Αναίρεση που άσκησε στις 28 Σεπτεμβρίου 2007 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (δεύτερο τμήμα) στις 18 Ιουλίου 2007 στην υπόθεση T-189/02, Ente per le Ville vesuviane κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-445/07 P)

(2007/C 297/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: L. Flynn, επικουρούμενος από τον A. Dal Ferro, avvocato)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ente per le Ville vesuviane

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή θεωρεί παραδεκτή την αναίρεση κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου αφού, παρά το ότι νίκησε επί της ουσίας πρωτοδίκως, τούτο είναι αποτέλεσμα της ήττας σχετικά με την ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε κατά του Ente per le Ville vesuviane.

Κατά την αναιρεσείουσα, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω: παραβάσεως του κοινοτικού δικαίου καθόσον κρίθηκε παραδεκτή η προσφυγή που άσκησε ο l'Ente per le Ville vesuviane, αφού κρίθηκε ότι η απόφαση αφορά άμεσα τον τελευταίο, κατά την έννοια του άρθρου 230, τέταρτο εδάφιο, ΕΚ. Η αναιρεσείουσα θεωρεί ότι, κατά την ισχύουσα κοινοτική νομολογία, όταν, όπως εν προκειμένω, πρόκειται για πράξη απευθυνόμενη προς ένα κράτος μέλος για το οποίο υπάρχει διακριτική ευχέρεια να μετακυλίσει ή όχι τα αποτελέσματα της πράξεως αυτής στον προσφεύγοντα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η εν λόγω απόφαση αφορά άμεσα τον τελευταίο, τούτο δε ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτός είναι ή όχι ο «δικαιούχος» των κοινοτικών πόρων.