αρχίσει διαδικασία πτώχευσης ή διαδικασία εκκαθάρισης σε κατάσταση αδυναμίας καταβολής.

(40)

Δεύτερον, ο αποδέκτης ισχυρίζεται ότι η απόφαση του κράτους να αποφύγει την πτώχευση και αντ’ αυτού να βρει λύση διά μέσω της διαδικασίας εκκαθάρισης αποτέλεσε κρίση πιστωτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς. Ο αποδέκτης παραθέτει ως απόδειξη τις βεβαιώσεις δύο οικονομικών ελεγκτών και ενός πτωχευτικού διαχειριστή ότι στη Δ.Ο.Υ. θα καταβληθούν περισσότερα και γρηγορότερα μέσω της διαδικασίας εκκαθάρισης παρά της πτωχευτικής. Ο αποδέκτης παραθέτει και άλλο υλικό και μελέτες, τα οποία επιβεβαιώνουν ότι η πτωχευτική διαδικασία στη Σλοβακία λαμβάνει 3 έως 7 χρόνια και επιφέρει πολύ λίγα από την πώληση των δραστηριοτήτων (11).

(41)

Ο αποδέκτης στηρίζει τους ισχυρισμούς του στην έκθεση της εταιρείας οικονομικού ελέγχου EKORDA από 7 Ιουλίου 2004, η οποία κοινοποιήθηκε κατ’ ισχυρισμόν στην Δ.Ο.Υ. προ της ψηφοφορίας των πιστωτών στις 9 Ιουλίου 2004. Δεν καταθέτει όμως καμία απόδειξη που να επιβεβαιώνει αυτόν τον ισχυρισμό.

(42)

Σύμφωνα με την έκθεση της εταιρείας Ekorda τα έσοδα από την πώληση περιουσιακών στοιχείων θα ανέρχονταν το πολύ σε 204 εκατ. SKK (5,3 εκατ. ευρώ) και μετά την αφαίρεση των προμηθειών ύψους 45 εκατ. SKK μόνο σε 159 εκατ. SKK (4,2 εκατ. ευρώ). Ο αποδέκτης διόρθωσε από μόνος του τα ποσά των προμηθειών, τα οποία θα έπρεπε να αφαιρεθούν (36 εκατ. SKK) και κατέληξε στο ποσό των 168 εκατ. SKK (4,4 εκατ. ευρώ). Εάν η Δ.Ο.Υ. ήταν ο μοναδικός διαχωρισμένος πιστωτής και ο μεγαλύτερος πιστωτής ελάμβανε την πλειοψηφία αυτών των ποσών, και πάλι θα ήταν λιγότερο από αυτό, που η Δ.Ο.Υ. έλαβε μετά την εκκαθάριση.

(43)

Η εταιρεία Ekorda χρησιμοποίησε ως βάση τη λογιστική αξία — κατά στις 31 Μαρτίου 2004 — της βασικής περιουσίας, τα αποθέματα, ρευστό και μετατρεπόμενες βραχυπρόθεσμες αξιώσεις που δεν έχουν εισπραχθεί και έχουν χαμηλή αξιοπιστία. Η εταιρεία Ekorda διόρθωσε την ονομαστική αξία της περιουσίας του αποδέκτη με τη μέθοδο της λεγόμενης συντελεστικής ρευστοποίησης για κάθε τμήμα της περιουσίας σε περίπτωση πώλησης στα πλαίσια διαδικασίας πτώχευσης (45 % για τη βασική περιουσία, 20 % για τα αποθέματα και τις βραχυπρόθεσμες αξιώσεις και 100 % για το ρευστό).

(44)

Η εταιρεία Ekorda παρουσιάζει τις μελλοντικές φορολογικές εισφορές από τις δραστηριότητες του αποδέκτη (12), όπως και την εξέλιξη του δείκτη ανεργίας της περιφέρειας και την ανάπτυξη της βιομηχανίας τροφίμων στη Σλοβακία ως πολύ σημαντικούς συντελεστές που επηρεάζουν την απόφαση να διατηρηθεί η ύπαρξη του αποδέκτη.

(45)

Ο αποδέκτης παρουσιάζει ακόμη δύο πληροφορίες. Η οικονομική ελεγκτής Marta Kochová κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ανώτατες εισφορές από την πώληση περιουσίας, που όμως δεν αξιολογήθηκε, θα ήταν 100 εκατ. SKK (2,6 εκατ. ευρώ), και μετά την αφαίρεση των προμηθειών ύψους 22 εκατ. SKK μόνο 78 εκατ. SKK (2 εκατ. ευρώ). Καμία άλλη πληροφόρηση επ’ αυτού δεν υπήρξε. Η πτωχευτική διαχειρίστρια κυρία Holovačová κατ’ ισχυρισμόν ανέφερε ότι κατά τη γνώμη της η διαδικασία εκκαθάρισης είναι για τους πιστωτές κατά γενική ομολογία προτιμότερη από την πτώχευση. Μία άλλη διάσταση είναι το γεγονός ότι ο πιστωτής ενδιαφέρεται όπως ο οφειλέτης συνεχίσει την οικονομική του δραστηριότητα (μελλοντικές εισφορές από τις πωλήσεις και τους φόρους).

(46)

Τρίτον, ο αποδέκτης ισχυρίζεται ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι μακροπρόθεσμες διαστάσεις, όπως για παράδειγμα οι μελλοντικές φορολογικές εισφορές. Η δικαιοσύνη αποκλείοντας τις κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις από τη θέση του πιστωτή σε κλίμα οικονομίας της αγοράς (13) δήθεν δεν ισχύει, εάν το δημόσιο όργανο καλύπτει τους υπολογισμούς των μελλοντικών φορολογικών εισφορών. Σύμφωνα με τον αποδέκτη είναι η κατάσταση του δημοσίου οργάνου ανάλογη με την κατάσταση του πιστωτή στην οικονομία της αγοράς, ο οποίος είναι προμηθευτής, και ενδιαφέρεται για την επιβίωση του πελάτη. Ο αποδέκτης μετά αναφέρεται στη δικαιοσύνη η οποία αφορά τους κανονισμούς για τον επενδυτή στην οικονομία της αγοράς.

(47)

Ο αποδέκτης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο ρόλος του πιστωτή εκπληρώθηκε και τα επίμαχα μέτρα δεν αποτελούν κρατική ενίσχυση.

(48)

Εάν όμως η Επιτροπή κατέληγε σε άλλο συμπέρασμα, ο αποδέκτης ισχυρίζεται ότι τα επίμαχα μέτρα ήταν αποκλειστικά ενίσχυση για αναδιάρθρωση. Ισχυρίζεται ότι η Δ.Ο.Υ. προ της συμφωνίας για εκκαθάριση, έκανε έλεγχο εάν τα εμπορικά σχέδια του αποδέκτη είναι πραγματοποιήσιμα υπό το πρίσμα της επαναφοράς της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας. Η απουσία τυπικού σχεδίου αναδιάρθρωσης είναι κατά τους ισχυρισμούς του αποδέκτη σε κατάσταση που η Επιτροπή κρίνει ex post άσχετη, εφόσον η Επιτροπή μπορεί να κρίνει εάν ο αποδέκτης κατέστη πράγματι βιώσιμος. Ο αποδέκτης επίσης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σε κατάσταση που κρίνεις ex ante είναι η παρουσία αναλυτικού σχεδίου αναδιοργάνωσης απαραίτητη. Ο αποδέκτης μετά αναλύει περιληπτικά τα μέτρα αναδιάρθρωσης που έχουν ληφθεί: αύξηση κεφαλαίου, απόλυση προσωπικού, πώληση αποθεμάτων. Ο αποδέκτης έχει την άποψη ότι η παύση της παραγωγής οινοπνεύματος και οινοπνευματωδών και η ενοικίαση των παραγωγικών μονάδων στην εταιρεία Old Herold, s.r.o., θεωρούνται ως μέτρα αναδιάρθρωσης. Αν και αρχικά η παύση της παραγωγής επήλθε λόγω της αφαίρεσης αδείας, ο αποδέκτης δεν αιτήθηκε νέα άδεια μετά την εκκαθάριση.

(49)

Σύμφωνα με το αποδέκτη ικανοποιήθηκε επίσης το αίτημα διατίμησης της συνεισφοράς του στην αναδιάρθρωση.

(50)

Τέλος ο αποδέκτης ισχυρίζεται ότι το γεγονός ότι δραστηριοποιείται σε περιφέρεια που δέχεται ενισχύσεις και είναι ένας από τους μεγαλύτερους εργοδότες της περιοχής, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την υποβολή της διορθωτικής ενίσχυσης για την αναδιάρθρωση.

(51)

Η Σλοβακική Δημοκρατία απαντώντας στην απόφαση κίνησης διαδικασίας ενδελεχούς έρευνας παρουσίασε ορισμένες παρατηρήσεις επί της καταστάσεως, που ήδη έχει αναφερθεί στο μέρος II.

(52)

Οι σλοβακικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι η Δ.Ο.Υ. κατά την ψηφοφορία για διαδικασία εκκαθάρισης δεν έλαβε υπόψη τη διάσταση κρατικής ενίσχυσης. Η Δ.Ο.Υ. δεν απαίτησε εξομοίωση υπό τη μορφή κρατικής ενίσχυσης, για αυτό και δεν ζήτησε από τον αποδέκτη να παραθέσει σχέδιο αναδιάρθρωσης, το οποίο διαφοροποιείται από το εμπορικό σχέδιο που κατέθεσε στο δικαστήριο όπως ορίζουν οι κανονισμοί που καλύπτουν την αδυναμία καταβολής.

(53)

Απαντώντας στις παρατηρήσεις του, αναφέρουν τα σλοβακικά όργανα τις ακόλουθες παρατηρήσεις.

(54)

Οι σλοβακικές αρχές, τις παρατηρήσεις του αποδέκτη περί απλής διάστασης της πτωχευτικής διαδικασίας και των κοινών αποδοχών από την πώληση περιουσίας μέσω της πτωχευτικής διαδικασίας, δεν θεωρούν ότι σχετίζονται με την περίπτωση. Σύμφωνα με αυτούς, λαμβάνοντας υπόψη τον μικρό αριθμό των πιστωτών και την ύπαρξη περιουσίας με θετική αξία πώλησης, η οποία υπερβαίνει το ποσό καταβολής στο κράτος μετά την εκκαθάριση, η διαδικασία πτώχευσης θα αποπερατωνόταν σε μικρότερη από ό,τι τη συνήθη περίοδο, και οι εισφορές της Δ.Ο.Υ. θα ήταν μεγαλύτερες από ό,τι στην περίπτωση της εκκαθάρισης. Οι σλοβακικές φορολογικές υπηρεσίες πραγματοποίησαν επιτόπιο έλεγχο στις 21 Ιουνίου 2004 και διαπίστωσαν ότι στις 17 Ιουνίου 2004 είχε ο αποδέκτης ρευστό 161,3 εκατ. SKK, αξιώσεις ύψους 62,8 εκατ. SKK, αποθέματα οινοπνεύματος και οινοπνευματωδών αξίας 84 εκατ. SKK και αμετάβλητη περιουσία αξίας 200 εκατ. SKK.

(55)

Οι σλοβακικές αρχές έχουν την άποψη ότι η φορολογική κατάσχεση θα ήταν η εναλλακτική λύση για την εφορία. Βεβαιώνουν ότι η Δ.Ο.Υ. είχε τη δυνατότητα να προτείνει τέτοια λύση προ της εκκινήσεως της εκκαθάρισης, όπως και στην περίπτωση, που το δικαστήριο θα απέρριπτε την εξομοίωση (διότι η Δ.Ο.Υ. ως διαχωρισμένος πιστωτές θα ψήφιζε υπέρ του).

(56)

Οι σλοβακικές αρχές δεν συμφωνούν με τον ισχυρισμό του αποδέκτη ότι οι οικονομικές του δυσχέρειες ήταν αποτέλεσμα της μεταρρύθμισης του νόμου περί διαχείρισης των φόρων. Σύμφωνα με τις σλοβακικές αρχές οι οικονομικές δυσχέρειες του αποδέκτη ήταν αποτέλεσμα της στρατηγικής τους να κάνει χρήση έμμεσων φόρων για την υλοποίηση των εμπορικών του δραστηριοτήτων. Ο αποδέκτης αντί αυτού, θα έπρεπε να εισπράττει τους φόρους από τους πελάτες τους και να τους καταβάλει στο κράτος.

(57)

Οι σλοβακικές αρχές δεν συμφωνούν με τον ισχυρισμό ότι η συνάντηση με τον φορολογικό Διευθυντή της Σλοβακίας τον Δεκέμβριο 2003 είναι απόδειξη προσωρινής έγκρισης της Δ.Ο.Υ. για εκκαθάριση. Κατέθεσαν επιστολή στις 6 Ιουλίου 2004 της Διεύθυνσης φορολογίας της Σλοβακικής Δημοκρατίας προς υφιστάμενη Δ.Ο.Υ., όπου η Διεύθυνση φορολογίας της Σλοβακικής Δημοκρατίας δίνει στη Δ.Ο.Υ. εντολή, να μην συμφωνήσει με την εκκαθάριση που προτείνει ο αποδέκτης, διότι δεν είναι συμφέρουσα για το κράτος. Η επιστολή αυτή αποτελεί συνέχεια γενικής εγκυκλίου του Υπουργού Οικονομίας από 15 Ιανουαρίου 2004 προς την υφιστάμενη Διεύθυνση φορολογίας της Σλοβακικής Δημοκρατίας, όπου δίνει εντολή, να μη συμφωνεί με τέτοιου είδους προτάσεις εκκαθάρισης με τους πιστωτές, που θα επέφεραν διαγραφές αξιώσεων από τις Δ.Ο.Υ. Οι σλοβακικές αρχές στη συνέχεια ερμήνευσαν επιστολή από τις 3 Φεβρουαρίου 2004, όπου παρουσίασε ο αποδέκτης (βλέπε σημείο 37), όπου κατηγορηματικά δεν συμφωνεί με την εκκαθάριση σε ύψος 35 %.

(58)

Οι σλοβακικές αρχές ισχυρίζονται ότι ο αποδέκτης δεν κατέλαβε καταναλωτικούς φόρους κατά την προβλεπόμενη περίοδο από τον Ιανουάριο 2001 έως τον Μάρτιο 2004 και στις φορολογικές του υποχρεώσεις πάντα ζητούσε αναβολή.

(59)

Σύμφωνα με τις σλοβακικές αρχές οι οφθαλμοφανείς διαφορές στις εκθέσεις των δύο εταιρειών οικονομικού ελέγχου (βλέπε σημεία 41 και 45) δημιουργούν υποψίες για την αξιοπιστία αυτών. Οι αρχές έχουν αμφιβολίες ιδιαίτερα για τον συντελεστή ρευστοποίησης που επήλθε με τις μεταβλητές δραστηριότητες της εταιρείας Ekorda. Αυτός ο συντελεστής θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερος του 20 %.

(60)

Και, τέλος, σύμφωνα με τις σλοβακικές αρχές ο αποδέκτης δεν επεξεργάστηκε υλοποιήσιμο σχέδιο αναδιάρθρωσης και τα μέτρα που προτάθηκαν σε σχέση με τη διαδικασία εκκαθάρισης δεν μπορούν να θεωρηθούν ως μέτρα αναδιάρθρωσης.

(61)

Καθώς γεγονότα σχετικά με την περίπτωση μας διαδραματίστηκαν προ της εντάξεως της Σλοβακίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004, η Επιτροπή έπρεπε καταρχήν να ορίσει, αν έχει δικαιοδοσία να ενεργήσει σε σχέση με το επίμαχο μέτρο.

(62)

Τα μέτρα, που είχαν ισχύ εφαρμογής πριν την ένταξη και δεν είναι εφαρμόσιμα μετά την ένταξη η Επιτροπή δεν μπορεί να τα διερευνήσει ούτε με βάση τον λεγόμενο προσωρινό μηχανισμό, τον οποίο ορίζει το σημείο 3 του παραρτήματος IV του κανονισμού περί εντάξεως ούτε με τη διαδικασία που ορίζει το άρθρο 88 της συνθήκης ΕΚ Ούτε ο κανονισμός περί εντάξεως ούτε η συνθήκη ΕΚ εξουσιοδοτούν ή απαιτούν από την Επιτροπή να διερευνήσει τα εν λόγω μέτρα.

(63)

Αφετέρου δε, τα μέτρα που εφαρμόστηκαν με ισχύ μετά την ένταξη υπάγονται προφανώς σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) στη δικαιοδοσία της Επιτροπής. Για τον ορισμό του χρόνου, πότε κάθε μέτρο έχει ισχύ εφαρμογής, ως σχετικό κριτήριο λαμβάνεται υπόψη η νομικά δεσμευτική πράξη, με την οποίο το αρμόδιο εθνικό όργανο παρέχει αρωγή (14).

(64)

Ο αποδέκτης στην περίπτωση αυτή ισχυρίζεται ότι τα επίμαχα μέτρα είχαν ισχύ εφαρμογής προ της εντάξεως και μετά την ένταξη δεν ήταν εφαρμόσιμα (βλέπε σημείο 37).

(65)

Η Επιτροπή δεν μπορεί να δεχθεί τα επιχειρήματα του αποδέκτη. Το αίτημα για κίνηση διαδικασίας εκκαθάρισης δεν είναι πράξη οργάνου που παρέχει ενίσχυση, αλλά πράξη του αποδέκτη. Επίσης η απόφαση του δικαστηρίου να επιτρέψει την εκκαθάριση δεν είναι πράξη οργάνου που παρέχει ενίσχυση. Η απόφαση αυτή επέτρεψε μόνο στον αποδέκτη και τους πιστωτές του να συνεχίσουν στις διαπραγματεύσεις τους για εκκαθάριση, αλλά εμφανώς δεν αντιπροσώπευε παροχή ενίσχυσης. Δεν υπάρχει απόδειξη ότι η Διεύθυνση φορολογίας της Σλοβακικής Δημοκρατίας εξέφρασε τη συγκατάθεσή της με το επίμαχο μέτρο κατά τη συνάντηση του Δεκεμβρίου 2003. Αντιθέτως, οι σλοβακικές αρχές αρνήθηκαν οποιαδήποτε παρόμοια προσωρινή συγκατάθεση. Με την από 3 Φεβρουαρίου 2004 επιστολή τους καθαρά εκφράζει την άρνηση να δεχθεί το αίτημα εκκαθάρισης στο επίπεδο του 35 %.

(66)

Η απόφαση του αρμοδίου οργάνου να διαγράψει μέρος των αξιώσεων ελήφθη στις 9 Ιουλίου 2004, όταν η Δ.Ο.Υ. συμφώνησε με την από τον αποδέκτη προτεινόμενη εκκαθάριση.

(67)

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός αυτό, δημιουργείται το ερώτημα, εάν τα μέτρα που εφαρμόσθηκαν μετά την ένταξη, είναι άσκοπα.

(68)

Η Επιτροπή για τους λόγους αυτούς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έχει δικαιοδοσία να κρίνει τα επίμαχα μέτρα σύμφωνα με το άρθρο 88 της συνθήκης ΕΚ.

(69)

Το άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ προβλέπει ότι ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές.

(70)

Διαγραφή χρέους από δημόσιο όργανο, όπως είναι η Δ.Ο.Υ., θεωρείται ως μορφή χρήσης κρατικών πόρων. Τα μέτρα, που δίνουν πλεονέκτημα σε μεμονωμένη εταιρεία, είναι επιλεκτικά.

(71)

Έως τα γεγονότα, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα την κίνηση διαδικασίας στη περίπτωση αδυναμίας καταβολής, ο αποδέκτης ήταν δραστηριοποιημένος στην αγορά οινοπνεύματος και οινοπνευματωδών, μη οινοπνευματωδών ποτών και κονσερβοποίησης φρούτων και λαχανικών. Το 2003 ο αποδέκτης ήταν ο τρίτος σε παραγωγή οινοπνεύματος και οινοπνευματωδών στην Σλοβακία. Από την περίοδο αφαίρεσης της άδειας παραγωγής οινοπνεύματος και οινοπνευματωδών τον Μάρτιο 2004 ο αποδέκτης δραστηριοποιείται με τη χονδρική πώληση οινοπνεύματος και οινοπνευματωδών που παράγει άλλη εταιρεία — Old Herold, s.r.o. — στις παραγωγικές μονάδες του αποδέκτη, απ’ τον οποίο η εταιρεία Old Herold, s.r.o. νοικιάζει. Όλοι οι τομείς στους οποίους ο αποδέκτης ασκούσε δραστηριότητα προ της διαδικασίας εκκαθάρισης και στους οποίους δραστηριοποιείται επί του παρόντος, ανήκουν στους τομείς εμπορίου μεταξύ κρατών μελών.

(72)

Στην απόφαση να κινηθεί διαδικασία ενδελεχούς έρευνας η Επιτροπή εξέφρασε τις αμφιβολίες της, αν τα επίμαχα μέτρα δεν διατάραξαν ή δεν απειλούσαν με διαταραχή τον ανταγωνισμό της αγοράς με το να δοθεί στον αποδέκτη πλεονέκτημα, το οποίο κατά τους συνήθεις όρους της αγοράς δεν θα είχε. Με άλλα λόγια, η Επιτροπή έχει αμφιβολίες, εάν συμπεριφέρθηκε το κράτος απέναντι στον αποδέκτη ως πιστωτής στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς.

(73)

Εξακριβώθηκε ότι η εκκαθάριση είχε τους ίδιους όρους εξομοίωσης του χρέους τόσο για τους ιδιώτες πιστωτές, όσο και για την Δ.Ο.Υ. Στου πιστωτές καταβλήθηκε το 35 % του χρέους στον χρόνο που ορίσθηκε, πράγμα που ο αποδέκτης πράγματι εκπλήρωσε. Το υπόλοιπο 65 % του χρέους διαγράφηκε.

(74)

Εντούτοις, η νομική και οικονομική θέση της Δ.Ο.Υ., ήταν πριν την εκκαθάριση πλεονεκτικότερη, σε σχέση με τους ιδιώτες πιστωτές. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να διερευνηθεί, εάν η Δ.Ο.Υ. έκανε χρήση όλων των προσιτών μέσων προς απόκτηση του όσο το δυνατόν μεγαλύτερου ποσού για κάλυψη των αξιώσεών της, ως αν ενεργούσε ως πιστωτής στην ελεύθερη οικονομία της αγοράς.

(75)

Για να εξακριβωθεί, εάν πληρούνται τα κριτήρια πιστωτή στην ελεύθερη οικονομία της αγοράς, πρέπει η Επιτροπή να διαπιστώσει, εάν η Δ.Ο.Υ. εισέπραξε περισσότερα, αποδεχόμενη τους όρους διαδικασίας εκκαθάρισης που πρότεινε ο αποδέκτης, σε σύγκριση με τα πιθανά αποτελέσματα μιας διαδικασίας πτώχευσης ή φορολογικής κατάσχεσης.

(76)

Εν ολίγοις, η Σλοβακική Δημοκρατία ισχυρίζεται ότι κατά τη γνώμη της τα εν λόγω μέτρα αποτελούν κρατική ενίσχυση. Παραδέχεται ότι κατά την περίοδο της εκκαθάρισης το θέμα της κρατικής ενίσχυσης απλά δεν ελήφθη υπόψη. Ο αποδέκτης αντιθέτως ισχυρίζεται, το μέτρο δεν αποτελεί ενίσχυση και παραθέτει στοιχεία, και ιδιαίτερα τις εκθέσεις των δύο οικονομικών ελεγκτών.

(77)

Η Επιτροπή διαπίστωσε με βάση τις πληροφορίες που παρέθεσε ο αποδέκτης, όπως και στις σλοβακικές αρχές τα κάτωθι στοιχεία για την οικονομική κατάσταση του αποδέκτη το συγκεκριμένο έτος, σε έκταση σχετική με την εφαρμογή ενέργειας πιστωτή στη στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς. Η Επιτροπή δεν δύναται από τα λογιστικά βιβλία του που παράθεσε ο αποδέκτης, να διαπιστώσει στοιχεία έως στις 31 Μαρτίου 2004, ούτε στοιχεία κατά την 17η Ιουνίου 2004 που παράθεσαν οι σλοβακικές αρχές. Η Επιτροπή βέβαια δεν έχει κανένα λόγω να αμφιβάλει για την ακρίβεια αυτών των στοιχείων.

Πίνακας 3:

Οικονομική κατάσταση αποδέκτη κατά τα έτη 2003-2004 [εκατ. SKK]

(78)

Η Επιτροπή κατ’ αρχήν θα ελέγξει τα στοιχεία που κατέθεσε ο αποδέκτης προς υπεράσπιση της θέσεώς του ότι η Δ.Ο.Υ. θα εισέπραττε λιγότερα διά της πτωχευτικής διαδικασίας παρά από την εκκαθάριση. Εφόσον ούτε οι σλοβακικές αρχές ούτε ο αποδέκτης παρέθεσαν υπολογισμούς σε σχέση με τη φορολογική κατάσχεση, η Επιτροπή θα εξετάσει πόσα θα ελάμβανε η Δ.Ο.Υ. σε περίπτωση κατάσχεσης. Η Επιτροπή ταυτόχρονα θα ερευνήσει έμμεσα στοιχεία τόσο των σλοβακικών αρχών όσο και του αποδέκτη.

(79)

Η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι η έκθεση της εταιρείας Ekorda δεν αποτελεί αξιόπιστη βάση για σύγκριση της προτεινόμενης εκκαθάρισης με την πιθανή πτωχευτική διαδικασία. Οι σλοβακικές αρχές με τις αμφιβολίες αυτές συμφωνούν.

(80)

Κατ’ αρχήν η Επιτροπή παρατηρεί ότι η εταιρεία Ekorda στην έκθεσή της από 7ης Ιουλίου 2004 (μόνο δύο ημέρες πριν τη συνάντηση με τον πιστωτή) έκανε χρήση για τους υπολογισμούς της την κατάσταση των περιουσιακών στοιχείων του αποδέκτη κατά στις 31 Μαρτίου 2004. Από τον πίνακα 3 φαίνεται καθαρά ότι το επίπεδο διάφορων περιουσιακών στοιχείων κατά στις 31 Μαρτίου 2004 εμφανώς μετατράπηκε. Κατ’ αρχήν είχε πωληθεί αξιόλογο μέρος των αποθεμάτων, το οποίο επέφερε αύξηση του ρευστού. Αυτές οι αλλαγές κατά την εφαρμογή του συντελεστή ρευστοποίησης της εταιρείας Ekorda σε έκταση από 20 % για αποθέματα και βραχυπρόθεσμες αξιώσεις και 100 % για το ρευστό, αποτελούν μεγάλη αξία. Υπό την προϋπόθεση ότι ο συντελεστής ρευστοποίησης που όρισε η εταιρεία Ekordaείναι σωστός και κάνοντας χρήση τη μέθοδο που χρησιμοποιεί η εταιρεία Ekorda, ο ακόλουθος πίνακας παρουσιάζει, σε ποιο βαθμό θα ήταν τα αποτελέσματα των υπολογισμών της εταιρείας Ekorda διαφορετικά, από το εάν στηρίζονταν στα στοιχεία κατά την 28η Απριλίου 2004 και κατά την 17η Ιουνίου 2004, δηλαδή ακόμη πριν από τη συνάντηση με τους πιστωτές της 9ης Ιουλίου 2004. Από τα στοιχεία αυτά επίσης αποδεικνύεται ότι ο συντελεστής ρευστοποίησης που προτάθηκε από την εταιρεία Ekorda δεν είναι ρεαλιστικός.

Πίνακας 4:

Σύγκριση πιθανού κέρδους από την πώληση περιουσία του αποδέκτη διά της πτωχευτικής διαδικασίας [εκατ. SKK]

(81)

Είναι απαραίτητο να προσκομιστεί ότι στον εμπορικό σχεδιασμό, τον οποίο ο αποδέκτης παρουσίασε στο δικαστήριο, υπήρχε σχεδιασμός πώλησης αποθεμάτων [λιγότερο από 150] εκατ. SKK κατά την περίοδο Μάρτιος-Μάιος 2004. Η εταιρεία Ekorda θα πρέπει λοιπόν να ήταν ενήμερη ότι στη περιουσία του αποδέκτη θα επέλθει μετά τις 31 Μαρτίου 2004 σημαντική αλλαγή. Το γεγονός αυτό δεν το έλαβε υπόψη.

(82)

Εάν η εταιρεία Ekorda ελάμβανε υπόψη τη λογιστική αξία της περιουσίας του αποδέκτη κατά την 28η Απριλίου 2004, θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η απόδοση προερχόμενη από την πτώχευση θα ήταν μεγαλύτερη (238 εκατ. SKK· 6,3 εκατ. ευρώ) παρά το ποσό, που ο αποδέκτης πρότεινε με την εκκαθάριση (225 εκατ. SKK· 5,93 εκατ. ευρώ (26). Αυτό το συμπέρασμα θα ήταν σαφέστερο, εάν πραγματοποιούσαν τη μελέτη τον Ιούνιο 2004 (275 εκατ. SKK· 7,2 εκατ. ευρώ) στα πλαίσια ακόμη των προθεσμιών, που να μπορεί η Δ.Ο.Υ. να κάνει χρήση του δικαιώματος της αρνησικυρίας και να απορρίψει την πρόταση, που θα σήμανε τη λήξη της διαδικασίας εκκαθάρισης. Εκ νέου παρατηρούμε, οι υπολογισμοί αυτοί είναι αποτέλεσμα εκτιμήσεων χρήσης μεθόδων, που χρησιμοποίησε η εταιρεία Ekorda.

(83)

Η Επιτροπή βέβαια δεν μπορεί να δεχθεί τη χρήση μεθόδου, που χρησιμοποίησε η εταιρεία Ekorda, και τις προϋποθέσεις της ανάλυσής της δεν μπορεί να τις θεωρήσει ως αξιόπιστες. Την κατάληξη αυτή ενισχύουν και οι αμφιβολίες που εξέφρασαν οι σλοβακικές αρχές όπως αναφέρονται στα σημεία 55 και 60.

(84)

Η εταιρεία Ekorda καταρχήν στην έκθεσή της δεν εξηγεί, με ποιο τρόπο όρισε τους τρεις συντελεστές ρευστοποίησης. Οι σλοβακικές αρχές ανέφεραν ότι ο συντελεστής ρευστοποίησης για τα αποθέματα θα πρέπει να είναι μεγαλύτερος από 20 %.

(85)

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ο αποδέκτης είχε τη δυνατότητα να κερδίσει το 2004 [λιγότερο από 150] εκατ. SKK από την πώληση αποθεμάτων (βλέπε σημείο 30). Περισσότερο από [40-50] % της λογιστικής αξίας των αποθεμάτων, που η εταιρεία Ekorda χρησιμοποίησε ως βάση για την αξιολόγησή της. Αυτό απτά ενισχύει τον ισχυρισμό ότι το 20 % ως συντελεστής ρευστοποίησης ήταν πολύ χαμηλός. Η εξέλιξη των μελετών το 2004, όσον αφορά τα αποθέματα, ενισχύει αυτή την κατάληξη. Εκτός αυτού, από μόνος του ο αποδέκτης στα επιχειρηματικά του σχέδια εκτίμησε τα έσοδα από την πώληση αποθεμάτων κατά την περίοδο Μάρτιος-Μάιος 2004 σε [λιγότερο από 110] εκατ. SKK (βλέπε σημείο 30). Η εταιρεία Ekorda αυτή την εκτίμηση την αγνόησε. Τέλος, από τον χαρακτήρα των δραστηριοτήτων του αποδέκτη δύναται να θεωρηθεί ότι τα αποθέματα αποτελούσαν έτοιμα προϊόντα, που εύκολα θα πωλούνται απευθείας μέσω του διακινητή του καταναλωτή, και όχι ακατέργαστα, τα οποία θα χρειάζονταν περαιτέρω επεξεργασία.

(86)

Η εταιρεία EKORDA στη συνέχεια εφάρμοσε διπλή διόρθωση σε σχέση με τις βραχυπρόθεσμες εμπορικές αξιώσεις. Καταρχήν διόρθωσε τη λογιστική τους αξία κατά 40 % (η λογιστική τους αξία ήταν 166 εκατ. SKK και η αξία, που η εταιρεία Ekorda χρησιμοποίησε στους υπολογισμούς της, 98 εκατ. SKK) και στη συνέχεια επιπλέον χρησιμοποίησε χαμηλό συντελεστή ρευστοποίησης 20 %. Αυτή η μέθοδος είναι αμφισβητούμενη. Μπορούμε να δεχθούμε τη διόρθωση της λογιστικής αξίας των αξιώσεων ως έκφραση της πραγματικής αξίας το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η εταιρεία EKORDA αλλά δεν παρέχει καμία εξήγηση, γιατί τα έσοδα κατά την πτώχευση/εκκαθάριση αντιπροσώπευαν μόνο το ένα πέμπτο (20 εκατ. SKK) του ποσού, για το οποίο ο ίδιος ο αποδέκτης υπολόγιζε ότι είναι ικανός να εισπράξει από τους πιστωτές του (98 εκατ. SKK).

(87)

Ο συντελεστής ρευστοποίησης 45 % για την αμετάβλητη περιουσία φαίνεται να είναι επίσης πολύ χαμηλός. Σύμφωνα με τον αποδέκτη η αξία των περιουσιακών στοιχείων υποθηκευμένη υπέρ της Δ.Ο.Υ. ήταν 194 εκατ. SKK (27). Αυτή η αξία εκφράζεται σύμφωνα με τον αποδέκτη σε τιμές που εκτιμήθηκαν από ανεξάρτητους εκτιμητές στην αλλαγή των ετών 2003 και 2004. Σύμφωνα με την άποψη της Επιτροπής τέτοια «εκτίμηση των τιμών» θα έπρεπε να εκφράζει τη γενική αξία της περιουσίας, η οποία εκφράζει σε ποια τιμή δύναται το περιουσιακό στοιχείο να πωληθεί το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η εταιρεία Ekorda δεν παρέχει καμία εξήγηση, γιατί τα έσοδα από την πώληση της αμετάβλητης περιουσίας στα πλαίσια της πτώχευσης ανήλθε μόνο σε 45 % της λογιστικής τους αξίας των 205 εκατ. SKK (28), ενώ ο ίδιος ο αποδέκτης εκτίμησε τα περιουσιακά αυτά στοιχεία πολύ ακριβότερα.

(88)

Στον ισχυρισμό του αποδέκτη ότι θα ήταν δύσκολο να βρεθεί αγοραστής, καθώς η πλειοψηφία των μηχανών και μηχανισμών χρησιμοποιείται μόνο για την παραγωγή οινοπνεύματος και οινοπνευματωδών, μη αλκοολούχων ποτών ή κονσερβοποιημένων προϊόντων, η Επιτροπή κάνει τις εξής δύο παρατηρήσεις. Πρώτον, πρέπει να γνωστοποιηθεί ότι η «εκτίμηση των τιμών» των υποθηκευμένων ακινήτων ήταν 105 εκατ. SKK, η οποία είναι από μόνο του μεγαλύτερο από τα συνολικά έσοδα που υπολόγιζε η εταιρεία Ekorda (92 εκατ. SKK). Δεύτερον, από την εξέλιξη της εταιρείας συμπεραίνεται ότι μερικές παραγωγικές μονάδες του βρήκαν γρήγορα ενοικιαστή, μετά την αφαίρεση αδείας παραγωγής οινοπνεύματος και οινοπνευματωδών από τον αποδέκτη — Old Herold, s.r.o. Για τους λόγους αυτούς διαφαίνεται ότι υπήρξε άμεσο ενδιαφέρον του ανταγωνιστή για τις παραγωγικές μονάδες.

(89)

Την αξιοπιστία της έκθεσης της εταιρείας Ekorda στη συνέχεια επηρεάζει και ο τρόπος υπολογισμού διαφόρων καταβολών που έχουν σχέση με τη διαδικασία εκκαθάρισης, τα οποία θα αφαιρούνταν από τα συνολικά έσοδα από την πώληση περιουσίας. Ενώ η εταιρεία Ekorda αφαίρεσε για καταβολές 45 εκατ. SKK, ο αποδέκτης στα στοιχεία που έχει παρουσιάσει αναφέρει ποσό 36 εκατ. SKK και η εκτίμηση του οικονομικού ελεγκτή κυρίας Kochova είναι το ανώτερο 22 εκατ. SKK. Αυτές οι διαφορές δημιουργούν αμφιβολίες για την ακρίβεια των υπολογισμών της εταιρείας Ekorda, σε σχέση με το ύψος των καταβολών, και όσον αφορά το ύψος των εσόδων, που θα μπορούσαν να εισπραχθούν στην περίπτωση της εκκαθάρισης. Είναι αναγκαίο να παρατηρήσουμε ότι όσον αφορά την κατάσταση του αποδέκτη κατά την 17 Ιουνίου 2004 και με καταβολές 36 εκατ. SKK τα έσοδα από την πτώχευση ήταν μεγαλύτερα σε σχέση με την προτεινόμενη εκκαθάριση.

(90)

Τέλος η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι οι σλοβακικές αρχές δεν υποστηρίζουν τον ισχυρισμό του αποδέκτη ότι η Δ.Ο.Υ. είχε έκθεση της εταιρείας Ekorda στη διάθεσή της πριν τη συνάντηση των πιστωτών την 9η Ιουλίου 2004.

(91)

Σχετικά με την έκθεση της κυρίας Kochova, η Επιτροπή δεν δύναται να την κρίνει, διότι δεν την έχει στη διάθεσή της. Από τις πληροφορίες που έχουν παραθέσει δεν είναι ευδιάκριτο, πότε και για ποιο σκοπό συντάχθηκε αυτή η έκθεση και σε ποιες εκτιμήσεις και στοιχεία στηρίζεται. Η Επιτροπή βέβαια παρατήρησε ότι οι εκτιμήσεις αυτού του ελεγκτή εμφανώς διαφοροποιούνται από αυτές της εταιρείας Ekorda. Η έκθεση της πτωχευτικής διαχειρίστριας κυρίας Holovačova, γενικά μόνο σχολιάζει ότι η διαδικασία εκκαθάρισης είναι για τους πιστωτές προτιμότερη από ότι η πτώχευση. Η Επιτροπή δεν μπορεί να δεχθεί καμία από αυτές τις δύο εκθέσεις ως τεκμήρια στήριξης ή απόρριψης των ισχυρισμών του αποδέκτη ότι εκπληρώθηκε ο ρόλος του πιστωτή σε περιβάλλον οικονομίας της αγοράς.

(92)

Με βάση των στοιχείων που υπάρχουν η Επιτροπή καταλήγει, η πώληση περιουσίας μέσω της πτωχευτικής διαδικασίας κατά πάσα πιθανότητα θα έφερνε μεγαλύτερα έσοδα για τους πιστωτές του αποδέκτη. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η Δ.Ο.Υ. θα μπορούσε να ικανοποιηθεί στην πρώτη ομάδα ως διαχωρισμένος πιστωτής και επιπλέον θα λάμβανε την πλειοψηφία των εσόδων διαχωρισμένα στη δεύτερη ομάδα (συνέπεια των μεγάλων αξιώσεων σε σχέση με τους άλλους πιστωτές), η Επιτροπή έχει τη γνώμη ότι σχεδόν το σύνολο των εσόδων που θα αποκομιζόταν από την πτώχευση θα πήγαινε υπέρ της Δ.Ο.Υ.

(93)

Η Δ.Ο.Υ. σε αντίθεση με τους ιδιώτες πιστωτές ήταν εξουσιοδοτημένη να κινήσει με δική του πρωτοβουλία φορολογική κατάσχεση πουλώντας ακίνητα, μηχανές και εξαρτήματα ή την εταιρεία ως σύνολο. Η Επιτροπή θεωρεί το επιχείρημα του αποδέκτη ότι η διαδικασία εκκαθάρισης προστατεύει την εταιρεία από τη φορολογική κατάσχεση, ως μη σχετικό. Όπως επιβεβαίωσαν οι σλοβακικές αρχές, η φορολογική κατάσχεση ήταν πραγματική λύση για την Δ.Ο.Υ., είτε πριν την κίνηση της διαδικασίας εκκαθάρισης ή μετά από βέτο στην προτεινόμενη εκκαθάριση από την Δ.Ο.Υ. Είναι λοιπόν απαραίτητο να διερευνηθεί αυτή η πιθανότητα κατά την εφαρμογή του ρόλου του πιστωτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς. Ο αποδέκτης δεν συγκρίνει την προτεινόμενη εκκαθάριση με τα πιθανά αποτελέσματα της φορολογικής κατάσχεσης.

(94)

Η Επιτροπή στην ανάλυσή της στηρίζεται στα στοιχεία που έχει παραθέσει ο αποδέκτης, όπως και σε αυτά των σλοβακικών αρχών. Σε σχέση με τα ανωτέρω είναι απαραίτητο να αναφερθεί ότι οι σλοβακικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι η εγγύηση υπέρ της Δ.Ο.Υ. ανέρχονταν σε 397 εκατ. SKK, όπως διαφαίνεται στην απόφαση για κίνηση διαδικασίας ενδελεχούς έρευνας. Αυτή η αξία απορρέει κατ’ ισχυρισμόν από τα λογιστικά βιβλία του αποδέκτη. Ο αποδέκτης από την άλλη μεριά ισχυρίζεται ότι η αξία της υποθηκευμένης περιουσίας όπως αναφέρεται «εκτίμηση των τιμών» είναι 194 εκατ. SKK (βλέπε σημείο 17). Αν και η Επιτροπή δεν χρειάζεται να ερευνήσει, ποιο στοιχείο είναι το ακριβές, μπορεί να βγάλει συμπεράσματα.

(95)

Καταρχήν, η εγγύηση ήταν το αντάλλαγμα για την παράταση καταβολής των φόρων από τον αποδέκτη, όπως ορίζει ο αρμόδιος νόμος. Αν η αξία της περιουσίας του αποδέκτη ήταν στην πραγματικότητα μόνο το μισό της αξίας της εγγυήσεως, όπως αναφέρεται στην έκθεση του εμπειρογνώμονα που παρουσίασε ο αποδέκτης, σημαίνει ότι, οι εγγυήσεις που ζητά το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι ικανοποιητικές. Υπό αυτές τις συνθήκες οι αναβολές καταβολής φόρων που επέτρεψε το κράτος κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ Νοεμβρίου 2002 - Νοεμβρίου 2003 συνολικού ύψους 477 εκατ. SKK με μεγάλη πιθανότητα δεν ανταποκρίνονταν με την εφαρμογή του ρόλου του πιστωτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς. Εφόσον οι εν λόγω αναβολές είχαν ισχύ εφαρμογής πριν την ένταξη δεν ισχύουν μετά από αυτήν, η Επιτροπή δεν έχει δικαιοδοσία να κρίνει τη συμβατότητα αυτών των μέτρων με την κοινή αγορά. Σε σχέση με την περίπτωση, επίσης δεν είναι αναγκαίο, η Επιτροπή να διερευνήσει, εάν τα μέτρα αυτά αποτελούν κρατική ενίσχυση. Εάν όμως οι ανωτέρω αναβολές καταβολής φόρων αποτελούν κρατική ενίσχυση, δεν μπορούμε να αναφερθούμε στη αρχή του πιστωτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς, εφόσον υπό αυτούς τους όρους μη καταβληθείς φόρος αργότερα (εν μέρει) παραγράφηκε.

(96)

Δεύτερον, και κατά τον υπολογισμό των εσόδων από τη φορολογική κατάσχεση γινόταν χρήση της, από τον αποδέκτη, παρουσιαζόμενης χαμηλότερης αξίας, ο πιστωτής στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς, εάν είχε αυτή τη δυνατότητα, θα προτιμούσε την κατάσχεση παρά τη διαδικασία εκκαθάρισης.

(97)

Κατά τη φορολογική κατάσχεση μπορεί η Δ.Ο.Υ. να πωλήσει απευθείας περιουσιακά στοιχεία (αξιώσεις και άλλα αμετάβλητα περιουσιακά στοιχεία, κινητή περιουσία, ακίνητα) του οφειλέτη. Κατά το χρονικό διάστημα, που η Δ.Ο.Υ. ψήφιζε υπέρ της εκκαθάρισης, ο αποδέκτης είχε αποθέματα αξίας 84 εκατ. SKK, εκτελεστέες αξιώσεις ύψους 63 εκατ. SKK και ρευστό 161 εκατ. SKK (βλέπε σημείο 54). Πρέπει να υπογραμμισθεί ότι η αξία μόνο της αμετάβλητης περιουσίας (308 εκατ. SKK· 8,1 εκατ. ευρώ) θα ξεπερνούσε τα έσοδα από την εκκαθάριση (225 εκατ. SKK· 5,93 εκατ. ευρώ). Και στην περίπτωση που αφαιρούσαμε τις αξιώσεις (29), από μόνη της η αξία των υπόλοιπων αμετάβλητων περιουσιακών στοιχείων (245 εκατ. SKK· 6,4 εκατ. ευρώ) και πάλι θα ξεπερνούσε τα έσοδα από την εκκαθάριση. Εκτός αυτού ο αποδέκτης είχε και άλλη, αμετάβλητη περιουσία, της οποίας η αξία θα ήταν το λιγότερο 194 εκατ. SKK.

(98)

Η φορολογική κατάσχεση δεν θα επέφερε τέλη, που καταβάλλονται κατά τη διαδικασία εκκαθάρισης. Είναι διαδικασία, που κινεί και διαχειρίζεται μόνη της η Δ.Ο.Υ., μπορεί για αυτό να θεωρηθεί ότι θα πραγματοποιούταν γρήγορα.

(99)

Η Επιτροπή για αυτούς τους λόγους κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η φορολογική κατάσχεση της περιουσίας του αποδέκτη θα επέφερε μεγαλύτερα έσοδα από ότι η εκκαθάριση.

(100)

Η Επιτροπή λαμβάνει ειδικά υπόψη της την επιστολή των σλοβακικών αρχών, που απέστειλε ο Διευθυντής της Φορολογικής Διεύθυνσης της Σλοβακικής Δημοκρατίας στον, σε αυτόν υφιστάμενο, Διευθυντή της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. (βλέπε σημείο 57). Αυτή η επιστολή αποτελεί καθαρή απόδειξη ότι ο Διευθυντής της Φορολογικής Διεύθυνσης της Σλοβακικής Δημοκρατίας (ο οποίος είχε απευθείας συναντήσεις με τον αποδέκτη) ήταν κατά της πρότασης εκκαθάρισης και έδωσε στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. καθαρή εντολή, να μη ψηφίσει υπέρ αυτής της πρότασης. Ως επιχείρημα στην επιστολή αναφερόταν ότι η προτεινόμενη εκκαθάριση «δεν είναι συμφέρουσα» για το κράτος.

(101)

Ο σλοβακικές αρχές επίσης απέδειξαν ότι υπήρχε καθαρή εντολή για τις Δ.Ο.Υ. από τις αρχές του έτους 2004 από το υπουργείο Οικονομίας, να μη αποδέχονται εκκαθαριστικές διαδικασίες σε περιπτώσεις προτάσεων για παραγραφή φόρων από τις Δ.Ο.Υ. (30). Αυτή η εγκύκλιος εκδόθηκε με αφορμή τη μεταρρύθμιση του αρμόδιου νόμου περί φορολόγησης την 1η Ιανουαρίου 2004 στα πλαίσια της προσπάθειας να αυξηθεί η πειθαρχία σε σχέση με τις καταβολές των φόρων.

(102)

Η Επιτροπή επίσης αναφέρει ότι η ίδια η Δ.Ο.Υ. ήδη από τις 2 Αυγούστου 2004, δηλαδή ούτε ένα μήνα μετά την αποδοχή της εκκαθάρισης, κατά αυτής της απόφασης κατέθεσε έφεση.

(103)

Ο αποδέκτης ανέφερε ότι η Δ.Ο.Υ. συμφώνησε με την εκκαθάριση ακόμη πριν ο αποδέκτης κινήσει τη διαδικασία. Η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι τα στοιχεία που παρέθεσε ο αποδέκτης αποδεικνύουν το αντίθετο. Ο διευθυντής της Φορολογικής Διεύθυνσης στην από 3 Φεβρουαρίου 2004 επιστολή του προς τον αποδέκτη αναφέρει ότι, αν και διαδικαστικά δεν είναι κατά της διαδικασίας εκκαθάρισης, δεν συμφωνεί με την πρόταση του αποδέκτη με την εξομοίωση αποπληρωμής των φόρων στο ποσοστό του 35 %.

(104)

Με βάση αυτό το πειστήριο μπορεί η Επιτροπή να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα ότι οι σλοβακικές αρχές ήταν κατά της διαδικασίας εκκαθάρισης, που πρότεινε ο αποδέκτης, και ήταν κατά ακόμη και προ της κινήσεως της διαδικασίας εκκαθάρισης στις 8 Μαρτίου 2004, προ της ψηφοφορίας των πιστωτών στις 9 Ιουλίου 2004 όπως και μετά τη δικαστική συγκατάθεση.

(105)

Ο αποδέκτης ισχυρίζεται ότι θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη οι μακροπρόθεσμες διαστάσεις, όπως η συνέχιση των φορολογικών εσόδων υπέρ του κράτους (βλέπε σημείο 46).

(106)

Κατ’ αρχήν, είναι απαραίτητο να αναφερθεί ότι ρόλος του πιστωτή στα πλαίσια της οικονομία της αγοράς διαφοροποιείται από τον ρόλο του επενδυτή στα πλαίσια της οικονομία της αγοράς. Ενώ ο επενδυτής στα πλαίσια της οικονομία της αγοράς είναι σε θέση να αποφασίσει, αν θα συνεργαστεί με μία εταιρεία και θα κατευθύνεται από μακροπρόθεσμη στρατηγική με προοπτική να κερδίσει φυσιολογικά κέρδη από την επένδυσή του (31), ο «πιστωτής στα πλαίσια της οικονομία της αγοράς», ο οποίος ήδη είναι σε εμπορική ή δημόσια σχέση με την εταιρεία που αδυνατεί να καταβάλει τις πληρωμές της, θα προσπαθήσει να καταφέρει να του επιστραφούν τα οφειλόμενα ποσά (32) με όσο καλύτερες προϋποθέσεις γίνεται από την άποψη τόσο τη χρονική όσο και την ποσοτική. Τα κίνητρα του υποτιθέμενου επενδυτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς και του επενδυτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς είναι λοιπόν διαφορετικά. Το δίκαιο για το λόγο αυτό έχει διαφοροποιήσει τους ρόλους ξεχωριστά για τις δύο αυτές περιπτώσεις.

(107)

Δεύτερον, σε σχέση με την αναλογία πιστωτής - προμηθευτής, είναι σημαντικό να αναφερθεί, ο χαρακτήρας τέτοιων αξιώσεων του πιστωτή και κρατικών αξιώσεων είναι στη βάση τους διαφορετικές. Καθώς οι σχέσεις προμηθευτή με εταιρεία που αδυνατεί να πληρώσει τα χρέη της είναι αποκλειστικά σχέσεις που πηγάζουν από συμβάσεις, ο προμηθευτής από την απώλεια του εμπορικού συνεταίρου πραγματικά θα ζημιωθεί. Εάν η χρεωμένη εταιρεία πτωχεύσει ή πωληθεί, ο προμηθευτής θα πρέπει να βρει νέο πελάτη ή να υπογράψει συμφωνία με τον νέο ιδιοκτήτη. Το ρίσκο είναι μεγάλο εάν η εξάρτησή του από τη χρεοκοπημένη εταιρεία είναι μεγάλης έκτασης. Ένας τέτοιος πιστωτής θα είναι πραγματικά προσεκτικότερος στο μέλλον. Παρ’ όλα αυτά οι σχέσεις κράτους και χρεοκοπημένης εταιρείας βασίζονται στο δημόσιο δίκαιο, για αυτό δεν είναι εξαρτημένες από τις επιθυμίες τους. Κάθε νέος ιδιοκτήτης, που αναλαμβάνει την περιουσία εταιρείας που τελεί σε πτώχευση, αυτομάτως υποχρεούται να καταβάλει φόρους. Εκτός αυτού το κράτος δεν είναι ποτέ εξαρτημένο από έναν φορολογούμενο. Τέλος, το σημαντικότερο επιχείρημα είναι ότι το κράτος κατά την είσπραξη των φόρων ποτέ δεν το κάνει υπό το πρίσμα του κέρδους και δεν συμπεριφέρεται εμπορικά και με επιχειρηματικά κίνητρα. Η αναφερόμενη αναλογία λοιπόν δεν είναι έγκυρη.

(108)

Η Επιτροπή έχει τη γνώμη ότι η θέση του κράτους υπό αυτές τις συνθήκες δεν συγκρίνεται με τη θέση υποτιθέμενου επενδυτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς ή υποτιθέμενου εξαρτημένου πιστωτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς. Για αυτό η απώλεια μελλοντικών φόρων δεν λαμβάνεται υπόψη κατά την εφαρμογή της αρχής του πιστωτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς.

(109)

Από τους φόρους που έχει καταβάλει ο αποδέκτης συμπεραίνεται ότι η πλειοψηφία των φόρων που κατέβαλε από το έτος 1995 ήταν έμμεσοι φόροι (φόροι κατανάλωσης και ΦΠΑ). Εφόσον λοιπόν τους φόρους αυτούς τους καταβάλουν οι καταναλωτές, η πτώχευση του αποδέκτη δεν θα επηρέαζε την είσπραξή τους, αφού οι καταναλωτές θα συνέχιζαν να αγοράζουν φορολογημένα προϊόντα (στην περίπτωσή μας οινοπνευματώδη και οινόπνευμα) από άλλους παραγωγούς. Το επιχείρημα του αποδέκτη που αφορά τη μελλοντική μεγάλη σε έκταση απώλεια φόρων δεν είναι αξιόπιστο.

(110)

Με βάση τις ανωτέρω αποδείξεις η Επιτροπή συμπεραίνει ότι στην περίπτωση αυτή δεν εκπληρώθηκε ο ρόλος του πιστωτή στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς και το κράτος παραχώρησε στον αποδέκτη πλεονέκτημα, που δεν θα είχε τη δυνατότητα να λάβει υπό συνθήκες της ελεύθερης αγοράς.

(111)

Για τον λόγο αυτό η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι το επίμαχο μέτρο αντιπροσωπεύει κρατική ενίσχυση με βάση το άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ.

(112)

Η κρατική ενίσχυση που έλαβε ο αποδέκτης είναι ίση με το οφειλόμενο ποσό που παραγράφηκε από την Δ.Ο.Υ. στα πλαίσια της διαδικασίας εκκαθάρισης, δηλαδή 416 515 990 SKK.

(113)

Πρωταρχικός σκοπός του μέτρου είναι να ενισχύσει την εταιρεία που βρίσκεται σε δυσχέρεια. Σ' αυτές τις περιπτώσεις δύναται να εφαρμοστεί η εξαίρεση σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ, που επιτρέπει την κρατική ενίσχυση προς στήριξη της ανάπτυξης μερικών οικονομικών τομέων, εφόσον η ενίσχυση αυτή δεν επηρεάζει αρνητικά τις συνθήκες εμπορίου σε τέτοια έκταση, που θα την έθετε σε αντίθεση με τα κοινά συμφέροντα, και εφόσον τηρούνται οι αρμόδιοι όροι.

(114)

Υπό το πρίσμα του παραγωγικού χαρτοφυλακίου του αποδέκτη η Επιτροπή εξέτασε, εάν στη περίπτωση αυτή εφαρμόζονται οι ειδικά όροι για το τομέα της γεωργίας. Η Επιτροπή με βάση στοιχεία για τον κύκλο εργασιών του αποδέκτη που παρουσίασαν οι σλοβακικές αρχές μέσω της διαδικασίας ενδελεχούς έρευνας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πλειοψηφία των προϊόντων του αποδέκτη δεν είναι προϊόντα που προσδιορίζονται στο παράρτημα I της συνθήκης ΕΚ, και για αυτό σε αυτά εφαρμόζονται οι γενικοί κανόνες περί κρατικής ενίσχυσης.

(115)

Ο αποδέκτης στις παρατηρήσεις του επί της αποφάσεως να κινηθεί διαδικασία ενδελεχούς έρευνας εξέφρασε αντιρρήσεις κατά των στοιχείων για τον κύκλο εργασιών του που παρουσίασαν πριν οι σλοβακικές αρχές (βλέπε πίνακα 1), αλλά δεν εξέφρασε αντιρρήσεις κατά της απόφασης της Επιτροπής να στηρίξει την αξιολόγησή της στους γενικούς κανονισμούς περί κρατικής ενισχύσεως. Χωρίς προσπάθεια να αποδείξει, εάν τα στοιχεία που παρουσίασε ο αποδέκτης είναι επακριβή (33), η Επιτροπή έλεγξε, εάν το αναφερόμενο συμπέρασμα θα στεκόταν κατά την εξέταση νέων στοιχείων. Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κύκλο εργασιών του αποδέκτη αποτελούν προϊόντα, που δεν ανήκουν μεταξύ των προϊόντων που προσδιορίζονται στο παράρτημα I της συνθήκης ΕΚ. Γι’ αυτό και σε αυτά εφαρμόζοντα οι γενικοί, και όχι οι ειδικοί κανονισμοί περί κρατικής ενισχύσεως.

(116)

Η ενίσχυση για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση εταιρείας που βρίσκεται σε δυσχέρεια καθορίζεται από εγκυκλίους της Κοινότητας περί κρατικής ενισχύσεως για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων (34) (εφεξής «νέες οδηγίες»), που αντικαθιστούν τη φρασεολογία που χρησιμοποιείται από το 1999 (35) (εφεξής «οδηγίες από το 1999»).

(117)

Στους προσωρινούς κανονισμούς των νέων οδηγιών καθορίζεται ότι οι νέες οδηγίες εφαρμόζονται για την αξιολόγηση οποιασδήποτε ενισχύσεως για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων την οποία παρέχουν χωρίς την έγκριση της Επιτροπής (μη νόμιμη ενίσχυση), εάν μέρος ή το σύνολο της ενίσχυσης έχει δοθεί μετά την 1η Οκτωβρίου 2004, δηλαδή μετά τη δημοσίευση των νέων οδηγιών στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σημείο 104). Εάν η ενίσχυση είχε μη νομίμως παρασχεθεί πριν την 1η Οκτωβρίου 2004, η έρευνα θα κατευθύνεται με βάση τις εν ισχύ οδηγίες αυτής της περιόδου, που εφαρμόσθηκε το μέτρο της ενίσχυσης (σημείο 104).

(118)

Η Επιτροπή αναφέρει ότι η έγκριση εκκαθάρισης από τη Δ.Ο.Υ. εκδόθηκε στις 9 Ιουλίου 2004 και είχε ισχύ εφαρμογής την 23η Ιουλίου 2004. Άρα η ενίσχυση είχε μη νομίμως παρασχεθεί πριν την 1η Οκτωβρίου 2004. Εφαρμόζονται έτσι οι οδηγίες από το 1999, εν ισχύ την περίοδο, που εφαρμόσθηκε το μέτρο της ενίσχυσης.

(119)

Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο αποδέκτης είναι μεσαία επιχείρηση σύμφωνα με τους Κανονισμούς της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 70/2001 και την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ περί κρατικής ενισχύσεως μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (36).

(120)

Η επιχείρηση σύμφωνα με το σημείο 5 στοιχείο γ) της οδηγίας από το 1999 θεωρείται χρεοκοπημένη, εάν σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία πληροί τα κριτήρια, για να τεθεί σε διαδικασία συλλογικής χρεοκοπίας.

(121)

Ο αποδέκτης ήταν συμμέτοχος διαδικασίας εκκαθάρισης, η οποία στα πλαίσια του προσδιορισμού του νόμου περί πτώχευσης μπορεί να εφαρμοστεί σε χρεοκοπημένες επιχειρήσει. Για αυτό νομιμοποιείται να δεχθεί ενίσχυση για διάσωση και αναδιάρθρωση.

(122)

Τα επίμαχα μέτρα αρχικά παρουσίαζαν οι σλοβακικές αρχές ως μέτρα για τη διάσωση της επιχείρησης. Σύμφωνα με την οδηγία από το 1999 η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες για τη συμβατότητα της ενίσχυσης ως ενίσχυσης για διάσωση για τους λόγους που αναφέρονται στο μέρος III.

(123)

Ούτε οι σλοβακικές αρχές ούτε ο αποδέκτης εξέφρασαν αμφιβολίες επ’ αυτού. Στην Επιτροπή δεν κατατέθηκαν νέα στοιχεία για αυτό το σημείο.

(124)

Εφόσον οι ανωτέρω αμφιβολίες δεν απομακρύνθηκαν, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ενίσχυση δεν είναι συμβατή ως ενίσχυση σύμφωνα με την οδηγία από το έτος 1999.

(125)

Η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες, αμφιβολίες για τη συμβατότητα της ενίσχυσης ως ενίσχυσης για αναδιάρθρωση σύμφωνα με την οδηγία από το έτος 1999 για τους λόγους που αναφέρονται στο μέρος III.

(126)

Η Επιτροπή γνωστοποιεί ότι οι σλοβακικές αρχές, οι οποίες έχουν την υποχρέωση να αποδείξουν ότι η κρατική ενίσχυση είναι σε εναρμόνιση με την κοινή αγορά, δεν παρέθεσαν νέα στοιχεία προς ενίσχυση αυτής. Η Επιτροπή εξέτασε λεπτομερώς τις παρατηρήσεις που παρουσίασε ο αποδέκτης.

(127)

Σύμφωνα με την οδηγία του 1999 θα πρέπει η παρασχόμενη ενίσχυση για αναδιάρθρωση να σχετίζεται και να προϋποθέτεται από την εφαρμογή υλοποιήσιμου σχεδίου αναδιάρθρωσης για την επαναφορά μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας της εταιρείας. Το Κ.Μ. δεσμεύεται επί του σχεδίου αυτού, το οποίο θα πρέπει να εγκριθεί από την Επιτροπή. Η αδυναμία της εταιρείας να καταρτίσει σχέδιο θεωρείται ως κατάχρηση της ενίσχυσης.

(128)

Το σχέδιο αναδιάρθρωσης θα πρέπει θα πρέπει να επαναφέρει στην αποδέκτη τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα σε εύλογο χρονικό διάστημα στα πλαίσια και βάση ρεαλιστικών προϋποθέσεων όσον αφορά τους όρους της μελλοντικής λειτουργίας. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να περιγράφει τις συνθήκες που δημιούργησαν τις συνθήκες πτώχευσης της επιχείρησης, και να προτείνει επαρκή μέτρα προς επίλυση της καταστάσεως. Τα μέτρα αναδιάρθρωσης δεν θα πρέπει να στηρίζονται στην ενίσχυση που δίδεται ως παραγραφή των χρεών και των ζημιών χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι λόγοι που δημιούργησαν την κατάσταση αυτή.

(129)

Για τις επιχειρήσεις, που εδρεύουν σε περιφέρειες όπου παρέχεται ενίσχυση, και για τις μικρές και μεσαίες εταιρείες, οι οδηγίες από το 1999 καθορίζουν ότι οι προϋποθέσεις για να τους εγκριθεί ενίσχυση μπορεί να είναι λιγότερο αυστηρές, εφόσον αφορά την εφαρμογή αντισταθμιστικών μέτρων και περιέχουν διαχείριση παρακολούθησης. Οι συνθήκες αυτές όμως δεν αποσυνδέουν τις επιχειρήσεις αυτές από την υποχρέωση να καταστρώσουν σχέδιο αναδιάρθρωσης και τα ΚΜ από την υποχρέωση να παρέχουν ενίσχυση για αναδιάρθρωση υπό την προϋπόθεση της εφαρμογής αντισταθμιστικών μέτρων.

(130)

Μετά την εκκίνηση της διαδικασίας ενδελεχούς έρευνας οι σλοβακικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι το επιχειρηματικό σχέδιο, που έχει ως υποχρέωση ο αποδέκτης να καταστρώσει ως προϋπόθεση για να κινηθεί η διαδικασία εκκαθάρισης, ελέγχτηκε μόνο από το αρμόδιο δικαστήριο, δηλαδή όχι από το όργανο που παρέχει την ενίσχυση, και ότι ούτε το δικαστήριο, ούτε η Δ.Ο.Υ. παρακολούθησαν την εφαρμογή του σχεδίου.

(131)

Ο αποδέκτης σε αντίκρουση με αυτά, δήλωσε ότι η Δ.Ο.Υ. μελέτησε την ικανότητα του επιχειρηματικού σχεδίου να επαναφέρει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα πριν εγκριθεί η εκκαθάριση, στους ισχυρισμούς τους όμως δεν παράθεσαν στοιχεία.

(132)

Ο αποδέκτης στη συνέχεια ισχυρίζεται ότι η απουσία σχεδίου αναδιάρθρωσης δεν είναι σε κατάσταση ex post αξιολόγηση της ενίσχυσης για την Επιτροπή σχετική, αφού η Επιτροπή μπορεί πλέον να πεισθεί, εάν ο αποδέκτης είναι πλέον βιώσιμος. Σύμφωνα με τον αποδέκτη, τυπικό σχέδιο αναδιάρθρωσης μπορεί να ζητηθεί μόνο σε περίπτωση αξιολόγησης ex ante και μόνο σε αξιολογήσεις που εφαρμόζονται σύμφωνα με τις οδηγίες από το 1999.

(133)

Αυτή η επιχειρηματολογία δεν είναι σωστή. Οι οδηγίες από το έτος 1999 εφαρμόζονται σε αξιολογήσεις συμβατές, όπως και σε μη νόμιμες ενισχύσεις. Κατά την αξιολόγηση ισχύει πάντα η προϋπόθεση ότι η ενίσχυση αναδιάρθρωσης συνδέεται με ικανό σχέδιο αναδιάρθρωσης. Η Επιτροπή πρέπει να αξιολογεί με βάση στοιχεία γνωστά την περίοδο παροχής της ενίσχυσης.

(134)

Τέλος μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η Δ.Ο.Υ. ως όργανο που παρέχει την ενίσχυση δεν είχε τη δυνατότητα αξιολόγησης του σχεδίου αναδιάρθρωσης και να συσχετίσει την παραγραφή των οφελών με την εφαρμογή του, η οποία θα τελούσε υπό αυστηρή παρακολούθηση. Από αυτό συμπεράνουμε ότι δεν εκπληρώθηκε η πρώτη, τυπική, προϋπόθεση, η οποία εφαρμόζεται σε όλη της την έκταση και κατά την ex post αξιολόγηση.

(135)

Σε σχέση με το περιεχόμενο του επιχειρηματικού σχεδίου, οι σλοβακικές αρχές δεν παρουσίασαν κανένα στοιχείο, που να απομάκρυνε τις αμφιβολίες της Επιτροπής με το εάν το σχέδιο είναι πράγματι αντιαρθριτικό όπως ορίζεται από τις οδηγίες του 1999.

(136)

Η Επιτροπή θα πρέπει να στηρίξει το συμπέρασμά της, που την οδήγησε στην απόφαση να κινήσει διαδικασία ενδελεχούς έρευνας. Το επιχειρηματικό σχέδιο που παρουσιάστηκε είναι σχέδιο που εξετάζει μόνο τα επείγοντα προβλήματα του αποδέκτη, που αφορούσαν την αύξηση του δημόσιου χρέους. Το σχέδιο αυτό δεν αναλύει καθόλου τις συγκυρίες, που επέφεραν χρεοκοπία στον αποδέκτη, ούτε την οικονομική κατάσταση της εταιρείας την περίοδο αυτή και τα οικονομικά μέσα. Καθώς τέτοια μελέτη απουσίαζε, ο αποδέκτης πρότεινε συγκεκριμένα βήματα επίλυσης συγκεκριμένων αιτιών, που επέφεραν τη χρεοκοπία. Το μοναδικό μέτρο, που παρουσιάζεται αναλυτικά, είναι η προτεινόμενη οικονομική αναδιάρθρωση μέσω της εκκαθάρισης με τους πιστωτές.

(137)

Στο σχέδιο δεν αναφέρεται καθόλου η αύξηση του προσωπικού κεφαλαίου του αποδέκτη, το οποίο ο αποδέκτης παρουσίασε ως ένα από τα μέτρα αναδιάρθρωσης. Κανένα από τα στοιχεία του φακέλου δεν αποδεικνύουν ότι η αύξηση του κεφαλαίου της εταιρείας Hydree Slovakia μπορεί να θεωρηθεί ως μέτρο που θα εξασφάλιζε ότι ο αποδέκτης για ένα μακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα δεν θα επαναλάβει τη στρατηγική του της χρηματοδότησης της λειτουργίας του να στηρίζει στη μη καταβολή ΦΠΑ και καταναλωτικών φόρων, η οποία στο τέλος επέφερε και την πτώχευση. Οι σλοβακικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι η αύξηση κεφαλαίου δεν μείωσε τον κίνδυνο επανάληψης των οικονομικών δυσχερειών. Οι αμφιβολίες αυτές είναι ισχυρότερες, εάν ληφθεί υπόψη ότι η αύξηση του κεφαλαίου ήταν της τάξης των 21 εκατ. SKK και το αναδιαρθρωτικό χρέος 644 εκατ. SKK.

(138)

Από μόνης της, η αύξηση κεφαλαίου, δεν είναι απόδειξη εμπιστοσύνης της αγοράς κατά την επαναφορά της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του αποδέκτη. Η Επιτροπή παρατηρεί ότι ο αποδέκτης, παρά τη μεγάλη προσπάθειά του, δεν κατάφερε να λάβει δάνειο από ιδιωτική τράπεζα.

(139)

Η Επιτροπή στη συνέχεια αναφέρει ότι η ενοικίαση της μονάδος παραγωγής στον ανταγωνιστή του αποδέκτη, την εταιρεία Old Herold s.r.o., ήταν καθαρό αποτέλεσμα του γεγονότος ότι ο αποδέκτης έχασε τη άδεια παραγωγής οινοπνεύματος και οινοπνευματωδών, και όχι του ότι αυτή θα ήταν επιζήμια και άρα απαιτούσε αναδιάρθρωση. Είναι επίσης γεγονός ότι ο αποδέκτης θα μπορούσε να αιτηθεί νέα άδεια μετά το πέρας της εκκαθάρισης, αλλά δεν κατέθεσε αίτηση. Η Επιτροπή βέβαια παρατηρεί ότι ο αποδέκτης συνεχίζει να πουλά προϊόντα που παράγει η εταιρεία Old Herold στις μονάδες του αποδέκτη με τα διακριτικά του αποδέκτη, πώληση την οποία σχεδιάζει να αυξήσει, όπως αναφέρει στην ετήσια έκθεση για την περίοδο από 29 Απριλίου 2004 έως 30 Δεκεμβρίου 2004. Την ενοικίαση της παραγωγικής μονάδας δεν μπορούμε λοιπόν να τη θεωρήσουμε ως μέτρο αναδιάρθρωσης, εφόσον με βάση τα γνωστά στοιχεία δεν υπήρξε η ανάγκη η μονάδα αυτή της παραγωγής να αναδιαρθρωθεί.

(140)

Όσον αφορά τα προτεινόμενα μέτρα στο επιχειρηματικό σχέδιο, οι αμφιβολίες της Επιτροπής παραμένουν. Τα μέτρα αυτά είναι απλές δραστηριότητες στα πλαίσια της κοινής εμπορικής δραστηριότητας, και όχι ριζοσπαστικά μέτρα (πώληση παλαιών μονάδων ή οχημάτων). Τα δύο βασικά προτεινόμενα μέτρα (παύση παραγωγής μη επικερδών αναψυκτικών και η πώληση μερικών ακινήτων) παρουσιάστηκαν με ακαθόριστο τρόπο, χωρίς την αναφορά συγκεκριμένων προϊόντων και χρονικού ορίζοντα. Οι σλοβακικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι τα ακίνητα που ήταν προς πώληση (διοικητικό κτήριο, καταστήματα και χώροι αναψυχής) δεν πωλήθηκαν κατά την 10η Οκτωβρίου 2005, δηλ. ότι το σχεδιαζόμενο μέτρο δεν εφαρμόσθηκε όπως παρουσιάσθηκε.

(141)

Με βάση την απουσία τυπικού σχεδίου αναδιάρθρωσης σε συνάρτηση με την απουσία έκθεσης χρεοκοπίας, μέτρα απαραίτητα για την επίλυση τέτοιων προβλημάτων όπως και την απουσία προϋποθέσεων αγοράς και προοπτικής η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το επιχειρηματικό σχέδιο που παρουσίασε ο αποδέκτης δεν είναι πραγματικό σχέδιο αναδιάρθρωσης όπως ορίζεται από τις οδηγίες από το 1999 (37). Οι αμφιβολίες της Επιτροπής ότι ο αποδέκτης θα επαναφέρει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του συνεχίζουν να υπάρχουν.

(142)

Το συμπέρασμα της Επιτροπής ότι υπό το πρίσμα της απουσίας του σχεδίου αναδιάρθρωσης οι αμφιβολίες της για επιστροφή μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας της εταιρείας παραμένουν, αποτελούν από μόνες τους απόδειξη ότι η ενίσχυση δεν είναι συμβατή με την ενιαία αγορά. Παρ’ όλα αυτά η Επιτροπή θα εκτιμήσει και άλλα ουσιώδη κριτήρια που περιέχοντα στις οδηγίες του 1999, το γεγονός δηλαδή ότι η ενίσχυση πρέπει να είναι περιορισμένη στο απολύτως ελάχιστο.

(143)

Σύμφωνα με το σημείο 40 της οδηγίας του 1999 θα πρέπει το ύψος και η αναλογία της ενίσχυσης να περιορίζεται στο απολύτως ελάχιστο, η οποία θα επιτρέπει την αναδιάρθρωση με βάση την υπάρχουσα δυνατότητα χρηματοδότησης του αποδέκτη. Ο αποδέκτης θα πρέπει να παρέχει σημαντική χορηγία για την αναδιάρθρωση από δικά του αποθέματα.

(144)

Η δαπάνη για την αναδιάρθρωση ανήλθε σε 644 591 440 SKK (16,96 εκατ. ευρώ), που αντιπροσωπεύει το σύνολο του αναδιαρθρωτικού χρέους στα πλαίσια της εκκαθάρισης. Ο αποδέκτης κατέβαλε το 35 % του συνολικού ποσού, δηλαδή 225 607 028 SKK (5,93 εκατ. ευρώ).

(145)

Οι σλοβακικές αρχές δεν έδωσαν εξηγήσεις επί των αμφιβολιών που εξέφρασε επ' αυτού η Επιτροπή. Ο αποδέκτης εξήγησε τον τρόπο χρηματοδότησης αποπληρωμής του χρέους, υπόλοιπο από την εκκαθάριση (βλέπε σημείο 30). Κατ’ ισχυρισμόν του αποδέκτη αυτός κατέβαλε [λιγότερο από 300] εκατ. SKK ([λιγότερο από 7,9] εκατ. ευρώ).

(146)

Κατ’ αρχήν, η Επιτροπή παρουσιάζει ότι τα οικονομικά του αποδέκτη, ήταν μεγαλύτερα της οφειλής που υπήρξε μετά το κλείσιμο της εκκαθάρισης. Αυτό αποδεικνύει ότι η ενίσχυση δεν περιορίστηκε στο απολύτως ελάχιστο.

(147)

Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το δάνειο που δόθηκε στην εταιρεία Old Herold δεν πληροί τις προϋποθέσεις υπαρκτής παροχής σύμφωνα με την οδηγία του 1999. Οι δεσμεύσεις αντιπροσωπεύουν μόνιμη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της επιχείρησης. Είναι βραχυπρόθεσμα δάνεια, που θα πρέπει όμως να επιστραφούν. Η επιχείρηση έχει στη διάθεσή της συμπληρωματικές πηγές για αναδιάρθρωση μόνο όταν οι προμηθευτές δεσμεύονται να δώσουν παράταση στις πληρωμές, από ότι συνηθίζεται. Τέτοια παράταση, είναι ένδειξη ότι η αγορά έχει εμπιστοσύνη στο ότι επιστρέφει η βιωσιμότητα της εταιρείας.

(148)

Ο αποδέκτης δεν απέδειξε ότι η αναβολή των πληρωμών της εταιρείας Old Herold σημαντικά διαφοροποιήθηκε από την κοινή πρακτική της αγοράς μεταξύ των αποδεκτών και των προμηθευτών του. Το χρονικό όριο 40 ημερών για πληρωμή μπορεί να θεωρηθεί ως κοινή πρακτική, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η παράτασή αυτή δόθηκε στον αποδέκτη μετά το πέρας της εκκαθάρισης. Για τον λόγο αυτό ο αποδέκτης δεν βρισκόταν σε οικονομική δυσχέρεια. Κύριος σκοπός της εκκαθάρισης ήταν να βοηθηθεί ο αποδέκτης στην οικονομική του δυσχέρεια.

(149)

Για του λόγους αυτούς η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αναβολή αυτή στην καταβολή των πληρωμών δεν μπορεί να θεωρηθεί ως χορηγία για την αναδιάρθρωση, προερχόμενη από ξένες πηγές.

(150)

Χωρίς την αναβολή αυτή στην καταβολή των πληρωμών, η παροχή του αποδέκτη στα πλαίσια της οδηγίας του 1999 ανέρχεται σε [λιγότερο από 170] εκατ. SKK [λιγότερο από 4,5] εκατ. ευρώ, δηλαδή ανταποκρίνεται σε [λιγότερο από 27] % της δαπάνης αναδιάρθρωσης.

(151)

Η οδηγία του 1999 δεν αναφερόταν σε όρια αξιών, που να ορίζουν πότε η παροχή του αποδέκτη μπορεί να θεωρηθεί ως σημαντική.

(152)

Λαμβάνοντας υπόψη την πρακτική της Επιτροπής κατά την εφαρμογή της οδηγίας του 1999 όπως και την εξέλιξη του τρόπου σκέψης της Επιτροπής σε συνάρτηση με το κριτήριο αυτό, με την εφαρμογή ορίων αξιών στις νέες οδηγίες (38), Η Επιτροπή θεωρεί την παροχή του αποδέκτη ύψους [λιγότερο από 27] % ως αρκετά χαμηλή. Τέτοια παροχή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ικανοποιητική σύμφωνα με την οδηγία του 1999 μόνο στην περίπτωση που, όλες οι υπόλοιπες προϋποθέσεις για παροχή ενίσχυσης είχαν εκπληρωθεί. Η Επιτροπή έλαβε υπόψη της και το γεγονός εάν ο αποδέκτης δραστηριοποιείται στη περιφέρεια που δέχεται ενίσχυση, σε ποιο βαθμό οι πηγές χρηματοδότησης της εταιρείας αντικατοπτρίζουν την εμπιστοσύνη της αγοράς, εκτός του αποδέκτη και των μετόχων, σε σχέση με τη βιωσιμότητα της εταιρείας ή άλλες ιδιαιτερότητες της περιπτώσεώς μας.

(153)

Σε σχέση με τα ανωτέρω, η Επιτροπή στη περίπτωση αυτή δεν δύναται να συμφωνήσει ότι η παροχή του αποδέκτη ήταν σημαντική. Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αμφιβολίες της, με το αν η παροχή το αποδέκτη ήταν σημαντική και αν η ενίσχυση περιορίστηκε στο απολύτως ελάχιστο, παραμένουν.

(154)

Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ενίσχυση δεν είναι σε εναρμόνιση με την ενιαία αγορά ως ενίσχυση για τη διάσωση της επιχείρησης ούτε ως ενίσχυση αναδιάρθρωσης. Εκτός αυτού στη περίπτωση αυτή δεν ισχύει καμία από τις εξαιρέσεις που αναφέρονται στη συνθήκη ΕΚ.

(155)

Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Σλοβακική Δημοκρατία έκνομα προχώρησε σε παραγραφή φορολογικού χρέους από την εταιρεία Frucona Košice, a.s., και παραβίασε το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης EΚ. Η ενίσχυση αυτή δεν είναι συμβατή με την κοινή αγορά με βάση εξαιρέσεων που ορίζονται στη συνθήκη ΕΚ.

(156)

Παρόλο που η εφαρμογή της παραγραφής φορολογικού χρέους διακόπτεται μέχρι τη λήξη της παρούσας διαδικασίας, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πλεονέκτημα για τον αποδέκτη επήλθε όταν η Δ.Ο.Υ. αποφάσισε να παραιτηθεί από ένα μέρος των αξιώσεών της, και έτσι να παρασχεθεί ενίσχυση στον αποδέκτη. Αυτό αποτέλεσε το σημείο εφαρμογής ισχύος της συμφωνίας με τους πιστωτές από την 23η Ιουλίου 2004. Το πλεονέκτημα του αποδέκτη έναντι των ανταγωνιστών του βρίσκεται στο γεγονός ότι από αυτό η Δ.Ο.Υ. δεν εισέπραξε τα χρέη της.

(157)

Για να επανέλθουμε στη κατάσταση ex ante, η κρατική ενίσχυση θα πρέπει να επιστραφεί.

30.4.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 112/32

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ και το πλαίσιο για τις κρατικές ενισχύσεις στη ναυπηγική βιομηχανία (1) (στο εξής «πλαίσιο») η Γερμανία, με επιστολή της 19ης Οκτωβρίου 2005 (ίδια ημερομηνία καταχώρησης από την Επιτροπή) κοινοποίησε στην Επιτροπή την πρόθεσή της να χορηγήσει ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα στην εταιρεία Detlef Hegemann Rolandwerft GmbH & Co. KG («Rolandwerft») Με επιστολή της 16ης Νοεμβρίου 2005 η Επιτροπή ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες, τις οποίες η Γερμανία απέστειλε με επιστολή της 23ης Δεκεμβρίου 2005 (ίδια ημερομηνία καταχώρησης). Με επιστολή της 18ης Ιανουαρίου 2006 (ίδια ημερομηνία καταχώρησης) η Γερμανία τροποποίησε την κοινοποιηθείσα ενίσχυση.

(2)

Με επιστολή της 22ας Φεβρουαρίου 2006, η Επιτροπή ενημέρωσε τη Γερμανία σχετικά με την απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 88, παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ σχετικά με την εν λόγω ενίσχυση. Η απόφαση της Επιτροπής όσον αφορά την κίνηση της διαδικασίας δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Επιτροπή κάλεσε τη Γερμανία και τους άλλους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους. Η ένωση Verband für Schiffbau und Meerestechnik απέστειλε τις παρατηρήσεις της με επιστολή της 28ης Ιουνίου 2006 (ίδια ημερομηνία καταχώρησης). Η αποδέκτρια εταιρεία υπέβαλε τις παρατηρήσεις της με επιστολή της 30ής Ιουνίου 2006 (ημερομηνία καταχώρησης 7 Ιουλίου 2006).

(3)

Οι παρατηρήσεις διαβιβάστηκαν στη Γερμανία με επιστολή της 17ης Ιουλίου 2006. Η Επιτροπή έλαβε την απάντηση της Γερμανίας με επιστολή της 11ης Αυγούστου 2006 (ίδια ημερομηνία καταχώρησης).

(4)

Η Γερμανία απάντησε όσον αφορά την κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας με επιστολή της 6ης Απριλίου 2006 (ίδια ημερομηνία καταχώρησης). Επακολούθησαν παραρτήματα που διαβιβάσθηκαν με επιστολή της 11ης Απριλίου 2006 (ημερομηνία καταχώρησης 12 Απριλίου 2006). Στις 17 Αυγούστου 2006 η Επιτροπή ζήτησε περαιτέρω πληροφορίες, τις οποίες η Γερμανία διεβίβασε με επιστολή της 14ης Σεπτεμβρίου 2006 (ημερομηνία καταχώρησης 15 Σεπτεμβρίου 2006. Η Γερμανία διεβίβασε στην Επιτροπή συμπληρωματικές πληροφορίες με επιστολή της 20ής Νοεμβρίου 2006 (ίδια ημερομηνία καταχώρησης). Στις 22 Νοεμβρίου 2006 πραγματοποιήθηκε συνάντηση με εκπροσώπους της Γερμανίας και του ναυπηγείου. Μετά την εν λόγω συνάντηση η Γερμανία διεβίβασε στην Επιτροπή συμπληρωματικές πληροφορίες με επιστολή της 24ης Νοεμβρίου 2006 (ίδια ημερομηνία καταχώρησης).

(5)

Αποδέκτης της ενίσχυσης είναι η Rolandwerft, επιχείρηση η οποία είναι εγκατεστημένη στη Βέρνη της Κάτω Σαξονίας στην περιφέρεια Wesermarsch (Γερμανία), ενισχυόμενη περιοχή σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ. Το ναυπηγείο βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Weser, που εκβάλλει στη Βόρεια Θάλασσα. Η Rolandwerft ανήκει στον όμιλο Hegemann και αποτελεί μεγάλη επιχείρηση, η οποία σύμφωνα με τη σύσταση της Επιτροπής σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων (2) δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μικρή ή μεσαία επιχείρηση.

(6)

Η Rolandwerft κατασκευάζει ποντοπόρα πλοία. Επιπλέον, οι κύριες δραστηριότητές της επικεντρώνονται στη ναυπήγηση πλοίων τροφοδοσίας, τη μικρότερη κατηγορία μεγέθους πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Εκτός αυτού το ναυπηγείο κατασκευάζει πλοία ειδικών χρήσεων όπως πλοία RoRo/LoLo και οχηματαγωγά. Το 1999, αντιδρώντας στην αλλαγή της ζήτησης στην αγορά, η Rolandwerft άρχισε να κατασκευάζει μεγαλύτερα πλοία μήκους […] (3) m, βάρους μέχρι […] t και χωρητικότητας μέχρι 850 TEU. Για τη ναυπήγηση των εν λόγω μεγαλύτερων πλοίων, η εταιρεία έπρεπε να εφαρμόσει επενδυτικό πρόγραμμα για την προσαρμογή του ναυπηγείου, το οποίο, μεταξύ άλλων προέβλεπε αναβάθμιση του ανυψωτήρα πλοίων «shiplift». Το πρόγραμμα προέβλεπε επίσης προέκταση της προβλήτας εξοπλισμού, που όμως, για οικονομικούς λόγους αναβλήθηκε. Στις επιχειρηματικές δραστηριότητες της Rolandwerft ανήκει επίσης η επισκευή πλοίων. Οι εργασίες επισκευής λαμβάνουν χώρα τόσο στην ξηρά όσο και στο νερό.

(7)

Τα πλοία καταρχήν προκατασκευάζονται στο υπόστεγο 3 σε τμήματα και στον εξωτερικό χώρο ναυπήγησης σε μεγαλύτερες ενότητες. Τα προκατασκευασμένα μέρη των πλοίων μεταφέρονται με γερανό από τον εξωτερικό χώρο ναυπήγησης στο υπόστεγο ναυπήγησης 1, όπου συναρμολογούνται σε πλοία. Τα έτοιμα νέα πλοία μεταφέρονται στον ανυψωτήρα και εκεί καθελκύονται. Ο περαιτέρω εξοπλισμός των πλοίων πραγματοποιείται σε προβλήτα εξοπλισμού, που είναι κατάλληλη για πλοία μήκους μέχρι 140 μέτρων. Για την ανύψωση των κατασκευαστικών στοιχείων του εξοπλισμού χρησιμοποιείται γερανός προβλήτας 50 τόνων και γερανός 8 τόνων, που κινούνται στη σιδηροτροχιά της προβλήτας.

(8)

Από τις αρχές της δεκαετίας του 90 η Rolandwerft έχει τη δυνατότητα ταυτόχρονου εξοπλισμού δύο πλοίων (εκτός από περιόδους μειωμένης ζήτησης). Στην αρχική προβλήτα τα εν λόγω δύο (τότε μικρότερα) πλοία μπορούσαν να προσδεθούν άμεσα σε αυτήν. Όταν το 1999 η Rolandwerft άρχισε να κατασκευάζει μεγαλύτερα πλοία, το μήκος της προβλήτας έπαψε να επαρκεί. Για οικονομικούς λόγους η Rolandwerft δεν προεξέτεινε αμέσως την προβλήτα, αλλά ως μεταβατική λύση προσέδεε το δεύτερο πλοίο παράλληλα προς το πλοίο που ήταν αγκυροβολημένο απευθείας στην προβλήτα («παράλληλη θέση αγκυροβολίας»). Για κάθε πλοίο, το οποίο η Rolandwerft εξόπλιζε στην παράλληλη θέση αγκυροβολίας, η εταιρεία έπρεπε να ενοικιάσει περίπου […] φορές για τη διάρκεια […] πρόσθετο αυτοκινούμενο γερανό και […] για […] ένα μικρότερο πλωτό γερανό.

(9)

Ο εξοπλισμός και η επισκευή πλοίων στην παράλληλη θέση αγκυροβολίας αποδείχθηκε, ωστόσο, διαδικασία περίπλοκη, πολυδάπανη και μη αποδοτική, που επιπλέον ενείχε και υψηλό κίνδυνο ατυχήματος.

(10)

Στόχος της ενίσχυσης είναι η υποστήριξη επενδύσεων σε πέντε διαφορετικούς τομείς του ναυπηγείου, και συγκεκριμένα στα υπόστεγα 1 και 3, στην προβλήτα 1, στα αυτόματα μηχανήματα συγκόλλησης και στην κατασκευή συμπληρωματικής προβλήτας. Οι περισσότερες επενδύσεις έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Η ενίσχυση ζητήθηκε πριν την έναρξη των επενδύσεων.

(11)

Σύμφωνα με τις δηλώσεις της Γερμανίας, οι επενδύσεις θα έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία 35 θέσεων εργασίας στην Rolandwerft. Μέρος των κατασκευαστικών εργασιών εκτελούσε προηγουμένως χαλυβουργείο στο […], που κατασκεύαζε τμήματα πλώρης για την Rolandwerft. Οι επενδύσεις θα επιτρέψουν στην Rolandwerft να επανεντάξει την κατασκευή των τμημάτων πλώρης στη δική της παραγωγική διαδικασία.

(12)

Με τις επενδύσεις θα προεκταθεί το υπόστεγο κατά 55 μέτρα. Όπως ανακοινώθηκε στην Επιτροπή, μεγάλο μέρος των ναυπηγικών εργασιών πραγματοποιείται υπαίθρια. Μετά την ολοκλήρωση του επενδυτικού σχεδίου θα εκτελούνται σχεδόν όλες οι εργασίες μέσα στο υπόστεγο.

(13)

Στο υπόστεγο 3 υπάρχουν οι εγκαταστάσεις για την κατασκευή των τμημάτων. Η πόρτα της εισόδου αρχικά είχε πλάτος μόνο 17,4 μέτρα, ενώ τα πλοία που ναυπηγεί η Rolandwerft κανονικά έχουν πλάτος 22,2 μέτρα. Ως αποτέλεσμα, τα τμήματα δεν ήταν δυνατόν να κατασκευαστούν στη διάταξη συναρμολόγησης, αλλά έπρεπε να κατασκευαστούν εγκάρσια στο υπόστεγο, ώστε να είναι δυνατή στη συνέχεια η μεταφορά τους διαμέσου της πόρτας. Η διαδικασία αυτή ήταν χρονοβόρα και πολυδάπανη. Η στενότητα της πόρτας του υπόστεγου περιόριζε επίσης το μήκος των τμημάτων, με αποτέλεσμα η Rolandwerft να πρέπει να κατασκευάζει περισσότερα τμήματα από όσα πραγματικά χρειαζόταν. Για να λυθεί το πρόβλημα, έπρεπε να διαπλατυνθεί η πόρτα του υπόστεγου. Αυτό το μέρος του σχεδίου πραγματοποιήθηκε το 2004.

(14)

Ένα άλλο μέρος του επενδυτικού σχεδίου, το οποίο υλοποιήθηκε το 2004, συνίστατο στην προέκταση του υπόστεγου στα βορειοδυτικά. Στο μέρος αυτό του υπόστεγου συγκολλούνται τα τμήματα πλοίων σε ενότητες. Λόγω της προέκτασης οι εργασίες συγκόλλησης θα εκτελούνται πλέον μέσα στο υπόστεγο, δηλαδή ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών. Οι σιδηροτροχιές των γερανών προεκτάθηκαν στον νέο χώρο του υπόστεγου κατασκευής τμημάτων πλοίων.

(15)

Τα επιμέρους τμήματα κατασκευάζονται σε στηρίγματα τρόπιδος, με τα οποία επίσης και μεταφέρονται. Δεδομένου ότι η Rolandwerft μετά τις επενδύσεις του 1999 κατασκευάζει μεγαλύτερα πλοία, το παλαιό σύστημα στηριγμάτων τρόπιδος, σύμφωνα με τις δηλώσεις της Γερμανίας, δεν ανταποκρίνεται πλέον στις απαιτήσεις. Επιπλέον, τα τμήματα πρέπει πριν τη συγκόλληση να τοποθετηθούν με ακρίβεια. Πριν την επένδυση για το σκοπό αυτό η εταιρεία χρησιμοποιούσε αυτοκινούμενο γερανό, που είχε υψηλό κόστος από άποψη χρόνου και χρήματος. Για το λόγο αυτό το ναυπηγείο επένδυσε το 2004 σε σύγχρονα υδραυλικά στηρίγματα τρόπιδος, γεγονός που διευκόλυνε σημαντικά την τοποθέτηση των τμημάτων.

(16)

Ένα περαιτέρω επενδυτικό σχέδιο, το οποίο άρχισε τον Αύγουστο του 2005, αφορά την προέκταση του υπόστεγου 3 στα νοτιοανατολικά, που έχει επίσης ως στόχο να μην πρέπει πλέον οι εργασίες να εκτελούνται υπαίθρια.

(17)

Το επενδυτικό σχέδιο προβλέπει επίσης την προέκταση της σιδηροτροχιάς του γερανού στην αρχική προβλήτα κατά 96 μέτρα. Η εν λόγω προβλήτα έχει μήκος 200 μέτρων. Πριν την προέκταση ήταν δυνατός ο εξοπλισμός περίπου του μισού πλοίου με τον γερανό. Για το άλλο μισό η Rolandwerft έπρεπε να χρησιμοποιήσει […] αυτοκινούμενους γερανούς. Η σιδηροτροχιά γερανού επεκτάθηκε τόσο ώστε τα πλοία να μπορούν να εξυπηρετούνται σε όλο τους το μήκος από τον γερανό. Η εν λόγω επένδυση πραγματοποιήθηκε επίσης το 2004.

(18)

Το 2004 πραγματοποιήθηκαν επίσης επενδύσεις σε σύγχρονα αυτόματα μηχανήματα συγκόλλησης, με τα οποία είναι δυνατή η αυτόματη και ταχύτερη εκτέλεση των σχετικών εργασιών συγκόλλησης.

(19)

Το επενδυτικό πρόγραμμα για το 2005 και το 2006 περιλαμβάνει την κατασκευή πρόσθετης προβλήτας εξοπλισμού· επιπλέον η αρχική προβλήτα θα επεκταθεί κατά 180 μέτρα περίπου. Για την κατασκευή της προβλήτας εξοπλισμού απαιτούνται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα μέτρα: βυθοκόρηση του εδάφους στην όχθη του ποταμού, επιχωμάτωση του χώρου από την πλευρά της ξηράς και σύνδεση με το οδικό δίκτυο. Επιπλέον, πρέπει να προεκταθεί η σιδηροτροχιά του γερανού κατά 150 μέτρα ακόμα, να αγοραστεί και να εγκατασταθεί πρόσθετος γερανός 35 τόνων και να εξασφαλιστεί η εξυπηρέτηση των μέσων. Οι σχετικές εργασίες άρχισαν τον Αύγουστο του 2005.

(20)

Η απόφαση για τη ναυπήγηση μεγαλύτερων πλοίων από το 1999 υπήρξε η αφορμή για το εν λόγω επενδυτικό σχέδιο. Το ναυπηγείο ήδη τότε επένδυσε στην αναβάθμιση του ανυψωτήρα πλοίων προκειμένου να προσαρμόσει ανάλογα τις εγκαταστάσεις του. Σύμφωνα με δηλώσεις του αποδέκτη οι επενδύσεις στην προβλήτα αναβλήθηκαν κυρίως για δύο λόγους: πρώτον, τα διαθέσιμα χρηματοοικονομικά μέσα χρειάστηκαν επειγόντως για το ναυπηγείο Peene, που ανήκει επίσης στον όμιλο Hegemann και που την ίδια εποχή υποβλήθηκε σε γενική αναδιάρθρωση. Λόγω ύφεσης της αγοράς, που κράτησε μερικά χρόνια, δεν υπήρχαν διαθέσιμα άλλα μέσα προκειμένου να ολοκληρωθούν τα επενδυτικά μέτρα στην Rolandwerft. Δεύτερον, ήταν ευκολότερο να αναβληθούν οι εν λόγω επενδύσεις, δεδομένου ότι ο εξοπλισμός και η επισκευή παράλληλα τοποθετημένων πλοίων ήταν απόλυτα εφικτή από τεχνική άποψη (αν και όχι ιδιαίτερα συμφέρουσα από οικονομική).

(21)

Ένα άλλο πλεονέκτημα του επενδυτικού σχεδίου είναι, ότι η νέα προβλήτα θα επιτρέψει μελλοντικά στο ναυπηγείο να συμμετέχει σε διαγωνισμούς για τη ναυπήγηση και την επισκευή πλοίων του πολεμικού ναυτικού. Λόγω των κινδύνων, που συνδέονταν με τις ταυτόχρονες εργασίες σε δύο παράλληλα τοποθετημένα πλοία, η Rolandwerft δεν μπορούσε να αναλάβει εργασίες ναυπήγησης και επισκευής πλοίων για το γερμανικό πολεμικό ναυτικό. Λόγω των κινδύνων το γερμανικό πολεμικό ναυτικό ηρνείτο να αναθέσει έργα στην Rolandwerft, μολονότι η Rolandwerft ανήκε στον κύκλο των ναυπηγείων, τα οποία βασικά θα μπορούσαν να διεκδικήσουν ανάλογα έργα.

(22)

Τα έξοδα για το σχέδιο ανέρχονται συνολικά σε 13 εκατ. ευρώ. Τα εν λόγω έξοδα κατανέμονται ως εξής — Πίνακας:

(23)

Η Γερμανία έχει την πρόθεση να χορηγήσει στην Rolandwerft κρατική ενίσχυση ύψους 1,56 εκατ. ευρώ. Οι επιλέξιμες δαπάνες αντιστοιχούν στις συνολικές δαπάνες ύψους 13 εκατ. ευρώ για το σχέδιο· η ένταση ενίσχυσης ανέρχεται, ως εκ τούτου, σε 12 %. Η ενίσχυση θα χορηγηθεί βάσει εγκεκριμένου καθεστώτος περιφερειακής ενίσχυσης (4). Η ενίσχυση ζητήθηκε πριν την έναρξη του επενδυτικού σχεδίου.

(24)

Η ενίσχυση θα χορηγηθεί από το ομόσπονδο κράτος της Κάτω Σαξονίας μέσω της τράπεζας NBank Hannover.

(25)

Η επίσημη διαδικασία έρευνας κινήθηκε διότι η Επιτροπή έχει αμφιβολίες όσον αφορά το συμβιβάσιμο της ενίσχυσης με τις διατάξεις του πλαισίου. Η Επιτροπή αμφέβαλε εάν οι επενδύσεις στη νέα προβλήτα εξοπλισμού μπορούν να θεωρηθούν ως επενδύσεις σε υπάρχουσες εγκαταστάσεις.

(26)

Εκτός αυτού, η Επιτροπή, θεώρησε ότι οι επενδύσεις της Rolandwerft θα οδηγούσαν ενδεχομένως σε αύξηση της παραγωγικής ικανότητας του ναυπηγείου ασυμβίβαστη με τις διατάξεις του πλαισίου και την κοινή αγορά.

(27)

Η Επιτροπή έλαβε παρατηρήσεις από τον αποδέκτη, την εταιρεία Rolandwerft, καθώς και την ένωση Verband für Schiffbau und Meerestechnik.

(28)

Σύμφωνα με δηλώσεις του αποδέκτη, η ικανότητα ναυπήγησης πλοίων του ναυπηγείου δεν πρόκειται να αυξηθεί χάρη στο επενδυτικό σχέδιο. Η εταιρεία επεσήμανε ότι κάθε αύξηση της παραγωγικότητας συνεπάγεται και αύξηση της ικανότητας των σχετικών διαθέσιμων εγκαταστάσεων. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η ικανότητα του ναυπηγείου θα αυξηθεί συνολικά. Στην περίπτωση της Rolandwerft, ναι μεν οι επενδύσεις οδήγησαν σε αύξηση της παραγωγικότητας, δεν επέφεραν όμως και αύξηση της συνολικής ικανότητας του ναυπηγείου. Αντίθετα, η αύξηση της παραγωγικότητας θα απορροφηθεί από μία αύξηση της εσωτερικής παραγωγικής δραστηριότητας, που προηγουμένως ανατίθετο εξωτερικά. Για τον λόγο αυτόν, ο όγκος παραγωγής σε CGT (compensated gross tonnes) δεν πρόκειται να αυξηθεί.

(29)

Η εταιρεία υπέβαλε πίνακα των πλοίων που κατασκεύασε κατά τα τελευταία έτη, καθώς και τα βιβλία παραγγελιών του ναυπηγείου. Το 2004 η Rolandwerft ναυπήγησε […] πλοία, που αντιστοιχούν σε περίπου […] CGT. Για το 2006 προβλέπεται η κατασκευή […] πλοίων χωρητικότητας […] CGT. Για το 2007 και το 2008 η εταιρεία έχει ως στόχο ετήσιο όγκο παραγωγής […] CGT.

(30)

Η εταιρεία αναφέρει ότι κατά το παρελθόν αγόραζε ευκαιριακά τμήματα ή ολόκληρα κύτη πλοίων από τρίτες επιχειρήσεις. Ωστόσο, ο όγκος παραγωγής της Rolandwerft δεν θα αυξηθεί ακόμη και με την αγορά κυτών και τμημάτων πλοίων από προμηθευτές, διότι ο εξοπλισμός των πλοίων απαιτεί πάντα ένα συγκεκριμένο χώρο και οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις δεν επιτρέπουν τον αποτελεσματικό εξοπλισμό μεγαλύτερου αριθμού πλοίων. Για παράδειγμα, στα υφιστάμενα υπόστεγα ναυπήγησης είναι δυνατή η κατασκευή μόνο ενός πλοίου. Για τη συναρμολόγηση των πλοίων στο υπόστεγο 1 απαιτούνται περίπου […] εβδομάδες ανά πλοίο.

(31)

Η εταιρεία υπέβαλε στοιχεία σχετικά με τη ροή της παραγωγής στο ναυπηγείο. Σύμφωνα με τα εν λόγω στοιχεία, το ναυπηγείο χρησιμοποιείται ήδη πλήρως και δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να κατασκευάζει περισσότερα πλοία μετά την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου. Η συνολική ικανότητα του ναυπηγείου κυμαίνεται από περίπου […] μέχρι […] CGT, όριο το οποίο επιτεύχθηκε και πριν την εφαρμογή του επενδυτικού σχεδίου χάρη στην υπεργολαβική ανάθεση μέρους των εργασιών.

(32)

Η εταιρεία εξηγεί ότι, χάρη στο επενδυτικό σχέδιο, το ναυπηγείο θα είναι σε θέση να συμμετάσχει σε διαγωνισμούς για τη ναυπήγηση, επισκευή και μετατροπή πλοίων του πολεμικού ναυτικού. Μέχρι στιγμής το ναυπηγείο δεν είχε αυτή τη δυνατότητα, διότι οι εργασίες έπρεπε να πραγματοποιηθούν στην παράλληλη θέση αγκυροβολίας. Ως εκ τούτου, ο όγκος παραγωγής σε CGT θα μειωθεί σε σύγκριση με το παρόν επίπεδο, δεδομένου ότι τα πλοία του πολεμικού ναυτικού δεν θεωρούνται ως εμπορικά. Τέλος, η εταιρεία ισχυρίζεται ότι ακόμη και αν η Επιτροπή δεν συμφωνεί με την άποψη της Γερμανίας, ότι δηλαδή το πλαίσιο δεν απαγορεύει τη χορήγηση επενδυτικών ενισχύσεων για σχέδια τα οποία συνδέονται με αύξηση της παραγωγής, αυτό δεν επηρεάζει την εκτίμηση όσον αφορά το συμβιβάσιμο της ενίσχυσης υπέρ της Rolandwerft με την κοινή αγορά, δεδομένου ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν υφίσταται αύξηση της ικανότητας.

(33)

Η εταιρεία επισημαίνει περαιτέρω ότι οι επενδύσεις αφορούν αποκλειστικά υπάρχουσες εγκαταστάσεις. Αυτό ισχύει ιδίως για τις επενδύσεις στην προέκταση της προβλήτας που θα επιτρέψουν τον εξοπλισμό δύο πλοίων άμεσα από την προβλήτα και οι οποίες δεν προορίζονται για την κατασκευή νέας εγκατάστασης. Ήδη τώρα το ναυπηγείο διαθέτει δύο παράλληλες θέσεις αγκυροβολίας για τον εξοπλισμό των πλοίων. Η εταιρεία τονίζει ότι η παράλληλη θέση αγκυροβολίας είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και ότι για το λόγο αυτό το πολεμικό ναυτικό δεν ανέθετε συμβάσεις στην Rolandwerft. Η σχεδιαζόμενη επένδυση συνίσταται σε μετατροπή της υπάρχουσας προβλήτας, προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγικότητά της. Η εταιρεία υπέβαλε στοιχεία σχετικά με τον αριθμό εβδομάδων που χρησιμοποιείται η παράλληλη θέση αγκυροβολίας και τον τρόπο που αυτή θα χρησιμοποιείται στο μέλλον.

(34)

Η εταιρεία εξήγησε περαιτέρω ότι η προέκταση της σιδηροτροχιάς γερανού και η εγκατάσταση γερανού σε σχέση με την προέκταση της προβλήτας έχει ως στόχο να σταματήσει την αναποτελεσματική και πολυέξοδη χρήση αυτοκινούμενων και πλωτών γερανών, που χρησιμοποιούνται επί του παρόντος για τον εξοπλισμό των πλοίων στην παράλληλη θέση αγκυροβολίας. Ο εξοπλισμός του δεύτερου πλοίου άμεσα από την αποβάθρα, που θα καταστεί δυνατός χάρη στο επενδυτικό σχέδιο, θα οδηγήσει σε αύξηση της αποτελεσματικότητας και της παραγωγικότητας.

(35)

Η γερμανική ένωση Verband für Schiffbau und Meerestechnik (στο εξής: η ένωση) είναι της γνώμης ότι οι επιφυλάξεις της Επιτροπής όσον αφορά την πιθανή προέκταση της ικανότητας δεν απορρέουν από τις διατάξεις του πλαισίου. Οι επιφυλάξεις της δεν δικαιολογούνται επίσης και από την παρούσα κατάσταση της αγοράς, ιδίως δεδομένου ότι η σχεδιαζόμενη ενίσχυση δεν θα οδηγήσει σε νόθευση του ανταγωνισμού.

(36)

Η ένωση ισχυρίζεται ότι ο προσανατολισμός της κοινοτικής πολιτικής στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων για τις ναυπηγικές εργασίες έχει αλλάξει κατά τα τελευταία έτη. Το πλαίσιο δεν περιλαμβάνει καμία διάταξη που να απαγορεύει τη χορήγηση επενδυτικών ενισχύσεων για την αύξηση της ικανότητας. Η ένωση θεωρεί ότι μία τέτοια διάταξη δεν θεωρείται πλέον σκόπιμη. Επιπλέον, η ένωση επισημαίνει ότι τομεακά καθεστώτα που παλαιότερα περιλαμβάνονταν στο πλαίσιο εγκαταλείπονται στο μέτρο του δυνατού. Το θέμα της παραγωγικής ικανότητας αναφέρεται μόνο σε σχέση με ενισχύσεις για το κλείσιμο εγκαταστάσεων. Άλλα είδη ενισχύσεων, όπως οι ενισχύσεις αναδιάρθρωσης, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των γενικών διατάξεων για τις κρατικές ενισχύσεις.

(37)

Η ένωση ισχυρίζεται περαιτέρω ότι μία στενή ερμηνεία των διατάξεων θα ήταν αντίθετη προς την πρωτοβουλία LeaderSHIP 2015, που εντάσσεται στην εφαρμογή της στρατηγικής της Λισσαβόνας. Η ανταγωνιστικότητα και η παραγωγικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας θα πρέπει να ενισχυθεί με επενδύσεις στην έρευνα, στην ανάπτυξη και στην καινοτομία, γεγονός που καθιστά απαραίτητες τις επενδύσεις σε σύγχρονες παραγωγικές εγκαταστάσεις. Εάν οι κρατικές επενδυτικές ενισχύσεις δεν συνοδεύονται με αυξήσεις της παραγωγικής ικανότητας, αντιστρατεύονται το στόχο της πρωτοβουλίας LeaderSHIP 2015, ιδίως αυτόν που συνίσταται στην εξασφάλιση και ενίσχυση της θέσης σε συγκεκριμένα τμήματα της αγοράς. Ένα από τα εν λόγω τμήματα αγοράς είναι η αγορά για μικρά και μεσαία πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, στα οποία η Ευρώπη κατέχει πάντα εξαίρετη θέση έναντι της Κορέας και της Κίνας.

(38)

Η ένωση είναι της γνώμης ότι οι σχεδιαζόμενες επενδύσεις δεν θα νοθεύσουν τον ανταγωνισμό. Στην παρούσα φάση δεν υφίσταται πλεονάζουσα ικανότητα, διότι η παγκόσμια αγορά κατασκευής πλοίων διέρχεται περίοδο άνθησης. Η ζήτηση παραμένει ευνοϊκή, μολονότι το 2008 και το 2009 αναμένεται ελαφρά υποχώρηση. Λόγω της συνεχούς ανάπτυξης του παγκόσμιου εμπορίου αυξάνεται και η ναυσιπλοΐα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη μεταφορά βιομηχανικών προϊόντων με πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Η ζήτηση για μεγαλύτερα πλοία από 5 000 έως 8 000 TEU, που δεν μπορούν να ελλιμενιστούν σε μικρότερους λιμένες, αυξάνεται συνεχώς. Αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση της ζήτησης για μικρότερα πλοία τροφοδοσίας για την περαιτέρω κατανομή των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Η Rolandwerft μπορεί να κατασκευάσει πλοία μεγέθους μέχρι 900 TEU.

(39)

Σύμφωνα με την ένωση, τα πλοία τροφοδοσίας αποτελούν σημαντικό μέρος των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων των γερμανικών ναυπηγείων. Ωστόσο, οι κύριοι ανταγωνιστές είναι τα κινεζικά ναυπηγεία, τα οποία με 42,5 % των διεθνώς ανατιθέμενων συμβάσεων ηγούνται σαφώς της αγοράς. Η Γερμανία, με 26,8 % των συμβάσεων, κατέχει τη δεύτερη θέση.

(40)

Στην κατηγορία των πλοίων μέχρι 900 TEU, υπάρχουν, σύμφωνα με τα στοιχεία του συνδέσμου, μόνο ελάχιστοι ευρωπαίοι ανταγωνιστές, που είναι κυρίως εγκατεστημένοι στη Γερμανία και στις Κάτω Χώρες. Η ένωση θεωρεί ότι η εν λόγω κατηγορία πλοίων παρουσιάζει μεγάλο δυναμικό ανάπτυξης. Δεδομένου ότι τα κινεζικά ναυπηγεία διαθέτουν τα πλοία τους σε χαμηλές τιμές, τα γερμανικά και ευρωπαϊκά ναυπηγεία μπορούν να διατηρήσουν τη θέση τους στην αγορά μόνο εάν εγγυώνται υψηλή ποιότητα και αυξάνουν σταθερά την παραγωγικότητά τους.

(41)

Η ένωση επισημαίνει περαιτέρω ότι η Κίνα και το Βιετνάμ θα βελτιώσουν περαιτέρω τις ναυπηγικές ικανότητες τους και καταυτόν τον τρόπο τα μερίδια τους στην αγορά. Αυτό δείχνει ότι ο ανταγωνισμός όσον αφορά τις ναυπηγικές εργασίες λαμβάνει χώρα όχι σε ευρωπαϊκό αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.

(42)

Στις παρατηρήσεις της σχετικά με την κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας η Γερμανία επισημαίνει ότι η παράγραφος 26 του πλαισίου δεν περιέχει διατάξεις όσον αφορά την ικανότητα. Συγκεκριμένα, στην παράγραφο 26 δεν υπάρχουν κανόνες που να καθιστούν ανεπίτρεπτες τις επενδυτικές ενισχύσεις για σχέδια που μετά από αύξηση της παραγωγικότητας θα οδηγούσαν σε επέκταση της ικανότητας. Επιπλέον, η Γερμανία υπογραμμίζει ότι η αύξηση της παραγωγικότητας της ναυπηγικής βιομηχανίας αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους της κοινοτικής πολιτικής στο συγκεκριμένο οικονομικό τομέα. Η πρωτοβουλία LeaderSHIP 2015 έχει ως στόχο να βελτιώσει τη θέση των ευρωπαϊκών ναυπηγείων στον ανταγωνισμό καθώς και να εξαλείψει τα μειονεκτήματα τα οποία αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή ναυπηγική βιομηχανία λόγω της επιδότησης των ναυπηγικών εργασιών στην Ασία. Κατά την άποψη της Γερμανίας, ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί μόνο με αύξηση της παραγωγικότητας.

(43)

Η Γερμανία υποστηρίζει επιπλέον ότι από την παράγραφο 3 του πλαισίου δεν μπορεί να συναχθεί ότι οι επιπτώσεις ενός επενδυτικού σχεδίου στις ικανότητες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εκτίμηση του συμβιβάσιμου με την κοινή αγορά. Επιπλέον, ο ναυπηγικός τομέας δεν καθορίζεται πλέον από τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του πλαισίου, αλλά χαρακτηρίζεται κυρίως από καλή κατάσταση όσον αφορά τις συμβάσεις, υψηλές τιμές και ελλείμματα ικανότητας.

(44)

Επιπλέον, η Γερμανία τονίζει ότι το μερίδιο αγοράς της ευρωπαϊκής ναυπηγικής βιομηχανίας έχει μειωθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες και ότι η Ιαπωνία, η Κορέα και η Κίνα έχουν αυξήσει τα μερίδια τους με τη βοήθεια κρατικών επιδοτήσεων. Οι εν λόγω επιδοτήσεις αναφέρονται στην παράγραφο 3 στοιχείο γ) του πλαισίου ως ένας από τους παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Ως εκ τούτου τα ευρωπαϊκά ναυπηγεία πρέπει να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους.

(45)

Κατά την άποψη της Γερμανίας, κάθε αύξηση της παραγωγικότητας οδηγεί αυτόματα και σε αύξηση της παραγωγής της εγκατάστασης. Ως εκ τούτου, μία αύξηση της παραγωγικότητας σύμφωνα με το πλαίσιο δεν σημαίνει ότι η ίδια ποσότητα παράγεται με μικρότερη εισροή, δηλαδή με χαμηλότερη δαπάνη. Τέλος, η Γερμανία επισημαίνει ότι στόχος των περιφερειακών ενισχύσεων είναι να συμβάλλουν στην περιφερειακή ανάπτυξη και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Από την άποψη αυτή, μία αύξηση της παραγωγικότητας δεν επιτρέπεται να έχει ως επακόλουθο τη μείωση των θέσεων εργασίας.

(46)

Όσον αφορά την κατάσταση της αγοράς, η Γερμανία αναφέρει ότι οι εμπορευματικές μεταφορές αυξάνονται, ενώ στην κατηγορία των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων παρατηρείται τάση για μεγαλύτερα πλοία. Υπάρχουν ήδη πλοία με μεταφορική ικανότητα 5 000 TEU και στις τελευταίες προγνώσεις αναφέρονται ήδη πλοία με μεταφορική ικανότητα 8 000 TEU. Δεδομένου ότι τα εν λόγω μεγαλύτερα πλοία μπορούν να ελλιμενιστούν μόνο σε ορισμένους λιμένες, θα χρειάζονται πάντα μικρότερα πλοία για την περαιτέρω κατανομή του φορτίου. Για τον λόγο αυτόν, δεν θα μειωθεί η μεγάλη ζήτηση για πλοία τροφοδοσίας με 850 TEU, όπως αυτά που κατασκευάζει η Rolandwerft.

(47)

Η Γερμανία αναλύει διεξοδικότερα το επενδυτικό σχέδιο και επισυνάπτει πίνακες που παρέχουν σαφή εικόνα των μέτρων και της κατάστασης του ναυπηγείου.

(48)

Η προέκταση του υπόστεγου 1 θα επιτρέψει στο ναυπηγείο να κατασκευάζει πλήρως ένα πλοίο στον σχετικό χώρο, πράγμα το οποίο επί του παρόντος δεν είναι δυνατόν. Χάρη στη στέγαση των ήδη υφιστάμενων χώρων κατασκευής, οι εργασίες θα εκτελούνται κατά τρόπο παραγωγικότερο και αποτελεσματικότερο.

(49)

Η Γερμανία εξηγεί περαιτέρω ότι ένα πλοίο στην προβλήτα 1 καταλαμβάνει προς το παρόν μόνον τα δύο τρίτα αυτής. Το νότιο τμήμα της μη χρησιμοποιούμενης προβλήτας θα προεκταθεί. Αυτό δεν συνιστά κατασκευή «νέας εγκατάστασης» κατά την έννοια του πλαισίου. Μόλις προεκταθεί η προβλήτα, θα εξοπλιστεί με γερανό, που θα αντικαταστήσει τον αυτοκινούμενο γερανό που χρησιμοποιείται επί του παρόντος.

(50)

Η Γερμανία επισημαίνει ότι η παράλληλη θέση αγκυροβολίας χρησιμοποιήθηκε από το 2003 μέχρι το 2005 […] κατ' έτος (συμπεριλαμβανομένων των παραδόσεων). Η Γερμανία επιβεβαιώνει ακόμη μία φορά ότι η παράλληλη θέση αγκυροβολίας θα μεταφερθεί στη νέα προβλήτα. Η νέα προβλήτα θα χρησιμοποιείται στη διάρκεια του έτους περίπου για το ίδιο χρονικό διάστημα όπως και η παράλληλη θέση αγκυροβολίας κατά τα τελευταία έτη. Η Γερμανία εξηγεί περαιτέρω ότι ο εξοπλισμός πλοίου στη δεύτερη θέση αγκυροβολίας συνεπάγεται αυξημένο κίνδυνο, διότι ο απαιτούμενος πλωτός γερανός πρέπει να τοποθετείται στο μέσο του ποταμού Weser. Ως εκ τούτου, στο μέλλον δεν θα εξοπλίζονται πλέον πλοία στη δεύτερη θέση αγκυροβολίας της προβλήτας 1.

(51)

Σύμφωνα με τις δηλώσεις της Γερμανίας, η προέκταση της προβλήτας εξοπλισμού, χάρη στην οποία θα καταστεί δυνατός ο εξοπλισμός δύο πλοίων από την προβλήτα, δεν μπορεί να εξομοιωθεί με την κατασκευή νέας εγκατάστασης. Πρόκειται απλώς για μικρή προέκταση της διαθέσιμης προβλήτας. Ακόμη και χωρίς το επενδυτικό σχέδιο, το μήκος της προβλήτας είναι μεγαλύτερο από αυτό ενός πλοίου τροφοδοσίας, με αποτέλεσμα το ναυπηγείο να έχει ούτως ή άλλως τη δυνατότητα ταυτόχρονου εξοπλισμού δύο μικρότερων πλοίων.

(52)

Η Γερμανία ισχυρίζεται ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Rolandwerft διαθέτει ήδη δύο θέσεις εξοπλισμού, μολονότι μία από αυτές είναι κατά κάποιο τρόπο σε δεύτερη «σειρά». Δεδομένου ότι το δεύτερο πλοίο δεν είναι σε απόσταση χειρισμού από το γερανό της προβλήτας, καθίσταται υποχρεωτική η χρήση αυτοκινούμενων ή/και πλωτών γερανών. Μετά την προέκταση της προβλήτας οι εργασίες θα εκτελούνται κατά τρόπο πολύ αποτελεσματικότερο, διότι ο εξοπλισμός του πλοίου θα είναι δυνατός άμεσα από την προβλήτα. Η Γερμανία αναφέρει επίσης ότι το γερμανικό πολεμικό ναυτικό δεν αναθέτει στη Rolandwerft παραγγελίες λόγω αυτής της πρακτικής εξοπλισμού σε δεύτερη σειρά.

(53)

Η Γερμανία ισχυρίζεται ότι η μετατόπιση της δεύτερης θέσης αγκυροβολίας στην ήδη υπάρχουσα προέκταση της προβλήτας δεν αποτελεί κατασκευή νέου αγκυροβολίου, αλλά μέτρο για την αύξηση της παραγωγικότητας και των δύο θέσεων πρόσδεσης, οι οποίες πλέον δεν θα είναι η μία παράλληλη με την άλλη αλλά η μία πίσω από την άλλη. Ο νέος γερανός, ο οποίος θα εγκατασταθεί στη νέα προβλήτα, θα αντικαταστήσει τους αυτοκινούμενους και πλωτούς γερανούς που χρησιμοποιούνται προς το παρόν. Χάρη στη χρήση του νέου γερανού η παραγωγικότητα θα αυξηθεί.

(54)

Η Γερμανία τονίζει ότι το μέτρο είναι απαραίτητο διότι ο εξοπλισμός πλοίου σε δεύτερη σειρά είναι χρονοβόρος και αναποτελεσματικός. Επιπλέον, το σχέδιο θα επιτρέψει στην Rolandwerft να συμμετέχει σε διαγωνισμούς για επισκευές και μετατροπές πλοίων του γερμανικού πολεμικού ναυτικού.

(55)

Η Γερμανία εξηγεί περαιτέρω ότι αρχικά η Rolandwerft κατασκεύαζε μικρότερα πλοία τροφοδοσίας, με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η πρόσδεση δύο πλοίων ταυτόχρονα στην προβλήτα. Ωστόσο, η ζήτηση στην αγορά επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στα πλοία τροφοδοσίας μεγαλύτερου μήκους και πλάτους, με αποτέλεσμα ο χώρος στην προβλήτα να μην επαρκεί πλέον για την ταυτόχρονη τοποθέτηση δύο τέτοιων πλοίων το ένα πίσω από το άλλο. Για τον λόγο αυτόν το ναυπηγείο για τον εξοπλισμό και την επισκευή πλοίων άρχισε να τοποθετεί ένα δεύτερο πλοίο παράλληλα με αυτό που είναι προσδεδεμένο απευθείας στην προβλήτα. Ως εκ τούτου, η προέκταση της προβλήτας αποτελεί μόνο προσαρμογή της εγκατάστασης εξοπλισμού στα μεγαλύτερα πλοία.

(56)

Η Γερμανία εξηγεί ότι στο παρελθόν η Rolandwerft είχε συνεργαστεί ευκαιριακά με την Peene-Werft και είχε εξοπλίσει προκατασκευασμένα κύτη πλοίων του εν λόγω ναυπηγείου. Ωστόσο, κατά τα τελευταία έτη η Rolandwerft παράγει μόνο πλοία τα οποία έχουν κατασκευαστεί πλήρως στο ναυπηγείο της. Η Γερμανία εξηγεί ότι οι δραστηριότητες επισκευής δεν είναι δυνατόν να επεκταθούν, εφόσον ο παρών αριθμός των κατασκευαζόμενων νέων πλοίων παραμένει σταθερός. Μέρος των εργασιών επισκευής θα εκτελείται στην ξηρά. Προς τούτο απαιτείται ο εξωτερικός χώρος, ο οποίος ήδη χρησιμοποιείται για την κατασκευή νέων πλοίων.

(57)

Η Γερμανία ισχυρίζεται επίσης ότι ο νέος γερανός δεν θα χρησιμοποιείται μόνο στη νέα προβλήτα, αλλά θα βελτιστοποιήσει και την ανύψωση φορτίων στην αρχική προβλήτα, αυξάνοντας την ανώτατη ανυψωτική ικανότητα σε αυτήν.

(58)

Η Γερμανία επισημαίνει ότι η ένωση υποστηρίζει τη θέση της. Η Γερμανία είναι της άποψης ότι η τοποθέτηση της ένωσης έχει μεγάλη σημασία, διότι η εν λόγω ένωση εκπροσωπεί τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα της γερμανικής ναυτιλίας, των γερμανικών ναυπηγείων καθώς και των προμηθευτών τους. Επιπλέον, η ένωση, ως εκπρόσωπος διαφορετικών ομάδων συμφερόντων, διαθέτει τα πλέον πρόσφατα στοιχεία για την αγορά. Εάν η ένωση καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι η σχεδιαζόμενη ενίσχυση προς την Rolandwerft δεν θα αποβεί σε βάρος της ναυπηγικής βιομηχανίας στη Γερμανία, η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει υπόψη της το εν λόγω συμπέρασμα. Η Γερμανία αναφέρει επίσης ότι η Επιτροπή δεν έχει λάβει καμία αρνητική παρατήρηση κατά της ενίσχυσης.

(59)

Όσον αφορά τις παρατηρήσεις του ίδιου του αποδέκτη, η Γερμανία τονίζει ότι η Rolandwerft εξηγεί ότι το επενδυτικό σχέδιο δεν θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικής ικανότητας. Η Γερμανία βεβαιώνει ότι δεν θεωρεί το θέμα αυτό σχετικό με την αξιολόγηση του συμβατού της ενίσχυσης.

(60)

Σύμφωνα με το άρθρο 87 της συνθήκης ΕΚ, οι ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Δικαστηρίου και του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων το κριτήριο για να αποφασιστεί εάν επηρεάζονται οι συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών, είναι εάν η αποδέκτρια επιχείρηση αναπτύσσει οικονομική δραστηριότητα που αποτελεί αντικείμενο συναλλαγών μεταξύ κρατών μελών.

(61)

Η ενίσχυση θα χορηγηθεί από το ομόσπονδο κράτος της Κάτω Σαξονίας και, ως εκ τούτου, συνιστά κρατική ενίσχυση. Χάρη σε αυτήν η Rolandwerft εξασφαλίζει πλεονέκτημα, το οποίο δεν θα επετύγχανε στην αγορά. Η Rolandwerft κατασκευάζει ποντοπόρα πλοία. Δεδομένου ότι τα εν λόγω πλοία αποτελούν αντικείμενο εμπορικών συναλλαγών, το μέτρο απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό και να επηρεάσει τις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών. Κατά συνέπεια, η επιχορήγηση συνιστά κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ και θα πρέπει να εκτιμηθεί ανάλογα.

(62)

Το άρθρο 87 παράγραφοι 2 και 3 της συνθήκης ΕΚ προβλέπει εξαιρέσεις από τη γενική απαγόρευση ενισχύσεων στην παράγραφο 1.

(63)

Για την αξιολόγηση των ενισχύσεων στις ναυπηγικές εργασίες η Επιτροπή έχει εκδώσει το πλαίσιο. Το πλαίσιο περιέχει ειδικές διατάξεις για τις ενισχύσεις υπέρ της ναυπηγικής βιομηχανίας, όταν και στο βαθμό που οι ιδιαιτερότητες του τομέα απαιτούν ειδική μεταχείριση. Για τους σκοπούς του εν λόγω πλαισίου ως «ναυπήγηση» νοείται η κατασκευή στην Κοινότητα, αυτοπροωθούμενων ποντοπόρων εμπορικών πλοίων, ως «επισκευή πλοίου» νοείται η επισκευή ή ανακαίνιση, στην Κοινότητα, αυτοπροωθούμενων ποντοπόρων εμπορικών πλοίων. Οι δραστηριότητες της Rolandwerft εμπίπτουν στους εν λόγω ορισμούς, και ως εκ τούτου η ενίσχυση θα πρέπει να εκτιμηθεί υπό το πρίσμα του εν λόγω πλαισίου. Η Rolandwerft δεν κατασκευάζει αλιευτικά πλοία για την Κοινότητα. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για την εξέταση κρατικών ενισχύσεων στον τομέα της αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (5) η ενίσχυση ναυπηγείων για τη ναυπήγηση κοινοτικών αλιευτικών σκαφών απαγορεύεται.

(64)

Η παράγραφος 26 του πλαισίου ορίζει ότι «οι περιφερειακές ενισχύσεις για τη ναυπήγηση, επισκευή ή τη μετατροπή πλοίων μπορούν να θεωρηθούν συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά μόνον εφόσον... χορηγούνται για επενδύσεις αναβάθμισης ή εκσυγχρονισμού υφιστάμενων ναυπηγείων που δεν συνδέονται με τη χρηματοοικονομική αναδιάρθρωση των υπόψη ναυπηγείων, με στόχο τη βελτίωση της παραγωγικότητας των υφιστάμενων εγκαταστάσεων».

(65)

Η ένταση ενίσχυσης δεν πρέπει να υπερβαίνει το 12,5 %, ή το ισχύον μέγιστο όριο περιφερειακής ενίσχυσης σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ, αναλόγως του ποίου εκ των ποσών αυτών είναι χαμηλότερο. Επιπλέον, η ενίσχυση πρέπει να περιορίζεται στην υποστήριξη επιλέξιμων δαπανών, όπως αυτές ορίζονται στις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές που εφαρμόζονται στις περιφερειακές ενισχύσεις (6).

(66)

Τα εν λόγω επενδυτικά μέτρα αποσκοπούν στον εξορθολογισμό της παραγωγικής διαδικασίας της Rolandwerft με την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων και τη στέγαση του χώρου εργασιών, που προηγουμένως ήταν υπαίθριος. Ως εκ τούτου, τα εν λόγω μέτρα μπορούν να θεωρηθούν ως επενδύσεις αναβάθμισης ή εκσυγχρονισμού υφιστάμενου ναυπηγείου.

(67)

Μέρος του σχεδίου αφορά την προέκταση του υπόστεγου 1, καθώς και του υπόστεγου 3 στα βορειοδυτικά και νοτιοανατολικά. Η Επιτροπή είναι της άποψης ότι οι εν λόγω προεκτάσεις αφορούν υφιστάμενες εγκαταστάσεις. Το σχέδιο δεν οδηγεί de facto στην κατασκευή πρόσθετου υπόστεγου για πλοία. Η προέκταση έχει μόνο ως στόχο να εκτελούνται σε υπόστεγο ναυπηγικές εργασίες που μέχρι τώρα ήταν υπαίθριες.

(68)

Οι υπόλοιπες επενδύσεις στο υπόστεγο 3 για την προέκταση της σιδηροτροχιάς γερανού και τη διαπλάτυνση της πόρτας του υπόστεγου, καθώς και ο εκσυγχρονισμός των στηριγμάτων τρόπιδος θα πρέπει επίσης να θεωρηθούν ως επενδύσεις σε υφιστάμενες εγκαταστάσεις. Η Επιτροπή είναι επίσης της άποψης ότι και η προέκταση της σιδηροτροχιάς γερανού στην προβλήτα 1 και οι επενδύσεις σε σύγχρονα αυτόματα μηχανήματα συγκόλλησης αποτελούν επίσης επενδύσεις σε υφιστάμενες εγκαταστάσεις. Αυτή τη θέση υποστηρίζει η Επιτροπή και στην απόφαση της όσον αφορά την κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας.

(69)

Η Επιτροπή θεωρεί ως δεδομένο ότι οι επενδύσεις έχουν ως στόχο να αυξήσουν την παραγωγικότητα υφιστάμενων καταστάσεων. Η προέκταση των υπόστεγων θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας, δεδομένου ότι οι εργασίες μπορούν να εκτελούνται ανεξαρτήτως καιρού. Η διαπλάτυνση της πόρτας του υπόστεγου 3 θα οδηγήσει σε αισθητή μείωση του κόστους, δεδομένου ότι δεν θα απαιτείται πλέον η περιστροφή των τμημάτων και θα είναι δυνατή η κατασκευή τμημάτων μεγαλύτερου βάθους. Το ίδιο ισχύει όσον αφορά την προέκταση της σιδηροτροχιάς γερανού στο υπόστεγο 3 και στην προβλήτα 1, χάρη στην οποία θα μειωθεί η χρήση αυτοκινούμενων γερανών κατά […], όσον αφορά την αγορά υδραυλικών στηριγμάτων πρόπιδος, που θα καταστήσει περιττή τη μετακίνηση των τμημάτων πλοίων με τη βοήθεια αυτοκινούμενων γερανών, και όσον αφορά την αγορά αυτόματων μηχανημάτων συγκόλλησης, χάρη στα οποία θα μειωθεί ο χρόνος και το κόστος που συνεπάγεται η χειρωνακτική συγκόλληση.

(70)

Μολονότι το επενδυτικό σχέδιο θα επηρεάσει σαφώς την παραγωγικότητα, οι επιπτώσεις του στην παραγωγική ικανότητα θα είναι, αντίθετα, περιορισμένες, διότι δεν πρόκειται να δημιουργηθούν νέες εγκαταστάσεις και διότι κάθε βελτίωση της παραγωγικής ικανότητας θα αποτελεί μόνο συνέπεια της αύξησης της παραγωγικότητας των ήδη υφιστάμενων εγκαταστάσεων. Ο αποδέκτης επισήμανε επίσης ότι η αύξηση της παραγωγικότητας δεν συνεπάγεται βελτίωση της ικανότητας του ναυπηγείου σε CGT, δεδομένου ότι η αύξηση της παραγωγικότητας στις εγκαταστάσεις θα απορροφηθεί από αύξηση της ικανότητας ίδιας παραγωγής, δεδομένου ότι θα ενταχθούν στις δραστηριότητες του ναυπηγείου εργασίες που μέχρι τώρα ανατίθεντο εξωτερικά. Η Επιτροπή είναι ως εκ τούτου της άποψης ότι δεν υφίσταται δυσανάλογη αύξηση της παραγωγικής ικανότητας.

(71)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα 1 έως 6 του πίνακα στην αιτιολογική σκέψη 22 μπορούν να θεωρηθούν ως επενδύσεις εκσυγχρονισμού ή αναβάθμισης υπάρχοντος ναυπηγείου για την αύξηση της παραγωγικότητας υφιστάμενων εγκαταστάσεων. Το σχετικό κόστος ύψους 8 360 000 ευρώ θα πρέπει ως εκ τούτου να θεωρηθεί ως επιλέξιμη δαπάνη.

(72)

Τα μέτρα 7 και 8 του πίνακα στην αιτιολογική σκέψη 22 αφορούν την κατασκευή πρόσθετης προβλήτας και την αγορά νέου γερανού. Η Επιτροπή είναι της άποψης ότι οι εν λόγω επενδύσεις θα πρέπει να θεωρηθούν ως μέτρα αναβάθμισης ή εκσυγχρονισμού για δύο λόγους. Πρώτον, ήδη πριν το επενδυτικό σχέδιο η Rolandwerft είχε τη δυνατότητα ταυτόχρονου εξοπλισμού και επισκευής δύο πλοίων, τοποθετώντας ένα πλοίο παράλληλα στο πλοίο που ήταν αγκυροβολημένο άμεσα στην προβλήτα. Αυτός ο τρόπος εργασίας ήταν αναποτελεσματικός και πολυέξοδος. Με τις επενδύσεις η Rolandwerft μπορεί να τοποθετεί δύο πλοία άμεσα στην προβλήτα και ο εξοπλισμός και των δύο πλοίων να πραγματοποιείται υπό καλύτερες συνθήκες. Δεύτερον, οι εν λόγω επενδύσεις αποτελούν τις τελευταίες μιας σειράς επενδύσεων που άρχισαν το 1991 προκειμένου να μεταστραφεί το ναυπηγείο στην κατασκευή μεγαλύτερων πλοίων. Το ναυπηγείο τροποποίησε την παραγωγή του, δεδομένου ότι η ζήτηση μετατοπίστηκε από τα πολύ μικρότερα πλοία τροφοδοσίας στα πλοία τροφοδοσίας που κατασκευάζει σήμερα η Rolandwerft. Η Επιτροπή είναι της άποψης ότι μία προσαρμογή της παραγωγής στη ζήτηση της αγοράς μπορεί να θεωρηθεί ως εκσυγχρονισμός.

(73)

Στόχος των επενδύσεων είναι επίσης να αυξηθεί η παραγωγικότητα των υφιστάμενων εγκαταστάσεων. Ο εξοπλισμός πλοίων στην αρχική προβλήτα θα καταστεί οικονομικότερος, δεδομένου ότι τα πλοία δεν θα τοποθετούνται πλέον το ένα δίπλα στο άλλο και για την πρόσβαση στο δεύτερο πλοίο δεν απαιτείται η διέλευση από το πλοίο που είναι τοποθετημένο στην αποβάθρα. Μολονότι μπορεί να θεωρηθεί ότι η νέα προβλήτα δεν αποτελεί μετατόπιση ήδη υφιστάμενης εγκατάστασης, η Επιτροπή είναι της άποψης ότι η κατασκευή της νέας προβλήτας εξοπλισμού θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας στην αρχική προβλήτα.

(74)

Και ο δεύτερος γερανός, που θα εγκατασταθεί στην προέκταση της προβλήτας, θα αυξήσει την παραγωγικότητα στην αρχική προβλήτα. Η ανυψωτική ικανότητα και των δύο γερανών ανέρχεται συνολικά σε 85 τόνους, σε σύγκριση με την προηγούμενη ανώτατη ανυψωτική ικανότητα των 50 τόνων. Κατ' αυτόν τον τρόπο μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι γερανοί προβλήτας για την ανύψωση φορτίων, για τα οποία προηγουμένως ήταν απαραίτητος ένας πλωτός γερανός. Μετά τις επενδύσεις θα χρειάζεται πλωτός γερανός μόνο για την τοποθέτηση της μηχανής του πλοίου. Όλες οι άλλες δραστηριότητες ανύψωσης μπορούν να εκτελεστούν με τους δύο γερανούς στην προέκταση της προβλήτας. Δεύτερο, ο αρχικός γερανός χρησιμοποιείται συχνά για εργασίες σε έναν μικρότερο εξωτερικό χώρο εργασιών που βρίσκεται ακριβώς πίσω από την προβλήτα. Μετά τις επενδύσεις ο δεύτερος γερανός θα μπορεί να χρησιμοποιείται σε περίπτωση που ο πρώτος χρειάζεται για εργασίες στον εν λόγω εξωτερικό χώρο. Κατ' αυτόν τον τρόπο, οι εργασίες εξοπλισμού δεν θα πρέπει να διακόπτονται σε ανάλογες φάσεις.

(75)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο σκοπός των επενδύσεων είναι η αύξηση της παραγωγικότητας στις υφιστάμενες εγκαταστάσεις του ναυπηγείου.

(76)

Η Επιτροπή θεωρεί επίσης ότι οι επενδύσεις δεν θα οδηγήσουν σε δυσανάλογη επέκταση της παραγωγικής ικανότητας.

(77)

Καταρχήν η Επιτροπή παρατηρεί ότι επί περισσότερο από μία δεκαπενταετία στο ναυπηγείο της Rolandwerft εξοπλίζονται ταυτόχρονα δύο πλοία. Ο εξοπλισμός πλοίων σε δεύτερη σειρά αποτελούσε μεταβατική λύση μέχρι την υλοποίηση των επενδύσεων στην προβλήτα. Με βάση τα στοιχεία της Γερμανίας, το γεγονός ότι η εν λόγω μεταβατική λύση εφαρμόστηκε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα οφείλεται στην ιδιαίτερη κατάσταση της αγοράς και στις ιδιαίτερες συνθήκες στο ναυπηγείο. Ο όμιλος Hegemann, ως ιδιοκτήτης του ναυπηγείου, είχε αποφασίσει να επενδύσει τους διαθέσιμους πόρους κατά προτεραιότητα στο ναυπηγείο Peene. Μετά την ολοκλήρωση του σχεδίου αναδιάρθρωσης του ναυπηγείου Peene το 2005 και λόγω της ανάκαμψης της αγοράς, ο όμιλος Hegemann ήταν πλέον σε θέση να ολοκληρώσει το σχέδιο εκσυγχρονισμού για το ναυπηγείο Rolandwerft. Δεδομένου ότι την τελευταία δεκαπενταετία (με διακοπές σε εποχές χαμηλότερης ζήτησης) το ναυπηγείο εξοπλίζει τακτικά δύο πλοία ταυτοχρόνως, η Επιτροπή δεν έχει λόγο να θεωρήσει ότι η Rolandwerft πριν από τις επενδύσεις είχε την ικανότητα εξοπλισμού μόνο ενός πλοίου.

(78)

Από τεχνική άποψη, η Rolandwerft δεν θα μπορέσει να αυξήσει το παραγωγικό της αποτέλεσμα όσον αφορά τα νέα πλοία και τις δραστηριότητες επισκευής λόγω περιορισμών στα προγενέστερα στάδια των εργασιών. Τα υπόστεγα και ο εξωτερικός χώρος εργασιών χρησιμοποιούνται ήδη στο μέγιστο, γεγονός που παρεμποδίζει μία δυνητική αύξηση της παραγωγής. Όσον αφορά τις δραστηριότητες επισκευής, η Γερμανία εξήγησε ότι περίπου 50 % κάθε επισκευής πρέπει να πραγματοποιείται στην ξηρά, δηλαδή στον εξωτερικό χώρο εργασιών, του οποίου όμως η ικανότητα χρησιμοποιείται ήδη πλήρως για τις νέες κατασκευές. Για τον λόγο αυτόν, οι πρόσθετες εργασίες επισκευής είναι δυνατές μόνο αντί των εργασιών ναυπήγησης νέων πλοίων και όχι ταυτόχρονα με αυτές. Τα ίδια επιχειρήματα ισχύουν και για τη μετατροπή πλοίων. Δεδομένου ότι οι επενδύσεις δεν αφορούν τους εν λόγω περιορισμούς, η ικανότητα ναυπήγησης νέων πλοίων καθώς και επισκευών και μετατροπών δεν μπορεί να αυξηθεί. Επιπλέον, πρέπει να τονισθεί ότι οι εν λόγω πολύ συγκεκριμένοι περιορισμοί δεν θα ήταν δυνατόν να εξαλειφθούν χωρίς μεγαλύτερες δαπάνες, δεδομένου ότι για τον σκοπό αυτόν θα έπρεπε να διπλασιαστεί η όλη παραγωγική διαδικασία.

(79)

Η Επιτροπή εξέτασε επίσης εάν η νέα προβλήτα θα οδηγούσε σε επέκταση της παραγωγικής ικανότητας του ναυπηγείου στον τομέα του εξοπλισμού έτοιμων κυτών. Και στον τομέα αυτόν όμως ο περιορισμός εντοπίζεται στα υπόστεγα ναυπήγησης. Ενώ τα νέα πλοία που κατασκευάζει η Rolandwerft εξοπλίζονται στα υπόστεγα ναυπήγησης του ναυπηγείου, τα κατασκευασμένα με εξωτερική ανάθεση κύτη είναι κατά κανόνα σε μεγάλο βαθμό άδεια και απαιτούν εκτεταμένες εργασίες εξοπλισμού. Ο εξοπλισμός των κυτών θα απαιτούσε τεχνικές εγκαταστάσεις στην προβλήτα, που κανονικά χρησιμοποιούνται στα υπόστεγα ναυπήγησης νέων πλοίων. Εφόσον τα υπόστεγα ναυπήγησης και οι σχετικές εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνται στο πλήρες δυναμικό τους, οι εγκαταστάσεις δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα για τον εξοπλισμό των κυτών. Κατά συνέπεια, η Rolandwerft δεν έχει τη δυνατότητα να διευρύνει τις δραστηριότητες της στον τομέα του εξοπλισμού κατασκευασμένων με εξωτερική ανάθεση κυτών και ταυτόχρονα να διατηρήσει την παραγωγή νέων πλοίων και τις επισκευαστικές δραστηριότητες στο παρόν υψηλό επίπεδο.

(80)

Επιπλέον, η Γερμανία διευκρίνισε ότι ο εξοπλισμός κυτών δεν αποτελεί ούτε τρέχουσα ούτε προβλεπόμενη δραστηριότητα. Σε περιόδους υψηλής ζήτησης μία τέτοια δραστηριότητα είναι εξαιρετικά απίθανη, διότι οι δυνητικοί προμηθευτές κυτών είναι πλήρως κλεισμένοι για σειρά ετών και ως εκ τούτου η Rolandwerft δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει στην αγορά προκατασκευασμένα κύτη της απαιτούμενης υψηλής ποιότητας. Αυτό επιβεβαιώνεται και από την πραγματική επιχειρηματική δραστηριότητα της Rolandwerft κατά τα τελευταία έτη, δεδομένου ότι στο διάστημα αυτό το ναυπηγείο δεν εξόπλισε κανένα πρόσθετο προκατασκευασμένο κύτος, μολονότι αυτό θεωρητικά θα ήταν δυνατό στην παράλληλη θέση αγκυροβολίας. Επιπλέον, η Γερμανία ανέφερε ότι σε περίπτωση ύφεσης της αγοράς, που θα είχε ως αποτέλεσμα να απελευθερωθούν οι ικανότητες των προμηθευτών και ως εκ τούτου να υπάρχουν διαθέσιμα κύτη στην αγορά, θα υποβαθμιζόταν πιθανόν και η κατάσταση των παραγγελιών στη Rolandwerft. Σε τέτοια περίπτωση, η Rolandwerft για λόγους οικονομίας θα προτιμήσει να χρησιμοποιήσει το δικό της παραγωγικό δυναμικό για την κατασκευή κυτών πλοίων παρά να εξοπλίσει προκατασκευασμένα κύτη. Ακόμη και αν το ναυπηγείο εξόπλιζε προκατασκευασμένα κύτη, η δραστηριότητα αυτή θα αντικαθιστούσε την κατασκευή νέων πλοίων και δεν θα προστίθετο σε αυτήν.

(81)

Η Επιτροπή παρατηρεί ότι, ακόμη και σε περίπτωση που οι επενδύσεις υποθετικά θα οδηγούσαν σε ελαφριά επέκταση της ικανότητας στον τομέα του εξοπλισμού κατασκευασμένων με εξωτερική ανάθεση κυτών, μία τέτοια επέκταση, για τους προαναφερθέντες τεχνικούς λόγους θα ήταν ελάχιστη. Δεδομένου ότι η επιτευχθείσα αύξηση της παραγωγικότητας, ως αποτέλεσμα κυρίως της μείωσης των εξόδων λόγω της κατάργησης της μίσθωσης γερανών, μία ελάχιστη επέκταση της ικανότητας λόγω ενδεχόμενου εξοπλισμού κυτών μπορεί να θεωρηθεί ως μη δυσανάλογη.

(82)

Η Επιτροπή παρατηρεί επίσης ότι η Rolandwerft, για να στηρίξει τον ισχυρισμό της ότι δεν επιδιώκει ενίσχυση της παραγωγικής ικανότητάς της, πρότεινε να αναλάβει την υποχρέωση να μην επεκτείνει τη χρήση της νέας προβλήτας για χρονικό διάστημα 5 ετών. Η εν λόγω δέσμευση, την οποία πρότεινε η Γερμανία, προβλέπει ότι το ναυπηγείο θα περιορίσει τις δραστηριότητες του στη νέα προβλήτα στον τομέα της κατασκευής νέων πλοίων, του εξοπλισμού προκατασκευασμένων κυτών καθώς και επισκευής και μετατροπής σε […] κατ' έτος, για χρονικό διάστημα πέντε ετών μετά το τέλος των επενδύσεων στη νέα προβλήτα. Η χρησιμοποίηση της νέας προβλήτας για μόνο […] ανταποκρίνεται στον προγραμματισμό δραστηριοτήτων του ναυπηγείου για τα επόμενα έτη, όπως αυτός υποβλήθηκε στην Επιτροπή. Επιπλέον, η Rolandwerft ανέλαβε την υποχρέωση να μην κατασκευάζει πλοία σε δεύτερη σειρά για το ίδιο χρονικό διάστημα. Η Επιτροπή παρατηρεί ότι οι εν λόγω δεσμεύσεις δεν μπορούν να θεωρηθούν ως απόδειξη ότι οι επενδύσεις δεν θα οδηγήσουν σε αύξηση της ικανότητας. Ωστόσο, η Επιτροπή θεωρεί ότι η οικειοθελής δέσμευση του ναυπηγείου μπορεί να θεωρηθεί ως περαιτέρω απόδειξη ότι οι τεχνικοί, πρακτικοί και οικονομικοί λόγοι που προέβαλε η εταιρεία είναι βάσιμοι και ότι σκοπός των επενδύσεων δεν είναι η επέκταση της παραγωγικής ικανότητας αλλά η αύξηση της παραγωγικότητας.

(83)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι επενδύσεις στη νέα προβλήτα και η αγορά νέου γερανού αποτελούν αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό υπάρχοντος ναυπηγείου με σκοπό την αύξηση της παραγωγικότητας των υφιστάμενων εγκαταστάσεων. Η επένδυση δεν οδηγεί σε δυσανάλογη επέκταση της παραγωγικής ικανότητας. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι η κατασκευή νέας προβλήτας και η αγορά του νέου γερανού πληροί τους όρους του πλαισίου για τις περιφερειακές επενδυτικές ενισχύσεις. Ως εκ τούτου, οι επενδύσεις ύψους 4 640 000 ευρώ είναι επιλέξιμες.

(84)

Η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η σχεδιαζόμενη περιφερειακή ενίσχυση προς την Rolandwerft, ύψους 12 % επί ποσού 13 000 000 ευρώ, ήτοι 1 560 000 ευρώ, πληροί τους όρους που θεσπίζονται στο πλαίσιο για τις περιφερειακές ενισχύσεις. Ως εκ τούτου, η σχεδιαζόμενη ενίσχυση πληροί όλους τους όρους για να θεωρηθεί ότι συμβιβάζεται με την κοινή αγορά,

30.4.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 112/41

(1)

Με την επιστολή της 19ης Φεβρουαρίου (D/51178), η Επιτροπή ζήτησε από τις γαλλικές αρχές να της διαβιβάσουν πληροφορίες σχετικά με το μηχανισμό χρηματοδοτικής μίσθωσης με φοροαπαλλαγή υπέρ ορισμένων επιχειρήσεων που ενέκρινε ο υπουργός Οικονομικών κατ' εφαρμογή του άρθρου 77 του νόμου αριθ. 98-546 της 2ας Ιουλίου 1998, που αφορά διάφορες διατάξεις οικονομικής και δημοσιονομικής τάξης (2). Με επιστολή της 18ης Μαρτίου 2004, οι γαλλικές αρχές ζήτησαν παράταση της προθεσμίας που τους είχε ταχθεί για να διαβιβάσουν τις ζητηθείσες πληροφορίες. Με επιστολή της 3ης Μαΐου 2004 (A/33117), η Επιτροπή έλαβε τις πληροφορίες από τις γαλλικές αρχές. Με επιστολή της 6ης Ιουλίου 2004 (D/54933), η Επιτροπή ζήτησε από τις γαλλικές αρχές να προσκομίσουν συμπληρωματικές πληροφορίες, οι οποίες της διαβιβάστηκαν στις 2 Αυγούστου 2004 (A/36007).

(2)

Με επιστολή της 14ης Δεκεμβρίου 2004 (D/205909), η Επιτροπή κοινοποίησε στις γαλλικές αρχές την απόφασή της να κινήσει την επίσημη διαδικασία εξέτασης κατ' εφαρμογή του άρθρου 88, παράγραφος 2, της συνθήκης. Η απόφαση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (3). Στην εν λόγω απόφαση, η Επιτροπή κάλεσε τη Γαλλία και τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους εντός καθορισμένης προθεσμίας.

(3)

Με επιστολή της 6ης Ιανουαρίου 2005 (A/30266), κι έπειτα της 4ης Φεβρουαρίου 2005, οι γαλλικές αρχές ζήτησαν παράταση της προθεσμίας, αιτήματα τα οποία η Επιτροπή αποδέχτηκε με επιστολές, αντίστοιχα, της 11ης Ιανουαρίου 2005 (D/50220) και της 16ης Φεβρουαρίου 2005 (D/51190).

(4)

Η Επιτροπή έλαβε, στις 15 Μαρτίου 2005 (A/32251), τις παρατηρήσεις των γαλλικών αρχών. Έλαβε επίσης, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τις παρατηρήσεις δεκαέξι ενδιαφερομένων μερών, τις οποίες διαβίβασε στις γαλλικές αρχές στις 9 Ιουνίου 2005 (D/54454).

(5)

Με επιστολή της 7ης Ιουλίου 2005 (A/35587), οι γαλλικές αρχές ζήτησαν από την Επιτροπή παράταση της ταχθείσας προθεσμίας προκειμένου να σχολιάσουν τις παρατηρήσεις των ενδιαφερομένων μερών. Η Επιτροπή αποδέχτηκε το σχετικό αίτημα και οι γαλλικές αρχές υπέβαλαν τελικά τις παρατηρήσεις τους με επιστολή της 20ής Ιουλίου 2005 (A/35981).

(6)

Στις 2 Μαρτίου 2006 (A/31655), οι γαλλικές αρχές διαβίβασαν ταχυδρομικώς, στην Επιτροπή συμπληρωματικές παρατηρήσεις σχετικά με το εν λόγω καθεστώς.

(7)

Βάσει του άρθρου 39 C, πρώτο εδάφιο, του γενικού κώδικα φορολογίας (CGI), η απόσβεση αγαθών που τίθενται προς μίσθωση ή προς διάθεση με οποιαδήποτε άλλη μορφή κατανέμεται καθ' όλη τη συνήθη διάρκεια χρήσης.

(8)

Το άρθρο 77 του νόμου αριθ. 98-546 εισάγει δύο διατάξεις στον CGI με σκοπό την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής στις πράξεις χρηματοδότησης κινητών αγαθών από προσωπικές εταιρείες και ομίλους οικονομικού ενδιαφέροντος (GIE) (4).

(9)

Το άρθρο 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI προβλέπει ότι η απόσβεση που εκπίπτει φορολογικά από ένα αγαθό που τίθεται προς μίσθωση από έναν CGI δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό της μισθώματος που εισπράττει ο GIE, μειούμενο κατά τις άλλες σχετικές επιβαρύνσεις του εν λόγω αγαθού.

(10)

Πράγματι, λόγω των φθινουσών αποσβέσεων και του χρηματοδοτικού κόστους που, εξ ορισμού, συγκεντρώνονται τα πρώτα έτη χρήσης του αγαθού, τα αποτελέσματα του GIE είναι σε μεγάλο βαθμό ζημιογόνα στη διάρκεια αυτών των ετών και καθίστανται κερδοφόρα κατά τη δεύτερη περίοδο, όταν το ποσό των εισπραχθέντων μισθωμάτων υπερβαίνει το σύνολο των διαπιστωμένων επιβαρύνσεων (συμπεριλαμβανομένων των αποσβέσεων και του χρηματοδοτικού κόστους). Εάν ο GIE υπάγεται στο καθεστώς των προσωπικών εταιρειών, οι ζημίες που καταγράφει τα πρώτα έτη δραστηριότητας αφαιρούνται συνεπώς από τα φορολογητέα κέρδη που πραγματοποιούν τα μέλη του βάσει των τρεχουσών δραστηριοτήτων τους. Το ανώτατο όριο της απόσβεσης που προβλέπει το άρθρο 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI αποσκοπεί συνεπώς στην καταπολέμηση της καταχρηστικής προσφυγής στο συγκεκριμένο τρόπο χρηματοδότησης για σκοπούς φορολογικής βελτιστοποίησης.

(11)

Ωστόσο, έχει εισαχθεί στον CGI παρέκκλιση από αυτό τον περιορισμό, η οποία θεσπίζει ένα σύστημα ευνοϊκής απόσβεσης προς όφελος ορισμένων επιχειρήσεων. Έτσι, το άρθρο 39 CA του CGI ορίζει ότι το ανώτατο όριο που προβλέπει το άρθρο 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI δεν εφαρμόζεται για τη χρηματοδότηση, από τους GIE, κινητών αγαθών αποσβεστέων με φθίνοντα τρόπο για περίοδο τουλάχιστον 8 ετών (5), εφόσον η συγκεκριμένη πράξη έχει προηγουμένως εγκριθεί από τον υπουργό Οικονομικών.

(12)

Η εν λόγω έγκριση υπόκειται σε πολλούς όρους, δηλαδή, κατ' ουσία, ότι:

(13)

Εν γένει, ο GIE — που αποτελείται, καταρχήν, από χρηματοδοτικούς οργανισμούς — αποκτά το προς χρηματοδότηση αγαθό στην τιμή αγοράς και το διαθέτει με χρηματοδοτική μίσθωση στο χρήστη του. Τα μισθώματα που καταβάλλει ο χρήστης και η τιμή άσκησης του δικαιώματος αγοράς στο τέλος της σύμβασης επιτρέπουν στον GIE να καλύψει την ίδια χρηματοδότηση, συμπεριλαμβανομένων τόκων και κεφαλαίου.

(14)

Πέραν της κατάργησης του ανώτατου ορίου της απόσβεσης (6), η υπουργική έγκριση επιτρέπει την προσαύξηση κατά μία μονάδα του συντελεστή φθίνουσας απόσβεσης που εφαρμόζεται συνήθως στο υπό εξέταση αγαθό. Επιπλέον, η μεταπώληση του αγαθού από τον GIE στο χρήστη του όταν, ιδίως, έχουν παρέλθει τα δύο τρία της συνήθους διάρκειας χρήσης του αγαθού, αποτελεί αντικείμενο απαλλαγής από την υπεραξία εκχώρησης.

(15)

Όσον αφορά τον όρο που συνδέεται με την ύπαρξη σημαντικού οικονομικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος (7), οι γαλλικές αρχές κατέδειξαν ότι δεν υπάρχουν κατευθυντήριες γραμμές για την αξιολόγηση του εν λόγω ενδιαφέροντος και ότι η εξέταση, ιδίως, πραγματοποιείται, αφενός, υπό το πρίσμα των έμμεσων επιπτώσεων της επένδυσης στην περιοχή απασχόλησης, των όρων του ανταγωνισμού και της ανάπτυξης της δραστηριότητας στη συγκεκριμένη οικονομική ζώνη, μεταξύ των οποίων ιδίως η συνεισφορά στην ανάπτυξη ή στη δημιουργία κέντρου παραγωγής, διαχείρισης ή λήψης αποφάσεων και, αφετέρου, λαμβανομένης υπόψη της συμβολής της επένδυσης στη βελτίωση της ασφάλειας και της προστασίας του περιβάλλοντος.

(16)

Όσον αφορά την επανεκχώρηση στο χρήστη του αγαθού τουλάχιστον των δύο τρίτων του φορολογικού πλεονεκτήματος που παρέχει στον GIE η έγκριση (8), προκύπτει από το άρθρο 39 CA του CGI ότι το εν λόγω πλεονέκτημα επέρχεται υπό μορφή μείωσης του ποσού του μισθώματος ή ελάττωσης του ποσού του δικαιώματος αγοράς. Επιπλέον, το ακριβές ποσό του πλεονεκτήματος που οφείλει να επανεκχωρήσει ο GIE στο χρήστη πρέπει να καθορίζεται κατά τη χορήγηση της έγκρισης.

(17)

Κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής, οι γαλλικές αρχές προσκόμισαν κατανομή, ανά τομέα δραστηριότητας, όλων των αιτήσεων έγκρισης καθώς και των πραγματικών δικαιούχων του εν λόγω καθεστώτος:

(18)

Στο πλαίσιο αυτό, οι γαλλικές αρχές κατέδειξαν ότι μεταξύ των 56 αιτήσεων που δεν αποτέλεσαν αντικείμενο απόφασης αίτησης έγκρισης, 21 αιτήσεις αποσύρθηκαν, 13 αιτήσεις τέθηκαν στο αρχείο και 22 αιτήσεις απορρίφθηκαν. Όσον αφορά τις 22 αιτήσεις που απορρίφθηκαν, οι γαλλικές αρχές ανέφεραν ότι 15 από αυτές αφορούσαν πράξη χρηματοδότησης αγαθού για το ναυτιλιακό τομέα και ότι οι υπόλοιπες 7 αφορούσαν τη χρηματοδότηση αγαθού για τον τομέα των αεροπορικών μεταφορών.

(19)

Οι γαλλικές αρχές κατέδειξαν επίσης ότι οι διαδικασίες έγκρισης βάσει του άρθρου 39 CA του CGI αναστάλθηκαν από τις 14 Δεκεμβρίου 2004, ημερομηνία κατά την οποία τους κοινοποιήθηκε η απόφαση για κίνηση της επίσημης διαδικασίας εξέτασης.

(20)

Στην απόφαση της 14ης Δεκεμβρίου 2004, η Επιτροπή εκτιμά ότι φαίνεται να έχει χορηγηθεί, κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI, πλεονέκτημα στους επενδυτές, μέλη φορολογικών GIE, και στους χρήστες των αγαθών που χρηματοδοτούν οι GIE. Όσον αφορά την επιλεκτικότητα του εν λόγω μέτρου, η Επιτροπή επισήμανε, αφενός, ότι ο υπουργός Οικονομικών φαίνεται να διαθέτει διακριτική εξουσία για την εκτίμηση των όρων χορήγησης της έγκρισης, κάτι που του επιτρέπει να επιλέγει, με υποκειμενικά κριτήρια, τους δικαιούχους του εν λόγω καθεστώτος. Αφετέρου, φαίνεται ότι το φορολογικό καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI συνιστά μέτρο ενίσχυσης προς όφελος, κυρίως, του τομέα των μεταφορών. Η Επιτροπή εκτιμά, στο πλαίσιο αυτό, ότι το εν λόγω μέτρο δεν φαίνεται να αιτιολογείται από τη φύση ή την οικονομία του γαλλικού φορολογικού συστήματος. Κατά τη γνώμη της, τα εν λόγω πλεονεκτήματα συνεπάγονται επίσης χρησιμοποίηση των κρατικών πόρων, καθώς και στρέβλωση του ανταγωνισμού και επηρεασμό των ενδοκοινοτικών συναλλαγών.

(21)

Εξάλλου, όσον αφορά την εξέταση του συμβιβάσιμου του εν λόγω καθεστώτος με την κοινή αγορά, η Επιτροπή εκτιμά, στο παρόν στάδιο, ότι καμία από τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται στο άρθρο 87, παράγραφοι 2 και 3, της συνθήκης δεν ισχύει στο παρόν πλαίσιο. Το εν λόγω φορολογικό καθεστώς δεν φαίνεται να ικανοποιεί τους όρους των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών, πλαισίων και προσανατολισμών που έχουν υιοθετηθεί στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων. Ως εκ τούτου, θεωρείται ασυμβίβαστο με την κοινή αγορά.

(22)

Συνεπώς, η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει την επίσημη διαδικασία εξέτασης προκειμένου να διαλυθούν οι αμφιβολίες της σχετικά με το χαρακτηρισμό του εν λόγω καθεστώτος ως κρατικής ενίσχυσης και το συμβιβάσιμο με την κοινή αγορά.

(23)

Στο πλαίσιο των παρατηρήσεών τους, οι γαλλικές αρχές υποστηρίζουν, καταρχήν, ότι το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI δεν συνιστά κρατική ενίσχυση. Στην πραγματικότητα, πρόκειται απλά για ένα τεχνικό κανόνα εφαρμογής του κοινού δικαίου που επιτρέπει τη θέση του συγκεκριμένου τρόπου χρηματοδότησης υπό την εποπτεία των δημόσιων αρχών και όχι για παρέκκλιση του κοινού δικαίου. Ο περιορισμός της εκπίπτουσας απόσβεσης του άρθρου 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI αποσκοπεί, θεσπίζοντας εικαζόμενη φοροδιαφυγή, να αποτρέψει την προσφυγή σε αυτό το μηχανισμό χρηματοδότησης για σκοπούς φορολογικής βελτιστοποίησης. Το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI αποσκοπεί επίσης στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Εφόσον τα βαρέα αγαθά εξοπλισμού που αφορά η παρούσα διάταξη παρουσιάζουν εντούτοις απόδοση σε σχετικά μακροχρόνια επένδυση, η προσφυγή στη χρηματοδοτική μίσθωση αντιστοιχεί, σε αυτή την υπόθεση, όχι μόνο σε επιδίωξη φορολογικής βελτιστοποίησης, αλλά και σε οικονομική αναγκαιότητα.

(24)

Στο πλαίσιο αυτό, οι γαλλικές αρχές προβάλλουν το επιχείρημα ότι όλοι οι όροι που πρέπει να πληρούνται για τους σκοπούς της χορήγησης της έγκρισης επιτρέπουν τον έλεγχο, a priori, των πράξεων χρηματοδότησης αγαθών εξοπλισμού μέσω μίσθωσης με δικαίωμα αγοράς και την εξαίρεση από το ευεργέτημα του εν λόγω φορολογικού καθεστώτος όλων των χρηματοδοτήσεων που έχουν κυρίως ως κίνητρο λόγους φορολογικής βελτιστοποίησης.

(25)

Ειδικότερα, αυτό ισχύει για τον όρο σύμφωνα με τον οποίον η επένδυση πρέπει να παρουσιάζει σημαντικό οικονομικό και κοινωνικό ενδιαφέρον, ιδίως όσον αφορά θέσεις απασχόλησης, η τήρηση του οποίου προϋποθέτει ότι η αίτηση έγκρισης συνοδεύεται από δεσμεύσεις σχετικά με προσλήψεις. Εν προκειμένω, οι γαλλικές αρχές διευκρινίζουν ότι οι δημιουργούμενες θέσεις απασχόλησης πρέπει να διατηρούνται κατά την ελάχιστη περίοδο εκμετάλλευσης του αγαθού, δηλαδή τη διάρκεια της σύμβασης μίσθωσης ή διάθεσης, ήτοι 8 έτη κατ' ελάχιστο. Κατά τη γνώμη τους, οι δημιουργούμενες θέσεις απασχόλησης πρέπει να επιτρέπουν καθαρή αύξηση του αριθμού των μισθωτών υπαλλήλων της εταιρείας που ζητά την έγκριση και πρέπει να συνδέονται άμεσα με την επένδυση.

(26)

Οι γαλλικές αρχές διευκρινίζουν, εν προκειμένω, ότι ορισμένες αιτήσεις έγκρισης αποτέλεσαν αντικείμενο απόρριψης λόγω έλλειψης σημαντικού οικονομικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος του υποβληθέντος σχεδίου χρηματοδότησης. Δύο τύποι καταστάσεων χαρακτηρίζουν την έλλειψη τέτοιου ενδιαφέροντος. Πρώτον, η έλλειψη αποτελεσματικής διαδικασίας επιλογής ή πρόσληψης, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά, ικανής να ενισχύσει ή να επιτρέψει τη σύσταση κέντρου λήψης αποφάσεων και διαχείρισης. Δεύτερον, η περίπτωση στην οποία η χρηματοδοτική κατάσταση του αιτούντος θα του επέτρεπε να προσφύγει σε άλλα μέσα χρηματοδότησης που δεν παρουσιάζουν ενδεικτικό χαρακτήρα.

(27)

Ο όρος που συνδέεται με την επανεκχώρηση στο χρήστη του μεγαλύτερου μέρους του φορολογικού πλεονεκτήματος από το οποίο επωφελούνται τα μέλη του GIE κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI επιτρέπει επίσης την καταπολέμηση της φορολογικής βελτιστοποίησης, εξαιρώντας από το ευεργέτημα αυτού του μηχανισμού τις πράξεις που προορίζονται αποκλειστικά για τη δημιουργία ταμειακών κερδών.

(28)

Εξάλλου, οι γαλλικές αρχές προβάλλουν το επιχείρημα ότι ο μηχανισμός ελέγχου που εφαρμόζεται τοιουτοτρόπως δεν συνιστά διακρίσεις. Παραπέμπουν, εν προκειμένω, στη νομολογία του γαλλικού Συνταγματικού Συμβουλίου δυνάμει της οποίας μια έγκριση, όπως η προβλεπόμενη στο άρθρο 39 CA του CGI, δεν συνιστά διακρίσεις, αλλά αναθέτει αποκλειστικά στον υπουργό Οικονομικών την εξουσία να διασφαλίζει ότι η εν λόγω πράξη πληροί τους όρους που θέτει ο νόμος (9).

(29)

Εν πάση περιπτώσει, το φορολογικό πλεονέκτημα που συνδέεται με την έκπτωση του ποσού της απόσβεσης δεν ομοιάζει με απώλεια φορολογικών εσόδων, αλλά με διαφορετική διαχρονική κατανομή της φορολογητέας βάσης. Επιπλέον, ο προσδιορισμός του επακριβούς μέρους του πλεονεκτήματος που διατηρούν οι επενδυτές, μέλη του GIE, ομοιάζει με αμοιβή της οποίας το ποσό προκύπτει από τις συνθήκες της αγοράς και μια κλασική εμπορική διαπραγμάτευση.

(30)

Όσον αφορά, στη συνέχεια, την επιλεκτικότητα του εν λόγω φορολογικού καθεστώτος που προβάλλει η Επιτροπή, οι γαλλικές αρχές επικαλούνται πολλά επιχειρήματα.

(31)

Πρώτον, το εν λόγω καθεστώς συνιστά μέτρο γενικής τάξης που μπορεί να αφορά ταυτόχρονα το βιομηχανικό τομέα και τον τομέα των μεταφορών. Ενδεικτικά, οι γαλλικές αρχές αναφέρονται στο υλικό μετασχηματισμού του χαρτοπολτού, στις δεξαμενές αποθήκευσης υδρογονανθράκων, στα τυπογραφικά πιεστήρια και στις ψυκτικές μονάδες που αποτελούν βιομηχανικά αγαθά τα οποία μπορούν να αποσβεστούν με φθίνοντα τρόπο σε διάρκεια τουλάχιστον ίση με 8 έτη. Επιπλέον, οι γαλλικές αρχές επισημαίνουν ότι ορισμένα μέσα μεταφοράς, όπως τα φορτηγά και τα λεωφορεία, αποκλείονται από το πεδίο του μηχανισμού, λόγω της μικρότερης διάρκειας απόσβεσής τους. Η εν λόγω διάρκεια απόσβεσης εφαρμόζεται συνεπώς σε όλα τα αγαθά των οποίων η απόδοση επένδυσης απαιτεί αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.

(32)

Δεύτερον, η συγκέντρωση του ευεργετήματος του εν λόγω καθεστώτος προς όφελος του εξοπλισμού μεταφορών προκύπτει, στην πραγματικότητα, από εξελίξεις ανεξάρτητες από τη βούληση των γαλλικών δημόσιων αρχών δηλαδή, αφενός, από την εξέλιξη της χρηματοδοτικής κατάστασης των βιομηχανικών εταιρειών και, αφετέρου, από την έλξη των επενδυτών για τον εξοπλισμό μεταφορών. Πράγματι, το τελευταίο περιλαμβάνει ιδιαίτερα ελκυστικά περιουσιακά στοιχεία για τους επενδυτές οι οποίοι, για να περιορίσουν τους κινδύνους τους, επιλέγουν εύκολα διαπραγματεύσιμα αγαθά στην περίπτωση που ο φορέας εκμετάλλευσης θα αντιμετώπιζε δυσκολίες.

(33)

Τρίτον, το εν λόγω καθεστώς δεν ευνοεί τις γαλλικές επιχειρήσεις στο βαθμό που η εθνικότητα δεν αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την προσχώρηση στον GIE. Ένας αλλοδαπός επενδυτής, ειδικότερα ένας χρηματοδοτικός οργανισμός, μπορεί να επωφεληθεί τοιουτοτρόπως από το εν λόγω καθεστώς και από το προκύπτον ταμειακό κέρδος, ανεξάρτητα από τον τόπο της φορολογικής κατοικίας του.

(34)

Εν πάση περιπτώσει, αν υποθέσουμε ότι το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI συνιστά παρέκκλιση του κοινού δικαίου, αυτό έχει μη περιορισμένο πεδίο εφαρμογής, απεριόριστη διάρκεια εφαρμογής και βασίζεται σε αντικειμενικά και οριζόντια κριτήρια για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Συνεπώς, εκφεύγει από το χαρακτηρισμό της κρατικής ενίσχυσης, όπως ακριβώς το φορολογικό καθεστώς που εξετάζεται στην απόφαση 96/369/ΕΚ της Επιτροπής, της 13ης Μαΐου 1996, όσον αφορά τη χορήγηση φορολογικών ενισχύσεων υπό μορφή αποσβέσεων υπέρ γερμανικών αεροπορικών εταιρειών (10).

(35)

Εξάλλου, όσον αφορά την απαλλαγή από την υπεραξία εκχώρησης του αγαθού, οι γαλλικές αρχές καταδεικνύουν ότι το πλεονέκτημα που αποκομίζουν τα μέλη του GIE από τη συγκεκριμένη απαλλαγή πρέπει επίσης να επανεκχωρείται κατά τα δύο τρίτα τουλάχιστον στον τελικό χρήστη του αγαθού. Υποστηρίζουν ότι αυτή η απαλλαγή, που υπόκειται σε όρους, αιτιολογείται από τη φύση και την οικονομία του γαλλικού φορολογικού συστήματος. Καθίσταται αναγκαία, σε περίπτωση προκαταβολικής εκχώρησης, προκειμένου να διασφαλίζεται η διατήρηση του φορολογικού καθεστώτος που προκύπτει από την έκπτωση της απόσβεσης υπό όρους κοινού δικαίου. Επιπλέον, οι γαλλικές αρχές προβάλλουν ότι η απαλλαγή αυτή είναι σύμφωνη με το κοινό δίκαιο, από την 1η Ιανουαρίου 2007. Πράγματι, έκτοτε, οι υπεραξίες εκχώρησης τίτλων συμμετοχής που διακρατούνται για περίοδο μεγαλύτερη των δύο ετών απαλλάσσονται, με την επιφύλαξη ποσοστού εξόδων και επιβαρύνσεων ίσου με το 5 % του καθαρού αποτελέσματος των υπεραξιών εκχώρησης που λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό του φορολογητέου αποτελέσματος. Λαμβανομένης υπόψη της ημερομηνίας σύναψης των συμβάσεων διάθεσης αγαθών που έχουν συναφθεί μεταξύ των GIE και των χρηστών, η ημερομηνία κατά την οποία θα καταστεί εφικτή η προβλεπόμενη εκχώρηση αυτών των αγαθών θα είναι μεταγενέστερη της 1ης Ιανουαρίου 2007, εφόσον η συγκεκριμένη εκχώρηση μπορεί να επέλθει μετά την παρέλευση των 2/3 της εκτέλεσης των εν λόγω συμβάσεων. Ως εκ τούτου, τα μέλη του GIE επωφελούνται από τη συγκεκριμένη απαλλαγή κατ' εφαρμογή του κοινού δικαίου.

(36)

Οι γαλλικές αρχές υπογραμμίζουν επίσης ότι η απαλλαγή από την υπεραξία εκχώρησης δεν είναι αυτόματη. Ένας από τους όρους της απαλλαγής είναι ότι ο πραγματικός χρήστης του αγαθού καταδεικνύει ότι, λαμβανομένου υπόψη του κόστους του, δεν είναι σε θέση να το αποκτήσει άμεσα χωρίς να διακυβεύσει τη χρηματοδοτική ισορροπία του. Σύμφωνα με την έκθεση του εισηγητή της Επιτροπής Οικονομικών της Εθνοσυνέλευσης της 25ης Μαρτίου 1998, ο συγκεκριμένος όρος εντάσσεται, ιδίως, στην προοπτική της εφαρμογής εναλλακτικών μηχανισμών φορολογικής έκπτωσης για εγγραφή μεριδίων συμπλοιοκτητών, που καταργήθηκε με το νόμο περί οικονομικών του 1998 (στο εξής «το καθεστώς της συμπλοιοκτησίας»).

(37)

Όσον αφορά το συμβιβάσιμο του εν λόγω φορολογικού καθεστώτος με την κοινή αγορά, οι γαλλικές αρχές υποστηρίζουν ότι, υποθέτοντας ότι το εν λόγω καθεστώς συνιστά κρατική ενίσχυση, είναι σύμφωνο με το άρθρο 87, παράγραφος 3, της συνθήκης εφόσον διευκολύνει την ανάπτυξη ορισμένων δραστηριοτήτων, χωρίς ωστόσο οι όροι των συναλλαγών να μεταβάλλονται σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον. Πράγματι, ο μηχανισμός του άρθρου 39 CA του CGI δεν ευνοεί τους εθνικούς οικονομικούς φορείς εις βάρος φορέων άλλων κρατών μελών και δεν είναι περισσότερο ευνοϊκός από καθεστώτα που ισχύουν σε άλλα κράτη μέλη.

(38)

Αναφέρονται, εν προκειμένω, στην ιδιαίτερη κατάσταση της ναυτιλίας, της οποίας οι φορείς εκμετάλλευσης είναι οι βασικοί χρήστες του εν λόγω καθεστώτος. Διαπιστώνουν, εν προκειμένω, ότι το εν λόγω καθεστώς συνιστά μέτρο ισοδυνάμου αποτελέσματος με το καθεστώς της συμπλοιοκτησίας — καθεστώς σχετικό με τη χρηματοδότηση πλοίων νηολογημένων στη Γαλλία — το οποίο έχει ήδη κοινοποιηθεί και εγκριθεί από την Επιτροπή βάσει του άρθρου 87 παράγραφος 3 της συνθήκης (11). Το καθεστώς της συμπλοιοκτησίας καταργήθηκε το 1998 λόγω του υπερβολικού δημοσιονομικού κόστους του. Καταδεικνύουν επίσης ότι ο νομοθέτης αποφάσισε να προσαρμόσει τη χρηματοδοτική μίσθωση με φοροαπαλλαγή εντός ενός πλαισίου που χαρακτηρίζεται από τη στασιμότητα του αριθμού των εμπορικών πλοίων που νηολογούνται στη Γαλλία και από τη βούληση μείωσης της φορολογικής δαπάνης. Η έναρξη ισχύος του άρθρου 39 CA του CGI δεν συνεπάγεται επέκταση της γαλλικής ναυτιλίας, αλλά ενοποίηση και ανανέωση του στόλου υπό γαλλική σημαία. Την ίδια περίοδο, οι στόλοι άλλων κρατών μελών αυξήθηκαν, τόσο σε αριθμό μονάδων όσο και σε χωρητικότητα. Συνεπώς, η έναρξη ισχύος του εν λόγω καθεστώτος δεν είναι εις βάρος την ανάπτυξης της ναυτιλίας άλλων κρατών μελών.

(39)

Επιπλέον, το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI εντάσσεται πλήρως στο πλαίσιο των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις στη ναυτιλία (στο εξής «οι κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές του 1997») και της ανακοίνωσης C (2004) 43 της Επιτροπής — Κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στη ναυτιλία (στο εξής «οι κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές του 2004») (12). Ειδικότερα, συμβάλλει στην προώθηση της ανταγωνιστικότητας των κοινοτικών στόλων στην παγκόσμια ναυτιλιακή αγορά, στη διασφάλιση της κοινοτικής απασχόλησης τόσο στη θάλασσα όσο και στην ξηρά, στην προστασία της κοινοτικής ναυτικής τεχνογνωσίας και στην ανάπτυξη των επαγγελματικών ικανοτήτων των ναυτικών (σημείο 2.2 των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών). Επιπλέον, συνέβαλε αποτελεσματικά στη βελτίωση της ασφάλειας και της προστασίας του περιβάλλοντος επιτρέποντας την ανανέωση του στόλου. Όσον αφορά, ειδικότερα τη διατήρηση της απασχόλησης του ναυτιλλόμενου προσωπικού και θέσεων απασχόλησης υψηλού επιπέδου στην ξηρά, οι γαλλικές αρχές υπενθυμίζουν ότι, μεταξύ των αντισταθμίσεων που απαιτούνται για τους σκοπούς της χορήγησης της έγκρισης, είναι η ανάγκη διάθεσης, στο έδαφος της Ένωσης, κέντρου λήψης στρατηγικών αποφάσεων σχετικά με τη διαχείριση των ναυτικών δραστηριοτήτων και τη διαχείριση των πλοίων. Οι θέσεις απασχόλησης που συνδέονται με την άμεση διαχείριση της ναυτιλίας, αλλά και αυτές που συνδέονται με τις συναφείς δραστηριότητες, όπως η ασφάλιση, η μεσιτεία και οι χρηματοδοτήσεις, ωφελήθηκαν έτσι έμμεσα από το εν λόγω φορολογικό καθεστώς.

(40)

Επισημαίνουν ωστόσο ότι, ούτε οι κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές του 1997 (13) ούτε εκείνες του 2004 (14), εδραιώνουν αυστηρή σχέση μεταξύ των ενισχύσεων που απαιτούνται για τη διατήρηση και ανάπτυξη των θαλάσσιων μεταφορών και του επιπέδου των δημιουργούμενων θέσεων απασχόλησης. Επιπλέον, από τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές του 2004 συνάγεται ότι «σε αυτή τη φάση, δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι υπάρχουν προγράμματα ενισχύσεων που προκαλούν στρέβλωση των όρων του ανταγωνισμού σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον», και ότι «όπως έχει αποδειχθεί, με τα μέτρα αυτά διασφαλίζεται η απασχόληση υψηλού επιπέδου […]» (σημείο 3.1).

(41)

Τέλος, όσον αφορά την εφαρμογή εν προκειμένω της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, οι γαλλικές αρχές παραπέμπουν στην απόφαση 2002/15/ΕΚ της Επιτροπής, της 8ης Μαΐου 2001, σχετικά με τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων εκ μέρους της Γαλλίας υπέρ της εταιρείας «Bretagne Angleterre Irlande» («BAI» ή «Brittany Ferries») (15), στην οποία εξετάστηκε το εν λόγω καθεστώς.

(42)

Οι γαλλικές αρχές παραπέμπουν επίσης στην επιστολή τους προς την Επιτροπή της 17ης Μαρτίου 1998 (A/32232) αναφέροντας την εισαγωγή των άρθρων 39 C, δεύτερο εδάφιο, και 39 CA του CGI. Εκτιμούν ότι, παρά την επιστολή αυτή, καθώς και τις διάφορες υποθέσεις που έχει εξετάσει η Επιτροπή (16) στο πλαίσιο των οποίων γινόταν αναφορά του άρθρου 39 του CGI, δεν κινήθηκε καμία διαδικασία σχετικά με το εν λόγω καθεστώς για περίοδο 6 ετών από την έναρξη ισχύος του.

(43)

Υπό τις περιστάσεις αυτές, η σιωπή της Επιτροπής δημιούργησε δικαιολογημένη εμπιστοσύνη όσον αφορά το συμβιβάσιμο του άρθρου 39 CA του CGI με την κοινή αγορά, κάτι που είναι αντίθετο προς κάθε ενδεχόμενη αξίωση ανάκτησης από τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις.

(44)

Δεκαέξι ενδιαφερόμενα μέρη διαβίβασαν τις παρατηρήσεις τους στην Επιτροπή, κατ' εφαρμογή του άρθρου 88, παράγραφος 2, της συνθήκης, εντός της ταχθείσας προθεσμίας. Ο κατάλογος των ενδιαφερομένων μερών επισυνάπτεται στην παρούσα απόφαση.

(45)

Όσον αφορά, πρώτον, την απόφαση για το χαρακτηρισμό του εν λόγω καθεστώτος ως ενίσχυση, τα περισσότερα ενδιαφερόμενα μέρη αντιτάσσονται στη θέση της Επιτροπής εν προκειμένω.

(46)

Έτσι, σύμφωνα, ιδίως, με το Εθνικό Ταμείο Ταμιευτηρίου και Πρόνοιας (CNCE), την Calyon Corporate and Investement Bank (στο εξής «Calyon») και την BNP Paribas (στο εξής «BNP»), ο μηχανισμός του άρθρου 39 CA του CGI δεν συνιστά κρατική ενίσχυση, αλλά δημιουργεί ένα καθεστώς ελέγχου της εφαρμογής του κοινού δικαίου σχετικά με τις αποσβέσεις ορισμένων περιουσιακών στοιχείων. Ο συνδυασμός των άρθρων 39 C, δεύτερο εδάφιο, και 39 CA του CGI είχε ως στόχο την καταπολέμηση των υπερβολικών απωλειών φορολογικών εσόδων, όπως αποδεικνύουν οι κοινοβουλευτικές εργασίες πριν από την έγκριση του νόμου αριθ. 98-546 (έκθεση της Επιτροπής Οικονομικών στην Εθνοσυνέλευση της 25ης Μαρτίου 1998).

(47)

Η Société Générale (SG), η BNP και η Brittany Ferries προβάλλουν το επιχείρημα ότι το άρθρο 39 CA του CGI δεν δημιουργεί φορολογική περίμετρο παρέκκλισης του κοινού δικαίου, αλλά συνιστά επάνοδο στο κοινό δίκαιο περί αποσβέσεων. Πρόκειται για καθεστώς γενικού χαρακτήρα. Σύμφωνα με την SG, το οικονομικό πλεονέκτημα που προκύπτει από τον ετεροχρονισμό της φορολόγησης κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI πρέπει να συγκριθεί με το κοινό δίκαιο περί αποσβέσεων και όχι με το περιοριστικό καθεστώς παρέκκλισης του άρθρου 39 C, δεύτερο εδάφιο του CGI. Επιπλέον, το εν λόγω καθεστώς είναι ανοικτό σε όλους τους οικονομικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στο γαλλικό έδαφος και το άρθρο 39 CA του CGI δεν αναφερόταν, εξάλλου, σε κανένα ιδιαίτερο αγαθό ή οικονομικό τομέα. Έτσι, η χορήγηση των πλεονεκτημάτων που προκύπτουν από την εφαρμογή του άρθρου δεν προορίζονταν ούτε για το γαλλικό εμπορικό θαλάσσιο στόλο ούτε για γαλλικούς τραπεζικούς οργανισμούς.

(48)

Εξάλλου, η ταυτότητα των μελών του GIE δεν συνιστά κριτήριο χορήγησης έγκρισης και το εν λόγω καθεστώς δεν περιλαμβάνει κανένα περιορισμό όσον αφορά τα μέλη του GIE, τα οποία συνεισφέρουν στη φορολογική ικανότητα. Σύμφωνα με τα ενδιαφερόμενα μέρη, δεν μπορεί συνεπώς να θεωρηθεί λογικά ότι τα άρθρα 39 C και 39 CA του CGI απονέμουν επιλεκτικό φορολογικό πλεονέκτημα στα μέλη των GIE.

(49)

Εξάλλου, η έγκριση που προβλέπεται στο άρθρο 39 CA του CGI δεν χορηγείται με διακριτική ευχέρεια. Αντιθέτως, σύμφωνα με την Gaz de France και την BNP, η χορήγηση της υπουργικής έγκρισης υπόκειται σε αντικειμενικούς και αμερόληπτους όρους. Η BNP υπενθυμίζει, εν προκειμένω, ότι, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου (17), εμπίπτει στην Επιτροπή να καταδείξει τη διακριτική μεταχείριση των οικονομικών φορέων στο πλαίσιο μεμονωμένων μέτρων. Πράγματι, η ύπαρξη περιθωρίου εκτίμησης που παρέχεται στη διοίκηση μπορεί να οδηγήσει στη διαπίστωση της επιλεκτικής φύσης ενός μέτρου μόνον όταν αμφισβητείται μεμονωμένο μέτρο και όχι το γενικό καθεστώς στο οποίο βασίζεται το συγκεκριμένο μέτρο. Εν προκειμένω, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η φορολογική διοίκηση δεν μπορεί να επιβάλει όρους που δεν προβλέπει ο νόμος. Στην προκειμένη περίπτωση, ο νόμος προέβλεπε ρητώς τα κριτήρια που εφαρμόζονται για την εκτίμηση της ύπαρξης «σημαντικού οικονομικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος». Η BNP, η CNCE και η Calyon παραπέμπουν, στο πλαίσιο αυτό, στην απόφαση του Συνταγματικού Συμβουλίου (18) που επικαλούνται οι γαλλικές αρχές. Εν πάση περιπτώσει, όλες οι αποφάσεις άρνησης έγκρισης μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο προσφυγής για κατάχρηση εξουσίας ενώπιον του διοικητικού δικαστή, ο οποίος αποφαίνεται για το αιτιολογικό της άρνησης.

(50)

Σύμφωνα, ιδίως, με την Calyon και την BNP, η επιλεκτικότητα του εν λόγω καθεστώτος προκύπτει από την πρακτική της αγοράς και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των περιουσιακών στοιχείων στον τομέα μεταφορών (ορισμένες μακροπρόθεσμες εγγυήσεις αξιοποίησης και ρευστότητας) και όχι από το περιεχόμενο του άρθρου 39 CA του CGI. Πράγματι, τα αγαθά στον τομέα των μεταφορών παρουσιάζουν ιδιαιτερότητες που επιτρέπουν την εφαρμογή μακροπρόθεσμων χρηματοδοτήσεων. Εξάλλου, αν υποθέσουμε ότι το άρθρο 39 CA του CGI δεν απαιτεί προηγούμενη έγκριση του υπουργού Οικονομικών, οι δικαιούχοι του μηχανισμού θα ήταν οι ίδιοι.

(51)

Επιπλέον, σύμφωνα με την BNP, οι όροι εφαρμογής του μηχανισμού του άρθρου 39 CA του CGI δικαιολογούνται από τη φύση και την οικονομία του γαλλικού φορολογικού συστήματος, εφόσον ορισμένοι τομείς δραστηριοτήτων απαιτούν σημαντικές επενδύσεις.

(52)

Η CNCE υποστηρίζει επίσης ότι χρηματοδοτικά πλεονεκτήματα ανάλογα με αυτά που προκύπτουν από την εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI μπορούν να επιτευχθούν με την εφαρμογή διατάξεων του κοινού δικαίου. Πράγματι, οι ιδιαιτερότητες του άρθρου 39 CA του CGI δεν δημιουργούν πραγματική διαφοροποίηση με το κοινό δίκαιο περί αποσβέσεων από την άποψη του όγκου των φορολογικών συνεπειών. Σύμφωνα με τη CNCE, οι ιδιαιτερότητες είναι, αφενός, το ευεργέτημα της προσαύξησης κατά μία μονάδα του συντελεστή φθίνουσας απόσβεσης και, αφετέρου, η πιθανότητα να επωφεληθεί ο δικαιούχος από την απαλλαγή από την υπεραξία εκχώρησης. Η BNP παραδέχεται ωστόσο ότι το Κράτος υπολογίζει το δημοσιονομικό κόστος της εφαρμογής του άρθρου 39 CA θεωρώντας ως αναφορά το άρθρο 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI.

(53)

Όσον αφορά την προσαύξηση κατά μία μονάδα του συντελεστή απόσβεσης, το πλεονέκτημα αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι τα καταγραφέντα ελλείμματα εκπίπτουν, κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI, μόνο κατά το 1/4 των φορολογητέων κερδών βάσει του φόρου εταιρειών του κοινού δικαίου που κάθε μέλος του GIE αποκομίζει από τις δραστηριότητές του. Επιπλέον, το συγκεκριμένο φορολογικό πλεονέκτημα αποσκοπεί να αντισταθμίσει τους ειδικούς περιορισμούς ή απαιτήσεις που επιβάλλονται για τους σκοπούς της χορήγησης της έγκρισης. Η BNP αποσαφηνίζει, εν προκειμένω, ότι το όφελος που αποκομίζει ο GIE από την προσαύξηση κατά μία μονάδα του συντελεστή απόσβεσης υπόκειται σε όρους και είναι σχετικά συγκρατημένο. Εν πάση περιπτώσει, μπορεί να συνεπάγεται κάποιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Στο πλαίσιο αυτό, η Air France καταδεικνύει ότι χρηματοδότηση που πραγματοποιήθηκε κατ' εφαρμογή του εν λόγω καθεστώτος δημιουργεί, σε σύγκριση με χρηματοδότηση με άμεσο δανεισμό, εξοικονόμηση κυμαινόμενη μεταξύ 6 και 10 % της τιμής του αεροσκάφους. Υποστηρίζει επίσης ότι η οικονομία που πραγματοποιεί ο μισθωτής είναι απολύτως συγκρίσιμη με το χρηματοδοτικό όφελος που μπορεί να προκύψει από την προσφυγή σε άλλους φορολογικούς συνδυασμούς.

(54)

Όσον αφορά την απαλλαγή από την υπεραξία εκχώρησης, η CNCE παρατηρεί ότι η πιθανότητα αξίωσής της προκύπτει από την οικονομία του γαλλικού φορολογικού συστήματος και δεν μπορεί, συνεπώς, να χαρακτηριστεί ως κρατική ενίσχυση. Η οικονομική λογική της την καθιστά αναγκαία ή λειτουργική σε σχέση με την αποτελεσματικότητα του συστήματος. Πράγματι, η απαλλαγή από την υπεραξία εκχώρησης δικαιολογείται από την ανάγκη διατήρησης του ταμειακού πλεονεκτήματος που προκύπτει από την πρώτη πτυχή του μηχανισμού του άρθρου 39 CA του CGI. Σύμφωνα με την Calyon, στην ιδιαίτερη περίπτωση των πλοίων, η απαλλαγή επιτρέπει να τεθεί ο πλοιοκτήτης σε κατάσταση συγκρίσιμη με εκείνη που θα ήταν αν είχε αγοράσει το πλοίο απευθείας και αν είχε χρηματοδοτική ικανότητα επαρκή για φορολογική έκπτωση των αποσβέσεων. Σύμφωνα με την BNP, η απαλλαγή από την υπεραξία έχει ως αντικείμενο τη μη διακύβευση του πλεονεκτήματος που συνδέεται με τον ετεροχρονισμό της φορολόγησης σε περίπτωση προηγούμενης άσκησης του δικαιώματος αγοράς από το χρήστη. Η SG καταδεικνύει ότι η απαλλαγή από την υπεραξία της εκχώρησης είναι απλώς το αντιστάθμισμα των ειδικών περιορισμών που συνδέονται με τον εν λόγω φορολογικό μηχανισμό, όπως, ιδίως, η απαγόρευση εκχώρησης των μεριδίων του χρηματοδότη, εκτός ρητής σχετικής αξίωσης που προβάλλει αρχικά ο χρήστης. Οι προσαυξημένες λειτουργικές δαπάνες για το χρήστη αντισταθμίζουν αυτή την απαλλαγή.

(55)

Σύμφωνα με την Brittany Ferries, η απαλλαγή από την υπεραξία που προβλέπει το άρθρο 39 CA του CGI δεν είναι, επιπλέον, πιο ευνοϊκή από αυτή που προκύπτει από τις διατάξεις του κοινού δικαίου (με την επιφύλαξη ποσοστού εξόδων και επιβαρύνσεων της τάξης του 5 %) που εφαρμόζονται από το 2007.

(56)

Η Air France προβάλλει το επιχείρημα ότι οι οικονομίες που προκύπτουν από το συγκεκριμένο φορολογικό μηχανισμό είναι συγκρίσιμες με εκείνες που επιτυγχάνονται μέσω άλλων τρόπων χρηματοδότησης με φορολογικά κίνητρα που εφαρμόζονται παγκοσμίως. Επιπλέον, οι πράξεις που χρηματοδοτούνται κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI συνοδεύονται από αντισταθμίσματα ικανά να μετριάσουν τα πλεονεκτήματα του μηχανισμού. Η Air France επισημαίνει εξάλλου ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο GIE μπορεί να μεταβιβάζει συμβατικά στο μισθωτή τους φορολογικούς κινδύνους και τα συναφή έξοδα, πράγμα που έχει ως συνέπεια την αισθητή μείωση της οικονομίας που μπορεί να επιτευχθεί από τους χρήστες.

(57)

Τέλος, πολλά ενδιαφερόμενα μέρη, μεταξύ των οποίων η Compagnie Méridionale de Navigation, υποστηρίζουν ότι το εν λόγω καθεστώς εισάγει, για τους πλοιοκτήτες, πολλούς περιορισμούς που συνιστούν αντισταθμίσματα που απαιτεί το Κράτος για τους σκοπούς της χορήγησης της έγκρισης. Έτσι, τα πλεονεκτήματα που προκύπτουν από το συγκεκριμένο φορολογικό καθεστώς αντισταθμίζουν το πρόσθετο κόστος της διαχείρισης των πλοίων υπό γαλλική σημαία, το οποίο οφείλεται βασικά στο κόστος των γαλλικών πληρωμάτων που παραμένει ένα από τα υψηλότερα της Ευρώπης. Η Fouquet Sacop υπογραμμίζει, εν προκειμένω, ότι το συγκεκριμένο καθεστώς την οδήγησε στην επιλογή μιας ταχύτερης ανάπτυξης υπό γαλλική σημαία, εφόσον οι περιορισμοί και το πρόσθετο κόστος που συνδέονται με αυτή τη σημαία αντισταθμίζονται από το εν λόγω φορολογικό καθεστώς. Οι CMA CGM, Broström Tankers, Pétro Marine και Louis Dreyfus Armateurs προβάλλουν το επιχείρημα ότι, χωρίς το ευεργέτημα του εν λόγω καθεστώτος, δεν θα ήταν σε θέση να εξασφαλίσουν τις επενδύσεις τους υπό γαλλική σημαία και, τοιουτοτρόπως, να συμμετάσχουν στην ανάπτυξη του κοινοτικού στόλου. Η Bourbon Maritime επισημαίνει ότι ο μηχανισμός του άρθρου 39 CA του CGI επιτρέπει τη διατήρηση θέσεων απασχόλησης υψηλού επιπέδου που συνδέονται με την άμεση διαχείριση της ναυτιλίας, καθώς και με συναφείς δραστηριότητές της, και ότι συμβάλλει αποτελεσματικά στη βελτίωση της ασφάλειας και της προστασίας του περιβάλλοντος.

(58)

Όσον αφορά, δεύτερον, τον όρο του άρθρου 87, παράγραφος 1, της συνθήκης που συνδέεται με τον επηρεασμό των συναλλαγών μεταξύ κρατών μελών, πολλά ενδιαφερόμενα μέρη επισημαίνουν ότι τα μέλη των GIE και οι χρήστες των συγκεκριμένων αγαθών μπορούν να είναι αλλοδαποί φορείς εκμετάλλευσης ή γαλλικές θυγατρικές τους. Επιπλέον, το εν λόγω καθεστώς δεν είναι περισσότερο ευνοϊκό από εκείνα που ισχύουν σε άλλα κράτη μέλη. Η SG αποσαφηνίζει, εν προκειμένω, ότι οι πελάτες της τους οποίους αφορά η έγκριση είναι στη μειοψηφία τους Γάλλοι.

(59)

Όσον αφορά, τρίτον, το συμβιβάσιμο του εν λόγω καθεστώτος με την κοινή αγορά, η CNCE επισημαίνει ότι οι εγκρίσεις που χορηγήθηκαν στους ναυτιλιακούς φορείς εντάσσονται στο πνεύμα των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών του 1997 και του 2004 (19). Το εν λόγω μέτρο είναι έτσι συμβιβάσιμο με την κοινή αγορά κατ' εφαρμογή του άρθρου 87, παράγραφος 3, στοιχείο γ), της συνθήκης, το οποίο ερμηνεύεται υπό το πρίσμα των αρχών που διατυπώνονται στις εν λόγω κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές.

(60)

Η Brittany Ferries υπογραμμίζει ότι το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI είναι συμβιβάσιμο με την κοινή αγορά, κατ' εφαρμογή του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ), της συνθήκης, στο βαθμό που η συγκεκριμένη διάταξη αποσκοπεί απλώς στη συγκάλυψη των «ανεπαρκειών της αγοράς» όσον αφορά τη χρηματοδότηση επενδύσεων βαρέων αγαθών εξοπλισμών. Η πλειονότητα των ενδιαφερόμενων μερών υπογραμμίζει επιπλέον ότι τα άλλα κράτη μέλη αντέδρασαν στη συνέχεια θεσπίζοντας παρεμφερείς διατάξεις.

(61)

Όσον αφορά, τέταρτον, την εφαρμογή, στην προκειμένη περίπτωση, της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, η πλειονότητα των ενδιαφερομένων μερών — δικαιούχων του καθεστώτος — υποστηρίζουν ότι είχαν ανέκαθεν την πεποίθηση ότι το εν λόγω μέτρο δεν συνιστούσε κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, της συνθήκης. Η εφαρμογή, στην προκειμένη περίπτωση, της προαναφερόμενης αρχής αντιβαίνει συνεπώς σε κάθε ανάκτηση.

(62)

Εν προκειμένω, η SG καταδεικνύει ότι δυνάμει του καθεστώτος που ίσχυε πριν από το περί ου ο λόγος, τα ελλείμματα προσωπικών εταιρειών που δημιουργούνταν από τις αποσβέσεις, καταλογίζονταν εξ ολοκλήρου στα φορολογικά αποτελέσματα των εταίρων αυτών των εταιρειών. Ουδέποτε η Επιτροπή θεώρησε ότι αυτό το καθεστώς κοινού δικαίου συνιστούσε κρατική ενίσχυση.

(63)

Υποστηρίζεται επίσης ότι η Επιτροπή απέχει από κάθε παρέμβαση τα τελευταία έξι έτη. Σύμφωνα με την Calyon, η Επιτροπή φαίνεται να γνωρίζει πολλές πράξεις χρηματοδότησης περιουσιακών στοιχείων κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 CA της CGI χωρίς ποτέ να έχει τεθεί ζήτημα εγκυρότητάς τους σε σχέση με το άρθρο 87 της συνθήκης (20). Η CNCE υποστηρίζει, εν προκειμένω, ότι το χρονικό διάστημα που παρήλθε μεταξύ της ημερομηνίας κατά την οποία η Επιτροπή έλαβε γνώση της ενίσχυσης και της ημερομηνίας κίνησης της επίσημης διαδικασίας εξέτασης είναι υπερβολικά μεγάλο και η Calyon χαρακτηρίζει αυτή την προθεσμία παράλογη. Εξάλλου, η Επιτροπή έχει ήδη ορίσει κατ' εξαίρεση την ύπαρξη δικαιολογημένης εμπιστοσύνης εκ μέρους του δικαιούχου, κάτι που αντιτίθεται στην επιστροφή της ενίσχυσης, ενώ έχει παρέλθει χρονικό διάστημα τριών ετών μεταξύ της κοινοποίησης του μέτρου στην Επιτροπή και της λήψης της τελικής απόφασής της (21).

(64)

Ορισμένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη υπογραμμίζουν επίσης ότι η Επιτροπή ενέκρινε προηγουμένως το καθεστώς της συμπλοιοκτησίας — πιο ευνοϊκό φορολογικά καθεστώς από ό,τι το εν λόγω καθεστώς εν προκειμένω– και ότι αυτή η περίπτωση αποτελεί τη βάση για τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη τους στη νομιμότητα του εν λόγω καθεστώτος. Εξάλλου, σύμφωνα με την CNCE, η γένεση δικαιολογημένης εμπιστοσύνης εκ μέρους των δικαιούχων δεν προϋποθέτει ότι η Επιτροπή έχει αποφανθεί για πανομοιότυπο καθεστώς. Η αποδοχή ενός απλώς ανάλογου καθεστώτος μπορεί να δημιουργήσει μια τέτοια εμπιστοσύνη. Έτσι, στην απόφαση της 8ης Μαΐου 2001 (22), η Επιτροπή αποδέχτηκε ανάλογο καθεστώς. Η CNCE και η SG παραπέμπουν επίσης σε πολλά παρόμοια καθεστώτα που έχει εγκρίνει η Επιτροπή (23) καθώς και στην απόφαση του Δικαστηρίου, RSV κατά Επιτροπής (24).

(65)

Ειδικότερα, η Brittany Ferries εκτιμά ότι η απόφαση της Επιτροπής, της 8ης Μαΐου 2001 (25), δημιούργησε υπέρ αυτής δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ως προς το γεγονός ότι το εν λόγω καθεστώς δεν περιλαμβάνει κρατικές ενισχύσεις.

(66)

Η CNCE υπογραμμίζει επίσης ότι η Γαλλία εξέδωσε το νόμο αριθ. 98-546 περίπου τρεις μήνες αφότου ενημέρωσε σχετικά την Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 3, της συνθήκης. Εφόσον η Επιτροπή δεν απάντησε εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση, το εν λόγω μέτρο άπτεται του καθεστώτος ενισχύσεων που υφίσταται κατά την έννοια της νομολογίας Lorenz (26).

(67)

Εξάλλου, δύο από τα ενδιαφερόμενα μέρη, που ζήτησαν να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά τους, υπέβαλαν παρατηρήσεις στην Επιτροπή στο πλαίσιο της επίσημης διαδικασίας εξέτασης.

(68)

Στις παρατηρήσεις που διαβιβάστηκαν στην Επιτροπή εντός της ταχθείσας προθεσμίας, το πρώτο από τα μέρη υποστηρίζει ότι το εν λόγω καθεστώς είναι παράνομο. Καλεί την Επιτροπή να επεκτείνει το πεδίο της παρούσας διοικητικής διαδικασίας στο καθεστώς της συμπλοιοκτησίας. Το συγκεκριμένο μέρος εκτιμά, όπως η Επιτροπή στην απόφασή της για κίνηση της επίσημης διαδικασίας εξέτασης, αφενός, ότι το εν λόγω καθεστώς είναι επιλεκτικό ως προς το ότι ευνοεί τους Γάλλους εφοπλιστές και, αφετέρου, ότι επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών ιδίως στην αγορά της Μάγχης. Προβάλλει, εν προκειμένω, ότι το εν λόγω καθεστώς, που διαδέχτηκε το καθεστώς της συμπλοιοκτησίας, θεσπίστηκε προκειμένου να ικανοποιηθεί ο γαλλικός ναυτιλιακός κλάδος, όπως προκύπτει από την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικών της 25ης Μαρτίου 1998.

(69)

Επιπλέον, ευνοώντας του φορείς εκμετάλλευσης της Γαλλίας, ο εν λόγω φορολογικός μηχανισμός συνέβαλε στην αύξηση του πλεονάζοντος δυναμικού στην αγορά της Μάγχης επιτρέποντας την απόκτηση νέων πλοίων από φορείς του τομέα που δεν διέθεταν τα χρηματοδοτικά μέσα. Η στρέβλωση του ανταγωνισμού που προκύπτει από την εφαρμογή του εν λόγω καθεστώτος απεικονίζεται, επιπλέον, από τις αποκτήσεις πλοίων, μέσω αυτού του φορολογικού μηχανισμού, από τις εταιρείες Seafrance και Brittany Ferries. Οι συγκεκριμένες εταιρείες αύξησαν σημαντικά το δυναμικό τους μετά την απόκτηση νέων πλοίων.

(70)

Το δεύτερο ενδιαφερόμενο μέρος, που ζητά να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά του, παραπέμπει, στο πλαίσιο των παρατηρήσεών τους, στην προτιμησιακή ανταγωνιστική θέση από την οποία επωφελούνται οι φορείς της Γαλλίας, μεταξύ των οποίων την πρώτη θέση καταλαμβάνει η Brittany Ferries, λόγω της χρηματοδότησης των πλοίων τους χάρη στο εν λόγω καθεστώς. Αναφέρεται, εν προκειμένω, στη διατήρηση της Brittany Ferries στις γραμμές της Μάγχης και στη γραμμή Γαλλίας/Ιρλανδίας, παρά τους δυσμενείς όρους ανταγωνισμού σε αυτές τις γραμμές που οδήγησαν εξάλλου στην εξαφάνιση της P&O από την αγορά.

(71)

Σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, οι παρατηρήσεις των περισσότερων ενδιαφερομένων τρίτων επιβεβαιώνουν τη θέση τους όσον αφορά την αξιολόγηση του εν λόγω καθεστώτος, ήτοι ιδίως ότι:

(72)

Όσον αφορά τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη των οποίων η ταυτότητα παρέμεινε εμπιστευτική, οι γαλλικές αρχές επισημαίνουν ότι βασίζονται σε εσφαλμένα ή ανακριβή στοιχεία.

(73)

Σχετικά με το επιχείρημα κατά το οποίο το ευεργέτημα, που χορηγήθηκε στην Brittany Ferries, του καθεστώτος του φορολογικού GIE οδήγησε έμμεσα στην αποχώρηση της P&O από τη δυτική και κεντρική Μάγχη, οι γαλλικές αρχές ανταπαντούν ότι μόνο δύο πλοία της Brittany Ferries επωφελήθηκαν από αυτό και ότι η χρηματοδότηση του πλοίου της «Mont St Michel» μέσω αυτού του μηχανισμού εγκρίθηκε με απόφαση της Επιτροπής της 8ης Μαΐου 2001 (27).

(74)

Εν προκειμένω, μετά την αποχώρηση του προαναφερόμενου φορέα εκμετάλλευσης από την αγορά, οι βρετανικές αρχές ανταγωνισμού διενήργησαν έρευνα εις βάθος. Τα συμπεράσματά τους δεν ανέφεραν ως αιτία της αποχώρησης του συγκεκριμένου φορέα ενδεχόμενη στρέβλωση του ανταγωνισμού. Επιπλέον, η μείωση του κύκλου εργασιών ορισμένων φορέων εκμετάλλευσης οφείλεται στη σταθερή άνοδο του ανταγωνισμού των αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους και όχι στη θέση σε λειτουργία πρόσφατων πλοίων από άλλους πλοιοκτήτες.

(75)

Όσον αφορά τη βούληση που εξέφρασε ένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη σχετικά με την επέκταση εκ μέρους της Επιτροπής του πεδίου ελέγχου της στο καθεστώς της συμπλοιοκτησίας, οι γαλλικές αρχές υπενθυμίζουν ότι το συγκεκριμένο καθεστώς κηρύχθηκε συμβιβάσιμο με τους κανόνες της συνθήκης στην απόφασή της 3ης Μαΐου 1996.

(76)

Τέλος, η αύξηση του δυναμικού στον Πορθμό της Μάγχης δεν αφορά εταιρείες που επωφελήθηκαν από το καθεστώς των φορολογικών GIE. Εν προκειμένω, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι νεοεισερχόμενοι στις γραμμές στις οποίες προηγουμένως δραστηριοποιούνταν ιστορικοί φορείς εκμετάλλευσης. Οι γαλλικές αρχές επισημαίνουν επίσης, στο πλαίσιο αυτό, ότι το Ευρωτούνελ διπλασίασε το δυναμικό της λειτουργίας μεταφορών φορτίου την περίοδο 2000-2003 και ότι η P&O εξαγόρασε τα μερίδια του φορέα εκμετάλλευσης Stena-Line και εκσυγχρόνισε το στόλο της.

(77)

Κατόπιν της επίσημης διαδικασίας εξέτασης που κινήθηκε βάσει του άρθρου 88, παράγραφος 2, της συνθήκης και λαμβανομένων υπόψη των επιχειρημάτων που προέβαλαν στο παρόν πλαίσιο οι γαλλικές αρχές και τα ενδιαφερόμενα μέρη, η Επιτροπή εκτιμά ότι το φορολογικό καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI συνιστά κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, της συνθήκης.

(78)

Σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 1, της συνθήκης, «ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές, εκτός αν η παρούσα συνθήκη ορίζει άλλως».

(79)

Ο χαρακτηρισμός εθνικού μέτρου ως κρατική ενίσχυση προϋποθέτει ότι πληρούνται οι ακόλουθοι σωρευτικοί όροι, δηλαδή ότι: 1) το εν λόγω μέτρο παρέχει πλεονέκτημα μέσω κρατικών πόρων, 2) το πλεονέκτημα είναι επιλεκτικό και 3) το εν λόγω μέτρο νοθεύει ή απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό και δύναται να επηρεάσει τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές (28).

(80)

Πρέπει να εκτεθούν οι λόγοι βάσει των οποίων θα εκτιμηθεί κατά πόσο το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI, που περιγράφηκε προηγουμένως, ικανοποιεί αυτούς τους σωρευτικούς όρους.

(81)

Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 39 C, πρώτο εδάφιο, του CGI, η απόσβεση αγαθών που τίθενται προς μίσθωση ή προς διάθεση με οποιαδήποτε άλλη μορφή κατανέμεται καθ' όλη τη συνήθη διάρκεια χρήσης.

(82)

Το άρθρο 39 C, δεύτερο εδάφιο, και το άρθρο 39 CA του CGI αφορούν τους κανόνες απόσβεσης που εφαρμόζονται για τη χρηματοδότηση, ιδίως από GIE, αγαθών που τίθενται προς μίσθωση ή προς διάθεση. Σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, αμφότερες οι διατάξεις θεσπίστηκαν με σκοπό την καταπολέμηση της καταχρηστικής προσφυγής σε αυτό τον τρόπο χρηματοδότησης.

(83)

Έτσι, οι γαλλικές αρχές καθώς και τα ενδιαφερόμενα μέρη προβάλλουν το επιχείρημα ότι το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI αντιστοιχεί σε επάνοδο στο κοινό δίκαιο όσον αφορά την έκπτωση των αποσβέσεων, δηλαδή στις διατάξεις του άρθρου 39, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, και του άρθρου 39 C, πρώτο εδάφιο, του εν λόγω κώδικα και δεν συνιστά συνεπώς κρατική ενίσχυση. Το άρθρο 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI μπορεί να συνιστά παρέκκλιση από τις διατάξεις αυτών των άρθρων.

(84)

Σύμφωνα με πάγια νομολογία, η εφαρμογή του άρθρου 87, παράγραφος 1, της συνθήκης επιβάλλει μόνο τον καθορισμό του κατά πόσο, στο πλαίσιο δεδομένου νομικού καθεστώτος, ένα κρατικό μέτρο δύναται να ευνοήσει «ορισμένες επιχειρήσεις ή ορισμένους κλάδους παραγωγής» σε σχέση με άλλες, που βρίσκονται, όσον αφορά το στόχο που επιδιώκει το εν λόγω καθεστώς, σε συγκρίσιμη πραγματική και νομική κατάσταση (29).

(85)

Συνεπώς, για να προσδιοριστεί αυτό που συνιστά πλεονέκτημα, κατά τη νομολογία σχετικά με την έννοια της κρατικής ενίσχυσης, είναι επιτακτική ανάγκη να καθοριστεί ο κανόνας αναφοράς ή το εφαρμοστέο κοινό καθεστώς, στο πλαίσιο δεδομένου νομικού καθεστώτος, βάσει του οποίου συγκρίνεται το πλεονέκτημα (30). Εν προκειμένω, το Δικαστήριο έκρινε άλλωστε ότι ο καθορισμός του πλαισίου αναφοράς αποκτά αυξημένη στην περίπτωση φορολογικών μέτρων εφόσον η ύπαρξη καθαυτή πλεονεκτήματος τεκμηριώνεται μόνο σε σχέση με τη λεγόμενη «συνήθη» φορολόγηση, δηλαδή το φορολογικό συντελεστή που ισχύει στη γεωγραφική ζώνη αναφοράς (31).

(86)

Στην προκειμένη περίπτωση, με σκοπό τον καθορισμό αυτού του κανόνα αναφοράς στο πλαίσιο του καθεστώτος αποσβέσεων αγαθών που τίθενται προς μίσθωση ή προς διάθεση, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη μόνο διατάξεις που αφορούν τη χρηματοδότηση τέτοιων αγαθών από προσωπικές εταιρείες, όπως οι GIE. Άλλως, η πραγματική και η νομική κατάσταση που λαμβάνονται υπόψη για τους σκοπούς του καθορισμού του πλεονεκτήματος δεν είναι συγκρίσιμες, ούτε από την άποψη των μελών του GIE ούτε από την άποψη των χρηστών των εν λόγω αγαθών.

(87)

Έτσι, ο κανόνας αναφοράς που εφαρμόζεται εν προκειμένω για τον καθορισμό της εκπίπτουσας απόσβεσης είναι ο περιορισμός της αρχής αυτής της απόσβεσης για αγαθά που χρηματοδοτούνται από GIE, ο οποίος προβλέπεται στο άρθρο 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI (32). Δεν πρόκειται για το άρθρο 39 C, πρώτο εδάφιο, του CGI, εφόσον η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται σε πράξη χρηματοδότησης από GIE, δηλαδή από δομές που συγκεντρώνουν πολλές νομικές οντότητες, εν γένει χρηματοδοτικούς οργανισμούς, που κατανέμουν έτσι μεταξύ τους συναφείς με την πράξη κινδύνους, σε αντίθεση με πράξη χρηματοδότησης που πραγματοποιείται από ένα μόνο χρηματοδοτικό οργανισμό ο οποίος αναλαμβάνει και τους σχετικούς κινδύνους. Εν προκειμένω, πρέπει επιπλέον να καταδειχτεί ότι, αντίθετα προς τους τρόπους χρηματοδότησης που κάνουν χρήση GIE, μια πράξη χρηματοδότησης μέσω μιας τέτοιας φορολογικά διάφανης δομής επιτρέπει φορολογική βελτιστοποίηση, εφόσον τα ελλειμματικά αποτελέσματα που καταγράφονται από τον GIE τα πρώτα έτη των δραστηριοτήτων του προέρχονται από μείωση των φορολογητέων κερδών που πραγματοποιούν τα μέλη του λόγω των τρεχουσών δραστηριοτήτων τους.

(88)

Συνεπώς, η Επιτροπή εκτιμά ότι οι γαλλικές αρχές και ορισμένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν δύνανται να υποστηρίξουν ότι το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI συνιστά επάνοδο στο κοινό δίκαιο περί αποσβέσεων και ότι το άρθρο 39 C, δεύτερο εδάφιο, του εν λόγω κώδικα συνιστά το καθεστώς αναφοράς βάσει του οποίου πρέπει να αξιολογηθεί το φορολογικό πλεονέκτημα που προκύπτει από την εφαρμογή του άρθρου 39 CA. Εξάλλου, είναι σκόπιμο να επισημανθεί ότι το άρθρο 39 CA του CGI προβλέπει ρητώς ότι το υπό εξέταση φορολογικό πλεονέκτημα υπολογίζεται από το υπόλοιπο των θετικών ή αρνητικών επικαιροποιημένων αξιών, που είναι συναφείς αντίστοιχα με τις μειώσεις ή συμπληρωματικές φορολογικές εισφορές, λαμβανομένων υπόψη αυτών που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων του δεύτερου εδαφίου του άρθρου.

(89)

Όσον αφορά το πλεονέκτημα που προκύπτει από την εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI, πρέπει να διαπιστωθεί ότι μόνο τα μέλη του GIE (33), που χρηματοδοτεί κινητά περιουσιακά στοιχεία των οποίων η διάρκεια απόσβεσης είναι τουλάχιστον 8 έτη, δύνανται να επωφεληθούν από φορολογικά πλεονεκτήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI, δηλαδή 1) παρέκκλισης από το ανώτατο όριο της αρχής της εκπίπτουσας απόσβεσης, 2) προσαύξησης κατά μία μονάδα του συντελεστή απόσβεσης 3) ενδεχόμενης απαλλαγής από την υπεραξία εκχώρησης.

(90)

Αφενός, όσον αφορά την κατάργηση του ανώτατου ορίου της εκπίπτουσας απόσβεσης κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι κάθε μέλος του GIE είναι σε θέση, στη διάρκεια της περιόδου υποτίμησης του αγαθού κατά την οποία τα αποτελέσματα του GIE είναι ελλειμματικά, να καταλογίσει τα ελλείμματα του GIE, κατ' αναλογία των δικαιωμάτων που κατέχει, με βάση τα φορολογητέα του κέρδη. Στο πλαίσιο αυτό, δεν λαμβάνει υπόψη το ανώτατο όριο της απόσβεσης του άρθρου 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI.

(91)

Συνεπώς, η εφαρμογή της παρέκκλισης που προβλέπεται στο άρθρο 39 CA του CGI επιτρέπει, κατά το ελλειμματικό στάδιο, μείωση, από έκαστο των μελών του GIE, της βάσης που συνήθως φορολογείται κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI. Πράγματι, το γεγονός ότι το ποσό της απόσβεσης δεν περιορίζεται στο ποσό του καταβληθέντος μισθώματος, μειούμενο από τις άλλες σχετικές επιβαρύνσεις του μισθωμένου αγαθού, επιτρέπει αύξηση του ποσού της απόσβεσης κατά τα πρώτα οικονομικά έτη που είναι ελλειμματικά. Εν προκειμένω, η περίπτωση που, σύμφωνα με το άρθρο 39 CA του CGI, τα ελλείμματα εκπίπτουν μόνο κατά το ένα τέταρτο των κερδών που φορολογούνται με το συντελεστή του φόρου εταιρειών του κοινού δικαίου που κάθε μέλος του GIE αποκομίζει από τις υπόλοιπες δραστηριότητές του, μπορεί βέβαια να περιοριστεί αλλά δεν διακυβεύει την ύπαρξη του πλεονεκτήματος.

(92)

Στο πλαίσιο αυτό, οι γαλλικές αρχές προβάλλουν το επιχείρημα ότι οι οικονομίες φόρου που επιτυγχάνονται τοιουτοτρόπως κατά τα πρώτα έτη της πράξης χρηματοδότησης εξουδετερώνονται από τους συμπληρωματικούς φόρους που διαπιστώνονται αφότου ο GIE αρχίζει να πραγματοποιεί κέρδη, εφόσον τα οφειλόμενα μισθώματα υπερβαίνουν τα ετήσια χρεολύσια της απόσβεσης. Στο μεταξύ, η Επιτροπή εκτιμά ότι το παρεχόμενο πλεονέκτημα έγκειται στην αναστολή της πληρωμής του φόρου και αντιστοιχεί στο υπόλοιπο των επικαιροποιημένων αξιών των φόρων που καταβάλλονται στη διάρκεια της συνολικής περιόδου απόσβεσης λαμβανομένων υπόψη των εφαρμοζόμενων επιτοκίων.

(93)

Η έκθεση αριθ. 413 της Γερουσίας (34) επιβεβαιώνει εξάλλου την ανάλυση αυτή εφόσον αναφέρει ότι «οι οικονομίες φόρου που επιτυγχάνουν τοιουτοτρόπως οι εταίροι κατά τα πρώτα έτη εκμετάλλευσης αντισταθμίζονται από τους συμπληρωματικούς φόρους που εμφανίζονται στη συνέχεια, όταν η διάρθρωση της χρηματοδότησης συνεπάγεται ευεργετήματα». Εντούτοις, αυτή η χρονική μετατόπιση επιτρέπει, σύμφωνα με την έκθεση, ταμειακά κέρδη τα οποία αντιστοιχούν στη διαφορά μεταξύ των επικαιροποιημένων αξιών των οικονομιών φόρου τα πρώτα οικονομικά έτη και των συμπληρωματικών φορολογικών εισφορών τα τελευταία οικονομικά έτη. Η Επιτροπή επισημαίνει επίσης ότι καταδεικνύεται, στη φορολογική οδηγία αριθ. 120, της 17ης Ιουνίου 1999 (35), ότι το φορολογικό πλεονέκτημα που προκύπτει από την εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI επιτρέπει οικονομίες φόρου.

(94)

Συνεπώς, φαίνεται ότι το καθεστώς που θεσπίζεται από το άρθρο 39 CA του CGI αποσκοπεί να επιτρέψει στα μέλη του GIE να επωφεληθούν από πλεονέκτημα υπό μορφή ετεροχρονισμού της φορολόγησης.

(95)

Εν προκειμένω, το επιχείρημα ότι οι χρήστες των οποίων ο GIE δεν λαμβάνει την έγκριση που προβλέπεται στο άρθρο 39 CA του CGI προσφεύγουν σε άλλους τρόπους χρηματοδότησης προκειμένου να εκφεύγουν από το ανώτατο όριο της εκπίπτουσας φορολογικά απόσβεσης του άρθρου 39 C, δεύτερο εδάφιο, του εν λόγω κώδικα, και συνεπώς δεν βρίσκονται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με εκείνους των οποίων ο GIE έχει εγκριθεί, δεν ευσταθεί. Πράγματι, πρέπει καταρχήν να υπενθυμίσουμε ότι, όσον αφορά ένα καθεστώς ενισχύσεων, η Επιτροπή μπορεί να περιοριστεί στη μελέτη των γενικών χαρακτηριστικών του εν λόγω καθεστώτος, χωρίς να υποχρεούται να εξετάσει κάθε ειδική περίπτωση εφαρμογής (36). Στη συνέχεια, ένα τέτοιο επιχείρημα οδηγεί στη συνεκτίμηση μεμονωμένων καταστάσεων διακριτών από πραγματική και νομική άποψη (37) και, επιπλέον, υποθετικών.

(96)

Τέλος, δεν αποκλείεται οι χρήστες που δεν μπορούν να επωφεληθούν από τις διατάξεις του άρθρου 39 CA του CGI να βρίσκονται σε αδυναμία προσφυγής σε εναλλακτικό τρόπο χρηματοδότησης. Αυτό ισχύει ιδίως στην περίπτωση που ένας τραπεζικός οργανισμός αποφάσιζε, λαμβανομένης υπόψη της χρηματοδοτικής κατάστασης της συγκεκριμένης επιχείρησης, να μην αναλάβει μόνος τους συναφείς με την πράξη χρηματοδότησης (χρηματοδοτική μίσθωση) κινδύνους ή εάν, για λόγους που αφορούν τη δομή του ισολογισμού ή την ικανότητα χρηματοδότησης των χρηστών, άλλοι τρόποι χρηματοδότησης είναι ανέφικτοι (άμεση επένδυση με προσφυγή σε δανεισμό ή με ίδιους πόρους). Εν πάση περιπτώσει, ακόμα και αν υποτεθεί ότι οι συγκεκριμένοι χρήστες είναι πράγματι σε θέση να προσφύγουν σε εναλλακτικό τρόπο χρηματοδότησης και, στο πλαίσιο αυτό, δεν υπάρχει ανώτατο όριο της απόσβεσής τους, θα πρέπει να εγκαταλειφθεί η αρχικά επιλεγείσα πιο πλεονεκτική λύση προς όφελος μιας δεύτερης επιλογής κατ' ανάγκη λιγότερο ευνοϊκής και δεν θα επωφεληθούν από την ειδική φορολογία της χρηματοδοτικής μίσθωσης από GIE (χάρη στην υποχρέωση επανεκχώρησης που θεσπίζει το άρθρο 39 CA του CGI).

(97)

Αφετέρου, εκτός από την κατάργηση του ανώτατου ορίου της εκπίπτουσας απόσβεσης, τα μέλη του GIE επωφελούνται από προσαύξηση κατά μία μονάδα του συντελεστή φθίνουσας απόσβεσης και, στην περίπτωση προβλεπόμενης εκχώρησης του αγαθού στο χρήστη και εφόσον πληρούνται ορισμένοι όροι, απαλλαγής από την υπεραξία (38).

(98)

Ο προσαυξημένος συντελεστής και η ενδεχόμενη απαλλαγή από υπεραξίες εκχώρησης συνιστούν πλεονεκτήματα από τα οποία επωφελούνται τα μέλη του GIE κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI, αλλά από τα οποία δεν μπορούν να επωφεληθούν κατ' εφαρμογή του φορολογικού πλαισίου αναφοράς, δηλαδή το άρθρο 39 C, δεύτερο εδάφιο, του εν λόγω κώδικα. Εν πάση περιπτώσει, η εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI όσον αφορά τα δύο πλεονεκτήματα δεν συνιστά επάνοδο στο κοινό δίκαιο περί αποσβέσεων, όπως επικαλούνται οι γαλλικές αρχές, εφόσον το άρθρο 39 C, πρώτο εδάφιο, του εν λόγω κώδικα ουδόλως προβλέπει τέτοια φορολογικά πλεονεκτήματα.

(99)

Στο πλαίσιο αυτό, εφόσον πρόκειται για επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο, από το 2007, η απαλλαγή από την υπεραξία εκχώρησης άπτεται του κοινού δικαίου, πρέπει να διαπιστωθεί κατά πόσον αυτό στερείται, εν πάση περιπτώσει, συνάφειας, εφόσον η ύπαρξη αυτού του πλεονεκτήματος πρέπει να εκτιμηθεί λαμβανομένου υπόψη του ισχύοντος νομικού πλαισίου και όχι στη βάση μελλοντικής νομικής κατάστασης (39). Εξάλλου, τα μέρη δεν ισχυρίζονται ότι τροποποίηση του ισχύοντος νομικού πλαισίου μπορεί να αναιρέσει το πλεονέκτημα που χορηγήθηκε προηγουμένως.

(100)

Όσον αφορά την κρατική προέλευση των πλεονεκτημάτων που προκύπτουν από την εφαρμογή του εν λόγω καθεστώτος, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η έννοια της ενίσχυσης είναι γενικότερη από εκείνη της επιδότησης διότι περιλαμβάνει όχι μόνο θετικές παροχές, όπως οι επιδοτήσεις καθαυτές, αλλά και παρεμβάσεις που, υπό ποικίλες μορφές, ελαφρύνουν τις επιβαρύνσεις που συνήθως βαρύνουν τον προϋπολογισμό μιας επιχείρησης και που, ως εκ τούτου, χωρίς να συνιστούν επιδοτήσεις υπό την αυστηρή έννοια του όρου, είναι ίδιου χαρακτήρα και έχουν πανομοιότυπες επιδράσεις (40). Εξ αυτού συνάγεται ότι ένα μέτρο με το οποίο οι δημόσιες αρχές χορηγούν σε ορισμένες επιχειρήσεις απαλλαγή, μείωση ή ακόμα και αναστολή της πληρωμής του συνήθως οφειλόμενου φόρου που, αν και δεν περιλαμβάνει μεταφορά κρατικών πόρων, θέτει τους δικαιούχους σε ευνοϊκότερη χρηματοδοτική κατάσταση από τους λοιπούς φορολογούμενους συνιστά κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, της συνθήκης (41). Ως εκ τούτου, εν προκειμένω, αν και τα μέτρα που προκύπτουν από το άρθρο 39 CA του CGI δεν περιλαμβάνουν μεταφορές κρατικών πόρων, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι συνεπάγονται απώλεια φορολογικών πόρων και, τοιουτοτρόπως, συνιστούν κρατική χρηματοδότηση.

(101)

Υπό τις περιστάσεις αυτές, η Επιτροπή εκτιμά ότι τα μέλη του GIE επωφελούνται πλεονεκτημάτων, με τη μορφή οικονομιών φόρων (κατάργηση ανώτατου ορίου και προσαύξηση του συντελεστή απόσβεσης) και, στην περίπτωση προβλεπόμενης εκχώρησης του αγαθού που πραγματοποιείται υπό ορισμένες προϋποθέσεις, φοροαπαλλαγής, τα οποία αντιπροσωπεύουν κόστος για τον προϋπολογισμό του γαλλικού κράτους.

(102)

Τέλος, όσον αφορά τα μέλη των GIE, εκτιμώντας ότι αυτά πρέπει να επανεκχωρήσουν τουλάχιστον τα 2/3 του συνολικού φορολογικού πλεονεκτήματος που προκύπτει από την εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI στο χρήστη του εν λόγω αγαθού, η Επιτροπή εκτιμά ότι το πλεονέκτημα από το οποίο επωφελούνται αντιστοιχεί, κατ' ανώτατο όριο, στο 1/3 του συνολικού πλεονεκτήματος. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι τα μέλη των GIE είναι βασικά χρηματοδοτικοί οργανισμοί.

(103)

Όσον αφορά τους χρήστες των υπό εξέταση αγαθών, η επανεκχώρηση αφενός του συνολικού φορολογικού πλεονεκτήματος από το οποίο επωφελούνται τα μέλη του GIE συγκεκριμενοποιείται, σύμφωνα με την επίμαχη διάταξη, υπό μορφή μείωσης του ποσού του μισθώματός τους ή ελάττωσης του ποσού του δικαιώματος αγοράς. Αυτό το πλεονέκτημα που μεταβιβάζεται στους χρήστες μειώνει, τοιουτοτρόπως, τις επιβαρύνσεις που βαρύνουν συνήθως τον προϋπολογισμό τους στο πλαίσιο των πράξεων χρηματοδοτικής μίσθωσης. Εφόσον η επανεκχώρηση αντιπροσωπεύει τουλάχιστον τα 2/3 του πλεονεκτήματος που χορηγείται στα μέλη του GIE μέσω κρατικών πόρων, πρέπει να θεωρηθεί ότι οι χρήστες επωφελούνται, με το μέτρο αυτό, από κρατικό πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 87 της συνθήκης που ανέρχεται τουλάχιστον στα 2/3 του συνολικού πλεονεκτήματος.

(104)

Οι γαλλικές αρχές καθώς και ορισμένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη υποστηρίζουν ωστόσο ότι το φορολογικό καθεστώς που θεσπίζεται στο άρθρο 39 CA του CGI συνιστά γενικό μέτρο του γαλλικού φορολογικού δικαίου. Συνεπώς, πρέπει να εξετάσουμε κατά πόσο το συνολικό πλεονέκτημα από το οποίο επωφελούνται τα μέλη του GIE και οι χρήστες παρουσιάζει επιλεκτικό χαρακτήρα.

(105)

Πρέπει να υπενθυμίσουμε, προκαταρκτικά, ότι η ιδιοτυπία του κρατικού μέτρου, δηλαδή ο επιλεκτικός χαρακτήρας του, συνιστά ένα από τα χαρακτηριστικά της έννοιας της κρατικής ενίσχυσης κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, της συνθήκης. Από την άποψη αυτή, πρέπει να ελεγχθεί κατά πόσο το εν λόγω φορολογικό καθεστώς συνεπάγεται ή όχι πλεονεκτήματα προς αποκλειστικό όφελος ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων τομέων δραστηριότητας (42).

(106)

Κατ' αρχήν, ένα φορολογικό μέτρο που δύναται να χαρακτηριστεί ως κρατική ενίσχυση διακρίνεται από ένα γενικό φορολογικό μέτρο από τον περιορισμένο χαρακτήρα, νομικό ή πραγματικό, του αριθμού των δικαιούχων του. Έτσι, προκειμένου ένα μέτρο να χαρακτηριστεί ως κρατική ενίσχυση, οι επιχειρήσεις που το δικαιούνται πρέπει να ανήκουν σε κατηγορία που καθορίζεται από την εφαρμογή, νομική ή πραγματική, του κριτηρίου που θεσπίζεται από το εν λόγω μέτρο (43).

(107)

Εν προκειμένω, το άρθρο 39 CA του CGI εφαρμόζεται μόνο στα κινητά αγαθά που έχουν αποσβεστεί με φθίνοντα τρόπο για περίοδο τουλάχιστον 8 ετών και τα οποία έχουν αποκτηθεί καινουργή, εκτός των πλοίων που μπορεί να είναι και μεταχειρισμένα. Εξάλλου, στην έκθεση της Γερουσίας αριθ. 413 (44) καταδεικνύεται ότι «ο […] μηχανισμός έχει επακριβώς ως αντικείμενο την ενθάρρυνση βαρέων επενδύσεων χάρη σε μια ιδιαίτερα παροτρυντική φορολογική μόχλευση».

(108)

Η φορολογική ελάφρυνση που προκύπτει από την εφαρμογή αυτής της διάταξης ωφελεί συνεπώς, de jure, αποκλειστικά τα μέλη των GIE που χρηματοδοτούν τέτοια αγαθά (45) και τους χρήστες αυτών των αγαθών χάρη στην υποχρέωση επανεκχώρησης των 2/3 τουλάχιστον του συνολικού φορολογικού πλεονεκτήματος από τα οποία επωφελούνται τα μέλη του GIE. Οι επενδυτές — μέλη GIE — που δεν χρηματοδοτούν τα αγαθά που αναφέρονται στο άρθρο 39 CA του CGI και οι χρήστες αγαθών που έχουν διάρκεια απόσβεσης μικρότερη των 8 ετών δεν μπορούν, αντιθέτως, να επωφεληθούν αυτού του φορολογικού πλεονεκτήματος.

(109)

Εν προκειμένω, ακόμα και αν υποτεθεί ότι οι χρήστες αγαθών που δεν μπορούν να επωφεληθούν από το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI είχαν συμφέρον να προσφύγουν σε μορφή χρηματοδότησης εναλλακτικής του φορολογικού GIE, αυτοί, τουλάχιστον, στερούνται του συγκεκριμένου τρόπου χρηματοδότησης.

(110)

Επιπλέον, λαμβανομένης υπόψη της διάρκειας της εν λόγω απόσβεσης αγαθών, που προβλέπεται στο άρθρο 39 CA του CGI, η διάταξη ωφελεί, de facto, κατ' ουσία, τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα των μεταφορών, ιδίως των θαλάσσιων και των αεροπορικών καθώς και τις GIE που χρηματοδοτούν αγαθά συναφή με το συγκεκριμένο τομέα.

(111)

Εν προκειμένω, αφενός, προκύπτει από τις πληροφορίες που παρέχονται από τις γαλλικές αρχές ότι οι 182 από τις 189 αιτήσεις έγκρισης που υποβλήθηκαν κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI αφορούσαν τον τομέα των μεταφορών. Επιπλέον, σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα, ο ναυτιλιακός τομέας αντιπροσωπεύει, καθαυτός, το 75 % των αιτήσεων έγκρισης που υποβλήθηκαν και το 82 % των εγκρίσεων που χορηγήθηκαν (βλέπε πίνακα στην αιτιολογική σκέψη 17 παραπάνω).

(112)

Αφετέρου, η θέσπιση αυτού του καθεστώτος που παρεκκλίνει από το ανώτατο όριο της απόσβεσης αγαθών χρηματοδοτούμενων από GIE αιτιολογείται, κυρίως, από τη βούληση του νομοθέτη να ευνοήσει τον τομέα των μεταφορών και, ειδικότερα, τον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών.

(113)

Από την κατάσταση αυτή προκύπτουν πολλά στοιχεία.

(114)

Πρώτον, μεταξύ των επιλέξιμων αγαθών βάσει του άρθρου 39 CA του CGI, μόνο τα πλοία αναφέρονται ρητώς στη φορολογική οδηγία αριθ. 120 (46). Προβλέπεται έτσι ότι τα μόνα μεταχειρισμένα αγαθά που δύνανται να επωφεληθούν από το φορολογικό καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI είναι τα πλοία. Όσον αφορά τη διαδικασία χορήγησης της έγκρισης, προβλέπεται επίσης, σχετικά με τα πλοία, ότι οι αιτήσεις έγκρισης που τα αφορούν πρέπει να υποβάλλονται πριν από την παραγγελία τους, εφόσον η απόσβεση αρχίζει μετά τον παροπλισμό τους (47).

(115)

Δεύτερον, από τις προπαρασκευαστικές εργασίες της ψήφισης του νόμου αριθ. 98-546 και, ειδικότερα, από την έκθεση της Γερουσίας αριθ. 413 (48) προκύπτει ότι ο προηγούμενος φορολογικός μηχανισμός εφαρμοζόταν σε όλους τους οικονομικούς τομείς ενώ το άρθρο 39 CA του CGI εφαρμόζεται «μόνο στα βαρέα αγαθά εξοπλισμού (αεροσκάφη, TGV, πλοία…)». Όσον αφορά, ειδικότερα, τη ναυτιλία, η εν λόγω έκθεση καταγγέλλει τον ανεπαρκώς ευνοϊκό χαρακτήρα του υπό εξέταση καθεστώτος σε σχέση με το καθεστώς της συμπλοιοκτησίας για την ενδυνάμωση των επενδύσεων στο συγκεκριμένο τομέα. Καταδεικνύεται επίσης ότι η εισαγωγή, στο άρθρο 39 CA του CGI, διάταξης που προβλέπει την απαλλαγή από την υπεραξία σε περίπτωση προβλεπόμενης εκχώρησης του αγαθού στο χρήστη, αιτιολογείται από το λιγότερο ευνοϊκό χαρακτήρα του εν λόγω καθεστώτος για επενδύσεις στη ναυτιλία. Οι γαλλικές αρχές προβάλλουν, εν προκειμένω, με πανομοιότυπο τρόπο, στο πλαίσιο των παρατηρήσεων που διατύπωσαν στις 3 Μαΐου 2004, ότι αυτό εμπίπτει σε πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από τη μέριμνα να αποτραπεί η στασιμότητα του αριθμού των εμπορικών πλοίων που νηολογούνται στη Γαλλία και από τη βούληση μείωσης της φορολογικής δαπάνης που, συμπληρωματικά του ετεροχρονισμού της φορολόγησης που συνδέεται με την επένδυση, προβλεπόταν ότι ο GIE μπορεί να επωφεληθεί, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, απαλλαγής από την υπεραξία εκχώρησης του αγαθού.

(116)

Τρίτον, η γενική έκθεση αριθ. 66 σχετικά με το νομοσχέδιο περί οικονομικών του 1999 (49), επιβεβαιώνει ότι «ο νόμος αριθ. 98-546 […] επέτρεψε τη δημιουργία νέου φορολογικού μηχανισμού υπέρ των επενδύσεων στη ναυτιλία». Καταδεικνύεται επίσης ότι, αν και το προνομιακό καθεστώς χρηματοδότησης με χρηματοδοτική μίσθωση που θεσπίζεται από το άρθρο 39 CA του CGI δεν εφαρμόζεται αποκλειστικά και μόνο στα πλοία, στην πραγματικότητα εκπονήθηκε κυρίως γι' αυτά.

(117)

Λαμβανομένων υπόψη όλων των προηγούμενων αιτιολογικών σκέψεων, η Επιτροπή εκτιμά ότι το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI έχει επιλεκτικό χαρακτήρα, ως προς το ότι ευνοεί ορισμένους οικονομικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στον τομέα των μεταφορών, καθώς και στο χρηματοδοτικό τομέα. Εφόσον το συγκεκριμένο καθεστώς δεν εφαρμόζεται σε όλους τους οικονομικούς φορείς, δεν μπορεί να θεωρηθεί γενικό μέτρο φορολογικής πολιτικής.

(118)

Η εκτίμηση αυτή δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από τα επιχειρήματα που επικαλούνται οι γαλλικές αρχές.

(119)

Έτσι, καταρχήν, το επιχείρημα των γαλλικών αρχών που συνάγεται από την πολλαπλότητα των τομέων τους οποίους μπορεί να αφορά το εν λόγω φορολογικό μέτρο δεν ευσταθεί. Πράγματι, πέρα από το γεγονός ότι μόνον ορισμένα αγαθά καλύπτονται από το εν λόγω φορολογικό καθεστώς, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ο πολύ οριακός αριθμός αιτήσεων έγκρισης για τη χρηματοδότηση αγαθών που άπτονται άλλων τομέων εκτός του τομέα των μεταφορών (50) δύναται να θέσει υπό αμφισβήτηση την ιδιοτυπία του εν λόγω καθεστώτος. Εν προκειμένω, θεωρήθηκε εξάλλου ότι το στοιχείο ότι ο αριθμός των επιχειρήσεων που μπορούν να ισχυριστούν ότι επωφελούνται από ένα μέτρο είτε είναι ιδιαίτερα σημαντικός είτε ότι αυτές οι επιχειρήσεις ανήκουν σε ποικίλους τομείς δραστηριοτήτων, δεν επαρκεί για να τεθεί υπό αμφισβήτηση ο επιλεκτικός του χαρακτήρας (51).

(120)

Δεύτερον, αντίθετα με τους ισχυρισμούς των γαλλικών αρχών, το επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο ισχύουν ισοδύναμα φορολογικά μέτρα στα άλλα κράτη μέλη στερείται συνάφειας για τους σκοπούς της αιτιολόγησης της ύπαρξης του καθεστώτος του άρθρου 39 CA του CGI. Πράγματι, δεν μπορούν να προβούν σε συγκριτική εξέταση των φορολογικών κανόνων που εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη μέλη, ούτε καν σε ορισμένα από αυτά, χωρίς να αλλοιωθεί ο προορισμός των διατάξεων σχετικά με τον έλεγχο των κρατικών ενισχύσεων. Ελλείψει εναρμόνισης σε κοινοτικό επίπεδο των φορολογικών διατάξεων των κρατών μελών, αυτή η εξέταση θα σύγκρινε διαφορετικές πραγματικές και νομικές καταστάσεις που προκύπτουν από νομοθετικές ή κανονιστικές ανισότητες μεταξύ των κρατών μελών (52). Εξάλλου εκτιμήθηκε ότι η περίπτωση που ένα κράτος μέλος επιδιώκει να προσεγγίσει, με μονομερή μέτρα, τους όρους του ανταγωνισμού που υφίστανται σε συγκεκριμένο οικονομικό τομέα με αυτούς που επικρατούν σε άλλα κράτη μέλη δεν αφαιρεί από αυτά τα μέτρα το χαρακτήρα της ενίσχυσης (53). Αναλόγως, η περίπτωση που ανταγωνιστές από άλλα κράτη μέλη επωφελούνται από συγκρίσιμα φορολογικά μέτρα, που ενδεχομένως είναι παράνομα, δεν έχει καμία επίπτωση στο χαρακτηρισμό του εν λόγω καθεστώτος ως ενίσχυση (54).

(121)

Τρίτον, η Γαλλία και τα ενδιαφερόμενα μέρη προβάλλουν ότι ο μη επιλεκτικός χαρακτήρας του εν λόγω καθεστώτος καθορίζεται από το γεγονός της έλλειψης διακριτικής εξουσίας την οποία θα διέθεταν οι γαλλικές αρχές για τους σκοπούς της χορήγησης της εν λόγω έγκρισης.

(122)

Η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τη νομολογία, ακόμα και παρεμβάσεις που, εκ πρώτης όψεως, εφαρμόζονται εν γένει στις επιχειρήσεις μπορούν να παρουσιάζουν κάποια επιλεκτικότητα και, ως εκ τούτου, να θεωρούνται μέτρα που αποσκοπούν να ευνοήσουν ορισμένες επιχειρήσεις ή ορισμένους κλάδους παραγωγής. Αυτό ισχύει ιδίως όταν η διοίκηση, που καλείται να εφαρμόσει το γενικό κανόνα, διαθέτει κάποια διακριτική εξουσία όσον αφορά την εφαρμογή της πράξης (55).

(123)

Εν προκειμένω, πρέπει, πάραυτα, να υπενθυμίσουμε ότι εφόσον η εν λόγω φορολογική διάταξη ωφελεί μόνο τους χρήστες ορισμένων αγαθών και τα μέλη των GIE παρέχοντάς τους χρηματοδότηση και, κυρίως, de facto, μόνο τον τομέα των μεταφορών και το χρηματοδοτικό τομέα, πληρούται στο εξής ο όρος της ιδιοτυπίας. Πράγματι, άλλα σχέδια χρηματοδότησης, που αφορούν αγαθά που άπτονται άλλων τομέων πέραν του τομέα των μεταφορών ή/και έχουν διάρκεια απόσβεσης μικρότερη των 8 ετών, μπορούν να παρουσιάζουν εγγυήσεις ικανές να αποκλείσουν κάθε πρόθεση φορολογικής βελτιστοποίησης. Ως εκ τούτου, λαμβανομένου υπόψη του περιορισμένου πεδίου εφαρμογής αυτού του φορολογικού μηχανισμού, δεν είναι αναγκαίο, για τους σκοπούς του καθορισμού του επιλεκτικού χαρακτήρα του επίμαχου άρθρου, να αποδειχθεί ότι οι αρμόδιες εθνικές αρχές διαθέτουν διακριτική εξουσία για την εφαρμογή του εν λόγω μέτρου (56).

(124)

Εν πάση περιπτώσει, ερωτώμενες σχετικά με το εύρος του ελέγχου στον οποίο εκτιμούν ότι υποχρεούνται όσον αφορά τον όρο που συνδέεται με το ότι η εν λόγω επένδυση παρουσιάζει, από την άποψη του γενικού συμφέροντος και ειδικότερα όσον αφορά την απασχόληση, σημαντικό οικονομικό και κοινωνικό ενδιαφέρον (57), οι γαλλικές αρχές κατέδειξαν ότι αυτό το ενδιαφέρον εκτιμήθηκε στη βάση έξι κριτηρίων, μεταξύ των οποίων εκείνο που συνάγεται από «τις επιδράσεις της επένδυσης στο οικονομικό περιβάλλον της περιοχής που θα υλοποιηθεί και στην οποία εξελίσσεται ο χρήστης». Η Επιτροπή εκτιμά ότι η ικανοποίηση αυτού του όρου εξασφαλίζει κατ' ανάγκη στις εθνικές αρχές ένα περιθώριο διακριτικής εκτίμησης.

(125)

Εξάλλου, παρά το θεμιτό χαρακτήρα ενός τέτοιου στόχου, πρέπει να επισημανθεί η έλλειψη σχέσης μεταξύ αυτού του όρου που συνδέεται με την ύπαρξη οικονομικού ενδιαφέροντος της επένδυσης και της σκοπιμότητας που επιζητεί ο νομοθέτης επιβάλλοντας την προηγούμενη χορήγηση υπουργικής έγκρισης για την πραγματοποίηση της επένδυσης. Πράγματι, οι όροι της χορήγησης της έγκρισης πρέπει να επιτρέπουν την απόδειξη ότι η προσφυγή στον τρόπο χρηματοδότησης από τους GIE δεν έχει ως στόχο τη φορολογική βελτιστοποίηση. Ο όρος που συνδέεται με το οικονομικό ενδιαφέρον της επένδυσης δεν δύναται να εμποδίσει μια τέτοια βελτιστοποίηση. Τέτοιες πράξεις χρηματοδότησης, παρά τη διάρκεια απόσβεσης των εν λόγω αγαθών, μπορούν να μην έχουν ως στόχο τη φορολογική βελτιστοποίηση χωρίς ωστόσο να παρουσιάζουν σημαντικό οικονομικό και κοινωνικό ενδιαφέρον, κυρίως όσον αφορά την απασχόληση.

(126)

Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει εκ νέου να αναφερθούμε στην έκθεση της Γερουσίας αριθ. 413 (58) από την οποία προκύπτει ότι ο όρος που συνδέεται με την ύπαρξη σημαντικού οικονομικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος αποτελεί «μέσο για να ευνοηθούν τα αγαθά που κατασκευάζονται σε γαλλικό έδαφος ή οι χρηματοδοτήσεις που χορηγούνται προς όφελος Γάλλου χρήστη». Γενικότερα, καταδεικνύεται εξάλλου στην ίδια έκθεση ότι η διαδικασία έγκρισης αφήνει πολύ μεγάλο περιθώριο εκτίμησης στη διοίκηση.

(127)

Η ανεπάρκεια του όρου που συνδέεται με το οικονομικό ενδιαφέρον της επένδυσης λαμβανομένου υπόψη του επιδιωκόμενου στόχου ενισχύει, συνεπώς, κατά την Επιτροπή, το περιθώριο εκτίμησης που διαθέτουν οι γαλλικές αρχές κατά την εφαρμογή του.

(128)

Όσον αφορά πάντα το περιθώριο εκτίμησης το οποίο διαθέτουν οι γαλλικές αρχές για τους σκοπούς της χορήγησης της έγκρισης, πρέπει να διαπιστωθεί ότι η απόφαση του Συνταγματικού Συμβουλίου της 30ής Δεκεμβρίου 1987 (59), την οποία επικαλούνται οι γαλλικές αρχές και ορισμένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη, στερείται συνάφειας στο παρόν πλαίσιο. Στην υπόθεση αυτή, τέθηκε υπό αμφισβήτηση φορολογική διάταξη που προβλέπει τη δυνατότητα για ένα νέο νομικό πρόσωπο που προκύπτει από τη συγχώνευση δύο εταιρειών να ανακτήσει για περιορισμένη περίοδο το σύνολο ή μέρος του ελλείμματος των συγχωνευθεισών εταιρειών και που επιτρέπει, κατόπιν έγκρισης του υπουργού Οικονομικών και εντός των ορίων αυτής της έγκρισης, σε περίπτωση μερικής συμβολής των περιουσιακών στοιχείων σε μια εταιρεία του ομίλου, τη μεταφορά των ελλειμμάτων που δεν έχουν αφαιρεθεί πριν από τη συγχώνευση από τα μεταγενέστερα κέρδη. Το Συνταγματικό Συμβούλιο κλήθηκε να αποφανθεί σχετικά με τη συμφωνία αυτής της διαδικασίας έγκρισης με το άρθρο 34 του Συντάγματος, το οποίο αναθέτει στο νομοθέτη τον καθορισμό του πεδίου εφαρμογής φορολογικού πλεονεκτήματος. Στο πλαίσιο αυτό, θεωρήθηκε ότι η εν λόγω διάταξη δεν επέτρεπε στο νομοθέτη να μεταβιβάσει τη φορολογική εξουσία του στον υπουργό και ότι ο τελευταίος διαθέτει μόνο την εξουσία διασφάλισης, σύμφωνα με το στόχο του νομοθέτη να αποφευχθεί η φοροδιαφυγή, της τήρησης των όρων που θέτει ο νόμος. Στη συγκεκριμένη απόφαση, το Συνταγματικό Συμβούλιο κλήθηκε να αποφανθεί σχετικά με την τήρηση των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων της νομοθετικής και της κανονιστικής εξουσίας στο φορολογικό τομέα, αλλά ουδόλως σχετικά με την ύπαρξη υπέρ του υπουργού εξουσίας εκτίμησης κατά την έγκριση μεμονωμένων μέτρων που απαιτούνται για την εφαρμογή του νόμου.

(129)

Εν πάση περιπτώσει, η Επιτροπή εκτιμά ότι οι όροι του άρθρου 87, παράγραφος 1, της συνθήκης δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από τη νομολογία των εθνικών δικαστηρίων.

(130)

Τέταρτον, όσον αφορά το επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο οι εθνικές αρχές δεν διαθέτουν αυθαίρετη εξουσία εφόσον η απόφασή τους μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων για να αμφισβητηθούν οι λόγοι που δικαιολογούσαν την άρνηση έγκρισης, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι δεν είναι αναγκαίο, για να αποφευχθεί ο χαρακτηρισμός ως γενικού μέτρου, να ελεγχθεί κατά πόσο η συμπεριφορά της φορολογικής διοίκησης αποκτά αυθαίρετο χαρακτήρα. Στην πραγματικότητα, αρκεί να διαπιστωθεί ότι η εν λόγω διοίκηση διαθέτει διακριτική εξουσία εκτίμησης που της επιτρέπει να διαμορφώνει τους όρους χορήγησης του εν λόγω φορολογικού πλεονεκτήματος σε συνάρτηση με τα χαρακτηριστικά των επενδυτικών σχεδίων που υπόκεινται στην εκτίμησή της (60). Επιπλέον, κρίθηκε ότι οι διαγραφές χρεών που χορηγήθηκαν στο πλαίσιο δικαστικής διαδικασίας και σύμφωνα με το ισχύον εθνικό δίκαιο, είχαν επιλεκτικό χαρακτήρα διότι δεν απορρέουν αυτόματα από την εφαρμογή του νόμου αλλά από τη διακριτική επιλογή των εν λόγω δημόσιων οργανισμών. Ο κοινοτικός δικαστής υπενθύμισε, στο πλαίσιο αυτό, ότι το άρθρο 87, παράγραφος 1, της συνθήκης δεν διακρίνει ανάλογα με τις αιτίες ή τους στόχους των κρατικών παρεμβάσεων αλλά τις ορίζει σε συνάρτηση με τις επιπτώσεις τους (61). Εν προκειμένω, κατά μείζονα λόγο, η περίπτωση που οι αποφάσεις που αρνούνται την έγκριση μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο προσφυγής ενώπιον εθνικού δικαστηρίου δεν θέτει υπό αμφισβήτηση την ύπαρξη περιθωρίου εκτίμησης των εθνικών αρχών στο πλαίσιο της εφαρμογής των όρων χορήγησης της υπουργικής έγκρισης.

(131)

Τέλος, η Επιτροπή εκτιμά ότι η ο ισχυρισμός των γαλλικών αρχών που συνάγεται από την έλλειψη διάκρισης βασισμένης στην ιθαγένεια των μελών του GIE και των χρηστών δεν μπορεί να θέσει περισσότερο υπό αμφισβήτηση τον επιλεκτικό χαρακτήρα του άρθρου 39 CA του CGI (62), στο βαθμό που η έκθεση της Γερουσίας αριθ. 413 (63) καταδεικνύει ότι ο όρος που συνδέεται με την ύπαρξη σημαντικού οικονομικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος της επένδυσης αποτελεί «μέσο που ευνοεί τα αγαθά που κατασκευάζονται στο εθνικό έδαφος ή τις χρηματοδοτήσεις που χορηγούνται προς όφελος Γάλλου χρήστη».

(132)

Λαμβανομένων υπόψη των προαναφερόμενων, η Επιτροπή εκτιμά ότι το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI παρουσιάζει επιλεκτικό χαρακτήρα.

(133)

Οι γαλλικές αρχές προβάλλουν το επιχείρημα ότι οι συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 39 C, δεύτερο εδάφιο, και 39 CA του CGI συνιστούν a priori μέσο ελέγχου το οποίο διαθέτει η φορολογική διοίκηση για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής που προκύπτει από καταχρηστική χρήση των πράξεων χρηματοδότησης κινητών αγαθών από φορολογικά διαφανείς δομές, όπως οι GIE. Εκτιμούν ότι το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI αιτιολογείται, ως εκ τούτου, από τη φύση και την οικονομία του φορολογικού συστήματος. Αποσαφηνίζουν, εν προκειμένω, ότι το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI «βασίζεται σε αντικειμενικά και οριζόντια κριτήρια για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής».

(134)

Είναι αλήθεια ότι η έννοια της κρατικής ενίσχυσης δεν αφορά τα κρατικά μέτρα που εισάγουν διαφοροποίηση μεταξύ επιχειρήσεων όταν αυτή η διαφοροποίηση προκύπτει από τη φύση και την οικονομία του συστήματος επιβαρύνσεων στο οποίο εντάσσονται. Αυτή η δικαιολογία, που βασίζεται στη φύση ή στο χαρακτήρα του φορολογικού συστήματος, παραπέμπει στη συνοχή συγκεκριμένου φορολογικού μέτρου με την εσωτερική λογική του φορολογικού συστήματος εν γένει. Οι φορολογικές διαφοροποιήσεις δεν μπορούν απλά να υπαγορεύονται από τις γενικές σκοπιμότητες και τους στόχους που επιδιώκει το κράτος όταν εγκρίνει τα εν λόγω μέτρα (64).

(135)

Εν προκειμένω, η Επιτροπή εκτιμά ότι το άρθρο 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI, περιορίζοντας το ποσό της εκπίπτουσας απόσβεσης, αποσκοπεί αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της καταχρηστικής προσφυγής σε φορολογικά διαφανείς δομές με σκοπό την επίτευξη φορολογικού οφέλους στο πλαίσιο πράξεων χρηματοδότησης αγαθών που τίθενται προς μίσθωση ή προς διάθεση. Ο στόχος αυτός φαίνεται απαραίτητος και ορθολογικός για τους σκοπούς της διασφάλισης της αποτελεσματικότητας του φορολογικού συστήματος των αποσβέσεων των αγαθών που τίθενται προς μίσθωση ή προς διάθεση και πρέπει, ως εκ τούτου, να θεωρείται εγγενές σύστημα λογιστικού ελέγχου (65).

(136)

Αντιθέτως, το καθεστώς που θεσπίζει το άρθρο 39 CA του CGI δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τη φύση και την οικονομία του γαλλικού συστήματος απόσβεσης αγαθών που τίθενται προς μίσθωση ή προς διάθεση. Πράγματι, αν και οι παρεκκλίσεις από το ανώτατο όριο της αρχής της απόσβεσης που προβλέπεται στο άρθρο 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI, είναι αποδεκτές, οι παρεκκλίσεις αυτές πρέπει να βασίζονται μόνο σε όρους των οποίων η ικανοποίηση δύναται να εμποδίσει την προσφυγή, για σκοπούς φορολογικής βελτιστοποίησης, στη χρηματοδότηση των εν λόγω αγαθών από φορολογικά διαφανείς δομές όπως οι GIE.

(137)

Αφετέρου, ο περιορισμός της εφαρμογής της εν λόγω παρέκκλισης στη χρηματοδότηση αγαθών αποσβέσιμων σε διάρκεια τουλάχιστον ίση με 8 έτη δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, καθαυτός ή σε συνδυασμό με τους λοιπούς όρους χορήγησης της έγκρισης, λαμβανομένου υπόψη του στόχου που επιδιώκουν οι γαλλικές αρχές. Οι τελευταίες δεν παρείχαν άλλωστε, στο πλαίσιο της παρούσας διοικητικής διαδικασίας, καμία εξήγηση ως προς την επιλογή, λαμβανομένου υπόψη του επιδιωκόμενου στόχου της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, να περιορίσουν την παρέκκλιση στα αγαθά που έχουν τέτοια διάρκεια απόσβεσης.

(138)

Αφετέρου, όπως διαπιστώθηκε προηγουμένως, μεταξύ των όρων χορήγησης της υπουργικής έγκρισης, αυτός που συνδέεται με την ύπαρξη οικονομικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος, ιδίως όσον αφορά την απασχόληση, της πράξης χρηματοδότησης, αφήνει στις εθνικές αρχές περιθώριο εκτίμησης. Ο όρος αυτός δεν έχει εξάλλου καμία σχέση με το στόχο που επιδιώκει η Γαλλία για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Εν πάση περιπτώσει, ένας τέτοιος κοινωνικός στόχος δεν δύναται, καθαυτός, να εκφύγει του χαρακτηρισμού του εν λόγω καθεστώτος ως ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, της συνθήκης, εφόσον το συγκεκριμένο άρθρο δεν διακρίνεται ανάλογα με τους λόγους ή τους στόχους των κρατικών παρεμβάσεων, αλλά τους προσδιορίζει σύμφωνα με τις επιδράσεις τους (66). Εξάλλου, εκτιμήθηκε προηγουμένως ότι το άρθρο 87, παράγραφος 1, της συνθήκης στερείται χρήσιμης επίπτωσης εάν οι λόγοι σχετικά με τη δημιουργία ή τη διατήρηση θέσεων απασχόλησης απέτρεπαν τα συγκεκριμένα μέτρα από το χαρακτηρισμό της κρατικής ενίσχυσης, εφόσον οι περισσότερες ενισχύσεις χορηγήθηκαν με σκοπό τη δημιουργία ή την προστασία θέσεων απασχόλησης (67).

(139)

Στο πλαίσιο αυτό, οι γαλλικές αρχές προβάλλουν το επιχείρημα ότι το φορολογικό καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI επέτρεψε αναζωογόνηση και ενοποίηση του θαλάσσιου στόλου. Με ανάλογο τρόπο, η Air France καταδεικνύει ότι το καθεστώς αυτό ευνοεί την ανανέωση του στόλου της, που κατέστη αναγκαία από την τροποποίηση των περιβαλλοντικών κανόνων. Εκτός από το γεγονός ότι τέτοιοι ισχυρισμοί ενισχύουν την εκτίμηση της Επιτροπής ως προς τον επιλεκτικό χαρακτήρα του εν λόγω καθεστώτος, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η επιδίωξη στόχων οικονομικής ή βιομηχανικής πολιτικής δύναται να εκφύγει επιλεκτικού μέτρου κατ' εφαρμογή του άρθρου 87, παράγραφος 1, της συνθήκης (68). Σε παρεμφερές πλαίσιο, κρίθηκε εξάλλου ότι καθεστώς που προβλέπει επιδότηση επιτοκίων στις πιστώσεις που χορηγούνται για την αγορά ή μίσθωση, με δικαίωμα αγοράς, οχημάτων προς όφελος φυσικών προσώπων, ΜΜΕ, περιφερειακών δημόσιων φορέων και τοπικών φορέων παροχής δημόσιων υπηρεσιών συνιστούσε ενίσχυση και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την περίπτωση ότι το συγκεκριμένο μέτρο αποσκοπούσε, στο πλαίσιο της μέριμνας για την προστασία του περιβάλλοντος και την οδική ασφάλεια, να επιτρέψει την ανακαίνιση του πάρκου βιομηχανικών οχημάτων στην Ισπανία (69).

(140)

Όλοι οι λόγοι γενικού ενδιαφέροντος στους οποίους το εν λόγω καθεστώς θα πρέπει ως στόχος ή ως επίδραση να συμβάλει, δηλαδή η απασχόληση, η ανανέωση ή η ενοποίηση των συγκεκριμένων πλοίων ή αεροσκαφών, στο βαθμό που είναι θεμιτοί, δεν δικαιολογούνται από τη φύση και την οικονομία του εν λόγω φορολογικού συστήματος και είναι μη αποτελεσματικοί όσον αφορά το χαρακτηρισμό μέτρου ως κρατική ενίσχυση με βάση το άρθρο 87, παράγραφος 1, της συνθήκης.

(141)

Η Επιτροπή εκτιμά επίσης ότι είναι αδιάφορο, για τους σκοπούς της εφαρμογής του άρθρου 87, παράγραφος 1, της συνθήκης, το κατά πόσο το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI είναι λιγότερο ευνοϊκό για τους συγκεκριμένους δικαιούχους από ό,τι το καθεστώς της συμπλοιοκτησίας, εφόσον το εν λόγω καθεστώς έπρεπε να εκτιμηθεί από την Επιτροπή κατά τη χρονική στιγμή της εφαρμογής του (70).

(142)

Από τα προαναφερθέντα προκύπτει ότι η Επιτροπή εκτιμά ότι το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI δεν δικαιολογείται από τη φύση και την οικονομία του εν λόγω φορολογικού συστήματος και ότι ο επιλεκτικός χαρακτήρας του δεν μπορεί, ως εκ τούτου, να τεθεί υπό αμφισβήτηση.

(143)

Όπως διαπιστώθηκε προηγουμένως, οι δικαιούχοι του φορολογικού καθεστώτος του άρθρου 39 CA του CGI είναι, αφενός, οι οικονομικοί φορείς που δραστηριοποιούνται στους τομείς των μεταφορών και της βιομηχανίας και, αφετέρου, τα μέλη GIE που χρηματοδοτούν αγαθά συναφή με αυτούς τους τομείς και που είναι, κατά βάση, χρηματοδοτικοί οργανισμοί. Όλοι αυτοί οι φορείς δραστηριοποιούνται στις κοινοτικές αγορές των προαναφερόμενων τομέων.

(144)

Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι οι ενισχύσεις που αποσκοπούν στην ελευθέρωση μιας επιχείρησης από το κόστος που κανονικά θα έπρεπε να φέρει στο πλαίσιο της τρέχουσας διαχείρισής της ή των συνήθων δραστηριοτήτων της στρεβλώνουν, καταρχήν, τους όρους του ανταγωνισμού (71). Εκτιμήθηκε πράγματι ότι κάθε χορήγηση ενισχύσεων σε μια επιχείρηση που ασκεί τις δραστηριότητές της στην κοινοτική αγορά δύναται να προκαλέσει στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και να επηρεάσει τις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών (72).

(145)

Εν προκειμένω, λαμβανομένων υπόψη της φύσης και της διεθνούς διάστασης των εν λόγω τομέων, η Επιτροπή εκτιμά ότι η εν λόγω ενίσχυση ενισχύει τη θέση των φορέων εκμετάλλευσης αυτών των τομέων που συμμετέχουν στις εθνικές και ενδοκοινοτικές συναλλαγές.

(146)

Έτσι, οι δικαιούχοι του εν λόγω καθεστώτος βρίσκονται σε προνομιακή θέση σε σχέση τόσο με τους εθνικούς ανταγωνιστές τους (73) όσο και με τους ανταγωνιστές τους σε άλλα κράτη μέλη που δεν μπορούν να επωφεληθούν από το συγκεκριμένο καθεστώς για το λόγο ότι δεν χρηματοδοτούν ή δεν χρησιμοποιούν αγαθά επιλέξιμα από το συγκεκριμένο καθεστώς ή ακόμα ότι δεν υπόκεινται σε φορολογία στη Γαλλία.

(147)

Σχετικά με το τελευταίο σημείο, αν αληθεύει ότι, από τυπική άποψη, κανένα νομικό εμπόδιο δεν αποτρέπει οικονομικούς φορείς άλλων κρατών μελών εκτός της Γαλλίας να χρηματοδοτούν ή να χρησιμοποιούν τα αγαθά που αναφέρονται στο άρθρο 39 CA του CGI, είναι αναντίρρητο ότι, στην πράξη, το εν λόγω καθεστώς ευνοεί τους φορείς που έχουν φορολογική κατοικία στη Γαλλία. Εν προκειμένω, είναι σκόπιμο να διαπιστωθεί κατά πόσο όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη δικαιούχοι του εν λόγω καθεστώτος που υπέβαλαν παρατηρήσεις στο πλαίσιο της επίσημης διαδικασίας εξέτασης είναι εταιρείες του γαλλικού δικαίου. Είναι επίσης σκόπιμο να υπενθυμίσουμε ότι, όσον αφορά τον τομέα που ενδιαφέρεται κυρίως για τον εν λόγω φορολογικό μηχανισμό, δηλαδή ο ναυτιλιακός τομέας, οι γαλλικές αρχές προβάλλουν το επιχείρημα ότι η υιοθέτηση αυτού του μηχανισμού αποσκοπεί στην αποτροπή της στασιμότητας του αριθμού των εμπορικών πλοίων που είναι νηολογημένα στη Γαλλία και στη μείωση της φορολογικής δαπάνης. Τέλος, είναι σκόπιμο στο παρόν πλαίσιο να υπενθυμίσουμε ότι η έκθεση της Γερουσίας αριθ. 143 (74) καταδεικνύει ότι το συγκεκριμένο καθεστώς είναι αποτελεί «μέσο που ευνοεί τα αγαθά που κατασκευάζονται στο εθνικό έδαφος ή τις χρηματοδοτήσεις που χορηγούνται προς όφελος Γάλλου χρήστη».

(148)

Συνεπώς, χωρίς να είναι υποχρεωτική η οικονομική ανάλυση της πραγματικής κατάστασης των συγκεκριμένων αγορών (75) και λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι το φορολογικό καθεστώς που θέσπισε η Γαλλία ενισχύει τη θέση των οικονομικών φορέων που επωφελούνται από αυτό σε σχέση με άλλους φορείς ανταγωνιστές στις ενδοκοινοτικές συναλλαγές, η Επιτροπή εκτιμά ότι το καθεστώς αυτό επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών και στρεβλώνει τον ανταγωνισμό μεταξύ αυτών των φορέων.

(149)

Όσον αφορά τις προηγούμενες αιτιολογικές σκέψεις, η Επιτροπή εκτιμά ότι το καθεστώς του άρθρου 39 CA του CGI συνιστά ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1 της συνθήκης.

(150)

Προηγουμένως διαπιστώθηκε ότι τα φορολογικά πλεονεκτήματα που απορρέουν από την εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI είναι, αφενός, η κατάργηση του ανώτατου ορίου της εκπίπτουσας απόσβεσης, αφετέρου, η προσαύξηση κατά μία μονάδα του συντελεστή απόσβεσης και, τέλος, η ενδεχόμενη απαλλαγή από την υπεραξία εκχώρησης.

(151)

Το ποσό της ενίσχυσης, για κάθε πράξη χρηματοδοτικής μίσθωσης, αντιστοιχεί στη διαφορά μεταξύ των επικαιροποιημένων αξιών των φόρων που καταβάλλονται κατά τη συνολική περίοδο απόσβεσης, λαμβανομένης υπόψη της προσαύξησης κατά μία μονάδα του συντελεστή απόσβεσης, και αυτών που προέκυψαν από την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 39 C, δεύτερο εδάφιο, του CGI, διαφορά στην οποία πρέπει να προστεθεί η ενδεχόμενη απαλλαγή από την υπεραξία της εκχώρησης (76). Το ποσό αυτό καθορίζεται, για κάθε πράξη χρηματοδοτικής μίσθωσης, σύμφωνα με τους λεπτομερείς κανόνες που προβλέπονται στις παραγράφους 46 και 47 της φορολογικής οδηγίας αριθ. 120 (77) για τους σκοπούς της επανεκχώρησης στο χρήστη μέρους του συνολικού πλεονεκτήματος.

(152)

Όσον αφορά την ακριβή κατανομή του συνολικού πλεονεκτήματος που λαμβάνεται κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 CA του CGI, τα μέλη ενός GIE — άμεσοι δικαιούχοι — υποχρεούνται να επανεκχωρήσουν τουλάχιστον τα 2/3 αυτού του πλεονεκτήματος στο χρήστη του υπό εξέταση αγαθού. Στο πλαίσιο κάθε πράξης χρηματοδοτικής μίσθωσης, το ακριβές ποσό του πλεονεκτήματος που θα επανεκχωρηθεί στο χρήση καθορίζεται ωστόσο, κατά τη χορήγηση της έγκρισης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 39 CA του CGI.

(153)

Σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 3, της συνθήκης, το κράτος μέλος υποχρεούται να κοινοποιεί τα σχέδια που αποβλέπουν να θεσπίσουν ή να τροποποιήσουν τις ενισχύσεις. Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος δεν δύναται να εφαρμόσει τα σχεδιαζόμενα μέτρα προτού η διαδικασία αυτή καταλήξει σε τελική απόφαση.

(154)

Εν προκειμένω, οι γαλλικές αρχές ενημέρωσαν, με επιστολή της 17ης Μαρτίου 1998 (A/32232), την Επιτροπή για τη θέσπιση του μηχανισμού που περιορίζει την απόσβεση αγαθών που τίθενται προς μίσθωση προκειμένου να αποτραπεί η χρήση του μηχανισμού με μοναδικό σκοπό τη φορολογική βελτιστοποίηση και που προβλέπει εξαίρεση από αυτό τον περιορισμό. Στην επιστολή, οι γαλλικές αρχές καταδεικνύουν ότι ο συγκεκριμένος μηχανισμός δεν φαίνεται να συνιστά κρατική ενίσχυση εφόσον πρέπει να αποτελεί αντικείμενο προηγούμενης κοινοποίησης στην Επιτροπή κατ' εφαρμογή του άρθρου 88, παράγραφος 3, της συνθήκης.

(155)

Η Επιτροπή εκτιμά ότι η συγκεκριμένη επιστολή δεν μπορεί, υπό αυτές τις συνθήκες, να θεωρηθεί κοινοποίηση κατά την έννοια του άρθρου 88, παράγραφος 3, της συνθήκης. Ως εκ περισσού, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι η εν λόγω επιστολή δεν τηρεί τους τυπικούς κανόνες που αναφέρονται στην επιστολή της Επιτροπής προς τα κράτη μέλη SG (81) 12740, της 2ας Οκτωβρίου 1981, που ίσχυαν κατά τη χρονική περίοδο των γεγονότων. Συνεπώς, η Γαλλία ενεργεί παράνομα εφαρμόζοντας το εν λόγω καθεστώς ενισχύσεων κατά παράβαση του άρθρου 88, παράγραφος 3 της συνθήκης.

(156)

Το εν λόγω φορολογικό καθεστώς που συνιστά κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, της συνθήκης, πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο συμβιβάσιμό του υπό το πρίσμα των παρεκκλίσεων που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου. Πρέπει να υπενθυμίσουμε, εν προκειμένω, ότι οι πραγματικοί δικαιούχοι του καθεστώτος άπτονται, σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαβίβασαν οι γαλλικές αρχές, των τομέων των θαλάσσιων, αεροπορικών και σιδηροδρομικών μεταφορών, καθώς και, οριακά, του βιομηχανικού τομέα (78). Οι δικαιούχοι αυτοί άπτονται επίσης του χρηματοδοτικού τομέα, εφόσον τα μέλη των GIE είναι, κατά βάση, χρηματοδοτικοί οργανισμοί.

(157)

Όσον αφορά τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται στο άρθρο 87, παράγραφος 2, της συνθήκης, σχετικά με τις ενισχύσεις κοινωνικού χαρακτήρα που χορηγούνται σε μεμονωμένους καταναλωτές, τις ενισχύσεις για την επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες ή άλλα έκτακτα γεγονότα, καθώς και τις ενισχύσεις που χορηγούνται στην οικονομία ορισμένων περιοχών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, αρκεί να διαπιστωθεί ότι στερούνται κάθε συνάφειας στο παρόν πλαίσιο, ανεξαρτήτως της ταυτότητας των δικαιούχων του εν λόγω καθεστώτος.

(158)

Όσον αφορά την παρέκκλιση από το άρθρο 87, παράγραφος 3, σημείο β), της συνθήκης, αρκεί να διαπιστωθεί ότι το εν λόγω φορολογικό καθεστώς δεν συνιστά σημαντικό σχέδιο κοινού ενδιαφέροντος και δεν αποβλέπει στην άρση σοβαρής διαταραχής της γαλλικής οικονομίας. Ούτε αποσκοπεί στην προώθηση του πολιτισμού και της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς κατά την έννοια της παρέκκλισης του άρθρου 87, παράγραφος 3, σημείο δ) της συνθήκης.

(159)

Η Επιτροπή επιθυμεί να επισημάνει, εν προκειμένω, ότι ούτε οι γαλλικές αρχές ούτε τα ενδιαφερόμενα μέρη επικαλέστηκαν τις προαναφερόμενες παρεκκλίσεις κατά τη διοικητική διαδικασία.

(160)

Η εξέταση των παρεκκλίσεων που προβλέπονται στο άρθρο 87, παράγραφος 3, σημεία α) και γ) της συνθήκης απαιτεί ανάλυση κατά συγκεκριμένο τομέα.

(161)

Η Επιτροπή εκτιμά, όσον αφορά την παρέκκλιση από το άρθρο 87, παράγραφος 3, σημείο γ) της συνθήκης, που επιτρέπει τη χορήγηση ενισχύσεων που διευκολύνουν την ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων εφόσον οι συναλλαγές δεν αλλοιώνονται σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον, ότι επ' ουδενί μπορεί να εκτιμηθεί ότι οι ενισχύσεις που χορηγούνται στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών κατ' εφαρμογή του εν λόγω καθεστώτος είναι συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά. Πράγματι, καμία από τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται από τις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 92 και 93 της συνθήκης και του άρθρου 61 της συμφωνίας ΕΟΧ για τις κρατικές ενισχύσεις στην αεροπορική βιομηχανία (79) δεν εφαρμόζεται εν προκειμένω.

(162)

Εντούτοις, ας σημειωθεί ότι η Επιτροπή επιτρέπει, κατ' εξαίρεση, ορισμένες λειτουργικές ενισχύσεις στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών:

(163)

Λαμβανομένων υπόψη των προαναφερομένων, η Επιτροπή δέχεται ότι η Γαλλία δεν συμπεριλαμβάνει στον υπολογισμό των προς είσπραξη ενισχύσεων τα ποσά ενισχύσεων που συνδέονται κατά περίπτωση με:

(164)

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στις επιχειρήσεις αεροπορικών μεταφορών κατ' εφαρμογή του εν λόγω καθεστώτος είναι ασυμβίβαστες με τη συνθήκη.

(165)

Κατ' εφαρμογή του άρθρου 87, παράγραφος 3, στοιχείο γ) της συνθήκης, οι κοινοτικές κατευθύνσεις του 1997, κι έπειτα εκείνες του 2004 (83), ορίζουν τα καθεστώτα κρατικών ενισχύσεων που επιτρέπονται προκειμένου να υποστηριχτούν τα συμφέροντα των κοινοτικών ναυτιλιακών επιχειρήσεων έναντι του ανταγωνισμού τρίτων χωρών, με την επιδίωξη γενικών στόχων όπως:

(166)