Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2005/106/74

Υπόθεση T-74/05: Προσφυγή του International Institute for the Urban Environment κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2005

ΕΕ C 106 της 30.4.2005, p. 37–37 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

30.4.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/37


Προσφυγή του International Institute for the Urban Environment κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2005

(Υπόθεση T-74/05)

(2005/C 106/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Το International Institute for the Urban Environment, με έδρα το Delft (Κάτω Χώρες), εκπροσωπούμενο από τον Ph. W. M. ter Burg, δικηγόρο, άσκησε στις 16 Φεβρουαρίου 2005, ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Το προσφεύγον ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής INFSO-R2/RB/SOC/Isc D(2004) 541407 σχετικά με τον οικονομικό έλεγχο του IIUE-NL 02-BA14-032·

να αποφανθεί κατά νόμο ότι το ζητούμενο από το προσφεύγον ποσό είναι εύλογο και σύμφωνο με τη συναφθείσα σύμβαση·

να επιτρέψει στο IIEU να ζητήσει να αναγνωριστούν οι εργατοώρες που δαπάνησε στο πλαίσιο της συμβάσεως και να υποχρεώσει την Επιτροπή να εκδώσει πλήρως αιτιολογημένη απόφαση, σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες περί χρηστής διοικήσεως·

να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα:

Το International Institute for the Urban Environment (Διεθνές Ινστιτούτο για το Αστικό Περιβάλλον, IIEU) είναι μονοπρόσωπη επιχείρηση ανήκουσα εξ ολοκλήρου στο προσφεύγον. Το 1999, συνήψε με την Επιτροπή τη σύμβαση υπ' αριθ. IPS-1999-00016, σύμφωνα με την οποία το IIEU θα ετύγχανε χρηματοδοτικής συνδρομής στο πλαίσιο προγράμματος τεχνολογικής ανάπτυξης με τίτλο «Προώθηση της καινοτομίας και ενθάρρυνση της συμμετοχής των ΜΜΕ». Η Επιτροπή προέβη σε έλεγχο σχετικά με τις επιστροφές των ποσών που ζήτησαν οι συμβαλλόμενοι και το προσφεύγον αμφισβητεί τα πορίσματα του ελέγχου αυτού κατά το μέρος που αφορά τις δαπάνες προσωπικού.

Κατ' αρχάς, το προσφεύγον ισχυρίζεται ότι η μέθοδος που χρησιμοποίησε το IIEU για τον υπολογισμό των δαπανών του προσωπικού ήταν σύμφωνη με τους όρους της συμβάσεως και ότι, επιπλέον, είχε ρητώς επιστήσει την προσοχή της Επιτροπής στη χρησιμοποίηση της εν λόγω μεθόδου. Η Επιτροπή ουδέποτε απέρριψε τη μέθοδο αυτή η οποία, κατά το προσφεύγον, είχε επίσης εφαρμοστεί στο πλαίσιο άλλων προγραμμάτων που είχε υποβάλει και για τα οποία η Επιτροπή είχε επίσης χορηγήσει χρηματοδοτική συνδρομή. Το προσφεύγον ισχυρίζεται, ως εκ τούτου, ότι ευλόγως θεώρησε ότι η εν λόγω μέθοδος υπολογισμού ήταν αποδεκτή από την Επιτροπή.

Το προσφεύγον υποστηρίζει, περαιτέρω, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένη και δυσανάλογη σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό, στο μέτρο που το συνολικό ζητούμενο από το προσφεύγον ποσό είναι, κατά την άποψή του, εύλογο και σύμφωνο με τη συναφθείσα σύμβαση.


Top