Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document E2004C1223(03)

Απόφαση της Εποπτεύουσας Αρχής της ΕΖΕΣ Αριθ. 148/04/COL, της 30ης Ιουνίου 2004, σχετικά με μέτρα για τη θέσπιση περιβαλλοντικών φόρων (Νορβηγία)

ΕΕ C 319 της 23.12.2004, p. 30–61 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

23.12.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 319/30


ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΠΤΕΫΟΥΣΑΣ ΑΡΧΉΣ ΤΗΣ ΕΖΕΣ ΑΡΙΘ. 148/04/COL

της 30ης Ιουνίου 2004

σχετικά με μέτρα για τη θέσπιση περιβαλλοντικών φόρων

(Νορβηγία)

(2004/C 319/08)

Η ΕΠΟΠΤΕΥΟΥΣΑ ΑΡΧΗ,

Έχοντας υπόψη:

τη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (1), και ιδίως τα άρθρα 61 έως 63,

τη συμφωνία μεταξύ των χωρών της ΕΖΕΣ σχετικά με τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου (2), και ιδίως το άρθρο 24 και το άρθρο 1 του πρωτοκόλλου 3 (3),

τους διαδικαστικούς και ουσιώδεις κανόνες στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων (4), και ιδίως το κεφάλαιο 15 (5),

την απόφαση της Αρχής για την έναρξη επίσημης διαδικασίας έρευνας (6),

έχοντας καλέσει τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλλουν τα σχόλιά τους (7),σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου 5 των κατευθυντηρίων γραμμών της Αρχής για τις κρατικές ενισχύσεις (8),και λαμβάνοντας υπόψη τα σχόλιά τους,

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΑ ΑΚΟΥΛΟΥΘΑ:

I.   ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

A.   ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

B.   ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

1.   Απαλλαγή από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας

α)   Απαλλαγή από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για την μεταποιητική βιομηχανία, τον εξορυκτικό κλάδο και τον κλάδο καλλιεργειών θερμοκηπίου

β)   Απαλλαγή από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για τους χρήστες ορισμένων περιοχών (δήμους)

2.   Απαλλαγές βάσει του φορολογικού καθεστώτος CO2

3.   Μερική κατάργηση του φόρου SO2

Γ.   ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΦΡΑΣΕ Η ΑΡΧΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

1.   Απαλλαγές από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας

α)   Απαλλαγή από τον φόρο ηλεκτρικής ενέργειας για ορισμένες βιομηχανίες

β)   Απαλλαγή από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για τους χρήστες ορισμένων περιοχών (δήμων)

2.   Εξαιρέσεις από το καθεστώς φόρου CO2

α)   Απαλλαγή του άνθρακα και του κοκ όταν χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες ή αναγωγικά μέσα στη βιομηχανική διαδικασία

β)   Απαλλαγή από τον φόρο του άνθρακα και του κοκ που χρησιμοποιούνται για ενεργειακούς σκοπούς στην παραγωγή τσιμέντου και leca

γ)   Μειωμένος συντελεστής φόρου CO2 στα ορυκτέλαια για τις βιομηχανίες χαρτιού και πολτού

3.   Μερική κατάργηση του φόρου SO2

4.   Χαρακτηρισμός ως «νέας ενίσχυσης»

Δ.   ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΚΗΣ ΚΥΒΈΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

1.   Απαλλαγές από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας

α)   Απαλλαγή από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για ορισμένες βιομηχανίες

β)   Απαλλαγή από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για τους χρήστες ορισμένων περιοχών

2.   Εξαιρέσεις από το φορολογικό καθεστώς CO2

Α)   Απαλλαγή από τον φόρο του άνθρακα και του κοκ που χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες ή ως αναγωγικά μέσα σε βιομηχανικές διαδικασίες

β)   Απαλλαγή από τον φόρο του άνθρακα και του κοκ που χρησιμοποιούνται για ενεργειακούς σκοπούς στην παραγωγή τσιμέντου και leca

γ)   Μειωμένος συντελεστής φόρου CO2 για τα ορυκτέλαια και τη βιομηχανία χαρτιού και πολτού

3.   Μερική κατάργηση του φόρου SO2

4.   Χαρακτηρισμός ως «νέας ενίσχυσης»

E.   ΣΧΟΛΙΑ ΤΡΙΤΩΝ ΜΕΡΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

1.   Απαλλαγές από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας

2.   Απαλλαγές από το φορολογικό σύστημα CO2

α)   Απαλλαγή από τον φόρο άνθρακα και κοκ που χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες ή ως αναγωγικά μέσα στη βιομηχανική διαδικασία

β)   Απαλλαγή του φόρου επί του άνθρακα και του κοκ που χρησιμοποιούνται για ενεργειακούς σκοπούς στην παραγωγή τσιμέντου και leca

γ)   Μειωμένος συντελεστής φόρου CO2 για τα ορυκτέλαια στη βιομηχανία χαρτιού και πολτού

3.   Μερική κατάργηση του φόρου SO2

4.   Χαρακτηρισμός ως «νέας ενίσχυσης»

II.   ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

A.   ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

B.   ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 61 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1 ΤΗς ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΧ

1.   Απαλλαγές από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας

α)   Απαλλαγή από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για τη μεταποιητική βιομηχανία και τον εξορυκτικό κλάδο

Ως προς το σημείο αυτό, πρέπει να υπενθυμιστεί ότι στην απόφαση Adria Wien, το δικαστήριο υποστήριξε ότι:

«…οποιαδήποτε αιτιολόγηση για τη χορήγηση πλεονεκτημάτων σε επιχειρήσεις των οποίων η δραστηριότητα συνίσταται κυρίως στην παραγωγή προϊόντων δεν μπορεί να βασίζεται στη φύση ή το γενικό καθεστώς φορολογικού συστήματος …» (44)

β)   Απαλλαγή από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για χρήστες σε ορισμένες περιοχές (δήμους)

2.   Παρεκκλίσεις από το φορολογικό καθεστώς CO2

α)   Απαλλαγή από τον φόρο του άνθρακα και του κοκ που χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες ή ως αναγωγικά μέσα στη βιομηχανική διαδικασία

β)   Απαλλαγή του άνθρακα και του κοκ που χρησιμοποιούνται για ενεργειακούς σκοπούς στην παραγωγή τσιμέντου και leca

γ)   Μειωμένος συντελεστής φόρου CO2 για τα ορυκτέλαια στη βιομηχανία χαρτιού και πολτού

3.   Κατάργηση του φόρου SO2 στη χρήση άνθρακα και κοκ και στις εκπομπές των διυλιστηρίων

α)   Κατάργηση του φόρου SO2 στη χρήση άνθρακα και κοκ

β)   Κατάργηση του φόρου SO2 στις εκπομπές των διυλιστηρίων

Γ.   ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ

Το σημείο 46.1 των περιβαλλοντικών κατευθυντηρίων γραμμών καθορίζει ότι όταν ένα κράτος ΕΖΕΣ, για περιβαλλοντικούς λόγους, εισαγάγει ένα νέο φόρο σε έναν τομέα δραστηριότητας ή για προϊόντα έναντι των οποίων δεν υπάρχει φορολογική εναρμόνιση στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή ο φόρος υπερβαίνει αυτά που προβλέπει η κοινοτική νομοθεσία, μπορούν να δικαιολογηθούν αποφάσεις για απαλλαγές που καλύπτουν περίοδο δέκα ετών:

α)

όταν οι απαλλαγές αυτές εξαρτώνται είτε από τη σύναψη συμφωνιών μεταξύ του συγκεκριμένου κράτους ΕΖΕΣ και των αποδεκτριών επιχειρήσεων όπου οι επιχειρήσεις αναλαμβάνουν να επιτύχουν στόχους σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος, ή

β)

όταν το ποσό που καταβάλλεται από τις επιχειρήσεις μετά τη μείωση του φόρου παραμένει υψηλότερο από το ελάχιστο όριο της Κοινότητας (όπου υπάρχει κοινοτικός φόρος — πρώτη περίπτωση) ή αποτελεί σημαντικό ποσοστό του εθνικού φόρου (όπου ο φόρος δεν αντιστοιχεί σε εναρμονισμένο κοινοτικό φόρο — δεύτερη περίπτωση).

1.   Απαλλαγές από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας

α)   Απαλλαγή από το φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για τη μεταποιητική βιομηχανία και τον εξορυκτικό κλάδο

β)   Απαλλαγή από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για τους χρήστες σε ορισμένες περιοχές

2.   Παρεκκλίσεις από το φορολογικό καθεστώς CO2

α)   Απαλλαγή του άνθρακα και του κοκ που χρησιμοποιούνται για ενεργειακούς σκοπούς στην παραγωγή τσιμέντου και leca

β)   Μειωμένος συντελεστής του φόρου CO2 για τα ορυκτέλαια στη βιομηχανία χαρτιού και πολτού

Ο φόρος CO2 στα ορυκτέλαια οδηγεί στη μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων και πρέπει να θεωρηθεί ότι έχει σημαντικά θετικά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος. Η Αρχή σημειώνει ότι σύμφωνα με πληροφορίες που υπέβαλαν οι νορβηγικές αρχές, η βιομηχανία χαρτιού και πολτού μείωσε τις εκπομπές CO2 κατά 60 000 τόνους από το 1999. Επιπλέον, σύμφωνα με την έκθεση της νορβηγικής κυβέρνησης, «την τρίτη εθνική ανακοίνωση της Νορβηγίας βάσει της σύμβασης πλαισίου για τις κλιματικές αλλαγές» [Ιούνιος 2002) (61)]:

«… οι εκπομπές CO2 από τη χρήση ενέργειας στη βιομηχανία μειώθηκαν σημαντικά λόγω της βελτίωσης της ενεργειακής αποτελεσματικότητας και μεταβολών στη χρήση ενεργειακών προϊόντων …. Στο βιομηχανικό τομέα, ο ηλεκτρισμός και η βιοενέργεια αντικατέστησαν σε μεγάλο βαθμό τα ορυκτέλαια, ως πηγές ενέργειας. Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα αισθητή στη βιομηχανία χαρτιού και πολτού, που χρησιμοποιεί ολοένα και περισσότερο φλοιούς και άλλα προϊόντα βιολογικών απόβλητων ως καύσιμα.»

Δ.   ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΩΣ «ΝΕΑΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ» ΑΠΟ ΤΗΝ 1η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2002

α)   Δεσμευτικό αποτέλεσμα της αποδοχής των ενδεδειγμένων μέτρων

β)   Συνέπειες του δεσμευτικού αποτελέσματος

E.   ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

α)   Νόμιμες προσδοκίες

β)   Ποσό που πρέπει να επιστραφεί

ΣΤ.   ΤΕΛΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

1.

Τα ακόλουθα νορβηγικά μέτρα αποτελούν κρατική ενίσχυση με την έννοια του άρθρου 61 παράγραφος 1 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ:

α)

η απαλλαγή από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για τη μεταποιητική βιομηχανία και τον εξορυκτικό κλάδο·

β)

η απαλλαγή από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για επιχειρήσεις εγκατεστημένες στο Finnmark και επτά δήμους στο Βόρειο Troms (Karlsøy, Kvænangen, Kåfjord, Lyngen, Nordreisa, Skjervøy και Storfjord)·

γ)

η απαλλαγή από τον φόρο CO2 του άνθρακα και του κοκ που χρησιμοποιούνται για ενεργειακούς σκοπούς στη βιομηχανία τσιμέντου και leca·

δ)

ο μειωμένος φορολογικός συντελεστής CO2 για τα ορυκτέλαια στη βιομηχανία χαρτιού και πολτού.

2.

Η απαλλαγή από το φόρο CO2 για τον άνθρακα και το κοκ που χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες και αναγωγικά μέσα δεν αποτελεί ενίσχυση με την έννοια του άρθρου 61 παράγραφος 1 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ.

3.

Η κατάργηση του φόρου SO2 στη χρήση άνθρακα και κοκ και η κατάργηση του φόρου SO2 στις εκπομπές των διυλιστηρίων από την 1η Ιανουαρίου 2004 δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση με την έννοια του άρθρου 61 παράγραφος 1 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ.

4.

Τα μέτρα του σημείου 1 της παρούσας απόφασης αποτελούν ενίσχυση από την 1η Ιανουαρίου 2002.

5.

Το μέτρο του σημείο 1 δ) της παρούσας απόφασης είναι συμβιβάσιμο με τη λειτουργία της συμφωνίας για τον ΕΟΧ ως τις 31 Δεκεμβρίου 2004.

6.

Τα μέτρα του σημείο 1 α), β) και γ) της παρούσας απόφασης είναι ασυμβίβαστα με τη λειτουργία της συμφωνίας για τον ΕΟΧ.

7.

Όσον αφορά τις ασυμβίβαστες ενισχύσεις που αναφέρθηκαν στο σημείο 1 γ) της παρούσας απόφασης, δεν απαιτείται επιστροφή τους.

8.

Οι ασυμβίβαστες ενισχύσεις που αναφέρθηκαν στο σημείο 1 α) και β) της παρούσας απόφασης πρέπει να επιστραφούν από τους αποδέκτες ως προς τα ποσά που καταβλήθηκαν από τις 6 Φεβρουαρίου 2003 και μετά. Η επιστροφή θα πραγματοποιηθεί χωρίς καθυστέρηση και σύμφωνα με τις διαδικασίες της εθνικής νομοθεσίας, εφόσον επιτρέπουν την άμεση και αποτελεσματική εκτέλεση της απόφασης. Το ποσό της επιστροφής πρέπει να ισούται με σημαντικό ποσοστό του εθνικού φόρου, και τουλάχιστον τον ελάχιστο συντελεστή των 0,5 ευρώ ανά MWh που καθορίζει η οδηγία για τη φορολογία των ενεργειακών προϊόντων (οδηγία του Συμβουλίου 2003/96/EΚ). Οι ενισχύσεις θα επιστραφούν έντοκα από την ημερομηνία κατά την οποία διατέθηκαν στους αποδέκτες ως την ημερομηνία της επιστροφής. Οι τόκοι θα υπολογιστούν βάσει του επιτοκίου αναφοράς που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του ισοδύναμου επιχορήγησης για τις περιφερειακές ενισχύσεις και θα χρεωθούν σε ετήσια βάση.

9.

Η νορβηγική κυβέρνηση οφείλει να ενημερώσει την Αρχή εντός δύο μηνών από την παραλαβή της παρούσας απόφασης για τα μέτρα που έλαβε προκειμένου να συμμορφωθεί με την παρούσα απόφαση.

10.

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στο Βασίλειο τη Νορβηγίας.

11.

Πρωτότυπη γλώσσα της απόφασης είναι η αγγλική.

Βρυξέλλες, 30 Ιουνίου 2004.

Για την Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ

Hannes HAFSTEIN

Πρόεδρος

Einar M. BULL

Μέλος του Κολεγίου


(1)  Εφεξής «συμφωνία για τον ΕΟΧ».

(2)  Εφεξής «συμφωνία περί Εποπτείας και Δικαστηρίου».

(3)  Πρέπει να σημειωθεί ότι στις 28 Αυγούστου 2003 εισήχθησαν τροποποιήσεις στο Πρωτόκολλο 3 της συμφωνίας περί Εποπτείας και Δικαστηρίου, μετά από συμφωνία μεταξύ των κρατών της ΕΖΕΣ στις 10 Δεκεμβρίου 2001, με την οποία τροποποιείται το Πρωτόκολλο 3 της συμφωνίας μεταξύ των κρατών της ΕΖ¦ΕΣ περί Εποπτείας και Δικαστηρίου. Οι εν λόγω τροποποιήσεις ενσωμάτωσαν τον «κανονισμό του Συμβουλίου (EΚ) αριθ. 659/1999 της 22ας Μαρτίου 1999 σχετικά με τον καθορισμό κανόνων για την εφαρμογή του [πρώην] άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ» στο Πρωτόκολλο 3.

(4)  Οι κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή και την ερμηνεία των άρθρων 61 και 62 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου 3 στη συμφωνία περί Εποπτείας και Δικαστηρίου, που εγκρίθηκαν και εκδόθηκαν από την Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ στις 19 Ιανουαρίου 1994, και δημοσιεύθηκαν στην ΕΕ L 231 της 3.9.1994 και στο συμπλήρωμα ΕΟΧ της ΕΕ αριθ. 32, στις 3.9.1994, τροποποιήθηκαν για τελευταία φορά με την απόφαση της Αρχής αριθ, 62/04/COL της 31ης Μαρτίου 2004, που δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί. Εφεξής καλούνται «κατευθυντήριες γραμμές της Αρχής για τις κρατικές ενισχύσεις».

(5)  Το κεφάλαιο 15 των κατευθυντήριων γραμμών της Αρχής για τις κρατικές ενισχύσεις σχετικά με τις ενισχύσεις για την περιβαλλοντική προστασία, όπως εγκρίθηκε με την απόφαση της Αρχής αριθ. 152/01/COL της 23ης Μαΐου 2001 και δημοσιεύθηκε στην ΕΕ L 237 της 6.9.2001, σ. 16 και το συμπλήρωμα ΕΟΧ στην ΕΕ αριθ. 6 της 24.1.2002, εφεξής «Περιβαλλοντικές κατευθυντήριες γραμμές».

(6)  Απόφαση της Εποπτεύουσας Αρχής της ΕΖΕΣ αριθ. 149/02/COL της 26ης Ιουλίου 2002, σχετικά με μέτρα για τη θέσπιση περιβαλλοντικών φόρων (Νορβηγία), που δημοσιεύθηκε στην ΕΕ L 31, 6.2.2003, σ. 36 και το συμπλήρωμα ΕΟΧ στην ΕΕ αριθ. 8 της 6.2.2003, σ. 2.

(7)  Ανακοίνωση με την οποία ενημερώνονται τα κράτη της ΕΖΕΣ, τα κράτη μέλη της ΕΕ και τα ενδιαφερόμενα μέρη για την έναρξη της διαδικασίας έρευνας και καλούνται να υποβάλουν τα σχόλιά τους εντός δύο εβδομάδων από τη δημοσίευση της ανακοίνωσης, που δημοσιεύθηκε στην ΕΕ C 105, 1.5.2003, σ. 38 και το συμπλήρωμα ΕΟΧ στην ΕΕ αριθ. 22 της 1.5.2003.

(8)  Ιδιαίτερα, σημείο 5.3.2. των κατευθυντηρίων γραμμών.

(9)  Βλέπε σημείωση 6.

(10)  Βλέπε σημείωση 7.

(11)  Η σχετική διάταξη αναφέρεται στη στατιστική ταξινόμηση Δ, που αντιστοιχεί στα κεφάλαια NACE D 15 έως 37.

(12)  Η σχετική διάταξη αναφέρεται στη στατιστική ταξινόμηση Γ, που αντιστοιχεί στα κεφάλαια NACE C 10 έως 14.

(13)  Δεν υπάρχει αναφορά σε οποιαδήποτε στατιστική ταξινόμηση. Ωστόσο, ο κλάδος φαίνεται να εντάσσεται στην NACE A.

(14)  Κανονισμός της 23ης Δεκεμβρίου 1992 αριθ. 1203, «Forskrift om avgiftsmessig avgrensning og praktisering av fritak og lettelser i avgift på elektrisk kraft for industrien m.v.».

(15)  Βλ. κανονισμό της 23ης Δεκεμβρίου 1992 αριθ. 1203, «Forskrift om avgiftsmessig avgrensning og praktisering av fritak og lettelser i avgift på elektrisk kraft for industrien m.v.», όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό της 21Δεκεμβρίου αριθ. 1344.

(16)  Κανονισμός της 11ης Δεκεμβρίου 2001 αριθ. 1451, «Forskrift om særavgifter».

(17)  Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες για τη Νορβηγία ήταν, από τις 3 Ιανουαρίου 2002 8,0105 NOK= 1 ευρώ και από τις 3 Ιανουαρίου 2003, 7,2360 NOK = 1 ευρώ (http://www.eftasurv.int/fieldsofwork/fieldstateaid/dbaFile791.html).

(18)  Ελαφρά εκτονωμένα συστατικά αργίλου.

(19)  Σε συνδυασμό με την εφαρμογή της οδηγίας του Συμβουλίου 96/61/EΚ σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης, η οδηγία για την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης )ΕΕ L 257 της 10.10.1996, σ. 26, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2003/87/EΚ ΕΕ L 275, 25.10.2003, σ. 32), όπως ενσωματώθηκε στη συμφωνία ΕΟΧ με την απόφαση της μικτής επιτροπής αριθ. 27/97 (ΕΕ αριθ. L 242 της 4.9.1997, σ. 76 και συμπλήρωμα ΕΟΧ αριθ. 37 της 4.9.1997, σ. 100), Η πράξη πρέπει να υλοποιηθεί βάσει των απαιτήσεων της οδηγίας ως τις 30 Οκτωβρίου 2007.

(20)  Σύμφωνα με τη συμφωνία, η PIL δήλωνε εκ μέρους των εταιρειών που περιλαμβάνονταν σε παράρτημα (καλυπτόμενοι τομείς: διυλιστήρια, χημικά/κεραμικά υλικά, τσιμέντο, σιδηροκράματα και αλουμίνιο) ότι θα ανέπτυσσε τεχνολογία και θα δημιουργούσε εγκαταστάσεις εκκαθαρισμού που θα μείωναν τις εκπομπές SO2 της Νορβηγίας κατά τουλάχιστον 5.000 τόνους το χρόνο. Επιπλέον, η PIL θα πραγματοποιούσε συγκεκριμένες προτάσεις σχετικά με το πώς θα υλοποιηθεί η συγκεκριμένη μείωση των εκπομπών και θα πρότεινε πως μπορεί να επιτευχθεί συνολική μείωση κατά 7 000 τόνους. Η PIL δημιούργησε ένα «περιβαλλοντικό ταμείο μεταποιητικών βιομηχανιών» (εφεξής ταμείο) με στόχο να συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών SO2 των εταιρειών της. Στις 18 Δεκεμβρίου 2001 υπεγράφη μια «συμφωνία εφαρμογής» μεταξύ των συμμετεχουσών εταιρειών και του ταμείου σύμφωνα με την οποία οι εταιρείες ήταν υποχρεωμένες να καταβάλουν συγκεκριμένα ποσά στο ταμείο βάσει των εκπομπών SO2 καθεμιάς και συντελεστών που καθορίστηκαν από το ταμείο. Όλες οι πρωτοβουλίες που θα στηριχθούν από το ταμείο θα πρέπει να έχουν συμπληρωθεί πριν από το τέλος του 2009. Η συμφωνία εφαρμογής άρχισε να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 2002 και θα λήξει στις 31 Δεκεμβρίου 2009.

(21)  Για τις περιφερειακές φορολογικές απαλλαγές ως κρατικές ενισχύσεις βλέπε: υπόθεση E-6/98 Κυβέρνηση της Νορβηγίας κατά Εποπτεύουσας Αρχής της ΕΖΕΣ [1999] έκθεση του Δικαστηρίου ΕΖΕΣ σ. 74.

(22)  Απόφαση της Επιτροπής της 3ης Απριλίου 2002 για την απαλλαγή διττής χρήσης την οποία προτίθεται να εφαρμόσει το Ηνωμένο Βασίλειο στο πλαίσιο της εισφοράς κλιματικών μεταβολών (κρατική ενίσχυση αριθ. C 18/2001 και C 19/2001), ΕΕ L 229 της 27.8.2002, σ. 15.

(23)  COM (1997) 30 τελικό, ΕΕ C 139, 6.5.1997, σ. 14.

(24)  Εν τω μεταξύ η οδηγία του Συμβουλίου 2003/96/EΚ σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας («οδηγία ενεργειακού φόρου») εγκρίθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2003 (ΕΕ L 283 της 31.10.2003, σ. 51), αλλά δεν ενσωματώθηκε στη συμφωνία ΕΟΧ.

(25)  Αυτό ισχύει, σύμφωνα με τις νορβηγικές αρχές, για την παραγωγή σιλικονούχων μετάλλων και σιδηροσιλικόνης.

(26)  Οδηγία του Συμβουλίου αριθ. 92/82 ΕΟΚ της 19ης Οκτωβρίου 1992 για την προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα πετρελαιοειδή (ΕΕ L 316 της 31.10.1992, σ. 19).

(27)  Ο βασικός φόρος επί του πετρελαίου θέρμανσης εισήχθη το 2000 με σκοπό την αποθάρρυνση της αλλαγής από ηλεκτρικό ρεύμα σε πετρέλαιο για τη θέρμανση. Ο φόρος αυτός χρησιμοποιούσε την ίδια βάση όπως και ο φόρος CO2 για τα ορυκτέλαια. Η βιομηχανία χαρτιού και πολτού είχαν απαλλαγεί πλήρως από τον βασικό φόρο επί του πετρελαίου θέρμανσης ήδη από την εισαγωγή του.

(28)  Υπόθεση C-143/99 Adria Wien Pipeline [2001] ΣΥΛ. I-8365, παράγραφος 49.

(29)  Βλέπε σημείωση 19.

(30)  Οδηγία 2003/87/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας με την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/EΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 275 της 25.10.2003, σ. 32), δεν έχει ακόμη ενσωματωθεί στη συμφωνία ΕΟΧ.

(31)  Η οδηγία εγκρίθηκε μεταγενέστερα ως οδηγία του Συμβουλίου 2003/96/EΚ της 27ης Οκτωβρίου 2003 σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ L 283 της 31.10.2003, σ. 51).

(32)  Αναφορά στο St.prp.nr. 1 (2002-2003).

(33)  Βλέπε σημείωση 31 παραπάνω.

(34)  Συμφωνία μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, αφενός, και του Βασιλείου της Νορβηγίας, αφετέρου (ΕΕ L 348 της 27.12.1974, σ. 17). Η συγκεκριμένη διμερής συμφωνία ελεύθερου εμπορίου παραμένει σε ισχύ μετά τη λήξη της συνθήκης ΕΚΑΧ. Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις της συμφωνίας μεταφέρθηκαν από την ΕΚΑΧ στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα με την απόφαση της διάσκεψης των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών ΕΚ της 19ης Ιουλίου 2002. Με τη λήξη της συνθήκης ΕΚΑΧ τον Ιούλιο του 2002, η αντιμετώπιση στην κοινότητα των κρατικών ενισχύσεων στον τομέα του χάλυβα ενσωματώθηκε στο γενικό νομικό πλαίσιο της συνθήκης ΕΚ.

(35)  Αναφορικά με τον χαλυβουργικό τομέα, βλέπε πρωτόκολλο 26 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του πρωτοκόλλου 14 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ. Αναφορικά με άλλα προϊόντα, βλέπε άρθρο 1 και 2 παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου 14 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ καθώς και το άρθρο 1 και το παράρτημά του, στο οποίο περιλαμβάνονται τα προϊόντα που καθορίζονται στο άρθρο 1, της διμερούς συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου.

(36)  Βλέπε σημείο 17B.3.1. παράγραφος 1 του κεφαλαίου 17 B των κατευθυντηρίων γραμμών της Αρχήςγια τις κρατικές ενισχύσεις σχετικά με τους κανόνες για τα μέτρα που αφορούν την άμεση φορολογία των επιχειρήσεων.

(37)  Βλέπε σημείο 17B.3.1. παράγραφος 4 του κεφαλαίου 17B των κατευθυντηρίων γραμμών της Αρχής για τις κρατικές ενισχύσεις και την υπόθεση 173/73 Ιταλία κατά Επιτροπής [1974] ΣΥΛ. 709, παράγραφος 15.

(38)  Βλέπε σημείο 17B.3.1. παράγραφος 4 του κεφαλαίου 17B των κατευθυντηρίων γραμμών της Αρχής για τις κρατικές ενισχύσεις.

(39)  Βλέπε γνώμη Γενικού Εισαγγελέα Darmon στις κοινές υποθέσεις C-72 και 73/91 Firma Sloman Neptun Schiffahrts [1993] ΣΥΛ. I-887, παράγραφος 50.

(40)  Υπόθεση 173/73, όπως προαναφέρθηκε, παράγραφος 15.

(41)  Υπόθεση C-143/99, που προαναφέρθηκε, παράγραφος 55. Βλέπε επίσης υπόθεση C-75/97 Βέλγιο κατά Επιτροπής [1999] ΣΥΛ. I-3671, παράγραφος 31, όπου το Δικαστήριο υποστήριξε ότι «ο περιορισμός των αυξημένων μειώσεων σε ορισμένους τομείς καθιστούσε τις μειώσεις αυτές επιλεκτικές, έτσι ώστε να πληρούν τον όρο της εξατομίκευσης.»

(42)  Υπόθεση C-143/99, που προαναφέρθηκε, παράγραφος 48 και υπόθεση C-75/97, που προαναφέρθηκε παράγραφος 32.

(43)  Βλέπε κρατική ενίσχυση αριθ. N 449/2001 — Γερμανία, συνέχιση της οικολογικής φορολογικής μεταρρύθμισης μετά τις 31 Μαρτίου 2002· κρατική ενίσχυση αριθ. C 42/03 (πρώην NN 3/B/2001 και NN 4/B/2001) — Σουηδία, σχέδιο ενεργειακής φορολογίας· κρατική ενίσχυση αριθ. NN 75/2002 — Φινλανδία, διαφοροποιημένοι συντελεστές ενεργειακού φόρου στον ηλεκτρισμό.

(44)  ΥπόθεσηC-143/99, που προαναφέρθηκε, παράγραφος 49.

(45)  Κρατική ενίσχυση αριθ. C 33/2003 (πρώην NN 34/2003) — Αυστρία, επιστροφή ενεργειακών φόρων επί του φυσικού αερίου και του ηλεκτρισμού το 2002 και 2003· κρατική ενίσχυση αριθ. N 449/2001 — Γερμανία, συνέχιση της μεταρρύθμισης του οικολογικού φόρου μετά τις 31 Μαρτίου 2002· κρατική ενίσχυση αριθ. NN 3/A/2001 και NN 4/A/2001) — Σουηδία, παράταση του φορολογικού συστήματος CO2· κρατική ενίσχυση αριθ. C 18/2001 (N 123/2000) — Ηνωμένο Βασίλειο, εισφορά κλιματικών μεταβολών.

(46)  Ο φόρος ηλεκτρικής ενέργειας εφαρμόστηκε π.χ. πλήρως στην κατασκευαστική βιομηχανία («Bygge- og anleggsvirksomhet») που εντάσσεται στη στατιστική ταξινόμηση F, η οποία αντιστοιχεί στη NACE F.

(47)  Ο νορβηγικός φόρος κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος μπορεί να οδήγησε σε καταστάσεις όπου, για παράδειγμα, το 75 % του χώρου γραφείων χρησιμοποιείται για διοικητικούς σκοπούς με αποτέλεσμα όλη η κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος για ολόκληρο το κτίριο να απαλλάσσεται από τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.

(48)  Κρατική ενίσχυση αριθ. N 416/1999 — Δανία, ηλεκτρική μεταρρύθμιση. Βλέπε σημείο 16 της ανακοίνωσης της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις στα μέτρα που σχετίζονται με την άμεση φορολογία των επιχειρήσεων (ΕΕ C 384 της 10.12.1998, σ. 3) και το αντίστοιχο σημείο 17B.3.1 παράγραφος 4 του κεφαλαίου 17B των κατευθυντηρίων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις της Αρχής (ΕΕ L 137, 08.06.2000, σ. 22 και συμπλήρωμα ΕΟΧ αριθ. 26 της 08.06.2000, σ. 12).

(49)  Βλέπε ειδικότερα κεφάλαιο 11 της δανικής πράξης, «Lov om afgift af electricitet», στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://147.29.40.90/DELFIN/HTML/A1998/0068929.htm.

(50)  Βλέπε σημείωση 22 παραπάνω.

(51)  Κρατική ενίσχυση αριθ. NN 3A/2001 και NN 4A/2001 — Σουηδία, παράταση του φορολογικού σχεδίου CO2. Βλέπε σημεία 3.5 και 4.3 της απόφασης.

(52)  Άρθρο 2 παράγραφος 4 εδάφιο β) της οδηγίας.

(53)  Αιτιολογικό σημείο 22 της οδηγίας.

(54)  Κεφάλαιο 15 των κατευθυντηρίων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις της Αρχής, εισαγωγή, παράγραφος 5.

(55)  Βάσει της οδηγίας φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων, θεωρείται ότι είναι στη φύση και τη λογική ενός περιβαλλοντικού φορολογικού συστήματος να απαλλάσσονται ορυκτολογικές διαδικασίες από το πλαίσιο (άρθρο 2 παράγραφος 4 εδάφιο β) και αιτιολογικό σημείο 22). Ωστόσο, δεν μπορεί να είναι στη φύση και τη λογική του συστήματος να εξαιρεί ορισμένες, αλλά όχι όλες τις ορυκτολογικές διαδικασίες από έναν ενεργειακό φόρο, όπως συμβαίνει με το νορβηγικό φορολογικό σύστημα.

(56)  Αντίθετα, βλ. υπόθεση C-53/00 Ferring SA κατά Κεντρικής Ένωσης των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης ((ACOSS) [2001] ΣΥΛ. I-9067, σύμφωνα με την οποία το Δικαστήριο συμπέρανε ότι ένας φόρος που επιβάλλεται στις άμεσες πωλήσεις φαρμάκων σε φαρμακεία, αλλά όχι στους χονδρικούς διανεμητές, ισοδυναμεί με την παροχή στους χονδρικούς διανεμητές επιλεκτικής απαλλαγής φόρου. Στην περίπτωση αυτή, οι δύο ομάδες διανεμητών ανταγωνίζονταν ευθέως τη μια την άλλη, ο εν λόγω φόρος είχε άμεσα αποτελέσματα στη σχέση ανταγωνισμού μεταξύ τους και ειδικός στόχος των γαλλικών αρχών ήταν να δημιουργηθούν τα εν λόγω αποτελέσματα.

(57)  Βλ. τη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα Tizzano στην υπόθεση C-53/00, Ferring, που προαναφέρθηκε, παράγραφος 38.

(58)  Βλέπε σημείωση 22 και 51 παραπάνω.

(59)  Δηλαδή 0,5 ευρώ ανά MWh, βλέπε άρθρο 10 σε συνδυασμό με το παράρτημα Ι πίνακα Γ της οδηγίας του Συμβουλίου 2003/96/EΚ (που προαναφέρθηκε).

(60)  Κεφάλαιο 25 των κατευθυντηρίων γραμμών της Αρχής για τις κρατικές ενισχύσεις.

(61)  http://odin.dep.no/archive/mdvedlegg/01/17/T1386032.pdf.

(62)  ΕΕ L 316 της 31.10.1992, σ. 19.

(63)  Οδηγία του Συμβουλίου 2003/96/EΚ σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, που προαναφέρθηκε.

(64)  Βλέπε στο πλαίσιο αυτό: υπόθεση C-242/00 Germany κατά Επιτροπής [2002] ΣΥΛ. I-5603, παράγραφος 28.

(65)  Υπόθεση C-242/00 Γερμανία κατά Επιτροπής, που προαναφέρθηκε, παράγραφος 28. Το δεσμευτικό αποτέλεσμα της αποδοχής των ενδεδειγμένων μέτρων καθορίζεται πλέον ρητά στο άρθρο 19 παράγραφος 1 δεύτερη πρόταση, στο κεφάλαιο ΙΙ του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας περί Εποπτείας και Δικαστηρίου.

(66)  Βλέπε στο πλαίσιο αυτό, υπόθεση C-313/90 CIRFS [1993] ΣΥΛ. I-1125, παράγραφος 36.

(67)  Βλ. για παράδειγμα κρατική ενίσχυση αριθ. C 42/2003 — Σουηδία· κρατική ενίσχυση αριθ. E 10/2000 — Γερμανία· και κρατική ενίσχυση αριθ. C 37/2000 - Πορτογαλία.

(68)  Υπόθεση 313/90, CIRFS, που προαναφέρθηκε, παράγραφος 35.

(69)  Βλ. παράγραφο 14 της έκθεσης ακρόασης [1993] ΣΥΛ.-1151.

(70)  Κατά τον ίδιο τρόπο, στην προαναφερθείσα απόφαση για την έναρξη διαδικασίας έρευνας έναντι των περιβαλλοντικών φόρων στη Σουηδία, η Επιτροπή είχε την άποψη ότι η αποδοχή από τη Σουηδία των ενδεδειγμένων μέτρων, καθαυτή, είχε ως αποτέλεσμα την μετατροπή των υφιστάμενων ενισχύσεων σε νέες ενισχύσεις στο βαθμό που τα προγράμματα ενισχύσεων δεν συμμορφώνονταν με τις νέες κατευθυντήριες γραμμές. Όπως και στην παρούσα περίπτωση, η Επιτροπή, πριν από την απόφαση να κινήσει τη συγκεκριμένη διαδικασία, δεν είχε πραγματοποιήσει εξατομικευμένες αξιολογήσεις των διαφόρων προγραμμάτων ενισχύσεων της Σουηδίας, βλ. κρατική ενίσχυση αριθ C 42/2003.

(71)  Υπόθεση C-242/00, που προαναφέρθηκε, παράγραφος 28.

(72)  Υπόθεση C-36/00 Ισπανία κατά Επιτροπής [2002] ΣΥΛ. I-3243, παράγραφοι 24, 25 και 32.

(73)  Βλέπε άρθρο 14 στο κεφάλαιο ΙΙ του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας περί Εποπτείας και Δικαστηρίου και πριν από την έναρξη ισχύος της τροποποίησης του πρωτοκόλλου 3 στις 28 Αυγούστου 2003, σημείο 6.2.3 του κεφαλαίου 6 των κατευθυντηρίων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις της Αρχής.

(74)  Βλ. υπόθεση C-169/95 Ισπανία κατά Επιτροπής [1997] ΣΥΛ. I-135, παράγραφος 51· υπόθεση C-24/95 Alcan Deutschland [1997] ΣΥΛ. I-1591, παράγραφος 25· και υπόθεση T-55/99 Confederación Española de Transporte de Mercancías (CETM) [2000] ΣΥΛ. II-3207, παράγραφος 121 έως 131.

(75)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 1999 για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του [πρώην] άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ.

(76)  Βλέπε σημείωση 6.

(77)  Στην πράξη, φαίνεται ότι οι περισσότεροι αποδέκτες γνώριζαν την αποδοχή από τη Νορβηγία των ενδεδειγμένων μέτρων και τις αμφιβολίες για τη συμβιβασιμότητα των μέτρων ενίσχυσης είτε τον Μάιο του 2002, όταν το κοινό ενημερώθηκε για τον αναθεωρημένο προϋπολογισμό της νορβηγικής κυβέρνησης για το 2002, τον Οκτώβριο του 2002 όταν η κυβέρνηση δημοσίευσε τα σχόλιά της για την απόφαση της Αρχής να κινήσει τη διαδικασία έρευνας στο διαδίκτυο και, επιπλέον, ενημέρωνε το κοινό για το βασικό περιεχόμενο της απόφασης να κινήσει τη διαδικασία έρευνας στον κρατικό προϋπολογισμό για το 2003, ή, το αργότερο, τον Δεκέμβριο του 2002 όταν η κυβέρνηση δημοσίευσε έκθεση σχετικά με τις συνέπειες των νέων περιβαλλοντικών κατευθυντηρίων γραμμών για τον φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.

(78)  Κάτι τέτοιο ευθυγραμμίζεται με την πρακτική της Επιτροπής (βλ. κρατική ενίσχυση αριθ. C33/2003 — Αυστρία) μολονότι η Επιτροπή πριν από την έγκριση της οδηγίας για τη φορολογία των ενεργειακών προϊόντων θεωρούσε ως σημαντικό ποσοστό του εθνικού φόρου μόνο συντελεστές χαμηλότερους κατά 20-25 τοις εκατό από το γενικό φορολογικό συντελεστή (κρατική ενίσχυση αριθ. N 449/2001 — Γερμανία· κρατική ενίσχυση αριθ. NN 3A/2001 και NN 4A/2001 — Σουηδία.

(79)  Βλέπε άρθρο 14 παράγραφος 2 στο κεφάλαιο ΙΙ του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας περί Εποπτείας και Δικαστηρίου και κεφάλαιο 34 των κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις).


Top