Αναίρεση που άσκησε στις 27 Σεπτεμβρίου 2007 το Ayuntamiento de Madrid και η Madrid Calle 30, S.A. κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (τέταρτο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2007 στην υπόθεση T-177/06, Ayuntamiento de Madrid και Madrid Calle 30, S.A. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-448/07 P)

(2007/C 283/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Ayuntamiento de Madrid και Madrid Calle 30, S.A. (εκπρόσωποι: J. L. Buendía Sierra και R. González-Gallarza Granizo, abogados)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των αναιρεσειόντων

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη, το Πρωτοδικείο απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή που άσκησαν το Ayuntamiento de Madrid [Δήμος Μαδρίτης] και η Madrid Calle 30, S.A. με αίτημα την ακύρωση της ταξινομήσεως από την Επιτροπή (Eurostat) της Madrid Calle 30 στον «δημόσιο τομέα», σύμφωνα με το «Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών 1995» (ΕΣΟΛ 1995), το οποίο περιλαμβάνεται στο Παράρτημα A του κανονισμού (ΕΚ) 2223/96 (1) του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 1996. Η κατάταξη αυτή προέκυπτε από τους λογαριασμούς που δημοσίευσε η Επιτροπή (Eurostat) στις 24 Απριλίου 2006, σχετικά με τα στοιχεία του 2005 για το δημόσιο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος για την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου σχετικά με τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη ΕΚ. Οι ως άνω λογαριασμοί περιλαμβάνονται στο ανακοινωθέν 48/2006 της Επιτροπής (Eurostat).

Οι αναιρεσείοντες θεωρούν ότι το Πρωτοδικείο έσφαλε με το να κρίνει ότι το ανακοινωθέν 48/2006 δεν αποτελεί σιωπηρή απόφαση της Επιτροπής (Eurostat) με δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα και ότι, ως εκ τούτου, δεν αποτελούσε δυνάμενη να προσβληθεί νομική πράξη.

Προς στήριξη των ισχυρισμών τους, οι αναιρεσείοντες επικαλούνται τον κεντρικό ρόλο της Επιτροπής (Eurostat) στην οριστική έγκριση των στοιχείων που σχετίζονται με το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος των κρατών μελών, ο οποίος προκύπτει όχι μόνο από την εφαρμοστέα νομοθεσία (το άρθρο 104 της Συνθήκης ΕΚ, το Πρωτόκολλο σχετικά με τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος και τον κανονισμό (ΕΚ) 3605/93 (2) του Συμβουλίου, της 22ας Νοεμβρίου 1993, για την εφαρμογή του πρωτοκόλλου σχετικά με τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) 2103/2005 (3)), αλλά και από τη θεσμική αρχιτεκτονική του νομοθετικού συστήματος.

Οι αναιρεσείοντες θεωρούν εσφαλμένη τη συλλογιστική του Πρωτοδικείου στην αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη, η οποία δεν δέχεται ότι η Επιτροπή (Eurostat) υποχρεούται να επαληθεύει αν οι δημόσιοι λογαριασμοί προσαρμόζονται στους λογιστικούς κανόνες του ΕΣΟΛ 1995 προτού προχωρήσει στη δημοσίευση των στοιχείων ελλείμματος και δημοσίου χρέους των κρατών μελών. Οι αναιρεσείοντες προσθέτουν ότι η μη διατύπωση επιφυλάξεων ή/και τροποποιήσεων εκ μέρους της Επιτροπής (Eurostat), εντός της σχετικής προθεσμίας που τάσσει ο τροποποιημένος κανονισμός (ΕΚ) 3605/93, συνεπάγεται ότι η πράξη που εγκρίθηκε χωρίς τις εν λόγω επιφυλάξεις ή/και τροποποιήσεις καθίσταται οριστική και, ως εκ τούτου, αποτελεί νομική πράξη που προσβάλλεται δικαστικώς με προσφυγή. Επίσης, οι αναιρεσείοντες υποστηρίζουν ότι η εν λόγω πράξη παράγει σημαντικά έννομα αποτελέσματα σε πολλούς τομείς, όπως, για παράδειγμα, στο πλαίσιο της εφαρμοστέας διαδικασίας σε περίπτωση υπερβολικού ελλείμματος ή της διαδικασίας των Διαρθωτικών Ταμείων.

(1)  Περί του ευρωπαϊκού συστήματος εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Κοινότητας (ΕΕ L 310, σ. 1).

(2)  ΕΕ L 332, σ. 7.

(3)  Κανονισμό (ΕΚ) 2103/2005 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2005, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3605/93 όσον αφορά την ποιότητα των στατιστικών στοιχείων στο πλαίσιο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος (ΕΕ L 337, σ. 1).