This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2005/229/20
Case C-302/05: Action brought on 28 July 2005 by the Commission of the European Communities against Italian Republic
Υπόθεση C-302/05: Προσφυγή της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της Ιταλικής Δημοκρατίας που ασκήθηκε στις 28 Ιουλίου 2005
Υπόθεση C-302/05: Προσφυγή της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της Ιταλικής Δημοκρατίας που ασκήθηκε στις 28 Ιουλίου 2005
ΕΕ C 229 της 17.9.2005, p. 10–10
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
17.9.2005 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 229/10 |
Προσφυγή της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της Ιταλικής Δημοκρατίας που ασκήθηκε στις 28 Ιουλίου 2005
(Υπόθεση C-302/05)
(2005/C 229/20)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τους B. Schima και D. Recchia, μέλη της Νομικής Υπηρεσίας της Επιτροπής, άσκησε στις 28 Ιουλίου 2005 ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσφυγή κατά της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
1) |
να αναγνωρίσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, διατηρώντας σε ισχύ κανονιστική ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι, προκειμένου να μπορεί να αντιταχθεί έναντι των δανειστών του αγοραστή, η ρήτρα παρακρατήσεως της κυριότητας πρέπει να περιλαμβάνεται σε έκαστο των τιμολογίων των επακόλουθων παραδόσεων οι οποίες έχουν βέβαιη ημερομηνία προγενέστερη της κατασχέσεως και έχουν καταχωριστεί κανονικά στα λογιστικά βιβλία, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/35/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές· |
|
2) |
να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα:
Το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/35/EΚ ορίζει ότι, προκειμένου να είναι δυνατή η εκ μέρους του πωλητή διατήρηση της κυριότητας των αγαθών έως την εξόφληση του τιμήματος, απαιτείται σχετική συμφωνία μεταξύ του πωλητή και του αγοραστή προ της παραδόσεως των αγαθών που αποτελούν αντικείμενο της εμπορικής συναλλαγής.
Το άρθρο 11, παράγραφος 3, του νομοθετικού διατάγματος 231/2002 (το οποίο αποτελεί το εθνικό μέτρο μεταφοράς της οδηγίας 2000/35/EΚ στην ιταλική έννομη τάξη) ορίζει ότι η ρήτρα παρακρατήσεως της κυριότητας μπορεί να αντιταχθεί έναντι των δανειστών του αγοραστή μόνον εφόσον περιλαμβάνεται σε έκαστο των τιμολογίων των επακόλουθων παραδόσεων οι οποίες έχουν βέβαιη ημερομηνία προγενέστερη της κατασχέσεως και έχουν καταχωριστεί κανονικά στα λογιστικά βιβλία.
Η δυνατότητα επικλήσεως της σχετικής ρήτρας έναντι των δανειστών του αγοραστή συνιστά ουσιώδες στοιχείο της συμφωνίας παρακρατήσεως της κυριότητας. Το καθεστώς που καθιερώνει το άρθρο 11, παράγραφος 3, του νομοθετικού διατάγματος 231/2002 επιβάλλει στον πωλητή μια σειρά υποχρεώσεων πρόσθετων αυτών του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/35/EΚ. Η Επιτροπή εκτιμά, ως εκ τούτου, ότι το καθεστώς αυτό αντιβαίνει στο άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/35/EΚ.
(1) EΕΕΚ L 200 της 8ης Αυγούστου 2000, σ. 35