17.9.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 229/8

1.

Έχει το τμήμα φράσεως «… εκτός εάν ο εναγόμενος παρέλειψε να ασκήσει προσφυγή [ένδικο βοήθημα] κατά της αποφάσεως, ενώ μπορούσε να το πράξει», στο άρθρο 34, σημείο 2, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ο κανονισμός 44/2001) (1), την έννοια ότι η εν λόγω «δυνατότητα» έχει, εν πάση περιπτώσει, ως προϋπόθεση την έγκυρη, κατά το εφαρμοστέο δίκαιο, επίδοση προς τον εναγόμενο αντιγράφου της εκδοθείσας σε κράτος μέλος ερήμην εκδοθείσας αποφάσεως, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή;

2.

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Έπρεπε η επίδοση αντιγράφου της διατάξεως, η οποία εκδόθηκε επί της αιτήσεως να κηρυχθεί εκτελεστή στην Αυστρία η ερήμην εκδοθείσα απόφαση της 16ης Ιουνίου 2004 του Landesgericht in 'S-Hertogenbosch και να περιαφεί εκτελεστήριο τύπο ο κηρυχθείς εκτελεστός αλλοδαπός τίτλος, να είχε οδηγήσει την αναιρεσίβλητη και καθής (= εναγομένη στη διαδικασία αναγνωρίσεως του αλλοδαπού τίτλου) να διερευνήσει, αφενός, το υποστατό της δικαστικής αυτής αποφάσεως και, αφετέρου, την κατ' αυτής δυνατότητα ασκήσεως ενδίκου βοηθήματος (ενδεχομένως) προβλεπομένου από την έννομη τάξη της χώρας εκδόσεως της αποφάσεως, ώστε, κατ' αυτόν τον τρόπο, να λάβει γνώση της δυνατότητας ασκήσεως ενδίκου βοηθήματος ως πρωταρχικής προϋποθέσεως για την εφαρμογή της κατά το άρθρο 34, σημείο 2, του κανονισμού 44/2001 εξαιρέσεως από το κώλυμα αναγνωρίσεως;