This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2006/310/13
Case C-417/06 P: Appeal brought on 12 October 2006 by the Italian Republic against the judgment delivered by the Court of First Instance (Fourth Chamber) on 13 July 2006 in Case T-225/04 Italian Republic v Commission of the European Communities
Υπόθεση C-417/06 P: Αναίρεση που άσκησε στις 12 Οκτωβρίου 2006 η Ιταλική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (τέταρτο τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2006 στην υπόθεση T-225/04, Ιταλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Υπόθεση C-417/06 P: Αναίρεση που άσκησε στις 12 Οκτωβρίου 2006 η Ιταλική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (τέταρτο τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2006 στην υπόθεση T-225/04, Ιταλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
ΕΕ C 310 της 16.12.2006, p. 7–8
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
16.12.2006 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 310/7 |
Αναίρεση που άσκησε στις 12 Οκτωβρίου 2006 η Ιταλική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (τέταρτο τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2006 στην υπόθεση T-225/04, Ιταλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
(Υπόθεση C-417/06 P)
(2006/C 310/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: I. M. Braguglia και D. Del Gaizo, avvocato dello Stato)
Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει την απόφαση του Πρωτοδικείου (τέταρτο τμήμα) της 13ης Ιουλίου 2006 στην υπόθεση T-225/04, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή που είχε ασκήσει η Ιταλική Δημοκρατία κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C (2003) 3971 τελ. της Επιτροπής, της 26ης Νοεμβρίου 2003, περί ενδεικτικής κατανομής μεταξύ των κρατών μελών των πιστώσεων για αναλήψεις υποχρεώσεων στο πλαίσιο των κοινοτικών πρωτοβουλιών για το χρονικό διάστημα 1994-1999, |
|
— |
να δεχτεί όλα τα αιτήματα που πρόβαλε η αναιρεσείουσα πρωτοδίκως, σύμφωνα με το άρθρο 113 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 19ης Ιουνίου 1991, όπως τροποποιήθηκε, και να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφότερων των βαθμών δικαιοδοσίας. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
|
1. |
Παραβίαση του δικαίου λόγω εσφαλμένης αναγραφής της νομικής βάσης, αντιφάσεων και εσφαλμένης εφαρμογής των νομικών κανόνων, καθώς και ανεπαρκείς αιτιολογίες, όσον αφορά το πρώτο σκέλος του πρώτου λόγου ακυρώσεως που προβλήθηκε ενώπιον του Πρωτοδικείου (σκέψεις 70, 71, 72, 73, 75, 76 και 77 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης). |
|
2. |
Παραβίαση του δικαίου, λόγω ανεπαρκών και αντιφατικών αιτιολογιών, όσον αφορά το δεύτερο σκέλος του πρώτου λόγου ακυρώσεως που προβλήθηκε ενώπιον του Πρωτοδικείου (σκέψεις 91, 92, 93, 94 και 95 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης). |
|
3. |
Παραβίαση του δικαίου λόγω έλλειψης νομικής βάσης και λόγω ανεπαρκών και αντιφατικών αιτιολογιών, όσον αφορά το πρώτο σκέλος του δεύτερου λόγου ακυρώσεως που προβλήθηκε ενώπιον του Πρωτοδικείου (σκέψεις 110 έως 123 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης). |
|
4. |
Παραβίαση του δικαίου λόγω ανεπαρκών και αντιφατικών αιτιολογιών, όσον αφορά το δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο σκέλος του δεύτερου λόγου ακυρώσεως που προβλήθηκε ενώπιον του Πρωτοδικείου (σκέψεις 147, 148, 149, 151, 153, 154 και 155 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης). |