This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2005/205/53
Case T-229/05: Action brought on 15 June 2005 by AEPI A.E. against the Commission of the European Communities
Υπόθεση Τ-229/05: Προσφυγή της εταιρείας «ΑΕΠI Α.Ε.» κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 15 Iουνίου 2005
Υπόθεση Τ-229/05: Προσφυγή της εταιρείας «ΑΕΠI Α.Ε.» κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 15 Iουνίου 2005
ΕΕ C 205 της 20.8.2005, p. 29–30
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
20.8.2005 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 205/29 |
Προσφυγή της εταιρείας «ΑΕΠI Α.Ε.» κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 15 Iουνίου 2005
(Υπόθεση Τ-229/05)
(2005/C 205/53)
Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική
Η εταιρεία «Ελληνική Εταιρεία προς Προστασίαν της Πνευματικής Iδιοκτησίας», με έδρα το Μαρούσι Αττικής, εκπροσωπούμενη από το δικηγόρο Θ. Ασπρογέρακα-Γρίβα, άσκησε ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 15 Iουνίου 2005 προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
|
— |
Να ακυρωθεί η προσβαλλομένη πράξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως παράνομη, αναγνωρισθεί δε ως παράβαση του Κοινοτικού Δικαίου η όλη τακτική που εφαρμόζουν οι καταγγελόμενες εταιρίες συγγενικών δικαιωμάτων |
|
— |
Να γίνει καθ'ολοκληρίαν δεκτή η απορριφθείσα δια της προσβαλλομένης πράξεως προσφυγή μας υπό στοιχεία 2001/4372,56(2001)Α/3603/2 |
|
— |
Να καταδικασθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εις τα της δίκης έξοδα και τα της αμοιβής του δικηγόρου της. |
Iσχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα, που είναι εταιρεία συλλογικής διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων μουσικής στην Ελλάδα, υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταγγελία επικαλούμενη παράβαση των άρθρων 81 και 82 ΕΚ από τις εταιρίες ΕΡΑΤΩ, ΑΠΟΛΛΩΝ και GRAMMΟ, στις οποίες ανήκει η διαχείριση των συγγενικών δικαιωμάτων, αντίστοιχα, των τραγουδιστών, των μουσικών που παίζουν όργανο και των δισκογραφικών εταιριών και παραγωγών. Με την καταγγελία της η προσφεύγουσα ισχυριζόταν ότι οι εταιρίες αυτές που κατέχουν στην Ελλάδα το μονοπώλιο των συγγενικών δικαιωμάτων στους ανωτέρω τομείς, ενεργώντας από κοινού εν συμπράξει όρισαν πολύ υψηλά ποσά συγγενικών δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα πολλές επιχειρήσεις ψυχαγωγίας, μη μπορώντας να τα πληρώσουν, να διακόπτουν τη χρήση μουσικής στους χώρους τους και έτσι να στερούνται τα πνευματικά τους δικαιώματα και οι πνευματικοί δημιουργοί μουσικής, μέλη της προσφεύγουσας.
Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής που απέρριψε την καταγγελία της. Iσχυρίζεται ότι εσφαλμένα η Επιτροπή θεώρησε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος δυσλειτουργιών στην κοινή αγορά, αφού όλα τα εμπλεκόμενα μέρη έχουν την έδρα τους στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την προσφεύγουσα μόνο το γεγονός ότι μία παράβαση των κανόνων του ανταγωνισμού λαμβάνει χώρα αποκλειστικά στο εσωτερικό ενός και μόνον κράτους μέλους δεν αρκεί για να θεωρηθεί αυτή ως μη σημαντική. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η Επιτροπή παρέλειψε να εξετάσει όλους τους λόγους της καταγγελίας που υποβλήθηκε. Τέλος, η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η επικαλούμενη παράβαση είναι δυνατόν να επηρεάσει το διακρατικό εμπόριο.