52011PC0821

2011/0386 (COD)

2011/0386 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με κοινές διατάξεις για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των σχεδίων δημοσιονομικών προγραμμάτων και τη διασφάλιση της διόρθωσης του υπερβολικού ελλείμματος των κρατών μελών στη ζώνη του ευρώ

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 136 σε συνδυασμό με το άρθρο 121 παράγραφος 6,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Η συνθήκη προβλέπει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να θεωρούν τις οικονομικές πολιτικές ως ένα θέμα κοινού ενδιαφέροντος και ότι οι δημοσιονομικές πολιτικές πρέπει να κατευθύνονται από την ανάγκη χρηστής διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών και ότι οι οικονομικές τους πολιτικές δεν θα πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο την σωστή λειτουργία της οικονομικής και νομισματικής ένωσης.

(2) Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και ειδικότερα οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1466/97 της 7ης Ιουλίου 1997 για την ενίσχυση της εποπτείας της δημοσιονομικής κατάστασης και την εποπτεία και το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, καθώς και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1467/97 του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 1997, για την επιτάχυνση και τη διασαφήνιση της εφαρμογής της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος[1], που έχει ως στόχο την εξασφάλιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας σε ολόκληρη την Ένωση καθορίζει το πλαίσιο για την πρόληψη και τη διόρθωση των υπερβολικών δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Ενισχύθηκε μάλιστα ακόμη περισσότερο με τον κανονισμό αριθ. …/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1466/97 για την ενίσχυση της εποπτείας της δημοσιονομικής κατάστασης και την εποπτεία και τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. …/2011 για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1467/97 για την επιτάχυνση και τη διασαφήνιση της εφαρμογής της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. …/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την αποτελεσματική εφαρμογή της δημοσιονομικής εποπτείας στην ευρωζώνη πρόσθεσε ένα σύστημα μηχανισμών για την αποτελεσματική, προληπτική και σταδιακή εφαρμογή υπό τη μορφή δημοσιονομικών κυρώσεων όσον αφορά τα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ.

(3) Οι τροποποιήσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης βελτιώνουν την καθοδήγηση και, όσον αφορά τα κράτη μέλη που έχουν έως νόμισμα το ευρώ, ενισχύουν τα κίνητρα για την χάραξη και την εφαρμογή συνετής δημοσιονομικής πολιτικής και για την αποφυγή των υπερβολικών δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Οι διατάξεις αυτές έχουν δημιουργήσει ένα πιο εύρωστο πλαίσιο στο επίπεδο της Ένωσης για την εποπτεία των εθνικών οικονομικών πολιτικών.

(4) Η Συνθήκη επιτρέπει τη θέσπιση συγκεκριμένων μέτρων στη ζώνη του ευρώ που υπερβαίνουν τις διατάξεις που ισχύουν για όλα τα κράτη μέλη, με σκοπό την εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της οικονομικής και νομισματικής ένωσης.

(5) Η ευρωστία των δημόσιων οικονομικών διασφαλίζεται ευκολότερα στο στάδιο του προγραμματισμού και τα σοβαρά λάθη πρέπει να εντοπίζονται όσο το δυνατό πιο έγκαιρα. Τα κράτη μέλη πρέπει να επωφελούνται όχι μόνο από τη θέσπιση καθοδηγητικών αρχών και δημοσιονομικών στόχων αλλά και από τη συγχρονισμένη παρακολούθηση των δημοσιονομικών τους πολιτικών.

(6) Ο καθορισμός κοινού δημοσιονομικού χρονοδιαγράμματος για τα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ ελπίζεται ότι θα συγχρονίσει καλύτερα τις βασικές ενέργειες για την προετοιμασία των εθνικών προϋπολογισμών και θα βελτιώσει την αποτελεσματικότητα του Ευρωπαϊκού εξαμήνου για το συντονισμό της δημοσιονομικής πολιτικής. Ο καθορισμός κοινού δημοσιονομικού χρονοδιαγράμματος ελπίζεται ότι θα συμβάλει στην ενίσχυση των συνεργειών διευκολύνοντας τον συντονισμό των πολιτικών των κρατών μελών που έχουν ως νόμισμα το ευρώ και θα διασφαλίσει ότι οι συστάσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής θα ενσωματώνονται κατά τον δέοντα τρόπο στην διαδικασία για την έγκριση του εθνικού προϋπολογισμού.

(7) Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι τα δημοσιονομικά πλαίσια που βασίζονται σε κανόνες συμβάλλουν στην ενίσχυση των χρηστών και βιώσιμων δημοσιονομικών πολιτικών. Η θέσπιση εθνικών δημοσιονομικών κανόνων που εναρμονίζονται με τους δημοσιονομικούς στόχους οι οποίοι έχουν καθορισθεί σε επίπεδο Ένωσης ελπίζεται ότι θα συμβάλει αποφασιστικά στη διασφάλιση της τήρησης των διατάξεων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ειδικότερα, τα κράτη μέλη πρέπει να θεσπίσουν κανόνες για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς σε διαρθρωτικούς όρους οι οποίοι θα ενσωματώνουν στην εθνική νομοθεσία τις βασικές αρχές του δημοσιονομικού πλαισίου της Ένωσης. Η ενσωμάτωση αυτή ελπίζεται ότι θα επιτευχθεί μέσω δεσμευτικών κανόνων συνταγματικού χαρακτήρα κατά προτίμηση, έτσι ώστε να αποδεικνύεται η ισχυρή δέσμευση των εθνικών αρχών να τηρήσουν το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

(8) {0>Οι μεροληπτικές και μη ρεαλιστικές μακροοικονομικές και δημοσιονομικές προβλέψεις μπορούν να παρεμποδίσουν την αποτελεσματικότητα του δημοσιονομικού προγραμματισμού και κατά συνέπεια να εξασθενίσουν τη δέσμευση για δημοσιονομική πειθαρχία.«<0}{0>Forecasts from independent bodies can provide unbiased and realistic macroeconomic forecasts.<}0{>Οι προβλέψεις ανεξάρτητων φορέων μπορούν να παράσχουν αντικειμενικές και ρεαλιστικές μακροοικονομικές προβλέψεις.<0}

(9) Αυτή η σταδιακά ενισχυόμενη εποπτεία θα συμπληρώσει ακόμη περισσότερο τις ισχύουσες διατάξεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και θα ενισχύσει την εποπτεία της δημοσιονομικής πειθαρχίας στα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ. Η σταδιακά βελτιούμενη διαδικασία παρακολούθησης ελπίζεται ότι θα έχει ως συνέπεια καλύτερα δημοσιονομικά αποτελέσματα προς όφελος των κρατών μελών που έχουν ως νόμισμα το ευρώ. Στο πλαίσιο μιας σταδιακά ενισχυόμενης διαδικασίας, η στενότερη παρακολούθηση έχει ιδιαίτερη αξία για τα κράτη μέλη τα οποία αποτελούν αντικείμενο διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος.

(10) Όπως αποδείχθηκε από την κρίση δημόσιου χρέους και ιδιαίτερα από την ανάγκη δημιουργίας κοινών χρηματοοικονομικών δικτύων ασφαλείας, τα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ αλληλοεπηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τις δημοσιονομικές τους πολιτικές. Κάθε κράτος μέλος που έχει ως νόμισμα το ευρώ πρέπει να συμβουλεύεται την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ πριν από την έγκριση οποιωνδήποτε σημαντικών σχεδίων μεταρρύθμισης της δημοσιονομικής πολιτικής με πιθανότητα μετάδοσης των επιπτώσεων, έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα εκτίμησης των πιθανών επιπτώσεων για την ζώνη του ευρώ στο σύνολό της.  Τα κράτη μέλη πρέπει να θεωρούν τα δημοσιονομικά τους προγράμματα ως κοινού ενδιαφέροντος και να τα υποβάλλουν στην Επιτροπή για λόγους παρακολούθησης πριν γίνουν δεσμευτικά. Η Επιτροπή πρέπει να είναι σε θέση, εν ανάγκη, να εκδίδει γνώμη σχετικά με το σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος, την οποία τα κράτη μέλη και ειδικότερα οι δημοσιονομικές αρχές θα πρέπει να λάβουν υπόψη κατά την διαδικασία ψήφισης του νόμου για τον προϋπολογισμό. Η γνώμη αυτή πρέπει να διασφαλίζει ότι οι οδηγίες της Ένωσης στον δημοσιονομικό τομέα θα λαμβάνονται δεόντως υπόψη κατά την προετοιμασία των εθνικών προϋπολογισμών. Ειδικότερα, η γνώμη αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει μια εκτίμηση για το κατά πόσο τα δημοσιονομικά προγράμματα υλοποιούν τις δημοσιονομικές συστάσεις οι οποίες γίνονται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού εξαμήνου. Η Επιτροπή πρέπει να είναι έτοιμη να παρουσιάσει αυτή τη γνώμη στο Κοινοβούλιο του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, εάν της ζητηθεί.  Ο βαθμός στον οποίο θα έχει ληφθεί υπόψη η γνώμη αυτή πρέπει να περιλαμβάνεται στην αξιολόγηση για την έκδοση απόφασης, εάν και όταν πληρούνται οι όροι, προκειμένου να κινηθεί κατά του οικείου κράτους μέλους η διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, στο πλαίσιο της οποίας η μη τήρηση της έγκαιρης προειδοποίησης εκ μέρους της Επιτροπής θα πρέπει να θεωρηθεί ως επιβαρυντικός παράγοντας. Επίσης, με βάση τη συνολική αξιολόγηση των προγραμμάτων από την Επιτροπή, η Ευρωομάδα πρέπει να εξετάζει τη δημοσιονομική κατάσταση και τις προοπτικές της ευρωζώνης.

(11) Τα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ και τα οποία αποτελούν αντικείμενο διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος πρέπει να παρακολουθούνται στενότερα ώστε να διασφαλίζεται η πλήρης και έγκαιρη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος. Η στενότερη παρακολούθηση ελπίζεται ότι θα διασφαλίσει την έγκαιρη διόρθωση των τυχόν παρεκκλίσεων από τις συστάσεις του Συμβουλίου για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος. Η παρακολούθηση αυτή ελπίζεται ότι θα συμπληρώσει τις διατάξεις που περιλαμβάνονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1467/97. Ο τρόπος  αυτής της στενότερης παρακολούθησης πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με το στάδιο της διαδικασίας στο οποίο βρίσκεται το κράτος μέλος, όπως προβλέπεται στο άρθρο 126 της Συνθήκης, .

(12) Η στενότερη παρακολούθηση των κρατών μελών που αποτελούν αντικείμενο διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος ελπίζεται ότι θα βοηθήσει στον εντοπισμό των κινδύνων στην περίπτωση μη τήρησης εκ μέρους του κράτους μέλους της προθεσμίας για την διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος. Στις περιπτώσεις τέτοιων κινδύνων η Επιτροπή πρέπει να εκδίδει σύσταση προς το κράτος μέλος σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν εντός συγκεκριμένης προθεσμίας και να παρουσιαστούν στο Κοινοβούλιο του οικείου κράτους μέλους μετά από αίτημά του. Η αξιολόγηση αυτή ελπίζεται ότι θα συμβάλει στην ταχεία διόρθωση τυχόν εξελίξεων που θα έθεταν σε κίνδυνο τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος εντός της καθορισμένης προθεσμίας. Η αξιολόγηση της συμμόρφωσης προς αυτή την σύσταση της Επιτροπής πρέπει να αποτελεί μέρος της διαρκούς αξιολόγησης, εκ μέρους της Επιτροπής, της αποτελεσματικότητας των μέτρων που έχουν ληφθεί για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος. Το Συμβούλιο, όταν εξετάζει εάν όντως έχουν ληφθεί μέτρα για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος, θα πρέπει επίσης να εξετάζει κατά πόσο το κράτος μέλος έχει συμμορφωθεί με τη σύσταση της Επιτροπής.

(13) Προκειμένου να βελτιωθεί ο διάλογος μεταξύ των ευρωπαϊκών οργάνων, ιδιαίτερα μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, και προκειμένου να διασφαλιστεί μεγαλύτερη διαφάνεια και υπευθυνότητα, η αρμόδια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος να που το αφορά κάποια σύσταση της Επιτροπής να συμμετάσχει σε συζήτηση  ανταλλαγής απόψεων.

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Πρώτο κεφάλαιο

Γενικές διατάξεις

Άρθρο 1 Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

1.           Ο παρών κανονισμός προβλέπει διατάξεις για τη βελτίωση της παρακολούθησης των δημοσιονομικών πολιτικών  στην ζώνη του ευρω:

(a) συμπληρώνοντας το ευρωπαϊκό εξάμηνο όπως ορίζεται στο άρθρο 2α του κανονισμού (ΕΚ) 1466/97 με ένα κοινό δημοσιονομικό χρονοδιάγραμμα,

(b) συμπληρώνοντας το σύστημα πολυμερούς εποπτείας των δημοσιονομικών πολιτικών που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1466/97 με πρόσθετες διατάξεις παρακολούθησης προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι συστάσεις της Ένωσης στο δημοσιονομικό τομέα λαμβάνονται δεόντως υπόψη  κατά την προετοιμασία των εθνικών προϋπολογισμών,

(c) συμπληρώνοντας την διαδικασία για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος ενός κράτους μέλους όπως προβλέπεται από το άρθρο 126 της Συνθήκης και από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1467/97 μέσω της στενότερης παρακολούθησης των δημοσιονομικών πολιτικών των κρατών μελών που αποτελούν αντικείμενο διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος, προκειμένου να διασφαλιστεί η έγκαιρη και βιώσιμη διόρθωση των υπερβολικών ελλειμμάτων.

2.           Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ.

Άρθρο 2 Ορισμοί

1.           Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ισχύουν οι εξής ορισμοί:

(1) ως «ανεξάρτητο δημοσιονομικό συμβούλιο» νοείται ο οργανισμός ο οποίος είναι ανεξάρτητος από τις δημοσιονομικές αρχές του κράτους μέλους και είναι επιφορτισμένος με την παρακολούθηση της εφαρμογής των εθνικών δημοσιονομικών κανόνων,

(2) ως «ανεξάρτητες μακροοικονομικές προβλέψεις» νοούνται οι μακροοικονομικές  ή/και δημοσιονομικές προβλέψεις στις οποίες προβαίνει κάποιος ανεξάρτητος οργανισμός ή κάποιος οργανισμός με λειτουργική αυτονομία σε σχέση με τις δημοσιονομικές αρχές των κρατών μελών,

(3) ως «μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο» νοείται το πλαίσιο που προβλέπεται στο  άρθρο 2 στοιχείο ε) της οδηγίας του Συμβουλίου […/…],

(4) ως «πρόγραμμα σταθερότητας» νοείται το πρόγραμμα που προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) 1466/97,

(5) οι λέξεις «κυβέρνηση» και «έλλειμμα» έχουν την έννοια που τους προσδίδει το άρθρο 2 του πρωτοκόλλου (αριθ. 12) για τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος που αποτελεί παράρτημα της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.           Ισχύει επίσης ο ορισμός της ευρύτερης δημόσιας διοίκησης και των υποτομέων της ευρύτερης δημόσιας διοίκησης που προβλέπεται στο σημείο 2.70 του παραρτήματος Α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2223/96.

Κεφάλαιο II

Κοινές δημοσιονομικές διατάξεις

Άρθρο 3 Κοινό δημοσιονομικό χρονοδιάγραμμα

1.           Τα κράτη μέλη δημοσιοποιούν κάθε χρόνο, μέχρι τις 15 Απριλίου το αργότερο, ταυτόχρονα με τα προγράμματα σταθερότητας, τα μεσοπρόθεσμα δημοσιονομικά τους προγράμματα σύμφωνα με το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό τους πλαίσιο που βασίζεται σε ανεξάρτητη μακροοικονομική πρόβλεψη.

2.           Τα σχέδια νόμων για τον  προϋπολογισμό όσον αφορά την ευρύτερη δημόσια διοίκηση δημοσιεύονται κάθε χρόνο μέχρι τις 15 Οκτωβρίου το αργότερο, μαζί με τις ανεξάρτητες μακροοικονομικές προβλέψεις στις οποίες βασίζονται.

3.           Οι νόμοι για τον προϋπολογισμό όσον αφορά την ευρύτερη δημόσια διοίκηση εκδίδονται και δημοσιεύονται κάθε χρόνο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου το αργότερο.

Άρθρο 4 Κανόνες σχετικά με τη δημοσιονομική ισορροπία και το ανεξάρτητο εθνικό δημοσιονομικό συμβούλιο

1.           Τα κράτη μέλη διαθέτουν αριθμητικούς δημοσιονομικούς κανόνες σχετικά με το ισοζύγιο του προϋπολογισμού οι οποίοι εντάσσουν στην εθνική δημοσιονομική διαδικασία τους μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους τους όπως ορίζονται στο άρθρο 2α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1466/97. Οι κανόνες αυτοί καλύπτουν την ευρύτερη δημόσια διοίκηση ως σύνολο και είναι κατά προτίμηση συνταγματικού χαρακτήρα.

2.           Τα κράτη μέλη διαθέτουν ανεξάρτητο δημοσιονομικό συμβούλιο για την παρακολούθηση της εφαρμογής των εθνικών δημοσιονομικών κανόνων που προβλέπονται στην παράγραφο 1.

Κεφάλαιο III

Παρακολούθηση και αξιολόγηση των σχεδίων των προϋπολογισμών των κρατών μελών

Άρθρο 5 Απαιτήσεις παρακολούθησης

1.           Τα κράτη μέλη υποβάλλουν κάθε χρόνο στην Επιτροπή και στην Ευρωομάδα στις 15 Οκτωβρίου το αργότερο το σχέδιο του προϋπολογισμού τους για το επόμενο έτος.

2.           Ταυτόχρονα δημοσιεύεται και το σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος.

3.           Το σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος περιέχει τις ακόλουθες πληροφορίες για το επόμενο έτος:

(a) το επιδιωκόμενο δημοσιονομικό υπόλοιπο της ευρύτερης δημόσιας διοίκηση ως ποσοστό του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος (ΑΕΠ), ανά τομέα ευρύτερης δημόσιας διοίκησης,

(b) τις εκτιμήσεις για τις δαπάνες και τα έσοδα ως ποσοστό του ΑΕΠ όσον αφορά την ευρύτερη δημόσια διοίκηση καθώς και τα κύρια συστατικά τους στοιχεία,

(c) τις επιδιωκόμενες δαπάνες και τα επιδιωκόμενα έσοδα ως ποσοστό του ΑΕΠ όσον αφορά την ευρύτερη δημόσια διοίκηση καθώς και τα κύρια συστατικά τους στοιχεία, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών και των κριτηρίων για τον καθορισμό της αύξησης των δημόσιων δαπανών εκτός των μέτρων διακριτικής ευχέρειας που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1466/97,

(d) λεπτομερή περιγραφή και καλά τεκμηριωμένη ποσοτικοποίηση των μέτρων που θα περιληφθούν στον προϋπολογισμό του επόμενου έτους προκειμένου να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των στόχων που αναφέρονται στο σημείο γ) και των εκτιμήσεων με αμετάβλητες τις πολιτικές βάσει του σημείου β). Η περιγραφή  μπορεί να είναι λιγότερο λεπτομερής για τα μέτρα με δημοσιονομική επίπτωση που εκτιμάται να είναι μικρότερη του 0,1 του ΑΕΠ. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα σχέδια ευρείας μεταρρύθμισης της δημοσιονομικής πολιτικής με πιθανές επιπτώσεις στα άλλα κράτη μέλη της ευρωζώνης.

(e) Τις βασικές παραδοχές για τις αναμενόμενες οικονομικές εξελίξεις και τις σημαντικότερες οικονομικές μεταβλητές που σχετίζονται με την υλοποίηση των δημοσιονομικών στόχων. Οι παραδοχές αυτές πρέπει να βασίζονται σε ανεξάρτητη μακροοικονομική πρόβλεψη σχετικά με την ανάπτυξη.

(f) Ενδεχομένως, πρόσθετα στοιχεία σχετικά με τον τρόπο που θα υλοποιηθούν οι τρέχουσες συστάσεις προς το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 121 της Συνθήκης όσον αφορά το δημοσιονομικό τομέα.

4.           Στις περιπτώσεις που οι δημοσιονομικοί στόχοι που περιλαμβάνονται στο σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος σύμφωνα με τα στοιχεία α) και γ) της παραγράφου 3 ή τις προβολές υπό αμετάβλητες πολιτικές διαφέρουν από αυτούς του πλέον πρόσφατου προγράμματος σταθερότητας, δίνονται οι δέουσες εξηγήσεις σχετικά με τις διαφορές αυτές.

5.           Στις περιπτώσεις που η Επιτροπή διαπιστώνει ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με τις διατάξεις σχετικά με τη δημοσιονομική πολιτική που περιλαμβάνονται στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης εντός δύο εβδομάδων από την διαβίβαση του σχεδίου δημοσιονομικού προγράμματος ζητά από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος να της διαβιβάσει αναθεωρημένο σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος. Το αίτημα αυτό δημοσιοποιείται.

Οι παράγραφοι 2 έως 4 ισχύουν σε περίπτωση αναθεωρημένου σχεδίου δημοσιονομικού προγράμματος.

6.           Η Επιτροπή προσδιορίζει το περιεχόμενο του σχεδίου δημοσιονομικού προγράμματος που αναφέρεται στον παράγραφο 1.

Άρθρο 6

Εκτίμηση του σχεδίου δημοσιονομικού προγράμματος

1.           Η Επιτροπή, εν ανάγκη, εκδίδει γνώμη για το σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος μέχρι τις 30 Νοεμβρίου.

2.           Η γνώμη της Επιτροπής δημοσιοποιείται και, μετά από αίτημα του κοινοβουλίου του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, παρουσιάζεται από την Επιτροπή στο εν λόγω κοινοβούλιο.

3.           Η Επιτροπή προβαίνει σε γενική αξιολόγηση της δημοσιονομικής κατάστασης και των προοπτικών της ευρωζώνης στο σύνολό της. Η αξιολόγηση αυτή δημοσιοποιείται.

4.           Η Ευρωομάδα συζητά τις γνώμες της Επιτροπής σχετικά με τα εθνικά δημοσιονομικά προγράμματα και τη δημοσιονομική κατάσταση και τις προοπτικές στην ευρωζώνη στο σύνολό της με βάση τη γενική αξιολόγηση της Επιτροπής σύμφωνα με την παράγραφο 3. Η αξιολόγηση αυτή δημοσιοποιείται.

Κεφάλαιο IV

Διασφάλιση της διόρθωσης του υπερβολικού ελλείμματος

Άρθρο 7 Στενότερη παρακολούθηση των κρατών μελών που αποτελούν αντικείμενο διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος

1.           Όταν το Συμβούλιο αποφασίζει σύμφωνα με το άρθρο 126 παράγραφος 6 της Συνθήκης ότι υφίσταται δημοσιονομικό έλλειμμα σε κάποιο κράτος μέλος, ισχύουν ως προς το εν λόγω κράτος μέλος οι παράγραφοι 2 έως 5 του παρόντος άρθρου μέχρι την λήξη της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος.

2.           Το κράτος μέλος που αποτελεί αντικείμενο στενότερης παρακολούθησης προβαίνει αμέσως σε ευρεία αξιολόγηση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού εντός του ιδίου έτους όσον αφορά την ευρύτερη δημόσια διοίκηση και τους υποτομείς της. Οι δημοσιονομικοί κίνδυνοι που σχετίζονται με νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και δημόσιες συμβάσεις καλύπτονται επίσης από αυτήν την αξιολόγηση στον βαθμό που ευθύνονται για την ύπαρξη υπερβολικού ελλείμματος. Το αποτέλεσμα αυτής της αξιολόγησης περιλαμβάνεται στην έκθεση η οποία υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 4 στοιχείο α) ή το άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1467/97 σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος.

3.           Τα κράτη μέλη υποβάλλουν τακτικά στην Επιτροπή και στην οικονομική και δημοσιονομική επιτροπή ή σε οποιαδήποτε υποεπιτροπή αυτή ορίζει προς το σκοπό αυτό, για την ευρύτερη δημόσια διοίκηση και τους υποτομείς της, έκθεση σχετικά με την εκτέλεση του προϋπολογισμού εντός του ιδίου έτους, τη δημοσιονομική επίπτωση των μέτρων διακριτικής ευχέρειας όσον αφορά τόσο τις δαπάνες όσο και τα έσοδα, τους στόχους για τις δημόσιες δαπάνες και τα δημόσια έσοδα, καθώς και πληροφορίες σχετικά με τα επιβαλλόμενα μέτρα και τη φύση αυτών που προβλέπονται για την επίτευξη των στόχων. Η έκθεση αυτή δημοσιοποιείται.

Η Επιτροπή προσδιορίζει το περιεχόμενο της έκθεσης  που αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο.

4.           Αν το σχετικό κράτος μέλος αποτελεί αντικείμενο σύστασης του Συμβουλίου βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 7 της Συνθήκης, η έκθεση σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου υποβάλλεται για πρώτη φορά 6 μήνες από την αρχική έκθεση που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 4 στοιχείο α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1467/97 και στη συνέχεια κάθε 6 μήνες.

5.           Αν το σχετικό κράτος μέλος αποτελεί αντικείμενο ανακοίνωσης του Συμβουλίου βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 9 της Συνθήκης, η έκθεση βάσει της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου πρέπει να περιλαμβάνει επίσης πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται βάσει των ειδικών συστάσεων του Συμβουλίου. Υποβάλλεται για πρώτη φορά 3 μήνες από την αρχική έκθεση που προβλέπεται από το άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1467/97 και στη συνέχεια κάθε τρεις μήνες.

6.           Μετά από σχετικό  αίτημα και εντός της προθεσμίας που θέτει η Επιτροπή το κράτος μέλος που αποτελεί αντικείμενο στενότερης παρακολούθησης:

(g) {0>carry out and report on a comprehensive independent audit of the accounts of the general government conducted in coordination with national supreme audit institutions, aiming at assessing the reliability, completeness and accuracy of these public accounts for the purposes of the excessive defiocit procedure.<}0{>διενεργεί, σε συνεργασία με ανώτατα εθνικά ελεγκτικά όργανα, ευρύ ανεξάρτητο έλεγχο των λογαριασμών της ευρύτερης δημόσιας διοίκησης, προκειμένου να αξιολογήσει την αξιοπιστία, την πληρότητα και την ακρίβειά τους στο πλαίσιο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος και συντάσσει έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματα αυτού του ελέγχου} «{0>In this context, the Commission (Eurostat) shall assess the quality of data reported by the Member State concerned in accordance with Regulation (EC) No 679/2010{1>[2]<1};<}0{>Στο πλαίσιο αυτό η Επιτροπή (Eurostat) αξιολογεί την ποιότητα των στοιχείων που κοινοποιεί το σχετικό κράτος μέλος σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 679/2010[3].<0}

(h) Διαθέτοντας συμπληρωματικές πληροφορίες για την παρακολούθηση των μέτρων διόρθωσης του υπερβολικού ελλείμματος.

Άρθρο 8  Κράτη μέλη που διατρέχουν τον κίνδυνο μη εκπλήρωσης των υποχρεώσεών τους στο πλαίσιο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος

1.           Όταν εκτιμά κατά πόσο υπάρχει κίνδυνος μη διόρθωσης του υπερβολικού ελλείμματος εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας του υπερβολικού ελλείμματος, που προβλέπει η  σύσταση του Συμβουλίου βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 7  της Συνθήκης ή την ανακοίνωση του Συμβουλίου βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 9 της Συνθήκης, η Επιτροπή λαμβάνει επίσης υπόψη τις εκθέσεις που υποβάλλουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3 του παρόντος κανονισμού.

2.           Όταν υπάρχει κίνδυνος μη τήρησης της προθεσμίας για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος, η Επιτροπή απευθύνει σύσταση προς το σχετικό κράτος μέλος για τη λήψη πρόσθετων μέτρων εντός προθεσμίας συμβατής με την προθεσμία για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος που προβλέπεται στην παράγραφο 1. Η σύσταση της Επιτροπής δημοσιοποιείται και, μετά από αίτημα του κοινοβουλίου του σχετικού κράτους μέλους, παρουσιάζεται από την Επιτροπή στο εν λόγω κοινοβούλιο.

3.           Εντός της προθεσμίας που προβλέπεται από τη σύσταση της Επιτροπής η οποία αναφέρεται στην παράγραφο 2, το σχετικό κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή τα μέτρα που λαμβάνονται για την υλοποίηση αυτής της σύστασης μαζί με τις εκθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 7 παράγραφος 3. Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει τη δημοσιονομική επίπτωση όλων των μέτρων διακριτικής ευχέρειας, τους στόχους για τις δημόσιες δαπάνες και τα δημόσια έσοδα, πληροφορίες σχετικά με τα ληφθέντα μέτρα και τη φύση αυτών που προβλέπονται για την επίτευξη των στόχων καθώς και πληροφορίες για τα άλλα μέτρα που λαμβάνονται βάσει της σύστασης της Επιτροπής. Η έκθεση αυτή δημοσιοποιείται.

4.           Η αρμόδια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στο κράτος μέλος που το αφορά η σύσταση σύμφωνα με την παράγραφος 2 να συμμετάσχει σε συνάντηση ανταλλαγής απόψεων βάσει του άρθρου 2α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1467/97.

5.           Με βάση την έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 3 η Επιτροπή εκτιμά κατά πόσον το κράτος μέλος έχει συμμορφωθεί με τη σύσταση βάσει της παραγράφου 2.

Άρθρο 9 Αντίκτυπος της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος

1.           Ο βαθμός στον οποίο η γνώμη η οποία αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 έχει ληφθεί υπόψη από το σχετικό κράτος μέλος εξετάζεται από:

(i) Την Επιτροπή όταν συντάσσει έκθεση βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 3 της Συνθήκης και όταν απευθύνει σύσταση για την επιβολή άτοκης κατάθεσης σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. ΧΧΧ/2011.

(j) Από το Συμβούλιο όταν αποφασίζει κατά πόσον υφίσταται υπερβολικό έλλειμμα σύμφωνα με το άρθρο 126 παράγραφος 6 της Συνθήκης.

2.           Η στενότερη παρακολούθηση που προβλέπεται στα άρθρα 7 και 8 του παρόντος κανονισμού αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της κανονικής παρακολούθησης όπως προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1467/97, της υλοποίησης του μέτρου που λαμβάνει το σχετικό κράτος μέλος βάσει των συστάσεων που γίνονται δυνάμει του άρθρου 126 παράγραφος 7 της Συνθήκης ή των ανακοινώσεων βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 9 της Συνθήκης για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος.

3.           Όταν εξετάζει εάν όντως έχουν ληφθεί μέτρα βάσει των συστάσεών της σύμφωνα με το άρθρο 126 παράγραφος 7 της Συνθήκης ή των ανακοινώσεών της βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 9 της Συνθήκης, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη την αξιολόγηση που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 5 του παρόντος κανονισμού και προτείνει, εάν το κρίνει σκόπιμο, στο Συμβούλιο να λάβει τις αποφάσεις που προβλέπει το άρθρο 126 παράγραφος 8 ή το άρθρο 126 παράγραφος 11 της Συνθήκης.

Άρθρο 10 Εναρμόνιση με τον κανονισμό αριθ. ΧΧΧ σχετικά με την ενίσχυση τη οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας των κρατών μελών που αντιμετωπίζουν ή υπάρχει κίνδυνος να αντιμετωπίσουν σοβαρές δυσκολίες όσον αφορά την δημοσιονομική τους σταθερότητα στην ζώνη του ευρώ

Τα κράτη μέλη που αποτελούν αντικείμενο προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού ΧΧΧ δεν αποτελούν αντικείμενο των άρθρων 5 και 7 του παρόντος κανονισμού.

Κεφάλαιο V

Τελικές διατάξεις

Άρθρο 11 Επανεξέταση

1.           Μέχρι [η ίδια ημερομηνία με το άρθρο 13 του κανονισμού σχετικά με τις κυρώσεις] και κάθε πέντε χρόνια στη συνέχεια η Επιτροπή δημοσιεύει έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Η έκθεση αξιολογεί μεταξύ άλλων:

(k) την αποτελεσματικότητα του παρόντος κανονισμού,

(l) Την πρόοδο σχετικά με την διασφάλιση στενότερου συντονισμού των οικονομικών πολιτικών και διαρκούς σύγκλισης των οικονομικών επιδόσεων των κρατών μελών σύμφωνα με τη συνθήκη.

2.           Εάν κριθεί σκόπιμο, η έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 συνοδεύεται από πρόταση τροποποίησης του παρόντος κανονισμού.

3.           Η εν λόγω έκθεση υποβάλλεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

Άρθρο 12 Μεταβατικές διατάξεις

1.           Ο παρών κανονισμός ισχύει ως προς τα κράτη μέλη τα οποία αποτελούσαν ήδη αντικείμενο διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος, όταν άρχισε να ισχύει ο παρών κανονισμός.

2.           Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1 του άρθρου 7 παράγραφος 2 ισχύει ως προς τα κράτη μέλη για τα οποία το Συμβούλιο έχει ήδη αποφασίσει ότι έχουν ληφθεί μέτρα σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2 και το άρθρο 6 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1467/97.

3.           Τα κράτη μέλη πρέπει να συμμορφωθούν προς το άρθρο 4 το αργότερο μέχρι τις [6 μήνες από την έκδοση του παρόντος κανονισμού].

Άρθρο 13 Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την […] ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα στα κράτη μέλη σύμφωνα με τις Συνθήκες.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο                     Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                                   Ο Πρόεδρος

[1]               ΕΕ L 209 της 2.8.1997, σ. 1.

[2]               {0>OJ L 198, 30.7.2010, p. 1.<}100{>ΕΕ L 198 της 30.07.2010, σ. 1.<0}

[3]